ตอนที่ 729 ตบหน้าครั้งที่แปด (10) / ตอนที่ 730 ตบหน้าครั้งที่แปด (11)
ตอนที่ 729 ตบหน้าครั้งที่แปด (10)
หนิงรุ่ยไม่อาจสรรหาคำใดมาโต้แย้งคำพูดของฟ่านจิ่นได้เลย
มันเป็นความจริง หนิงรุ่ยสามารถโยนความผิดฐานฆาตกรให้ฟ่านจิ่นได้ด้วยเงื่อนไขสองข้อ หนึ่งคือสถานะของฟ่านจิ่นที่เป็นบุตรบุญธรรม และสองคือฟ่านจิ่นเสียสติไปจนไม่สามารถโต้แย้งข้อกล่าวหาใดๆ ได้เลย
แต่ตอนนี้ทั้งสองข้อที่หนิงรุ่ยใช้กล่าวหาฟ่านจิ่นได้หายไปกับสายลมแล้ว ถ้าหนิงรุ่ยยังคงดื้อรั้นใช้ข้ออ้างพวกนั้นกล่าวหาฟ่านจิ่นแบบผิดๆ เขาก็แค่ทำให้คนอื่นๆ หัวเราะเยาะเขาเท่านั้นเอง
เสียงของฟ่านจิ่นดังกังวานราวกับเสียงระฆัง ศิษย์และอาจารย์คนอื่นๆ ของสำนักศึกษาเฟิงหัวทุกคนได้ยินเขาอย่างชัดเจน เสียงนั้นเต็มไปด้วยความโกรธและเจือความเยาะเย้ยถากถางเล็กน้อย ฟังเหมือนฟ่านจิ่นเพิ่งได้ยินเรื่องตลกมาหยกๆ
แต่ถ้อยคำนั้นเป็นเหมือนสายฟ้าผ่าที่ฟาดลงมาทำให้ทุกคนตาสว่างขึ้นทันที
ใช่แล้ว ถ้าฟ่านจิ่นเป็นบุตรชายแท้ๆ ของฟ่านฉีจริง ก็ไม่มีเหตุผลที่ฟ่านจิ่นจะต้องฆ่าฟ่านฉีเพื่อตำแหน่งอาจารย์ใหญ่
ยิ่งกว่านั้น ในวันที่ฟ่านจิ่นถูกกล่าวหาว่าฆ่าฟ่านฉี เขาถูกกงเฉิงเหล่ยจับทันทีในที่เกิดเหตุ และฟ่านจิ่นไม่ได้พูดแก้ต่างข้อกล่าวหาเลยสักคำ ภาพของที่เกิดเหตุกับคำพูดของหนิงรุ่ยและคนของเขาโน้มน้าวให้ศิษย์และอาจารย์ที่กำลังตกใจหลงเชื่ออย่างง่ายดายว่าฟ่านจิ่นคือฆาตกร
แต่ที่นี่วันนี้ คำพูดของฟ่านจิ่นได้ชี้จุดที่น่าสงสัยในคำตัดสินของหนิงรุ่ยให้แก่ทุกคนได้เห็น
เขาถูกกล่าวหาว่าฆ่าบิดาของตัวเองเพื่อตำแหน่งที่เขาเป็นผู้สืบทอดอยู่แล้ว แถมไม่ได้วางแผนหลบหนีใดๆ จนถูกจับได้คาที่เกิดเหตุ หลังจากถูกจับก็เสียสติจนไม่สามารถให้การแก้ต่างให้ตัวเองได้เลยสักคำ พอรวมทุกอย่างเข้าด้วยกันแล้วก็ฟังไม่เหมือนบุตรชายผู้ละโมบทะเยอทะยานที่มีเจตนาชั่วร้ายจนลงมือก่ออาชญากรรมตามแผนการเจ้าเล่ห์ที่วางไว้เลย!
เหตุการณ์น่าสงสัยพวกนี้ทำให้ข้อกล่าวหาในความผิดของฟ่านจิ่นยิ่งน่าสงสัยมากขึ้นทุกที!
