ตอนที่ 302 อีกหนึ่งเรื่องสำคัญ

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

เมื่อ​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​หนึ่ง​คน​และ​หนึ่ง​สุนัข​ ​เซียวผอ​จื่อ​ก็​เอาแต่​ยืน​มอง​ค้าง​อยู่​อย่างนั้น​ ​แล้ว​ก้มหน้า​ลง​ไป​มอง​ใน​สระ​ด้วย​อาการ​เหม่อลอย

ว่าด้วย​เรื่อง​ความทุกข์ทรมาน​จาก​การ​สูญเสีย​ลูกสาว​ของ​เซียวผอ​จื่อ​แล้ว​ ​ภาพ​ที่​อวี​้​จิ​่น​และ​เอ้อร​์​หนิว​มาป​รากฏ​ตัวตรง​หน้า​จึง​เป็น​เสมือน​ภาพหลอน​เท่านั้น

อวี​้​จิ​่น​ฉงน​หนัก

เดิมที​เขา​กำลัง​ตัดสินใจ​ว่า​ ​หรือว่า​จะ​ฆ่า​คน​ปิดปาก​ดี​ ​ว่าแต่​สีหน้า​เฉยเมย​ของ​ป้า​คน​นี้​หมายความว่า​อย่างไร​กัน

เมื่อ​เห็น​ว่า​เจ้านาย​นิ่งอึ้ง​ไป​ ​เอ้อร​์​หนิ​วจึ​งงับ​เข้าที่​ขากาง​เกง

จะ​ให้​กำจัด​ป้า​คน​นี้​หรือเปล่า​ ​เจ้านาย​บอก​มาสั​กคำ​ได้​หรือไม่

อวี​้​จิ​่น​เพิ่ง​ได้สติ​ ​จึง​ส่งสัญญาณ​มือ​เป็น​วงกลม​ด้วย​สีหน้า​เรียบ​เฉย

เอ้อร​์​หนิว​ตื่นตระหนก​ขึ้น​มา​โดยพลัน

เจ้านาย​จะ​ลงโทษ​โดย​การงด​กระดูก​หนึ่ง​กะละมัง​!

สุนัข​ตัว​ใหญ่​ส่าย​หาง​พลาง​วิ่ง​คอตก​ไป​อีก​ทาง

อวี​้​จิ​่​นก​้าว​เท้า​เดินตาม​ไป​ ​เดิน​ไป​ได้​ไม่​กี่​ก้าว​ก็​เดิน​กลับมา​ ​ยกมือ​ขึ้น​แล้ว​สับ​เข้าที่​คอ​ของ​เซียวผอ​จื่อ​จน​นาง​สลบ​ไป

อื​้ม​ ​แบบนี้​ค่อย​สบายใจ​หน่อย

เอ้อร​์​หนิว​เดิน​นำ​อยู่​ข้างหน้า​ ​วิ่ง​เข้าไป​ใน​เรือน​ไห่​ถัง​อย่าง​คุ้นเคย

อวี​้​จิ​่น​แปลกใจ​ ​เอ้อร​์​หนิ​วรู​้​จัก​ห้องส่วนตัว​ของ​อา​ซื่อ​ดีกว่า​เขา​อีก​หรือ​นี่​ ​ถ้า​ได้​แต่งงาน​เมื่อไหร่​ ​เห็นที​คง​ต้อง​จับ​มัน​ไป​ขาย​แล้ว​จริงๆ

เอ้อร​์​หนิว​มิ​รู้​เลย​ว่า​เจ้านาย​กำลัง​หึง​ ​มัน​กระโดด​ข้าม​พุ่ม​ต้นกล้วย​เข้าไป​ตรงหน้า​ต่าง​ ​แล้ว​ยก​สอง​เท้าหน้า​ขึ้น​ตะกุย​กระจก​ ​เสียง​นั้น​อาจหาญ​และ​เปิดเผย

อวี​้​จิ​่น​ยืน​หลบ​อยู่​ข้าง​กำแพง​พลาง​คิดในใจ​ ​มนุษย์​ย่อม​ต่าง​จาก​สุนัข​…

หน้าต่าง​ถูก​เปิด​ออก​ก่อน​จะ​มีเสียง​ร้อง​ประหลาดใจ​ของ​อาหมาน​ ​“​เอ้อร​์​หนิว​ ​เจ้า​มา​อีกแล้ว​รึ​ ​รีบ​เข้ามา​เร็ว​ ​รีบ​เข้ามา​”

