ตอนที่ 480 ปลดไท่จื่อ

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

แม้​ระยะทาง​จาก​ชานเมือง​เข้ามา​ยัง​พระราชวัง​ใน​เมืองหลวง​ไม่ได้​ไกล​นัก​ ​แต่​การ​เดินทาง​ครั้งนี้​กลับ​ทรหด​เอาเรื่อง​ ​ตามธรรม​เนียม​แล้ว​ ​เมื่อ​กลับมา​ถึง​เมืองหลวง​จะ​ปล่อย​ให้​เหล่า​ขุนนาง​กลับ​ไป​พักผ่อน​ที่​เรือน​ของ​ตัวเอง​ ​แต่ทว่า​ครั้งนี้​กลับ​ถูก​สั่ง​ให้​รอ​อยู่​ที่​ตำหนัก​ก่อน

โดยปกติ​แล้ว​ตำหนัก​เฟิ​่ง​เทียน​จะ​เปิด​ใช้งาน​เฉพาะ​ยาม​ที่​มีพิ​ธี​สำคัญ​เท่านั้น​ ​แต่​ใน​ยาม​นี้​กลับ​มี​ผู้คน​ออ​อยู่​ด้านใน​จน​แน่นขนัด

เหล่า​ขุนนาง​ต่าง​กระซิบกระซาบ​กัน​ด้วย​ความสงสัย

“​นี่​มัน​เรื่อง​อะไร​กัน​”

“​จะ​ไปรู​้​รึ​ ​ข้าว​่า​เมื่อวาน​ต้อง​มีเรื่อง​อะไร​แน่ๆ​ ​เป็นไปได้​ไหม​ว่า​จะ​เกี่ยวข้อง​กับ​เรื่อง​การตาย​ของ​อันจ​วิ​้​นอ​๋​อง​”

“​ต่อให้​คดี​ของ​อันจ​วิ​้​นอ​๋​อง​จะ​เป็นเรื่อง​ใหญ่​ก็ตามที​ ​แต่​อย่างไร​แล้วก็​ไม่น่า​ให้​พวกเรา​มาที​่​ตำหนัก​เฟิ​่ง​เทียน​ ​หรือว่า​คนที​่​สั่ง​องครักษ์​จิน​อู๋​ให้​ฆาตกรรม​อันจ​วิ​้​นอ​๋​อง​จะ​เป็น​คนใดคนหนึ่ง​ใน​พวกเรา​”

“​ก็​เป็นไปได้​ ​เพราะ​มิฉะนั้น​แล้ว​ฝ่า​บาท​คง​ไม่​รั้ง​พวกเรา​ไว้​เช่นนี้​”

“​แต่​หาก​เป็น​เช่นนั้น​จริง​ ​เหตุใด​ถึง​ไม่​ซัก​พยาน​ตั้งแต่​เมื่อคืน​วาน​เล่า​”

เจิน​ซื่อ​เฉิง​ยืน​รวม​อยู่​ใน​กลุ่ม​เหล่า​ขุนนาง​ ​เขา​หลับตา​นิ่ง​ ​ไม่พูดไม่จา

“​ใต้เท้า​เจิน​ ​เหตุใด​องครักษ์​จิน​อู๋​นาย​นั้น​ถึง​ฆ่า​อันจ​วิ​้​นอ​๋​อง​ ​มี​คน​บงการ​อยู่​เบื้องหลัง​ใช่​หรือไม่​”

แม้​ถูกต้อน​ถาม​เช่นนั้น​ ​แต่​ก็​ยัง​ไม่มี​คำ​ใด​หลุด​จาก​ปากของ​เจิน​ซื่อ​เฉิง​ ​หลาย​คนที​่​เห็น​เหตุการณ์​นั้น​ต่าง​สะบัด​แขน​เสื้อ​อย่าง​ไม่สบอารมณ์

เวลา​ผันผ่าน​ไป​นาน​เท่าใด​ไม่​อาจ​ทราบ​ได้​ ​ขณะที่​เหล่า​ขุนนาง​กำลัง​ร้อนใจ​ ​ในที่สุด​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ก็​ปรากฏตัว

