บทที่ 461 เว่ยฉิงสนับสนุนฉางหยู
เว่ยฉิงมองฉางหยูเห็นชายหนู่มหน้าตาดีผู้หนึ่ง เขาไม่เข้าใจว่าถังหลี่พาชายผู้นี้มาหาเขาทำไม?
“ฮูหยิน” เว่ยฉิงสับสน
“คุณชายฉางรู้วิธีการควบคุมน้ำ” ถังหลี่พูด
สายตาหลายคู่ที่มองมาทำให้นางรู้สึกขัดเขินอยู่บ้าง
“เว่ยฉิง ปล่อยข้าก่อน” ถังหลี่พูดเบาๆ
เว่ยฉิงจึงได้วางนางลงแต่เขายังคงโอบรอบเอวของนางไว้
“คุณชายฉางเป็นผู้มีพรสวรรค์มาก เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญในการควบคุมน้ำ”
ถังหลี่เอ่ยชมอีกครั้ง จนทำให้ฉางหยูแทบลอยขึ้นฟ้า ความจริงแล้วฉางหยูรู้สึกละอายใจเมื่อพูดถึงตัวเอง เขาเป็นคนสกุลฉางเป็นน้องชายของฉางเหยียน พวกเขาเรียนรู้กลยุทธ์การควบคุมน้ำจากใต้เท้าซ่ง พวกเขาอยู่กับใต้เท้าซ่งมาถึงห้าปี
ห้าปีก่อนใต้เท้าซ่งเสียชีวิต
พี่ชายของเขาก็ได้รับสืบทอดวิชามาจากใต้เท้าซ่ง ตัวเขาไม่เห็นด้วยกับมาตรการควบคุมน้ำของพี่ชาย เขาเคยคัดค้าน แต่พี่ชายของเขาก็เอาแต่ใจและกีดกันเขาออกจากทีมควบคุมอุทกภัย
เขาเห็นด้วยกับวิธีการใต้เท้าซ่งมาตลอด แต่ใต้เท้าซ่งก็เป็นเพียงแค่ปุถุชนทั่วไป แผนกลยุทธ์ควบคุมน้ำของเขาจึงมีช่องโหว่และไม่สมบูรณ์
ช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาฉางหยูจึงได้เดินทางไปทุกพื้นที่ในมณฑลอี้โจวเพื่อปรับปรุงวิธีการ แม้ว่าในตอนนี้จะสมบูรณ์แบบแล้ว แต่เขาไม่กล้าที่จะพูดออกมา จนกระทั่งได้ยินคำชมจากฮูหยินอู่ผู้นี้
“ฮูหยินกล่าวชมเกินไปแล้วขอรับ”
ฉางหยูรีบพูดขึ้น
เว่ยฉิงรู้ว่าภรรยาของเขาไม่ใช่คนที่จะพูดจาเหลวไหลเกินจริง นางเป็นคนตรงไปตรงมา ฉางหยูผู้นี้น่าจะมีความสามารถจริงๆ
“คุณชายฉางมาช่วยข้าได้ทันเวลาพอดี” เว่ยฉิงกล่าว
เมื่อได้ยินว่าเว่ยฉิงพูด นั่นหมายถึง ทูตจากราชสำนักต้องการใช้งานเขา!
