มุมมองของนอร่า :
เคร๊งงง!
เสียงดังก้องขึ้นเมื่อดาบหลุดออกจากมือของนอร่า
“จิตใจของเธอดูเหมือนไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลยนะ”
คู่ต่อสู้และเพื่อนที่ดีของเธอตั้งข้อสังเกต แล้วลดอาวุธลง
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น รอยยิ้มเบี้ยวก็ปรากฏบนใบหน้าของนอร่าขณะตอบกลับ
“เหมือนจะเป็นแบบนั้นนะ”
“ทำไมเราไม่ซ้อมกันต่อทีหลังหล่ะ?”
ทริน่าเพื่อนของเธอแนะนำด้วยรอยยิ้มอันบางเบาอันเป็นเอกลักษณ์ ด้วยผมสีบลอนด์ดำของเธอที่ร่วงหล่นบนใบหน้าและดวงตาสีแดงของเธอที่จับจ้องไปที่นอร่าเพื่อรอคำตอบ
“บางทีนั่นอาจเป็นความคิดที่ดีกว่า”
นอร่าเห็นด้วยขณะที่ทั้งสองเริ่มออกจากห้องซ้อม ในห้องเต็มไปด้วยสมาชิกคนอื่นๆ ที่กำลังฝึกอยู่ และสายตาของผู้ชายหลายคนก็จับจ้องมาที่นอร่า ความงามของเธอดูเปล่งประกายยิ่งขึ้นด้วยเหงื่อเล็กน้อยที่ปกคลุมร่างกายของเธอ
ตอนนี้นอร่ากำลังสวมชุดเดรสที่ยืดหยุ่นและถุงน่องสีดำอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอ และคุ้นเคยกับความสนใจที่เธอได้รับ
ขณะที่นอร่ากำลังเดินออกไปกับเพื่อนของเธอ ทริน่าก็กระซิบพร้อมกับหัวเราะคิกคัก
“ฮิฮิฮิ…ดูเหมือนผู้ชายพวกนั้นจะหลงสเน่ห์เธออีกกลุ่มแล้วนะ”
“ช่างเถอะ พวกเขาก็ทำได้แค่นั้นแหละ”
นอร่าตอบอย่างไม่ใส่ใจ แล้วเดินไปกับเพื่อนของเธอต่อไป พวกเธอเดินไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าและเริ่มเปลี่ยนเสื้อผ้า ทั้งสองคนอยู่ในศูนย์ฝึกส่วนตัวสำหรับสมาชิกฝ่ายของโอลิเวีย ซึ่งนอร่าได้รับความเคารพนับถืออย่างมากในฐานะหมายเลข 2 ของฝ่าย
“ทำไมเธอไม่ลองให้โอกาสพวกเขาซักคนดูหล่ะ? ฉันแน่ใจว่าในหมู่พวกเขาคงจะมีบางคนที่พิเศษมากอยู่ แม้แต่ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะออกเดทกับใครสักคนในพวกเขาเลยแหละ”
ทรินาแนะนำขณะที่พวกเธอเข้าไปในห้องอาบน้ำแต่ละห้อง โดยมีฉากกั้นแยกกันสำหรับแต่ละคน
“ฉันไม่สนใจ”
นอร่าตอบตรงๆ โดยมุ่งความสนใจไปที่การชำระล้างร่างกายตัวเอง
“ไม่สนใจงั้นเหรอ? หรือว่าเธอมีใครในใจอยู่แล้วกันแน่?”
ทริน่าถามโดยสังเกตนอร่าอย่างลึกซึ้ง
ความประหลาดใจเล็กน้อยในแววตาของนอร่าก็เพียงพอแล้วสำหรับทริน่าที่จะอนุมานความจริงได้
“ฉันไม่มีอะไรแบบนั้นหรอก”
นอร่าตอบอย่างรวดเร็ว แต่ทริน่าก็ไม่ใช่คนที่จะปล่อยเธอไปง่ายๆ
“อย่ามาแหล ไม่กี่วันมานี้เธอเอาแต่ใจลอยตลอดและบางครั้งฉันก็เห็นความปรารถนาในสีหน้าของเธอด้วย ฉันไม่ใช่คนโง่นะ ฉันดูออกหรอกหน่า เพราะงั้นเล่าให้ฉันฟังหน่อยสิจ๊ะเพื่อนสาวว่าใครคือเจ้าชายเจ้าเสน่ห์ที่ทำให้ใจเธอละลายได้กัน?”
