บทที่ 255 ไม่ใช่ว่าเธอชอบเฟิงเฉินเหยี่ยนหรอกมั้ง

อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย

“ไม่เป็นไร”

กับคำถามที่ติงเซียงจี้ถาม เฉินฮวนฮวนรู้สึกไม่ค่อยโอเค

อาจจะเพราะสัมผัสที่หก เธอรู้สึกว่าไม่บอกความจริงกับติงเซียง เป็นวิธีที่ปลอดภัย

“ฮวนฮวน ไม่น่าล่ะฉันถึงรู้สึกว่าบนตัวเธอให้ความรู้สึกบางอย่าง ที่แท้เธอก็เป็นคุณหนูเหมือนกัน แค่เกิดเรื่องกับที่บ้าน เลยดูธรรมดาแบบนี้!” ติงเซียงยิ้มไปด้วย ชมเฉินฮวนฮวนไปด้วย

เฉินฮวนฮวนทำได้แค่ส่ายหน้า ไม่ได้พูดถึงประเด็นนี้ต่อ

ตอนที่กินชาบู ติงเซียงยังอยากถามข้อมูลบางอย่าง แต่ก็โดนเฉินฮวนฮวนตอบขอไปที ไม่ได้บอกรายละเอียดมาก

ติงเซียงไม่พอใจ แต่จะถามต่อก็ไม่ดี กลัวว่าเฉินฮวนฮวนจะรำคาญ เดี๋ยวจะเสียมากกว่าได้

เพราะเฉินฮวนฮวนยังมีประโยชน์กับเธอ เธอไม่ค่อยสนิทกับหลินอวี่หยาง ถ้าเสียเฉินฮวนฮวนไป เธอคงไม่มีโอกาสตีสนิทหลินอวี่หยาง

“ใช่สิเซียงเซียง เมื่อคืนพวกเธอเป็นยังไงกันบ้าง?” เฉินฮวนฮวนตัดสินใจเปลี่ยนประเด็น แล้วถามว่า “เธอกับเฟิงเฉินเหยี่ยนเป็นยังไงบ้าง?”

พอติงเซียงได้ยินแบบนี้ จึงเม้มปาก สีหน้ามีความโมโห ดูแล้วเหมือนโกรธมาก

“ทำไมเหรอ? เฟิงเฉินเหยี่ยนรังแกเธอเหรอ?” เห็นสีหน้าติงเซียงแบบนี้ เฉินฮวนฮวนจึงรีบเอ่ยถาม แต่เธอก็สงสัย เพราะเฟิงเฉินเหยี่ยนไม่เหมือนผู้ชายที่จะรังแกผู้หญิง

“เปล่า เขาจะรังแกฉันได้ยังไง! เพราะพวกเฉินเสี่ยวอวี่กับจางถิงเอาแต่ตอแยเขา ระยะเวลานานขนาดนั้นทั้งคืน ฉันได้คุยกับเขาแค่ไม่กี่คำเอง” พอพูดถึงเรื่องนี้ สีหน้าติงเซียงจึงโมโหกว่าเดิม

พอเฉินฮวนฮวนได้ยิน จึงรีบปลอบใจว่า “เฟิงเฉินเหยี่ยนอาจจะเสน่ห์แรงเกินไป เฉินเสี่ยวอวี่กับจางถิงเป็นคนกล้าแสดงออก ถ้าเธอชอบเขาจริงๆ ก็ต้องเป็นฝ่ายรุกบ้าง”

“ฉันก็อยากรุกเหมือนกัน แต่ฉันไม่มีโอกาสไง!” ติงเซียงโกรธจนกัดฟันแน่น

ทันใดนั้น เธอก็หันไปทางฉินฮวนฮวน แล้วสีหน้าก็เปลี่ยน ความโมโหหายไปหมดเลย เปลี่ยนมาเป็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มแทน

เฉินฮวนฮวนเห็นเธอเปลี่ยนไปขนาดนี้ จึงถามอย่างสงสัย “เซียงเซียง เธอเป็นอะไรเนี่ย?”

