ตอนที่ 448 ต้นไม้แห่งชีวิตแสดงอำนาจ
ตอนที่ 448 ต้นไม้แห่งชีวิตแสดงอำนาจ
ใครจะคิดว่าโมยาตจะเป็นลูกชายขององค์หญิงแห่งดาวโจรสลัด?
ไม่รู้ว่าจักรพรรดิเฒ่าแห่งเคทเลอร์โรแมนติกขนาดไหน ถึงได้กล้าตามจีบองค์หญิงแห่งดาวโจรสลัด จนทำให้เธอตั้งครรภ์ลูกของตัวเอง อีกทั้งยังปล่อยให้เขาพาลูกของเธอกลับมาที่จักรวรรดิเคทเลอร์ นี่มันสุดที่จะจินตนาการมาก!
เสียงร้องคำรามที่น่าสะพรึงกลัวจากการต่อสู้ภายนอกดังลอดเข้ามา!
ผู้คนจำนวนมากที่ดูเหมือนเอลฟ์บุกเข้ามา จ้องมองโอคาซีกับซินหยาและร้องตะโกน “ทำยังไงดี? มนุษย์ต่างดาวกำลังบุกมาที่นี่ พวกมันแข็งแกร่งมาก พวกเราจะรับมือไม่ไหวแล้ว!”
โอคาซีรีบตะโกนบอกซินหยา “นายรีบพาจักรพรรดิออกไปจากที่นี่ ฉันจะจัดการกับโมยาตเอง!”
ซินหยากัดฟันแน่น รู้ดีว่าเขาไม่ควรจะมีมารยาทในตอนนี้ “งั้นผมจะไปก่อน คุณต้องดูแลตัวเองให้ดี แล้วรีบออกมานะครับ!”
สวี่หลิงอวิ๋นเงยหน้าขึ้นและเห็นเรือรบดาวโจรสลัดลอยอยู่บนท้องฟ้า เครื่องบินรบจำนวนนับไม่ถ้วนทะยานลงมาจากเรือรบลำดังกล่าว ก่อนจะลงจอดที่พระราชวัง
เธอกังวลว่าโอคาซีจะไม่รู้ว่าตอนนี้กำลังเกิดอะไรขึ้น จึงรีบพาเสี่ยวอ้ายกับบอนาร์ไปที่พระราชวังโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง
ในขณะเดียวกัน โอคาซีจับตัวโมยาตไว้ได้แล้ว ทว่าทั่วทั้งจักรวรรดิกลับถูกรายล้อมไปด้วยโจรสลัด หัวหน้าโจรสลัดเปียกชุ่มไปด้วยเลือด ไม่ว่าอีกฝ่ายจะฆ่าคนตายไปกี่คนแล้ว เขายังคงแสยะยิ้มและจ้องมองมาทางโอคาซี
“ไอ้หน้าอ่อน รีบปล่อยตัวองค์ชายซะ ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าพวกข้าหยาบคายกับเอ็งแล้วกัน!”
โมยาตถูกบีบบังคับให้กลายร่างเป็นมนุษย์อีกครั้ง เขาตะโกนบอกพวกโจรสลัดที่อยู่ข้างหน้าว่า “ไม่ต้องห่วงข้า มาจัดการเอลฟ์นี่ซะ ข้าอยากให้มันถูกทุบจนแตกละเอียด แต่อย่าถึงตายล่ะ!”
หัวหน้าโจรสลัดรู้สึกลำบากใจ หากเขาทำตามคำสั่งการของโมยาต ลงมือจัดการโอคาซีโดยไม่คิดพิจารณาให้ดี จนเกิดลูกหลงกับโมยาต องค์หญิงจะไม่ฉีกพวกเขาออกเป็นชิ้น ๆ เลยหรือไง?
เจ้าแห่งดาวโจรสลัดมีลูกสาวเพียงคนเดียว และผู้ชายคนนี้ก็เป็นลูกชายของเธอ สืบทอดกันมาชั่วอายุคน หากเกิดอะไรขึ้นกับโมยาตขณะที่พวกเขากำลังลงมือต่อสู้ ไม่อยากจะคิดเลยว่าผลที่ตามมาจะเกิดอะไรขึ้นในดาวโจรสลัด!
ยิ่งโจรสลัดรวมตัวกันมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น!
