ตอนที่ 398 ความเย็นชา

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

​นาง​เคย​ดื่ม​น้ำชา​จาก​ลูกสะใภ้​มา​แล้ว​ครั้งหนึ่ง​ ​จึง​มิได้​กระหาย​อยาก​ดื่ม​เป็น​ครั้ง​ที่สอง​ขนาด​นั้น

​การ​ที่นา​งมิ​ใคร่​จะ​ดื่ม​เป็นเรื่อง​หนึ่ง​ ​แต่​อีก​ฝ่าย​จะ​มาคา​รวะ​น้ำชา​หรือไม่ก็​เป็น​อีก​เรื่อง​หนึ่ง

​ลูก​อกตัญญู​อย่าง​ชาย​เจ็ด​ไม่เคย​เห็น​หัว​นาง​เลย​ ​นาง​เคย​เห็น​มานั​กต​่อ​นัก​แล้ว​ ​เป็นไปได้​หรือไม่​ว่า​สามีภรรยา​คู่​นั้น​จะ​เป็น​พวก​สามี​ร้อง​ ​ภรรยา​รับ

​หาก​รัก​ใคร​ก็​ต้อง​รัก​ทุกสิ่ง​ที่​เป็น​เขา​ด้วย​ ​ใน​มุม​ของ​ความเกลียดชัง​ก็​ไม่​ต่างกัน

​เสียน​เฟ​ยมิ​ได้​รัก​อวี​้​จิ​่น​เลย​แม้แต่น้อย​ ​แม้​ความเกลียดชัง​ที่​มี​เกิด​จาก​การ​ที่​ลูกชาย​ไม่เชื่อฟัง​ ​แต่​นั่น​ก็​ส่งผล​กระทบ​ต่อ​ทัศนคติ​ที่​มีต​่​อลูก​สะใภ้​ด้วย​เช่นกัน​ ​ยิ่งไปกว่านั้น​คือ​สะใภ้​ผู้​นี้​เกิด​จาก​หญิง​ที่นาง​ไม่​ถูกใจ​ ​จึง​มิต​้​อง​สงสัย​ว่า​เหตุใด​เจียง​ซื่อ​ถึง​ไม่ได้​รับ​การ​ต้อนรับ

​ครั้น​เห็น​ว่า​ทั้งสอง​แต่งงาน​กัน​เช่นนี้​ ​นั่น​ยิ่ง​ทำให้​เสียน​เฟย​รู้สึก​รำคาญใจ​อย่างยิ่งยวด

​“​เหนียง​เหนียง​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​และ​พระ​ชายา​เสด็จ​มาถึง​แล้ว​เพ​คะ​”

​ดวงอาทิตย์​ลอย​เด่น​อยู่​กลาง​นภา​ ​สรรพ​สำเนียง​ของ​จักจั่น​ส่งเสียง​เอ็ดอึง​ภายใต้​สภาพอากาศ​ร้อนระอุ

​ถึงกระนั้น​ ​ใบหน้า​ของเสียน​เฟย​ใน​ยาม​นี้​กลับ​ปกคลุม​ด้วย​ความ​เย็น​ประหนึ่ง​แผ่น​น้ำแข็ง

​“​ไป​บอกว่า​ข้า​รอ​จน​เบื่อ​แล้ว​ ​บัดนี้​กำลัง​งีบ​ ​ให้​พวก​นั้น​รอที​่​ห้องโถง​ไป​ก่อน​”

​นางใน​รับคำ​สั่งของ​เสียน​เฟย​ไป​ถ่ายทอด​ต่อ​ด้วย​ใบหน้า​ไร้อารมณ์

​อวี​้​จิ​่น​และ​เจียง​ซื่อ​หันมา​สบตา​กัน

​“​ได้​ ​เช่นนั้น​ข้า​และ​พระ​ชายา​จะ​รอ​”

​อวี​้​จิ​่น​ใน​ชุด​คลุม​สีแดง​เข้ม​ขับ​เน้น​ให้​ผิวพรรณ​นวลขาว​ดู​เปล่งปลั่ง​ ​กระจ่าง​ใส​ดุจ​แสง​ของ​จันทรา

