ตอนที่ 455 มีความสุขจริงๆ

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

จั่ง​สื่อ​แห่ง​จวน​อ๋อง​ไปหา​หมอ​เหลียง

“​เมื่อ​ครู่​ไป​ตรวจ​อาการ​พระ​ชายา​อ๋อง​มา​หรือ​”​ ​ชาย​ชรา​ลูบ​เครา​พลาง​เอ่ย​ถาม

ถ้า​พระ​ชายา​อ๋อง​ไม่สบาย​จริงๆ​ ​แล้ว​ถูก​คน​จับได้​ว่า​ไม่​ไป​ไว้ทุกข์​ ​เขา​ก็​จะ​ได้รับ​มือ​ได้​ง่าย​หน่อย

หมอ​เหลียง​พยักหน้า​ลง

“​อาการ​ของ​พระ​ชายา​อ๋อง​เป็น​อย่างไรบ้าง​”​

หมอ​เหลียง​ลังเล​เล็กน้อย​แล้ว​เอ่ย​ขึ้น​ ​“​เลือด​ลม​อ่อนแรง​เล็กน้อย​ ​จัด​ยา​เพื่อ​บำรุง​ก็ดี​ขึ้น​แล้ว​ ​จั่ง​สื่อ​อย่า​ได้​กังวล​ไป​เลย​”

ชาย​ชรา​จั่ง​สื่อ​เอา​มือ​รวบ​เครา​ไว้​ครู่หนึ่ง

เลือด​ลม​งั้น​รึ​ ​นี่​ไม่​นับว่า​ป่วย​นี่​นา​!

เมื่อ​เห็น​สีหน้า​ของ​จั่ง​สื่อ​ ​หมอ​เหลียง​ก็​รีบ​เอ่ย​ปลอบ​ ​“​ท่าน​ไม่จำเป็น​ต้อง​กังวล​ไป​ ​พระ​ชายา​ไม่เป็นอะไร​”

จั่ง​สื่อ​ ​“​…​”

ชาย​ชรา​โบกมือ​ปัด​อย่าง​หมดอาลัยตายอยาก​ ​“​หมอ​เหลียง​ไป​ทำ​ธุระ​เถอะ​”

หมอ​เหลียง​เดิน​จากไป​ด้วย​ความ​งุนงง

ตั้งแต่​จั่ง​สื่อ​ไป​จนถึง​ท่าน​อ๋อง​ ​ทำไม​จวน​นี้​ถึง​ไม่มีใคร​ปกติ​เลย​สัก​คน

ไม่นาน​จวน​อี๋​หนิง​โหวก​็​ทราบ​ข่าว​ว่า​เจียง​ซื่อ​จะ​ไม่​มา​ไว้ทุกข์​ ​ความรู้สึก​ของ​ผู้​ที่​รู้ความ​จริง​สลับซับซ้อน​ขึ้น​มา​โดยพลัน

ถึงแม้ว่า​ลุง​ใหญ่​ซู​จะเข้า​ใจ​เจียง​ซื่อ​ ​แต่​ก็​ไม่​คิด​เลย​ว่านาง​จะ​ทำได้​ถึงขนาด​นี้

คน​ก็​ตาย​ไป​แล้ว​ ​เห็นแก่หน้า​ตาของ​ผู้อาวุโส​ทั้งสองฝ่าย​ก็​ควร​มา​เคารพ​ศพ​สักหน่อย

ใน​ฐานะ​ที่​เป็น​พระ​ชายา​อ๋อง​ ​แม้​เจียง​ซื่อ​จะ​ถือว่า​เป็น​ผู้​ที่​มีชื่อเสียง​และ​อำนาจ​ยิ่งใหญ่​ที่สุด​ใน​บรรดา​ญาติ​ๆ​ ​ทั้งหลาย​ของ​จวน​อี๋​หนิง​โหว​ ​ไม่รู้​ว่า​มี​ใคร​บ้าง​ที่​คอย​จับตาดู​ ​ป้า​สะใภ้​ตาย​ทั้งคน​ ​ถึง​จะ​อยู่​ใน​ฐานะ​พระ​ชายา​อ๋อง​แต่​เป็น​หลานสาว​กลับ​ไม่​มา​ไว้ทุกข์​ ​ผู้อื่น​จะ​คิด​อย่างไร

