EP 408
By loop
“ การควบคุมจังหวะการเต้นของหัวใจ” พยาบาลหนิว ตะโกน
เธอเป็นพยาบาลมายี่สิบปี หากนับอายุดูดีๆแล้ว จะพบว่าเธอแก่กว่าแพทย์บางคนด้วยซ้ำ แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยได้เห็นการทำ CPR เป็นเวลานานกว่าหนึ่งชั่วโมง แต่ก็ไม่ส่งผลต่อความเข้าใจของเธอเกี่ยวกับอาการของผู้ป่วย
ช่วงเวลานี้เป็นช่วงวิกฤตที่สุดสำหรับผู้ป่วย
หมอลู่ รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย“ นี้มันเป็น QRS คอมเพ๊ค [1] กว้างเกินไปเล็กน้อย…”
หลิงรันพยักหน้าอย่างเงียบ ๆ และพูดว่า“ สัมผัสเส้นดู”
มือของเขาเองก็เป็นตะคริวและชาดังนั้นเขาจึงกังวลว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไร
หลังจากที่เขาพูดจบหมอหลิว ได้จับเส้นเลือดของผู้ป่วยและพูดว่า “อ่อนมาก”
สัญญานชีพอ่อนแอมาก
ในขณะนี้แม้ว่าผู้ป่วยจะแสดงอาการที่ไม่สามารถยอมรับได้ตามปกติ แต่นี้ก็ถือเป็นสิ่งที่ดี
หลิงรัน ยังคงกดหน้าอกภายนอกต่อไปและตะโกนว่า“ ฉีดลิโดเคนและอะดรีนาลีนให้มากขึ้นและเพิ่มเดกซาเมทาโซน 0.5 ออนซ์”
พยาบาลหนิว ดำเนินการตามคำสั่งทันที ถ้าเธอสงสัย หลิงรันเมื่อสองสามชั่วโมงก่อนตอนนี้ความสงสัยนั้นกลายเป็นความชื่นชม
การทำ CPR เป็นเรื่องที่ผสมผสานทั้งความสิ้นหวังและความหวัง
หากมีการทำ CPR สำหรับบุคคลทั่วไปการทำ CPR อย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 5 เซ็ตจะใช้เวลาประมาณสองนาที
ในระหว่างการสอบใบอนุญาตทางการแพทย์บางอย่างจำเป็นต้องใช้ CPR เพียงสามชุด สองชุดสุดท้ายดำเนินการผ่านการทดสอบปากเปล่าเท่านั้นเนื่องจากผู้เข้าสอบต้องพิจารณาความแข็งอรงของนักเรียนในระหว่างการสอบใบอนุญาตทางการแพทย์อยู่แล้ว
แต่ในความเป็นจริงมีแพทย์หลายคนที่สามารถทำ CPR เพียงอย่างเดียวเป็นเวลาหนึ่งถึงสองชั่วโมงนั้นหายากมากๆ
โรงพยาบาลส่วนใหญ่จะบอกว่าพวกเขามีแพทย์ที่สามารถทำ CPR ได้อย่างต่อเนื่องเป็นเวลาสามสิบถึงสี่สิบนาทีก็แทบจะกระอีกเลือดกันอยู่แล้ว
เรื่องราวเหล่านี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับแพทย์ที่มีสุขภาพแข็งแรงที่มีความอึดเสมอไป แต่ส่วนใหญ่แล้วเป็นเพราะพวกเขาเต็มใจที่จะเสียสละตัวเองเพื่อช่วยชีวิตผู้ป่วยไว้
หากยังคงอยู่ต่อไปอีกสิบนาทีผู้ป่วยอาจได้รับการช่วยเหลือ …
