ตอนที่ 392 รักษาได้

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เป็น​พวก​ปฏิบัติตาม​ขนบ​จารีตประเพณี​ ​ฮองเฮา​พระองค์​ก่อน​ทรง​ให้กำเนิด​ไท่​จื่อ​เพียงพระ​องค์​เดียว​ ​ส่วน​ฮองเฮา​องค์​ปัจจุบัน​ก็​ทรง​มีพ​ระ​ธิดา​เพียงพระ​องค์​เดียว​เช่นกัน

แม้ว่า​เขา​จะ​มีบุ​ตรี​มากกว่า​ยี่สิบ​คน​ ​แต่​นาม​ของ​พวก​นาง​ก็​ไม่​อาจ​ดีเลิศ​เทียบ​สู้​พระ​ธิดา​ของ​ฮองเฮา​ได้​เลย​ ​นั่น​เป็น​เพราะ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ทรงโปรด​ปราน​นาง​เป็น​ที่สุด​ใน​บรรดา​บุตรี​ทั้งหมด

ยิ่งไปกว่านั้น​คือ​องค์​หญิงฝู​ชิง​ประชวร​ด้วย​โรค​ตาตั้ง​แต่​ยัง​เล็ก​ ​ทำให้​มองเห็น​ได้​ไม่ชัด​เท่า​คน​ปกติ​ ​นั่น​ยิ่ง​ทำให้​ฮ่องเต้​รู้สึก​สงสาร​จับใจ

ครั้น​ได้ยิน​ว่า​องค์​หญิงฝู​ชิง​ถาม​เช่นนั้น​แล้ว​ ​ทั้ง​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​และ​ฮองเฮา​จึง​หันมา​สบตา​กัน​อย่าง​ช่วยไม่ได้​ ​ฮ่องเต้​หัวเราะ​พลาง​บอก​ ​“​ไม่มีใคร​หน้า​ไหน​รูปโฉม​งดงาม​ไป​กว่า​อา​เฉวียน​ของ​ข้า​อีกแล้ว​”

องค์​หญิงฝู​ชิง​เงยหน้า​ขึ้น​พร้อม​รอยยิ้ม​จาง​เปื้อน​หน้า​ ​“​จริง​หรือ​เพ​คะ​ ​เสด็จ​พ่อ​ตรัส​เอาใจ​ลูก​อยู่​เป็นแน่​”

“​ได้​อย่างไรเล่า​ ​พ่อ​เคย​พูด​เอาใจ​ผู้ใด​ที่ไหน​กัน​ ​อย่างไร​เสีย​ใน​สายตา​พ่อ​ ​อา​เฉวียน​ก็​งดงาม​ที่สุด​”

องค์​หญิงฝู​ชิง​หัวเราะ​ระคน​ถอนหายใจ​ ​นาง​เพียงแต่​ก้มหน้า​มิได้​เกริ่น​กล่าว

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ที่​เห็น​เช่นนั้น​กลับ​รู้สึก​รวดร้าว​ไป​ทั้ง​ใจ

อา​เฉวียน​ของ​เขา​เป็น​เด็ก​เชื่อฟัง​ ​และ​เป็น​เด็กดี​ที่สุด​ ​แต่​เหตุ​ไฉน​ฟ้า​สวรรค์​ถึง​ช่าง​ไม่​ยุติธรรม​เอา​เสีย​เลย​ที่​อนุญาต​ให้​ดวงตา​ของ​อา​เฉวียน​มืด​หม่น

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​อารมณ์​เศร้าหมอง​ขึ้น​มาทัน​ใด​ ​ความตื่นเต้น​ที่จะ​ได้​เห็น​หน้า​ลูกสะใภ้​คน​ใหม่​พลัน​หาย​สิ้น

ขณะที่​เขา​เตรียม​จะ​ลุก​จากไป​ ​ทันใดนั้น​ข้าหลวง​ก็​ส่งเสียง​รายงาน​ขึ้น​ ​“​เยี​่​ยน​อ๋อง​และ​พระ​ชายา​เสด็จ​…​”

