ตอนที่ 478 เจ้าหน้าที่ตำรวจต้องการตรวจค้น
เหตุที่ถนนเป่าเถิงถูกเรียกว่าเป็นถนนแห่งอิเล็คทรอนิกส์นั้น เป็นเพราะถนนตลอดทั้งสายล้วนขายผลิตภัณฑ์อุปกรณ์ไฟฟ้าและเครื่องเสียง
วิทยุ เครื่องบันทึกเสียงและเครื่องเสียงต่างๆ มีทั้งสินค้าใหม่สินค้ามือสองอยู่แทบจะทั้งหมด
ในยุคนี้ สินค้าเหล่านี้ต่างก็ถือว่าเป็นสินค้าเกรดสูงทั้งนั้น
เหล่าเถ้าแก่เจ้าของร้านแต่ละคนต่างมีท่าทางหยิ่งผยองลำพองใจ ดวงตาเชิดมองยอดหน้าเย้ยหยันดูแคลนทุกสิ่ง
เมื่อมีลูกค้าเข้าร้านมา เจ้าของร้านก็พิจารณาการแต่งตัวของเขาก่อนเป็นอันดับแรก หากแต่งตัวดูต๊อกต๋อยเขาก็ไม่สนใจ
ในทางกลับกัน เขาก็จะกระตือรือร้นขึ้นมาเล็กน้อย
ระดับความกระตือรือร้น ขึ้นอยู่กับราคาของสินค้าอิเล็กทรอนิกส์ที่ลูกค้าซื้อ
เจ้าของร้านในถนนสายนี้ แสดงสิ่งที่เรียกว่าประจบสอพลอออกมาได้ถึงรสถึงเครื่องเลยทีเดียว
หลินม่ายสวมเสื้อเชิ้ตผ้าชีฟองสีขาวแขนสามส่วนประดับชายลูกไม้ คู่กับกระโปรงยีนส์ยาว และรวบผมทรงดังโงะประดับโบว์วัสดุผ้ายีนส์
ทั้งสวยหวานทั้งทันสมัย แค่มองก็รู้ว่าคงมีฐานะไม่เลวทีเดียว
บวกกับหน้าตาสวยงามของเธอ ทั้งยังขี่จักรยานสำหรับผู้หญิงด้วย เหล่าเจ้าของร้านขายสินค้าอิเล็กทรอนิกส์พวกนั้นจึงจัดว่าเธอเป็นคนรวยไปในทันที
ในยุคนี้ หากไม่มีเงินก็คงไม่อาจตัดใจซื้อจักรยานสำหรับผู้หญิงได้ลง
จักรยานสำหรับผู้หญิงไม่ได้มีประโยชน์ใช้สอยและทนทานเท่าจักรยาน28 มันจึงเป็นเพียงจานรองกระถางดอกไม้(1)ในสายตาของคนจำนวนไม่น้อย
หลินม่ายเดินช้อปปิ้งที่ร้านขายเครื่องเสียงมือสองอยู่หลายร้าน ขนาดเครื่องเสียงซันโย(2)มือสองเครื่องหนึ่งยังเรียกตั้งห้าหกร้อย แพงเกินไปแล้วจริงๆ
ทว่าถึงมันจะแพง สำหรับหลินม่ายในตอนนี้ก็เป็นเพียงเงินเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น
แต่ปัญหาคือ หลินม่ายดูไม่ออกว่าซันโยมือสองพวกนี้มีข้อดีหรือข้อบกพร่องตรงไหนบ้าง กลัวว่าตอนที่ลองฟังที่ร้านมันก็ไม่เลวในทุกๆ ด้าน แต่พอซื้อกลับไปแล้วกลับเป็นเศษโลหะกองหนึ่ง ดังหมดทุกส่วนยกเว้นลำโพง ใช้งานไม่ได้เลยสักนิดเดียว
ในตอนนี้ ผู้ทำธุรกิจอิสระมากมายล้วนไร้ซึ่งความน่าเชื่อถือ ของที่ขายออกไปแล้วไม่รับคืนไม่รับเปลี่ยน
เจ้าของร้านเครื่องเสียงมือสองพวกนี้หลายคนต่างก็มีความสามารถทำให้เครื่องเสียงพังๆ สามารถฝืนทำงานต่อไปได้อีกสามถึงห้าวัน เมื่อผ่านไปสามสี่วันเครื่องเสียงก็พัง ลูกค้ามาหาที่ร้าน ร้านก็จะไม่ยอมรับ กลับกันจะบอกว่าลูกค้าเป็นคนทำพังเองเสียมากกว่า
ไม่อย่างนั้นทำไมตอนลองที่ร้านยังดีๆ อยู่ แต่กลับไปแล้วดันพังเสียได้
แม้ว่าหลินม่ายจะมีเงิน แต่ก็ไม่ยอมถูกใครหลอกเอาเงินหรอก
