ตอนที่ 364 ฉลองที่บ้านเป็นปีสุดท้าย
ระหว่างที่พูด บัณฑิตหนุ่มก็วางไพ่เสร็จแล้ว เจ้าของที่ดินชนะ ! หลินจื่อเหยียนและนางเฝิงนับเงินอีแปะให้เขาคนละ 9 เหรียญ ส่วนหลินเว่ยเว่ยยังไม่ยอมแพ้ “เล่นอีกตา ! ”
ตาถัดมา นางเฝิงได้ไพ่ระเบิดมาหนึ่งใบ เจ้าของที่ดินยังเป็นเจียงโม่หาน แต่ก็ผิดคาดเนื่องจากไพ่ที่เขาได้มีแต่แต้มดี ๆ ตลอด เขาเลือกลงไพ่ระเบิดก่อนเช่นกัน ดังนั้นหลินเว่ยเว่ยจึงลังเลที่จะลงไพ่ระเบิดในมือชาวนาแบบตน
เจียงโม่หานยังลงไพ่คู่อีกสองใบ หลินเว่ยเว่ยและนางเฝิงปรึกษากันว่าจะใช้ไพ่ A แต่ใครจะคิดว่าเขามีไพ่แต้ม 2 อยู่อีกคู่หนึ่ง ถ้าไม่ลงไพ่ระเบิดในเวลานี้แล้วยังจะใช้ในเวลาไหนอีก ?
แต่แล้วเรื่องเหนือความคาดหมายก็เกิดขึ้น บัณฑิตหนุ่มมีไพ่ไม้ตายอยู่อีกคู่…ไพ่ราชาเหนือราชา1 ! สุดท้ายก็ได้แต่มองเขาวางไพ่แต้ม 3 ต่อด้วยแต้ม 4 และคว้าชัยชนะตานี้ไปในที่สุด !
“ไป ไป ไป ! ไปทางโน้นเลย ! ให้แม่ของข้าเล่นบ้าง ! ” เมื่อเอาชนะไม่ได้ หลินเว่ยเว่ยก็เริ่มไล่คน เพราะหากมีบัณฑิตน้อยอยู่ด้วย คนอื่นมีแต่แพ้กับแพ้ !
นางหวงฝึกเล่นตามสักพักหนึ่งแล้ว นางพูดด้วยความเขินอาย “แม่…ยังเล่นไม่ค่อยเป็น ! ”
พี่สาวคนโตกำลังจดจ่ออยู่กับเกมไพ่ “ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ประเดี๋ยวข้าช่วยดูให้ท่านแม่เอง ! ”
หลินจื่อเหยียนไม่เห็นด้วยทันที “พวกท่านมีกันสองคน รังแกข้าที่เล่นคนเดียว ไม่อายกันบ้างหรือ ? ”
เจ้าหนูน้อยปีนขึ้นมาอยู่ข้างเขา ก่อนจะพูดอย่างคนที่คิดการใหญ่ “พี่สาม ข้าเป็นพวกเดียวกับท่าน ! ”
หลินจื่อเหยียนผลักเขาเบา ๆ “เจ้าจะทำอะไรได้ ? ดูไพ่เข้าใจหรือ ? ไป ไป ไป อย่ามากวน ! ”
เจ้าหนูน้อยมุ่ยปาก หลินเว่ยเว่ยกวักมือเรียกเขา “มา พี่รองจะสอนเจ้าเล่นอู๋จื่อฉี2 เสี่ยวร่างก็มาด้วย พอเล่นเป็นแล้วเจ้าสองคนจะได้เล่นด้วยกัน ! ”
เสี่ยวร่างขานรับพร้อมรอยยิ้ม หลินเว่ยเว่ยวาดตารางขึ้นมา จากนั้นก็ออกไปหยิบหินก้อนเล็กมาจากเชิงเขาและยังหักกิ่งไม้เป็นท่อนเล็ก ๆ ตัวนางใช้เศษกิ่งไม้ ส่วนเจ้าหนูน้อยใช้ก้อนหิน “ผลัดกันวางคนละก้อน ไม่ว่าจะเป็นแนวตั้ง แนวนอนหรือแนวทแยง ถ้าต่อได้ 5 ก้อนโดยไม่ขาดจากกันก่อน ถือว่าคนนั้นชนะ มา ให้เจ้าเริ่มก่อน”