เอ้อร​์​หนิ​วก​ระ​โดด​เข้าไป​ ​มือ​เรียว​ข้าง​หนึ่ง​เอื้อม​ออกมา​เตรียม​จะ​ปิดหน้า​ต่าง​บาน​นั้น

อวี​้​จิ​่น​เลิก​คิ้ว

หาก​วันนี้​พ่ายแพ้​ให้​แก่​สุนัข​ก็​นับว่า​เสียชาติเกิด

ชายหนุ่ม​เดิน​เข้าไป​พลาง​เอื้อมมือ​ไป​จับ​หน้าต่าง​ที่​กำลังจะ​ปิด​ลง

มี​คน​ปรากฏตัว​ขึ้น​กะทันหัน​เช่นนี้​ทำให้​อาหมาน​ตกใจ​จน​พูดติดอ่าง​ ​“​คุณ​ ​คุณชาย​อวี​๋​?​”

อวี​้​จิ​่น​ไม่​ตอบ​ ​แต่​รีบ​กระโดด​เข้าไป​ทันที

“​ไอ้​หยา​ ​ไฉน​ถึง​มา​เวลานี้​เจ้า​คะ​”​ ​อาหมา​นบ​่​นก​ระ​ปอด​กระ​แปด​แล้ว​รีบ​หลีกทาง​ให้​ ​“​คุณหนู​ ​คุณชาย​อวี​๋​เจ้าค่ะ​”

อา​เฉี่ยว​ที่​คอย​ดูแล​อยู่​ใน​ห้อง​ตะลึง​ตาค้าง​ไป​เช่นกัน

แม้ว่า​การปรากฏ​ตัว​ของ​อวี​้​จิ​่น​จะ​ฉุกละหุก​อยู่​บ้าง​ ​และ​ถึง​เจียง​ซื่อ​จะ​ไม่​คาดคิด​แต่​ก็​รีบ​เดิน​เข้าไป​หา​ทันที​ ​นาง​ส่งสัญญาณ​ให้​อาหมาน​และ​อา​เฉี่ยว​ออก​ไป​ก่อน

อา​เฉี่ยว​ที่​ยังคง​ลังเล​ถูก​อาหมา​นลา​กตั​วอ​อก​ไป

ข้างหลัง​ประตู​ ​อา​เฉี่ยว​กระซิบ​ด้วย​น้ำเสียง​ตื่นตระหนก​ ​“​เหตุใด​ถึง​ปล่อย​ให้​คุณหนู​อยู่​กับ​บุรุษ​เพียงลำพัง​เล่า​”

อาหมาน​ทำที​เป็น​ผู้​ตื่น​รู้​ ​“​คุณหนู​รู้​หน่าว​่า​ควร​ทำ​อย่างไร​”

เมื่อ​นึกถึง​ใบหน้า​อัน​สงบนิ่ง​ของ​คุณหนู​ ​อา​เฉี่ยว​ก็ได้แต่​ถอนหายใจ

เอาเถอะ​ ​ถ้า​คุณหนู​รู้​ว่า​ควร​ทำ​อย่างไรก็ดี

ยัง​ไม่​ถึง​เวลา​เข้านอน​ ​ภายใน​ห้อง​จึง​ยังสว่าง​ไสว​ ​ลม​เย็น​โชย​เข้ามา​ทาง​หน้าต่าง​บาน​ใหญ่​ ​พัดชาย​เสื้อ​ของ​อวี​้​จิ​่น​จน​เกิด​เสียง​พึ่บพั​่บ

เอ้อร​์​หนิว​สะบัด​หาง​ขณะ​วิ่ง​เข้าไป​หา​เจียง​ซื่อ​ ​มัน​คลอเคลีย​ดม​มือ​นาย​หญิง​ฟุดฟิด

เจียง​ซื่อ​ลูบ​หัว​สุนัข​ตัว​ใหญ่​ ​แล้ว​หันไป​สบตา​กับ​อวี​้​จิ​่น

อวี​้​จิ​่น​เดิน​เข้ามา​ใกล้​แล้ว​ดัน​เอ้อร​์​หนิ​วอ​อก​ไป​ด้าน​ข้าง​ ​พร้อม​อธิบาย​ขึ้น​ว่า​ ​“​ให้​เอ้อร​์​หนิว​ส่งข่าว​ไม่​สะดวก​เอา​เสีย​เลย​ ​ข้า​ก็​เลย​มา​เอง​”