“หนิงรุ่ย ที่เจ้าทำมาทั้งหมดนี้เห็นได้ชัดว่าเพื่อกำจัดคนของสกุลฟ่านทั้งสามคน! เจ้าให้กู่อิ่งฆ่าท่านพ่อของข้า และให้เขาโจมตีข้าอย่างรุนแรงจนทำให้ข้าเสียสติไป ทำให้ข้าไม่สามารถพูดแก้ต่างให้ตัวเองได้ ง่ายต่อการตราหน้าข้าว่าเป็นฆาตกรเลือดเย็นที่ฆ่าบิดา เจ้ายังสั่งให้กงเฉิงเหล่ยแอบวางยาพิษในอาหารของเสี่ยวจัวมาตลอดหลายปี ทำให้เขาต้องทนทุกข์ทรมานกับอาการป่วยโดยไม่จำเป็น! คนที่อยากยึดตำแหน่งอาจารย์ใหญ่ แท้จริงแล้วไม่เคยเป็นข้าเลย แต่เป็นเจ้าต่างหาก หนิงรุ่ย!”
“เจ้าสั่งให้หนิงซินวางแผนทำร้ายข้าในป่าประลองวิญญาณ แต่ก็ล้มเหลว นางกลับไปวางแผนเล่นงานคนของกองทัพรุ่ยหลินกับยอดเขาเทียมเมฆาแทน เพื่อปกป้องหนิงซิน เจ้าได้ขอร้องท่านพ่อให้ปกปิดความจริงและไล่ลู่เว่ยเจี๋ยและคนอื่นๆ ออกเพื่อระงับความโกรธของกองทัพรุ่ยหลินกับยอดเขาเทียมเมฆา ท่านพ่อเห็นแก่ความสัมพันธ์อันยาวนานในฐานะศิษย์ร่วมอาจารย์จึงยอมให้ชื่อเสียงของท่านแปดเปื้อนเพื่อปกปิดความผิดให้หนิงซิน แต่สุดท้ายตัวเจ้าในฐานะบิดากลับเลือกรักษาชีวิตตัวเองและปล่อยให้บุตรีถูกทรมานจนตายอย่างช้าๆ ต่อหน้าต่อตาเจ้า! หลังจากนั้นเจ้ากลับโยนความผิดและความเกลียดชังมาที่พวกเราสกุลฟ่านทั้งสามคน! หนิงรุ่ย! สำนึกผิดชอบชั่วดีของเจ้าถูกสุนัขแทะกินไปแล้วหรือไง!” ฟ่านจิ่นยิ่งพูดก็ยิ่งเกรี้ยวกราด ใบหน้าเขากลายเป็นสีแดง ดวงตาก็แดงก่ำ!
เขาจ้องหนิงรุ่ยอย่างโกรธแค้น ดูเหมือนจะชกหนิงรุ่ยและฉีกกินทั้งเป็นได้ทุกเมื่อ
“ท่านพ่อไปทำอะไรให้เจ้า ท่านไม่เคยสงสัยเจ้าเลยสักครั้ง ไม่เคยระแวงไม่ว่าเจ้าจะทำอะไร เขาร่วมดื่มกินโต๊ะเดียวกับเจ้า และไม่เคยคิดสักครั้งว่าศิษย์น้องของเขาเองจะเป็นคนที่ส่งเขาไปสู่ยมโลก และสัตว์นรกตัวเดียวกันนี้แหละที่คิดจะกำจัดสายโลหิตของเขาให้หมดสิ้น!”
คำพูดของฟ่านจิ่นเป็นเหมือนก้อนหินใหญ่กระแทกเข้าใส่หนิงรุ่ย ใบหน้าของเขาซีดขาวจนเขียว ในสมองพลันว่างเปล่า ในตอนแรกที่เห็นฟ่านจิ่นปรากฏตัวขึ้นและดูเหมือนหายดีแล้ว เขาก็รู้อยู่ในใจลึกๆ แล้วว่าเกมจบแล้ว ตอนนี้ฟ่านจิ่นเปิดเผยทุกสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าศิษย์สำนักศึกษาเฟิงหัวทุกคนอย่างไม่ลังเล ทุกอย่างมันก็จบสิ้นแล้วสำหรับเขา!
