ตอนที่ 499 ดาบชี้ไปยังตำหนักฉือหนิง

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

เมื่อ​หันไป​สบตา​กับ​ดวงตา​อัน​แจ่มใส​ของ​อวี​้​จิ​่น​แล้ว​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ก็​พยัก​พระพักตร์​

“​เจ้า​เจ็ด​เป็น​คนที​่​ซื่อตรง​เสีย​จริง​ ​ในเมื่อ​เป็น​เช่นนี้​ก็​ลอง​ไป​สืบ​ดู​สักหน่อย​ ​ญาติห่างๆ​ ​ที่​สร้าง​ความเดือดร้อน​และ​ชื่อเสียง​เสื่อมเสีย​ให้​แก่​สะใภ้​เจ็ด​ ​ไม่​ควรจะ​ปล่อย​เอาไว้​”

องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​ได้​แต่​กัดฟัน​กรอด​อย่าง​เงียบๆ​

คน​จาก​จวน​องค์​หญิง​ที่​ไป​ยุยง​ชาย​ผู้​นั้น​ให้​ลวนลาม​สตรี​ ​แม้​จะ​ไม่ได้​ปรากฏตัว​ขึ้น​ ​แต่​หาก​สืบสวน​ต่อไป​แล้ว​องครักษ์​จิ​่น​หลิน​พบ​ว่า​พฤติกรรม​ของ​คน​ผู้​นั้น​ไม่ได้​เกิดขึ้น​จาก​เจตจำนง​ของ​ตน​ ​ทว่า​มี​คน​ยุยง​ ​ท้ายที่สุด​แล้วก็​จะ​ลำบาก​นาง

หาก​เสด็จ​พี่​รู้​ว่า​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ไม่ได้​เดือดร้อน​เพราะ​ญาติ​ ​แต่​มี​คน​บงการ​ทำลาย​ชื่อเสียง​นาง​ ​อย่า​ว่าแต่​การก​ล่าว​โทษ​สอง​สามีภรรยา​นี้​เลย​ ​คาด​ว่า​คงจะ​เห็นอกเห็นใจ​เสียมา​กก​ว่า

เยี​่​ยน​อ๋อง​และ​พระ​ชายา​ของ​เขา​รับมือ​ยาก​กว่า​ที่นา​งคิด​เอาไว้​ ​ดูเหมือน​ในอนาคต​นาง​จะ​ต้อง​ระมัดระวัง​ทุก​การเคลื่อนไหว​เสีย​แล้ว

องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​รู้สึก​รำคาญใจ​ยิ่งนัก​ ​แต่​ก็​ทำได้​เพียง​เฝ้าดู​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ออกคำสั่ง

ไท​เฮา​ไม่ได้​สนใจ​เกี่ยวกับ​เรื่อง​นี้​นัก

ก็​เพียง​นักเลง​ข้าง​ถนน​คน​หนึ่ง​ที่​ลวนลาม​หญิงสาว​ ​หาก​ไม่ใช่​เพราะ​เรื่อง​นี้​เกี่ยวข้อง​กับ​เยี​่​ยน​อ๋อง​และ​พระ​ชายา​ ​นาง​คง​ไม่​อยาก​แม้แต่​จะ​ชายตามอง

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ลุกขึ้น​แล้ว​ตรัส​ว่า​ ​“​เสด็จ​แม่​เดินทางออก​จาก​วัง​ไป​สักการะ​ธูปเทียน​ที่​วัด​มา​ ​คาด​ว่า​คงจะ​เหนื่อย​ ​เช่นนั้น​ลูก​จะ​ไม่​ขอ​รบกวน​การพักผ่อน​ของ​เสด็จ​แม่​แล้ว​”

ไท​เฮา​ตรัส​ขึ้น​ด้วย​รอยยิ้ม​ว่า​ ​“​ฮ่องเต้​ไป​จัดการ​ธุระ​ของ​ตน​เถิด​ ​ข้า​ไม่ได้​เหนื่อย​แต่อย่างใด​ ​ทว่า​อยาก​จะ​สนทนา​กับ​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​เล็กน้อย​”

