ตอนที่ 236 เทพเฒ่าจันทร์รับรู้ฉับไว ปกป้องหลี่ฉางโซ่ว (2)
ในคำปฏิญญาระบุว่า หากนางกล่าวเท็จแม้เพียงครึ่งคำ และนอกเหนือจากที่สิ่งนี้จะมีผลให้หลี่ฉางโซ่วตกหลุมรักนางแล้ว หากสิ่งนี้มีภัยอันตรายอื่นใดต่อพี่ฉางโซ่วอีก ก็ขอให้มีสายฟ้าเล็กๆ ฟาดลงมาใส่นางเบาๆ
นี่เป็นหลักส่วนใหญ่ที่ใช้เพื่อแยกแยะยืนยันความถูกต้องเป็นจริงในคำพูดของนาง มิใช่เพื่อลงโทษนางด้วยปฏิญญาต้าเต๋า
แม้เจียงซื่อเอ๋อร์จะมีใจเปิดกว้าง สัตย์ซื่อ ไร้การโป้ปด
ทว่าในยามนี้ นางก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อย มันอธิบายไม่ถูกจริงๆ
โชคดีที่ไม่มีสิ่งใดผิดปกติหลังจากให้สัตย์สาบาน และในที่สุด หลิงเอ๋อร์ก็เชื่อคำพูดของเจียงซื่อเอ๋อร์ นางหยิบไข่มุกน้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อนและมองดูอย่างระมัดระวัง ในขณะที่คนทั้งสามคนที่อยู่ข้างๆ นางต่างก็เฝ้าดูอย่างใจจดจ่อ
แต่จู่ๆ หลิงเอ๋อร็ก็กล่าวว่า “ไยเราไม่ลืมเรื่องนี้ไป … ”
พร้อมด้วยเสียงดังปังสองสามครั้ง เจียงซื่อเอ๋อร์ จิ่วจิ่ว และสงหลิงลี่ต่างก็สะดุดซวนเซกันไปในทันที
จิ่วจิ่วจงใจทำให้นางตื่นตกใจ “หลิงเอ๋อร์ เจ้าจะใช้มันหรือไม่? หากเจ้าไม่ต้องการ เช่นนั้น ก็ให้ข้าใช้มัน!”
“ใช้สิ! เฮ้อ… ข้ากลัวว่าจะถูกศิษย์พี่ดุด่าจริงๆ ”
หลิงเอ๋อร์กัดริมฝีปากและหลับตา นางถือน้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อน และเริ่มคิดถึงทุก ๆ ส่วนในการปฏิสัมพันธ์ระหว่างศิษย์พี่และตัวนางเอง
ทันใดนั้น ก็มีควันค่อยๆ ลอยขึ้นมาจากน้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อน แล้วต่อมาก็ได้กลายเป็นร่างของหลี่ฉางโซ่ว
จิ่วจิ่วถามด้วยความสงสัยอยู่ข้างๆ ว่า “หลิงเอ๋อร์ นี่ใช่ เสี่ยวฉางโซ่วหรือ? แม้ว่าจมูกและดวงตาของเขาจะยังเหมือนเดิม แต่ไฉนจึงรู้สึกเหมือนไม่ใช่คนๆ เดียวกัน? เห็นได้ชัดว่า เสี่ยวฉางโซ่วในนี้ดูดีกว่ามาก”
เจียงซื่อเอ๋อร์หัวเราะคิกคัก ๆ และกล่าวว่า “นี่คือความประทับใจของพี่หลิงเอ๋อร์ที่มีต่อพี่ฉางโซ่ว”
จิ่วจิ่วเข้าใจทันที
หลิงเอ๋อร์ที่รู้คำตอบที่ถูกต้องแล้ว ย่อมไม่อาจบอกพวกเขาได้ว่า ศิษย์พี่มักจะปลอมตัวเป็น “คนธรรมดา”
หลิงเอ๋อร์ถามเบา ๆ ว่า “แล้วเราควรทำอย่างไรต่อไป?”
