[เซี่ยนอวี๋และเฟ่ยหยางร่วมงานกันในที่สุด เพลง ‘พ่อ’ เรียกน้ำตาจากผู้ชมนับไม่ถ้วน!]
[เซี่ยนอวี๋เฟ่ยหยาง สร้างความซาบซึ้งในรายการเพลงของเรา!]
[เฟ่ยหยางขับร้องเพลงใหม่ของเซี่ยนอวี๋ คว้าอันดับหนึ่งในรอบล่าสุด ซูอวี้และเอ๋อลั่วอีครองอันดับสองร่วม!]
[ด้วยเพลงใหม่ของเซี่ยนอวี๋ ในที่สุดเฟ่ยหยางก็คว้าอันดับหนึ่ง!]
[อาถรรพ์ลูกคนรองตลอดกาลของเฟ่ยหยางถูกทำลาย?]
[เรียนผูกต้องเรียนแก้ เซี่ยนอวี๋นำทัพเฟ่ยหยางคว้าอันดับหนึ่งในรายการเพลงของเรา แรงสนับสนุนจากผู้ชมทะลุร้อยล้านเป็นครั้งแรก!]
[เซี่ยนอวี๋ผู้ซึ่งทำให้ผู้ชมหัวเราะติดต่อกันถึงสามครั้ง ในที่สุดก็ทำให้ทุกคนหลั่งน้ำตา]
[อันหง: ‘พ่อ’ คือเพลงที่ทำให้คนไม่กล้าเปิดฟังง่ายๆ เป็นครั้งที่สองอีก ]
พรึบๆๆ !
การแข่งขันสิ้นสุดลง สื่อใหญ่หลายสำนักรายการข่าวในวันนั้นทันที!
เช่นเดียวกับในรายงานของสื่อ เพลงพ่อซึ่งเฟ่ยหยางร้อง คว้าอันดับที่หนึ่งในสัปดาห์นี้!
อัตราการสนับสนุนจากผู้ชมยังสร้างสถิติใหม่
คะแนนโหวตกว่าหนึ่งร้อยล้านคะแนน!
นอกจากนั้น
หงส์ขาวซูอวี๋ รวมไปถึงนักรบเอ๋อลั่วอี คว้าอันดับสองทั้งคู่
ผลลัพธ์นี้ก่อให้เกิดการถกเถียงและหยอกล้อนับไม่ถ้วนบนโลกออนไลน์
‘เรียนผูกต้องเรียนแก้ ในที่สุดเฟ่ยหยางก็อาศัยเซี่ยนอวี๋ หลุดพ้นจากปณิธานอันดับสอง ผลปรากฏว่าปณิธานอันดับสองสะท้อนกลับ ในรอบนี้มีนักร้องคว้าอันดับสองถึงสองคน!’
‘เพลงนี้มีปวดใจอยู่นะ’
‘สามสี่ประโยคแรกขึ้นมาก็รู้แล้วว่าราชาเพลงเฟ่ยนอนรอมง’
‘ชาวเน็ตกับสื่อสรุปได้ดีมาก เซี่ยนอวี๋ทำให้ทุกคนสนุกกันมาสามรอบ แต่ละเพลงล้างสมองจนทุกคนฟังจนหัวเราะท้องแข็ง แต่ปรากฏว่าเพลงพ่อทำลายสถิติโดยสมบูรณ์ ทุกคนบ่อน้ำตาแตกกันถ้วนหน้า!’
‘เซี่ยนอวี๋: ’
‘เฟ่ยหยาง: ขนาดผมยังร้องไห้เลย!’
‘วิธีที่เฉินจื้ออวี่ใช้ล้างอาถรรพ์ลูกคนรองตลอดกาลคือถ้าสู้ไม่ได้ก็เข้าร่วม เฟ่ยหยางเรียนรู้ประสบการณ์ แถมทำได้ดีกว่าเฉินจื้อวี่ แต่ไม่ใช่แค่เข้าร่วมกับเซี่ยนอวี๋ ยังเห็นศัตรูเป็นพ่อด้วย!’