สิ่ง​ที่​ทำให้​เหล่า​ขุนนาง​ตกตะลึง​คือ​ ​ฮองเฮา​และ​ฮ่องเต้​จูงมือ​กัน​เดิน​เข้ามา

การ​ที่​ทั้งสอง​มาป​รากฏ​ใน​ตำหนัก​เฟิ​่ง​เทียน​เช่นนี้​ ​ยิ่ง​ทำให้​สถานการณ์​ยาก​เกิน​จะ​คาดเดา

เสียง​จอแจ​เงียบ​ลง​ทันใด​ ​ทั้ง​ตำหนัก​เงียบเชียบ​ไร้​สรรพ​เสียง

สายตา​ดุดัน​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​กวาด​ไป​ที่​เหล่า​ขุนนาง

ทั้งหมด​รีบ​ก้ม​โค้ง​ถวาย​ความเคารพ

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ดึง​ฮองเฮา​ให้​นั่งลง​ ​แล้ว​หันไป​สั่ง​พาน​ไห่​ ​“​อ่าน​ฎีกา​เถิด​”

ทั้งหมด​ตั้งใจฟัง

การ​ประกาศ​ฎีกา​ต่อหน้าธารกำนัล​เช่นนี้​ต้อง​มีเรื่อง​ใหญ่​เกิดขึ้น​อย่างแน่นอน​ ​ยิ่ง​หวนนึก​ถึง​การตาย​ของ​อันจ​วิ​้​นอ​๋​อง​แล้ว​ ​ก็​ยิ่ง​สัมผัส​ได้​ถึง​ลางร้าย

เสียงแหลม​เล็ก​ของ​พาน​ไห่​ดังก้อง​ไป​ทั่ว​ตำหนัก​ ​“​ราชโองการ​จาก​องค์​จักรพรรดิ​ ​ความ​ว่า​ ​องค์​รัชทายาท​ประพฤติตน​ไม่​ชอบด้วยกฎหมาย​ ​ไม่สน​ใจคำ​ตักเตือน​ ​โหดร้าย​ ​ไม่อยู่​ใน​หลัก​ทำนองคลองธรรม​ ​ยุยงส่งเสริม​ให้​จัง​หู่​ ​หน่วย​องครักษ์​จิน​อู๋​สังหาร​อันจ​วิ​้​นอ​๋​อง​ ​ทำให้​องค์​จักรพรรดิ​เสื่อมเสีย​พระเกียรติ​…​ใต้​หล้า​มิ​อาจ​ยอมรับ​บุคคล​เช่นนี้​ ​จึง​มี​ราชโองการ​ให้​ปลดออก​จาก​ตำแหน่ง​องค์​รัชทายาท​ ​และ​เปลี่ยน​ให้​ไป​ดำรงตำแหน่ง​จิ้ง​อ๋อง​…​”

เสียงอ่าน​ฎีกา​ของ​พาน​ไห่​ประหนึ่ง​เสียง​ฟ้าผ่า​ลง​กลาง​ศีรษะ​ของ​เหล่า​ขุนนาง​ ​พวกเขา​ทรุดตัว​ลง​กับ​พื้น

ผ่าน​ไป​เนิ่นนาน​กว่า​เหล่า​ขุนนาง​จะ​ได้สติ​กลับคืน​มา​ ​นี่​…​นี่​มัน​ราชโองการ​ปลด​ไท่​จื่อ​!

หยาง​เต​๋​อก​วง​ ​เสนาบดี​กรม​พิธีการ​ทรุดตัว​ลง​โอดครวญ​อย่าง​ขมขื่น​ ​“​ฝ่า​บาท​ ​มิได้​นะ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​…​”

คนที​่​เหลือ​รีบ​กราบกราน​ ​“​ขอ​ฝ่า​บาท​โปรด​ไตร่ตรอง​ให้​ถี่ถ้วน​ด้วย​เถิด​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​!​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ที่ประทับ​อยู่​บน​บัลลังก์​มังกร​ปรายตา​มอง​เหล่า​ขุนนาง​ที่​คุกเข่า​อยู่​ที่​พื้น​ ​นัยน์ตา​เต็มเปี่ยม​ไป​ด้วย​ความ​โศกเศร้า

