บทที่394 เดินผิดเส้นทาง
หลังจากที่ลี่จุนถิงจากไปแล้ว ส้งหวั่นหวั่นก็ยังนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างหดหู่ใจ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ยินเสียงของลี่จุนถิง แต่เธอรู้ ว่าตัวเองจะจบไม่สวยแน่ๆ
เป็นดั่งที่คาดไว้ เพียงไม่นานก็มีคนมายืนตรงหน้าเธอ ก่อนจะดึงตัวเธอขึ้นมาด้วยความเย็นชา
เมื่อครู่เพิ่งถูกลี่จุนถิงเตะไปเลยยังรู้สึกเจ็บอยู่ อารมณ์ของส้งหวั่นหวั่นเลยยังไม่มั่นคงเท่าไหร่
น่าเสียดาย ที่ลูกน้องของลี่จุนถิงเองก็ไม่ใช่คนที่จะเห็นใจใครเหมือนกับเขาเช่นกัน ถึงแม้ว่าจะมองออกว่าส้งหวั่นหวั่นนั้นดูไม่ดีเท่าไหร่ แต่ก็ไม่พูดอะไรที่แสดงความเป็นห่วงออกมา
น่าตลก เพราะนี่เป็นคนที่ลี่จุนถิงอยากจะลงโทษมาตลอด พวกเขาเป็นลูกน้อง จะขัดคำสั่งของลี่จุนถิงได้อย่างไร？
“พวกเรากำลังจะไปที่ไหน？”
บนรถ ส้งหวั่นหวั่นที่เงียบอยู่นานเริ่มยกมือขึ้นมาจัดแจงผมของตัวเอง ให้ตัวเองไม่ดูแย่มากเกินไป
คนบนรถมองเธออย่างไม่สนใจ จากนั้นน้ำเสียงที่พูดออกมานั้นก็ยังพอมีความเห็นอกเห็นใจอยู่บ้าง
“คุก”
เมื่อได้ยินคำนี้ ใจของส้งหวั่นหวั่นก็แทบบ้า
เธอจะไม่เข้าใจความหมายของมันได้อย่างไร？
ตอนแรก……ตอนแรกที่เจียงหนิงเอ๋อถูกลี่จุนถิงจับเข้าคุกไปด้วยเหตุผลต่างๆ จากนั้น……ก็ไม่เคยได้ออกมาอีกเลย
การที่ตัวเองต้องเข้าคุกในครั้งนี้ อาจจะไม่มีโอกาสได้ออกมาอีกแล้ว
คิดไม่ถึงเลย ว่าลี่จุนถิงจะโหดร้ายกับคนที่เขาไม่ได้ใส่ใจได้มากขนาดนี้
ความเกลียดที่ส้งหวั่นหวั่นมีให้ลี่จุนถิงก่อนหน้านี้ มาจนถึงตอนนี้ เหมือนจะเหลือเพียงความเสียดายเล็กน้อยเท่านั้นเอง
เธอไม่มีทางจะได้มีเรื่องกับลี่จุนถิงเลย ถ้าเกิดว่าตอนแรกปล่อยไปเร็วกว่านี้ อาจจะไม่ต้องมาถึงจุดนี้ในวันนี้ก็ได้？
เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ในใจของส้งหวั่นหวั่นก็รู้สึกขมขื่นเป็นอย่างมาก ในขณะเดียวกันก็อิจฉาเจียงหยุนเอ๋อขึ้นมา
ผู้หญิงคนนั้นมีอะไรดีกันแน่？ถึงทำให้ในสายตาของลี่จุนถิงมีเพียงแต่เธอ
ส้งหวั่นหวั่นไม่เข้าใจเลยจริงๆ บางที ถึงเธอตายไป ก็ยังคิดเรื่องนี้ไม่ออกอยู่ดี
ตอนแรกที่ส้งหวั่นหวั่นออกจากตระกูลส้งไป ก็ไม่ได้ติดต่อพ่อส้งแม่ส้งเลย หลังจากที่พ่อส้งแม่ส้งเป็นห่วงอยู่นาน ถึงจะได้รับข่าวคราวของส้งหวั่นหวั่น และบอกว่าอยากจะจากไปสักระยะหนึ่ง