​เขา​กล่าว​ด้วย​น้ำเสียง​เบา​สบาย​พร้อมกับ​รอยยิ้ม​ระบาย​ทั่ว​ใบหน้า​ ​ครั้น​นางใน​ได้​เห็น​ ​หน้า​ของ​นาง​ก็​ขึ้น​สีแดง​ระเรื่อ​อย่าง​ช่วยไม่ได้​ ​ความ​เย็นชา​ไร้อารมณ์​เมื่อ​ครู่​หายวับ​ไป​จน​สิ้น

​ ​อย่างไรก็ตาม​ ​นางใน​ใน​ตำหนัก​ทราบ​ดี​ว่า​เสียน​เฟย​ไม่​ถูกใจ​สอง​สามีภรรยา​คู่​นี้​ ​พวก​นาง​จึง​ไม่ได้​ถวาย​การ​ต้อนรับ​อย่างที่​ควรจะเป็น

​เวลา​คืบ​เคลื่อน​ไป​เรื่อยๆ​ ​ทั้งสอง​เฝ้ารอ​อย่างเงียบเชียบ

​เมื่อ​นางใน​ที่​ยืน​เฝ้า​อยู่​ใน​โถง​เห็น​ว่า​จวนจะ​ได้เวลา​ที่​เสียน​เฟย​จะ​เรียก​ทั้งสอง​เข้าเฝ้า​แล้ว​ ​จู่ๆ​ ​อวี​้​จิ​่​นก​็​ยก​ถ้วย​ชา​ขึ้น​และ​ปาลง​พื้น

​ถ้วย​ชา​แตก​ออก​เป็น​เศษเล็กเศษน้อย​ ​ส่งเสียง​ดัง​ไป​ทั่ว

​โดยปกติ​แล้ว​ ​ยาม​ที่นาง​ใน​เดิน​อยู่​ใน​วัง​จะ​ต้อง​ลง​ฝีเท้า​ให้​เบา​ที่สุด​เท่าที่​จะ​ทำได้​ ​ดังนั้น​เหตุการณ์​เมื่อ​ครู่​จึง​เรียก​ได้​ว่า​เป็นความ​เคลื่อนไหว​ที่​สะเทือน​ดิน​สนั่น​ฟ้า​เลย​ทีเดียว

​นางใน​หลาย​คน​เริ่ม​หน้าซีด​ ​ไม่รู้​ว่า​ควร​วางตัว​เช่นไร

​“​เจ้า​เจ็ด​ ​นี่​เจ้า​ทำ​อะไร​ของ​เจ้า​”​ ​ม่าน​พลิ้วไหว​ไปมา​พร้อมกับ​เสียน​เฟย​ที่​ปรากฏตัว​ขึ้น​โดย​มีนาง​ใน​ช่วย​ประคอง

​เศษ​ถ้วย​ลายคราม​ที่​กระจาย​เกลื่อน​พื้น​สะท้อน​เข้าตา​ของเสียน​เฟ​ยพ​อดิบ​พอดี​ ​ความ​ไม่​หวั่นเกรง​สิ่งใด​ของ​สอง​สามีภรรยา​คู่​นี้​สร้าง​ความไม่พอใจ​ให้​แก่นา​งอย​่าง​ยิ่ง

​เสียน​เฟย​จ้องเขม็ง​ไป​ที่​อวี​้​ชีพ​ลาง​ส่ง​ยิ้ม​เย้ยหยัน​ ​“​เจ้า​เจ็ด​ ​ไม่รู้​ว่า​เจ้า​ยัง​จำได้​หรือไม่​ว่า​ข้า​เป็นมา​รดา​ของ​เจ้า​”