‘ฮ่า เห็นศัตรูเป็นพ่อ กำลังร้องไห้อยู่ดีๆ จู่ๆ ก็ขำขึ้นมา’
‘เฟ่ยหยาง: พ่อครับ
เซี่ยนอวี๋: ว่าไง’
‘พูดตามตรงนะ เพลงนี้ของเฟ่ยหยางร้องได้ดีมากจริงๆ ทันทีที่เพลงนี้ออกมา อันดับหนึ่งของชาร์ตเพลงก็ถูกกำหนดไว้แล้ว’
‘น่าเสียดายที่ต่อจากนี้จะไม่มีพ่อเพลงอวี๋ออกโรงไปอีกหลายรอบเลย’
‘…’
เช่นเดียวกับที่ทุกคนพูดกัน
ในรายการเพลงของเราสัปดาห์นี้กำลังจะจบลง ทีมงานรายการจะประกาศกฎการแข่งขันในรอบต่อไป
การแข่งขันต่อจากนี้ จะดำเนินการแข่งขันในรูปแบบนักร้องตีฝ่าวงล้อม
การแข่งขันในรอบนี้ นักประพันธ์เพลงไม่ต้องเข้าร่วม นักร้องจะทำการแข่งขันภายใน
แต่ขอบเขตในการเลือกเพลงได้ถูกกำหนดไว้แล้ว
นักร้องสามารถเลือกผลงานของนักประพันธ์เพลงในรายการเท่านั้น
การถือกำเนิดขึ้นของกฎนี้ไม่เพียงเพื่อลดจำนวนนักร้อง แต่เพื่อให้นักประพันธ์เพลงได้พักผ่อนอีกด้วย
ถึงอย่างไรการสร้างสรรค์ผลงานของนักประพันธ์เพลงก็จำเป็นต้องใช้เวลา
อันที่จริงเมื่อเทียบกับนักร้องแล้ว นักประพันธ์เพลงคือผู้ที่เหนื่อยที่สุด
แต่ถึงแม้หลินเยวียนจะไม่ได้กังวลด้านนี้ เพราะเพลงของเขามีมากพอ แต่ได้พักผ่อนทั้งที เขาเองก็คิดว่าดีเหมือนกัน
จะได้ใช้โอกาสนี้ เขียน ‘บันทึกการเดินทางสู่ประจิมทิศ’ พอดี
นิยายเรื่องนี้จะต้องเผยแพร่ก่อนสิ้นปีอย่างแน่นอน
หลินเยวียนเตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้ว
……
นอกจากนั้น
การ์ตูนเรื่องบันทึกมรณะของอิ่งจือก็น่าจะใกล้จบลงแล้ว
เนื่องจาก
ช่วงนี้ในพล็อตเรื่อง หนึ่งในตัวเอกของบันทึกมรณะอย่างหลิน ได้กลับบ้านเก่าไปแล้ว
ทุกคนต่างก็รู้ว่า บันทึกมรณะมีตัวเอกสองตัว
คนหนึ่งคือเยี่ยเสินเยวี่ย และอีกคนหนึ่งคือแอล
แต่แอล ภายหลังถูกหลินเยวียนเปลี่ยนเป็น ‘หลิน’
ในการ์ตูนซึ่งมีธีมหลักคือการต่อสู้ด้วยสติปัญญา เยี่ยเสินเยวียนและหลินต่างงัดฝีมือสารพัดรูปแบบมาดวลกันอย่างเฉลียวฉลาดและกล้าหาญ ปฏิภาณไหวพริบของทั้งสองนั้นโดดเด่น ดังนั้นความนิยมจึงยิ่งทวีคูณ
ทั้งสองฝังล้วนมีผู้สนับสนุน!
ปรากฏว่าอิ่งจือวาดให้ ‘หลิน’ ตาย
ไม่ทันไร รังต่อก็ระเบิด!
