ตอนที่ 823 ไม่รนหาที่ตาย ไม่ตาย (6) / ตอนที่ 824 ไม่รนหาที่ตาย ไม่ตาย (7)
ตอนที่ 823 ไม่รนหาที่ตาย ไม่ตาย (6)
เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดยังไม่ทันจะออกจากปากของจ้าวซวิน เฉียวฉู่ก็ยกมือขึ้นมาปิดปากเขาเอาไว้แล้ว ใบหน้าของจ้าวซวินก็แดงเถือกขึ้นมาทันทีพร้อมกับความเจ็บปวด
“อย่าให้ข้าต้องถามซ้ำอีกครั้ง” จวินอู๋เสียมองจ้าวซวินโดยปราศจากความเห็นใจใดๆ ดวงตาของนางเย็นชาจนน่ากลัว
เฉียวฉู่ปล่อยมือช้าๆ และจ้าวซวินก็พบว่ามือที่จับบ่าเขาเอาไว้ได้เลื่อนขึ้นไปคว้าคอของเขาแล้ว จ้าวซวินรู้ว่าแค่เฉียวฉู่ออกแรงอีกนิดเดียวเท่านั้น คอของเขาก็จะหักทันทีอย่างง่ายดาย
จ้าวซวินไม่เคยโดนข่มขู่เช่นนี้มาก่อน เขาเป็นศิษย์ของสำนักศึกษาธรรมดาทั่วไปคนหนึ่ง และพวกเขาเคยแต่หยุดการต่อสู้ในการปะทะโดนตัวครั้งแรกในการฝึกซ้อมประลองกันเท่านั้น วันนี้เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าความตายอยู่ใกล้แค่เอื้อม!
เขาหวาดกลัวจนลนลานขณะที่มองจวินอู๋เสียนั่งอยู่บนเก้าอี้ ความรู้สึกเหยียดหยามในใจกลายเป็นความกลัวอย่างรวดเร็ว เขาไม่เคยคิดฝันเลยสักครั้งว่าเด็กหนุ่มที่ทุกคนจากทุกสำนักศึกษาชี้หน้าว่าเป็นสวะและต้องพึ่งพิงองค์รัชทายาทในการผ่านเข้ารอบการแข่งขันจะชั่วร้ายและโหดเหี้ยมขนาดนี้!
“เจ้า…เจ้าต้องการอะไรจากข้า ที่นี่มีศิษย์จากสำนักศึกษาสุรบุปผาเต็มไปหมด อย่าบอกนะว่าเจ้ากล้าฆ่าข้าที่นี่จริงๆ ถ้าเจ้าทำอย่างนั้น เรื่องมันจะยิ่งเลวร้ายมากขึ้นสำหรับเจ้าในการประลองวันพรุ่งนี้!” ความกลัวทำให้ร่างกายของจ้าวซวินเย็นเฉียบ แต่เขายังไม่กล้าพูดความจริง ถ้าเขาพูดออกมาสักคำ ต่อให้จวินอู๋เสียไว้ชีวิตเขา นายท่านก็คงไม่ปล่อยเขาไปอยู่ดี
“จะลองดูก็ได้” จวินอู๋เสียยักไหล่ ไม่หวั่นไหวกับคำขู่ของจ้าวซวินเลยแม้แต่น้อย
จ้าวซวินกำลังจะพูดอีก แต่จวินอู๋เสียไม่มีความอดทนพอที่จะฟังเรื่องเหลวไหลไร้สาระ นางพยักหน้าให้เฉียวฉู่และทันใดนั้นมือของเฉียวฉู่ที่กำอยู่รอบคอของจ้าวซวินก็บีบแน่นขึ้น!
แค่ครู่เดียวเท่านั้น! ใบหน้าของจ้าวซวินก็เริ่มเขียวคล้ำ เขาดิ้นรนอย่างหมดหวัง พยายามทำทุกอย่างที่สามารถทำได้เพื่อให้หลุดจากมือของเฉียวฉู่ แต่ความแข็งแกร่งอันน้อยนิดของเขาไม่สามารถง้างมือของเฉียวฉู่ออกได้เลยแม้แต่นิดเดียว
“ถ้าไม่ใช่เพราะเราต้องใช้เจ้า ป่านนี้เจ้าตายไปแล้ว” จวินอู๋เสียพูดพลางมองจ้าวซวินที่ใบหน้าซีดขาวอย่างเย็นชา นางไม่ได้ลงมืออะไรก่อนหน้านี้ก็เพราะนางไม่แน่ใจว่าฮ่องเต้ใช้วิธีรุนแรงแค่ไหนในการเล่นงานเหลยเชิน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่านางจะนิ่งเงียบไปตลอดและปล่อยให้ตัวเองถูกใช้เป็นเบี้ยในกระดานต่อไปเรื่อยๆ
ถ้าอีกฝ่ายกล้าจัดฉากนาง พระองค์ก็ต้องเตรียมตัวเผชิญหน้ากับความตายด้วย!
