ตอนที่ 731 ตบหน้าครั้งที่แปด (12) / ตอนที่ 732 ตบหน้าครั้งที่แปด (13)
ตอนที่ 731 ตบหน้าครั้งที่แปด (12)
จู่ๆ สีหน้าของหนิงรุ่ยก็เปลี่ยนไป แต่ฟ่านจิ่นกับฟ่านจัวกลับไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรมากนักนอกจากจ้องมองชายหนุ่มที่ดูอันตรายผู้นี้ต่อไป
“เจ้าพูดถูก! ทุกสิ่งที่เจ้าพูดมาคือความจริง! ใช่แล้ว แต่แล้วอย่างไรเล่า ข้าให้กู่อิ่งฆ่าฟ่านฉีแล้วอย่างไร ข้าต้องทุกข์ใจมาตลอดหลายปีนี้ก็เพราะตาแก่โง่เง่านั่นตัดสินใจมอบสำนักศึกษาเฟิงหัวให้เจ้าโง่ฟ่านฉี นอกจากได้เป็นศิษย์ก่อนข้าแล้ว มีอะไรที่ข้าสู้มันไม่ได้บ้าง” ทันใดนั้นหนิงรุ่ยก็ตัดสินใจเลิกแก้ต่างให้ตัวเองและยอมรับไปตรงๆ ว่าเขาคือคนที่วางแผนฆ่าฟ่านฉี
ตอนแรกเขาอยากปกปิดเรื่องนี้เพื่อเก็บพวกอาจารย์ในตึกหลักของสำนักศึกษาเฟิงหัวเอาไว้ ทางสำนักศึกษาจะได้มีอาจารย์พอในตอนที่ดึงศิษย์ใหม่เข้ามาเพิ่ม แต่ตอนนี้คำพูดของฟ่านจิ่นทำให้เขาไม่มีทางเลือก พวกอาจารย์ก็สูญเสียความเชื่อมั่นในตัวเขาไปแล้ว ยกเว้นกงเฉิงเหล่ยที่เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับเขา คนอื่นๆ จะต้องไม่มีใครเหลืออยู่ที่นี่อีกแม้แต่คนเดียว!
อย่างที่สอง เขาต้องใช้ตำแหน่งอาจารย์ใหญ่ของสำนักศึกษาเฟิงหัวเพื่อพาศิษย์ทุกคนไปที่ผาสุดขอบฟ้า แต่แผนการทั้งหมดของเขาก็เป็นไปไม่ได้แล้ว ยกเว้นเพียงอย่างเดียว ถึงตอนนี้ศิษย์ทุกคนจะต่อต้านเขาและไม่ยอมไปที่ผาสุดขอบฟ้า แต่พวกเขาก็ต้องดูก่อนว่ากู่อิ่งจะเห็นด้วยหรือไม่!
ความแข็งแกร่งของกู่อิ่งเป็นสิ่งที่หนิงรุ่ยเคยประสบกับตัวเองมาแล้วจึงรู้ดี พวกคนที่จะไปพร้อมกับกู่อิ่งในการเดินทางครั้งนี้กำลังจะมาถึงในอีกไม่ช้า และเมื่อพวกเขามาถึงที่นี่ เขาก็ไม่ต้องกลัวว่าศิษย์ทุกคนจะไม่ยอมจำนนต่อพวกเขา!
เมื่อคิดเช่นนั้น หนิงรุ่ยจึงไม่ต้องเสแสร้งอีกต่อไป
การสารภาพอย่างกะทันหันของหนิงรุ่ย ทำให้บรรดาอาจารย์ที่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเข้าข้างฝ่ายไหนรู้สึกตกใจ พวกเขาไม่เคยคิดฝันว่ารองอาจารย์ใหญ่ที่แสนอ่อนโยนและเป็นกันเองผู้นั้น แท้จริงแล้วจะเป็นคนที่ชั่วช้าและต่ำทรามมากขนาดนี้!