พ่อส้งแม่ส้งเองก็เข้าใจดี ส้งหวั่นหวั่นพูดแบบนี้ ก็น่าจะไม่อยากมีชีวิตที่ยากลำบากเหมือนกับพวกเขาสองคน ถึงแม้ว่าจะปวดใจแต่ถึงอย่างไรก็เป็นลูกสาวของตัวเองอยู่ดี เลยต้องยอมให้เธอไป
คิดไม่ถึงเลย ว่าผ่านไปไม่นานเท่าไหร่ พวกเขากลับไปได้ยินว่าส้งหวั่นหวั่นถูกส่งเข้าคุกไป แถมคนที่ส่งเธอเข้าคุกก็คือลี่จุนถิงอีกด้วย
เมื่อได้รู้เรื่องนี้ พ่อส้งแม่ส้งก็กังวลใจ ในขณะเดียวกันก็รีบไปหาลี่จุนถิงอย่างรวดเร็ว
“ทำไมหวั่นหวั่นถึงถูกส่งเข้าคุกล่ะ？เธอไม่ได้ฆ่าแกงใครสักหน่อย ลี่จุนถิงคิดว่าเขาเก่งมากเลยสินะ เลยจะส่งใครเข้าคุกไปก็ได้！”
แม่ส้งยืนอยู่ต่อหน้าพ่อส้ง ก่อนจะพูดด้วยความโกรธเคืองเป็นอย่างมาก
อารมณ์ของพ่อส้งก็ดูไม่ดีเช่นกัน แต่ก็คิดว่าเรื่องนี้มันน่าจะไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เหมือนที่คิด
ถึงแม้ว่าลี่จุนถิงจะโหดร้าย แต่ถ้าส้งหวั่นหวั่นไม่ได้ทำอะไรที่มากเกินไป ลี่จุนถิงจะไปลงมือกับเธอแบบนั้นทำไมกัน？
เพียงแต่ว่า ถึงจะคิดแบบนี้ แต่ในด้านความรู้สึกนั้น พ่อส้งก็ยังอดไม่ได้ที่จะอยู่ฝั่งของลูกสาวของตัวเอง จากนั้นเลยพูดกับแม่ส้งว่า： “คุณวางใจเถอะ ฉันจะไปหาเขาสักหน่อย แล้วหาความยุติธรรมให้หวั่นหวั่นเอง”
หลังจากนั้น พ่อส้งก็ไปที่บริษัทลี่ซื่อกรุ๊ป แต่สิ่งที่น่าเสียดายก็คือ ครั้งนี้ ลี่จุนถิงไม่ยอมออกมาเจอเขา
“คุณชายลี่ คนของทางตระกูลส้งนั้น ไม่ยอมจากไปไหนสักที……” ในห้องทำงานนั้น มีซู่จี้งยี้ที่กำลังบอกลี่จุนถิงอยู่
แววตาของลี่จุนถิงหนักใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา เพียงแค่โบกมือไปมา： “งั้นก็ตามใจเขาเถอะ”
จนกระทั่งลี่จุนถิงเลิกงาน พ่อส้งก็ยังไม่ยอมจากไปไหน ขณะที่ลี่จุนถิงเดินผ่านโถงรับแขกนั้น ก็ถูกพ่อส้งไล่ตามมาพอดี
“จุนถิง！”
ลี่จุนถิงมองเขาเล็กน้อย จากนั้นก็พูดขึ้นอย่างเรียบๆ ： “คุณลุง”
“หวั่นหวั่นทำอะไรผิดกันแน่？คุณถึงต้องเอาเธอเข้าคุกแบบนั้น？คุณรู้ไหมว่าที่นั่นมันเป็นที่แบบไหน？หวั่นหวั่นอยู่ที่นั่นไม่ได้ด้วยซ้ำ！” พ่อส้งพูดกับลี่จุนถิงด้วยความร้อนใจ ดูเหมือนอยากจะหาเหตุผลจากเขา
ลี่จุนถิงหัวเราะขึ้นด้วยความไม่แยแส： “เหอะ คุกไม่ได้เอาไว้ขังคนที่ทำผิดเหรอ？ถ้าตระกูลส้งไม่ดูแลเธอให้ดี ก็ต้องถูกคนที่เหมาะสมจัดการอย่างไรล่ะ”