“เกิดปัญหาอะไรขึ้นขอรับ?” ฉางหยูถาม เว่ยฉิงชี้ไปที่เขื่อน
“เขื่อนจวนจะเสร็จแล้ว แต่เพราะกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยวทำให้ไม่สามารถปิดประตูมังกรได้”
ฉางหยูเดินไปสองสามก้าวมองไปที่เขื่อน เว่ยฉิงจับมือของถังหลี่ไว้เดินไปดูเช่นกัน
หญิงสาวมองกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยวกรากเหมือนในความฝัน
นางแหงนมองท้องฟ้าเห็นว่ายังปลอดโปร่งไม่มีเมฆครึ้ม
แสดงว่าน้ำยังไม่ไหลบ่ามาทางนี้ พวกเขายังพอมีเวลา หากแก้ปัญหาได้เร็วที่สุด อาจจะป้องกันไม่ให้เกิดโศกนาฏกรรมเช่นในความฝันได้
ฉางหยูยืนดูครู่หนึ่งก่อนจะเดินไปที่ด้านข้างของเขื่อน เขานั่งยองๆ เพื่อสังเกตการไหลของน้ำ หลังจากมองอยู่สักพักจึงถอดรองเท้าออกและเดินลงไปในแม่น้ำ
เขาเดินไปตามคันดินจนถึงจุดประตูมังกร ยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินกลับไปมาอยู่หลายเที่ยว
“ฮูหยินเจ้าพบฉางหยูที่ไหนหรือ?” เว่ยฉิงถาม
“ข้าเก็บเขาได้”
ถังหลี่เล่าเรื่องราวชีวิตของฉางหยู เว่ยฉิงรู้เรื่องของตระกูลฉาง เขารู้ว่าฉางเหยียนเป็นคนมีชื่อเสียอย่างไร ผู้ชายคนนี้คือน้องชายของฉางเหยียน เขาเชื่อใจภรรยาของเขามาก ในเมื่อถังหลี่พาชายคนนี้มาแสดงว่าภรรยาของเขาเชื่อมั่นในตัวของฉางหยู เว่ยฉิงก็จะเชื่อในตัวเขาด้วย
เขาจะไม่รู้สึกอคติเพียงเพราะชายคนนี้คือน้องชายของฉางเหยียน ฉางหยูเดินวนไปมาอยู่ในแม่น้ำหลายรอบ ก่อนจะขึ้นมาหาเว่ยฉิง
“ใต้เท้าอู่ ข้ามีวิธีขอรับ”
เว่ยฉิงเรียกคนอื่นมาเพื่อมาฟังความคิดเห็นของฉางหยู
“คุณชายฉางบอกข้ามาเถอะ”
“การไหลของแม่น้ำตรงนี้เชี่ยวกรากมากเกินไป ทำให้ประตูมังกรไม่อาจปิดได้” ฉางหยูพูด
“ทุกคนรู้เรื่องนี้ดี เจ้ายังจะพูดทำไมอีก! ” จางตงพ่านพูดอย่างเย็นชา
เขาได้ยินว่าเว่ยฉิงได้ผู้มีพรสวรรค์ที่สามารถควบคุมน้ำได้มาอีกคน เขาจึงอยากรู้ว่าคนผู้นี้เก่งกาจจริงหรือไม่? หากรู้เพียงแค่นี้ก็นับได้ว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญแล้วหรือ?
หรือนี่คือคุณสมบัติของผู้เชี่ยวชาญมากด้วยพรสวรรค์กันแน่?
เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องอุทกภัย ส่วนสวี่จื่อเหวินก็เป็นเพียงขุนนางธรรมดาผู้หนึ่ง ตอนนี้ยังมีเด็กหนุ่มที่ไม่รู้ที่มาที่ไปอ้างว่าตัวเองคือผู้มีพรสวรรค์
ช่างเป็นเรื่องที่ไร้สาระจริงๆ
ฉางหยูไม่สนใจคำพูดเยาะเย้ยถากถางของจางตงพ่าน เขาหยิบกิ่งไม้ขึ้นมาวาดลงบนพื้น
“นี่คือประตูมังกรตรงนี้ วิธีที่ข้าแนะนำคือตรงนี้และตรงนี้”
ฉางหยูทำเครื่องหมายสถานที่สองแห่งด้วยกิ่งไม้
“เราต้องสร้างประตูมังกรสามจุดเพื่อลดแรงปะทะของสายน้ำ จากนั้นจึงปิดประตูน้ำทั้งสามประตูในเวลาเดียวกัน”
คำพูดของฉางหยูทำให้ทุกคนมองเขาอย่างตกตะลึง
“เจ้าเสียสติไปแล้วหรือ? นี่คือเขื่อนที่เราสร้างมา แต่เจ้าจะให้ทุบมันทิ้งหรือ?”