ทริน่าถามพร้อมดวงตาเป็นประกายไปด้วยความคาดหวัง เธอตื่นเต้นมากที่จะได้รู้ว่าชายผู้ที่ครองใจผู้บัญชาการสุดแสนเย็นชาของฝ่ายโอลิเวีย ซึ่งเป็นความสำเร็จที่บุรุษผู้เก่งกาจหลายคนไม่สามารถทำได้คือใครกันแน่
“เอาหล่ะ บอกฉันมาได้แล้วว่าผู้ชายคนนั้นคือใครกัน?”
ทริน่าถามย้ำด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ทำให้นอร่าพูดไม่ออกไปชั่วขณะ ดวงตาของเธอเริ่มชวนฝันอีกครั้งเมื่อเธอนึกถึงออสติน หลังจากได้ออกเดตครั้งแรกด้วยกัน และในที่สุดก็แสดงความรู้สึกอย่างเปิดเผย นอร่าก็มีความสุขสุดๆ เธอไม่เคยรู้สึกมีความสุขมากเท่านี้มาก่อนเลย
การตื่นขึ้นมาทุกวันและได้เห็นหน้าออสติน, การจูบของเขาและอ้อมกอดอันอบอุ่นของเขาคือยาที่ดีที่สุดที่เธอเคยมี ตอนนี้เธอไม่ต้องการอะไรในชีวิตมากไปกว่าออสตินแล้ว การปรากฏตัวของเขาทำให้ชีวิตของเธอสดใสในแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน สิ่งเดียวที่น่าสับสนคือการแบ่งปันความรักของเธอกับน้องสาวตัวน้อยของเธอ ซึ่งแม้จะดูอึดอัดและสับสนไปบ้าง แต่นอร่าก็ยอมรับมันได้ สถานการณ์ปัจจุบันของเธอดีขึ้นกว่าในอดีตหลายเท่าเลย
แทนที่จะรู้สึกตึงเครียดอยู่ตลอดเวลา, สงสัยในความรู้สึกของตัวเองและใช้ชีวิตอยู่กับความเกลียดชัง เธอชอบสถานการณ์ในปัจจุบันมากกว่า การแบ่งปันออสตินกับน้องสาวของเธอก็เพียงพอที่จะเติมเต็มชีวิตของพวกเธอด้วยความรักแล้ว ตราบใดที่เขาอยู่เคียงข้างเธอ กระซิบบอกรักเธอ ไม่มีอะไรจะสำคัญอีกต่อไป นี่คือชีวิตของเธอ และเธอก็ไม่ต้องขออะไรอีกแล้ว
‘อ่า~ กลับมาเร็วๆ นะที่รัก ฉันคิดถึงนายแล้ว’
นอร่าคิดกับตัวเอง ขณะที่ปากของเธอตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“เธอคงคิดไปเอง”
เมื่อได้ยินคำตอบของนอร่าแล้ว ทริน่ากลับไม่ถอย
เธอชี้นิ้วไปที่หน้าอกของนอร่าก่อนจะพูดต่อ
“นี่เธอคิดว่าฉันจะเชื่อว่าอยู่ๆ รอยพวกนี้มันจะเกิดขึ้นมาได้เองเหรอไงยะ”
เมื่อมองไปยังจุดที่ทริน่าชี้ นอร่าก็เห็นหน้าอกของตัวเองที่เต็มไปด้วยรอยดูด ซึ่งเป็นหน้าอกที่ออสตินทำเครื่องหมายว่าเธอเป็นของเขา และเป็นสิ่งที่ทำให้ความรู้สึกในตัวนอร่าโหมกระหน่ำขึ้นอีกครั้ง
‘อืมมม~ ดูเหมือนว่าฉันต้องไปเยี่ยมชมคอลเลกชั่นก่อนเริ่มการประชุมซะแล้วสิ’
นอร่าคิดเงียบๆ ก่อนที่จะตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาเหมือนเดิม
“มันไม่ใช่เรื่องที่เธอจะต้องสนใจหรอก”
ด้วยเหตุนี้ หลังจากที่นอร่าอาบน้ำเสร็จก็เตรียมตัวจะออกไป
“ฮึ่มมม! แล้วไม่ต้องมาบอกฉันหล่ะ! ฉันจะหาด้วยตัวเองว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร!”