หากยังคงยืนกรานที่จะทำ CPR ต่อไปอีกห้านาทีผู้ป่วยอาจได้รับการช่วยเหลือ …
อีกสองเซ็ตอีกสองเซ็ตจากนั้นผลลัพธ์จะแสดง …
อีกชุดอาจจะใช้ได้ …
คงอยู่ต่อไปอีกสักพัก …
เมื่อแพทย์ทำการ CPR พวกเขาเก็บงำความหวังอันยิ่งใหญ่ไว้เสมอ แต่โดยปกติแล้วพวกเขาจะต้องเผชิญกับความผิดหวังครั้งใหญ่ที่สุด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการทำ CPR เป็นเวลานาน
บางทีผู้ป่วยเพียงหนึ่งในหนึ่งในร้อยคนที่ได้รับการทำ CPR เป็นเวลานานสามารถฟื้นการควบคุมจังหวะการเต้นของหัวใจได้โดยอัตโนมัติ พวกเขาอาจพบเฉพาะคนที่ฟื้นคืนสติได้หลังจากที่พวกเขาทำ CPR เป็นเวลานานกว่าสองร้อยนาทีกับผู้ป่วยคนหนึ่ง
แต่ถ้าคนสองล้านคนได้รับการทำ CPR เป็นเวลานานขนาดนี้อาจมีสักหมื่นคนอาจมีชีวิตอยู่และถูกส่งตัวออกมาจากโรงพยาบาล
หากมีผู้ป่วย 20 ล้านรายที่ทำ CPR เป็นเวลานานหนึ่งแสนสามารถฟื้นคืนสติได้
แต่ถ้าพวกเขามองจากมุมมองอื่นความพยายามแบบนี้ที่เต็มไปด้วยความหวังจะสร้างความผิดหวังให้มากขึ้น
ด้วยอายุเท่านี้ของนางพยาบาลหนิว เธอไม่ได้หวังว่าจะมีปาฏิหาริย์อีกต่อไป
เธอแค่อยากทำกิจวัตรงานประจำวันให้เสร็จ เธอรู้สึกมีความสุขเมื่อได้ช่วยชีวิตใครสักคน แต่เธอจะไม่รู้สึกเศร้าที่ไม่สามารถช่วยผู้ป่วยได้ เมื่อเธอกลับบ้านเธอจะทิ้งความรู้สึกของเธอไว้เบื้องหลังและปล่อยให้พวกเขาไปพร้อมกับเสื้อคลุมสีขาวของเธอ …
อย่างไรก็ตามนางพยาบาล หนิวยังคงปรารถนาที่จะพบแพทย์เช่นหลิงรัน
เธอถามตัวเองว่าถ้าเธอต้องเจอกับเหตุการณ์เลวร้ายจริงๆเธอหวังว่าจะมีหมอที่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อช่วยเธอแม้ว่าเธอจะมีโอกาสรอดเพียง 0.01% ก็ตาม
“ แมกนีเซียมและแคลเซียม ฉีดเข้าไปในผู้ป่วย”
เสียงของหลิงรันนั้นชัดเจนและคำสั่งนั้นหนักแน่น
เมื่อนางพยาบาลหนิวกำลังจะหันกลับมาและปฏิบัติงานเธอก็เห็นว่ามีพยาบาลสาวอยู่ข้างๆเธอซึ่งทำงานเสร็จแล้ว
เธอประหลาดใจเมื่อหันกลับมา จากนั้นเธอก็เห็นผู้อำนวยการฮวง หัวหน้าแพทย์เทาและเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์อย่างน้อยยี่สิบถึงสามสิบคนล้อมรอบพวกเขา
หลายคนเคยเห็นการทำ CPR เป็นเวลานานมาก่อน แต่มีไม่กี่คนที่เคยเห็นการทำ CPR เป็นเวลานานที่ประสบความสำเร็จ
