บทที่ 375 คู่ที่สมบูรณ์แบบ
บทที่ 375 คู่ที่สมบูรณ์แบบ
“เป็นโอกาสที่หาได้ยากที่ข้าจะได้เพลิดเพลินกับภาพที่สวยงามเช่นนี้ ข้าอยากจะจ้องมองอีกสักหน่อยมันแปลกด้วยเหรอ?” ซูอันถามกลับด้วยรอยยิ้มอย่างได้ใจ แม้ว่าเขาจะได้ชื่นชมนางเมื่อสองสามวันก่อน แต่ก็รู้สึกยินดีมากกับโอกาสอันมีค่าที่จะได้จ้องมองนางอีกครั้ง
ฉู่ชูเหยียนเงียบ…
นางนึกไม่ออกว่าคน ๆ หนึ่งต้องไร้ยางอายขนาดไหนจึงจะพูดเรื่องนี้ออกมาดัง ๆ
—
ท่านยั่วยุฉู่ชูเหยียนสำเร็จ
ได้รับคะแนนความโกรธแค้น + 233!
—
เมื่อเห็นว่านางโกรธจริง ๆ ซูอันจึงรีบหุบยิ้มและพูดว่า “เอาล่ะ ๆ ข้าจะเริ่มแล้ว เจ้าต้องไม่ใช้พลังชี่ต่อต้านข้า มิฉะนั้น มันจะบ่อนทำลายทุกสิ่งที่เราทำมาจนถึงตอนนี้”
ฉู่ชูเหยียนตอบด้วยการพยักหน้า
มันเป็นข้อห้ามสำหรับผู้บ่มเพาะที่จะนั่งหลับตาต่อหน้าผู้อื่นโดยไม่มีสิ่งใดพิทักษ์ร่างกายอยู่ เว้นแต่จะแน่ใจว่าสามารถไว้วางใจอีกฝ่ายได้ แม้ว่าซูอันมักจะพูดเรื่องไร้สาระที่ทำให้นางปวดหัว แต่ฉู่ชูเหยียนก็ยังเชื่อใจอีกฝ่ายอย่างเต็มที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อนางจำได้ว่าเขาเคยต่อสู้อย่างหนักเพื่อปกป้องนางที่สุสานใต้ดินมาแล้ว
เมื่อเห็นว่าร่างกายของนางผ่อนคลาย ในที่สุดซูอันจึงเริ่มปักเข็มเงินทีละเข็ม ณ จุดฝังเข็มบนหลังของนาง
เขาพยายามเคลื่อนไหวอย่างเชื่องช้าที่สุด เพราะกังวลว่าตัวเองจะออกแรงมากเกินไปโดยไม่ได้ตั้งใจและทำให้ร่างกายของนางบาดเจ็บ อีกทั้งหลีกเลี่ยงการทิ้งรอยแผลเป็นบนร่างกายของนางด้วย
ฉู่ชูเหยียนนั่งหลับตา ขณะที่นางรับรู้ถึงความรู้สึกที่หลังของตัวเอง
ทุกครั้งที่เข็มค่อย ๆ ปักเข้ามาในร่างกายของนาง จะรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่เพิ่มขึ้นในร่างกาย น้ำแข็งในร่างกายของหญิงสาวเริ่มละลาย และความเย็นก็ไหลออกไปทางเข็มเงินที่ปักใกล้ที่สุด
ในตอนเริ่มต้นนางยังคงค่อนข้างประหม่า แต่เมื่อเข็มฝังเข้ามามากขึ้น ความตึงเครียดของนางก็กลายเป็นเริ่มผ่อนคลายแทน
รู้สึกว่าความเย็นในร่างกายค่อย ๆ ถูกขับออกไปอย่างช้า ๆ จู่ ๆ หญิงสาวก็ฉุกคิดถึงปัญหาสำคัญขึ้นมาได้ และถามทันทีว่า “นี่จะทำให้ความแข็งแกร่งของข้าลดลงไปมากหรือเปล่า?”