ทริน่าโวยวายขณะที่นอร่าเดินจากไป
“ขอให้โชคดีแล้วกัน”
นอร่าตอบโดยทิ้งคำพูดเหล่านั้นไว้ในขณะที่เธอเดินต่อไป เธอแต่งตัวตัวเองและมุ่งหน้าไปยังห้องพิเศษของเธอที่เต็มไปด้วยสิ่งของอันเป็นที่รักซึ่งเติมเต็มหัวใจอันโดดเดี่ยวของเธอในช่วงเวลาที่เธอคิดถึงออสติน
‘สงสัยจังว่าเกิดอะไรขึ้นกับโอลิเวีย? ดูเหมือนช่วงนี้เธอจะดูกระสับกระส่ายนิดหน่อย’
นอร่าครุ่นคิด โดยคิดถามโอลิเวียเกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลังขณะที่เธอเดินจากไป
…..
มุมมองของเอลด้า :
“ช่วงนี้เธอดูร่าเริงเป็นพิเศษเลยนะ มีเรื่องดีๆ เกิดขึ้นงั้นเหรอ?”
ลาโนร่าซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของนอร่าถามขึ้นมา เขาที่เหมือนแพะของเธอส่องแสงแวววาว อาจเป็นเพราะเธอได้ขัดเขาเหล่านั้นเมื่อคืนก่อน
“ไม่มีอะไรหรอก ก็เหมือนทุกวันนั่นแหละจ่ะ”
เอลด้าตอบด้วยรอยยิ้มอันบางเบาอันเป็นเอกลักษณ์ของเธอ ซึ่งเขย่าขวัญผู้ชายที่นั่งอยู่ในโรงอาหารอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้เอลด้า, ลาโนร่าและไนล่ากำลังเพลิดเพลินกับอาหารกลางวันมื้อเบาๆ อยู่ ทั้งเอลด้าและลาโนร่ากำลังรับประทานอาหารกลางวันในขณะที่ไนล่ากำลังเลียไอศกรีมแท่งเลือด
“เธอแน่ใจเหรอ? เพราะรอยยิ้มอันน่าหลงใหลของเธอดูเหมือนจะส่งผลต่อผู้ชายทุกคนที่เราเจอเลยนะ”
ลาโนร่าตอบพร้อมหรี่สีเฮเซลนัทตาลงมองเอลด้า
เอลด้าปฏิเสธอย่างเมินเฉยและตอบกลับไป
“ไม่มีอะไรหรอกจ่ะ ฉันแค่ดีใจที่ได้ใช้เวลากับพี่ชายมากขึ้นหน่ะ”
“เธอนี่มันบราค่อนจริงๆ นะ”
ไนล่าพูดขณะเลียไอติมเบาๆ อย่างเชี่ยวชาญ การกระทำของเธอค่อนข้างอีโรติกกับลุคของเธอจนทำให้ผู้ชายรอบๆ กลืนน้ำลาย
“ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะเธอมากกว่ามั้งเนี่ยที่ทำให้พวกผู้ชายมองกัน”
ลาโนร่าตอบกลับด้วยน้ำเสียงเหน็บแนม ซึ่งไนล่าก็ตอบกลับ
“ไม่ใช่ความผิดของฉันซักหน่อยถ้าพวกไก่อ่อนนั่นจะทนการเลียไอติมของฉันไม่ได้”
เมื่อได้ยินคำตอบของไนล่า ลาโนร่าก็ขมวดคิ้วแต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรในและพยายามปรับตัวให้เข้ากับนิสัยของเพื่อนคนนี้ได้
“พูดถึงพี่ชายของเธอแล้ว เธอคิดว่าเมื่อไหร่ฉันจะสามารถประลองกับเขาอีกงั้นเหรอ?”
ไนล่าถามเอลด้าด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น ทำให้เอลด้าส่ายหัวด้วยรอยยิ้มกระดาก
“ตอนนี้เขายุ่งอยู่หน่ะจ่ะ ฉันไม่คิดว่าเขาจะมีเวลามาประลองกันเธอหรอกนะจ๊ะ”
“ชิ ดูเหมือนว่าจะต้องใช้หนี้ที่เขาติดไว้แล้วสินะ”
ไนล่าพึมพำเบาๆ กลับ ซึ่งเอลด้าก็ได้ยินมันก็ทำให้คิ้วของเธอขมวดขึ้น การกระทำที่สวยงามพอที่จะดึงดูดใจผู้ชายให้ใจเต้นแรงอีกครั้ง
“นั่นหมายความว่ายังไงกันเหรอจ๊ะ?”