สีหน้าของพ่อส้งเปลี่ยนไป ก่อนจะถามขึ้น： “คุณหมายความว่าอย่างไร？ถึงหวั่นหวั่นของฉันจะทำอะไรผิด ก็ไม่ถึงขั้นที่จะต้องจับเข้าคุกเลยนี่！ลี่จุนถิง คุณอย่าคิดว่ามีอำนาจมาก แล้วจะมาแกล้งเธอแบบนี้ได้นะ！”
“แกล้งงั้นเหรอ？ฉันไม่กล้าหรอก ลูกสาวคุณเก่งกาจกว่าที่ฉันคิดเอาไว้มาก” ลี่จุนถิงมองพ่อส้ง ก่อนจะพูดอย่างมีนัย
พ่อส้งอึ้งไป ในตอนแรกยังไม่เข้าใจสิ่งที่ลี่จุนถิงจะบอก แต่ตอนที่เขาอึ้งไป ลี่จุนถิงก็เดินอ้อมเขาก่อนจะจากไป
มีเสียงของลี่จุนถิงดังมาจากด้านหลังของพ่อส้ง
“ถ้าเกิดคุณอยากรู้ ก็ไปถามเธอที่คุกเอาเองดีไหมล่ะ”
สุดท้าย พ่อส้งก็ต้องไปที่คุก
เขาไม่ได้ไปหาส้งหวั่นหวั่นทันที แต่เขาไปถามพนักงานที่นั่นก่อน ว่าส้งหวั่นหวั่นทำอะไรผิดกันแน่ถึงได้ถูกส่งเข้ามาแบบนี้
น่าจะเป็นเพราะว่าลี่จุนถิงทักทายคนในคุกเอาไว้ก่อนแล้ว การไปของพ่อส้งในครั้งนี้ถือว่าได้อะไรกลับมามาก เพียงแต่ว่า……เขาอาจจะไม่อยากรู้เรื่องพวกนี้เท่าไหร่ก็ได้
ที่แท้ลูกสาวของเขาเกือบจะเป็นฆาตกรงั้นเหรอ！
พ่อส้งที่ได้รู้เรื่องจริง ก็เริ่มมือสั่นจนถืออะไรไม่อยู่แล้ว ริมฝีปากก็ขยับเบาๆ โดยที่พูดอะไรไม่ออกเลยแม้แต่น้อย
ลูกสาวที่เขารักมาตลอด ทำไมถึงกล้าทำเรื่องแบบนี้ได้นะ……
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นนักธุรกิจ แล้วก็ไม่ได้มีประวัติใสสะอาดเท่าไหร่ แต่พ่อส้งยังคงคิดว่า ความสกปรกเหล่านี้ให้พวกเขาเป็นคนแปดเปื้อนก็พอแล้ว ดังนั้นเลยต้องปกป้องลูกสาวของตัวเองให้ได้ แต่คิดไม่ถึงเลย……
ส้งหวั่นหวั่นจะมาเดินบนเส้นทางที่ผิดแบบนี้
พ่อส้งยังเลือกที่จะไปเจอส้งหวั่นหวั่นสักหน่อย
เมื่อรู้ว่ามีคนมาเยี่ยมตัวเอง ส้งหวั่นหวั่นก็คิดว่าต้องเป็นลี่จุนถิง ในใจก็อดรู้สึกเซอร์ไพรส์ขึ้นมาไม่ได้
ในที่สุด……ลี่จุนถิงก็รู้สึกได้ถึงความรักที่ตัวเองมีให้ แล้วตัดสินใจปล่อยเธอไปงั้นเหรอ？
แต่ว่าเมื่อเธอเห็นว่าคนที่มาเป็นพ่อของเธอ ก็อึ้งไป พลางมองไม่ถูกว่ามันเป็นความรู้สึกอย่างไรกันแน่
รู้สึกผิดงั้นเหรอ？ถ้าไม่ใช่เพราะการจากมาคนเดียวของตัวเอง ตระกูลส้งคงไม่ตกอยู่ในจุดนี้
รู้สึกลำบากใจงั้นเหรอ？ตอนที่ตัวเองออกมาจากบ้านนั้น ตอนแรกคิดว่าหลังจากที่ร่วมมือกับAnthonyแล้ว จะกลับไปช่วยเหลือด้านการเงินของพ่อแม่ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจู่ๆ จะได้มาเจอกันในคุกแบบนี้