หาก​มีทาง​ให้​เดิน​ย้อนกลับ​ ​วันนี้​เขา​จะ​มา​อยู่​ใน​จุด​นี้​หรือ

“​ขอ​ฝ่า​บาท​โปรด​ไตร่ตรอง​ให้​ถี่ถ้วน​ด้วย​เถิด​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​!​”​ ​ขุนนาง​กล่าว​ร้อง​เสียงดัง​ซ้ำสอง

หาก​คิด​ว่า​พวกเขา​ถูกใจ​ไท่​จื่อ​ ​ก็​คง​ตาบอด​เต็มที​ ​เพราะ​สำหรับ​ไท่​จื่อ​แล้ว​ ​ไม่มี​แม้แต่​ความประทับใจ​เลย​สักนิด

เพียงแต่​องค์​รัชทายาท​ถือเป็น​รากฐาน​สำคัญ​ของ​ประเทศชาติ​ ​มิใช่​นึก​อยาก​จะ​ปลด​ก็​ปลด​ได้​ ​มิหนำซ้ำ​ร้าย​ ​หาก​ประเทศ​เพื่อนบ้าน​ที่​ได้​ทราบ​ข่าว​นี้​แล้ว​ ​อาจ​เกิด​ความคิด​ชั่วร้าย​หมาย​จะ​โจมตี​ก็​เป็นได้

มีประวัติ​ศาสตร์​ให้​เห็น​ดาษดื่น​คือ​ ​เมื่อไร​ก็ตามที​่​ประเทศ​ขาด​ผู้สืบทอด​บัลลังก์​มัก​นำไปสู่​สงคราม​ ​และ​ตามมา​ด้วย​การนองเลือด​ ​นี่​คือ​สิ่ง​ที่​เหล่า​ขุนนาง​ผู้​เสวยสุข​อยู่​บน​ความสงบ​ร่มเย็น​มา​อย่าง​ยาวนาน​ไม่​อยาก​พบ​เจอ​เป็น​ที่สุด​

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ขมวดคิ้ว​ฟัง​พร้อม​มุม​ปาก​หงิกงอ

ไตร่ตรอง​ให้​ถี่ถ้วน​อะไร​กัน​ ​นี่​เขา​ไตร่ตรอง​มา​หัว​แทบ​แตก​อยู่​แล้ว​!

ไม่ว่า​เหล่า​ขุนนาง​จะ​ครวญคราง​อ้อนวอน​เพียงใด​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ก็​ยังคง​เย็นชา​นิ่งเงียบ

“​องค์​ชาย​ละเมิดกฎหมาย​ ​เขา​กระทำความผิด​เช่นเดียวกับ​สามัญชน​ ​การ​ที่​อ้าย​ชิง​มาก​ราบ​กราน​อ้อนวอน​แทน​เจ้าตัว​เช่นนี้​ ​คง​มิได้​เห็น​ความสำคัญ​ของ​กฎหมาย​บ้านเมือง​แล้ว​กระมัง​”​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​กล่าว​ถาม​ด้วย​น้ำเสียง​เย็นชา

ทั้งหมด​ตก​อยู่​ใน​ความ​เงียบ

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ยืด​หลัง​ขึ้น​พร้อม​กล่าว​เสียง​เข้ม​ ​“​ข้า​ตัดสินใจ​แล้ว​ ​อ้าย​ชิง​ทั้งหลาย​ไม่จำเป็น​ต้อง​โน้มน้าว​ให้​มากความ​ ​แยกย้าย​ไป​ได้​แล้ว​”

“​ฝ่า​บาท​ ​ฝ่า​บาท​…​”​ ​หยาง​เต​๋​อก​วง​ ​เสนาบดี​กรม​พิธีการ​กระวีกระวาด​ตาม​ไป

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ชะงัก​ฝีเท้า​แล้ว​หันกลับ​มาม​อง

หยาง​เต​๋​อก​วง​บื้อ​ใบ้​ไป​ชั่วขณะ​ก่อน​จะ​ร้องห่มร้องไห้

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ถอนหายใจ​เฮือก​ใหญ่​ก่อน​จะ​สะบัด​แขน​เสื้อ​แล้ว​เดิน​จากไป