​อวี​้​จิ​่น​หลับตา​ลง​พลาง​ตอบ​แผ่วเบา​ ​“​แน่นอน​ว่า​จำได้​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​“​จำได้​?​”​ ​เสียน​เฟ​ยก​ล่าว​เสียง​สูง​ ​“​แต่​ข้า​รู้สึก​ว่า​เจ้า​ลืม​มัน​ไป​หมด​แล้ว​!​ ​เจ้า​นี่​มัน​หยาบคาย​เหลือเกิน​ ​ปล่อย​ให้​ข้า​รอ​อยู่​เกือบ​หนึ่ง​ชั่ว​ยาม​ ​ข้า​รอ​จน​เบื่อ​ถึง​ได้​เข้าไป​พัก​ ​แต่​เจ้า​กลับมา​สร้างเรื่อง​ถึง​ตำหนัก​ของ​ข้า​ ​นี่​เจ้า​ยัง​เห็น​ข้า​เป็น​แม่​อยู่​หรือไม่​”

​อวี​้​จิ​่น​ยิ้ม​ ​“​เหนียง​เหนียง​ ​เพราะ​ลูก​เห็น​ว่า​ท่าน​เป็น​คนใกล้ชิด​ที่สุด​ ​ถึง​ได้​ช่วย​สั่งสอน​บ่าว​รับใช้​ที่​ไม่รู้​ความ​พวก​นี้​!​”

​เสียน​เฟย​รอ​ให้​อวี​้​จิ​่​นพูด​ต่อ​ด้วย​ท่าที​เย็นชา

​อวี​้​จิ​่​นมิ​ได้​ดู​อึดอัด​เลย​แม้แต่น้อย​ ​รอยยิ้ม​ยังคง​เด่นชัด​อยู่​ดังเดิม​ ​“​เหนียง​เหนียง​กำลัง​บรรทม​ ​กระหม่อม​และ​พระ​ชายา​รอ​อยู่นาน​ก็​สมควร​แล้ว​ ​แต่​การ​ที่​พวกเรา​รอ​อยู่นาน​เพียงนี้​ ​แต่​บ่าว​รับใช้​ใน​ตำหนัก​อวี​้​เฉวียน​ไม่​แม้แต่​จะ​ถวาย​น้ำชา​สัก​ถ้วย​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​พวก​นาง​ช่าง​ไม่รู้​กฎระเบียบ​เอา​เสีย​เลย​ ​จริงอยู่​ที่​กระหม่อม​และ​พระ​ชายา​มิได้​ถือสา​เอา​ความ​ ​แต่​หาก​เป็น​คนอื่น​เล่า​ ​คนที​่​จะ​เสียหน้า​ก็​จะ​ต้อง​เป็น​เหนียง​เหนียง​เอง​ ​อย่างไร​ลูก​ก็​เป็น​โอรส​ที่เกิด​จาก​ท่าน​ ​ลูก​ถึง​ได้​มอง​ปัญหา​ให้​แง่มุม​ของ​ท่าน​ ​ครั้น​คิดตก​เช่นนั้น​แล้ว​ ​ก็​เห็น​ว่า​บ่าว​รับใช้​พวก​นี้​จำต้อง​ได้รับ​การ​สั่งสอน​เสีย​ใหม่​…​”

​ขณะที่​อวี​้​จิ​่​นก​ล่าว​ ​นางใน​เหล่านั้น​ก็​รีบ​คุกเข่า​ลง​ที่​พื้น​พร้อม​ใบหน้า​ซีดเผือด

​พวก​นาง​เพียงแต่​ต้องการ​ทำให้​เหนียง​เหนียง​พอ​พระทัย​ ​แต่​ไม่​คิดมาก​่อ​นว​่า​เยี​่​ยน​อ๋อง​จะ​มีอำนาจ​ดุจ​กัน

​ฝ่าย​เสียน​เฟย​เอง​ก็​ไม่ทัน​คิด​ว่าน​้ำ​ชา​สำรับ​เดียว​จะ​ทำให้​อวี​้​จิ​่น​เร้า​โทสะ​ถึงขั้น​คว่ำ​โต๊ะ​ ​อีกทั้ง​นาง​เอง​ก็​ไม่​สามารถ​ปฏิเสธ​เหตุผล​ที่​อีก​ฝ่าย​ยก​มา​ได้​ ​อีกทั้ง​ท่อน​ที่​บอกว่า​ ​‘​เป็น​โอรส​ที่เกิด​จาก​นาง​’​ ​ก็ช่าง​จงใจ​แดกดัน​นาง​เสีย​เหลือเกิน

