บทที่ 544 สู้กลับ
บทที่ 544 สู้กลับ
เมื่อซูอันและฉู่ชูเหยียนกลับไปถึงคฤหาสน์ฉู่ ฉู่ชูเหยียนก็เรียกฉินหว่านหรู และฉู่ฮวนเจามาบอกถึงแผนการของนาง
ฉินหว่านหรูรู้สึกตื่นเต้น “เยี่ยมไปเลย! เราน่าจะเริ่มโต้กลับตั้งนานแล้ว พ่อของเจ้าเป็นคนใจอ่อน เรากำลังถูกโจมตีจากทุกด้านแล้ว เราจะมัวมากังวลเกี่ยวกับความรู้สึกของคนพวกนั้นได้ยังไง?”
ซูอันเดาะลิ้นเมื่อได้ยินเรื่องนี้ ผู้หญิงคนนี้เป็นคนหัวร้อนจริง ๆ
ฉู่ฮวนเจาดูไม่เต็มใจ “พี่ใหญ่จะไปนานแค่ไหน?”
ฉู่ชูเหยียนกอดน้องสาวของนางและพูดอย่างอ่อนโยนว่า “ถ้าทุกอย่างราบรื่น ข้าควรจะกลับมาภายในสามเดือน ถ้านานกว่านั้นอาจใช้เวลาครึ่งปี เจ้าต้องฟังแม่และพี่เขยของเจ้าในขณะที่ข้าไม่อยู่ และอย่ามัวห่วงเล่นให้มากจนเกินไป”
ฉู่ฮวนเจาให้การรับรอง “ไม่ต้องห่วง ข้าจะไม่สร้างปัญหาให้เด็ดขาด!”
เหตุการณ์ล่าสุดดูเหมือนจะช่วยให้เด็กน้อยเติบโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้น
ฉินหว่านหรูค่อนข้างตกใจ การบอกให้ฮวนเจาฟังนางก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่ทำไมลูกสาวคนรองของนางต้องฟังพี่เขยด้วย?
และยิ่งไปกว่านั้น ฮวนเจากลับดูไม่อารมณ์เสียแม้แต่น้อย นางเต็มใจยอมรับโดยไม่มีการต่อต้าน
ฉู่ชูเหยียนส่งหนังสือเล่มเล็กให้ฉินหว่านหรู “ท่านแม่ ช่วยดูแลสมุดบัญชีนี้ให้ข้าด้วย ข้าไม่ต้องการนำไปที่เมืองหลวง”
แน่นอนว่านางไม่สามารถพกไพ่เด็ดติดตัวไปด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากนางต้องการจะยั่วยุและข่มขู่บุคคลระดับสูงเหล่านี้ นางไม่เปิดโอกาสให้หนังสือเล่มนี้ตกไปอยู่ในมือของศัตรู โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าคนเหล่านั้นตัดสินใจที่จะละทิ้งความยับยั้งชั่งใจทั้งหมดและลักพาตัวนางไป
แน่นอนว่าฉินหว่านหรูรู้ว่าลูกสาวคนโตกำลังคิดอะไรอยู่ นางเก็บหนังสือเล่มเล็กไว้อย่างระมัดระวัง “ไม่ต้องห่วง ข้าจะปกป้องมันอย่างดีที่สุดแม้ว่าตัวข้าจะต้องตาย!”
ซูอันอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นแทรก “ท่านแม่ยาย สถานการณ์ของเรายังไปไม่ถึงจุดนั้น ได้โปรดอย่าพูดสิ่งที่เป็นลางร้ายเช่นนั้นเลย”
ฉินหว่านหรูถลึงตามองเขา แต่เป็นครั้งแรกที่นางไม่เถียงกลับ
เสียงของฉู่ฮวนเจาเต็มไปด้วยความกังวล “พี่ใหญ่ท่านจะเป็นอันตรายไหม?”
ฉู่ชูเหยียนลูบหัวของนาง “ไม่ต้องกังวล ฮวนเจา จากระดับการบ่มเพาะของพี่สาวเจ้า การดูแลตัวเองไม่ใช่ปัญหา”
“ถึงพี่ใหญ่จะแข็งแกร่ง แต่ก็มีผู้บ่มเพาะระดับสูงในเมืองหลวงมากมาย! จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคนเหล่านั้นมุ่งเป้ามาที่ท่าน?”
