EP 466
By loop
รถเก๋งสามคันมุ่งตรงไปที่โรงพยาบาลประชาชนแห่งที่สองของเมืองอู๋ซิน
ทุกคนเดินลงจากรถด้วยความรวดเร็ว รถบางคันมีคนลงมาสองคน และบางคันก็สามคน เหล่าคนแก่ที่ลงจากรถมาก็ได้เหล่าเด็กค่อยช่วยพยุงตัว บางคนเดินช้าๆบางคนเดินด้วยไม้เท้าในขณะที่บางคนนั่งอยู่บนเก้าอี้รถเข็น พวกเขาทั้งหมดเดินทางเข้ามาในวอร์ด้วยสีหน้าที่มีความสุข
ผู้อำนวยการฝ่ายการแพทย์ในโรงพยาบาลประชาชนแห่งที่สองของเมืองอู๋ซิน ออกมาต้อนรับพวกเขาด้วยตนเองและได้พาทุกคนไปพักตามห้องที่เขาได้จัดเตรียมรอไว้ก่อนอยู่แล้ว
หอผู้ป่วยถูกจัดไว้ที่ชั้นหนึ่ง มันทำให้คนไข้รู้สึกมีความสุขมากขึ้นเมื่อทางโรงพยาบาลได้ปลูกต้นไซเปรส ที่เขียวชอุ่มตลอดปีต้นสนที่มีใบหนาแน่นถูกปลูกไว้ที่ลานของโรงพยาบาล
ผู้ป่วยที่มีชื่อว่าเฉินตงที่เดินทางมาคนเดียวจ้องมองไปที่ต้นไซเปรสชั้นล่าง ดูเหมือนเขาจะลืมความเจ็บปวดที่เอวไปแล้ว
‘เอาล่ะ!‘
“ อ๊ากมันเจ็บ” เฉินตงวางมือไว้เหนือเอว จากนั้นเขาก็วางหมอนนุนหลังตัวเองเอาไว้
“อาการนิ่วในถุงน้ำดี?” ผู้ป่วยที่อยู่ข้างๆเขาหันกลับมาและยิ้มอย่างเป็นมิตร
“ ใช่” เฉินตงตอบ จากนั้นเขามองไปที่เด็กของผู้ป่วยและหันศีรษะไปรอบ ๆ อย่างแน่วแน่
“ คุณน่าจะเกษียณแล้วใช่ไหม” ผู้ป่วยข้างๆเขายืนยันที่จะมีส่วนร่วมในการสนทนากับเขา
เฉินตงพยักหน้าและกล่าวว่า“ ผมเกษียณเมื่อสองปีทีแล้ว ผมเคยเป็นครูในโรงเรียน”
“ ผมก็เคยเป็นครูหรอ”
“ ครูมัธยมอย่างงั้นหรอ คุณสอนอะไรนะ” เมื่อเฉินตงพูดเช่นนี้ เขารู้สึกว่าเขาไม่อยู่ในวงสนทนานี้ต่อไปแล้ว
แต่คนไข้ข้างๆกลับหัวเราะ “ บังเอิญจริงๆผมเองก็เป็นครู เป็นอาจารย์สอนคัดลายมือในมหาวิทยาลัยสำหรับผู้สูงอายุ”
เฉินตงเหลือบไปที่เขาและพูดว่า “ก่อนเกษียณคุณอยู่ตำแหน่งหรอ”
“ ทำไมเราต้องพูดถึงพูดถึงตำแหน่งอีกครั้ง”
“ หากไม่มีตำแหน่งใด ๆ คุณจะไม่สามารถเข้ามหาวิทยาลัยสำหรับผู้สูงอายุได้ หากตำแหน่งของคุณไม่สูงพอคุณจะไม่สามารถคัดลายมือได้ดี” เฉินตงสรุปเหตุผลให้พวกเขาฟังอย๋างคร่าวๆ