“ฮวนฮวน เธอเป็นเพื่อนกับเฟิงเฉินเหยี่ยนไม่ใช่เหรอ? เธอช่วยฉันหน่อยสิ!” ติงเซียงพูดออกมาอย่างตื่นเต้น

พอเฉินฮวนฮวนได้ยิน ถึงอึ้งไปครู่หนึ่ง

ตอนนี้เพราะเรื่องตัวเอง เธอก็ปวดหัวจะบ้าอยู่แล้ว ไม่มีเวลาไปช่วยคนอื่น แล้วทำเรื่องเป็นแม่สื่อหรอก

เห็นเฉินฮวนฮวนไม่ค่อยเต็มใจ สีหน้าติงเซียงจึงเปลี่ยนทันที น้ำเสียงเธอจึงเย็นชาไม่น้อย “ฮวนฮวน ไม่ใช่ว่าเธอชอบเฟิงเฉินเหยี่ยนหรอกมั้ง? เธอแต่งงานแล้วนะ เฟิงเฉินเหยี่ยนรู้หรือเปล่าว่าเธอแต่งงานแล้ว?”

เธอย้ำเตือนความจริงนี้กับเฉินฮวนฮวน ในเมื่อแต่งงานแล้ว ก็ไม่ควรคิดอะไรกับผู้ชายที่ยังไม่แต่งงานอย่างเฟิงเฉินเหยี่ยน

“เซียงเซียง ฉันกับเฟิงเฉินเหยี่ยนแค่เป็นคนรู้จักเฉยๆ ฉันไม่ได้ชอบเขา” เฉินฮวนฮวนพูดอย่างเข้มงวด

“ขอโทษนะฮวนฮวน ฉันไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้น ฉันแค่ใจร้อน ก็เลยพูดอะไรบ้าๆ เธออย่าคิดมากนะ! ฉันรู้ว่าตอนนี้เธอมีสามีแล้ว ฉันไม่ควรพูดอะไรแบบนั้น เธอไว้ใจเถอะ อีกหน่อยฉันจะระวังนะ” ติงเซียงแอบหมุนลูกตา แล้วหรี่ตายิ้มอธิบาย

เธอรู้สึกว่าเฉินฮวนฮวนแคร์สิ่งที่เธอพูดเมื่อกี้ ต้องแอบคิดอะไรแน่นอน เฟิงเฉินเหยี่ยนมีเสน่ห์ขนาดนั้น ขอแค่เป็นผู้หญิง ก็ต้องโดนเขาสะกดทั้งนั้นแหละ

อาจจะเพราะเฉินฮวนฮวนขายตัวเองไปเป็นภรรยาคนอื่น ก็เลยตามจีบเฟิงเฉินเหยี่ยนไม่ได้ เป็นได้แค่เพื่อนที่คอยอยู่ข้างเขา ก็เลยไม่อยากแนะนำเขาให้เธอรู้จัก

ติงเซียงทัดผม นึกได้ว่าเฟิงเฉินเหยี่ยนดีกับเฉินฮวนฮวนมาก จึงเอ่ยถามอีกว่า “เฟิงเฉินเหยี่ยน……ไม่รู้เรื่องที่เธอแต่งงานแล้วใช่ไหม?”

“เขารู้” เฉินฮวนฮวนตอบอย่างไม่ลังเล

“งั้น……” ติงเซียงหรี่ตาลง เข้าใจว่าเรื่องเป็นมายังไง

เธอคิดว่า เฟิงเฉินเหยี่ยนก็รู้สึกดีกับเฉินฮวนฮวน ไม่งั้นคงไม่สนใจเธอขนาดนั้น แต่เฉินฮวนฮวนแต่งงานแล้ว เขาเลยไม่ได้ลงมือกับเธอ

“เซียงเซียง ถ้าเธอชอบเฟิงเฉินเหยี่ยนจริงๆ แล้วอยากตามจีบเขา นั่นเป็นเรื่องระหว่างพวกเธอ ฉันให้เบอร์โทรกับวีแชทเขาได้ แต่ช่วงนี้ร่างกายฉันไม่ค่อยโอเค อาจจะช่วยเป็นแม่สื่อไม่ได้”

เฉินฮวนฮวนพูดกับติงเซียงอย่างจริงจัง สถานการณ์ตอนนี้ของเธอ ไม่มีอารมณ์ไม่ทำเรื่องพวกนี้จริงๆ