โฮ่งง​ ​เอ้อร​์​หนิว​เห่า​ท้วง

เจียง​ซื่อ​นั่งลง​พลาง​ลูบ​ขนของ​เอ้อร​์​หนิว​แผ่วเบา

“​วันนี้​ที่​เจ้า​ให้​ข้า​ไป​พบ​ ​เพราะ​จะ​บอกข่าว​เกี่ยวกับ​คนที​่​ไถ่ตัว​อวี​่​เอ๋อร​์​ใช่​หรือไม่​”

“​เรื่อง​นั้น​ยัง​ไม่มี​ความคืบหน้า​ ​ที่​นัดพบ​เจ้า​เพราะ​มีเรื่อง​สำคัญ​สอง​เรื่อง​”

เจียง​ซื่อ​ชะงัก​มือ​รอ​ให้​อวี​้​จิ​่​นพูด​ต่อ

“​เดิมที​เจ้า​สงสัย​ว่า​พวก​คนที​่​ตามล่า​แม่นาง​ฉู​ฉู่​ตั้งใจ​ตามล่า​เจ้า​ใช่ไหม​ ​วันนี้​ข้า​ล่อ​คน​พวก​นั้น​ออกมา​ได้​สำเร็จ​ ​แล้วก็​เป็นจริง​ดัง​ว่า​”​ ​เมื่อ​กล่าวถึง​คน​พวก​นั้น​ ​คิ้ว​ของ​อวี​้​จิ​่​นก​็​ขมวด​เป็น​ปม

เนื่องจาก​ประวัติ​ของ​คน​พวก​นั้น​ไม่ธรรมดา​เลย​สักนิด

ชาย​เครา​ครึ้ม​ปลิด​ชีพ​ตัวเอง​โดย​ไม่​ลังเล​ ​ส่วน​ชาย​ชุด​คลุม​ยาว​ที่​ดู​อ่อนแอ​ ​แต่​เมื่อ​ถูก​ทรมาน​กลับ​ไม่​ปริปาก​เลย​แม้แต่​คำ​เดียว​ ​ตอนนี้​จึง​เหลือ​เพียง​ลมหายใจ​แผ่วเบา​เท่านั้น

อวี​้​จิ​่น​เอง​ก็​สงสัย​อยู่​ว่า​ตน​นั้น​เป็น​เพียง​องค์​ชาย​ที่​มิได้​รับ​ความ​โปรดปราน​ ​ไฉน​คน​พวก​นี้​ถึง​ต้องตาม​ล่า​เขา

ท่ามกลาง​สถานการณ์​ขมุกขมัว​เช่นนี้​รัง​แต่​จะ​สร้าง​ความรำคาญ​ใจ​ ​โชคดี​ที่​มี​อา​ซื่อ​ ​ท่าที​แข็งกระด้าง​ของ​ชายหนุ่ม​จึง​อ่อนโยน​ขึ้น​ทันตา

เจียง​ซื่อ​กล่าว​ด้วย​ความลำบาก​ใจ​ ​“​เช่นนั้น​ข้า​ก็​ทำให้​แม่นาง​ฉู​ฉู่​พลอย​เดือดร้อน​ไป​ด้วย​”

ไม่ว่า​จะ​ใน​ชาติ​ภพ​ที่แล้ว​หรือ​ชาติ​ภพ​นี้​ ​นาง​ก็​เป็น​พวก​หาก​ใคร​ดี​มา​ ​นาง​ก็ดี​ตอบ​ ​แต่​หาก​ใคร​ร้าย​มา​ ​นาง​ก็​ไม่​กริ่งเกรง​ที่จะ​ตอบโต้​ ​หาก​ใคร​ช่วยเหลือ​นาง​ ​แม้​บุญคุณ​เพียง​หยดน้ำ​ ​นาง​ก็​จะ​ตอบแทน​ดุจ​สายธาร​

เมื่อ​นึกถึง​หญิง​แปลกหน้า​ที่​ต้อง​มา​เสี่ยงชีวิต​เพราะ​นาง​เป็นต้นเหตุ​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​กลัว​จับใจ​ ​จึง​รีบ​หันไป​ขอบคุณ​อวี​้​จิ​่น​จาก​ใจจริง

อวี​้​จิ​่น​จ้องมอง​เจียง​ซื่อ​ด้วย​ความ​ฉงน

“​ทำไม​รึ​”​ ​เจียง​ซื่อ​ถาม​ขึ้น​เมื่อ​เห็น​สายตา​เช่นนั้น

“​อา​ซื่อ​ ​เจ้า​ขอบคุณ​ข้า​ขนาด​นี้​เพียง​เพราะ​เรื่อง​ของ​คนอื่น​งั้น​หรือ​”

เขา​ไม่​คิดมาก​่อ​นว​่า​ ​นอกจาก​เขา​จะ​ต้อง​แข่ง​กับ​บุรุษ​อื่น​แล้ว​ ​แข่ง​กับ​เอ้อร​์​หนิว​แล้ว​ ​และ​ยัง​ต้อง​มา​แข่ง​กับ​สตรีเพศ​อีก​!