คนไข้ข้างๆเขาหัวเราะ “ สิ่งที่คุณพูดอย่างมันก็เป็นเรื่องจริง อย่างงั้นผมขอแนะนำตัวเองก่อน ผมหวังเฉิง เช่นเดียวกับคุณผมเกษียณมาสองสามปีแล้ว การมีตำแหน่งชื่อเสียงใดๆในอดีตนั้นไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เราทุกคนเป็นผู้ป่วยที่เป็นโรคตับ หวังว่าเราจะสามารถรอดผลโรคภัยนี้ไปได้”
“ หลังการผ่าตัดการฟื้นตัวจะเป็นปัญหาสำคัญที่ต้องระวัง” เฉินตงมองไปที่หวังเฉิงขณะที่เขาพูด
“ แต่ผู้อาวุโสเหม่ยสามารถฟื้นตัวได้ค่อนข้างดีหลังการผ่าตัด” หวังเฉิงกล่าวขณะที่เขาส่ายหัว เขาจึงพูดต่อ “ โรคนิ่วในถุงน้ำดีมันทรมานเอามากเลยและผมไม่สามารถผ่านมันไปได้แน่ๆ ดังนั้นผมจึงตัดสินใจมารักษากับแพทย์ทางเลือก”
“ผมก็เช่นกัน.” เฉินตงมีความคิดเช่นเดียวกัน
“ คุณมาที่นี่เพราะ หมอจินใช่ไหม? คุณรู้จักเขาได้อย่างไร”
“ หมอของผมแนะนำผมให้รู้จักกับเขา”
“ โอ้…” ในที่สุดหวังเฉิงก็เชื่อว่าเฉินตงเองไม่ได้เป็นพวกถือตัวสักเท่าไร ดังนั้นความเร็วในการพูดของเขาจึงเพิ่มขึ้นเล็กน้อย “ ถ้าอย่างนั้นคุณก็ค่อนข้างโชคดี หมอหลิงค่อนข้างเก่งในการรักษาโรคตับ เมื่อหมอจินบอกผมเกี่ยวกับเรื่องนี้ผมก็บอกให้เขาพากผมมารักษากับหมอหลิงเลย!”
เฉินตงพยักหน้าและกล่าวว่า“ ผมเองก็เหมือนกับคุณ”
เมื่อเขาพูดจบเฉินตงก็หันไปมองต้นไม้ในลานอีกครั้ง
“ เป็นอะไรไปอย่างงั้นหรอ” หวังเฉินยิ้ม เขามองไปในทิศทางของสายตาของเฉินตงและเห็นต้นไซเปสที่ชั้นล่าง เขายิ้มและถามว่า“ คุณชอบต้นไซเปสใช่ไหม”
“ นี่คือต้นสน” เฉินตงแก้ความเข้าใจผิดของหวังแน
หวังเฉิงตะลึง แต่เขาก็หัวเราะในวินาทีต่อมา “ เหมือนว่าคุณกำลังศึกษาเรื่องนีเอยู่”
“ ผมเองไม่ได้ชำนาญอะไรมากมาย” เฉินตงมองไปที่ต้นสนชั้นล่างอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่เขาพูดว่า“ ตอนที่ผมยังเป็นวัยรุ่น ผมชอบสำรวจต้นไม้เอามากๆ ตอนนั้นผมไปทุกที่เพื่อตามหาต้นสน”
“ หาต้นสนเหรอ”
“ใช่.”