โดยปกติ นางอาศัยพลังน้ำแข็งเพื่อจัดการกับคู่ต่อสู้ของนาง หากความเย็นจัดในร่างกายของนางถูกขับออกจนหมด เป็นไปได้ว่าเพลงกระบี่บุปผาเหมันต์ ซึ่งเป็นทักษะที่นางบ่มเพาะมาหลายปีจะใช้ไม่ได้อย่างสมบูรณ์
เมื่อได้ยินเสียงที่สั่นเทาของนาง ซูอันก็รับรองกับนางทันที “ไม่เป็นอย่างนั้นหรอก การฝังเข็มของข้าจะขจัดแค่ความเย็นที่เจ้าไม่สามารถควบคุมได้เท่านั้น มันจะไม่ยุ่งเกี่ยวพลังน้ำแข็งที่เจ้าสามารถควบคุมได้”
ฉู่ชูเหยียนรู้สึกประหลาดใจที่ได้ยินอย่างนั้น เป็นเรื่องอัศจรรย์อยู่แล้วที่คนที่มีอาการรุนแรงเช่นนางจะสามารถรักษาได้ แต่อย่างไรก็ตาม หญิงสาวไม่ได้ไร้เดียงสามากจนคิดว่ามันจะไม่ทิ้งผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ใด ๆ ไว้เบื้องหลัง
นางพร้อมที่จะรับสภาพว่าความแข็งแกร่งของนางจะตกต่ำลงจนไปถึงพิการอีกครั้ง ทว่าใครจะคาดคิดว่าการรักษานี้จะไม่มีผลข้างเคียงเลย?
นางคิดถึงคำพูดก่อนหน้านี้ของเปาโหย่วหลูที่ประเมินอาการของนางในแง่ร้ายที่สุด เปาโหย่วหลูได้ดูแลสมาชิกของตระกูลฉู่มาหลายปีแล้ว ดังนั้นนางจึงเข้าใจดีกับระดับทักษะของเขา อันที่จริงในเมืองจันทร์กระจ่างความรู้ทางการแพทย์ของเขาเป็นรองเพียงจี้เติ้งถูเท่านั้น
แต่กลับกันคนเดียวที่กำลังทำให้นางรอดได้อย่างง่ายดายตอนนี้กลับเป็นซูอัน…
นางพบว่าตัวเองมีคำพูดมากมายที่ต้องการจะบอกซูอัน แต่นางไม่สามารถเอ่ยออกมาได้ทั้งหมด สุดท้ายสิ่งที่นางทำได้ ก็คือกระซิบคำสองคำเบา ๆ กับเขาว่า “ขอบคุณ”
ซูอันยิ้มบาง ๆ และพูดว่า “เราเป็นเนื้อคู่กัน ข้าช่วยเหลือเจ้ามันก็เป็นเรื่องปกติ ไม่จำเป็นต้องขอบคุณข้า”
“เนื้อคู่เหรอ?” ฉู่ชูเหยียนพึมพำด้วยความงุนงง
ครู่ต่อมา ซูอันกล่าวว่า “เอาล่ะ หลังของเจ้าเสร็จแล้ว หันหน้ามาหาข้าได้แล้ว”
ฉู่ชูเหยียนหันกลับมาอย่างเชื่อฟัง ก่อนที่จะรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติในทันที
หญิงสาวก้มศีรษะลงมองร่างที่เกือบจะเปลือยเปล่าของตัวเอง โดยสัญชาตญาณนางอยากจะกรีดร้องออกมา แต่กลัวว่าจะเป็นการเรียกน้องสาวของนางเข้ามาในห้อง
ด้วยนิสัยของฮวนเจาเรื่องนี้คงรู้กันไปทั่วคฤหาสน์ภายในไม่กี่วัน!
