หลิวจงตะคอกอย่างไม่สบอารมณ์ “เธอยังไม่จบอีกเหรอ? คุณหนูเป๋าจะเป็นน้องสาวเธอได้ยังไง! อย่ามาทำให้ฉันขายหน้า เธอมีสิทธิ์อะไรมาตีสนิทคุณหนูเป๋า? ไสหัวไปเลย”
สีหน้าของเฉินซินโหรวเขียวทันที แล้วรู้สึกหน้าแตกมาก
เธอก็แค่ถาม แต่หลิวจงกลับทำกับตัวเองต่อหน้าคุณหนูเป๋าแบบนี้ เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?
“คุณหลิว นี่เป็นภรรยาคุณเหรอคะ?” เป๋าฮวนไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรมาก ยิ้มอ่อนแล้วจงใจถาม
“ไม่ใช่ครับ คุณหนูเป๋า เขาเป็นแค่ผู้หญิงของผม” หลิวจงรีบโบกมือปฏิเสธ
ทีนี้ สีหน้าของเฉินซินโหรวอึดอัดมากกว่าเดิม
เธอไม่กล้าพูดอะไรอีก เพราะคนที่ทำให้หลิวจงก้มหัวได้ ฐานะของคุณหนูเป๋าคนนี้ ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน
“อ๋อ~” เป๋าฮวนทำหน้าเข้าใจ หันมองเฉินซินโหรว แล้วพยักหน้า
ความจริงเธอรู้ความสัมพันธ์ของเฉินซินโหรวกับหลิวจงตั้งนานแล้ว เมื่อกี้แค่จงใจถาม
สีหน้าตอนนี้ของเฉินซินโหรว บรรยายไม่ได้เลย ในใจเธอโมโหมาก แต่กลับระบายออกมาไม่ได้ ไม่กล้าระบายออกมา
เธอกัดฟันแน่น แล้วฝืนยิ้มออกมา สีหน้าดูแย่มาก
“อาจง คุณหนูเป๋า งั้นพวกคุณคุยกันไปก่อนนะคะ ฉันไม่รบกวนแล้วกัน” เฉินซินโหรวไม่มีหน้าอยู่ต่อ
ถ้าอยู่ต่อ เธอคงเสียหน้ากว่าเดิม เธอไม่อยากโดนเหยียดหยามอีก
ตอนที่เฉินซินโหรวหันหลังเดินไป เป๋าฮวนกลับหลุดขำ เฉินซินโหรวก็มีวันนี้เหมือนกัน!
เธอขำอย่างเปิดเผย เฉินซินโหรวจึงรีบหันกลับมา แล้วจ้องเป๋าฮวน
“คุณหนูเฉิน มีอะไรเหรอคะ?” เป๋าฮวนเลิกคิ้ว สีหน้าดูชิลล์มาก
จากที่เฉินซินโหรวดูมา เป๋าฮวนกำลังเยาะเย้ย ใช่ เป๋าฮวนกำลังเยาะเย้ยอยู่
“คุณหนูเป๋า เมื่อกี้ลืมถามคุณไป ชื่อเต็มของคุณชื่ออะไรคะ?” เฉินซินโหรวไม่ใช่คนโง่ เธอรู้สึกว่าในนี้ต้องมีอะไรแน่นอน
เธอมีลางสังหรณ์ ถึงข้อมูลของคุณหนูเป๋าคนนี้จะไม่ตรงกับเฉินฮวนฮวน แต่เธอรู้สึกว่าผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้า คือเฉินฮวนฮวน!
เฉินซินโหรวพยายามหาร่องรอยต่างๆ
“คุณหนูเป๋าชื่อJoy·เป๋า” หลิวจงเป็นคนตอบก่อน
“Joy? คุณหนูเป๋ามีชื่อภาษาฮัวไหมคะ?” เฉินซินโหรวถามอีก
ทีนี้หลิวจงก็แปลกใจเหมือนกัน เขาก็ไม่รู้ชื่อภาษาฮัวของคุณหนูเป๋า แค่เอาแต่เรียกคุณหนูเป๋า
พอเป๋าฮวนได้ยิน จึงยิ้มเห็นฟันสวยๆ แล้วยิ้มตอบว่า “ฉันชื่อเป๋าฮวนค่ะ”
“เป๋าฮวน!?” เฉินซินโหรวตกใจจนเบิกตาโต
ฮวน!