จวน​อี๋​หนิง​โหว​อาจ​ถูก​หัวเราะเยาะ​นั้น​เป็น​ส่วนหนึ่ง​ ​แต่​เกรง​ว่า​หลานสาว​อาจ​ถูก​ล่าว​หาว่า​ไม่มี​มารยาท​ได้

ลุง​ใหญ่​ซู​รู้สึก​กังวล​กับ​อนาคต​ของ​เจียง​ซื่อ​เล็กน้อย​ ​หลานสาว​ไม่รู้​จัก​คิด​เช่นนี้​ ​เกรง​ว่า​ชื่อเสียง​หน้าตา​อาจจะ​อยู่​ได้​ไม่นาน

ห้อง​เซ่นไหว้​ผู้ตาย​ใน​จวน​อี๋​หนิง​โหว​ถูก​ตกแต่ง​ตาม​พิธีรีตอง​ ​บรรยากาศ​เคร่งขรึม​ ​ลูกสาว​และ​ลูกชาย​ของ​โหยว​ซื่อ​สวม​ชุด​ป่าน​นั่งคุกเข่า​อยู่​ด้าน​ข้าง​ ​ต่าง​ก็​ร้องไห้​กัน​จน​ตาบวม​แดง

ตอนที่​เจียง​อัน​เฉิง​พา​เจียง​อีกับ​เจียง​จั้น​มา​ไว้ทุกข์​ ​ซู​ชิง​ซวง​ร่ำไห้​กอด​เจียง​อี​ด้วย​ความ​ที่​เศร้าโศก​เสียใจ​อย่างหนัก​จึง​ทำให้​เป็นลม​หน้ามืด

ภายใน​ห้อง​เซ่นไหว้​ศพ​ชุลมุน​วุ่นวาย​ขึ้น​มาชั​่ว​ขณะ​หนึ่ง

“​ลุง​ใหญ่​ ​ข้า​จะ​พาน​้​อง​สาว​ไป​พัก​ที่​ด้านหลัง​”​ ​เจียง​อี​ประคอง​ซู​ชิง​ซวง​พลาง​เข้าไป​พูด​กับ​ลุง​ใหญ่​ซู

เจียง​อี​เป็น​คน​จิตใจ​ดีมี​น้ำใจ​ ​ถึงแม้ว่า​จะ​เกลียด​โหยว​ซื่อ​ที่นอน​อยู่​ใน​โลง​มาก​ก็ตาม​ ​แต่กลับ​ไม่ได้​พาล​โกรธ​ซู​ชิง​ซวง​ไป​ด้วย

ลุง​ใหญ่​ซู​สบายใจ​ขึ้น​มาก​ ​คิด​อยู่​ใน​ใจ​ ​หาก​เปรียบเทียบ​กับ​เจียง​ซื่อ​ ​เจียง​อี​หลานสาว​คน​นี้​ยัง​รู้จักคิด​มาก​ว่ายิ​่ง​นัก

“​ไป​เถอะ​ ​ปลอบ​น้องสาว​ของ​เจ้า​ดี​ๆ​ ​ล่ะ​”​ ​ลุง​ใหญ่​ซู​พูด​จบ​ ​กวาดสายตา​มอง​ไป​ที่​ลูกสาว​ของ​อนุภรรยา​ทั้งสอง​ ​พร้อมกับ​เอ่ย​เสียง​ขรึม​ ​“​พวก​เจ้า​ก็​ไป​ที่​ด้านหลัง​เถอะ​”

คุณหนู​รอง​ซู​ชิง​เสวี​่ย​และ​คุณหนู​สาม​ซู​ชิง​อวี​่​รีบ​ลุกขึ้น​ ​เดิน​ขนาบ​ข้าง​ซ้าย​ขวาบ​ตาม​ซู​ชิง​ซวง​ออก​ไป​จาก​ห้อง​เซ่นไหว้