หลิงรันเอียงคอที่ปวดเมื่อยและเหนื่อยล้า เขาค่อยๆละมือออกจากหน้าอกของผู้ป่วยขณะที่ผนังหน้าอกของเขากลับสู่ตำแหน่ง
“ จังหวะการเต้นของหัวใจ 130 การควบคุมจังหวะการเต้นของหัวใจโดยอัตโนมัติ…ความดันโลหิต 120/74 …” พยาบาล หนิวอ่านตัวเลขบนจอภาพ
หลิงรันใช้นิ้วที่สั่นของเขาสัมผัสเส้นเลือดใหญ่ของผู้ป่วย อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่านเช่นกัน แต่สาเหตุหลักที่ทำให้นิ้วของเขาสั่นเพราะเขาทำการกดหน้าอกเป็นเวลานานเกินไป
เวลานานมากจนกล้ามเนื้อของเขาเริ่มปวด
“ เป็นยังไงบ้าง” ผู้อำนวยการฮวง ถามด้วยความหวัง
“ มันเป็นจังหวะที่ชัดเจน” หลิงรันตอบกลับอย่างร่าเริง
“ เขาช่วยชีวิตสำเร็จหรือไม่” ผู้อำนวยการฮวงไม่ใช่คนที่พูดครั้งนี้ แต่เป็นข้าราชการคนหนึ่ง เขาสวมเสื้อคลุมสีขาวด้วยและเขาดูกังวลมาก เขามีถุงใต้ตาและขอบตาคล้ำ
“ เรายังไม่สามารถแน่ใจได้” หลิงรันกล่าว จากนั้นเขาก็กล่าวว่า“ ดำเนินการถ่ายพลาสมาและคอลลอยด์ต่อไป ให้น้ำแข็งฝาเขา…เติมโซเดียมไบคาร์บอเนต”
ทุกครั้งที่เขาพูดอะไรพยาบาลจะปฏิบัติตามคำสั่งของเขาทันที
เมื่อปาฏิหาริย์ปรากฏขึ้นในค่ำคืนอันยาวนานนี้ได้สัมผัสหัวใจของทุกคน
“ พี่ฮู, พี่ฮู …” หญิงร่างท้วมตะโกนอีกครั้งที่ด้านนอกประตูกระจก
“ ผู้ป่วยยังไม่ได้ยินคุณ” พยาบาลเตือนเธอ
“ ผู้ป่วยสามารถได้ยิน – ฉันหมายถึงพี่ฮูได้ยินฉันไหม…พี่ฮู พี่ฮู…”
หลิงรันเหนื่อยมากจนพูดไม่ออก เขาพบม้านั่งพิงกำแพงและนั่งลง เขาไม่ต้องการที่จะเคลื่อนย้ายไปไหน
ผู้อำนวยการฮวงหยิบไฟฉายเปิดตาของผู้ป่วยและเหวี่ยงมันไปที่รูม่านตาของเขาสองสามครั้ง
“ ตอบสนองต่อแสงเล็กน้อย” ผู้อำนวยการฮวง พยักหน้า ตามธรรมชาติแล้วระดับของ มาเดียซิส [2] ยังคงสูงมาก แต่เขาไม่ได้พูดถึงมัน
หลิงรันมองไปที่จอภาพ ECG แล้วฮัมเพลง จากนั้นเขาก็พูดกับหมอลู่ข้างๆเขาว่า“ เอาน้ำเปล่ามาให้ฉันหน่อย”
“ เดกซ์โทรส” พยาบาลสาวที่อยู่ข้างๆรีบหยิบถ้วยเล็ก ๆ ที่พิมพ์โดราเอมอนมาให้เขาแล้วพูดว่า“ ถ้วยถูกฆ่าเชื้อด้วยอุณหภูมิสูง”
หลิงรัน แสดงรอยยิ้มเล็ก ๆ และจาง ๆ จากนั้นเขาเทเดกซ์โตรสหวานลงในถ้วย
เขายังดื่มเซรั่มพลังงาน หนึ่งขวดในเวลาเดียวกัน
ภายในไม่กี่วินาทีหลิงรันก็รู้สึกว่าพลังงานและความแข็งแรงส่วนใหญ่ฟื้นตัวขึ้นมา
“ หลิงรันพักก่อนเถอะ” ฮั่วกงจุนพูดเสียงเบา จากนั้นเขาก็พูดคุยกับแพทย์ที่อยู่ข้างๆ“ ส่งผู้ป่วยไปที่ห้องไอซียูและขอคำปรึกษาจากแผนกประสาทวิทยา”
