ตอนที่ 492 น่าสงสัย

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ประสงค์​จะ​เรียก​อวี​้​จิ​่น​เข้า​วัง​อีกครั้ง​เพื่อ​เอ่ย​ถามถึง​ความสามารถ​จดจำ​ทุกสิ่ง​ที่​เห็น​ได้​ ​แต่​เมื่อ​นึก​ไป​ว่า​ ​หาก​เรียก​เขา​เข้า​วัง​บ่อยๆ​ ​เช่นนี้​อาจ​ทำให้​คนอื่น​สงสัย​ได้​ ​จึง​ได้​ละทิ้ง​ความคิด​ไป

ด้าน​ของ​อวี​้​จิ​่น​เอง​เมื่อ​เดินทางออก​จาก​พระราชวัง​ไป​ถึง​จวน​เยี​่​ยน​อ๋อง​แล้ว​ ​ก็ได้​ตรง​ไป​ที่​ห้อง​หนังสือ​ทันที

หาก​จะ​กล่าวว่า​เขา​จดจำ​ทุกสิ่ง​ที่​เห็น​ได้​ก็​คงจะ​เกิน​ความเป็นจริง​ไป​ ​แต่​ความจำ​ของ​เขา​นั้น​ไม่เลว​เลย

บันทึก​เล่ม​นั้น​ที่​ได้​อ่าน​ใน​พระราชวัง​ ​ใน​ความคิด​ของ​พาน​ไห่​เข้าใจ​ว่า​เขา​อ่าน​ทุกหน​้า​ตั้งแต่​ต้น​จน​จบ​หนึ่ง​รอบ​ ​แท้จริง​แล้ว​เขา​มุ่ง​ความสนใจ​ไป​ยัง​กลุ่มคน​ที่​เข้ามา​ใน​พระราชวัง​เมื่อ​สิบห้า​ปีก่อน​เท่านั้น

ด้วย​วิธี​นี้​สิ่ง​ที่​เขา​ต้อง​จดจำ​ก็​น้อยลง​มาก

เขา​รีบ​พุ่ง​เข้าไป​ใน​ห้อง​หนังสือ​แล้ว​คว้า​กระดาษ​กับ​หมึก​มา​ฝน​ ​ก่อน​เขียน​รายชื่อ​และ​เรื่อง​ต่างๆ​ ​ของ​คน​เหล่านั้น​ที่​จำได้​ลง​ไป​บน​กระดาษ​ทันที

ภายใน​เรือน​อวี​้​เหอย​่​วน​ ​เจียง​ซื่อ​เดินเล่น​อย่าง​ช้าๆ

อากาศ​หนาวเหน็บ​เหลือเกิน​ ​หิมะ​ตกลง​มาค​รั้ง​แล้ว​ครั้ง​เล่า​ ​กิ่งไม้​ตรง​กำแพง​ถูก​หิมะ​เกาะ​อยู่​เป็นเวลา​นาน​โดย​ไม่​ละลาย

และ​ถนนหนทาง​ที่​เจียง​ซื่อ​เดิน​ไป​นั้น​ถูก​ปูด​้วย​เสื่อ​ซึ่ง​ปลอดภัย​ไม่​ลื่น

เมื่อ​พบ​ว่า​ใกล้​ถึง​เวลา​รับประทาน​อาหารกลางวัน​แล้ว​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​กำชับ​กับ​อาหมา​นว​่า​ ​“​ไป​ถาม​ดู​ว่า​ท่าน​อ๋อง​กลับมา​แล้ว​หรือยัง​”

อาหมา​นรี​บอ​อก​ไป​ด้วย​ความว่องไว​ ​ไม่นาน​ก็​กลับมา​พร้อมกับ​รายงาน​ว่า​ ​“​ท่าน​อ๋อง​กลับมา​แล้ว​ ​เพียงแต่ว่า​เมื่อ​กลับมา​ถึง​จวน​ก็​หมก​ตัว​อยู่​แต่​ใน​ห้อง​หนังสือ​ยัง​ไม่​ออกมา​เลย​เจ้าค่ะ​”