​“​เป็น​เพราะ​ข้า​ผ่อนปรน​กับ​พวก​นาง​เกินไป​ ​ไหน​ๆ​ ​วันนี้​เจ้า​ก็​พาพระ​ชายา​มาที​่​ตำหนัก​อวี​้​เฉวียน​เป็นครั้งแรก​ ​อย่า​ปล่อย​ให้​เรื่อง​ที่​พวก​นาง​ไม่รู้​กาลเทศะ​มาทำ​ลาย​บรรยากาศ​เลย​จะ​ดีกว่า​”​ ​เสียน​เฟย​เหลือบมอง​เหล่า​นางใน​ที่​คุกเข่า​อยู่​ที่​พื้น​ก่อน​จะ​กล่าว​เสียง​เรียบ​ ​“​แต่​ถ้า​ยัง​ไม่​รีบ​ออก​ไป​ ​ข้า​จะ​ลงโทษ​บัดเดี๋ยว​นี้​”

​เหล่า​นางใน​รีบ​ก้ม​โค้ง​ขอประทาน​อภัย​ก่อน​จะ​กระวีกระวาด​ออก​ไป

​เจียง​ซื่อ​หลุด​ยิ้ม​อย่าง​ไม่ได้ตั้งใจ

​อวี​้​ชี​เล่น​ใหญ่​คราวนี้​ ​การ​มา​เยือน​ตำหนัก​อวี​้​เฉวียน​ครั้ง​ต่อไป​ ​หาก​ปราศจาก​คำ​กำชับ​จาก​เสียน​เฟย​ ​เหล่า​นางใน​ก็​คง​ไม่กล้า​เมินเฉย​ใส่​พวกเขา​อีกแล้ว

​บ่าว​รับใช้​รีบ​เข้ามา​เก็บกวาด​เศษ​ถ้วย​จน​เกลี้ยง​ก่อน​จะ​นำ​ชา​สำรับ​ใหม่​มาถ​วาย

​อวี​้​จิ​่น​ยก​ถ้วย​ชา​ขึ้น​คารวะ​เสียน​เฟย

​เสียน​เฟ​ยก​ล่าว​ตอบ​ด้วย​น้ำเสียง​ราบเรียบ​ ​“​ข้า​คิด​ว่า​จะ​ได้​ดื่ม​ชานี​้​ตอน​ช่วง​สัง​อู่[1]เสียอีก​”

​อวี​้​จิ​่น​ยิ้ม​พลาง​กล่าว​ ​“​ความจริง​ลูก​อยาก​มาตั​้ง​นาน​แล้ว​ ​เพียงแต่​เสด็จ​พ่อ​ให้​ลูก​นั่ง​สนทนา​ด้วย​ก่อน​ ​ถึง​ได้มา​ถึง​ล่าช้า​เพียงนี้​”

​แม้​ชายหนุ่ม​ไม่​ใคร่​จะ​มานั​่ง​พูด​เรื่องไร้สาระ​ที่​วังหลัง​ ​แต่​เพราะ​วันนี้​เป็น​วัน​แรก​ของ​การ​แต่งงาน​ ​เขา​ถึง​ได้​อดทน​เพื่อ​ความ​เป็น​สิริมงคล​ของ​ชีวิตคู่​ระหว่าง​เขา​และ​อา​ซื่อ​ก็​เท่านั้น

​ครั้น​เสียน​เฟย​ได้ยิน​อวี​้​จิ​่น​เอ่ยถึง​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ ​นาง​ก็​ตื่นเต้น​ขึ้น​มาทัน​ที

​ฮ่องเต้​ให้​เจ้า​เจ็ด​อยู่​สนทนา​ต่องั​้น​หรือ​ ​หมายความว่า​อย่างไร​กัน

​“​เสด็จ​พ่อ​ของ​เจ้า​เป็น​พวก​ชอบ​สนทนา​ที่ไหน​กัน​”​ ​เสียน​เฟย​หยั่งเชิง

​อวี​้​จิ​่น​ยิ้ม​พลาง​หันไป​ดึง​เจียง​ซื่อ​พลาง​บอก​ ​“​ยาม​ประสบ​เรื่อง​น่ายินดี​ ​ก็​มีเรื่อง​ให้​ใจ​เบิกบาน​อย่างไร​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​มุม​ปากของ​เสียน​เฟ​ยก​ระ​ตุก​เล็กน้อย