ใบหน้าซีดขาวของจ้าวซวินเปลี่ยนเป็นสีม่วง แขนขาบิดและดิ้นรนอย่างเจ็บปวด ดวงตาเบิกกว้าง มือทั้งสองข้างกำแขนเสื้อของเฉียวฉู่เอาไว้แน่น แววตาหมดหวัง
“ปล่อยเขา” จวินอู๋เสียพูดก่อนที่จ้าวซวินจะขาดอากาศตาย
เฉียวฉู่ปล่อยมือออก
อากาศไหลเข้าสู่ปอดของเขาอีกครั้ง จ้าวซวินนอนกองอยู่บนพื้นพร้อมกับไอโขลกอย่างแรง การดิ้นรนจากความตายที่ใกล้เข้ามาเมื่อครู่ทำให้เขาสำลักอย่างหนักจนน้ำมูกน้ำตาไหลออกมาเปรอะเปื้อนไปทั้งหน้า แต่เขาไม่สนใจเลยแม้แต่น้อยเนื่องจากความหวาดกลัวในใจที่ทำลายตัวตนของเขาอย่างต่อเนื่อง เขาพยายามเงยหน้าขึ้นมองร่างที่นั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างเฉยเมยด้วยความหวาดกลัว และไม่สงสัยเลยสักนิดว่าถ้าครั้งหน้าเขายังกล้าเลี่ยงที่จะตอบคำถามตรงๆ จวินอู๋เสียจะสั่งให้เฉียวฉู่ฆ่าเขาอย่างไม่ลังเล!
“ข้า…ข้าไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร…เขามาหาข้าหลังจับสลากเสร็จ เขา…เขาบอกให้ข้าสละสิทธิ์การแข่งขันรอบต่อไป และต้องการให้ข้าพูดเป็นนัยให้ทุกคนรอบตัวข้าฟังว่าทั้งหมดนี้คือฝีมือขององค์รัชทายาท…ข้าไม่รู้จริงๆ ว่าเขาเป็นใคร! ทุกอย่างที่ข้าพูดคือความจริงนะ!” จ้าวซวินพูดไปพลางร้องไห้ไปพลาง น้ำตาผสมน้ำมูกเปื้อนไปทั่วใบหน้า สภาพน่าสังเวชอย่างแท้จริง
ตอนที่ 824 ไม่รนหาที่ตาย ไม่ตาย (7)
จ้าวซวินกลัวมากจริงๆ เขาไม่เคยเจอเด็กหนุ่มที่โหดเหี้ยมขนาดนี้มาก่อน คนที่ไม่เปิดโอกาสให้วางแผนใดๆ และโหดร้ายเสียจนทำให้ไม่กล้าคิดออกนอกลู่นอกทาง
“พูด” จวินอู๋เสียพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
จ้าวซวินตัวสั่น เขารีบคายทุกอย่างที่รู้ออกมาทันที
ความจริงถูกเปิดเผยออกมาว่า จ้าวซวินได้พบกับบุรุษชุดดำในคืนที่เขาจับสลากหาคู่ต่อสู้รอบต่อไปขณะที่เขาเดินทางกลับโรงเตี๊ยมที่พักของสำนักศึกษาของพวกเขา บุรุษผู้นั้นสั่งคนของเขาให้ลักพาตัวเขา และเขาไม่ได้บอกกล่าวถึงตัวตนของเขาอย่างชัดเจน บุรุษผู้นั้นบอกจ้าวซวินว่าตราบเท่าที่เขาทำตามคำสั่ง จ้าวซวินก็จะได้ทุกอย่างที่อยากได้
“เขาไม่ได้บอกข้าว่าเขาเป็นใคร บอกแค่ว่าให้เรียกเขาว่านายท่าน ข้าเห็นว่าเขาสวมใส่อาภรณ์เนื้อดีที่มีราคาสูง นอกจากนั้น…ลูกน้องของเขาก็แข็งแกร่งมาก เขาอยากให้ข้ากระจายข่าวลือเล่นงานองค์รัชทายาท ข้าเลยคิดว่าเขาน่าจะมีตำแหน่งสูงมากด้วย…” จ้าวซวินพูดตามตรง เขากลัวเกินกว่าจะคิดใช้ลูกเล่นอะไร ตอนแรกเขาก็สงสัยในตัวตนของบุรุษชุดดำเนื่องจากมีคนไม่มากนักในรัฐเหยียนที่มีความสามารถในการต่อต้านองค์รัชทายาทได้ แต่เมื่อเขาพบว่าชะตากรรมของเขาอาจจะจบลงแบบเดียวกับผู้เข้าแข่งขันที่ถูกฆ่าคนก่อนก็ได้ถ้าเขาไม่ทำตามคำสั่งของบุรุษผู้นั้น จ้าวซวินจึงไม่กล้าสืบค้นเรื่องนี้อีก