เรื่อง​ที่​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เรียก​อวี​้​จิ​่น​เข้าไป​ใน​พระราชวัง​นั้น​เจียง​ซื่อ​ก็​รู้​ ​เมื่อ​นาง​ได้ยิน​อาหมา​นก​ล่าว​เช่นนี้​จึง​ได้​ไตร่ตรอง​อยู่​ครู่หนึ่ง​แล้ว​เดิน​ไป​ที่​ห้อง​หนังสือ

อาหมา​นรีบ​เดินตาม​ไป​อย่างรวดเร็ว​แล้ว​พยุง​เจียง​ซื่อ​ไว้​ไม่​ให้​นาง​ลื่นล้ม

ใน​ท้อง​ของ​เจ้านาย​มี​เจ้านาย​น้อย​อยู่​ ​หาก​นาง​ล้ม​ลง​คงจะ​แย่

ถุย​ๆ​ ​เจ้านาย​คง​ไม่​ลื่นล้ม​แน่​ ​ต่อให้​ลื่นล้ม​ก็​คงจะ​ล้ม​ลง​บน​ตัว​ของ​นาง

ที่​ปาก​ประตู​ห้อง​หนังสือ​นั้น​ยังคง​เป็น​บ่าว​รับใช้​คน​เดิม​ ​เมื่อ​เขา​เห็น​อาหมา​นพ​ยุง​เจียง​ซื่อ​เดิน​ตรง​เข้ามา​ก็​รีบ​เข้าไป​ทักทาย​คำนับ​เจียง​ซื่อ

“​ท่าน​อ๋อง​ยังอยู่​ข้างใน​หรือ​”

“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​บ่าว​รับใช้​เปิด​ประตู​ให้​เจียง​ซื่อ​ด้วย​ท่าทาง​ขยันขันแข็ง

เขา​คือ​ผู้​ที่​รู้​เหตุการณ์​ต่างๆ​ ​ดี​ ​ครึ่ง​ปี​มานี​้​ท่าน​อ๋อง​ปฏิบัติ​ต่อ​พระ​ชายา​เช่นไร​ล้วน​เห็น​อยู่​ใน​สายตา​ ​ในเวลานี้​ ​ความจงรักภักดี​ต่อหน้า​ที่​อะไร​นั่น​เป็น​เพียง​เรื่องไร้สาระ​ ​หาก​เขา​รั้ง​พระ​ชายา​เอาไว้​ไม่​ให้​เข้าไป​ ​คาด​ว่า​คงจะ​ถูก​ดุด่า​ก็​เท่านั้น

อาหมาน​เหลือบตา​มองดู​บ่าว​รับใช้​ผู้​นี้​แล้ว​นึก​อยู่​ใน​ใจ​ว่า​ ​บ่าว​ผู้​นี้​เติบโต​ขึ้น​ไม่น้อย

เจียง​ซื่อ​ส่งสัญญาณ​ให้​อาหมา​นร​ออยู​่​ด้านนอก​ ​ส่วน​ตน​ก้าว​ขาเข้า​ไป​ด้านใน​ ​เมื่อ​ประตู​ห้อง​ถูก​ปิด​ลง​ ​อาหมาน​และ​บ่าว​รับใช้​ผู้​นั้น​ก็​ยืน​อยู่​ตรง​ประตู​ด้าน​ซ้าย​ขวา​แล้ว​หันมา​มองหน้า​กันและกัน

“​แหะๆ​ ​พี่​อาหมาน​”​ ​บ่าว​รับใช้​รู้จัก​ความยืดหยุ่น​ดี​ ​เขา​รีบ​กล่าว​ทักทาย​ก่อน​เป็นอัน​ดับ​แรก

เดิมที​อาหมาน​ตั้งใจ​จะ​เหล่​ตาม​อง​ ​แต่​เมื่อ​นึก​ขึ้น​ได้​ว่า​ตน​เป็น​บ่าว​รับใช้​ข้าง​กาย​ของ​พระ​ชายา​ ​ควรจะ​มีท​่า​ที​ใจกว้าง​มากกว่า​นี้​ ​ดังนั้น​นาง​จึง​ได้​ตอบรับ​ว่า​ ​“​อืม​”​ ​เบา​ๆ​ ​แล้ว​กล่าว​ถาม​ขึ้น​อย่าง​เฉียบขาด​ว่า​ ​“​เจ้า​ชื่อ​อะไร​”​

