บทที่ 402 เลือดเหล็กใจภักดิ์ดี
บทที่ 402 เลือดเหล็กใจภักดิ์ดี
หวังปาเทียนเห็นดังนั้นสายตาก็เผยถึงความชมเชย “แน่นอน ถ้าพวกนายให้คำตอบที่ฉันพอใจ ทำไมฉันถึงยังต้องเอาชีวิตพวกนายอีกละ” ได้ยินแบบนี้คนพวกนี้ก็ยิ่งตัดสินใจได้ นี้ทำให้พวกเขาตัดสินใจเลือกใส่ร้ายคนอื่นอย่างที่เลือกก่อนหน้านี้
“ผู้อาวุโสหวัง ลูกชายของคุณหวังจื่อหลิน ฉู่เหินเป็นคนฆ่า!” หลังสิ้นประโยคนี้ส่งผลให้ทั่วบริเวณมีแต่ความเงียบ โดยเฉพาะคนที่อยู่ด้านหลังฉู่เหิน ทุกคนนั้นหันไปมองคนที่พูดด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ! พวกเขาไม่คิดจริงว่าในกองทัพตัวเองจะมีคนเนรคุณแบบนี้อยู่
พอหวังปาเทียนเห็นดังนั้น สายตาก็เต็มไปด้วยรังสีฆ่าฟัน ราวกับความอาฆาตนั้นปกคลุมร่างกายของฉู่เหิน การที่ชายชราแสดงอาการแบบนี้คล้ายกับว่าเขาสามารถลงมือได้ตลอดเวลา! ลงโทษ เขาหันไปมองคนที่พูดคนเมื่อกี้อีกครั้ง หลังจากนั้นก็ส่ายหัวอย่างจนปัญญา
“นายนี้ดีจริงๆ ไม่มีความละอายบ้างเลยนะ ตอนที่อยู่ในเมืองโบราณถ้าไม่ใช่นายพลฉู่ช่วยไว้ พวกแกหรือจะมีโอกาสรอด! เพิ่งออกมาได้วันนี้ก็ใส่ร้ายนายพลฉู่ซะแล้ว ช่างน่าอับอายขายขี้หน้าจริงๆ” กองทัพด้านหลังฉู่เหินมีเด็กหนุ่มคนหนึ่งออกมาชี้นิ้วคน ๆ นั้นแล้วด่าด้วยเสียงดุร้าย!
หลังได้ยินประโยคนี้ คนพวกนั้นส่วนใหญ่ก็ต่างกันก้มหน้าก้มตาลง ทว่ายังมีส่วนน้อยมองมาด้วยสายตาเหยียดหยาม “ทั้งหมดก็เพื่อความอยู่รอด นายพลฉู่เองก็อย่าโทษพวกเราเลย! ต้องโทษที่พวกเราไร้ความสามารถ นิกายดี ๆ แบบนี้คุณกลับไม่เข้า กลับต่อต้านเขาซะอย่างงั้น ถ้าคุณไม่ตายแล้วใครจะตาย”
ได้ยินคำพูดที่ไร้สามัญสำนึกจนทำให้ฉู่เหินต้องหลับตาแน่น เขาคิดไม่ถึงจริง ๆ พวกคนพวกนี้ต่างก็เป็นหมาจิ้งจอก! ทว่าแบบนี้ก็ดีแล้วที่เขาได้เห็นธาตุแท้ของคนพวกนี้ก่อน
“เดิมทีที่พวกแกไปจากฉัน ฉันก็ว่าจะไม่ว่าอะไรพวกนาย! แต่ในเมื่อพวกนายบิดเบือนความจริงแบบนี้ นี่ทำให้ฉันโกรธมาก! แต่ว่าแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน นับจากวันนี้เป็นต้นไปพวกเราจะไม่มีความสัมพันธ์อะไรต่อกันอีกแล้ว เจอกันครั้งหน้าพวกเขาคือศัตรู ถึงตอนที่ฆ่ากันในสนามรบแล้วแกตายฉันรอดก็อย่าโทษคนอื่นแล้วกัน!”
ฉู่เหินพูดประโยคแบบนี้ออกมา เพราะคนพวกนี้ทำให้ฉู่เหินโมโหถึงขีดสุดแล้วจริง ๆ ไม่งั้นเขาคงไม่พูดจาไร้ความรู้สึกแบบนี้แน่ ทว่าหลังคนพวกนี้ได้ยินฉู่เหินพูด พวกเขาก็ไม่ได้ใส่ใจคำพูดเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย! ในความคิดพวกเขา นับแต่วันนี้ฉู่เหินก็เหมือนคนที่ตายไปแล้วคนหนึ่ง แล้วชายหนุ่มอาศัยอะไรมาพูดข่มพวกเขาแบบนี้
“ฮ่าๆๆ ในเมื่อพวกนายหมดธุระแล้ว งั้นก็ถึงตาฉันสะสางความแค้นบ้างล่ะ ฉู่เหินในเมื่อนายเป็นคนฆ่าลูกชายฉัน ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรวันนี้นายก็จงตายซะ!” หวังปาเทียนพูดก่อนที่จะปล่อยลมปราณออกมาปกคลุมร่างกายของฉู่เหิน! ดูจากพลังของชายชรา ไม่มีความเป็นไปได้เลยที่ฉู่เหินจะสามารถลงมือตอบโต้ได้!