ฮองเฮา​ผงกศีรษะ​เล็กน้อย​เป็น​เชิง​ให้​เชิญ​ทั้งสอง​เข้ามา​ได้

ผ่าน​ไป​ไม่นาน​ ​ทั้งคู่​ก็​ถูก​พาตัว​เข้ามา

“​ถวายบังคม​เสด็จ​พ่อ​และ​เสด็จ​แม่​”

“​ลุกขึ้น​เถิด​”​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เอ่ย​เสียง​ราบเรียบ

ฮองเฮา​มอง​ทั้งสอง​ด้วย​ใบหน้า​ยิ้มแย้ม​

ครู่หนึ่ง​ ​นางใน​ก็​นำ​สำรับ​น้ำชา​มาถ​วาย

อวี​้​จิ​่น​ถูก​กำชับ​ก่อนที่จะ​เข้า​วัง​มา​ว่า​ ​นี่​เป็นธรรม​เนียม​การ​คารวะ​น้ำชา​หลัง​งาน​อภิเษก​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​ยก​ถ้วย​ชา​ขึ้น​พลาง​หันไป​คารวะ​ฮ่องเต้​และ​ฮองเฮา​ตามลำดับ

เจียง​ซื่อ​ทำตาม​ ​ใน​ตอนนั้น​นาง​ได้รับ​พระราชทาน​เครื่องประดับ​ศีรษะ​ทองคำ​ชิ้น​หนึ่ง​จาก​ฮองเฮา

สำหรับ​ฮองเฮา​ ​ไม่ว่า​จะ​เป็น​พระ​ชายา​หลู่​อ๋อง​ ​หรือ​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ก็​ไม่​ต่างกัน​ ​นาง​มิได้​มีอคติ​กับ​ทั้งคู่​ ​จึง​มอบ​ของกำนัล​เป็น​เครื่องประดับ​ศีรษะ​ทองคำ​เหมือน​ๆ​ ​กัน​

ถัดมา​ก็​ถึงคราว​ของ​องค์​หญิงฝู​ชิง

“ฝู​ชิง​น้อม​ทัก​พี่​เจ็ด​”

นั่น​เป็นครั้งแรก​ที่​อวี​้​จิ​่น​สังเกตเห็น​ว่า​องค์​หญิงฝู​ชิง​อยู่​ใน​ที่​นั้น​ด้วย​ ​เขา​จึง​นำ​ของกำนัล​ที่​เจียง​ซื่อ​เตรียม​ไว้​ให้​ส่ง​ให้​นาง​ก่อน​จะ​กล่าว​ ​“​ของเล่น​เล็ก​ๆ​ ​น้อย​ๆ​ ​ขอน​้​อง​โปรด​อย่า​รังเกียจ​”

องค์​หญิงฝู​ชิง​รับ​ของ​ไป​แล้ว​ใช้​มือ​ลูบไล้​โดยไม่รู้ตัว​ก่อน​จะ​ถาม​ ​“​นี่​คือ​…​นก​ไม้​รึ​เพ​คะ​”

นาง​มองไม่เห็น​มานาน​แล้ว​ ​จึง​พอ​เดา​สิ่งของ​ต่างๆ​ ​ได้​ด้วย​การสัมผัส

อวี​้​จิ​่น​ชำเลือง​มอง​แวบ​หนึ่ง​ก่อน​จะ​วาง​ถ้วย​ชาล​งบน​โต๊ะ​ตรงหน้า​ ​เขา​นำ​นก​ไม้​จาก​มือ​องค์​หญิงฝู​ชิง​ใส่​ไว้​ใน​ถ้วย​นั้น