บ่าว​รับใช้​ผู้​นั้น​อด​ไม่ได้​ที่จะ​เช็ด​เหงื่อ​ของ​ตน

นาง​เรียก​เขา​ว่า​เจ้า​ทาส​มากกว่า​ครึ่ง​ปี​ ​ในที่สุด​ก็ได้​เอ่ย​ถาม​ชื่อ​เขา​ออกมา​สักที​ ​ช่าง​ซาบซึ้ง​จน​โลก​แทบ​แตกสลาย

“​ข้า​ชื่อว่า​หยวน​เป่า​”

“​หยวน​เป่า​หรือ​…​”​ ​อาหมา​นลาก​เสียง​ยาว

บ่าว​ผู้​นั้น​เตรียมพร้อม​กับ​การถูก​นาง​หัวเราะเยาะ​เอาไว้​แล้ว

เนื่องจาก​ชื่อ​ของ​เขา​นี้​ ​แม่นาง​บางคน​มัก​รู้สึก​ว่า​มัน​ค่อนข้าง​ล้าหลัง​และ​เชย

อาหมาน​ยิ้ม​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​หยวน​เป่า​ ​เป็น​ชื่อ​ที่​ดีจริง​”

“​จริง​หรือ​”​ ​หยวน​เป่า​ชะงัก

อาหมา​นม​อง​ไป​ทาง​หยวน​เป่า​ด้วย​แววตา​ประหลาดใจ​ ​“​จริง​สิ​ ​หยวน​เป่า​เป็น​ชื่อ​ที่​ดียิ่ง​นัก​ ​ทั้งเป็น​สิริมงคล​และ​น่าฟัง​ ​เรียก​ได้​คล่องปาก​ดีเหลือ​เกิน​”

นาง​ชื่นชอบ​ชื่อ​ที่​ตรงไปตรงมา​เช่นนี้​ ​ชาย​บางคน​ชื่อว่า​มั่ว​อวี​่​ ​ชิง​เฟิ​งอะ​ไร​ทำนอง​นั้น​ ​พวกเขา​จะ​ทะยาน​ขึ้น​สู่​สวรรค์​หรือ​ไร​!

อาหมาน​เอ่ย​ชม​หยวน​เป่า​จาก​ใจจริง​ ​ทำให้​หยวน​เป่า​รู้สึก​ซาบซึ้งใจ​ยิ่งนัก​ ​เขา​รู้สึก​มอง​แม่นาง​ผู้​นี้​ที่​มี​กรงเล็บ​และ​ฟัน​ที่​แหลมคม​ว่า​ดู​เข้าตา​น่า​ดึงดูด​ทีเดียว

ที่จริง​แล้ว​ ​พี่​อาหมา​นก​็​งดงาม​ไม่น้อย​…

ใน​ห้อง​หนังสือ​ ​เจียง​ซื่อ​พบ​ว่า​อวี​้​จิ​่​นนั​่​งอยู​่​ตรงหน้า​โต๊ะ​หนังสือ​แล้ว​ขมวดคิ้ว​ทำท่า​ครุ่นคิด​ ​นาง​จึง​เดิน​เข้าไป​ด้วย​รอยยิ้ม

“​อาจิ​่น​”

เมื่อ​ได้ยิน​นาง​เรียกชื่อ​เขา​ ​อวี​้​จิ​่​นก​็​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​แล้ว​ยิ้ม​ออกมา​ทันที

“​ถนน​ด้านนอก​นั้น​ลื่น​นัก​ ​เจ้า​เดินทาง​มาที​่​นี่​ทำไม​”

“​เจ้า​ให้​คน​ปู​เสื่อ​ไว้​ตาม​ทางเดิน​แล้ว​ไม่ใช่​หรือ​ ​ถนน​ไม่​ลื่น​สักนิด​”​ ​เจียง​ซื่อ​เดิน​เข้าไป​ใกล้​ๆ​ ​แล้ว​มองดู​กระดาษ​ที่อยู่​ตรงหน้า​ของ​อวี​้​จิ​่น