ตาม​กฎเกณฑ์​ของ​พระราชวัง​อัน​เข้มงวด​ ​ไม่เหมาะสม​ที่จะ​รั้ง​องค์​ชาย​ซึ่ง​แยกตัว​ออก​ไป​อยู่​ด้านนอก​พระราชวัง​เช่น​อวี​้​จิ​่น​เป็นเวลา​เนิ่นนาน​นัก​ ​ดังนั้น​เพียงแค่​สนทนา​กับ​สตรี​ก็​เพียงพอ

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​รู้สึก​พอ​พระทัย​ยิ่งนัก​ ​แต่​ก็​ยัง​ตรัส​อย่างใจ​เย็น​ว่า​ ​“​เช่นนั้น​ให้​ภรรยา​เจ้า​เจ็ด​อยู่​คุย​กับ​เสด็จ​แม่​ไป​ก่อน​ ​บังเอิญ​ที่​ลูก​ก็​มีเรื่อง​สอบถาม​เจ้า​เจ็ด​เช่นกัน​ ​ดู​สิว​่า​ช่วงนี้​เขา​ได้​แอบ​อู้งาน​หรือไม่​ ​อีก​ประเดี๋ยว​ทั้งสอง​จะ​ได้​เดินทาง​กลับ​ด้วยกัน​”

อวี​้​จิ​่น​หันไป​ขยิบตา​ให้​เจียง​ซื่อ​ ​จากนั้น​ก็​เดินตาม​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ออก​ไป​จาก​ตำหนัก​ฉือ​หนิง

ด้านนอก​ตำหนัก​ฉือ​หนิง​ ​อากาศ​หนาวเย็น​จัด

นับตั้งแต่​เทศกาล​ตง​จื้อ​มา​ ​หิมะ​ใน​ปีนี​้​ก็​ตก​ตลอด​เรื่อยๆ​ ​ดูเหมือน​จะ​มาก​เป็นพิเศษ

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​สูด​ลมหายใจ​เข้า​แล้ว​ปล่อย​ลมหายใจ​ออกมา​เป็น​ไอ​สีขาว​ ​ทอดสายตา​มอง​ไป​ยัง​ทิวทัศน์​อัน​ห่างไกล​ที่​ล้วน​ถูก​ปกคลุม​ไป​ด้วย​หมอก

อวี​้​จิ​่น​เดิน​อยู่​ข้าง​กาย​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​โดย​ไม่​เอ่ย​สิ่งใด​ออกมา

เรื่อง​เช่นนั้น​ ​ไม่​ควร​กล่าว​สิ่งใด​แม้แต่​คำ​เดียว​เมื่อ​อยู่​ด้านนอก

สอง​พ่อ​ลูก​พากัน​เร่งฝีเท้า​ให้​เร็ว​ขึ้น

พาน​ไห่​เปิด​ประตู​ห้อง​ทรงพระ​อักษร​ออก​แล้ว​พยุง​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​เข้าไป​ด้านใน

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​นั่งลง​ ​แล้ว​รับ​น้ำชา​ร้อน​ๆ​ ​ที่​พาน​ไห่​นำมา​ให้​จิบ​เข้าไป​อึก​หนึ่ง​ ​ก่อน​จะ​กล่าว​กับ​อวี​้​จิ​่​นว​่า​ ​“​ว่า​มาสิ​ ​เจ้า​พบ​เบาะแส​อะไร​”