ยาม​ประสบ​เรื่อง​น่ายินดี​ ​มีเรื่อง​ให้​ใจ​เบิกบาน​พระ​แสง​อะไร​กัน​ ​พระ​ธิดา​มี​งาน​อภิเษกสมรส​มานั​บสิบ​ ​เหล่า​องค์​ชาย​ก็​ออกเรือน​ไป​แล้ว​ตั้ง​หก​เจ็ด​รอบ​ ​ยัง​ไม่​เบื่อ​เรื่อง​พวก​นี้​ก็​นับว่า​เก่ง​มา​แล้ว

​เสียน​เฟย​เก็บงำ​ความสงสัย​นั้น​ไว้​ ​แล้ว​เอื้อมมือ​ไปรับ​ชา​จาก​อวี​้​จิ​่​นมา​จิบ

​ถัดมา​เป็น​คราว​ของ​เจียง​ซื่อ​ ​ทว่า​เสียน​เฟ​ยก​ลับ​ไม่​รับ​เสีย​อย่างนั้น

​“​ชานี​่​ยัง​มิต​้​อง​รีบร้อน​ไป​ ​ข้ามี​เรื่อง​จะ​กำชับ​พระ​ชายา​เสียก่อน​”

​“​ขอ​เสด็จ​แม่​โปรด​ชี้นำ​เพ​คะ​”​ ​เจียง​ซื่อ​ยังคง​ข้าง​อยู่​ใน​ท่า​คารวะ​น้ำชา​ด้วย​ท่าที​นอบน้อม

​ท่าที​อ่อนน้อม​และ​ให้เกียรติ​ของ​นาง​ทำให้​เสียน​เฟย​รับรู้​บางอย่าง​คลาดเคลื่อน​ไป

​เสียน​เฟย​เริ่ม​กล่าว​จาก​เรื่อง​ข้อปฏิบัติ​ใน​ฐานะ​สตรี​ว่า​ควร​ภักดี​และ​สงบเสงี่ยม​อย่างไร​ ​แม้​ชา​ใน​ถ้วย​ใบ​แรก​จะ​หมด​ลง​แล้ว​ ​แต่​นาง​ก็​ไม่มี​ทีท่า​ว่า​จะ​หยุด​พูด

​ในเมื่อ​ลูกชาย​เล่น​ลง​ไพ่​ไม่สน​กฎเกณฑ์​ก็​คงช่วย​อะไร​ไม่ได้​ ​แต่​หาก​นาง​ยัง​ควบคุม​ลูกสะใภ้​ไม่ได้​ด้วย​อีก​คน​ ​คง​ถูก​หัวเราะเยาะ​เป็นแน่

​เจียง​ซื่อ​ยังคง​ถือ​ถ้วย​ชาด​้ว​ยส​อง​มือ​ค้าง​อยู่​กลางอากาศ​ ​พลาง​นับ​เลข​ใน​ใจ ​หนึ่ง​ ​สอง​ ​สาม​…

​นาง​ยัง​นับ​ไม่​ถึง​เลข​สิบ​ ​เป็น​อวี​้​จิ​่​นที​่​เอื้อมมือ​มาค​ว้า​ถ้วย​ชา​จาก​มือ​ของ​นาง​แล้ว​วาง​ลง​บน​โต๊ะ

​“​เหนียง​เหนียง​ดื่ม​เสียหน่อย​เถิด​ ​ใกล้​ถึง​ยาม​สัง​อู่​แล้ว​ ​ลูก​ยัง​ต้อง​พาพระ​ชายา​ไป​ตำหนัก​อื่น​ต่อ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​เมื่อ​เห็น​อวี​้​จิ​่น​จูงมือ​เจียง​ซื่อ​เดิน​ไป​ที่​ประตู​ ​เสียน​เฟ​ยก​็​ตกตะลึง​จน​แทบ​คลั่ง​ ​นาง​ขว้าง​ถ้วย​ชาลง​พื้น​พลาง​ตะโกน​ ​“​หยาบคาย​ ​ชานี​้​ข้า​ก็​ขอ​ไม่​ดื่ม​”