แม้ว่าฉู่ฮวนเจามักจะประพฤติตัวเหมือนไร้กังวล แต่นางก็อดพูดไม่ได้
ฉู่ชูเหยียนยิ้ม ดูเหมือนว่าแม้แต่น้องสาวคนเล็กของนางก็เริ่มคิดอย่างมีเหตุผล “ไม่ต้องห่วง ตราบใดที่สมุดบัญชียังอยู่ ก็ไม่มีใครกล้าที่จะทำร้ายข้า”
จากนั้นนางก็หันไปหาอีกสองคนข้าง ๆ ด้วยท่าทางจริงจัง “ท่านแม่ อาซู ข้าจะเขียนจดหมายมาหาบ่อย ๆ เพื่อให้รู้ว่าข้าปลอดภัย แต่ถ้าหากไม่ได้รับข่าวสารใด ๆ จากข้าเป็นเวลาหลายวัน ให้คิดเอาไว้เลยว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับข้า หากเป็นเช่นนั้น ท่านกับอาซูควรดำเนินการเปิดเผยเนื้อหาของสมุดบัญชี ตระกูลฉู่ของเราถูกสร้างขึ้นจากหยาดเหงื่อและโลหิต ผ่านสนามรบและการแย่งชิงมานับไม่ถ้วน เราไม่กลัวที่จะลากทุกคนลงนรกไปกับเราด้วย!”
ฉินหว่านหรูจับมือลูกสาวของนางไว้แน่น นางเรียกชื่อลูกสาว “ชูเหยียน!”
แม้ว่านางจะเป็นคนแข็งกร้าวเอาแต่ใจ แต่นางก็ยังเป็นผู้หญิง มีบางอย่างเลวร้ายเกิดขึ้นกับสามีของนาง และลูกสาวของนางกำลังเดินทางไปเสี่ยงอันตราย และอนาคตของตระกูลฉู่ก็ยังไม่แน่ชัด มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่นางจะแสดงด้านที่อ่อนแอของตัวเองออกมา
เมื่อเห็นแม่ของพวกนางเป็นเช่นนี้ ลูกสาวสองคนก็พากันกอดแม่ของพวกนาง
ผู้หญิงสามคนสะอื้นพร้อมกันครู่หนึ่งแล้วค่อยสงบลง
ตอนนี้เองที่ฉินหว่านหรูได้สติและคิดได้ว่าซูอันยังคงจ้องมองทุกอย่างอยู่ไม่ห่าง ใบหน้าของนางแดงก่ำ
และนางก็ยืดตัวตรงอย่างรวดเร็ว เช็ดน้ำตาที่เปื้อนแก้มอย่างเร่งรีบ “ยังไงก็ตาม ชูเหยียน ในเมื่อเจ้าจะไปที่เมืองหลวง เจ้าก็อย่าลืมไปเยี่ยมน้องสามของเจ้า… เขาอยู่คนเดียวในเมืองหลวงมาหลายปีแล้ว พวกเราผิดต่อเขาจริง ๆ”
ซูอันรู้มาบ้างแล้วว่าลูกชายคนสุดท้องของครอบครัวฉู่กำลังศึกษาอยู่ในเมืองหลวง น่าเสียดายที่พวกเขาไม่เคยพบหน้ากัน
ข้าสงสัยว่าข้าจะเข้ากับน้องชายคนนี้ของภรรยาได้ไหม? แต่ไม่เป็นไรหรอกข้ากับเขาเป็นผู้ชายด้วยกัน ไว้ข้าจะสอนทริคจีบหญิงเด็ด ๆ ให้ เขาจะต้องดีกับข้าแน่ ๆ!
ฉู่ชูเหยียนพยักหน้า “อืม ข้าจะไปเยี่ยมเขา”
“และถ้าหากต้องการความช่วยเหลือ ก็ไปหาตาของเจ้า” ฉินหว่านหรู แนะนำนาง
จู่ ๆ ซูอันก็เกิดความเข้าใจบางอย่างเกี่ยวกับตระกูลฉู่ ฉู่จงเทียนมีสถานะเป็นถึงอ๋อง แต่ฉินหว่านหรูกลับสามารถป้องกันไม่ให้สามีของนางมีอนุภรรยามาได้จวบจนทุกวันนี้แปลว่านางต้องมาจากสายตระกูลที่ยิ่งใหญ่มาก แต่ทำไมไม่มีใครในคฤหาสน์ตระกูลฉู่พูดถึงครอบครัวของฉินหว่านหรูบ้างเลย?