เจ้าหนูน้อยจำกฎของอู๋จื่อฉีได้อย่างรวดเร็วจึงวางหมากอย่างสนุกสนาน แต่เนื่องจากเขาเป็นมือใหม่ ยังไม่เข้าใจรูปแบบเกมในหลายด้านจึงทำให้แพ้หลายตาติดกัน
เจียงโม่หานคอยมองอยู่ด้านข้าง เขาทนเห็นหลินเว่ยเว่ยรังแกเด็กไม่ไหวจึงเข้าไปชี้แนะให้สองสามตา บางครั้งตอนที่เจ้าหนูน้อยจะแพ้ เขาก็เข้าไปชี้แนะอีกเล็กน้อย
ในที่สุดเจ้าหนูน้อยก็คว้าชนะมาครองหนึ่งครั้งแล้ว เขาร้องตะโกนด้วยความดีใจ หลินเว่ยเว่ยหันไปถลึงตาใส่เจียงโม่หานด้วยความไม่พอใจ “ดูหมากไร้วาจาถือเป็นสุภาพบุรุษ เข้าใจหรือไม่ ? ”
เจียงโม่หานเหลือบมองนาง “ข้าแค่ทนเห็นคนรังแกเด็กไม่ไหว ! ”
หลินเว่ยเว่ยจ้องเขาอย่างดุร้าย ก่อนจะสละตำแหน่งให้เสี่ยวร่าง เด็กน้อยสองคนที่มีอายุไล่เลี่ยกันจึงเริ่มเปิดฉากปะทะกันทันที
เป็นธรรมดาที่หลังจากเจียงโม่หานถอยออกมาก็จะมีคนได้ชัยชนะแตกต่างกันไป หลินจื่อเหยียนเรียนหนังสือพอใช้ได้ แต่ถ้ามาเล่นเกมแล้วก็ไม่ได้เก่งขนาดนั้น เขายังสู้นางเฝิงไม่ได้ด้วยซ้ำ !
หลินเว่ยเว่ยเงยหน้ามองท้องฟ้าแล้วเข้าไปลากตัวบัณฑิตหนุ่ม “ไป ตามข้าไปห่อเกี๊ยว ! ” บัณฑิตน้อยเอ๋ย เจ้าคือปิศาจร้าย ไม่ว่าจะเล่นอะไรก็ชนะตลอด คนอื่นไม่อยากเล่นกับเจ้าแล้ว ดังนั้นข้าจะพาเจ้า…ไปทำงานหนักอันทรงเกียรติ !
เจียงโม่หานพูดไม่ออก “…” ขอบใจแต่วันหลังไม่ต้อง !
พอนางหวงเห็นแบบนั้นก็รู้สึกไม่ดี “หานเอ๋อร์ เจ้ามาเล่นเถิด ประเดี๋ยวข้าไปห่อเกี๊ยวเอง…”
นางเฝิงรีบคว้ามือนางไว้ “ไม่ต้อง ! ถ้ามีเขาอยู่ เงินในกระเป๋าของข้าจะไม่พอให้เขาแล้ว ปล่อยเขาไปเถิด ทั้งปีเรามีเวลาว่างกี่วันเชียว อย่างไรก็ควรได้เพลิดเพลินจากโชคลาภของเด็ก ๆ บ้าง ! ”
บุตรสาวคนโตตระกูลหลินก็จะไปช่วยเช่นกัน แต่ถูกนางเฝิงคว้าตัวไว้ “เจ้าก็พักบ้าง ปีหน้าก็ไม่ได้อยู่ฉลองปีใหม่ที่บ้านตัวเองแล้ว ทำตัวสบาย ๆ ในการฉลองปีใหม่ที่บ้านเป็นปีสุดท้ายเถอะ ! ”
หลังจากบุตรสาวคนโตตระกูลหลินได้ยินแบบนั้นก็หน้าแดงขึ้นมาทันที น่าอายจัง แต่ก็ยังมีความรู้สึกทำใจไม่ได้และเสียใจอยู่ด้วย พวกเด็กสาวอายุมากกว่านางที่ออกเรือนไปแล้วต่างพูดว่าไม่มีชีวิตที่ไหนสบายเท่าบ้านมารดาอีกแล้ว