ความเคลื่อนไหว​ของ​เขา​ดึงดูดสายตา​ของ​ฮองเฮา​แทบจะ​ในทันที

เมื่อ​นก​ไม้​ถูก​วาง​ลง​บน​ผิวน้ำ​ ​หัว​ของ​มัน​จะ​ก้มลง​ ​แล้ว​จะงอย​ปาก​ก็​จะ​จุ่ม​ลง​ใน​น้ำชา​ราวกับ​กำลังกิน​น้ำ​ ​และ​มัน​ก็​ผงกหัว​ขึ้น​ ​นก​ไม้​จะ​ขยับ​หัว​ขึ้น​ลง​เช่นนี้​ไป​เรื่อยๆ

องค์​หญิงฝู​ชิง​เงี่ยหู​ฟัง​อย่างตั้งใจ​พลาง​ผุด​ยิ้ม​ ​นาง​ถาม​ด้วย​น้ำเสียง​ประหลาดใจ​ ​“​ข้า​ได้ยิน​เสียง​นก​ไม้​กำลังกิน​น้ำ​เพ​คะ​ ​เสด็จ​แม่​ ​นก​ไม้​ที่​พี่​เจ็ด​มอบให้​ข้า​กำลังกิน​น้ำ​อยู่​หรือ​เพ​คะ​”

ฮองเฮา​ก็​ประหลาดใจ​ไม่​แพ้​กัน​ ​“​นก​ไม้​กำลังกิน​น้ำ​อยู่​จริง​ด้วย​!​”

ความ​หม่นหมอง​ใน​ใจ​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ถูก​ชะล้าง​ออก​ไป​สิ้น​ ​เขา​ถาม​อวี​้​จิ​่น​ด้วย​ความ​กระตือรือร้น​ว่า​ ​“​นก​ไม้​นี้​กิน​น้ำ​เอง​ได้​อย่างไร​กัน​”

อวี​้​จิ​่น​ยิ้ม​พลาง​กล่าว​ ​“​ลูก​เอง​ก็​ไม่ทราบ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​เพียงแต่​มัน​เรียกว่า​นก​กิน​น้ำ​ ​เจ้าของ​เล่น​นี้​เป็นที่นิยม​ใน​หมู่​เด็ก​ที่มา​จาก​ครอบครัว​ชั้นสูง​ใน​หนาน​เจียง​ ​ตอนที่​ลูก​กลับมา​ที่​เมืองหลวง​ ​ลูก​ได้​ซื้อ​ติดมือ​กลับมา​ด้วย​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​…​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ลูบ​คาง​อย่าง​ครุ่นคิด​ ​ที่​หนาน​เจียง​มี​ของเล่น​พิสดาร​เช่นนี้​มากมาย​เหลือเกิน

ครั้น​ได้​เห็น​รอยยิ้ม​อย่าง​มีความสุข​ของ​องค์​หญิงฝู​ชิง​ที่​มี​ปรากฏ​ให้​เห็น​ไม่บ่อย​นัก​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​จึง​พยักหน้า​พลาง​ตรัส​ว่า​ ​“​อา​เฉวียน​ชอบ​ก็ดี​”

องค์​หญิงฝู​ชิง​ชื่นชอบ​ของ​ชิ้น​นั้น​ยิ่งนัก​ ​นาง​ลูบคลำ​นก​ไม้​อยู่​ครู่ใหญ่​ก่อน​จะ​ส่ง​ให้​นางใน​ข้าง​กาย​ ​แล้วจึง​หันไป​ทักทาย​เจียง​ซื่อ​ ​“​พี่สะใภ้​เจ็ด​ ​ข้า​ขอให้​เสด็จ​พี่​ทั้งสอง​มี​แต่​ความสุข​นะ​เพ​คะ​”

“​ขอบ​พระทัย​องค์​หญิง​”​ ​เจียง​ซื่อ​ยังคง​มอง​ไป​ที่​ดวงตา​ของ​องค์​หญิงฝู​ชิง​ไม่​วางตา