“ไอ้หน้าอ่อน เอ็งเห็นแล้วหรือยัง? พวกข้ามีกำลังคนเยอะขนาดนี้ เอ็งเป็นสิบห้าดาวแล้วยังไง? พวกข้าก็มีคนที่เป็นสิบห้าดาวเหมือนกันแหละ! จะสู้ให้สูญเสียกันไปทำไม? ยอมแพ้พวกข้าดีกว่า ข้าสัญญาว่าจะเหลือร่างทั้งตัวไว้ให้เอ็ง!”
หัวหน้าโจรสลัดพูดเกลี้ยกล่อมโอคาซีอย่างขมขื่น “ทำไมเอ็งถึงรั้นนัก? ถ้าเอ็งยังรั้นต่อไปก็อย่าหาว่าข้ารังแกเอ็งแล้วกัน!”
ท่ามกลางช่วงเวลาวิกฤต จู่ ๆ เสียงของหญิงสาวก็ดังชัดออกมาจากกำแพงเหนือพระราชวัง!
“โย่ ไหนขอดูหน่อยว่าพวกแกจะจัดการกับคนของฉันยังไง?!”
โจรสลัดทั้งหลายเงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจเมื่อเห็นหญิงสาวอยู่ข้างบนนั้น คาดว่าเป็นเอลฟ์สาว!
“โย่ คนสวยโผล่มาจากไหนล่ะเนี่ย สงสัยว่าเธออยากจะเล่นสนุกกับพี่ ๆ สินะ!” หัวหน้าโจรสลัดเหลือบมองสวี่หลิงอวิ๋นและผิวปากเจ้าชู้
เสี่ยวอ้ายกำลังจะเริ่มลงมือ ทว่าสวี่หลิงอวิ๋นกลับหยุดเสี่ยวอ้ายไว้ราวกับเธอได้ยินเสียงบางอย่าง
เธอแสยะยิ้ม ขณะที่ต้นกล้าสีเขียวโผล่ขึ้นมาจากฝ่ามือของเธอ
ต้นกล้าจิ๋วต้นนี้มีสีเขียวมรกตดูน่ารักเป็นอย่างยิ่ง มันยืดตัวออกมาต้านลม ก่อนที่ทั้งตัวจะเปล่งประกายไปด้วยแสงสว่าง
เสี่ยวอ้ายมองดูต้นไม้แห่งชีวิตด้วยความงุนงง สงสัยว่าต้นไม้แห่งชีวิตจะใช้กลอุบายยิ่งใหญ่อะไร?
บอนาร์อยู่ในท่าทีนิ่งสงบ มันเคยเห็นอานุภาพของต้นไม้แห่งชีวิตมานับครั้งไม่ถ้วน โดยรู้ว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่ต้นไม้แห่งชีวิตเริ่มผลิบาน ผู้คนธรรมดาย่อมไม่อาจทนรับมือไหว!
นอกจากนี้ ต้นกล้าทั้งสองต้นยังได้แลกเปลี่ยนบทสนทนาอย่างใกล้ชิดกับห่าวหลาน ผู้เป็นต้นไม้แห่งชีวิตของมัน ไม่รู้ว่าพวกมันทั้งสองจะได้เรียนรู้กลอุบายใหม่ ๆ มาบ้างหรือไม่?
สวี่หลิงอวิ๋นมองดูต้นไม้แห่งชีวิตของเธอ ขณะที่โจรสลัดด้านล่างต่างมองมาที่ต้นกล้าจิ๋วแล้วหัวเราะเยาะ
“แม่เอลฟ์สาว เธอจะปลูกต้นไม้ในวังหรือไง? ถึงได้เอาต้นกล้าเข้ามาด้วย แหมน่ารักเชียว! มาสิมาเป็นเมียพี่มา พี่ยังโสดอยู่นะจ๊ะน้องสาว!”
โอคาซีกำลังจะพูดอะไรบางอย่างขณะจับตัวโมยาตเอาไว้ แต่แล้วความโกลาหลก็ปรากฏขึ้นในจิตใจ
ต้นไม้แห่งชีวิตของเขากลับมาแล้ว!
หลังจากนั้น เขาก็รู้สึกถึงอาการคันที่หน้าผาก ต้นไม้แห่งชีวิตกกำลังวิ่งออกมา!
ต้นไม้แห่งชีวิตของสวี่หลิงอวิ๋นกับต้นไม้แห่งชีวิตของโอคาซีรวมตัวเข้าด้วยกัน หลังจากแสงไฟส่องระยิบระยับ ต้นไม้ทุกต้นตั้งแต่บนลงล่างทั่วทั้งลานกว้างของพระราชวังก็เติบโตขึ้นอย่างบ้าคลั่งราวกับพวกมันได้รับพรจากพระเจ้า เผชิญหน้ากับการฟาดฟันของเหล่าโจรสลัดโดยไม่หวั่นเกรง เพราะต่อให้พวกเขาฟาดฟันมากเท่าไหร่ พวกเขาก็ไม่อาจตัดกิ่งก้านพวกนี้ออกไปได้ มีแต่จะทำให้ต้นไม้ดุดันขึ้นมากเท่านั้น!