“ ทำไมคุณต้องมองหาต้นสนกันล่ะ”
“ ประเทศของเราเป็นประเทศที่มีทรัพยากรทางธรรมาชาติที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดในโลก” เฉินตงกล่าวในขณะที่เขานึกถึงอดีตของเขา“ เมื่อสาธารณรัฐประชาชนจีนเพิ่งเปิดประเทศการค้นพบ “คา ธ ยา”เป็นการค้นพบที่ทำให้โลกประหลาดใจ นั่นคือในปี 1955 โลกวิทยาศาสตร์ตะวันตกมองจีนเหมือนกับที่เรามองโซมาเลีย เราสามารถค้นพบพืชที่เป็นที่รู้กันทั่วไปว่าสูญพันธุ์ไปแล้วและนั้นคือ พืชที่มีชื่อว่า ‘คา ธ ยา’…”
เฉินตงรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยขณะที่เขาพูด เขาหันกลับมาและมองไปที่หวังเฉิงและเขาก็ทำท่าทางเมินเฉยอีกครั้ง
“ คุณเองเป็นผู้นำการสำรวจในปี 2498 หรือเปล่า” หวังเฉิงยังรู้สึกเจ็บที่เอว แต่เขาก็ยังอยากคุย
เฉินตงมองออกไปนอกหน้าต่างและยิ้มจาง ๆ “ ผมไม่ได้เก่งขนาดนั้นหรอก? ผมเป็นแค่นักวิจัยอายุน้อย”
“ แล้ว?”
“ แล้ว? อ๋อแล้วผมทำงานมายี่สิบปี ผมไม่มีความสำเร็จใด ๆ เลย อีกทั้งผมกลัยมาเป็นโรคตับดังนั้นผมจึงเปลี่ยนงานไปเป็นงานสอนในโรงเรียนมัธยมปลายแทน” เฉินตงพูดอย่างเรียบง่ายและเขาฟังดูสงบมาก
หวังเฉิงมองไปที่เขาและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า“ คุณบอกว่าคุณไม่มีความสำเร็จใด ๆ คุณหมายความว่าคุณไม่ได้ค้นพบอะไรใหม่ ๆ หลังจากทำงานเป็นนักวิจัยมายี่สิบปีหรือไม่”
“ ผมมีการค้นพบเล็ก ๆ น้อย ๆ โดยมันไม่มีค่าอะไรเลย”
“ และคุณยังทำงานมายี่สิบปีเลยไม่ใช่หรอ”
“ ใช่เพราะผมอดคิดไม่ได้ว่าจะค้นพบบางสิ่งในไม่ช้า” เฉินตงไม่ต้องการพูดถึงตัวเองอีกต่อไปเขาจึงหันกลับมาและมองไปที่หวังเฉิง จากนั้นเขาก็ถามว่า“ แล้วคุณล่ะ? คุณทำอะไรก่อนเกษียณ”
“ ผมสร้างเครื่องจักร ตอนนี้ผมได้ทำการคำนวณแล้วผมทำงานมาสี่สิบปีแล้ว ดังนั้นผมจึงรับราชการมาแล้วสี่สิบปี” หวังเฉิงพูดซ้ำสองครั้งและทันใดนั้นเขาก็หัวเราะ “ ผมเดาว่าความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผมก็คือโรคตับเช่นกัน บริษัท ของเราสามารถแบ่งออกเป็นสองหน่วยงานโดยมีจำนวนคนงานไม่กี่พันคน แต่ผมเป็นคนเดียวที่เป็นโรคตับ “
เฉินตงได้ยินสิ่งที่เขาพูดเขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเช่นกัน
เขาสองคนมองหน้ากันแล้วยิ้ม บรรยากาศในวอร์ดก็ดีขึ้นมาก
ในวันรุ่งขึ้นเวลาสี่โมงเช้าเฉินตงกลิ้งตัวและพลิกตัวนอนตะแคงบนเตียง ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงประตูห้องถูกผลักให้เปิดออก
เฉินตงสั่นอย่างรุนแรง เขายื่นแขนไปแตะเอว ทันใดนั้นความทรงจำของเขาเกี่ยวกับการใช้ชีวิตบนภูเขาก็พุ่งเข้ามาในความคิดของเขาทันที
ในไม่กี่วินาทีเฉินตงก็เห็นการหักเหของแสงบนผนังสีขาวเข้ม เขาสับสนเล็กน้อย ‘ฉันอยู่ในโรงพยาบาลคนเดียว ไม่ได้มีใครรู้ว่าฉันมารักษาตัวที่นี้นิ … ‘
แล้วนี่หมายความว่ามีโจรเข้ามาที่โรงพยาบาลเพื่อขโมยของอย่างงั้นหรอ?
เฉินตงยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์ที่มีค่าที่สุดของเขาก่อนที่เขาจะมองไปที่ความมืดนอกหน้าต่าง เขาทำอะไรไม่ได้เลย ‘โจรสมัยนี้มืออาชีพมาก พวกมันกล้าที่เข้ามาปล้นถึงในโรงพยาบาลเลยหรอ? โจรทั้งหมดที่มาที่นี่เป็นหัวขโมยชั้นยอดหรือไม่?
“ สวัสดีคุณเฉินตงหรือเปล่า? คุณหลับหรือเปล่า” เงาสีขาวบางส่วนปิดกั้นการมองเห็นของเฉินตง
เฉินตงรู้สึกตกใจ ‘ตอนนี้ขโมยรู้ชื่อผมแล้วเหรอ?’
“ เฉินตง? ตื่นนอนได้เวลาออกรอบวอร์ดแล้ว” หยูหยวน ผลักไหล่ผู้ป่วยเบา ๆ
เฉินตงลืมตาขึ้นอย่างรวดเร็วในขณะที่เขายังงัวเงี่ย “ ตรวจรอบวอร์ด?”
“ ตรวจรอบวอร์ด!” หยูหยวนทำให้น้ำเสียงของเธอแข็งแกร่งขึ้นเพื่อเตือนผู้ป่วยว่าเธออยู่ที่นั่นเพื่ออะไร ตีสี่ไม่ส่งผลกระทบต่อแพทย์มากนัก แต่โดยปกติแล้วผู้ป่วยก็ยังมีอาการสะลึมสะลือจากการพึ่งตืนนอน
เฉินตงเปิดไฟเบา ๆ ที่โต๊ะข้างเตียงของเขา
หยูญหยวนขมวดคิ้ว เธอปิดกั้นแสงและบ่น “ ทำไมคนไข้ทุกคนถึงชอบเปิดไฟ? ถ้าเราต้องการแสงสว่างเราจะเปิดเอง”
“ พวกคุณทุกคนไม่ต้องการแสงสว่าง?” เฉินตงมองหยูยหยวนอย่างประหลาด
หยูหยวนโบกมือให้เธอ “ บอกชื่อของคุณมา”
“ เฉินตง”
“ ได้เลยเรามาที่นี่เพื่อเตรียมการก่อนการผ่าตัดให้คุณ” หยูหยวนเหลือบมองไปรอบ ๆ และถามว่า“ สมาชิกในครอบครัวของคุณอยู่ที่ไหน”
“ ผมไม่มีครอบครัว ฉันอยู่ตัวคนเดียว.” เฉินตงนั่งตัวตรง
หยูหยวน มองเขาด้วยความประหลาดใจ จากนั้นน้ำเสียงของเธอก็อ่อนโยนลงเมื่อเธอพูด“ ถ้าอย่างนั้นให้ ฉันเล่าให้ฟังเกี่ยวกับสถานการณ์ของคุณในการผ่าตัดนะ…”
เฉินตงฟังอย่างเงียบ ๆ แม้ว่าเขาจะรู้สึกไม่สบาย แต่เขาก็ไม่ได้โต้เถียงอะไรออกมา
หยูหยวน ตัดสินใจที่จะรักษา บริษัท ของเขาไว้จนกว่าเขาจะเข้าสู่ห้องผ่าตัด
“ หมอหลิงมีทักษะที่ดีมากและอัตราความสำเร็จในการผ่าตัดของเขาก็สูงมากดังนั้นคุณไม่ต้องกังวลใดๆเลย” หยูหยวนก้มหัวลงและพูด น้ำเสียงของเธอดูมั่นใจเอามากๆเลย
“ โอเค” เฉินตงตอบ เขาเฝ้ามองหยูหยวนจากไปก่อนจะหลับตาลงอย่างแผ่วเบา
ห้องผ่าตัดเริ่มแออัดอย่างช้าๆ