“ถ้าเธอไม่เต็มใจ ฉันก็ไม่อยากฝืน เมื่อวานฉันเพิ่มวีแชทเขาแล้ว ฉันติดต่อเขาเองก็ได้” เห็นเฉินฮวนฮวนเอาแต่ปฏิเสธ ติงเซียงจึงไม่มีอารมณ์ถามต่อ

ตอนนี้เธอคิดว่า เพราะเฉินฮวนฮวนไม่ได้เฟิงเฉินเหยี่ยน เลยไม่อยากให้เธอได้ ก็เลยหาข้ออ้างพวกนี้

เฉินฮวนฮวนมองออกว่าติงเซียงไม่ค่อยโอเค แต่ตอนนี้เธอไม่อยากยุ่งอะไรมากแล้ว

……

เพราะอารมณ์ของเธอ ตอนที่เฉินฮวนฮวนกินชาบู จึงกินแค่ไม่กี่คำ

เพราะติงเซียงก็โกรธเหมือนกัน จึงระบายอารมณ์ด้วยการกิน จนกินของที่สั่งมาเกือบหมด

ทั้งสองไปที่บริษัทเหวินหรานจากร้านชาบู ระหว่างนั้นไม่ได้คุยกันอีก เหมือนไม่มีอะไรจะคุยอย่างนั้น

เฉินฮวนฮวนไม่สังเกตอะไร เพราะในสมองเธอมีแต่เรื่องท้อง จนกระทั่งเธอเห็นร้านยาที่อยู่ไม่ไกลมาก

ตรวจเลือดรอผลนานเกินไป ถ้าฝึกซ้อมเสร็จ เธอจะไปซื้อที่ตรวจครรภ์ที่ร้านยานั้นเลย

เธอคิดว่าที่เลือดออก เพราะประจำเดือนมา ไม่คิดเลยว่าอาจจะเป็นเลือดล้างหน้าเด็ก แค่คิดว่าประจำเดือนตัวเองมา ก็ไม่มีทางท้องแล้ว

แต่ความจริง เธอไร้เดียงสาเกินไป

ติงเซียงเดินตรงไปที่ประตูตึก เดินไปสักพัก เห็นว่าเฉินฮวนฮวนไม่เดินตามมาด้วย ตอนที่เธอหันกลับไป จึงเห็นเฉินฮวนฮวนยืนเหม่ออยู่ข้างทาง

เธอรีบเดินไป มองตามสายตาของเฉินฮวนฮวน เห็นว่าเธอกำลังมองร้านยาอยู่

“ฮวนฮวน แต่จะซื้อยาเหรอ? ร่างกายเธอเป็นอะไร? อยู่ๆเมื่อคืนก็บอกว่าไม่สบายร่างกาย แล้วรีบกลับไป เมื่อกี้ก็บอกอีกว่าช่วงนี้ร่างกายไม่ค่อยโอเค……” ติงเซียงถามอย่างแปลกใจ แล้วเอาแต่ถามคำถามติดๆกัน

เมื่อคืนเฉินฮวนฮวนยังดีอยู่เลย หลังจากนั้นก็บอกว่าไม่สบายร่างกายขอตัวก่อน รอเธอวิ่งตามไป ก็เห็นมีรถส่วนตัวมารับเธอไปแล้ว เธอเดาว่าสามีของเฉินฮวนฮวนไม่ให้เที่ยวกลางคืน ก็เลยรับเธอกลับไป

แล้วตอนนี้ เฉินฮวนฮวนเอาแต่มองไปทางร้านยา นี่เลยทำให้ติงเซียงคิดว่าเรื่องคงไม่ธรรมดาเหมือนที่คิด หรือว่าเฉินฮวนฮวนเป็นโรคอะไรหรือเปล่า?

ไม่งั้น ใครจะเอาแต่จ้องร้านยาล่ะ?

แล้วอีกอย่าง เฉินฮวนฮวนนิสัยดีมาก วันนี้ก็เหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่าง เหมือนไม่รู้สึกสนใจอะไรเลย

ติงเซียงค่อยรู้สึกผิดปกติ หรือว่าเฉินฮวนฮวนจะเป็นโรคอะไรที่ร้ายแรง!