สุดท้ายเธอก็จากไปมือเปล่า วางแผนไว้ว่าจะให้ฟางจั๋วเยวี่ยช่วยซื้อซันโยมือสองให้เธอสักเครื่อง
ฟางจั๋วหรานเคยบอกเธอว่าฟางจั๋วเยวี่ยเรียนจบสาขาวิศวกรรมไฟฟ้า จะเลือกเครื่องบันทึกเสียงมือสองสักเครื่องก็คงจะไม่ใช่ปัญหา
อืม ให้เขาซื้อเครื่องบันทึกเสียงใหม่ไว้ฟังเพลงเองที่บ้านด้วยสักเครื่องดีกว่า
หลินม่ายขี่จักรยานกลับบ้านอย่างเชื่องช้าเนิบนาบ
สุดท้ายก็ใกล้จะถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์แล้ว อากาศก็เย็นลงไม่น้อยแล้ว สายลมที่พัดกระทบร่างนั้นทั้งเย็นฉ่ำและแสนสบาย
ไม่เหมือนกับฤดูร้อน ที่แม้แต่ลมก็ยังร้อนผ่าว
หลินม่ายซื้อหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งที่แผงหนังสือใกล้บ้าน
หลังกลับมาถึงบ้าน เธอก็กินองุ่นพลางอ่านหนังสือพิมพ์
บนหนังสือพิมพ์ของวันนี้มีข่าวที่เกี่ยวกับกวนหย่งหัวอยู่ไม่น้อย
หากพูดกันแบบอีกหลายสิบปีข้างหน้า กวนหย่งหัวก็คือผู้ชายที่มีคุณลักษณะที่ไม่ว่าทำอะไรก็เป็นประเด็นฮอตไปหมด
ในช่วงนี้ ข่าวเกี่ยวกับเขาบนหนังสือพิมพ์และสื่อก็มีได้ไม่หยุดหย่อน
นอกจากนี้ระดับความนิยมก็สูงไม่แผ่วเลยด้วย
หากมีการจัดอันดับการค้นหาหัวข้อประเด็นฮอต เขาคงต้องครองหัวข้อข่าวยอดนิยมตลอดทั้งปีอย่างแน่นอน
ข่าวแรกที่เกี่ยวกับกวนหย่งหัวที่หลินม่ายเห็นก็คือ ผลการตรวจสอบคุณภาพของผ้าพันคอที่เสื้อผ้าซีม่านมอบให้เป็นของขวัญของกรมการอุตสาหกรรมและการพาณิชย์
ผ้าพันคอเหล่านั้นเกิดการเสื่อมคุณภาพ เนื่องจากการเก็บค้างไว้เป็นเวลานานเกินไป ไม่ใช่เพราะผู้บริโภคซักและบำรุงรักษาไม่ถูกวิธีจนเกิดความเสียหาย
อุตสาหกรรมและการพาณิชย์สั่งให้เสื้อผ้าซีม่านทำการชดเชยแก่ผู้บริโภค และยังปรับซีม่านเป็นเงินสามหมื่นหยวน
แม้ว่าเงินสามหมื่นหยวนสำหรับกวนหย่งหัวจะเป็นเพียงเงินเล็กน้อย แต่ก็สามารถสร้างความวุ่นวายใจให้เขาได้
ข่าวอีกหัวข้อหนึ่งเกี่ยวกับกวนหย่งหัวคือ ภรรยาของผู้ช่วยชงเป็นพยาน ว่าการข่มขู่คุกคามเถาจืออวิ๋นทั้งหมดนั้นเป็นความคิดของสามีหล่อนเพียงผู้เดียว
ที่สามีของหล่อนทำเช่นนี้ ก็เพราะอยากจะแสดงความสามารถของตนต่อหน้าประธานอย่างสมบูรณ์แบบ เพื่อปูทางไปสู่การเลื่อนตำแหน่งและขึ้นเงินเดือนในอนาคต
เมื่อหลินม่ายเห็นข่าวนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าก็ค่อยๆ เลือนหายไป
เธอรู้ชัดแจ้งแล้วว่า กวนหย่งหัวคงหนีรอดไปได้อีกครั้ง
ข่าวเกี่ยวกับกวนหย่งหัวข้อที่สามคือคดีบัตรกำนัล Unique ปลอมที่หนิวลี่ลี่เป็นคนเขียน
ในบทความบอกว่าพ่อหรงแม่หรงได้ยอมรับแล้ว ว่าพวกเขาสองสามีภรรยาเป็นผู้วางแผนก่อคดีบัตรกำนัลปลอมทั้งหมด