ฉู่ชูเหยียนดูเหมือนไม่แน่ใจ “ท่านแม่ ท่านตาและตระกูลฉู่ของเรา…”
“เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ เขาจะไม่เมินเฉยเมื่อมีสิ่งเลวร้ายเกิดขึ้นเช่นนี้” ฉินหว่านหรูลังเลเล็กน้อยก่อนเสริมว่า “แต่ถ้าเขาไร้หัวใจจริง ๆ เจ้าก็สามารถไปหาป้าของเจ้าได้ นางจะช่วยเจ้าอย่างแน่นอน”
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของฉู่ชูเหยียน เมื่อนางได้ยินฉินหว่านหรู พูดถึงป้าของนาง “เข้าใจแล้ว”
หลังจากพูดคุยกันจบและกลับไปที่ตำหนักไร้เสียง ซูอันถามฉู่ชูเหยียน ว่า “แม่ของเจ้ามีพี่น้องด้วยงั้นเหรอ?”
“มี” ฉู่ชูเหยียนเริ่มจัดของของนาง
“นางเป็นญาติแท้ ๆ ทางสายเลือด?”
“แน่นอน ท่านป้าดีต่อข้ามาโดยตลอด แต่ข้าไม่ได้พบนางมานานแล้ว” รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของชูเหยียนขณะที่นางนึกถึงอดีต
“อืม” ซูอันตอบ ความคิดหนึ่งเกิดขึ้นกับเขา “ยังไงก็ตาม เจ้าต้องจำไว้ว่าเจ้ากำลังข่มขู่คนเหล่านั้นให้พวกเขาจำเป็นต้องช่วยเหลือ เจ้าไม่ได้ไปขอความช่วยเหลือจากพวกเขา” เขาเตือนนาง “และอย่าทำอะไรโง่ ๆ เพื่อประโยชน์ของตระกูล”
ฉู่ชูเหยียนตกตะลึง “หมายความว่ายังไงที่ว่าโง่?”
ซูอันอธิบายอย่างลังเลว่า “ตัวอย่างเช่น บางตระกูลอาจต้องการความบริสุทธิ์ของเจ้าเป็นหนึ่งในเงื่อนไขของพวกเขาเพื่อช่วยตระกูลฉู่ เจ้าห้ามตกลงกับเงื่อนไขพวกนี้!”
พวกละครทีวีจากโลกก่อนหน้านี้ของเขาเต็มไปด้วยแผนการสกปรกเช่นนี้ แน่นอนเขาไม่ต้องการให้มันเกิดขึ้นกับภรรยาของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงเตือนนางล่วงหน้าเพื่อเป็นการป้องกันไว้ก่อน
ฉู่ชูเหยียนยิ้ม “หึหึ”
ซูอันปราม “ข้าขอห้ามเจ้าเอาไว้อย่างเด็ดขาด!”
“ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าไม่ได้โง่ขนาดนั้น นอกจากนี้…” ใบหน้าของฉู่ชูเหยียนแดงขึ้นเล็กน้อย “ในหัวใจของข้า…ไม่มีใครสามารถเทียบเจ้าได้”
ซูอันรู้สึกท่วมท้นเมื่อได้ยินเรื่องนี้ เขาอุ้มนางขึ้นในอ้อมแขนและเดินไปที่เตียง
“เดี๋ยว…” ฉู่ชูเหยียนตื่นตระหนก นางรีบหยิบหนังสือเล่มหนึ่งออกมา “เจ้าเก็บมันเอาไว้ให้ดีเพื่อข้าด้วย”
ซูอันมองตัวอักษรขนาดใหญ่บนหน้าปก: ‘ภรรยาผู้น่ารัก : เซียนกระบี่ไร้เทียมทานกับภารกิจตามหารักแท้ใน 99 คืน’