พาน​ไห่​เหลือบมอง​อวี​้​จิ​่น​แล้ว​ก้มหน้า​ลง​อย่างรวดเร็ว

เยี​่​ยน​อ๋อง​ได้​เบาะแส​รวดเร็ว​เพียงนี้​เชียว​หรือ

ใน​วันนั้น​ยี่​ยน​อ๋อง​เพียงแค่​เอ่ย​ถาม​และ​เปิด​ดูราย​ชื่อ​ซึ่ง​เขา​เรียบเรียง​เอาไว้​เท่านั้นเอง​ ​อีกทั้ง​ไม่ได้​เรียก​ผู้ใด​มาสื​บถาม​ ​หากว่า​ทำ​เพียง​นั่ง​อยู่​ใน​จวน​อ๋อง​และ​หา​เบาะแส​ได้​ ​เช่นนั้น​ตัว​เขา​คง​ไร้ประโยชน์​แล้ว

พาน​ไห่​รู้สึก​สงสัย​กับ​คำพูด​ของ​อวี​้​จิ​่น​ยิ่งนัก

อวี​้​จิ​่น​ผู้​ซึ่ง​เตรียมตัว​พร้อม​ตั้ง​นาน​แล้ว​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​“​จาก​การคาด​เดา​ของ​ลูก​ ​คน​ผู้​นั้น​อยู่​ใน​ตำหนัก​ฉือ​หนิง​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ทำ​สีหน้า​เคร่งขรึม​แล้ว​เอา​มือ​ตบ​โต๊ะ​ ​“​บังอาจ​!​”

ถ้วย​น้ำชา​ที่​เขา​เพิ่ง​วาง​ลง​ด้าน​ข้าง​ถึงขั้น​ส่งเสียง​กระเพื่อม​ออกมา​เบา​ๆ

ทำเอา​พาน​ไห่​ถึงกับ​ตกตะลึง

เขา​รู้​มา​เสมอ​ว่า​เยี​่​ยน​อ๋อง​เป็น​คนที​่​กล้าหาญ​ ​แต่​คิดไม่ถึง​ว่า​จะ​กล้าหาญ​ถึง​เพียงนี้

“​ลูก​สารเลว​!​ ​กล้า​ดี​เช่นไร​เอ่ย​วาจา​สามหาว​ถึง​ไท​เฮา​เช่นนั้น​!​”​ ​หาก​เปรียบเทียบ​กัน​กับ​ตอนที่​อยู่​ใน​ตำหนัก​ฉือ​หนิง​แล้ว​ ​บัดนี้​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​รู้สึก​โมโห​ขึ้น​อย่างแท้จริง​ ​เจ้า​หมอนี​่​คงจะ​ไม่ได้​รู้สึก​ขุ่นเคือง​ไท​เฮา​เพราะ​นาง​กล่าวถึง​เรื่อง​เหตุการณ์​ที่​พบ​เข้า​เมื่อ​ครั้น​เดินทาง​ไป​ถวาย​เครื่อง​หอม​ธูปเทียน​ใน​ครั้งนี้​ใช่​หรือไม่

ดูเหมือน​อวี​้​จิ​่น​จะ​ตกใจ​กับ​ปฏิกิริยา​เมื่อ​ครู่​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ไม่น้อย​ ​เขา​กล่าว​ขึ้น​ด้วย​น้ำเสียง​เคร่งขรึม​ว่า​ ​“​ลูก​จะ​กล้า​กล่าวถึง​เสด็จ​ย่า​อย่าง​ส่งเดช​ได้​เช่นไร​ ​ลูก​เพียง​คาดเดา​ว่า​คน​ผู้​นั้น​ซ่อนตัว​อยู่​ใน​ตำหนัก​ฉือ​หนิง​ ​และ​ลูก​เป็นกังวล​ยิ่งนัก​ว่า​คน​ผู้​นั้น​อยู่​ใกล้ชิด​กับ​เสด็จ​ย่ามาก​เกินไป​ ​หาก​ลงมือ​กับ​เสด็จ​ย่า​ขึ้น​มาก​็​คงจะ​แย่​ ​จึง​ได้​เร่งรีบ​จะ​ทูล​ต่อ​เสด็จ​พ่อ​…​เป็น​ลูก​เอง​ที่​ไตร่ตรอง​ไม่ดี​พอ​ ​ไม่​รอ​ให้​พบ​หลักฐาน​ก่อน​จึง​รายงาน​เสด็จ​พ่อ​ให้​แน่ชัด​”