เมื่อมองใบหน้าที่แดงก่ำของฉู่ชูเหยียน ชายหนุ่มกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่จำเป็นต้องกังวลมากนัก เจ้าได้คลุมร่างกายด้วยผ้าแล้วไม่ใช่เหรอ? นอกจากนี้ ข้าก็ไม่เห็นจุดหวงแหนของเจ้าอยู่ดี…”
เจ้าบอกว่าเจ้าเคยเห็นมันทั้งหมดแล้วไม่ใช่เหรอ? ฉู่ชูเหยียนมองซูอัน อย่างไม่พอใจ แต่นางไม่กล้าพูดคำเหล่านี้ออกมาดัง ๆ
ซูอันมองดูลำคอระหงของนาง กระดูกไหปลาร้าที่งดงาม และผิวขาวราวหิมะ การผสมผสานขององค์ประกอบเหล่านี้ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกร้อนรุ่มเล็กน้อย
“ผู้หญิงคนนี้สวยจริง ๆ ไม่มีข้อบกพร่องที่ข้าสามารถวิจารณ์นางได้เลย” หมี่ลี่กล่าว
ซูอันกลายเป็นพูดไม่ออก พี่หญิงใหญ่ ท่านก็เป็นผู้หญิงเช่นกัน ทำไมถึงได้พูดชมเชยร่างกายหญิงสาวราวกับท่านเป็นชายหนุ่มเช่นนี้?
“ทั้งหมดเป็นความผิดของเจ้า ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าเข้ามาแทรกแซง ข้าก็จะมีร่างกายที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้” หมี่ลี่บ่นพร้อมกัดฟันกรอด “ถึงแม้จะด้อยกว่าร่างกายดั้งเดิมของข้า แต่ข้าก็ยังยอมรับมันได้เพราะว่ามันสวยงามขนาดนี้!”
—
ท่านยั่วยุหมี่ลี่สำเร็จ
ได้รับคะแนนความโกรธแค้น + 256!
—
ซูอันอึ้ง
นี่ท่านยังคงมีความแค้นเรื่องนี้อยู่อย่างนั้นเหรอ?
“เจ้าหยุดมองข้าสักทีเถอะ…” ฉู่ชูเหยียนไม่เคยรู้สึกอ่อนไหวขนาดนี้มาก่อน ในชีวิตนางไม่เคยวิงวอนใครด้วยน้ำเสียงเช่นนี้
คำพูดของนางทำให้ซูอันรู้สึกตัวในทันที ใบหน้าของชายหนุ่มแดงก่ำเล็กน้อยในขณะที่พูด “งั้นข้าจะเริ่มแล้วนะ”
ฉู่ชูเหยียนก้มศีรษะลงขณะที่นางพึมพำ “อืม” ก่อนที่จะเงียบไป
“โอ๊ย ข้าทนไม่ไหวแล้ว! กลิ่นอายความหวานแหววที่บานสะพรั่งนี้ช่างน่ารังเกียจเหลือเกิน!” หมี่ลี่คร่ำครวญ
“โอ้? คนในยุคของท่านก็ใช้คำแสลงแบบนี้ด้วยเหรอ?” ซูอันรู้สึกประหลาดใจ “แหะ ๆ ก็แปลกดีนะที่คนหัวสมัยใหม่อย่างท่านกลับยอมถูกบังคับให้แต่งงานทางการเมืองกับอิ่งเจิ้ง”
หมี่ลี่เงียบไป
“ถ้าเจ้าพูดถึงเรื่องนี้อีกคำ ข้าจะหยุดสอนแล้วปล่อยให้ภรรยาของเจ้าตายไปซะ!”
—
ท่านยั่วยุหมี่ลี่สำเร็จ
ได้รับคะแนนความโกรธแค้น + 666!