ฮวนของเฉินฮวนฮวนเหรอ?
“คุณหนูเฉินดูตกใจมากเลยนะคะ เคยได้ยินชื่อของฉันเหรอคะ?” เป๋าฮวนเอาผมทัดหู แล้วถามลอยๆ
“คำว่าฮวนในชื่อคุณหนูเป๋า เป็นฮวนที่แปลว่ามีความสุขเหรอคะ?” เฉินซินโหรวรู้สึกว่าเสียงตัวเองสั่น
ต้องมีอะไรแน่นอน!
เรื่องนี้ต้องมีอะไรแน่นอน!
เป๋าฮวนเป๋าฮวน ผู้หญิงตรงหน้า ต้องใช่เฉินฮวนฮวนแน่นอน!
ชื่อเป๋าฮวน ต้องแค่ตบตาแน่นอน!
เฉินฮวนฮวนยังมีชีวิตอยู่!
“ใช่ค่ะ~” เป๋าฮวนยิ้ม มองออกว่าเฉินซินโหรวคิดอะไรอยู่
ตัวตนของเธอถูกเปิดเผยแล้ว เฉินเจี้ยนหมินรู้ว่าเธอกลับมาแล้ว เธอจึงไม่อยากปิดบังอีก
เฉินซินโหรวสบตากับเป๋าฮวน รู้สึกเหมือนโดนมองทะลุ เธอรู้สึกว่าทุกอย่างที่ตัวเองคิด เป๋าฮวนเหมือนรู้ทันหมด
เป๋าฮวนเป๋าฮวน นี่ต้องเป็นชื่อปลอมแน่นอน ผู้หญิงตรงหน้า คือเฉินฮวนฮวน เธอแน่ใจมาก
“คุณหนูเป๋า ชุดเดรสชุดนี้ของคุณ น่าจะเป็นฝีมือของดีไซเนอร์J คุณซื้อจากที่ไหนเหรอคะ?” เฉินซินโหรวมองชุดของเป๋าฮวน จึงนึกถึงสิ่งที่ต่งอวี่ซานพูดเมื่อกี้ แล้วจงใจถาม
หลิวจงคิดว่าเฉินฮวนฮวนเป็นคุณหนูร่ำรวย จึงทำตัวเกรงใจ ตอนนี้เธอจะฉีกหน้ากากของเฉินฮวนฮวนออกต่อหน้าหลิวจงเอง
“นี่ไม่ได้ซื้อมาค่ะ” เป๋าฮวนเลิกคิ้ว เหมือนรู้สึกประหลาดใจที่อยู่ๆเฉินซินโหรวก็เปลี่ยนประเด็น
“งั้นเช่ามาเหรอคะ? ค่าเช่าเท่าไหร่คะ? มีโอกาสฉันก็อยากเช่าเหมือนกัน!” เฉินซินโหรวจี้ถามอีก
“ขอโทษนะคะ ไม่ได้เช่าค่ะ แต่คนอื่นให้มา” เป๋าฮวนตอบอย่างเรียบนิ่ง
ชุดเดรสนี้คนอื่นให้มาจริงๆ เพราะคุณลุงของเธอให้เธอเอง
นี่เป็นชุดที่เธอออกแบบเอง ชื่อของเธอที่เป็นดีไซเนอร์ มีชื่ออยู่ในบริษัทของคุณลุง แล้วตัวJที่ว่า ก็คืออักษรตัวแรกของJoy
ดีไซเนอร์J เป็นของบริษัทคุณลุง
เพราะฉะนั้น งานออกแบบของเธอจึงเป็นของคุณลุง ทีแรกงานออกแบบนี้มาจะผลิตขาย แต่คุณลุงกลับยกให้เธอ
เพราะฉะนั้น ไม่ใช่ซื้อ ไม่ได้เช่า แต่มีคนให้
เป๋าฮวนไม่ได้โกหก
พอเฉินซินโหรวได้ยินคำตอบนี้ จึงอึ้งเล็กน้อย เธอได้ข่าวว่าสามปีนี้เฟิงหานชวนโสดมาตลอด แถมยังเป็นโรคอะไรสักอย่าง สภาพไม่ค่อยดีเลย
เพราะฉะนั้นชุดเดรสนี้ ต้องไม่ใช่เฟิงหานชวนให้แน่นอน
“เป๋าฮวน”มาจากประเทศเฉิน งั้นก็หมายความว่าสามปีที่ผ่านมาเฉินฮวนฮวนอยู่ที่ประเทศเฉิน หรือว่าไปยั่วผู้ชายต่างประเทศที่มีอำนาจได้?