หลิงรันยืนขึ้นและต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาก็ยังคงเงียบ
การทำ CPR ไม่ได้จบลงเพียงแค่เมื่อหัวใจของผู้ป่วยเริ่มเต้นอีกครั้ง หลังจากได้รับการทำ CPR เป็นระยะเวลานานร่างกายของผู้ป่วยจะได้รับความเสียหายทุกส่วน นี่เป็นเหมือนกับการที่กองทัพใกล้จะล่มสลายหลังจากสูญเสียการสนับสนุนด้านการขนส่ง จำเป็นต้องมีงานมากเพื่อฟื้นฟูองค์กรและระบบภายในสักพัก
หลิงรันมีความเข้าใจและมีประสบการณ์ในเรื่องนี้ แต่เขาต้องการเงื่อนไขที่ละเอียดกว่านี้และทำการวิเคราะห์อย่างละเอียดยิ่งขึ้น ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องแสดงความคิดเห็นมากเกินไปในขณะนี้
แผนก ICU และระบบประสาทในโรงพยาบาล หยุนหัวไม่ใช่ทีมที่อ่อนแอและทั้งสองแผนกมีประสบการณ์ในการดูแลผู้ป่วยที่รอดชีวิตจากการทำ CPR เป็นเวลานาน
“ พี่ฮู พี่ฮู…”
ภรรยาของพี่ฮู เฝ้าดูเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์เคลื่อนย้ายเตียงที่สามีของเธอนอนอยู่ในขณะที่เธอยังอยู่นอกประตูกระจก เธอเห็นเพียงว่าสามีของเธอกำลังจะเคลื่อนย้ายไปที่ไหนสักที
ลูกชายและแม่สามีของเธอยืนอยู่ข้างหลังเธอและยังมีเพื่อนและเพื่อนร่วมงานอีกหลายคนที่เพิ่งทราบข่าว
หลังจากได้รับการทำ CPR เป็นเวลานานและได้รับการแจ้งเตือนว่ามีอาการบาดเจ็บขั้นวิกฤตทุกคนก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นอย่างชัดเจน
ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงแค่แสดงความพึงพอใจที่มีต่อพระเจ้าและขอบคุณพวกเขาสำหรับปาฏิหาริย์ ในเวลาเดียวกันพวกเขาคาดว่าจะมีปาฏิหาริย์อีกครั้งเกิดขึ้นอีกครั้ง
“ หมอขอบคุณมาก” เมื่อพวกเขาเดินไปที่ลิฟต์หญิงร่างท้วมก็นึกอะไรบางอย่างได้ก่อนที่เธอจะหันกลับมาและตะโกนออกมา
หลิงรันยังคงนั่งอยู่บนม้านั่งเพื่อพักผ่อนและเขาก็อดยิ้มไม่ได้ จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและพยักหน้าให้พวกเขา
“ หมอคุณชื่ออะไร” ภรรยาของพี่ฮู ไม่สามารถเข้าไปในห้องกู้ชีพได้เธอจึงถามผ่านประตู
หลิงรันเหลือบมองไปที่ ผู้อำนวยการฮวงก่อนที่เขาจะหันกลับมาและพูดว่า “หลิง, หลิงรัน“