การฆาตกรรมฟ่านฉีและการใส่ร้ายฟ่านจิ่นไม่ใช่สิ่งที่คิดมาอย่างละเอียดถี่ถ้วนตั้งแต่แรก เมื่อฟ่านจิ่นหายดีได้อย่างปาฏิหาริย์แบบกะทันหันเช่นนี้ แค่อธิบายอีกเพียงเล็กน้อย ความจริงก็เปิดเผยออกมาแล้ว!
ตอนที่ 730 ตบหน้าครั้งที่แปด (11)
ฟ่านจิ่นต้อนเขาด้วยคำพูดจนจนมุม หนิงรุ่ยไม่มีที่ให้หนีอีกแล้ว เขาเห็นสายตาของศิษย์และอาจารย์สำนักศึกษาเฟิงหัวที่มองมาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อและรังเกียจเหยียดหยาม เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเริ่มเชื่อคำพูดของฟ่านจิ่นกันแล้ว
ถึงอย่างไร ตั้งแต่ตอนที่ฟ่านจัวเปิดเผยสถานะที่แท้จริงของฟ่านจิ่น เหตุผลที่เขาใช้กล่าวหาฟ่านจิ่นว่าทำการฆาตกรรมฟ่านฉีเพราะอยากได้ตำแหน่งอาจารย์ใหญ่ก็ถูกคว่ำไปเรียบร้อยแล้ว!
รวมถึงการอธิบายเหตุการณ์อย่างแม่นยำเฉียบขาดของฟ่านจิ่นก็ทำให้ทุกคนเห็นว่าต่อให้ฟ่านจิ่นอยากฆ่าฟ่านฉี เขาก็จะไม่วางแผนแบบงี่เง่าให้ตัวเองถูกจับได้ง่ายๆ แบบนี้!
พวกเขาเป็นพ่อลูกกัน และฟ่านจิ่นก็มีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดสนิทสนมกับฟ่านฉี นั่นยิ่งพิสูจน์ได้ว่าฟ่านจิ่นไม่มีเหตุผลที่จะฆ่าฟ่านฉีเลย
ตรงกันข้ามกับหนิงรุ่ย…
ชะตากรรมของหนิงซินเป็นที่รู้กันทั่ว ทุกคนต่างยกย่องหนิงรุ่ยที่ลงโทษลูกสาวของตัวเองอย่างยุติธรรม แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าที่หนิงรุ่ยทำไปเพียงเพราะไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้วในตอนนั้น!
สายตาแหลมคมของทุกคนที่พุ่งเข้าใส่หนิงรุ่ย ทำให้เขาเหงื่อออกจนชุ่ม กงเฉิงเหล่ยที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาหน้าซีดราวกับศพ เขามองฟ่านจิ่นอย่างกระสับกระส่ายพลางคิดว่าฟ่านจิ่นจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้มากแค่ไหน และฟ่านจิ่นจำได้หรือไม่ว่าเขาสมรู้ร่วมคิดกับหนิงรุ่ย…
หนิงรุ่ยรู้ว่าด้วยสิ่งที่เป็นอยู่ในตอนนี้ ไม่ว่าเขาจะบิดเบือนความจริงไปมากเพียงใด เขาก็ไม่สามารถโต้เถียงว่าเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องได้อีกต่อไป!
ผู้ที่อยู่ข้างๆ ฟ่านจิ่นก็คือฟ่านจัว ตราบเท่าที่ฟ่านจัวยังอยู่ที่นั่นคอยเป็นพยานยืนยันสถานะของฟ่านจิ่น หากเขาโต้เถียงต่อไปก็มีแต่จะทำให้ตัวเองกลายเป็นตัวตลกเท่านั้น
หนิงรุ่ยกำหมัดแน่น ไม่อาจยอมรับได้ว่าชีวิตของเขากำลังจะจบลงที่นี่ เขาเพิ่งจะจบปัญหาทั้งหมดเหลือแค่ต้องพาศิษย์สำนักศึกษาเฟิงหัวไปที่ผาสุดขอบฟ้าเท่านั้น หลังจากนั้นกู่อิ่งก็จะไม่ยุ่งกับเขาอีก และเขาจะสามารถอยู่ในตำแหน่งอาจารย์ใหญ่ของสำนักศึกษาเฟิงหัวต่อไปได้ ต่อให้สูญเสียศิษย์และอาจารย์สำนักศึกษาเฟิงหัวทุกคนไปในการเดินทางสำรวจนี้ เขาก็แค่เลื่อนศิษย์จากตึกรองขึ้นมาแทน และในเวลาไม่กี่ปี เขาก็จะทำให้สำนักศึกษาเฟิงหัวกลับเป็นหนึ่งในสำนักศึกษาชั้นยอดได้! เขาจะได้เป็นอาจารย์ใหญ่ของสำนักศึกษาเฟิงหัวที่น่าอิจฉาที่สุด!