ฝ่าย​องค์​หญิง​ไม่รู้​ตัว​ ​แต่​เป็น​ฮองเฮา​ที่​ขมวดคิ้ว​ด้วย​ความไม่พอใจ

นาง​มีบุ​ตรี​เพียง​คนเดียว​ที่​หวงแหน​ไม่​ยิ่งหย่อน​ไป​กว่า​ชีวิต​ของ​ตน​ ​แต่​แล้ว​เหตุใด​ฟ้า​สวรรค์​ถึง​ได้ใจ​ดำ​ ​ปล่อย​ให้​นาง​มีด​วง​ตา​ผิดปกติ​ ​ในขณะที่​คนอื่นๆ​ ​ปรายตา​มอง​ความงดงาม​ของ​โลก​ใบ​นี้​อย่าง​ไม่​ยี่หระ​ ​ทว่า​บุตรสาว​ของ​นาง​กลับ​เห็น​แต่​ความมืด​มิด

โรค​ตาขอ​งอ​งค​์​หญิงฝู​ชิง​มิได้​เป็น​เพียง​ความเจ็บปวด​ของ​เจ้าตัว​เท่านั้น​ ​แต่​เป็นความ​ทุกข์ระทม​ของ​ผู้​เป็นมา​รดา​ด้วย

ฮองเฮา​จึง​อ่อนไหว​เป็นพิเศษ​เมื่อ​เห็น​ว่า​เจียง​ซื่อ​จ้องมอง​ดวงตา​ของ​บุตรสาว​เช่นนั้น

แม้​อยู่​ต่อหน้า​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ ​ฮองเฮา​ก็​ยัง​กล้า​แสดง​สีหน้า​ไม่พอใจ​ออกมา​อย่างชัดเจน​ ​“​พระ​ชายา​ทอดพระเนตร​สิ่งใด​อยู่​หรือ​”

เมื่อ​ครู่​เพิ่งจะ​บอก​ไป​ว่า​ ​ไม่ว่า​จะ​เป็น​พระ​ชายา​หลู่​อ๋อง​หรือ​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ล้วนแล้วแต่​ไม่มี​ความเกี่ยวข้อง​ใด​กับ​นาง​ ​แต่ทว่า​บัดนี้​ ​ดูเหมือนว่า​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​จะ​ทำตัว​เกินงาม​ไป​เสียหน่อย

การจ้อง​มอง​ข้อบกพร่อง​ของ​ผู้อื่น​ไม่​วางตา​เช่นนี้​ไม่เข้าท่า​เลย​สักนิด​ ​ราวกับ​มิได้​รับ​การอบรม​สั่งสอน​อย่างไร​อย่างนั้น

ฮองเฮา​ยิ่ง​คิด​ก็​ยิ่ง​งุ่นง่าน​ ​พระพักตร์​เริ่ม​แปรเปลี่ยน​เป็น​เย็นชา

องค์​หญิงฝู​ชิง​ได้ยิน​ฮองเฮา​ตรัส​ถาม​เช่นนั้น​ก็​รีบ​ก้มหน้า​โดยพลัน​

พี่สะใภ้​เจ็ด​คง​สงสัย​ว่า​ข้า​ตาบอด​สินะ

ครั้น​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เห็น​ปฏิกิริยา​ของ​องค์​หญิง​ก็​รู้สึก​ปวดแปลบ​ขึ้น​ใน​ใจ​ ​พระพักตร์​เปลี่ยนเป็น​บึ้งตึง​ ​“​เจ้า​เจ็ด​กับ​ลูกสะใภ้​เจ็ด​ ​พวก​เจ้า​ออก​ไป​ก่อน​เถอะ​”

“​เช่นนั้น​ลูก​ทูล​ลา​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​แม้ว่า​อวี​้​จิ​่น​จะ​แปลกใจ​กับ​ท่าที​ของ​เจียง​ซื่อ​ ​ทว่า​มิได้​แสดง​สีหน้า​ใดๆ​ ​ออกมา​ ​เพียงแต่​เอื้อมมือ​ไป​จับมือ​นาง​เอาไว้​เตรียม​เดิน​ออก​ไป