เจียง​อัน​เฉิง​เอ่ย​พูด​กับ​ลุง​ใหญ่​ซู​ออก​ไป​ ​“​อย่า​ได้​เศร้าโศก​ไป​เลย​”

ลุง​ใหญ่​ซู​แอบ​รู้สึก​ประหลาดใจ​ ​มอง​สำรวจ​ดู​เจียง​อัน​เฉิง​อย่างละเอียด​ ​เห็น​สีหน้า​แลดู​เป็นห่วง​จริงๆ​ ​จึง​มี​ความคิด​หนึ่ง​ผุด​ขึ้น​มา​ ​หรือว่า​เจียง​อัน​เฉิง​ยัง​ไม่รู้​ความจริง​เรื่อง​การตาย​ของ​น้องสาว

ลุง​ใหญ่​ซู​เดา​ไว้​ไม่ผิด​ ​ตอนนี้​เจียง​อัน​เฉิง​ยังคง​ไม่รู้​เรื่องราว​อะไร​เลย

หลังจาก​วันที่​ออก​ไป​จาก​จวน​อี๋​หนิง​โหว​ ​เจียง​ซื่อ​สาม​พี่น้อง​ได้​ปรึกษา​กัน​แล้ว

ท่าน​พ่อ​รัก​ท่าน​แม่​มาก​ ​หาก​รู้ความ​จริง​เข้า​ ​เกรง​ว่า​อาจจะ​ลงมือทำ​เรื่อง​น่า​สะเทือนขวัญ​ออกมา​ได้​ ​อย่างเช่น​ถือ​มีด​บุกเข้าไป​ใน​จวน​อี๋​หนิง​โหว​แล้ว​บั่น​คอ​โหยว​ซื่อ​เสีย​ให้​ขาด

ในเมื่อ​จวน​อี๋​หนิง​โหว​รู้อยู่แก่ใจ​กัน​ว่า​ต้องการ​ให้​โหยว​ซื่อ​ชดใช้​ด้วย​ชีวิต​ ​เช่นนั้น​จึง​ไม่จำเป็น​ต้อง​ให้​มือ​ท่าน​พ่อ​ต้อง​สกปรก

ผ่าน​ไป​ไม่​กี่​วัน​ ​ข่าว​การตาย​ของ​โหยว​ซื่อ​ก็​แพร่กระจาย​ออกมา​จริงๆ

จนถึง​ตอนนี้​ก็​ยัง​กังวล​อยู่​เลย​ว่า​เจียง​อัน​เฉิง​จะ​พัง​ห้อง​เซ่นไหว้​จน​แตก​กระเจิง​ ​เจียง​อี​ปรึกษาหารือ​กับ​เจียง​จั้น​ว่า​จะ​ยื้อ​ไป​ให้​ถึง​สุดท้าย​แล้ว​ค่อย​บอก

เจียง​อัน​เฉิง​ทน​กับ​ความเจ็บปวด​จาก​การ​สูญเสีย​ภรรยา​มานา​นนับ​หลาย​ปี​ ​มัน​เจ็บปวด​ทุกข์ทรมาน​มาก​ ​เช่นนั้น​จึง​รู้สึก​เข้า​อก​เข้าใจ​ลุง​ใหญ่​ซู​ที่​เสีย​ภรรยา​ไป​เป็นอย่างมาก​ ​ก็​เลย​เอา​มือ​ตบ​ที่​แขน​ของ​เขา​เบา​ๆ​ ​พร้อมกับ​พูด​ปลอบ​ไม่​หยุด

ลุง​ใหญ่​ซู​เหลือบมอง​เจียง​จั้น​อย่าง​อด​ไม่ได้

เจียง​จั้น​พยักหน้า​ลง​อย่าง​ฝืนใจ

ที่จริง​เขา​ก็​อยาก​จะ​พัง​ห้อง​เซ่นไหว้​นี้​ ​การ​เคารพ​ศพ​โหยว​ซื่อ​เมื่อ​ครู่​ยิ่ง​ทำ​เขา​รู้สึก​สะอิดสะเอียน​เหมือน​กิน​แมลงวัน​เข้าไป​