สถานะและตำแหน่งที่เขาปรารถนามาตลอดทั้งชีวิตอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว และเกือบจะอยู่ในกำมือเขาแล้วด้วย แต่ทุกอย่างต้องมาพังเพราะชายหนุ่มสองคนนี้ ล่มแผนการของเขาทั้งหมด ทำลายความฝันของเขาจนพินาศย่อยยับ!
จะไม่ให้หนิงรุ่ยเกลียดชังพวกเขาได้อย่างไร!
แต่บัดนี้ไม่มีหนทางให้เขาพลิกสถานการณ์ได้อีกต่อไปแล้ว เว้นแต่ว่า…
หนิงรุ่ยหันไปมองกู่อิ่งที่กำลังครุ่นคิดอยู่ด้านข้าง สายตาทอแววชั่วร้ายอันตราย
ฟ่านจิ่นล้างข้อกล่าวหาได้แล้วอย่างไร เจตนาร้ายของเขาถูกเปิดเผยต่อทุกคนแล้วอย่างไร
อย่างไรเสียพวกสำนักศึกษาเฟิงหัวทั้งหมดนี้ก็มีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว เมื่อไปถึงผาสุดขอบฟ้า พวกมันทุกคนก็ต้องตายอยู่ดี จะไม่มีใครรู้เรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่วันนี้!
“กู่อิ่ง ท่านยังต้องการคนพวกนี้ไปที่ผาสุดขอบฟ้าหรือเปล่า” หนิงรุ่ยถามเสียงต่ำ เขากระซิบกู่อิ่งที่อยู่ข้างๆ
กู่อิ่งกำลังพยายามมองให้แน่ใจว่าจวินอู๋เสียอยู่ในรถม้าหรือไม่ เมื่อได้ยินคำพูดของหนิงรุ่ยเขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถามว่า “อะไร เจ้าจะกลับคำรึ!”
หนิงรุ่ยหัวเราะและพูดว่า “ข้าไม่กลับคำหรอกขอรับ แต่ตอนนี้มีคนพยายามขัดขวางแผนการของเรา ในเมื่อท่านตั้งใจจะกำจัดคนสกุลฟ่านทั้งสามอยู่แล้ว และสองคนที่เราพลาดไปในตอนแรกก็มายืนอยู่ตรงหน้าเราตอนนี้แล้ว พวกมันช่างมีน้ำใจที่ช่วยเราประหยัดเวลาในการตามหาพวกมันไม่ใช่หรือ”
กู่อิ่งเลิกคิ้วและตอบง่ายๆ ว่า “ถ้าเจ้าอยากให้พวกมันตาย ข้าก็ฆ่าพวกมันได้”
ตอนนี้เขาไม่สนใจฟ่านจัวกับฟ่านจิ่น สิ่งเดียวที่เขาอยากรู้ก็คือ ‘จวินเสีย’ คนที่ทำให้เขาเสียรู้ครั้งแล้วครั้งเล่าตอนนี้อยู่ที่ไหน!
เมื่อกู่อิ่งตกลง หนิงรุ่ยก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมาเล็กน้อย สีหน้าเขาไม่มีความหวาดกลัวอีกต่อไป ตราบเท่าที่คนพวกนี้ตายทั้งหมด ก็จะไม่มีใครรู้ถึงการกระทำอันชั่วร้ายของเขา และเขาจะยังคงเป็นอาจารย์ใหญ่อย่างที่เขาใฝ่ฝันมาตลอดได้!