เมื่อผู้อ่านเห็นว่าหลินตาย พื้นที่แสดงความคิดเห็นของเรื่องบันทึกมรณะก็ระเบิดในทันที!
‘หลินตายแล้วเหรอ!’
‘ผมไม่ยอมรับพล็อตนี้!’
‘อิ่งจือลำเอียงเข้าข้างเยี่ยเสินเยวี่ยเกินไปหรือเปล่า!’
‘หลินถึงจะเป็นตัวแทนของความยุติธรรม!’
‘บ้าชะมัด อิ่งจือไอ้จอมหลอกลวง!’
‘อิ่งจือ เขียนให้หลินสุดที่รักของผมตายเลยเหรอ!’
‘คนประเภทเดียวกันมักรวมกลุ่มกัน สามเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อไม่มีสักคนที่เป็นคนดี น่าเสียดายที่ฉันเคยคิดว่าอิ่งจือไม่ได้ใจจืดใจดำ!’
‘ตอนนี้ดูแล้ว เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อสามคนนี้ไม่ได้จิตใจดีกันเลยสักคน!’
‘เอาอะไรมาเขียนให้หลินตาย?’
‘ไม่มีหลินแล้ว บันทึกมรณะก็ขาดจิตวิญญาณ!’
‘ผมบอกว่าเจ้าแก่อิ่งจือ ไม่มีใครคิดจะท้วงเลยเหรอ’
‘เห็นด้วย!’
‘ไม่ท้วง!’
‘เจ้าแก่อิ่งจือ!’
‘…’
ผู้อ่านถึงกับเท้าเอวด่าถึงเพื่อสนิทคิดไม่ซื่อทั้งสาม เพราะเรื่องที่อิ่งจือเขียนให้หลินตาย!
ชาวเน็ตนับว่ามองออก!
เพื่อนสนิททั้งสามนี้มีนิสัยชอบทำร้ายจิตใจแฟนคลับ!
ยกตัวอย่างเช่นฉู่ขวง
หมอนี่มีชื่อเสียงลือกระฉ่อน แรกเริ่มมีการตายของปี้เหยา จากนั้นก็ปัวโรต์ปลิดชีพตนเอง ภายหลังจึงถูกเรียกว่าเจ้าแก่!
ในตอนนั้นทุกคนคิดว่ามีเพียงฉู่ขวงที่ใจร้ายที่สุดในบรรดาสามสหาย!
อย่างน้อยเซี่ยนอวี๋และอิ่งจือก็ยังดีกว่า
ปรากฏว่าไม่ทันไรเซี่ยนอวี๋ก็สร้างภาพยนตร์เรื่องปากง สุนัขยอดกตัญญู ทำร้ายจิตใจผู้ชมจนต้องร้องขอชีวิต!
และด้วยภาพยนตร์เรื่องนี้เอง หลินเยวียนจึงกลายเป็น ‘เจ้าแก่’ ที่ผู้คนเรียกขานกัน
ในเวลานี้ หลายคนต่างรู้สึกว่า
ในบรรดาสามคนนี้ มีเพียงอิ่งจือที่ซื่อสัตย์
นับว่าเป็นการปลอบประโลมเดียวของทุกคน
ปรากฏว่าอิ่งจือกลับเขียนให้หลินกลับบ้านเก่า
ในเวลานี้ ทุกคนล้วนสิ้นหวังกับสามเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ
สามคนนี้!
ใจร้ายเหมือนกันหมด!
ไม่มีดีเลยสักคน!
อิ่งจือก็เป็นเจ้าแก่เหมือนกัน!
เพียงแต่อิ่งจือเก็บงำไว้ลึกกว่า จนกระทั่งตอนนี้จึงเผยเขี้ยวเล็บออกมา!
