บทที่ 490 หางหนู
บทที่ 490 หางหนู
ฉู่เหินมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก เวลาไม่นานก็เข้ามาถึงหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่หมู่บ้านแห่งนี้นั้นไม่เหมือนกับหมู่บ้านที่เขาอยู่ เพราะหมู่บ้านที่เขาอยู่เหล่าหนุ่มสาวทุกคนล้วนแล้วแต่มีหน้าที่เป็นของตัวเอง พวกเขาต้องออกไปทำภารกิจข้างนอก ! เมื่อกลับมาที่หมู่บ้านไม่นานก็ต้องออกไปอีกแล้ว
แต่ที่หมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งนี้กลับอยู่สงบสุขไม่น้อย! ไร่นาเยอะ ทว่าผู้คนกลับไม่เยอะนัก รวมประชากรทั้งหมดแล้วไม่ถึงหนึ่งในสามเมื่อเทียบกับอีกหมู่บ้าน
ทุกคนในหมู่บ้านแห่งนี้คล้ายจะเป็นหมอยากันหมด ทำให้เด็กในหมู่บ้านเล็ก ๆ นี้ต่างก็ถูกหมอยาเลี้ยงดูมา ดังนั้นจึงเรียกได้ว่าหมู่บ้านแห่งนี้นั้นเป็นศูนย์รวมของพวกหมอยา!
ถ้าคุณนึกจะดูถูกหมอยาพวกนี้ล่ะก็ คิดผิดแล้วล่ะ ! อย่ามองว่าพวกเขาเป็นหมอยาอ่อนแอ เพราะพลังวรยุทธ์ของพวกเขานั้นสูงส่งและแข็งแกร่งมาก ! ยาเม็ดเล็ก ๆ เม็ดหนึ่งก็แฝงไปด้วยยาพิษที่คุณไม่อาจจินตนาการได้เลย มันอาจเป็นพิษร้ายแรงชนิดที่ว่าฆ่าคนได้โดยไม่รู้ตัว!
ด้วยพลังที่แข็งแกร่งของคนในหมู่บ้าน จึงทำให้ไม่มีสัตว์ร้ายกล้าเข้าใกล้ที่นี่ เพราะสัตว์พวกนั้นไม่ว่าจะพลังสูงหรือต่ำ ถ้าพวกมันเข้าใกล้หมู่บ้านนี้เมื่อไรก็มีแต่จบชีวิตลง! ดังนั้นรัศมีโดยรอบหมู่บ้านจึงไม่มีสัตว์ร้ายเลยสักตัว! ทำให้หมู่บ้านอื่น ๆ ต่างก็พากันอิจฉาที่นี่ทั้งนั้น!
แต่มีคำกล่าวว่า คนเราต่างก็มีชีวิตเป็นของตัวเอง อิจฉาไปก็เท่านั้น พลังการต่อสู้ของหมู่บ้านอื่น ๆ ถ้าขาดสัตว์เหล่านี้ไป แล้วจะเอาอะไรไปฝึกฝนเด็กรุ่นใหม่กัน ดังนั้นแล้วอาจกล่าวได้ว่าชีวิตใครชีวิตมัน !
“หวัดดี ฉันขอถามหน่อยสิว่าจะไปหาหัวหน้าหมู่บ้านยังไง” เมื่อเข้ามาที่ตัวหมู่บ้าน ฉู่เหินก็เข้าไปถามเด็กที่เล่นกันอยู่
“พี่ชายจะหาพ่อฉันทำไม?” เด็กนั้นพอเห็นฉู่เหินก็ถามออกไปแบบนั้น !
เมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็พลันอธิบายเรื่องทั้งหมดในฟังรอบหนึ่ง แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นเด็ก แต่เขาก็คิดว่าตนนั้นไม่ควรที่จะดูถูก ดังนั้นแล้วฉู่เหินจึงพูดความจริงออกไปทั้งหมด !
พอเด็กนี่ได้ฟังเรื่องทั้งหมดก็ขมวดคิ้วแน่น “ถ้าพี่ชายมาก่อนหน้านี้สองวัน ยาพวกนั้นก็ยังมีอยู่ แต่ว่าตอนนี้ยานั้นไม่มีแล้ว และที่สำคัญก็คือส่วนผสมของยานั้นก็หาไม่ได้แล้วเหมือนกัน ! แต่ถ้าพี่ชายต้องการยาพวกนั้นจริง ๆ ล่ะก็ ถ้างั้นก็ต้องช่วยฉันหาส่วนผสมของยานั่น!”
ฉู่เหินเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ทำให้เขาเริ่มคิดหนัก ก่อนที่จะตัดสินใจถามออกไปว่า
“ไม่ทราบว่าเธอต้องการส่วนผสมยาอะไรเหรอ และพี่ชายควรจะไปหาที่ไหน?” เขาถามด้วยความจำใจ และฉู่เหินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลก ๆ นิดหน่อยที่ตัวเองต้องมาปรึกษาเด็กอย่างนี้ ชายหนุ่มคิดในใจว่าถ้าคนที่โลกเขามาเห็นฉากนี้เข้า คนพวกนั้นจะมองว่าเขาเสียสติหรือเปล่านะ?