เอลด้าถาม
“อ๋อ…มันเป็นความลับระหว่างฉันกับพี่ชายของเธอหน่ะ”
ไนล่าหยอกล้อและกลับไปเลียไอติมของเธอต่อ
คำตอบของเธอทำให้เอลด้าหัวเราะเบาๆ แต่ความคิดในใจของเธอกลับไม่ตลกเลย
‘ยัยนี่เล็งพี่ชายอยู่หรือเปล่า?’
เอลด้าธรรมดานั้นใจดีและน่ารัก แต่พอเป็นเรื่องของออสตินก็ถือเป็นอีกเรื่อง นอกจากนี้ก็ช่วยไม่ได้ด้วย เนื่องจากออสตินได้ควบคุมและช่วยสะกดสายเลือดนางฟ้าเอาไว้อยู่ ทำให้สิ่งที่ทำให้ผู้ใช้มีจิตใจดี, มีอัธยาศัยดีและความรักค่อยๆ หายไป ทำให้เกิดความรู้สึกใหม่ๆ ที่เอลดhาไม่คุ้นเคยมากนัก ความคิดของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย
‘ดูเหมือนเธอจะสนใจพี่ชายของฉันมากเลยสินะ’
เอลด้าคิดในใจ ความคิดของเธอวนเวียนอยู่กับไอเดียต่างๆ ขณะที่เธอกำลังสนทนาเบาๆ กับเพื่อนๆ ของเธอ แม้ว่าเธอจะเต็มใจที่จะแบ่งปันออสตินกับพี่สาวของตัวเอง แต่เธอก็ไม่ชอบความคิดที่คนอื่นแสดงความสนใจในตัวพี่ชายที่เธอรักนัก เธอรักพี่สาวและแคร์เธอ และพอมีนอร่าอยู่ข้างๆ ด้วยทำให้พวกเธอสามารถสร้างพันธะที่แน่นแฟ้นรอบๆ ออสตินเพื่อกันแมลงวันตัวอื่นๆ ออกไปได้
‘ฮึ่มมม…พี่ชายที่รักของฉัน จะคอยตามใจฉันเท่านั้น!’
ดวงตาของเอลด้าเปล่งประกายด้วยความตั้งใจอันมืดมน ขณะที่เธอนึกถึงออสตินที่มอบความรักให้กับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเธอเอง เธอพร้อมที่จะดำเนินการหากเพื่อนๆ ของเธอกล้าสร้างความสัมพันธ์กับพี่ชายที่รักของเธอ
ชั่วขณะหนึ่ง ดวงตาของเอลด้าเปลี่ยนเป็นอันตรายเมื่อเธอคิดว่าออสตินกำลังเอาใจผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่เธอ เธอสามารถควบคุมตัวเองได้เมื่ออยู่กับพี่สาวของเธอ แต่นั่นคือจุดที่เธอขีดเส้นไว้ เพื่อนทั้งสองที่อยู่ตรงหน้าเธอมีความสำคัญสำหรับเอลด้าและเธอก็ใส่ใจพวกเธอ อย่างไรก็ตามหากพวกเธอมีความสัมพันธ์ใดๆ กับออสตินอันเป็นที่รักของเธอโดยที่เธอไม่เห็นด้วย เมื่อนั้น…
แม้แต่เอลด้าเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีปฏิกิริยาอย่างไร
ความคิดของเธอลอยไปหาพี่ชายของเธออีกครั้ง จินตนาการว่าแขนอันแข็งแกร่งของเขาโอบรอบตัวเธอ สายตาที่มองด้วยความรักของเขามาที่เธอ และดวงตาที่ปรารถนาของเธอกลืนกินเขา ทุกอย่างเกี่ยวกับเขากำลังทำให้เธอเป็นบ้า!
แค่คิดถึงเขาก็หัวใจของเธอก็ถูกเติมเต็มด้วยความรักอันไม่มีที่สิ้นสุดแล้ว การได้อยู่กับเขาทำให้เธอรู้สึกสมบูรณ์
‘อืมม~ ต้องขอวันเดทและการเอาใจเพิ่มแล้วสิ!’
เมื่อตกลงกับตัวเองได้แล้ว เอลด้ามุ่งความสนใจกลับมาที่การสนทนา ในขณะเดียวกันก็วางแผนที่จะป้องกันไม่ให้มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนของเธอกับพี่ชายที่เธอรักอีกต่อไป