เจียง​ซื่อ​คร้าน​จะ​เถียง​กับ​ชาย​ตรงหน้า​เต็มทน​ ​นาง​ได้​แต่​ถอนหายใจ​ว่า​ ​“​หาก​มีโอกาส​ก็​ต้อง​อธิบาย​ให้​แม่นาง​ฉู​ฉู่​ทราบ​”

“​ยัง​มีเรื่อง​ใด​ให้​บอกอีก​เล่า​ ​ในเมื่อ​นาง​เอง​ก็​ไม่เป็นไร​แล้ว​”​ ​อวี​้​จิ​่​นม​อง​ว่า​ไม่มี​ความจำเป็น​ต้อง​ทำ​เช่นนั้น

เจียง​ซื่อ​ขมวดคิ้ว​ ​“​ไป​ทำร้าย​เขา​แล้วยัง​ทำให้​เขา​คิด​ว่า​ตน​เป็น​ผู้​มีพ​ระ​คุณ​ ​เรื่อง​เช่นนั้น​ข้า​ทำไม​่​ได้​หรอก​”

อวี​้​จิ​่​นค​ลี่​ยิ้ม​พลาง​ลูบ​ศีรษะ​ของ​นาง​ ​“​อา​ซื่อ​ของ​พวกเรา​นี่​ช่าง​เป็น​สตรี​ใจงาม​จริงๆ​”

หลอก​ใช้​เขา​แล้ว​ ​ยัง​ให้​เขา​ทำประโยชน์​ให้​อีก​ ​ไม่ดี​ตรงไหน​กัน

เจียง​ซื่อ​เอียง​หัว​หลบ​ ​“​แล้ว​เรื่อง​ที่สอง​ล่ะ​”

เรื่อง​ของ​ฉู​ฉู่​เป็นเรื่อง​สำคัญ​ ​ส่วน​เรื่อง​ที่​เขา​ไหว้วาน​ให้​อวี​้​ชี​ไป​สืบ​ก็​ยัง​ไม่ได้ความ​คืบหน้า​ ​นาง​จึง​คิดไม่ออก​ว่ายั​งมี​เรื่อง​ใด​อีก

อวี​้​จิ​่น​แทรกตัว​เข้ามา​พลาง​ส่งสายตา​จริงจัง​ ​“​เรื่อง​ที่สอง​สำคัญ​กว่า​เรื่อง​แรก​เสียอีก​”

“​เรื่อง​อะไร​หรือ​…​”

นัยน์ตา​สีเข้ม​ของ​ชายหนุ่ม​พิศ​มอง​ด้วย​ความอ่อนโยน​ ​เขา​ค่อยๆ​ ​เอ่ย​เน้น​ที่​ละ​พยางค์​ ​“​ข้า​คิดถึง​เจ้า​”

ใบหน้า​ของ​เจียง​ซื่อ​แดง​ระเรื่อ

ที่​แปลก​คือ​ ​เวลา​ที่​เขา​จุมพิต​นาง​ ​กอด​นาง​ ​นาง​ก็​เพียงแต่​ตอบสนอง​ ​มิได้​รู้สึก​เก้อเขิน​แต่อย่างใด​ ​แต่​พอ​มา​วันนี้​เมื่อ​อยู่​ใน​ห้องส่วนตัว​ที่​เงียบสงัด​เช่นนี้​ ​แค่​ได้ยิน​ชายหนุ่ม​เอ่ย​วาจา​เช่นนั้น​ ​นาง​ก็​สัมผัส​ได้​ว่า​หัวใจ​ของ​ตัวเอง​เต้น​ไม่​เป็นจังหวะ

ความรู้สึก​เช่นนี้​ทำให้​เจียง​ซื่อ​รู้สึก​สับสน​เล็กน้อย

มือ​ใหญ่​ยื่น​ไป​จับมือ​ของ​นาง​เอาไว้

มือ​ของ​ชายหนุ่ม​เรียว​บาง​ ​แต่ทว่า​มือ​ของ​หญิงสาว​กลับ​เรียว​เล็ก​ยิ่งกว่า

มือ​ทั้งสอง​จับ​กัน​แน่น​ ​ภายใต้​แสงไฟ​ยิ่ง​ทำให้​ดูเหมือน​ก้อน​หยก​ขาว​สอง​ชิ้น​เกาะเกี่ยว​กัน