จากที่นี่ไปทางใต้ 80 เมตร ที่แห่งนั้นมีดินแดนปีศาจอยู่ที่หนึ่ง ปากถ้ำจะมีควันดำตลอดทั้งปี เมื่อไปที่นั่นจะต้องระวังตัวให้มาก ไม่ว่ายังไงก็ห้ามให้ไอปีศาจนั่นโดนตัวเด็ดขาด ไม่งั้นจะสูญเสียความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง ก่อนจะกลายเป็นปีศาจร้ายที่มีแต่จิตฆ่าฟัน!
ต้องระวังให้มาก ขอเพียงแค่อย่าสูดดมควันของที่นั่นก็ไม่มีปัญหาแล้ว ! แต่มีอีกข้อที่ต้องจำไว้ เมื่อเข้าไปในดินแดนปีศาจแล้ว ห้ามลงมือง่าย ๆ เด็ดขาด ! เพราะถ้าไม่ลงมือ คนที่นั่นก็จะไม่รับรู้ว่ามีผู้บุกรุกเข้ามา แต่ถ้าลงมือล่ะก็ เตรียมเจอเข้ากับกองกำลังขนาดใหญ่ของที่นั่นได้เลย !
สิ่งที่ฉู่เหินต้องทำเมื่อเดินเข้าที่ดินแดนปีศาจแล้วนั้นง่ายมาก เขาจะเดินไปทางไหนก็ได้ เพราะไม่ว่าเดินไปตรงไหน เมื่อผ่านไปครึ่งชั่วโมงก็จะปรากฏแท่นบูชา โดยที่รอบ ๆ แท่นบูชานั้นจะมีหนูตัวสูงใหญ่อยู่ตรงนั้นตัวหนึ่ง ทว่าไม่ต้องกลัวหนูพวกนั้นเพราะมันเป็นเพียงรูปปั้น! และที่ฉู่เหินต้องทำคือเก็บรวบรวมหางหนูของรูปปั้นนั้นมา !
การเดินทางครั้งนี้ฉู่เหินจะได้อุปกรณ์บางอย่างติดไปด้วย ให้ชายหนุ่มใช้อุปกรณ์ชิ้นนี้เก็บหางหนูพวกนั้นมา ด้วยอุปกรณ์ที่เอาไป หลังจากที่เก็บหางหนูจากรูปปั่นมาแล้ว หางพวกนั้นก็จะกลายเป็นหางหนูจริง ๆ และมีแต่แบบนั้นเท่าที่แปลว่าภารกิจครั้งนี้สำเร็จแล้ว ! ต้องระวังตัวให้มาก อย่าลงมือซี้ซั้วเด็ดขาด ไม่ว่าการกระทำนั้นจะทำไปเพราะเห็นว่ามีอันตรายอะไรก็ตาม เพราะนั่นอาจทำให้ผู้คุ้มครองของที่นั่นตรวจพบได้ !
ฉู่เหินเข้าใจแล้วว่าตอนนี้หน้าที่ของเขานั้นคือต้องไปหาหางหนู ! แต่จริง ๆ แล้วนั้นจะให้พูดว่าเก็บรวบรวมก็ดูจะไม่ค่อยเหมาะ ควรพูดว่าไปขโมยเสียมากกว่า ! เดิมทีชายหนุ่มนึกว่าต้องการปริมาณมาก แต่เขาต้องเก็บเพียง 2 หางเท่านั้น เพราะเพียงแค่นี้ก็สามารถเอามาปรุงยาได้ทันเวลาแล้ว !
ฉู่เหินได้แต่ขอให้หางหนูของรูปปั้นตัดง่าย ๆ หน่อย ถ้าเป็นแบบนั้นได้ เขาก็จะสามารถทำภารกิจเสร็จได้อย่างง่ายดาย ! หลังจากทั้งสองปรึกษาหารือกันสักพัก เขาก็ขอตัวลา ! ซึ่งตอนที่ออกมานั้น ทางด้านเด็กน้อยก็ได้ยื่นพลั่วอัน 1 ให้แก่เขา
อีกทั้งยังกำชับว่าจะต้องใช้พลั่วนี้เก็บเท่านั้น เพราะไม่ว่าอะไรก็ไม่สามารถตัดหางหนูนั้นได้แล้ว ที่สำคัญถ้าใช้ของอย่างอื่นเก็บล่ะก็ จะทำให้เกิดระเบิดขึ้น ถึงตอนนั้นต่อให้มีปีกก็ยากที่จะหนี !
หลังจากฉู่เหินจากหมู่บ้านนั้นมา เขานั้นก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกใจ ตัวเองที่โตขนาดนี้กลับต้องให้เด็กคนหนึ่งควบคุม! แต่ทว่าก็มีบางอย่างบอกเขาว่าเด็กนี้ไม่ธรรมดา และเขาจำเป็นต้องฟังคำพูดของอีกฝ่าย !