บน​กระดาษ​นั้น​เป็น​ชื่อ​ของ​ผู้คน​มากมาย

“​นี่​คือ​…​”

อวี​้​จิ​่น​ดึง​นาง​เข้ามา​นั่ง​ข้าง​กาย​แล้ว​อธิบาย​ว่า​ ​“​รายชื่อ​ผู้​ที่​เดินทาง​เข้าไป​ใน​พระราชวัง​เมื่อ​สิบห้า​ปีก่อน​อีกทั้ง​ยังอยู่​ใน​พระราชวัง​จนบัดนี้​”

เจียง​ซื่อ​ครุ่นคิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​แล้ว​เอ่ย​ถาม​ว่า​ ​“​เสด็จ​พ่อ​ให้​เจ้า​เข้าไป​แทรกแซง​เรื่อง​การสืบสวน​ใน​พระราชวัง​หรือ​”

เมื่อ​เกิดเรื่อง​ของ​องค์​หญิงฝู​ชิง​ขึ้น​ ​เป็นไปไม่ได้​ที่​ฮ่องเต้​และ​ฮองเฮา​จะ​ปล่อย​เรื่อง​นี้​ให้​ตาย​ไป​เช่นเดียวกับ​เฉิน​เหม่ย​เห​ริน​ ​แน่นอน​ว่า​จะ​ต้อง​ทำการ​สอบสวน​เพิ่มเติม

นี่​คือ​สิ่ง​ที่​พวกเขา​คาดเดา​เอาไว้​แล้ว​ก่อนหน้า

“​ใช่​แล้ว​ ​ใน​วันนี้​เสด็จ​พ่อ​เรียก​ข้า​เข้าไป​ใน​พระราชวัง​ก็​เพื่อ​สิ่ง​นี้​”​ ​แม้ว่า​บัดนี้​ยัง​ไม่มี​เบาะแส​อะไร​มาก​นัก​ ​แต่​อวี​้​จิ​่​นก​็​รู้สึก​อารมณ์ดี​ไม่น้อย

เมื่อ​เทียบ​กับ​พาน​ไห่​แล้ว​ ​พวกเขา​มี​ข้อได้เปรียบ​อย่างแน่นอน​ ​นั่น​ก็​คือ​พวกเขา​รู้อยู่​ถึง​การ​มีตัว​ตน​ของ​ยาย​หลาน​เผ่า​อู​เหมียว

การอนุมาน​จาก​ผลลัพธ์​ ​แน่นอน​ว่า​สบาย​และ​ง่าย​กว่า​มาก​ทีเดียว

“​เป็น​เช่นนี้​ก็ดี​”​ ​นาง​กำลัง​ปวดหัว​เนื่องจาก​หา​ตัวผู้​ที่​นำ​หนอน​กู่​ไป​ใส่​องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​ไม่​เจอ​พอดี​

เจียง​ซื่อ​มอง​ไป​ยัง​รายชื่อ​ที่อยู่​บน​กระดาษ​เหล่านั้น​ ​“​มี​ผู้ใด​น่าสงสัย​หรือไม่​”

อวี​้​จิ​่น​ใช้​นิ้วชี้​ไป​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​เจ้า​ดู​สิ​ ​ผู้คน​เหล่านี้​พาน​ไห่​ได้​บันทึก​ประเด็นสำคัญ​ของ​พวกเขา​ไว้​ตั้งแต่​เข้า​วัง​มา​จน​ปัจจุบัน​ ​ระยะเวลา​สิบห้า​ปี​ไม่ใช่​สั้น​ๆ​ ​พวกเขา​ที่อยู่​มา​จนถึง​บัดนี้​ ​โดยมาก​ก็​ล้วน​เปลี่ยน​สถานที่​ไป​หลาย​แห่ง​ ​มี​เพียง​ไม่​กี่​คนที​่​ไม่เคย​โยกย้าย​ไป​ที่ใด​เลย​”