มีใครบ้างในสำนักศึกษาเฟิงหัวที่ไม่รู้ว่าท่านอาจารย์ใหญ่กับรองอาจารย์ใหญ่นั้นสนิทสนมกันเหมือนพี่น้อง แต่ถึงแม้จะเป็นศิษย์ร่วมสำนักและมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันมานานหลายสิบปี หนิงรุ่ยก็ยังฆ่าฟ่านฉีได้ลง แถมยังอยากกำจัดบุตรชายทั้งสองคนของฟ่านฉีอีกด้วย!
ความโหดเหี้ยมชั่วร้ายของเขาทำให้ทุกคนที่นั่นตัวสั่นโดยไม่รู้ตัว
“ข้าเป็นคนฆ่าแล้วอย่างไร แค่พวกเจ้าสองคนจะทำอะไรข้าได้” หนิงรุ่ยพูดพร้อมกับมองอย่างเย้ยหยัน
ฟ่านจิ่นยิ้มอย่างเย็นชา ขณะที่ใบหน้าของฟ่านจัวไม่หลงเหลือรอยยิ้มอยู่อีกแล้ว เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย ประกายโทสะเดือดพล่านอยู่ภายใน
“หมายความว่าเจ้าตั้งใจที่จะพาอาจารย์และศิษย์ทุกคนไปที่ผาสุดขอบฟ้าจริงๆ สินะ” จู่ๆ ฟ่านจิ่นก็ถามขึ้น
ทุกคนยังคงตกใจกับเรื่องที่หนิงรุ่ยเป็นคนฆ่าฟ่านฉีจริงๆ แต่เมื่อได้ยินคำพูดของฟ่านจิ่น พวกเขาก็พร้อมใจกันหันไปจ้องหนิงรุ่ยตาค้าง
ผาสุดขอบฟ้า!
สุสานของยอดฝีมือจำนวนนับไม่ถ้วนนั่นน่ะหรือ!
เหล่าศิษย์ทั้งหลายต่างเติบโตขึ้นมาพร้อมกับนิทานของวีรบุรุษผู้กล้าหาญและเรื่องเล่าเหตุการณ์แปลกๆ ทุกคนย่อมเคยได้ยินเรื่องราวของผาสุดขอบฟ้า พวกเขารู้ดีว่าสถานที่นั้นเต็มไปด้วยอันตรายที่น่าสะพรึงกลัวเพียงใด
การเดินทางที่หนิงรุ่ยประกาศขึ้นอย่างกะทันหันนี้ เป็นการพาเหล่าศิษย์ไปฝึกฝนยังสถานที่ลับแห่งหนึ่ง นั่นทำให้ทุกคนรู้สึกประหลาดใจเนื่องจากขัดกับกฎของสำนักศึกษา แต่เป็นเพราะว่าตอนนั้นหนิงรุ่ยกุมอำนาจในสำนักศึกษาเฟิงหัว พวกลูกศิษย์จึงไม่กล้าโวยวาย ทำได้เพียงยอมไปฝึกพิเศษนั้นโดยหวังว่ามันจะไม่อันตรายมากจนเกินไปนัก
หลายคนยังคิดว่าการฝึกนี้จะง่ายกว่าการฝึกที่ป่าประลองวิญญาณด้วยซ้ำ
พวกเขาไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นผาสุดขอบฟ้าที่แสนอันตรายและน่าสะพรึงกลัว!
ไม่ต้องคิดเลยว่าเหล่าศิษย์ที่ไร้ประสบการณ์จะรอดกลับมาได้ ต่อให้เป็นยอดฝีมือที่แข็งแกร่งมีชื่อเสียงโด่งดัง หากไปที่ผาสุดขอบฟ้าก็ไม่พ้นต้องเสียชีวิตที่นั่น! หนิงรุ่ยจะต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่!
เขาจะส่งพวกเราไปที่ผาสุดขอบฟ้าจริงๆ!