พาน​ไห่​สับ​เท้า​เดินตาม​ฮ่องเต้​และ​ฮองเฮา​ไป​ติดๆ

ระหว่างทาง​ที่​เดิน​ไป​วังหลัง​ ​ฝีเท้า​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​กลับ​ชะลอ​ความเร็ว​ลง​ ​เขา​ถาม​พาน​ไห่​ ​“​พาตั​วจิ​้​งอ​๋​อง​ไป​ที่​ฝ่าย​ข้าราชการพลเรือน​ใน​พระองค์​แล้ว​รึ​”

ไท่​จื่อ​ถูก​ปลด​ลง​จาก​ตำแหน่ง​ ​และ​ถูก​แต่งตั้ง​ขึ้น​เป็น​จิ้ง​อ๋อง​ ​หมายความว่า​อดีต​ไท่​จื่อ​และ​คนใน​ครอบครัว​จะ​ต้อง​ย้ายออก​จาก​ตำหนัก​บูรพา​ ​และ​เข้าไป​อยู่​ที่​จวน​อ๋อง​หลัง​ใหม่

ฮ่องเต้​จัดเตรียม​ที่อยู่อาศัย​ใหม่​ให้​แก่​อดีต​ไท่​จื่อ​คือ​ ​จิ้ง​หยวน​ ​แต่​ถึงกระนั้น​ก่อนที่จะ​ย้าย​เข้าไป​ที่​จิ้ง​หยวน​ได้​ ​ตาม​กฎระเบียบ​แล้ว​อดีต​ไท่​จื่อ​จำต้อง​ถูก​ขัง​อยู่​ที่​ฝ่าย​ข้าราชการพลเรือน​ใน​พระองค์​เสียก่อน

ฝ่าย​ข้าราชการพลเรือน​ใน​พระองค์​รับผิดชอบ​เกี่ยวกับ​บันทึก​ของ​เหล่าราช​วงศ์​ ​ความผิด​ทั้งหมด​จะ​ถูก​จด​จาร​จารึก​เก็บ​ไว้​ ​ฉะนั้น​เรื่องใหญ่​หลวง​อย่าง​การปลด​ไท่​จื่อ​จึง​ขาด​เสีย​ไม่ได้

“​กราบทูล​ฝ่า​บาท​ ​กำลัง​ส่งตัว​จิ้ง​อ๋อง​ไป​ที่นั่น​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ชำเลือง​ไป​ที่​ฮองเฮา​แวบ​หนึ่ง​ก่อน​จะ​ถาม​เสียง​เบา​ ​“​กำชับ​ไป​แล้ว​ใช่​หรือไม่​”

สำหรับ​บุตรชาย​ที่​ประพฤติ​ตัว​ผิด​ทำนองคลองธรรม​ ​ความรู้สึก​เดียว​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ในขณะนี้​คือ​ความ​เดือดดาล​แค้นเคือง​ ​เขา​ไม่​อยาก​แม้แต่​จะ​ชายตามอง

แค่​เห็น​หน้า​ลูกชาย​ตัวดี​ ​เขา​ก็​แทบจะ​เอา​แท่น​ฝน​หมึก​ทุบ​กะโหลก​ให้​รู้แล้วรู้รอด

พาน​ไห่​รีบ​ตอบ​ ​“​ฝ่า​บาท​วาง​พระทัย​ได้​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​กระหม่อม​นำพระ​กระแส​ได้​ถ่ายทอด​เรียบร้อย​แล้ว​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

สาเหตุ​ใน​การปลด​ไท่​จื่อ​คือ​ยุยง​ให้​อีก​คน​สังหาร​อันจ​วิ​้​นอ​๋​อง​ ​ใน​จุด​นี้​สอดคล้อง​กับ​ชื่อเสียง​ของ​ไท่​จื่อ