เมื่อ​เห็น​ว่า​อวี​้​จิ​่น​หุบปาก​ลง​อย่างว่า​ง่าย​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ก็​เริ่ม​เป็นกังวล​อีกครั้ง

การ​ที่​เจ้า​เจ็ด​เป็นกังวล​นั้น​ถูกต้อง​แล้ว​ ​หาก​คน​ผู้​นั้น​อยู่​ใน​ตำหนัก​ฉือ​หนิง​ล่ะ​ ​หาก​นาง​ลงมือ​กับ​ไท​เฮา​จะ​ทำ​เช่นไร

บัดนี้​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​จึง​ไม่ได้​สนใจ​เรื่อง​ที่​เขา​กล่าว​ล่วงเกิน​ไท​เฮา​ ​แต่กลับ​เอ่ย​ถาม​ขึ้น​ว่า​ ​“​คน​ผู้​นั้น​เป็น​ใคร​”

อวี​้​จิ​่น​เหลือบ​ไป​มอง​พาน​ไห่

“​เจ้า​ไม่ต้อง​ไป​มอง​พาน​ไห่​ ​เขา​ไว้ใจได้​”

อวี​้​จิ​่น​ได้​แต่​เม้ม​ริมฝีปาก​ตนเอง​

ขันที​และ​สายตรวจ​ลับ​ใน​หน่วยงาน​บูรพา​เป็น​ผู้​ซื่อสัตย์​ไว้ใจได้​…​เอาเถอะ​ ​องค์​จักรพรรดิ​ยิ่งใหญ่​ที่สุด​ ​ไม่ว่า​เขา​จะ​กล่าว​สิ่งใด​ก็​ถูกต้อง​เสมอ

“​แน่นอน​ว่า​ลูก​ไว้ใจ​พาน​กง​กง​ ​ที่​ลูก​สามารถ​คาดเดา​ถึง​คน​ผู้​นั้น​ได้​เพียง​เหลือบมอง​ไม่​กี่​ครั้งนั้น​ ​ต้อง​ขอบคุณ​พาน​กง​กง​ที่​รวบรวม​รายชื่อ​ไว้​อย่างเป็นระเบียบ​เรียบร้อย​”​ ​อวี​้​จิ​่น​ฉวยโอกาส​ชื่นชม​พาน​ไห่

แน่นอน​ว่า​พาน​ไห่​รับคำ​ชม​นั้น​เอาไว้​แล้ว​รู้สึก​ว่า​เยี​่​ยน​อ๋อง​เป็น​คนที​่​ไม่เลว​เลย​ ​เป็น​คนซื่อ​ตรง​เช่นเดียวกับ​เขา

อวี​้​จิ​่น​หยิบ​กระดาษ​ที่​พับ​ไว้​ออกมา​จาก​แขน​เสื้อ​ก่อน​จะ​กาง​ออก​ ​“​น่าจะเป็น​คน​ผู้​นี้​”

เดิมที​เขา​เอง​ก็​ไม่​อยาก​จะ​กล่าว​อย่างมั่นใจ​นัก​ ​แต่​เมื่อ​ครู่​ใน​ตำหนัก​ฉือ​หนิง​ ​เจียง​ซื่อ​ชี้​ไป​ที่ตั​่วห​มัว​มัว​ ​จึง​ทำให้​เขา​มั่นใจ​เต็มที่

เขา​เคย​กล่าว​ไว้​ก่อนหน้านี้​นาน​แล้ว​ว่า​ ​ให้ผล​ลัพธ์​เป็นตัว​กำหนด​กระบวนการ​ ​ไม่​เปลือง​ความคิด​ไม่​เปลือง​แรง​ ​ไม่มี​ผิด​ไม่มี​พลาด​แน่นอน​

พาน​ไห่​เหลือบมอง​ที่​กระดาษ​นั้น​ ​เขา​เห็น​รายชื่อ​มากมาย​และ​มี​รายชื่อ​ของ​บุคคล​หนึ่ง​ถูก​วงกลม​เอาไว้​ด้วย​หมึก​สีแดง