หนิงรุ่ยชะงักไปครู่หนึ่ง เขาคิดไม่ถึงว่าฟ่านจิ่นจะได้สติกลับคืนมา แถมยังรู้อีกด้วยว่าพวกเขากำลังจะไปที่ผาสุดขอบฟ้า หนิงรุ่ยยิ้มเยาะ
“ถ้าใช่แล้วจะทำไมเล่า”
ตอนที่ 732 ตบหน้าครั้งที่แปด (13)
สิ่งที่หนิงรุ่ยพูดทำให้ทั่วทั้งสำนักศึกษาเฟิงหัวตกอยู่ในความเงียบ ทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างถลึงตาจ้องไปที่หนิงรุ่ยกันเป็นตาเดียว
ให้เหล่าศิษย์พวกนี้ไปที่ผาสุดขอบฟ้าก็เท่ากับส่งพวกเขาไปตาย!
หนิงรุ่ยเสียสติไปแล้วหรืออย่างไร!
“เจ้าไม่เหลือสำนึกผิดชอบชั่วดีแล้วจริงๆ! ไม่เพียงแต่สังหารอาจารย์ใหญ่ แต่ยังคิดจะส่งศิษย์อาจารย์ทุกคนของสำนักศึกษาเฟิงหัวไปเข้าถ้ำเสืออีก! เจ้าต้องฆ่าทุกคนในสำนักศึกษาเฟิงหัวให้หมดถึงจะพอใจใช่หรือไม่!” ฟ่านจิ่นโกรธจนควันออกหู
หนิงรุ่ยไม่สะทกสะท้าน เขาตอบว่า “เจ้าไม่เห็นต้องพูดจาไม่น่าฟังขนาดนั้นเลยก็ได้นี่นา ว่ากันว่าคนที่แข็งแกร่งที่สุดถึงจะอยู่รอด ข้าส่งพวกเขาไปที่ผาสุดขอบฟ้าก็เพื่อฝึกพวกเขาให้เก่งขึ้น ถ้าพวกเขารอดชีวิตกลับมาจากที่นั่นได้ พวกเขาย่อมเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในอนาคต ส่วนพวกที่ไม่สามารถเอาตัวรอดจากการทดสอบได้…” หนิงรุ่ยกวาดตามองเหล่าศิษย์ที่กำลังหวาดกลัวด้วยแววตาชั่วร้าย
ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์วันนี้ขึ้น ถ้าแผนการลอบฆ่าฟ่านฉีของเขาไม่ถูกเปิดโปง เขาอาจจะยังรู้สึกสำนึกผิดอยู่บ้าง แต่ตอนนี้เขาแทบจะทนรอดูคนพวกนี้ถูกกำจัดจนหมดไม่ไหวแล้ว!
“ถ้าพวกเขาตาย ก็ทำได้แค่โทษตัวเองว่าไร้ความสามารถ” หนิงรุ่ยพูดพร้อมหัวเราะอย่างโหดเหี้ยม
ในตอนนั้นไม่ใช่แค่ฟ่านจิ่นกับฟ่านจัวที่เต็มไปด้วยความโกรธ กระทั่งศิษย์สำนักศึกษาเฟิงหัวทั้งหลายก็ไม่อาจทนดูได้!