“อย่าทำอะไรนายพลฉู่ของพวกเรา คนที่ฆ่าหวังจื่อหลินก็คือฉันฮาวโยว คนอื่นไม่เกี่ยว!” ในตอนที่หวังปาเทียนลงมือ ฮาวโยวก็ใช่ร่างกายของตัวเองขวางไว้ด้านหน้าฉู่เหิน ฉู่เหินที่เห็นแบบนั้นในใจก็รู้สึกอบอุ่น!
จิตใจคนไม่เหมือนในอดีต*ที่ไหนก็สามารถเห็นได้ ทว่าก็ไม่ใช่ทุกคนที่เป็นแบบนี้ ในเวลาเดียวกันเขารู้สึกภูมิใจที่มีฮาวโยวเป็นเพื่อน! ต้องเข้าใจว่าฮาวโยวสามารถหลบอยู่ในกลุ่มไม่ต้องออกมาก็ได้ แบบนั้นแล้วจะมีใครรู้ว่าเขาเป็นคนทำ
พอหวังปาเทียนเห็นฮาวโยว ใบหน้าของชายชราก็พลันเปลี่ยนเป็นแปลกประหลาด! เพราะเขาสัมผัสได้ถึงลมปราณของลูกชายตัวเองจริง ๆ แค่จุดนี้ก็ยืนยันได้แล้วว่าหวังจื่อหลินถูกคน ๆ นี้ฆ่า!
“ดี ดีจริงๆ คิดไม่ถึงว่าจะมีคนไม่กลัวตายแบบพวกแก! วันนี้ฉันจะฆ่าพวกแกให้หมดไม่เว้นแม้แต่คนเดียว อย่าได้คิดแม้แต่จะก้าวออกไปจากที่นี่ จงตายเสียที่นี่ซะเถอะ ฉันจะเอาวิญญาณของพวกแกเซ่นวิญญาณลูกชายฉัน!” หวังปาเทียนราวกับคนสติไม่สมประกอบ พอชายชราพูดจบก็ปล่อยหัวเราะเสียงดังสนั่น
ในเวลาเดียวกันก็มองเห็นเพียงลมปราณของหวังปาเทียน ที่ระเบิดออกมาอย่างไม่ปิดบังอีกต่อไป ลมปราณที่ราวกับเทพเจ้า บีบบังคับไปทางฉู่เหิน หากเป็นคนปกติได้รับพลังอำนาจนี้เข้าไป ร่างกายจะทุรนทุราย พอมันอยู่บนร่างกายของฉู่เหิน เขากลับแค่รู้สึกคั่นเนื้อคั่นตัวเท่านั้น
“หวังปาเทียน ถ้าแกกล้าแตะต้องพี่ชายของฉัน ตระกูลฉู่ของพวกเราก็มีอำนาจไม่เป็นรองแกเหมือนกัน แม้ว่าพลังของแกจะแกร่งกว่า แต่พวกเราก็สามารถกำจัดขุมอำนาจของแกได้ไม่ยากเย็นเช่นกัน!” ฉู่ฉุนเดินออกมาข้างหน้าแล้วพูดประโยคนี้!
ฉู่ฉุนรู้ว่าลูกหลานอย่างพวกเขาเวลาออกนอกบ้าน ก็มักจะมีคนแอบอารักขานับไม่ถ้วน แม้ว่าเขาจะไม่เคยรู้จักคนพวกนั้น แต่ถ้าเขาคาดเดาไม่ผิด ตอนที่เขายืนตะโกนเสียงดังแบบนี้ นี่ก็น่าจะทำให้ผู้อารักขาที่ว่ารู้ตัวแล้วเข้ามาช่วย
“ใช่ ถ้าอยากฆ่านายพลฉู่ก็ข้ามศพพวกเราก่อน ต่อให้ตายก็ขอสู้เคียงบ่าเคียงไหล่!”
“แม้ว่าพวกเราจะไม่มีอะไร และก็ไม่มีความสามารถอะไรเหมือนกัน แต่ถ้าอยากเอาชีวิตนายพลฉู่ของเรา ถ้างั้นก็ข้ามศพฉันไปก่อนเถอะ!”
ตอนนี้คนด้านหลังฉู่เหินต่างพากันตะโกนเช่นนี้อย่างต่อเนื่อง พวกเขาพากันใช้ร่างกายขวางฉู่เหินเอาไว้ข้างหลัง ชายหนุ่มที่เห็นฉากนี้แล้วก็รู้สึกซาบซึ้ง หลังจากที่โดนทรยศสิ่งที่เห็นนี้ทำให้เขารู้สึกว่าสิ่งที่ทำไปไม่สูญเปล่า!
อย่างน้อยเขาก็ยังได้เพื่อนแท้! คนกลุ่มนี้เป็นเพื่อนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา คำพูดที่ซึ่งกินใจนี้ก็ทำให้ฉู่เหินรู้สึกพอใจแล้ว!