—
ซูอันยอมแพ้ทันที “พี่หญิงใหญ่ ข้าพูดผิดไปแล้ว ใจเย็น ๆ…”
เขาต้องเกลี้ยกล่อมนางอยู่นานก่อนที่ความโกรธของนางจะสงบลง ชายหนุ่มเตือนตัวเองให้ระวังปากเล็กน้อย เกรงว่ามันจะทำให้หมี่ลี่โกรธเข้าจริง ๆ
ซูอันควบคุมความคิดของเขาไม่ให้ฟุ้งซ่านและเริ่มฝังเข็มที่บริเวณหน้าอกของฉู่ชูเหยียน
ขณะที่นางกำลังถือผ้าบาง ๆ คลุมไว้ข้างหน้า หลายส่วนของร่างกายของนางถูกปิดบังไว้ จนซูอันต้องยกผ้าขึ้นเล็กน้อยเพื่อหาจุดฝังเข็มที่ถูกต้อง
ร่างกายของฉู่ชูเหยียนสั่นเล็กน้อยในระหว่างที่ผ้าถูกเปิดออก แต่นางไม่ได้พูดบ่นอะไรออกมาเลย
กระบวนการทั้งหมดนี้ยากสำหรับทั้งฉู่ชูเหยียนและซูอัน ท้ายที่สุด ชายหนุ่มต้องควบคุมตัวเองไว้ไม่ให้ฟุ้งซ่านในสิ่งล่อใจอันยิ่งใหญ่ตรงหน้าเขา
เมื่อสังเกตเห็นว่าซูอันเริ่มหายใจหนัก และมีหยาดเหงื่อก่อตัวบนหน้าผาก ฉู่ชูเหยียนอดไม่ได้ที่จะถามว่า “การรักษาข้านี่เหนื่อยมากสินะลำบากเจ้าแล้ว…”
ซูอันตกตะลึงครู่หนึ่งก่อนที่จะตระหนักว่านางเข้าใจผิด แน่นอน ไม่มีเหตุผลใดที่ชายหนุ่มจะปฏิเสธความเข้าใจผิดที่เป็นไปในทางบวกเช่นนี้ ดังนั้นจึงตอบอย่างคลุมเครือว่า “ข้าสบายดี ข้ายังทนได้”
ฉู่ชูเหยียนกัดริมฝีปากอย่างลังเลขณะที่มองชายหนุ่มอย่างอ่อนโยนและรู้สึกขอบคุณ
“เจ้าไร้ยางอายมากกว่าที่ข้าคิดนะ ดูเหมือนว่าข้าต้องคอยระวังเจ้าซะแล้ว ไม่งั้นถ้ามีโอกาสเมื่อไหร่เจ้าคงทำให้ข้าต้องตกอยู่ในสถานการณ์เหมือนกับภรรยาของเจ้าที่รู้สึกขอบคุณในความหน้าด้านของเจ้า” หมี่ลี่ เยาะเย้ย
ซูอันพูดไม่ออก “ถึงแม้ว่าท่านจะสวย แต่ข้าไม่ยอมให้ท่านบิดเบือนข้อเท็จจริงได้หรอกนะ! เราต่างก็รู้ดีว่าคนเดียวที่หลอกข้าจนถึงตอนนี้ก็คือท่าน!”
“ฮึ่ม! แต่มันก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าเจ้าเป็นมนุษย์ที่น่ากลัวเช่นกัน!” หมี่ลี่ตอบอย่างเย็นชา
“พี่หญิงใหญ่ ท่านก็ไม่ใช่คนดีเช่นกัน เอ๊ะเดี๋ยวนะ? นี่ไม่ได้แปลเราเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบหรอกเหรอ?” ซูอันฝังเข็มให้ฉู่ชูเหยียนเกือบเสร็จแล้ว ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกังวลว่าจะเสียสมาธิมากเท่าตอนแรก เขายั่วโมโหหมี่ลี่เล่นอย่างนึกสนุก
“เจ้ากล้าแหย่ข้างั้นเหรอ?” หมี่ลี่ถามเสียงแหลม
—
ท่านยั่วยุหมี่ลี่สำเร็จ
ได้รับคะแนนความโกรธแค้น + 511!
—
“ข้าแค่ล้อท่านเล่น ท่านไม่จำเป็นต้องโกรธมากขนาดนี้” ซูอันตอบ
“ถ้าเจ้ากล้าพูดแบบนี้ในยุคของข้า ข้าคงจะตัดลิ้นของเจ้าออกมาแล้ว!” หมี่ลี่ตวาดก่อนที่จะเงียบไป
ซูอันหัวเราะเบา ๆ เป็นเรื่องสนุกที่จะทะเลาะกับนางเป็นครั้งคราว