ไท่​จื่อ​ทราบ​ดี​ว่า​ตน​ทำผิด​พลาด​ครั้ง​ใหญ่​ ​แต่​อย่างไร​ก็​ยังดี​กว่า​การ​ตก​อยู่​ใน​ข้อหา​ลอบ​มีสัม​พันธ์​สวาท​กับ​สนม​ใน​วัง​ ​แม้​ข้อกล่าวหา​ที่​ได้รับ​จะ​ไม่น่า​ยินดี​นัก​ ​แต่​อย่างน้อย​ๆ​ ​เขา​ก็​ยังอยู่​ใน​สถานะ​ของ​ท่าน​อ๋อง​ได้​อย่าง​สุขสงบ​ ​หาก​เขา​มิได้​โง่เง่า​จน​เกินไป​ ​ก็​คง​ยอมจำนน​แต่​โดยดี

ใน​สายตา​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ ​เขามอง​ว่า​บุตรชาย​คน​นี้​ช่าง​โง่​ดักดาน​เสียนี​่​กระไร​ ​เพราะ​หาก​ไม่​แล้ว​จะ​ปล่อย​ให้​ตำแหน่ง​ไท่​จื่อ​หลุดมือ​ไป​ได้​อย่างไร

“​เจ้า​เป็น​คน​ไป​ส่ง​จิ้ง​อ๋อง​ด้วยตัวเอง​ก็แล้วกัน​”​ ​จู่ๆ​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ก็​นึก​ขึ้น​ได้​ว่ายั​งมี​บุตรชาย​อีก​คนที​่​ยัง​นั่ง​หงอย​อยู่​ใน​ฝ่าย​ข้าราชการพลเรือน​ใน​พระองค์​ ​“​แล้วก็​ปล่อย​เยี​่​ยน​อ๋อง​กลับ​จวน​ไป​ได้​แล้ว​”

แค่​คิด​ว่า​บุตรชาย​สอง​คน​เข้าไป​อยู่​ใน​นั้น​ด้วยกัน​ก็​ยุ่งยิ่ง

พาน​ไห่​ก้ม​โค้ง​ให้​ฮ่องเต้​ก่อน​จะ​ไป​ตาม​รับสั่ง

……

ณ​ ​ตำหนัก​บูรพา​ ​มีเสียง​ร่ำไห้​ระงม​ไป​ทั่ว

เสียง​นั้น​เป็น​ของ​เหล่า​นางกำนัล​ใน​วัง​บูรพา​ ​ซึ่ง​ก็​คือ​บรรดา​สนม​ของ​ไท่​จื่อ​ผสม​กับ​เสียงร้อง​กระจองอแง​ของ​เด็กน้อย

แต่ทว่า​พระ​ชายา​ใน​ไท่​จื่อ​ที่​ถูก​เปลี่ยน​สถานะ​มา​เป็น​พระ​ชายา​จิ้ง​อ๋อง​กลับ​สงบนิ่ง​จน​น่าประหลาด​ใจ

มี​เพียง​รอบ​ดวงตา​เท่านั้น​ที่​เป็น​วง​สีแดง​ ​นางใน​ตอนนี้​กำลัง​จูงมือ​เด็กชาย​ที่​มีอายุ​ราว​หก​ถึง​เจ็ด​ขวบ​ปี

เด็กชาย​คือ​บุตรชาย​ของ​หยาง​ซื่อ​ ​และ​เป็น​โอรส​คนเดียว​ของ​ไท่​จื่อ​ ​เดิม​มีส​ถานะ​เป็นไท​่​ซุน​ ​ทว่า​บัดนี้​ก็​ถูก​ถอด​ยศ​ตาม​พระ​บิดา​ไป​ด้วย

เสียงร้อง​ไห้​ของ​ไท่​จื่อ​ดังสนั่น​กว่า​เสียง​ของ​นางกำนัล​เป็น​ไหน​ๆ​ ​โดยเฉพาะ​เมื่อ​พาน​ไห่​พา​คน​มา​เร่งเร้า​ ​เสียง​สะอึกสะอื้น​ก็​ถาโถม​หนักข้อ​ ​ไม่มี​วี่แวว​ของ​ความ​กระดากอาย​เลย​สักนิด