อวี​้​จิ​่น​ชี้​ไป​ที่​พวกเขา​เหล่านั้น​ ​ท้ายที่สุด​แล้ว​นิ้วมือ​ของ​เขา​ก็​ชี้​ไป​ที่​ชื่อ​ของ​คน​สี่​คน​ ​“​หากว่า​รายชื่อ​ของ​คน​ผู้​นั้น​ปรากฏ​อยู่​ใน​หนังสือ​บันทึก​นี้​ ​ข้า​รู้สึก​ว่า​สี่​คน​นี้​น่าสงสัย​ที่สุด​”

เจียง​ซื่อ​มอง​ไป​ยัง​ชื่อ​ทั้ง​สี่​นั้น​ ​สายตา​ของ​นาง​มอง​ไป​ยัง​หมายเหตุ​ที่​กำกับ​เอาไว้​ด้านหลัง

ทั้ง​สี่​คน​นั้น​เป็น​ชาย​สอง​หญิง​สอง​ ​สถานที่​รับใช้​ก็​คือ​ตำหนัก​ฉือ​หนิง

“​เหตุใด​จึง​รู้สึก​ว่า​พวกเขา​ทั้ง​สี่​คน​น่าสงสัย​ที่สุด​”

“​เนื่องจาก​ข้อมูล​ของ​พวกเขา​มีน​้อย​เกินไป​”​ ​อวี​้​จิ​่​นอ​ธิ​บาย​ต่อไป​ว่า​ ​“​อา​ซื่อ​เจ้า​ดู​นี่​ ​สี่​คน​นี้​เข้ามา​ใน​ว่าง​ตั้งแต่​เมื่อ​สิบห้า​ปีก่อน​ ​มีอยู่​สอง​คน​ถูก​ส่ง​ไปรับ​ใช้​ที่​ตำหนัก​ฉือ​หนิง​โดยตรง​ ​และ​อีก​สอง​คน​ก็ได้​ทยอย​ติดตาม​ไป​ที่​ตำหนัก​ฉือ​หนิง​ ​นับจาก​นั้น​เป็นต้นมา​เป็นเวลา​สิบ​กว่า​ปี​ ​มีบัน​ทึก​เพียง​ว่า​พวกเขา​ไป​ทำ​ธุระ​ที่ใด​บ้าง​ ​นอกจากนั้น​ก็​ไม่มี​เรื่อง​อื่น​เลย​”

เจียง​ซื่อ​พยักหน้า​เล็กน้อย

“​เหตุการณ์​เช่นนี้​ ​ข้า​คิดดู​แล้ว​คาด​ว่า​เป็น​เพราะ​สี่​คน​นี้​อยู่​ไหน​ตำหนัก​ของ​ไท​เฮา​ ​ดังนั้น​พาน​ไห่​จึง​ไม่ได้​สนใจ​ไป​ตรวจสอบ​รายละเอียด​ ​หากว่า​คน​คน​นั้น​อยู่​ใน​กลุ่ม​นี้​ ​ข้า​รู้สึก​ว่า​สี่​คน​นี้​มี​ความเป็นไปได้​”

“​ตำหนัก​ฉือ​หนิง​…​”​ ​เจียง​ซื่อ​พึมพำ​ออกมา​แล้ว​พยายาม​นึกถึง​เรื่องราว​ใน​ชาติที่แล้ว

น่าเสียดาย​เหลือเกิน​ ​เมื่อ​ชาติที่แล้ว​นาง​เดินทาง​มายัง​เมืองหลวง​ได้​เป็นระยะ​เวลา​อัน​สั้น​ก็​ตาย​เสียก่อน​ ​จู่ๆ​ ​ให้​นาง​หวนนึก​ถึง​ความทรงจำ​เดิม​จึง​ทำให้​นึก​อะไร​ไม่​ออก