“เขาพูดว่าถ้าข้าไม่ทำตามคำสั่งของเขา ข้าก็ลืมเรื่องที่จะเดินออกจากรัฐเหยียนไปแบบมีชีวิตได้เลย! ข้าไม่กล้าขัดขืนเขาจริงๆ!” จ้าวซวินพูดทั้งน้ำตา
จวินอู๋เสียไม่ตอบเขา นางเพียงแต่ก้มหน้าคิดเรื่องที่จ้าวซวินพูดออกมา คำตอบของจ้าวซวินค่อนข้างใกล้เคียงกับสิ่งที่นางคาดเดาเอาไว้ ถ้าคนร้ายตั้งใจจะใช้ศึกประลองภูติวิญญาณดึงเหลยเชินลงมาจากตำแหน่ง ความคิดจิตใจของเขาก็น่าจะคล้ายคลึงกับอดีตฮ่องเต้แห่งรัฐชีมาก ด้วยสถานภาพที่ต่ำต้อยของจ้าวซวิน เขาไม่น่าจะได้พบกับตัวคนบงการโดยตรง ดังนั้นนายท่านที่จ้าวซวินพูดถึงก็น่าจะเป็นแค่ลูกน้องของคนผู้นั้น
“พี่ฮวา” จวินอู๋เสียเรียก
ฮวาเหยาก้าวออกมาจากด้านข้างทันที
“ดูหน้าเขาไว้ดีแล้วหรือยัง” จวินอู๋เสียถามพร้อมกับชี้ไปที่จ้าวซวิน
ฮวาเหยาหันไปตรวจสอบจ้าวซวินอย่างละเอียดอีกครั้งก่อนจะหันกลับไปพูดว่า “เรียบร้อยแล้ว”
จวินอู๋เสียพยักหน้าช้าๆ และหันไปมองจ้าวซวินอีกครั้ง แล้วน้ำเสียงเย็นชาของนางก็ดังขึ้น
“เจ้าตายได้แล้ว”
จ้าวซวินตกใจ เขาลนลานจะลุกขึ้น “ข้า…ข้าบอกเจ้าทุกอย่างแล้ว…ข้าบอกทุกอย่างที่ข้ารู้หมดแล้ว…ทำไม…เจ้า…ฆ่าข้าไม่ได้…”
จ้าวซวินยังพูดไม่ทันจบประโยค เฉียวฉู่ที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาก็ยกมือจับที่คางและศีรษะของเขา จากนั้นก็หมุนบิดอย่างแรง!
เสียงกรอบดังขึ้น และคอของจ้าวซวินก็หักอย่างง่ายดาย…
จ้าวซวินลงไปนิ่งกองอยู่กับพื้น กระทั่งตอนตายเขาก็ยังไม่รู้ว่าจวินอู๋เสียที่สั่งให้ปลิดชีวิตเขาโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อยนั้นสามารถโหดเหี้ยมดุร้ายได้มากขนาดไหน
“จุ๊ๆ น้องเสีย เจ้าให้ฆ่าเขาแบบนี้แล้ว ต่อไปจะจัดการกับสถานการณ์นี้อย่างไรเล่า” เฉียวฉู่ถามพลางลูบคาง เขามองร่างที่นอนนิ่งอยู่ตรงหน้า
จวินอู๋เสียหรี่ตา “ข้าไม่ชอบถูกใส่ร้ายแบบนี้”
แทนที่จะเสียเวลาต่อรองกับขยะแบบนี้ ฆ่าพวกมันทิ้งยังจะง่ายเสียกว่า
เฉียวฉู่ยักไหล่ ความเด็ดขาดในการกำจัดศัตรูอย่างไม่ลังเลของนางทำให้เฉียวฉู่คิดถึง ‘ความอ่อนโยน’ และท่าทางเรื่อยๆ เฉื่อยๆ ตอนอยู่ที่สำนักศึกษาเฟิงหัว เจ้าพวกที่เคยกล่าวร้ายนางที่สำนักศึกษาเฟิงหัวจะต้องจุดธูปกราบกรานกันยกใหญ่แน่
“ในเมื่อศัตรูไม่ให้ทางออกแก่เราเลย เราก็ไม่ต้องแสดงความใจดีอะไรให้กับพวกมันแล้ว ข้าอยากเห็นจริงๆ ว่าชัยชนะในรอบนี้จะออกมาเป็นอย่างไร” จวินอู๋เสียพูดอย่างเย็นชา ในเมื่อพวกเขาตกลงเป็นพันธมิตรกับเหลยเชินแล้ว และฮ่องเต้แห่งรัฐเหยียนยังคงทำเช่นนี้อยู่ นางก็ยิ่งกว่าเต็มใจที่จะต่อสู้กับเขา!