“ หมอหลิงรันขอบคุณค่ะ” ภรรยาของพี่ฮูบังคับตัวเองให้ยิ้ม เธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอไม่รู้จะพูดอะไร ลิฟต์มาถูกเวลา ดังนั้นเธอจึงเหลือบไปที่ หลิงรัน อีกครั้งก่อนที่เธอจะหันกลับมาและจากไป
หลังจากเข้าไปในลิฟต์ภรรยาของพี่ฮู ก็ตบบ่าลูกชายของเธอแล้วพูดว่า“ ถ้าพ่อของลูกหายจากนี้ได้เราจะกลับบ้านเกิดซื้อหมูสองตัวแล้วส่งมาขอบคุณหมอ”
ลูกชายวัยเก้าขวบของเธอพยักหน้าด้วยสีหน้าตกตะลึง
“ แม่จำชื่อเขาได้ไหม”
“ หลิงรัน” ลูกชายของเธอออกเสียงได้อย่างสมบูรณ์แบบ
ภรรยาของพี่ฮู รู้สึกเหนื่อยมากจนพิงผนังลิฟต์และลิฟต์ก็สั่นเล็กน้อย
แม่สามีไม่ต้องการโต้เถียงกับลูกสะใภ้ของเธอในขณะนี้ เธอแอบอธิษฐานถึงพระเจ้าหลายองค์ ‘พระเจ้าโปรดปกป้องเรา บรรพบุรุษของตระกูลฮูโปรดปกป้องพวกเรา ถ้าลูกชายของฉัน ฮูเจียงสามารถผ่านพ้นเรื่องนี้ไปได้และมีสุขภาพที่แข็งแรงฉัน ซูเสี่ยวหลาน จะเสียสละวัวแกะและหมูเป็นเครื่องบูชาที่วัดเป็นเวลาสามวันและคืน … แม้ว่าจะมีภาคต่อก็ตามฉันก็จะเสียสละสามตัวด้วย หมูอ้วนและเชิญใครบางคนมาร้องเพลงโอเปร่าเป็นเวลาสามวันสามคืน…ถ้าลูกชายของฉันฟื้นคืนสติและดูแลตัวเองได้ฉันจะเสียสละหมูอ้วนสองตัวด้วย… ‘
เมื่อประตูลิฟต์เปิดออก ซูเสี่ยวหลานก็จับนิ้วหยาบของเธอเข้าหากันและสวดอ้อนวอนอย่างจริงจังมากขึ้นเมื่อเธอเห็นสถานการณ์ในห้องไอซียู ‘ตราบใดที่เขายังมีสติและสามารถเคลื่อนไหวไปมาได้ฉันจะซื้อหมูเพื่อนบ้านของเราที่ชื่อหวังเก่าเก็บไว้สำหรับวันตรุษจีนและเสนอให้คุณ … ถ้ายังไม่พอเทพเจ้าก็เอาของชีวิตของฉันไป ชีวิตเพราะตอนนี้ฉันเป็นผู้หญิงแก่และเหงา ฉันอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีลูกชาย… ‘
ซูเสี่ยวหลาน เสียใจป่นดีใจมากขึ้นเมื่อเธอคิดถึงเรื่องนี้ ในที่สุดเธอก็อดไม่ได้ที่จะนั่งลงบนพื้นและเริ่มร้องไห้
หมายเหตุของผู้แปล:
[1] QRS คอมเพล็ก: ชื่อสำหรับการรวมกันของการเบี่ยงเบนแบบกราฟิกสามแบบที่เห็นในคลื่นไฟฟ้าหัวใจทั่วไป (EKG หรือ ECG) โดยปกติจะเป็นส่วนที่อยู่ตรงกลางและมองเห็นได้ชัดเจนที่สุดของการติดตาม กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือการขัดขวางหลักที่เห็นบนเส้นคลื่นไฟฟ้าหัวใจ มันสอดคล้องกับการลดขั้วของหัวใจห้องล่างขวาและซ้ายของหัวใจมนุษย์และการหดตัวของกล้ามเนื้อกระเป๋าหน้าท้องขนาดใหญ่
[2] มาเดียซิส: การขยายรูม่านตา