ทว่า​เจียง​ซื่อ​ยังคง​ยืน​นิ่ง​ไม่ไหว​ติง​ ​สายตา​จับจ้อง​ไป​ที่​ดวงตา​ของ​องค์​หญิง​อยู่​อย่างนั้น​ ​พลาง​กล่าว​ขึ้น​ว่า​ ​“​พระ​เนตร​ของ​องค์​หญิง​มองไม่เห็น​ตั้งแต่​เมื่อใด​หรือ​เพ​คะ​”

เมื่อ​นาง​ถาม​ขึ้น​เช่นนี้​ ​ทั้ง​ห้อง​ก็​ตก​อยู่​ใน​ความ​เงียบงัน​ ​แม้แต่​เหล่า​ข้า​รับใช้​ต่าง​ก็​ก้มหน้า​ลง​ด้วย​ความหวาดกลัว​และ​ความตกใจ

พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​คง​เสียสติ​ไป​แล้ว​กระมัง​ ​ถึง​ได้​กล้า​จี้​ข้อด้อย​ของ​องค์​หญิง​ต่อหน้า​พระพักตร์​ฮ่องเต้​และ​ฮองเฮา​เช่นนี้

องค์​หญิงฝู​ชิง​รีบ​ยก​ชายกระโปรง​และ​คุกเข่า​ลง​โดยพลัน​ ​“​เสด็จ​พ่อ​ ​เสด็จ​แม่​ ​ลูก​มีธุระ​ต้อง​ไป​สะสาง​ ​ลูก​ขอตัว​ก่อน​นะ​เพ​คะ​”

ฮองเฮา​ไม่​อาจ​ข่ม​กลั้น​ได้​อีกต่อไป​จึง​เอ่ย​อย่าง​เดือดดาล​ ​“​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ ​เจ้า​บังอาจ​นัก​!​”

เรื่อง​อื่น​ ​นาง​ยอม​วางตัว​เป็น​ฮองเฮา​ผู้​เปี่ยม​ไป​ด้วย​คุณธรรม​ ​มีพ​ระ​ทัย​กว้างขวาง​ ​แต่​มี​เพียง​เรื่อง​เดียว​ที่นาง​ยอม​ไม่ได้​คือ​เรื่อง​ที่​เกี่ยวกับฝู​ชิง

ครั้น​เห็น​ว่า​ฮองเฮา​โกรธขึ้ง​เช่นนั้น​ ​อวี​้​จิ​่น​จึง​เอ่ย​ด้วย​ท่าที​สงบนิ่ง​ว่า​ ​“​เหตุ​ไฉน​เสด็จ​แม่​ถึง​ได้​กริ้ว​เพียงนี้​ ​ไม่​ลอง​ฟัง​สิ่ง​ที่​อา​ซื่อ​จะ​พูด​ก่อน​ล่ะ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

ฮองเฮา​หันไป​มอง​นางใน​ทันที​ ​ดวงตา​ของ​นาง​ลุ่มลึก​กว่า​เก่า

แม้​ฮ่องเต้​จะ​ไม่พอใจ​กับ​การกระทำ​ของ​เจียง​ซื่อ​เมื่อ​ครู่​ ​แต่​ก็​อด​สงสัย​ไม่ได้

ดูเหมือนว่า​ลูกสะใภ้​เตรียม​จะ​แสดง​กล​ให้​ดู​อีกแล้ว

หึ​ ​หาก​ทำให้​เขา​พอใจ​ได้​ก็​ถือว่า​รอดตัว​ไป​ ​แต่​หาก​ไม่​แล้ว​ล่ะ​ก็​เขา​จะ​แสดง​กล​นับ​ร้อย​เป็นการ​ลงทัณฑ์​ให้​ชม​เป็น​ขวัญตา​ ​คราวหน้าคราวหลัง​จะ​ได้​ไม่​ก่อเรื่อง​เช่นนี้​อีก​!