ตอนนี้พวกเขาสองสามีภรรยาและแม่เฒ่าหวังล้วนถูกคุมขังอยู่ที่สถานกักกัน
เพราะคดีปลอมแปลงบัตรกำนัลเงินสดนี้เป็นกรณีแรกของประเทศ และมีจำนวนเงินที่เกี่ยวข้องมหาศาล ศาลจึงยังกำลังพิจารณาว่าจะตัดสินลักษณะของโทษและพิจารณาลงโทษอย่างไร
สิ่งที่สามารถยืนยันได้เพียงอย่างเดียวคือ ตัวการทั้งสองจะต้องได้รับโทษทางกฎหมายสถานหนักอย่างแน่นอน
ในบทความยังพูดถึงแม่เฒ่าหวังเอาไว้ด้วย
แม้ว่านางจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยในคดีนี้ แต่เพราะได้กระทำการขัดขวางการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่รัฐ จึงถูกตัดสินจำคุก15วัน และยังต้องรับโทษตามกฎหมายความปลอดภัยสาธารณะจีนด้วย
หลินม่ายอ่านบทความนั้นจบ ก็เอาแต่เอ่ยว่าน่าเวทนาอยู่ในใจ
ไม่นึกเลยจริงๆ ว่าพ่อแม่ของหวังหรงจะรับโทษแทนกวนหย่งหัว
เธอยังคิดว่าจะฟ้องร้องแม่หรงต่อศาลในวันแต่งงานของหวังหรง ให้งานแต่งของหวังหรงกลายเป็นเรื่องน่าขำไปเสียเลย
ตอนนี้แม่หรงถูกจับไปแล้ว แผนการนี้ของตนก็คงไม่เข้าท่าเท่าไรแล้วล่ะ
ในห้องทำงานประธานบริษัทเสื้อผ้าซีม่าน กวนหย่งหัวเองก็เพิ่งอ่านหนังสือพิมพ์จบ ในใจทั้งยินดีทั้งวิตก
ยินดีเพราะภรรยาของผู้ช่วยชงช่างฉลาดจริงๆ ตอนที่เจ้าหน้าที่สอบปากคำหล่อน ก็พูดคำให้การเช่นนั้นออกไป
หนึ่งคือช่วยล้างมลทินให้เขา สองคือส่งข้อความถึงผู้ช่วยชง ว่าหล่อนได้ให้เขาเป็นแพะรับบาปแล้ว เขาก็คงรับผิดแทนไปแต่โดยดีล่ะนะ
ผู้ช่วยชงก็ไม่ใช่คนไม่รู้ความ ในเมื่อภรรยาของเขาให้เขาเป็นแพะรับบาป ก็ต้องเป็นเพราะประธานกวนให้ผลประโยชน์ที่คุ้มค่าพอให้เขาไปเป็นแพะแน่นอน เขาก็ย่อมต้องให้ความร่วมมืออยู่แล้ว
ส่วนพ่อหรงแม่หรงไม่ได้ดึงกวนหย่งหัวเข้าไปพัวพัน จึงทำให้กวนหย่งหัวจิตใจเบิกบานเช่นกัน
ตัวปัญหาใหญ่ทั้งสองคนไม่อยู่แล้ว เขาจึงรู้สึกผ่อนคลายลงไปกว่าครึ่ง
แต่ข่าวฉาวโฉ่เรื่องการให้ของกำนัลคุณภาพต่ำที่แดงขึ้นมาก็ทำให้เขาปวดหัวมากเช่นกัน
เดิมทีธุรกิจของบูธจำหน่ายสินค้าตามห้างต่างๆ ก็ซบเซามากอยู่แล้ว ดันมีข่าวฉาวนี่ออกมาอีก
หลินม่ายต้องเอาเรื่องนี้มาได้ทีขี่แพะไล่แน่ๆ ธุรกิจค้าส่งของตนน่ากลัวว่าคงจะจบเห่แล้ว
สองมือของเขานวดขมับ กำลังคิดวิธีที่จะสามารถพลิกกลับมามีชัย
แต่คิดจนหัวแทบแตกก็ยังคิดหาวิธีไม่ออกเลย
……
พ่อหรงแม่หรงแบกรับความผิดทั้งหมดไปแล้ว พวกเขาล้วนจำใจต้องทำเช่นนี้
ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีบอกว่า พวกเขาสองคนจะรับผิดแทนไปก็ไม่นับว่าเป็นเรื่องที่ไม่เป็นธรรม
พวกเขาสองสามีภรรยาเป็นคนคิดวิธีการออกมา แถมยังเป็นคนยุยงกวนหย่งหัวให้พวกเขาทำแบบนี้ด้วย
ถ้าพวกเขาไม่รับผิดและใครจะรับล่ะ?