เหล่าจางพูดอย่างไม่เชื่อถือ
“ถูกต้อง มันจะมีประโยชน์อะไรที่ทำลายมัน”
“วิธีนี้ไม่ได้ผลหรอก แล้วยังต้องสร้างประตูมังกรอีกสองจุด พวกเราไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน”
“ใช่ หากเจ้าทุบมันทิ้ง เจ้ารับประกันได้หรือไม่ว่าเจ้าจะสามารถปิดประตูมังกรได้? นี่จะทำให้เกิดปัญหาเพิ่มขึ้นอีก”
ผู้เชี่ยวชาญด้านอุทกภัยหลายคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน พวกเขาไม่เชื่อในความคิดของฉางหยู
นี่คือความคิดแบบไหนกัน? แน่ใจหรือว่าไม่ได้มาเพื่อสร้างความวุ่นวายเพิ่มขึ้น
“แต่ข้าคิดว่ามันเป็นไปได้นะ หากมีประตูมังกรสามแห่งทำให้แรงปะทะของน้ำลดน้อยลงหากประตูมังกรปิดลงพร้อมกันก็อาจจะเป็นไปได้”
เจ้าหน้าที่สูงอายุที่เคยมีประสบการณ์ผู้หนึ่งเอ่ยขึ้น เขาอายุมากกว่าผู้อื่นทั้งยังเป็นหัวหน้าช่างอีกด้วย คำพูดของเขาจึงมีน้ำหนักอยู่ไม่น้อย
“คุณชายฉาง ใต้เท้าของข้าบอกว่าท่านเป็นผู้มีเชี่ยวชาญในการควบคุมน้ำ ข้าขอถามว่าท่านเรียนรู้เรื่องนี้มาจากใครหรือ? ท่านทำงานเกี่ยวกับการควบคุมน้ำมากี่ปีแล้ว? ท่านช่วยบอกเพื่อให้พวกเรามั่นใจได้ไหม?” จางตงพ่านถามขึ้น
“ใช่แล้ว ท่านแซ่ฉาง เกี่ยวข้องกับฉางเหยียนหรือไม่?” ช่างผู้หนึ่งเอ่ยถามขึ้น
“ฉางเหยียนเป็นพี่ชายของข้าเอง” ฉางหยูตอบอย่างตรงไปตรงมาคำพูดของเขาก็ทำให้ท่าทีของทุกคนเปลี่ยนไป
“เป็นพวกแซ่ฉางนี่เอง! หากเป็นความคิดของคนแซ่ฉางแล้วจะน่าเชื่อถือได้อย่างไร!”
“ใต้เท้าอู่ ฉางเหยียนผู้นี้เป็นคนไม่น่าเชื่อถือของมณฑลอี้โจว! น้องชายของเขาจะต้องไม่ใช่คนดีแน่ ท่านอย่าไว้ใจเขาเชียว!”
“ใช่! เขาต้องคิดร้ายแน่!”
“นายท่านอย่าไปฟังเขานะขอรับ”
แม้แต่หัวหน้าช่างที่เคยสนับสนุนฉางหยูตอนนี้ก็มีความลังเลทำให้ฉางหยูหน้าซีดลง ใต้เท้าอู่จะเชื่อเขาหรือ?
ในสถานการณ์เช่นนี้คำแนะนำของเขาคงไม่เป็นที่ยอมรับอย่างแน่นอน ฉางหยูคลี่รอยยิ้มสมเพชตนเองออกมา
ถังหลี่เชื่อมั่นในตัวฉางหยู นางมองไปที่เว่ยฉิงเขาพยักหน้าให้
เมื่อมองไปยังแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวกราก ตอนนี้มีเวลาเหลือไม่มากแล้ว เขาต้องตัดสินใจอย่างเด็ดขาด!
“ทำตามที่ฉางหยูแนะนำ” เว่ยฉิงกล่าว
“ใต้เท้า! หากมีอะไรผิดพลาดขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ”
จางตงพ่านพูดอย่างร้อนรน ใต้เท้าอู่เอาแต่ใจตนมากเกินไปแล้ว นี่เขากำลังจะฆ่าพวกเขาหรืออย่างไร?
“หากผิดพลาดขึ้นมา ข้าจะรับผิดชอบเอง!!” เว่ยฉิงพูดเสียงดัง ดวงตาของจางตงพ่านสั่นไหวเขาจะรับผิดชอบทั้งหมดจริงหรือ?
เขาไม่พอใจในตัวเว่ยฉิงเป็นอย่างมาก หากภัยพิบัติจากน้ำท่วมในครั้งนี้สำเร็จไปได้ด้วยดี นั่นจะทำให้เขาก้าวหน้าในหน้าที่การงานอย่างแน่นอน เขาจึงหวังให้เกิดความล้มเหลว เพราะถ้าทำไม่สำเร็จแล้ว ใต้เท้าอู่จะต้องถูกตัดสินลงโทษ อนาคตของเขาจะพังพินาศลง
“ใต้เท้าอู่! ข้าแนะนำท่านแล้ว หากท่านจะยืนยันเช่นนี้ข้าก็คงทำอะไรไม่ได้” จางตงพ่านตัดสินใจ