พยาบาลวิสัญญีแพทย์และผู้ช่วยแพทย์เข้ามาในห้องผ่าตัดอย่างช้าๆ เฉินตงหลับตาสนิทโดยไม่ส่งเสียงใด ๆ จากนั้นวิสัญญีแพทย์ก็เริ่มสัมผัสตัวเขา
“ ไอไอ. ” เฉินตงลืมตาขึ้นด้วยความพยายามอย่างหนัก
“ ตัดสินด้วยสำเนียงของคุณคุณไม่ใช่คนที่นี้ใช่ไหม” ซู่เจียฟูก้มศีรษะลงเพื่อมองไปที่เฉินตง จากนั้นเขาก็ยิ้มและทำเรื่องตลก
เฉินตงตะลึงไปสองสามวินาทีก่อนที่เขาจะยิ้มจาง ๆ
“ อย่ากังวลเกินไป…”
“ หมอหลิงของคุณนั้นฝีมือยอดเยี่ยมผมรู้ดี” เฉินตงหยุดซูเจียฟูไม่ให้พูด
ซูเจียฟูตะลึงไปสองวินาทีก่อนที่เขาจะหัวเราะ “ ผมเดาว่าคุณรู้อยู่แล้ว ได้เลยหายใจเข้าช้าๆ ผมจะช่วยคุณตรวจร่างกายก่อน ทำตามผมมานับหนึ่งสอง…”
ซูเจียฟู เงยหน้าขึ้นมองที่จอภาพ จากนั้นเขาก็ยิ้มให้กับหลิงรันที่เพิ่งก้าวเข้ามาในห้องผ่าตัด “ ยาชา”
หลิงรันได้สวมชุดผ่าตัดชุดใหม่ เขายกแขนเป็นแนวตั้งตรงไปข้าหน้า เขามองไปที่ใบหน้าของผู้ป่วยและขอคำยืนยันว่า“ อายุ 67 ปี?”
“ ใช่คนไข้ทั้งหมดที่หมอจินส่งมาเป็นคนไข้สูงอายุทั้งสิ้น” ในฐานะที่เป็นวิสัญญีแพทย์ซูเจียฟู กลัวผู้ป่วยสูงอายุอย่างมาก
แต่มันไม่สำคัญสำหรับหลิงหรัน เขาสั่งให้เจ้าหน้าที่นำเครื่องสแกนอัลตราโซนิกมาให้เขาเพื่อที่เขาจะได้จดจำรายละเอียดของร่างกายของผู้ป่วยโดยละเอียดก่อนการผ่าตัด
ในเวลานั้นข้อความสั้น ๆ ปรากฏต่อหน้าเขาของเขา มันเป็นข้อความของระบบซึ่งไม่ปรากฏมาเป็นเวลานาน
[ภารกิจ: ผ่าตัดคุณภาพสูงมาก]
[รายละเอียดภารกิจ: รักษาความเจ็บปวดของผู้ป่วยด้วยการผ่าตัดที่มีคุณภาพสูงมาก]
[Mission Reward: ทำสำเร็จ 10 เคสของการผ่าตัดคุณภาพสูงและได้รับรางวัลเป็น กล่องสมบัติระดับกลาง หนึ่งกล่อง]
[ความคืบหน้าของภารกิจ: 0/10]
หลิงรันจ้องไปที่ระบบแจ้งเตือนและตกอยู่ในความคิดลึก ๆ
‘การผ่าตัดแบบใดที่ถือว่าเป็นการผ่าตัดที่มีคุณภาพสูงมาก‘
ในขณะที่หลิงรันยังคงคิดอยู่เขาก็ลดแขนลงและถอดชุดผ่าตัดออก
“ หมอหลิง?” คนสองสามคนที่ยืนอยู่หน้าโต๊ะผ่าตัดต่างงงงวย
“ ฉันจะไปอาบน้ำ” หลิงรันออกจากห้องผ่าตัดโดยไม่หันหลังกลับ