ดึงกวนหย่งหัวออกรับโทษแทนงั้นเหรอ?
ถ้าทำอย่างนั้นจริงๆ คงจะไปยั่วโมโหกวนหย่งหัวเข้าแน่ๆ เรื่องแต่งงานของลูกสาวกับเขาก็อาจจะเกิดตัวแปรขึ้นก็ได้
ถึงตอนนั้น พวกเขาทั้งบ้านไม่เพียงจะลดฐานะลงกลายเป็นแค่ตัวตลกของเพื่อนบ้านและญาติพี่น้องเท่านั้น ยังสูญเสียที่พึ่งพิงใหญ่อย่างกวนหย่งหัวไปด้วย
พวกเขารับผิดแทน อย่างน้อยก็สามารถปกป้องการแต่งงานของลูกสาวไว้ได้ ไม่แน่ว่ากวนหย่งหัวอาจจะหาวิธีช่วยพวกเขาออกไปก็ได้
แต่ต่อให้ไม่มีวิธีจะช่วยพวกเขาออกไป กวนหย่งหัวเองก็อาจเห็นแก่ที่พวกเขาปกป้องผลประโยชน์ของเขาไว้ แล้วให้รางวัลพวกเขาก้อนโตก็ได้
รอให้หวังเฉียงออกจากคุกแล้ว ถึงจะไม่มีงานทำ ก็ยังสามารถใช้ชีวิตได้อย่างสุขสบาย
ดังนั้นถ้าพวกเขารับผิดแทน แม้ว่าราคาที่ต้องจ่ายจะไม่น้อย แต่มันก็เท่านั้น หากทำแบบนี้กำไรที่ได้รับจะมากที่สุด
เพราะพวกเขาสองสามีภรรยารู้ดี ว่าต่อให้ลากกวนหย่งหัวลงน้ำ พวกเขาสองคนก็ยังยากจะหนีจากคุกไปได้
……
หลินม่ายอ่านหนังสือพิมพ์จบ กำลังจะเข้าห้องไปเรียนหนังสือ เสิ่นเสี่ยวผิงก็โทรศัพท์มาหา บอกกับเธออย่างตื่นตระหนกว่าเมื่อครู่นี้มีเจ้าหน้าที่สันติบาลมาที่โรงงานหลายคน
บอกว่าในโรงงานมีของโจร พวกเขาแสดงหมายค้นแล้วจะทำการตรวจค้นในทันที
หัวหน้าเถาและหัวหน้าโฮ่วเจรจากับเจ้าหน้าที่พวกนั้น แล้วส่งเสี่ยวผิงมาเรียกให้เธอรีบมา
หลินม่ายยังอยากจะถามอีกสองสามคำ แต่เสิ่นเสี่ยวผิงที่อีกฝั่งของสายนั้นได้วางสายไปเสียแล้ว
หลินม่ายรีบออกจากบ้าน แล้วขี่จักรยานไปที่โรงงานเสื้อผ้า Unique ทันที
ระหว่างนั้นก็คิดไปตลอดทาง ในโรงงานมีของโจรที่ไหนกัน?
หรือว่าจะมีหนอนบ่อนไส้ที่สมคบกับซีม่านปั้นเรื่องใส่ความเธออีก แต่ติงไห่เฟิงจะสะเพร่าละเลยจนปล่อยให้พวกเขาทำสำเร็จได้เลยเหรอ?
แต่ไม่ว่าหลินม่ายจะคิดยังไงก็รู้สึกว่าติงไห่เฟิงไม่มีทางประมาทจนพลาดไปได้
อย่าเห็นว่าเขาร่างใหญ่สูงเทอะทะเชียว เพราะว่าความคิดของเขากลับละเอียดอ่อนมาก ไม่เช่นนั้นในตอนแรกเฉินเฟิงก็คงไม่สนับสนุนเขาเป็นหัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยอย่างเต็มที่หรอก
แล้วของโจรนี่มันมาจากไหนกันแน่?
……………………………………………………………………………………………………………………….
(1)ที่รองกระถางดอกไม้ อุปมาว่าสวยแต่รูปจูบไม่หอม
(2)ซันโย (Sanyo) บริษัท ซันโย อิเล็กทริก จำกัด เป็นบริษัทผู้ผลิตสินค้าเครื่องใช้ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์รวมถึงแผงวงจรรวมของญี่ปุ่น
สารจากผู้แปล
มีใครวางแผนใส่โรงงานของม่ายจื่ออีกหรือเปล่าเนี่ย เรื่องเยอะจริงๆ
ไหหม่า(海馬)