ปฏิกิริยา​แรก​ที่​เขา​เห็น​นั้น​ไม่ใช่​ชื่อ​ของ​ผู้​ที่​ถูก​วง​ด้วย​หมึก​สีแดง​ ​แต่กลับ​รู้สึก​ประหลาดใจ​ว่า​เยี​่​ยน​อ๋อง​จดจำ​ทุกอย่าง​ได้​เพียงแค่​ผ่าน​ตา​จริงๆ​!

หลังจาก​รู้สึก​ประหลาดใจ​ ​เขา​ก็ได้​หันไป​มองดู​รายชื่อ​นั้น​อย่างชัดเจน

“ตั​่วห​มัว​มัว​?​”​ ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ไม่มี​ความทรงจำ​ใด​เกี่ยวกับ​ชื่อ​นี้​เลย​ ​เขา​จึง​อด​ไม่ได้​ที่จะ​หันไป​มอง​พาน​ไห่

แม้​เขา​จะ​เสด็จ​ไป​ที่​ตำหนัก​ฉือ​หนิง​บ่อยครั้ง​ ​แต่​ก็​สังเกตเห็น​ว่า​ข้าง​กาย​ของ​ไท​เฮา​มี​คนสนิท​อยู่​เพียง​สอง​สาม​คน​ ​และ​ไม่มี​คน​ชื่อว่าตั​่วห​มัว​มัว​ผู้​นี้

ทว่า​พาน​ไห่​กลับ​รู้จักตั​่วห​มัว​มัว​ดี​ ​เขา​รีบ​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​“​นาง​เป็น​คนที​่​สามารถ​เข้าออก​ห้อง​ของ​ไท​เฮา​ได้​ ​ใน​บางครั้ง​ ​นาง​จะ​เป็น​คน​เข้าไป​รายงาน​ต่อ​ไท​เฮา​ ​ทว่า​นาง​ค่อนข้างจะ​นิ่งเงียบ​ ​และ​นับ​ไม่ได้​ว่า​เป็น​คนรับใช้​ที่​มี​ความสามารถ​ที่สุด​…​”

เพียงแค่ห​มัว​มัว​ที่​เข้าไป​รายงาน​ต่อ​ไท​เฮา​เป็น​บางครั้ง​คราว​ ​เป็น​คนที​่​ธรรมดา​เหลือเกิน​ ​ดังนั้น​ใน​ความทรงจำ​ของ​ฮ่องเต้​จึง​ไม่มี​นาง​อยู่​เลย

ทว่า​แท้จริง​แล้ว​ไม่ใช่​เพียงแค่​เป็น​นางกำนัล​ระดับสูง​ซึ่ง​อยู่​ใน​วังหลัง​เท่านั้น​ ​เช่นเดียวกับ​บรรดา​ตระกูล​ใหญ่​ทั้งหลาย​ ​ผู้​ที่สามา​รถ​เข้าออก​เรือน​ของ​นาย​หญิง​ได้​นับว่า​ไม่เลว

ใน​เรือน​หลัง​ ​ล้วน​มีระบบ​ระเบียบ​กำหนด​ไว้​แล้ว​ว่า​ผู้ใด​สามารถ​เข้าออก​ห้อง​ของ​นาย​ได้​ ​หากว่า​เข้าไป​โดย​ไม่ได้​รับ​อนุญาต​ก็​จะ​ถูก​ลงโทษ

ดวงตา​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​จับจ้อง​ไป​ที่​อวี​้​จิ​่น​ ​“​เหตุใด​เจ้า​จึง​คิด​ว่า​เป็น​นาง​”

“​สัญชาตญาณ​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​อวี​้​จิ​่น​ตอบ​ขึ้น​อย่างรวดเร็ว

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​อด​ไม่ได้​ขมวด​พระ​ขนง​ขึ้น