แต่​พอนึก​ถึง​คำ​เกลี้ยกล่อม​ร้อยแปด​พัน​เก้า​จาก​พี่สาว​คนโต​ ​จึง​ทำได้​เพียง​อดทน​เอาไว้

น้อง​สี่​ช่าง​สบาย​เสีย​จริง​ ​ไม่​มาร​่ว​มงาน​เอา​ดื้อ​ๆ​ ​เขา​ล่ะ​อิจฉา

ช่างเถอะ​ ​อย่างไรก็ตาม​โหยว​ซื่อ​ได้​ชดใช้​ด้วย​ชีวิต​ไป​แล้ว​ ​ถึงแม้​สุดท้าย​แล้ว​การตาย​ของ​ท่าน​แม่​จะ​โทษ​คนใน​จวน​อี๋​หนิง​โหว​ไม่ได้​ ​ทว่า​คนที​่​สมควร​โดน​ลงโทษ​ก็​คือ​ฆาตกร​ตัวจริง​ที่​ฆ่า​ท่าน​แม่​…​องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​!

พอคิด​ถึง​ตรงนี้​ ​เจียง​จั้น​ก็​เกิด​ความคิด​อยาก​จะ​ฆ่า​คน​ฉาย​ผ่าน​ขึ้น​ ​จึง​คลำ​มีดพก​ที่​ห้อย​อยู่​ที่​เอว

เจียง​อัน​เฉิง​ไม่ได้​รับรู้​ถึง​ความรู้สึก​ภายในใจ​ของ​ลูกชาย​เลย​สักนิด​ ​แล้ว​ถอนหายใจ​พลาง​เอ่ย​ถาม​ลุง​ใหญ่​ซู​ออก​ไป​ ​“​ทำไม​ถึง​กะทันหัน​เช่นนี้​นะ​”

ลุง​ใหญ่​ซูตี​หน้าเศร้า​ ​ทว่า​นัยน์ตา​กลับ​เย็นชา​ ​“​เป็นโรค​ร้ายแรง​เฉียบพลัน​น่ะ​”

“​ไม่​นึก​เลย​จริงๆ​ ​ว่า​…​”

“​ใช่​ ​ใคร​จะ​คิด​กัน​”​ ​ลุง​ใหญ่​ซู​ยกมือ​ขึ้น​มา​ลูบ​ที่​หาง​ตา

ใคร​จะ​คิด​ว่า​โหยว​ซื่อ​จะ​เป็น​คน​ฆ่า​น้องสาว​และ​ทำร้าย​ท่าน​แม่​อีก​ ​ไม่​นึก​เลย​ว่า​เขา​จะ​อยู่ร่วม​เรียง​เคียง​หมอน​กับ​หญิง​ชั่ว​เช่นนี้​มานาน​ถึง​ยี่สิบ​ปี​!

ซู​ชิง​สวิน​มอง​ลุง​ใหญ่​ซูด​้วย​ตา​ที่​แดงก่ำ​ ​ความสงสัย​ใน​ใจ​คล้าย​กับ​ลูก​หิมะ​ที่​ยิ่ง​กลิ้ง​ก็​ยิ่งใหญ่​ขึ้น

ท่าน​แม่​ดูร​่า​งกาย​แข็งแรง​ดี​ชัดๆ​ ​เหตุใด​ถึง​ได้​จากไป​อย่างกะทันหัน

หากว่า​กัน​ว่า​ป่วย​ตาย​เฉียบพลัน​ ​ทำไม​ความเศร้า​โศก​ของ​ท่าน​พ่อ​ถึง​ทำให้​เขา​รู้สึก​แปลก​ว่า​มัน​ไม่​ลึกซึ้ง​มาก​เท่าที่ควร​ ​และ​การแสดงออก​ของ​ท่าน​ปู่​ ​ท่าน​ย่า​ก็​นิ่ง​มากเกินไป​…