ตั้งแต่แรกจนถึงตอนนี้ฉู่เหินไม่ได้รู้สึกกลัวเลยแม้แต่น้อย เพราะเขารู้แต่แรกแล้วว่ามีลมปราณที่เขาคุ้นเคยหลบตัวอยู่ ดังนี้ฉู่เหินเลยเดาได้ว่าเป็นหัวหน้านิกายกิเลนคอยคุ้มกันอยู่ที่นี่ ละก็เพราะเหตุนี้เองเขาเลยไม่กลัว
ซึ่งในตอนที่ฉู่เหินตกอยู่ในอันตราย ก็มีเงาร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นที่ข้างลำตัวของเขา และในเวลาเดียวกันก็ปล่อยลมปราณออกมา ราวกับขวางกั้นพลังอำนาจทุกอย่างไว้ได้อย่างฉับพลัน
“หวังปาเทียน นายแกล้งลูกชายสองคนของฉันทำไม สถานะของนายอย่างในวันนี้ อาวุโสกว่าอีกฝ่ายหลายหมื่นเท่า แกไม่อายบ้างรึยังไง” เสียงดังกล่าวดังขึ้นพร้อมกับเงาร่างลึกลับที่ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าหวังปาเทียน
เดิมทีหวังปาเทียนก็รู้สึกกังวล กลัวว่าพอฆ่าไปได้ครึ่งทางแล้วจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเช่นนี้จริง ๆ ต่อมาสายตาก็มองไปเห็นชายชราตรงหน้าคนนี้! แม้ว่าว่าเขาจะไม่เคยพบกับชายชราคนนี้ แต่จากชุดที่อีกฝ่ายสวม เขาก็รู้แล้วว่าเป็นผู้เฒ่าแห่งนิกายกิเลน เพียงแต่ที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงก็คือ ทำไมนิกายกิเลนถึงได้ส่งผู้เฒ่าที่พลังวรยุทธ์สูงส่งมาคุ้มครองลูกศิษย์คนเดียว!
อาศัยพลังวรยุทธ์ขั้นปราชญ์ดาราระดับต้น ชายชราก็สามารถสัมผัสได้ว่าผู้เฒ่าคนนี้ทะลวงเลยขั้นปราชญ์ดาราระดับต้นไปแล้ว สามารถทะลวงถึงแก่นแท้ของขั้นปราชญ์ดาราอย่างแท้จริง ต้องเข้าใจว่าการทะลวงขั้นปราชญ์ดาราได้ในโลกนี้ไม่ว่าที่ใดก็นับว่าเป็นยอดฝีมือขั้นสุดแล้ว อย่างขุมอำนาจของหวังปาเทียนนั้นถือได้ว่าเป็นผู้มีอำนาจอันดับหนึ่ง ยังมีขั้นปราชญ์ดารายอดฝีมือไม่เกิน 3 คนด้วยซ้ำ!
ดังนั้นหวังปาเทียนจึงรู้สึกแปลกใจ ขุมอำนาจอันดับสองอย่างนิกายกิเลนนั้นมีขั้นปราชญ์ดาราระดับสูงคนหนึ่งก็ถือว่าไม่เลวแล้ว ทว่าให้ยอดฝีมือแบบนี้ทำไมไม่หลบอยู่ในพรรค ทว่ากลับออกมาคุ้มครองคนในพรรคแค่คนเดียว เรื่องนี้ดูแล้วจะเป็นไปไม่ได้เอาเสียเลย
แม้ว่าอีกฝ่ายจะพลังวรยุทธ์สูงมาก แต่หวังปาเทียนก็ไม่กลัวเขาหรอก! ถ้าตัดสินเป็นตายที่นี่หวังปาเทียนอาจไม่สามารถเป็นคู่มืออีกฝ่ายได้ แต่อาศัยของวิเศษแปลกประหลาดในมือหนีไปนั่นก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร ถ้ากลับพรรคไปเมื่อไหร ชายชราก็จะสามารถสั่งยอดฝีมือในพรรคให้บุกยึดนิกายกิเลนมาซะ
เพราะเขาเชื่อว่าด้วยไพ่ลับของพรรคตัวเอง หากอยากจะยึดพรรคไหนก็ง่ายดายซะเหลือเกิน และก็เพราะเหตุนี้หลังจากเขาเห็นผู้เฒ่านิกายกิเลนปรากฏตัว ใบหน้าเลยไม่ได้รู้สึกยินดีนัก!
พลังวรยุทธ์ของนิกายกิเลนกับคนภายนอกนั้นไม่ค่อยแน่ชัด ซึ่งนี่ก็เป็นแผลการของหัวหน้านิกายกิเลนอย่างหนึ่ง เพราะถ้าพรรคอันดับหนึ่งรู้พลังที่แท้จริงของพวกเขา มันย่อมไม่ได้ส่งผลดีกับพวกเขาอย่างมาก
“อาศัยนิกายกิเลนของคุณ คิดจะมาขวางทางฉันงั้นเหรอ เกรงว่าจะยังไม่พอนะ” หวังปาเทียนพูดอย่างจองหอง