เห็นได้ชัดว่าหนิงรุ่ยไม่ได้มองว่าพวกเขาเป็นมนุษย์ด้วยซ้ำ การส่งทุกคนไปที่ผาสุดขอบฟ้า ไม่เพียงแต่ศิษย์เท่านั้น กระทั่งพวกอาจารย์ก็จะตายที่นั่นด้วย
“หนิงรุ่ย! อย่าให้มันมากเกินไปนัก! เจ้าฆ่าท่านอาจารย์ใหญ่ พยายามลอบสังหารบุตรชายของท่านอาจารย์ใหญ่ แถมยังจะส่งคนทั้งสำนักศึกษาเฟิงหัวไปสู่ความตาย! เจ้ามันชั่วร้ายเกินไปแล้ว! คนอย่างเจ้าไม่เหมาะที่จะอยู่ในสำนักศึกษาเฟิงหัว จะไม่มีใครฟังคำพูดเจ้าอีกแล้ว ให้พวกเราไปที่ผาสุดขอบฟ้าอย่างนั้นรึ เจ้าควรยอมแพ้เสียตอนนี้!” อาจารย์หลายคนของสำนักศึกษาเฟิงหัวไม่อาจควบคุมความรู้สึกของตัวเองได้อีกต่อไป พวกเขาต่างสงสัยในการฝึกครั้งนี้อยู่ก่อนแล้ว เมื่อได้ยินคำพูดที่ไม่มีความรู้สึกผิดของหนิงรุ่ย ทุกคนก็อยากจะกระโจนเข้าถลกหนังหนิงรุ่ยทั้งเป็นเสียเดี๋ยวนั้น!
หนิงรุ่ยหัวเราะเยาะใส่หน้าทุกคน
“จะไปหรือไม่ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับพวกเจ้า” จากนั้นก็หันไปมองกู่อิ่งที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาแล้วพูดว่า “นายท่านกู่อิ่ง คนพวกนี้ดื้อด้านนัก สร้างปัญหาให้กับแผนการใหญ่ของเรา ข้าขอยืมมือนายท่านกู่อิ่งสั่งสอนพวกมันให้รู้จักสถานะตัวเองหน่อยเถอะขอรับ”
กู่อิ่งเลิกคิ้ว ดวงตาทอประกายรื่นเริงและชั่วร้าย เขากวาดสายตาไปยังกลุ่มอาจารย์ที่โต้แย้งขึ้นมาเมื่อสักครู่นี้
ทันใดนั้นพวกอาจารย์ต่างก็รู้สึกเย็นยะเยือก ตัวตนของกู่อิ่งยังเป็นปริศนา เขาเพิ่งเข้าเป็นศิษย์สำนักศึกษาเฟิงหัวได้ไม่นานก็ก่อเรื่องใหญ่โต ศิษย์สำนักศึกษาเฟิงหัวจำนวนมากตายด้วยน้ำมือเขา และตามที่ฟ่านจิ่นพูดเมื่อครู่ แม้แต่อาจารย์ใหญ่ฟ่านฉีก็เป็นหนึ่งในเหยื่อของเขาเช่นกัน!
ฟ่านฉีไม่ได้อ่อนแอแต่กลับถูกฆ่าตายในกระบวนท่าเดียว! ถ้าเป็นการกระทำของกู่อิ่งจริงๆ เขาก็ต้องมีพลังที่น่ากลัวมาก!
“ข้าเสียใจที่ต้องบอกว่า พวกเจ้าทุกคนต้องไปที่ผาสุดขอบฟ้า” กู่อิ่งพูดกับพวกอาจารย์พร้อมส่งยิ้มสดใสให้ และก่อนที่พวกเขาจะทันได้ตอบโต้ ร่างของกู่อิ่งก็เปล่งแสงสีม่วงและพุ่งฝ่าฝูงชนเข้ามา!
พวกอาจารย์กำลังจะตั้งท่าป้องกัน แต่วินาทีถัดมาพวกเขาก็รู้สึกเจ็บที่ลำคอ โลหิตสีแดงอุ่นๆ พุ่งกระจายออกจากคอของพวกเขา!
อาจารย์สามคนถูกกู่อิ่งจัดการในชั่วพริบตา เขาเร็วมากจนเหล่าลูกศิษย์มองไม่เห็นแม้แต่เงาในตอนที่เขาลงมือ!
โลหิตสีแดงสดพุ่งขึ้นไปในอากาศและร่วงตกลงมาราวกับสายฝน ครอบคลุมบริเวณกว้าง ทำให้เครื่องแบบของเหล่าศิษย์เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบของเหลวสีแดงดูน่ากลัว
“อ๊ากก!” ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องแสบแก้วหูก็ดังขึ้นจากฝูงชน