สิ่ง​นี้​ไม่​อาจจะ​โน้มน้าวใจ​เขา​ได้​ ​บน​โลก​นี้​มี​เพียง​ใต้เท้า​เจิน​เท่านั้น​ที่​กล่าว​กับ​เขา​ถึง​เรื่อง​สัญชาตญาณ​แล้ว​เขา​จะ​เชื่อ

หึๆ​ ​ต่อให้​เป็น​บุตรชาย​ของ​ตน​ก็​ไม่​อาจ​เชื่อได้

การปฏิบัติ​อย่าง​ไม่​เท่าเทียม​นี้​ทำให้​อวี​้​จิ​่​นลูบ​ไป​ที่​จมูก​ของ​ตน​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​แน่นอน​ว่า​ลูก​มี​เบาะแส​”

จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ได้ยิน​ดังนั้น​ก็​ยืดตัว​ตรง

เพียง​กล่าวว่า​มี​เบาะแส​ตั้งแต่แรก​ก็​จบ​แล้ว​ ​เจ้า​หมอนี​่​จะ​กล่าว​เรื่อง​สัญชาตญาณ​ไร้สาระ​นั้น​ต่อหน้า​เขา​ทำไม

“​ว่า​มา​”

“​เมื่อไม่นานมานี้​ลูก​ได้​เดินทาง​ไป​ซื้อ​เครื่อง​ประทิน​โฉม​ให้​แก่​พระ​ชายา​ ​ร้าน​นั้น​ตั้งอยู่​บน​ถนน​ซี​ซื่อ​”

ริมฝีปาก​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​กระตุก​เล็กน้อย

เขา​กำลัง​อวด​ว่า​รัก​ภรรยา​เพียงใด​หรือ

แต่​เมื่อ​รู้​ว่า​อวี​้​จิ​่น​จะ​ไม่​กล่าว​สิ่งใด​ออกมา​อย่างไร​้​สาระ​ ​เขา​จึง​อดทน​ฟัง​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​ว่า​ต่อไป​”

“​การ​ที่​เฉิน​เหม่ย​เห​ริน​ใช้​หนอน​พิษ​กู่​ทำร้าย​องค์​หญิงฝู​ชิง​ ​เรื่อง​นี้​ลูก​ได้​พบ​มามาก​มาย​ตอน​อยู่​ที่​หนาน​เจียง​ ​และ​รู้​ว่านั​่​นคื​อกล​ยุทธ์​มนตรา​ ​ด้วยเหตุนี้​จึง​คาดเดา​ว่า​คน​คน​นั้น​คงจะ​มี​ความเกี่ยวข้อง​กับ​เผ่า​อู​เหมียว​แห่งหนาน​เจียง​อย่างแน่นอน​”

“​แล้ว​เกี่ยว​อัน​ใด​กับ​ร้าน​เครื่อง​ประทิน​โฉม​นั่น​?​”

“​ช่าง​บังเอิญ​เหลือเกิน​ ​พระ​ชายา​ของ​ลูก​มี​ร้าน​เล็ก​ๆ​ ​ที่​เปิด​อยู่​บน​ถนน​เส้น​เดียวกัน​กับ​ร้าน​เครื่อง​ประทิน​โฉม​นั้น​ ​ด้วย​เหตุบังเอิญ​ ​ได้รับ​รายงาน​ว่า​ผู้​ที่​เปิดร้าน​เครื่อง​ประทิน​โฉม​นั้น​คือ​สอง​ยาย​หลาน​แห่ง​เผ่า​อู​เหมียว​ ​ด้วยเหตุนี้​ลูก​จึง​สั่ง​ให้​คน​ไป​จับตามอง​ ​และ​ใน​วันนี้​คน​ของ​ลูก​พบ​ว่าตั​่วห​มัว​มัว​เดินทาง​ไป​ที่​ร้าน​เล็ก​ๆ​ ​นั่น​…​”

สี​พระพักตร์​ของ​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​ดู​เปลี่ยนไป​ทันที