ทันทีที่กล่าวจบ น้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อน ก็กลายเป็นสายน้ำ สายน้ำนี้ไหลออกจากกระท่อมมุงจากแล้วหายไปในทันที
ทั้งสี่คนล้วนมองหน้ากันอย่างสับสน
เจียงซื่อเอ๋อร์รีบกล่าวว่า “เท่านั้นเจ้าค่ะ!”
“ต่อจากนี้ พี่หลิงเอ๋อร์และพี่ฉางโซ่วจะต้องพบกันและเราก็จะได้เห็นว่าจะเกิดอะไรขึ้น” “มันวิเศษขนาดนั้นเลยหรือ?”
จิ่วจิ่วถอนหายใจเบา ๆ ข้างๆ ในขณะที่หลิงเอ๋อร์อดจะรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยอย่างคาดหวังไม่ได้
ในขณะนั้น หลี่ฉางโซ่วก็รู้สึกแปลกๆ ในใจเล็กน้อย
ความรู้สึกเช่นนั้น เหมือน…
มันเหมือนกับยามที่เทพเฒ่าจันทราใช้ต้นเซียงลงมือจัดการรูปปั้นดินเหนียวแห่งการครองคู่ของเขา ในใจของเขาเต็มไปด้วยความคิดมากมาย
อย่างไรก็ตาม คนที่ปรากฏตัวในครั้งนี้คือ ศิษย์น้องหญิงที่เขาคุ้นเคยมากที่สุด หลิงเอ๋อร์น้อย…
ตอนนี้ เทพเฒ่าจันทราก่อปัญหาใดหรือไม่?
หลี่ฉางโซ่วแบ่งความคิดเพื่อวิเคราะห์ข้อมูลที่สัมผัสเซียนรับรู้ของเขาตรวจจับได้มาก่อนหน้านี้
ตำนานเผ่าเงือก น้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อน หลิงเอ๋อร์น้อย…
หลี่ฉางโซ่วรู้สึกหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออกขึ้นมาทันที
เช่นนี้ จะไม่เสียเปล่าหรอกหรือ?
การมีสิ่งดี ๆ นี้ เก็บไว้ให้นายหรือนาย ส่งเสริมการแต่งงานของนาย และให้นายได้นายของหวางชิง นั่นเป็นสิ่งที่สวยงามใช่ไหม
ด้วยมีของดีๆ เช่นนี้ มันจะไม่วิเศษหรอกหรือหากนางจะเก็บไว้ให้ท่านอาจารย์หรือท่านปรมาจารย์ใหญ่ เพื่อส่งเสริมการครองคู่ของท่านอาจารย์ และเพื่อจัดการความสัมพันธ์ระหว่างท่านปรมาจารย์ใหญ่และปรมาจารย์หวางฉิงผู้สูงส่งให้เรียบร้อย?
หลี่ฉางโซ่วแอบส่ายศีรษะ
ร่างหลักที่ซ่อนตัวอยู่ในห้องลับใต้ดินก็นำม้วนภาพวาดออกมาด้วย มันเป็นผลงานล่าสุดในชุดภาพวาด ‘จักรพรรดินีชราไป่เหมย’ — ‘สตรีชราผู้แข็งแกร่ง’
อย่างไรก็ตาม ในขณะที่หลี่ฉางโซ่วกำลังจะสังเกตและศึกษาอย่างรอบคอบ ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในใจเขาก็หายไปอย่างกะทันหัน ทำให้เขาตกใจอย่างไม่ทันตั้งตัว เกิดอันใดขึ้น?
เผ่าเงือกไม่น่าไว้ใจหรือ?
มีการปลอมแปลงน้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อนหรือไม่?
หรืออาจเป็นเพราะว่า… เงือกที่กลั่นน้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อนนี้ มีเรื่องราวบางอย่างที่คนอื่นไม่รู้ในยามที่ยังมีชีวิตอยู่และตั้งใจสร้างชื่อให้ตัวเองเพื่อเห็นแก่ชื่อเสียงของเขาหรือ?