อย่างไรก็ตาม
บางทีอาจเป็นเพราะฉู่ขวงและเซี่ยนอวี๋ อิ่งจือเขียนให้หลินตาย จึงไม่ได้เกิดการลุกฮือที่ใหญ่มากนัก
ที่จริงแล้วยังมีอีกเหตุผลหนึ่ง
นั่นคืออิ่งจือโพสต์บนปู้ลั่ว เพื่ออธิบายกับผู้อ่าน
‘เรื่องราวต่อจากนี้จะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง’
ถึงแม้คำอธิบายนี้จะไม่ได้มีข้อมูลอะไรมากนัก แต่ก็ปลอบใจผู้คนได้ไม่น้อย
หลายคนถึงขั้นคาดหวังว่าเรื่องนี้จะมีการหักมุม
ในเรื่องบันทึกมรณะซึ่งมีธีมหลักคือการต่อสู้ด้วยสติปัญญา พล็อตเรื่องซึ่งหักมุมนั้นมีมากมายเหลือเกิน
อย่างไรก็ตาม
รอคอยด้วยเศษเสี้ยวของความคาดหวังที่ยังหลงเหลือ ในที่สุดก็เวลาของตอนจบเรื่องบันทึกมรณะก็มาถึง และจิตใจของทุกคนก็แหลกสลายลงในชั่วพริบตา!
เพราะว่า
ในตอนจบของการ์ตูน ตัวเอกชายเยี่ยเสินเยวี่ยก็เก็บข้าวของกลับบ้านเก่าด้วยเช่นเดียวกัน!
‘นี่คือพล็อตที่จะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง?’
‘เขียนให้เยี่ยเสินเยวี่ยตาย?!’
‘ยอมแล้วจ้า!’
‘ตรรกะของอิ่งจือก็หลักแหลมเกินนนน!’
‘อิ่งจือ: หลินถูกเยี่ยเสินเยวี่ยฆ่าตาย พวกคุณไม่พอใจ ผมเลยเขียนให้เยี่ยเสินเยวี่ยตาย แก้แค้นให้พวกคุณไง!’
‘แม่เจ้าโว้ย ต้องมีสารบบความคิดแบบไหนถึงคิดตอนจบยอดอัจฉริยะแบบนี้ขึ้นมาได้’
‘เจ้าแก่อิ่งจือไปนอนให้หนอนกินนะ!’
‘มิน่าล่ะการ์ตูนเรื่องนี้ถึงชื่อว่าบันทึกมรณะ ตัวละครทุกตัวตายหมดเลย!’
‘อ่านตอนจบแล้วอยากกัดลิ้นตัวเอง!’
‘…’
โกรธเคือง จนใจ จนสุดท้ายยอมรับ นี่คือตอนจบสุดท้ายซึ่งเรื่องบันทึกมรณะฝากไว้ให้กับแฟนๆ
หลัวเวยมองหลินเยวียนด้วยแววตาสับสน “นี่คือวิธีแก้ปัญหาของอาจารย์?”
หลินเยวียนพยักหน้า
หลินตายแล้ว ผู้อ่านไม่พอใจ
ผู้อ่านที่ไม่พอใจเหล่านี้ต้องเป็นแฟนคลับของหลินอย่างแน่นอน
คนที่พวกเขาเกลียดคือเยี่ยเสินเยวี่ย เพราะคนที่สังหารหลินคือเยี่ยเสินเยวี่ย
เขาจึงทำให้เยี่ยเสินเยวี่ยกลับบ้านเก่าเสียเลย แฟนคลับของหลินจะต้องพึงพอใจ
แฟนคลับของเยี่ยเสินเยวี่ยไม่พอใจ?
เป็นไปไม่ได้ ฆ่าคนแล้วต้องเอาชีวิตมาแลก เยี่ยเสินเยวี่ยฆ่าคนไปตั้งมากมาย ทั้งยังสังหารหลินอีก จะให้อยู่รอดปลอดภัยจนถึงตอนจบก็อาจไม่ได้เป็นพลังบวกสักเท่าไหร่
ดังนั้น
กลับบ้านเก่ากันให้หมดนี่แหละ
สองฝั่งเสมอกัน
ช่างเป็นตอนจบที่สมบูรณ์แบบ!