ฉู่เหินไม่รู้เลยว่าเขานั้นโชคดีขนาดไหน หมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งนี้นั้นมีหัวหน้าหมู่บ้านทั้งหมด 6 รุ่นด้วยกัน ผู้นำคนที่ 4 เป็นปู่เฒ่า ทว่าตอนนี้ชายชราคล้ายจะพาคนในหมู่บ้านออกไปต่อสู้ และที่เป็นแบบนี้ก็เพราะเขานั้นต้องการให้คนในหมู่บ้านก้าวหน้า !
ส่วนผู้นำคนที่ 5 เขานั้นเป็นพวกสติฟั่นเฟือน แม้ว่าจะได้ชื่อว่าเป็นหัวหน้าหมู่บ้าน แต่จะทำอะไรก็ชอบลืมหน้าลืมหลัง และด้วยความจนปัญญา ลูกชายของเขาเลยรับตำแหน่งแทนพ่อตัวเอง กลายเป็นผู้นำคนที่ 6 ซึ่งก็เป็นคนที่ฉู่เหินพบเมื่อครู่นั่นเอง
อย่ามองว่าอายุเขายังน้อย เพราะความสามารถของเด็กคนนี้นั้นเข้าขั้นแข็งแกร่ง กระทั่งเทียบเคียงได้กับพ่อของเขา ถ้าเป็นหมู่บ้านอื่นให้เด็กอายุเพียงแค่นี้เป็นผู้นำ มันก็อาจจะเป็นเรื่องน่าขำไปหน่อย แต่ที่นี่ไม่สนใจเรื่องพวกนั้น ! อย่างมองว่าเขายังเด็ก เพราะที่จริงแล้วเขานั้นอายุ 20 แล้ว !
ที่หมู่บ้านแห่งนี้ เด็กทุกคนจะได้รับยาพิเศษชนิดหนึ่ง ยาชนิดนี้มีผลทำให้พวกเขามีอายุยืนยาว แต่ก็จะทำให้การเจริญเติบโตของพวกเขาช้าลงไปด้วย! เหมือนกับเด็กคนนี้ที่อายุ 20 ปีแล้ว คนที่ดูอายุ 4-5 ขวบ บางที่ก็อายุ 10 ขวบแล้วก็มี!
ถ้าฉู่เหินเดินเข้าไปในตัวหมู่บ้านอีกหน่อย เขาก็จะได้พบกับผู้นำหมู่บ้านที่หูตึง หรือไม่ก็ผู้นำรุ่นที่ 5 ที่ชอบขี้หลงขี้ลืม มานึก ๆ ดูแล้ว การที่เขาเจอผู้นำคนที่ 6 นั้นก็นับได้ว่าเป็นโชคดีของเขาแล้ว!
คนในหมู่บ้านนี้ไม่เหมือนที่อื่นแน่นอน ! ฉู่เหินเดินทางไปทิศใต้ 80 เมตร แต่กลับไม่พบสัตว์ร้ายเลยสักตัวเดียว! เมื่อเห็นแบบนี้ก็ดูเหมือนว่าที่ได้ยินมาเกี่ยวกับหมู่บ้านนี้ถ้าจะไม่ได้โกหกซะแล้ว ระหว่างทางเขาไม่เจอสัตว์ตัวไหนเข้ามาขวางเลย มีเพียงเจ้าหมาป่าที่พาเขาวิ่งไปเท่านั้น !
ไกลออกไปฉู่เหินเห็นเข้ากับปากถ้ำดำ ๆ ที่นั่นมีควันดำลอยออกมาข้างนอกอย่างต่อเนื่อง ! แม้ว่าจะไม่ได้เข้ามาใกล้ แต่ฉู่เหินก็สัมผัสได้ว่าควันพวกนั้นไม่ธรรมดาเลย! เพราะกลิ่นอายของมันดูอันตรายมาก !
ฉู่เหินไม่ได้พุ่งเข้าไปข้างใน แต่ยืนสำรวจควันนั้นที่หน้าปากถ้ำ! ยิ่งมองเขาก็ยิ่งรู้สึกว่าควันดำมันแปลกมาก ! ที่พูดแบบนี้เพราะเขาสัมผัสได้ว่ามันช่างเหมือนกับที่พลังดวงดาวของเขาดูดซับมาอย่างมาก เพราะทั้งสองอย่างนั้นให้ความรู้สึกพิเศษบางอย่าง!
เพียงแต่พลังนี้มีความบริสุทธิ์กว่ามาก อีกทั้งควันพวกนี้ยังมีสสารที่พิเศษบางอย่าง สสารนี้ถ้าไปอยู่ในตัวคนมาก ๆ เป็นไปได้ว่าพลังวิญญาณของคน ๆ นั้นจะได้รับความเสียหาย บางทีเพราะเหตุนี้เองจึงทำให้คนที่สูดดมควันเหล่านี้เข้าไปถึงได้คล้ายจะกลายเป็นปีศาจบ้าคลั่ง !