เจียง​ซื่อ​ดึง​มือ​ออก​แล้ว​แสร้งทำ​เป็น​ไม่รู้​สึก​รู้​สา​ ​“​หมด​ธุระ​แล้ว​ ​เชิญ​กลับ​เถอะ​เจ้าค่ะ​”

“​ในเมื่อ​มา​แล้ว​ ​ให้​ข้า​ดื่ม​น้ำ​สักหน่อย​เถิด​”​ ​อวี​้​จิ​่น​แน่วแน่​ว่า​จะ​อยู่​ต่อ​อีก​สักหน่อย​ ​เขา​หยิบ​ถ้วย​ชา​บน​โต๊ะ​ขึ้น​มา​จิบ​ด้วย​ความรู้สึก​เป็นต่อ

นี่​คือ​ถ้วย​ที่​อา​ซื่อ​ดื่ม​เหลือ​ไว้​สิท​่า

หญิงสาว​เอ่ย​ขึ้น​ด้วย​ความตกใจ​ ​“​นั่น​มัน​ถ้วย​ที่​อาหมาน​ดื่ม​เหลือ​ไว้​เจ้าค่ะ​”

ใบหน้า​อวี​้​จิ​่​นพ​ลัน​แข็งทื่อ​ ​เขา​กลืน​น้ำ​อึก​นั้น​ราวกับ​กลืน​ถ่าน​ติดไฟ​ลงท้อง​ก็​ไม่​ปาน​ ​เปลวไฟ​ลุกไหม้​โหมกระหน่ำ​จน​ทำให้​ชายหนุ่ม​รู้สึก​ทุกข์ทรมาน

กว่า​จะ​ได้สติ​ ​อวี​้​จิ​่​นก​็​โกรธ​เป็นฟืนเป็นไฟ​ ​“​บ่าว​ไร้มารยา​ทกล้า​มา​ใช้​ถ้วย​น้ำ​ใน​ห้อง​เจ้านาย​เช่นนี้​มีที​่​ไหน​กัน​!​”

ได้​ออกเรือน​กับ​เจียง​ซื่อ​เมื่อไหร่​ ​มัด​อาหมา​นขาย​ไป​พร้อม​เอ้อร​์​หนิว​เลย​แล้วกัน

เจียง​ซื่อ​ยิ้ม​ชอบใจ​เมื่อ​เห็น​อวี​้​จิ​่น​โกรธขึ้ง​เช่นนั้น

อวี​้​จิ​่น​จึง​ได้สติ​ ​“​อา​ซื่อ​ ​เจ้า​หลอก​ข้า​?​”

เหตุใด​ถึง​ได้​เอาเรื่อง​โหดร้าย​เช่นนี้​มา​หลอก​เขา​ ​เขา​จะ​ไม่​ทน​!

อวี​้​จิ​่น​หันไป​ดึง​เจียง​ซื่อ​ทันที

มีโต​๊ะ​กั้น​กลาง​อยู่​ระหว่าง​ทั้งคู่​ ​ถ้วย​ชา​บน​โต๊ะ​หล่น​เกลื่อน​บน​พื้น

ทว่า​อวี​้​จิ​่น​ไม่สน​ใจ​ ​เขา​คว้า​เจียง​ซื่อ​ไว้​พลาง​ดุ​เคร่งขรึม​ ​“​อา​ซื่อ​ ​เจ้า​แย่​แล้ว​ล่ะ​!​”

“​เอ้อร​์​หนิ​วก​็​อยู่​ ​อย่า​ทำ​อะไร​นะ​”​ ​หาง​ตาของ​นาง​เห็น​เอ้อร​์​หนิ​วกำ​ลัง​เดิน​มา​จึง​เอ่ย​เตือน

“​ช่างมัน​”

เพราะ​ยังไง​เอ้อร​์​หนิ​วก​็​พูด​ไม่ได้

สุนัข​ตัว​ใหญ่​เดิน​ย่อง​มาที​่​ด้าน​ข้าง​ ​มัน​ลังเล​อยู่​ครู่หนึ่ง​ก่อน​จะ​งับ​เข้าที่​ก้น​ของ​เจ้านาย