หลี่ฉางโซ่วแอบรู้สึกเบื่อและวุ่นวายใจ เขาพร้อมที่จะ “ต่อสู้” กับน้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อนได้ตลอดเวลา
เขาเพ่งจิตส่วนใหญ่มุ่งไปที่วิหารเทพทะเลในเมืองอันสุ่ย ไม่เพียงแต่เขาจะควบคุมตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ทั้งสามเท่านั้น แต่เขายังรักษาเจตจำนงวิญญาณของเขาในการสื่อสารกับอ๋าวอี่เอาไว้ได้ตลอดเวลา…
การกระทำการเหล่านี้ไปพร้อมๆ กัน ได้กลายเป็นการดำเนินงานพื้นฐานของเขาแล้ว[1]
หลี่ฉางโซ่วจะไม่ลงโทษหลิงเอ๋อร์สำหรับการกระทำในครั้งนี้
หลิงเอ๋อร์เพียงอยากแสดงความรู้สึก แม้ยามนี้เขาจะไม่อยากยอมรับ แต่ก็ไม่จำเป็นที่เขาจะต้องทำให้นางรู้สึกผิดหวังมากเกินไป
เขายังมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดี
และในทางตรงกันข้าม สิ่งแรกที่ศิษย์น้องหญิงพิจารณานั้น ไม่ใช่ว่านางจะแสดงความรู้สึกออกมาได้สำเร็จราบรื่นหรือไม่ แต่นางกลับห่วงถึงความปลอดภัยของศิษย์พี่ของนางและขอให้เจียงซื่อเอ๋อร์ให้สัตย์สาบานปฏิญญาต้าเต๋าเพื่อพิสูจน์ตัวเอง…
หลี่ฉางโซ่วรู้สึกประทับใจเล็กน้อยในเรื่องนั้น
ช่างมันเถิด เพื่อเห็นแก่หลิงเอ๋อร์ ข้าจะให้นางคัดลอกพระสูตรมั่นคงสามพันจบในภายหลัง
ทว่าสิ่งที่หลี่ฉางโซ่วไม่รู้ก็คือ หลิงเอ๋อร์ได้ใช้น้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อนไปเมื่อสักครู่นี้เอง… และหลังจากที่กระแสแสงหายไป มันก็ปรากฏขึ้นในตำหนักเทพเฒ่าจันทรา และกลายเป็นกระแสแสงดุจสายน้ำที่พันรอบข้อมือของเทพเฒ่าจันทรา
เทพเฒ่าจันทราที่กำลังบีบรูปปั้นดินเหนียวครองคู่ หยุดการเคลื่อนไหวชั่วคราว เขาคิดว่า อาจารย์เต๋าสวรรค์ ได้ส่งข้อความมา แต่หลังจากสัมผัสอย่างรอบคอบแล้ว เขาก็ตระหนักได้ชัดเจนถึงบางสิ่งบางอย่าง
ปรากฏว่ามีคนใช้น้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อนของเผ่าเงือก
นั่นเป็น “สัญญา” เล็กน้อยในกฎของการครองคู่ หลังจากใช้น้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อนแล้ว เขาจะต้องติดตามข้อมูลในน้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อน และส่งเสริมให้เกิดการครองคู่ขึ้น…
แม้จะไม่ใช่การครองคู่ที่สวรรค์ประทานให้ แต่ก็เป็นสิ่งที่เต๋าสวรรค์ให้การยอมรับ เทพเฒ่าจันทรามักจะช่วยสร้างเส้นสายความสัมพันธ์ “ให้ข้าดูก่อนสิว่า เงือกคนนี้เป็นผู้ใดกัน…หือ? เป้าหมายคือ ศิษย์ของสำนักตู้เซียน หลี่… เอ๋? สหายน้อยฉางโซ่วของข้าเองหรือ?”