กิ่งไม้เหล่านี้คร่าชีวิตของโจรสลัดหลายร้อยคนในชั่วพริบตา มันดุร้ายมาก!
กิ่งไม้ปกติจะอ่อนแอและปวกเปียก ใครก็สามารถหักโค่นมันได้ แต่กิ่งไม้นี้เป็นดั่งอสุรการร้ายแห่งจักรวาลที่เหล่าโจรสลัดพากันวิ่งหนี แต่แล้วจะหนีมันพ้นหรือไม่?
ลานกว้างด้านในของพระราชวังดูมีอะไรมากที่สุด? พันธุ์พืชทุกชนิดยังไงล่ะ!
สถานการณ์ทั้งหมดเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว แม้แต่โมยาตยังตกตะลึง! ที่พึ่งของเขาคือโจรสลัดพวกนี้ แต่ใครจะคิดว่าเอลฟ์ทั้งสองที่เอาต้นกล้าจิ๋วออกมาจะเปลี่ยนสถานการณ์การต่อสู้ไปอย่างสิ้นเชิง นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
จอมพลเอเดนเปียกชุ่มไปด้วยเลือด เขาเหน็ดเหนื่อยจากการต่อสู้กับโจรสลัดมาเป็นเวลานาน! ทหารของเขาล้มตายลงและบาดเจ็บสาหัส เหลือชีวิตอยู่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น
เขายิ้มอย่างขมขื่นเมื่อมองดูพวกโจรสลัดที่หลั่งเข้ามาราวกับกระแสน้ำ คิดว่ามันจบสิ้นแล้ว เขาคงจะต้องตายลงที่นี่!
ไม่รู้ว่าลูกกับภรรยาจะหลบซ่อนตัวปลอดภัยดีหรือเปล่า แม้แต่ประชาชนธรรมดาในเคทเลอร์ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะต้องเผชิญหน้ากับผลลัพธ์เช่นไร?
เขาถอนหายใจ มองดูโจรสลัดที่กำลังถือมีดดาบมาทางเขา ก่อนจะหลับตาลง
แต่ทันใดนั้นโจรสลัดกลับกรีดร้องออกมาอย่างไม่คาดคิด ทันทีที่เขาลืมตาขึ้น เขาก็เห็นเถาวัลย์ขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมาจากเท้าของโจรสลัด แทงทะลุเข้าสู่หัวใจของโจรสลัดโดยตรง สิ้นทลายลงกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว!
ลานกว้างด้านในของพระราชวังถูกห้อมล้อมไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่จำนวนนับไม่ถ้วน!
โจรสลัดทั้งหลายถูกเถาวัลย์ยักษ์รัดคอจนตาย เสียบแทงจนกระทั่งไร้ลมหายใจ!
เกิดอะไรขึ้น?
จอมพลเอเดนตกตะลึง หากต้นไม้เหล้านี้แทงทะลุหัวใจของเขา เขาอาจจะไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้เลย!
แต่สิ่งที่น่าแปลกก็คือต้นไม้พวกนี้ไม่ได้โจมตีเขา ไม่ว่าเขาจะเดินไปทิศทางไหน ต้นไม้พวกนี้จะหลีกทางให้เขาเสมอ
แปลกมาก! ดูเหมือนว่าตัวเขาจะเป็นที่รู้จักของต้นไม้พวกนี้ หรือบุคลิกของเขาจะดีมาก?
จอมพลเอเดนพึมพำกับตัวเอง ยังคงหาเหตุผลไม่ได้ เร่งฝีเท้าเดินไปที่พระราชวังของจักรพรรดิเฒ่า สงสัยว่าสถานการณ์ตอนนี้เป็นอย่างไร?!
สถานการณ์ทั่วทั้งพระราชวังเริ่มดีขึ้น โอคาซีกับสวี่หลิงอวิ๋นร่วมใจกันเป็นหนึ่งเดียว
โมยาตหน้าซีดเผือดราวกับเถ้าถ่าน
เขาไม่นึกเลยว่าแผนการที่เขามั่นใจเต็มร้อยจะพ่ายแพ้ราบคาบขนาดนี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?