เมื่อ​เห็น​นาง​ขมวดคิ้ว​เข้าหา​กัน​ ​อวี​้​จิ​่​นก​็​ยกมือ​ขึ้นไป​สัมผัส​ที่​คิ้ว​ของ​นาง​ยิ้ม​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​บัดนี้​เจ้า​อย่า​ได้​เป็นกังวล​ใจ​ไปมาก​นัก​ ​ข้า​ค่อยๆ​ ​สืบสวน​ไป​ก็ได้​ ​คน​คน​นั้น​ซ่อนตัว​อยู่​ใน​พระราชวัง​มา​เนิ่นนาน​ ​เรา​ไม่จำเป็น​ต้อง​รีบร้อน​หรอก​”

“​ข้า​รู้​ว่า​ไม่มี​ประโยชน์​หาก​รีบร้อน​ ​แต่​การ​อยู่​เฉยๆ​ ​ช่าง​น่าเบื่อ​เหลือเกิน​”​ ​จู่ๆ​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​หยุด​พูด​ ​ท่าทาง​ของ​นาง​ดู​เปลี่ยนไป​เล็กน้อย

อวี​้​จิ​่​นรู​้​สึก​ประมาท​ขึ้น​มาทัน​ที​ ​“​เป็น​อะไร​หรือ​”​

เจียง​ซื่อ​ชี้​ไป​ที่​ท้อง​ของ​ตน​แล้ว​กล่าว​อย่าง​ไม่​ค่อย​แน่ใจ​ว่า​ ​“​เมื่อ​ครู่​ดูเหมือน​ข้า​จะ​สัมผัส​ได้​ว่า​ลูก​ดิ้น​”

“​จริง​หรือ​”​ ​อวี​้​จิ​่น​เอื้อมมือ​ไป​แตะ​หน้าท้อง​อัน​อ่อนนุ่ม​ ​จู่ๆ​ ​ก็​รู้สึก​ได้​ถึง​แรง​สั่นสะเทือน

อวี​้​จิ​่น​เบิกตา​กว้าง​ ​ดวงตา​ของ​เขา​เต็มไปด้วย​ความรู้สึก​ตื่นเต้น​ประหลาดใจ​ ​“​อา​ซื่อ​ ​ลูก​ ​ลูก​ดิ้น​!​”

เมื่อ​เผชิญหน้า​กับ​การ​ที่​เด็กน้อย​กำลังจะ​เกิด​มา​ ​ทั้งสอง​คน​ล้วน​เป็น​พ่อแม่​มือใหม่​ ​การสัมผัส​ได้​ถึง​การเคลื่อนไหว​ของ​ทารกในครรภ์​ ​เป็น​สิ่ง​ที่​ทำให้​ทั้งสอง​คน​รู้สึก​แปลกใหม่​และ​ตื่นเต้น

……

ใน​พระราชวัง​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​กำลัง​ประสบ​กับ​ปัญหา​ใหญ่

ไท​เฮา​จะ​เสด็จ​ไป​ถวาย​ธูปเทียน​เครื่อง​หอม​ที่​วัด​ต้าฝู

สำหรับ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ที่​พบ​เข้ากับ​คดี​ฆาตกรรม​เมื่อ​ครั้น​เดินทางออก​ไปนอก​พระราชวัง​แล้ว​ ​การ​ที่​ไท​เฮา​จะ​เสด็จ​ออกจาก​พระราชวัง​เป็นเรื่อง​ที่​น่ากลัว​เหลือเกิน

แม้​เขา​จะ​พบ​เข้ากับ​การ​ลอบ​ปลงพระชนม์​ก็​ไม่เท่าไร​ ​แต่​ไท​เฮา​อายุ​มาก​แล้ว​ ​หาก​เกิดเรื่อง​อัน​ใด​ขึ้น​จะ​ทำ​เช่นไร

ผล​ที่​ตามมา​นั้น​ไม่​อาจ​จินตนาการ​ได้

“​เสด็จ​แม่​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​นี่​ก็​ใกล้​จะ​ปีใหม่​แล้ว​ ​สู้​รอ​ให้​ฤดูใบไม้ผลิ​มาถึง​ ​สภาพอากาศ​อบอุ่น​แล้ว​ค่อย​เดินทาง​ไป​เถิด​”​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ใช้​กลอุบาย​ใน​การผัดวัน​ประกัน​พรุ่ง​มา​ใช้