​อวี​้​จิ​่น​ชะงัก​ฝีเท้า​ก่อน​จะ​หันไป​มอง​เสียน​เฟย​ ​“​ในเมื่อ​เหนียง​เหนียง​ไม่​ทรงโปรด​รส​ชานี​้​ ​ก็ตามแต่​พระทัย​เถิด​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​ลูก​และ​ลูกสะใภ้​คง​ไม่​อาจ​บังคับ​ฝืนใจ​เหนียง​เหนียง​ได้​”

​ต่อหน้า​นางใน​ที่อยู่​ใน​ตำหนัก​ ​เสียน​เฟย​ที่​กริ้ว​โกรธ​จน​ตัวสั่น​กล่าวว่า​ ​“​ไอ้​คน​หยาบช้า​ ​เจ้า​คง​รู้​ใช่​หรือไม่​ว่า​หาก​ข้า​ไม่​ดื่ม​ชานี​้​ ​ก็​หมายความว่า​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​มิได้​รับ​ความไว้วางใจ​”

​อวี​้​จิ​่น​ผงะ​ไป​ทันใด

​เมื่อ​เห็น​อาการ​ของ​อวี​้​จิ​่น​แล้ว​ ​เสียน​เฟ​ยก​็​ยิ้ม​หยัน​ชอบใจ

​ต่อให้​เป็น​สามัญชน​คนธรรมดา​ ​ยาม​ที่​สะใภ้​ใหม่​เข้าไป​คารวะ​น้ำชา​แม่​สามี​ยัง​ต้อง​หวั่นใจ​ ​ไม่ว่า​แม่​สามี​จะ​แสดงท่าที​อย่างไร​ ​สะใภ้​ก็​ทำได้​เพียง​อดทน​ไว้​ ​เพราะ​หาก​ผู้​เป็น​แม่​สามี​ปฏิเสธ​จะ​ดื่ม​ชา​แล้ว​ไซร้​ ​นั่น​หมายถึง​การ​ไม่ยอมรับ​สะใภ้​ผู้​นั้น

​ใน​กรณี​เช่นนี้​ ​สะใภ้​คน​นั้น​จะ​ไม่​สามารถ​เชิดหน้าชูตา​ใน​วงศ์ตระกูล​ได้​อีก

​นาง​อยากรู้​ว่า​หาก​นาง​ไม่​รับ​ชา​แล้ว​ ​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​จะ​ทำ​อย่างไร​!

​แต่​แล้ว​อวี​้​จิ​่​นก​็​หัวเราะ​ขึ้น​ ​“​เหนียง​เหนียง​คง​เข้าใจ​อะไร​ผิด​ไป​ ​เมื่อ​ครู่​พระ​ชายา​เข้าไป​คารวะ​น้ำชา​แด่​ฮ่องเต้​และ​ฮองเฮา​ ​ฮองเฮา​ได้​มอบ​กำไล​ดอก​หลิง​เซียว​ให้​แก่นาง​ ​ดังนั้น​การ​จะ​บอกว่า​พระ​ชายา​มิได้​รับ​ความไว้วางใจ​คง​มิได้​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​ครั้น​ว่า​เสร็จ​แล้วก็​จูงมือ​เจียง​ซื่อ​เดิน​ออก​ไป

​เสียน​เฟย​จ้องมอง​ม่าน​ลูกปัด​ที่​แกว่ง​ไปมา​ ​ใบหน้า​ที่​ได้รับ​การ​ทะนุถนอม​อย่างดี​เปลี่ยนเป็น​สีขาว​ซีด​ ​นาง​เดือดดาล​คล้าย​จะ​ขาด​ลมหายใจ

—————————

[1]สัง​อู่​ คือ​ ​ช่วง​เที่ยงตรง