พาน​ไห่​หัน​มอง​ที่​พราะ​ชายา​จิ้ง​อ๋อง​ด้วย​ความ​กระอักกระอ่วน

พระ​ชายา​จึง​จูงมือ​บุตรชาย​เข้าไป​หา​ผู้​เป็น​พระ​สวามี​พลาง​กล่าว​ ​“​ไท่​จื่อ​เสด็จ​ก่อน​เถิด​เพ​คะ​ ​หม่อมฉัน​จะ​พา​โอรส​ไปร​อพ​ระ​องค์​ที่​จิ้ง​หยวน​”

“​ไม่​ ​ข้า​ไม่​อยาก​ไป​อยู่​ที่​ฝ่าย​ข้าราชการพลเรือน​!​”​จิ้ง​อ๋อง​จ้องเขม็ง​ไป​ที่​พระ​ชายา​ก่อน​จะเข้า​ไป​ดึง​แขน​เสื้อ​พาน​ไห่​พร้อม​อ้อนวอน​ ​“​พาน​กง​กง​ ​เจ้า​ช่วย​ไป​บอก​เสด็จ​พ่อ​ที​ ​บอกว่า​ข้า​สำนึกผิด​แล้ว​ ​ขอ​เสด็จ​พ่อ​โปรด​ยกเลิก​คำสั่ง​ย้าย​ข้า​ออกจาก​ตง​กง​ที.​..​”

พระ​ชายา​จิ้ง​อ๋อง​ขบ​ริมฝีปาก​ ​ใน​ใจ​ของ​นาง​มี​แต่​ความรันทด​สลดใจ​ระคน​ปน​มากับ​เสียงหัวเราะ​เยาะ​ ​ไม่มี​ผู้ใด​ล่วงรู้​ว่า​อารมณ์​ของ​นางใน​ขณะนั้น​มี​ความ​สะใจ​ปน​อยู่​ด้วย

เศษ​สวะ​เช่นนี้​ ​อนาคต​จะ​กลับมา​เป็นเจ้าของ​แผ่นดิน​ต้า​โจว​ได้​อย่างไร

ไม่แน่​ ​เรื่อง​ที่​ถูก​ปลด​จาก​ตำแหน่ง​อาจ​เป็นเรื่อง​ดี​ ​เพราะ​อย่างน้อย​ก็​ไม่เป็นอันตราย​ต่อ​ไพร่​ฟ้า​ประชาชน​ ​และ​อนาคต​จะ​ได้​มิต​้​อง​ก่อเรื่อง​จน​บุตรชาย​ต้อง​พลอย​เสี่ยงชีวิต​ไป​ด้วย

ชีวิต​ใน​จิ้ง​หยวน​อาจ​คุ้มค่า​แก่​การรอคอย​ยิ่งกว่า​ชีวิต​ใน​ตง​กง​ก็​เป็นได้

เมื่อ​พระ​ชายา​จิ้ง​อ๋อง​คิดตก​เช่นนั้น​แล้ว​ ​แววตา​ของ​นาง​ก็​มี​ประกาย​ฉาย​วับวาบ

ไท่​จื่อ​ยัง​ร้อง​ไห่​โอดครวญ​ต่อ

พาน​ไห่​ถอนหายใจ​พลาง​บอก​ ​“​ท่าน​อ๋อง​ ​ฎีกา​ปลด​องค์​รัชทายาท​ถูก​ประกาศ​​​ ณ​ ​ที่​ตำหนัก​เฟิ​่ง​เทียน​แล้ว​ ​อย่างไร​เสีย​ ​เชิญ​พระองค์​รีบ​เสด็จ​ไป​ที่​ฝ่าย​ข้าราชการพลเรือน​ใน​พระองค์​ก่อน​จะ​ดีกว่า​ ​เพราะ​ถ้า​เสด็จ​เร็ว​ก็ได้​ออก​เร็ว​นะ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​…​”

ใน​วินาที​นั้น​ ​ไท่​จื่อ​ใน​สภาพ​คล้าย​กับ​มะเขือยาว​ที่​ถูก​แช่แข็ง​จึง​เดินตาม​พาน​ไห่​ไป​ยัง​ที่คุมขัง