เทพเฒ่าจันทราขมวดคิ้วแล้วพ่นลมหายใจ จากนั้นก็บีบกระแสน้ำในมือของเขาและกวาดแขนเสื้อของเขา
“กล้าดีอย่างไรกันถึงมาวางแผนร้ายกับสหายน้อยฉางโซ่วของข้า!?! ข้าสัญญากับสหายน้อยฉางโซ่วของข้าไว้ว่า ข้าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับการครองคู่ของเขา แล้วข้าจะช่วยเจ้าได้อย่างไร? ฮึ่ม!”
เทพเฒ่าจันทราส่ายศีรษะแล้วบีบรูปปั้นดินเหนียวแห่งการครองคู่ที่อยู่ข้างหน้าเขาต่อไป
หากมีผู้ใดคิดลงมือในเรื่องการครองคู่ของหลี่ฉางโซ่ว พวกเขาก็ยังต้องผ่านเขา เทพผู้ชอบธรรมแห่งศาลสวรรค์!
ช่วงเวลาที่เทพเฒ่าจันทราทำลายสายน้ำนั้น
ในกระท่อมมุงจากริมทะเลสาบ จิ่วจิ่วที่กำลังหยอกล้อหลิงเอ๋อร์ จู่ๆ ก็หยุดไปชั่วครู่หนึ่ง เจียงซื่อเอ๋อร์ซึ่งรู้สึกสบายใจแล้ว ก็เบิกตากลมโตรูปผลซิ่งของนางกว้างขึ้นในขณะที่ที่ด้านข้างของนางนั้น สงหลิงลี่ก็เอียงศีรษะที่น่ารักของนาง …
มีกระแสแสงหมุนล้อมรอบกล่องผ้าที่เปิดอยู่ แล้วก่อตัวเป็นรูปหยดน้ำแห่งน้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อน
ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีร่างหนึ่งบินออกมาจากน้ำตาแห่งชีวิตในชาติก่อน และดูเหมือนว่าจะถูกผลักกลับเข้าไปในหัวใจของหลิงเอ๋อร์
เจียงซื่อเอ๋อร์อดจะกล่าวออกมาไม่ได้ว่า “มัน… มันกลับมาแล้วหรือ? ไฉนถึงเกิดเรื่องเช่นนั้นขึ้นมาได้?”
ทันใดนั้น หลิงเอ๋อร์ก็ฝืนยิ้มขื่นออกมาพลางเงยหน้าขึ้นแล้วลูบหน้าผาก นางอยากจะร้องไห้แต่ก็ไร้น้ำตา
โอ้! มันจบแล้ว!
ศิษย์พี่ต้องรู้เรื่องนี้แน่แล้ว จึงใช้วิธีการบางอย่างทำลายมัน!
เมื่อเจียงซื่อเอ๋อร์จากไป ข้า… จะต้องคัดลอกพระสูตรมั่นคงแน่ๆ…
ทันใดนั้น ภายในกระท่อมมุงจากพลันเงียบกริบ เจียงซื่อเอ๋อร์ยกมือขึ้นก่ายหน้าผาก และเริ่มสงสัยชีวิตของตัวเอง ซึ่งยังไม่นับว่านานเท่าใดนัก
อย่างไรก็ตาม แม้หลี่ฉางโซ่วจะบันทึกภาพเหตุการณ์นั้นด้วยสัมผัสเซียนรับรู้ของเขาแล้ว แต่ในตอนนี้ เขาก็ไม่มีเวลาจะเสียสมาธิ
ในขณะนั้น มังกรแสร้งทำเป็นลังเลและเดินเตร่อยู่หน้าโถงหลักของวิหารเทพทะเลในเมืองอันสุ่ยมาเป็นเวลานานก่อนที่จะดูเหมือนตัดสินใจแล้วเดินไปที่ประตูห้องโถง
และนั่นคือสิ่งสำคัญที่ต้องกระทำ
……………………………………………………………………………
[1] หมายถึงเขามีทักษะ สามารถทำงานหลายๆ อย่างในเวลาเดียวกันได้เป็นประจำอยู่แล้ว