เจียง​ซื่อ​คุกเข่า​ลง​เล็กน้อย​ก่อน​จะ​ยืดตัว​ขึ้น​พลาง​ถาม​ ​“​หาก​หม่อมฉัน​เดา​ไม่ผิด​ ​อาการ​ของ​องค์​หญิง​มิได้​เป็น​ตั้งแต่​กำเนิด​ใช่​หรือไม่​เพ​คะ​”

ฮองเฮา​เย้ยหยัน​ ​“​เป็น​ตั้งแต่​กำเนิด​หรือไม่​ได้​เป็น​ตั้งแต่​กำเนิด​แล้ว​จะ​อย่างไร​”

ใครๆ​ ​ใน​เมืองหลวง​ต่าง​ก็​รู้ดี​ว่าฝู​ชิง​ป่วย​ด้วย​โรค​ตา​เมื่อ​ครั้ง​ยัง​เด็ก​ ​การ​ที่​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ถาม​เช่นนี้​คง​ตั้งใจ​จะ​จี้​ใจดำ​สินะ

ความรู้สึก​ดีที​่​ฮองเฮา​มีต​่อ​เจียง​ซื่อ​ตกฮวบ​ไป​ถึง​จุดเยือกแข็ง

เปล่า​หรอก​ ​เดิมที​มิได้​มีทั​้​งค​วาม​รู้สึก​ดี​หรือ​ความรู้สึก​ร้าย​ทั้งนั้น​ ​เพียงแต่​บัดนี้​เด็กสาว​ไร้มารยาท​ตรงหน้า​ยั่วยุ​นาง​ได้​สำเร็จ

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เหลือบมอง​ฮองเฮา​ครั้งแล้วครั้งเล่า

ความสนใจ​ของ​ฮองเฮา​จึง​ถูก​แย่ง​ไป​กว่า​ครึ่ง​ ​นางรำ​พึง​รำพัน​ใน​ใจ​ว่า​ ​ฮ่องเต้​จ้องมอง​นาง​ด้วย​สาเหตุ​ใด​กัน​ ​ปกติ​ยาม​บรรทม​ด้วยกัน​ไม่เคย​เห็นจะ​ใส่ใจ

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​คิดในใจ​ ​จะ​ว่า​ไป​แล้ว​เจ้า​ลูกสะใภ้​นี่​ก็​มี​ความสามารถ​พอตัว​ ​เขา​ไม่ได้​เห็น​ฮองเฮา​แสดงท่าที​เกรี้ยว​โกรธ​เช่นนี้​มานาน​แล้ว

หรือ​จะ​อธิบาย​ให้​ชัด​คือ​ ​ยาม​ที่​ฮองเฮา​แค้นเคือง​ใจ​ ​นาง​จะ​ไม่​แสดงออก​มา​ ​นั่น​ทำให้​เขา​อึดอัด​ใจ​ที่​เห็น​นาง​เป็น​เช่นนั้น

แพทย์​หลวง​คน​ก่อน​เคย​กล่าว​ไว้​ว่า​ ​ความโกรธ​จำต้อง​ถูก​ระบาย​ออกมา​ ​จะ​ได้​ไม่เป็นอันตราย​ต่อ​ร่างกาย​ ​แต่​หาก​เก็บงำ​ไว้​เช่นนี้​จะ​ทำให้​เจ็บป่วย​ได้​ง่าย

วังหลัง​สงบสุข​มาต​ลอด​ระยะเวลา​หลาย​ปี​ ​แม้​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​มิได้​ใส่ใจ​เรื่อง​ผู้สืบทอด​นัก​ ​แต่​ก็​หวัง​ว่า​ฮองเฮา​จะ​มีชีวิตชีวา​และ​อยู่​อย่างไร​้​ปัญหา​รบกวน​ใจ​

ทั้ง​ฮ่องเต้​และ​ฮองเฮา​ต่าง​ก็​ตกอยู่ในภวังค์​ของ​ตนเอง​ ​แต่​แล้ว​เจียง​ซื่อ​ก็​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​“​โรค​ตาขอ​งอ​งค​์​หญิง​ ​สามารถ​รักษา​ให้หาย​ได้​เพ​คะ​”