แต่ว่า เฉินซินโหรวก็รีบปฏิเสธความคิดนี้ ถ้าเฉินฮวนฮวนมีเสี่ยที่รวยกว่า คงไม่มายั่วดาราอย่างเวินซือเหยี่ยนหรอก
เธอรู้สึกว่าเฉินฮวนฮวนอยากเข้าวงการบันเทิง ไม่งั้นคงไม่มาร่วมงานเลี้ยงนี้หรอก
แล้วอีกอย่าง ชุดเดรสบนตัวของเฉินฮวนฮวนนี้ อาจจะเป็นงานลอกเลียนแบบก็ได้
“คุณหนูเป๋าคะ ไม่รู้ว่าใครเป็นคนให้ชุดนี้กับคุณเหรอคะ? ชุดเดรสชุดนี้ เหมือนจะแตกต่างจากแฟชั่นโชว์ที่ฉันเคยเห็นนะคะ” เฉินซินโหรวจงใจถาม
พอหลิวจงได้ยิน จึงเข้าใจความหมายของเฉินซินโหรวทันที จากนั้นจึงตบหน้าเธอ จนเป๋าฮวนสะดุ้งตกใจ
“นางบ้า คุณหนูเป๋าเป็นใคร แกยังกล้ามาสงสัยของคุณหนูใส่ของปลอมเหรอ?” สีหน้าหลิวจงบึ้งตึงมาก
เฉินซินโหรวจับหน้าไว้ แล้วตัวก็เริ่มสั่น ไม่คิดเลยว่าที่ตัวเองถาม จะโดนหลิวจงตบหน้า
คนรอบข้างมุงมาดู เฉินซินโหรวรู้สึกขายหน้ามาก แต่ยังรวบรวมความกล้าพูดว่า “คุณหนูเป๋าอะไรล่ะ ฉันแน่ใจว่าเธอเป็นเฉินฮวนฮวนน้องสาวฉัน ก็แค่เด็กข้างถนน บนตัวมันใส่งานลอกเลียนแบบ เป็นของปลอม! ชุดเดรสนี้ดีไซเนอร์Jเป็นคนออกแบบเอง แค่เคยเปิดตัวที่แฟชั่นโชว์ครั้งเดียว ไม่ใช่สินค้าซื้อขาย ไม่มีทางขายไม่มีทางให้เช่าแน่นอน!”
“เธอพูดว่าอะไรนะ?” เห็นเฉินซินโหรวมั่นใจขนาดนี้ หลิวจงจึงเริ่มสงสัย
เขาไม่เคยได้ยินตระกูลเป๋าประเทศเฉินอะไรนั่น แต่เพราะเป๋าฮวนบอกว่าบริษัทBAเป็นบริษัทเล็กๆของตระกูล เขาจึงเกรงใจเป๋าฮวน
หรือว่าเด็กบ้านี่มาหลอกตัวเอง?
หลิวจงหันไปทางเป๋าฮวน แล้วมองสำรวจเธอ พร้อมถามว่า “คุณไม่ใช่คุณหนูเป๋า คุณคือเฉินฮวนฮวน?”