เมื่อไปถึงบ้านสามี ความสัมพันธ์ระหว่างแม่สามี พี่สามีกับลูกสะใภ้ล้วนจัดการได้ยาก และสิ่งอันตรายที่สุดคือสามีไม่เป็นหนึ่งเดียวกับภรรยา นางจึงต้องทำงานเหนื่อยที่สุด กินของแย่ที่สุดและยังต้องคอยรองรับอารมณ์…
ราวกับนางเฝิงอ่านใจนางออก จึงลงไพ่ไปพลางพูดไปด้วย “ไม่ต้องกังวล ! ว่าที่สามีของเจ้าดูเป็นคนดี ไม่มีนิสัยแย่อะไรเลย แค่ใช้อาหารอร่อยมัดใจไว้ เขาก็รักเจ้าหมดใจแล้วไม่ใช่หรือ ? ”
พอนึกถึงคู่หมั้นตัวอวบและชอบยิ้มอย่างโง่งมเวลาเห็นนางแล้ว บุตรสาวคนโตตระกูลหลินก็อดไม่ได้ที่จะก้มหน้าลอบยิ้ม เจ้าหนอนหนังสือนั่น นอกจากมีใจใฝ่การเป็นนักปราชญ์แล้วก็ไม่ใช่คนหลายใจอะไร แค่ชอบของอร่อย ถือว่าเอาใจง่ายจริง ๆ
“พ่อสามีกับแม่สามีก็นิสัยดี เจ้าแค่ปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนผู้อาวุโสในบ้านตัวเอง ทั้งเคารพและรัก เดิมทีพวกเขาก็ลำเอียงรักบุตรชายคนเล็กอยู่แล้ว ย่อมรักเจ้าไปด้วยแน่นอน ส่วนพี่สะใภ้ของเจ้า แม้จะเป็นคนเก่งแต่ก็มีศีลธรรมและมีเหตุผล แม่สามีของเจ้ายังพูดว่าจะแบ่งทรัพย์สินในครอบครัวให้เรียบร้อย เช่นนี้ต่อไปก็จะไม่ขัดแย้งเรื่องผลประโยชน์กันอีก แท้จริงแล้วก็ไม่ได้มีแรงกดดันอะไรเลย” เสียงของนางเฝิงมีพลังพิเศษในการปลอบโยนผู้อื่น
“อีกอย่าง ! ถ้าบ้านสามีรังแกเจ้า ! คนทางบ้านมารดาอย่างพวกเราก็ไม่ได้กินหญ้าเป็นอาหาร แค่เสี่ยวเว่ยคนเดียวก็พลิกบ้านพวกเขาได้แล้ว เจ้าเชื่อไหมล่ะ ? ” นางเฝิงหัวเราะฮ่าฮ่าขณะยกว่าที่ลูกสะใภ้ของตนขึ้นมาล้อเล่น
หางคิ้วของบุตรสาวคนโตตระกูลหลินกระตุก เชื่อสิ ! หลังจากมากวนประสาทนางเสร็จ ยังทำให้นางต้องด่าอีกยกหนึ่ง ด่าจนนางหมดปัญญาจะสรรหาคำมาด่าต่อ ส่วนนางน้องรองยังลอยหน้าลอยตาพลางบอกว่านางสมควรแล้วที่โดนกลั่นแกล้ง…
[i]
1 ในเกมไพ่พิชิตแลนด์ลอร์ด เรียงลำดับไพ่จากสูงไปต่ำคือ Joker แดง ( ราชาใหญ่ ) , Joker ดำ ( ราชาเล็ก ) , 2 , A , K , Q , J , 10 , 9 , 8 , 7 , 6 , 5 , 4 , 3 ซึ่งไพ่ราชาเหนือราชาก็คือการที่ไพ่ราชาใหญ่และราชาเล็กออกพร้อมกัน
2 อู๋จื่อฉี หรือ โกโมคุ ผู้เล่นต้องผลัดกันวางหินสี โดยสีดำได้วางก่อน ใครสร้างโซ่หินห้าก้อนที่ไม่ขาดออกจากกันในแนวนอน แนวทแยงหรือแนวตั้ง ได้ก่อนเป็นผู้ชนะ