ทันใดนั้น​เอง​ ​ซู​ชิง​สวิน​ก็ได้​ยิน​เจียง​อัน​เฉิง​ถาม​ขึ้น​ ​“​ซื่อ​เอ๋อร​์​ยัง​มา​ไม่​ถึง​หรือ​”

ซู​ชิง​สวิน​เงยหน้า​ขึ้น​โดยไม่รู้ตัว

ลุง​ใหญ่​ซู​ที่​ถูก​ถาม​ตะลึง​ไป​ชั่วขณะ​ ​เอ่ย​ขึ้น​ ​“​จวน​อ๋อง​ส่งจดหมาย​มาบ​อก​ว่า​พระ​ชายา​อ๋อง​ไม่​ค่อย​สบาย​…​”

เจียง​อัน​เฉิง​ได้ยิน​ก็​รู้สึก​กังวล​ขึ้น​มา​ ​หันหน้า​ไป​ถาม​เจียง​จั้น​ ​“​สอง​สาม​วันก่อน​พวก​เจ้า​ทั้ง​สาม​ยัง​ไป​เยี่ยม​ท่าน​ยาย​ด้วยกัน​อยู่​เลย​ ​ตอนนั้น​น้อง​สี่​ของ​เจ้า​เป็น​อย่างไรบ้าง​”

เจียง​จั้น​ทำได้​เพียงแต่​ปั้น​เรื่อง​พูด​ขึ้น​ ​“​ตอนนั้น​สีหน้า​ของ​น้อง​สี่​ดู​ไม่​ค่อย​ดีนัก​…​”

เจียง​อัน​เฉิง​จ้อง​เจียง​จั้น​เขม็ง​ ​“​เช่นนั้น​ตอนที่​เจ้า​กลับมา​เหตุใด​ถึง​ไม่​พูด​ไม่​กล่าว​อะไร​เลย​ ​หาก​รู้​แต่แรก​จะ​ได้​ส่ง​คน​ไป​เยี่ยม​น้อง​สี่​ของ​เจ้า​”

เจ้า​ลูกชาย​คน​นี้​ไม่ได้เรื่อง​จริง​เลย

เจียง​จั้น​แอบ​กลอกตา​ใส่​เงียบๆ

ยัง​มีพี​่​สาว​คนโต​อีก​คน​หนึ่ง​ที่​รู้​นะ​ ​ทำไม​เขา​ถึง​โดน​ด่า​อยู่​คนเดียว​ล่ะ

ลุง​ใหญ่​ซูมุม​ปาก​กระตุก​ขึ้น​มา

มิน่าล่ะ​หลานสาว​ถึง​ได้​เอาแต่ใจ​เช่นนี้​ ​เป็น​เพราะ​ถูก​พ่อตาม​ใจ​นี่เอง

ซู​ชิง​สวิน​ฟัง​อยู่​เงียบๆ​ ​ทว่า​ใน​ใจ​กลับ​คิด​อย่าง​อื่น​ ​หลังจากที่​พวก​ลูกพี่ลูกน้อง​มา​ ​ผ่าน​ไป​สอง​วันท​่าน​แม่​ก็ได้​จากไป​ ​และ​น้อง​ซื่อ​ก็​ไม่ได้​มา​ไว้ทุกข์​ ​มัน​มี​ความเกี่ยวข้อง​อะไร​กัน​รึเปล่า​นะ

เขา​ยิ่ง​คิด​ก็​ยิ่ง​รู้สึก​ว่า​ต้อง​มี​อะไร​ปิดบัง​อยู่​แน่​ ​หาก​ไม่ใช่​เพราะว่า​ภายใน​ห้อง​เซ่นไหว้​ศพ​มี​คน​คอย​จับจ้อง​ ​เดินผ่าน​ไป​ผ่าน​มา​ ​เขา​คง​ถาม​โพล่ง​ออก​ไป​แน่

มี​คน​เดิน​เข้ามา​ไว้ทุกข์​ด้านหน้า​อีก​ ​ซู​ชิง​สวิน​จึง​ข่ม​ความคิด​ที่​ยุ่งเหยิง​ภายใน​หัวไว​้​แล้ว​น้อม​คำนับ​ตามมารยาท

……

ภายใน​ห้อง​ ​ซู​ชิง​ซวง​ที่​ได้สติ​ขึ้น​มา​ ​จับมือ​เจียง​อี​ไว้​ร้องไห้​ระงม

เจียง​อี​ถอนหายใจ​ ​เอ่ย​ปลอบ​ ​“​คนตาย​แล้ว​ไม่​อาจ​ฟื้น​กลับมา​ได้​ ​อย่า​ได้​เศร้า​ไป​เลย​”

ซู​ชิง​ซวง​ปาด​น้ำตา​ออก​ ​“​พี่​เจียง​อี​ ​ข้า​เข้าใจ​ ​แต่​ข้า​ก็​อด​ไม่ได้​จริงๆ​…​ข้า​รู้สึก​ทุกข์ใจ​มาก​…​”

เจียง​อี​ยื่นมือ​ออก​ไป​ดึง​ซู​ชิง​ซวง​เข้ามา​กอด​ ​พร้อมกับ​ตบ​ลง​บน​บ่า​เป็น​เชิง​ปลอบ​นาง​โดย​ไม่​พูด​อะไร​ออกมา​ ​ถึงแม้​จะ​มีคำ​พูด​ปลอบ​มากมาย​แต่กลับ​พูด​ออกมา​ไป​ไม่ได้

ว่า​กันตาม​จริง​ ​นี่​คง​เป็น​เพราะ​ความแน่วแน่​ของ​พวกเขา​ที่​ต้องการ​ให้​โหยว​ซื่อ​ชดใช้​ด้วย​ชีวิต

แต่​นาง​ไม่​นึก​เสียใจ​เลย

ถึง​นาง​จะ​ไม่ได้​เก่ง​เหมือนกับ​น้อง​สี่​ ​แต่​ก็​ไม่​อาจ​อยู่ร่วม​โลก​กับ​ผู้​ที่​ฆ่า​มารดา​ได้​ ​และ​ไม่มี​ที่ว่าง​สำหรับ​คน​เช่นนั้น​ด้วย​ ​แม้​ตอนนี้​จะ​พูด​ปลอบใจ​ซู​ชิง​ซวง​ที่​เจ็บปวด​เพราะ​เสีย​แม่​ไปมาก​แค่ไหน​ ​ก็​รู้สึก​ได้​ว่า​มัน​ปลอม

เจียง​อี​เป็น​คนจริง​ใจ​ ​จึง​ทำได้​เพียงแต่​ตบ​บ่า​ซู​ชิง​ซวง​เบา​ๆ​ ​เพื่อ​เป็นการ​ปลอบใจ

“​พี่ใหญ่​ทำไม​พี่​เจียง​ซื่อ​ถึง​ไม่​มา​หรือ​”​ ​จู่ๆ​ ​คุณหนู​รอง​ซู​ชิง​เสวี​่​ยก​็​เอ่ย​ถาม​ขึ้น

เจียง​อี​เหลือบมอง​ซู​ชิง​เสวี​่ย​ ​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ ​“​จวน​อ๋อง​ไม่ได้​ส่งจดหมาย​มา​หรือ​”

ซู​ชิง​ซวง​ไม่​นึก​เลย​ว่า​จะ​ถูก​เจียง​อี​ปฏิเสธ​แบบ​อ้อม​ๆ​ ​จึง​เงียบ​ไป​ด้วย​สีหน้า​เหยเก​ ​ทว่า​ใน​ใจ​กับ​โล่งอก​มาก

ท่าน​แม่​ใหญ่​ตาย​แล้ว​ ​นาง​ก็​จะ​ได้​ไม่ต้อง​กังวล​เรื่อง​ที่​ในอนาคต​จะ​ถูก​ท่าน​แม่​ใหญ่​จัดการ​เพราะ​ทำ​เรื่อง​น้อง​รอง​ที่​สติ​ไม่ดี​พัง

มีความสุข​จริงๆ​ ​เลย