บทที่ 554 ภารกิจที่ใช้เพียงสองคน
บทที่ 554 ภารกิจที่ใช้เพียงสองคน
เพ่ยเหมียนหมานยิ้ม “ไม่ต้องห่วง ข้าดูโง่ขนาดนั้นเลยเหรอ? แน่นอนว่าข้าจะไม่ทำเรื่องอันตรายจนเกินไป”
น้ำเสียงของนางบ่งบอกชัดเจนว่านางจะไม่ละทิ้งการค้นหาแผ่นกระเบื้อง
ซูอันต้องการจะพูดปรามต่อ แต่ก็ต้องหยุด ช่างมันเถอะ ข้าคงไม่สามารถโน้มน้าวใจนางเป็นอย่างอื่นได้ นางเป็นคนฉลาดนางน่าจะรู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ และคงไม่เอาชีวิตไปทิ้งง่าย ๆ
ขณะที่เพ่ยเหมียนหมานกำลังจะพูดอะไรบางอย่างต่อ นางกลับสังเกตเห็นว่า ซูอันหยิบสิ่งที่เหี่ยวแห้งขึ้นมาอีกครั้ง นางตื่นตระหนก “เจ้าหยิบมันขึ้นมาอีกทำไม?”
“ใครจะไปรู้ สักวันมันอาจจะมีประโยชน์ก็ได้!” ซูอันยิ้ม เขาเก็บมันกลับเข้าไปในกล่อง
“ยี้!” เพ่ยเหมียนหมานร้องด้วยความรังเกียจ และเมื่อคิดว่าวันนี้คงไม่มีอะไรคืบหน้าอีกแล้ว นางจึงพุ่งตัวหายไปในความมืดของยามค่ำคืนอย่างไม่ร่ำลา
ซูอันยิ้ม มีหลายสิ่งที่เขาไม่สามารถอธิบายให้นางฟังได้ สิ่งนี้อาจมีประโยชน์ในช่วงเวลาที่สำคัญ ดังนั้นจะโยนมันทิ้งไปได้อย่างไร?
…
เมื่อชายหนุ่มกลับไปถึงคฤหาสน์ตระกูลฉู่มันก็เป็นเวลาดึกดื่นแล้ว ซูอันไปที่ ที่เรือนไร้เสียงแต่น่าเสียดายที่สาวงามผู้เป็นเจ้าของไม่อยู่เสียแล้ว…
หัวใจของซูอันดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความว่างเปล่า
ซูอันถอนหายใจยาว เขาคิดถึงความรู้สึกตอนที่นอนข้างภรรยาที่งดงามของตัวเอง
ฉู่ชูเหยียนจะไม่กลับมาอีกนาน ดูเหมือนว่าเขาจะต้องมีชีวิตอยู่อย่างหลวงจีนไปอีกพักใหญ่
…
สองวันที่สงบสุขผ่านไปในวันที่สาม ซูอันไม่ได้ไปสถาบันจันทร์กระจ่าง แต่กลับเข้าพบฉินหว่านหรูเป็นการส่วนตัวแทน “ท่านแม่ยาย ข้ามีเรื่องรบกวนให้ท่านช่วย”
“เรื่องอะไร?” ฉินหว่านหรูรู้สึกประหลาดใจ ทำไมไอ้เด็กนี่ถึงได้ลึกลับนัก?
ซูอันเอ่ยขึ้น “ตอนนี้ข้ารู้ที่อยู่ของใบอนุญาตค้าเกลือที่ถูกขโมยไปแล้ว”
“อะไรนะ?!” ฉินหว่านหรูยืนขึ้นทันที เหตุผลที่ตระกูลฉู่อยู่ในวิกฤตเช่นนี้ก็เพราะใบอนุญาตค้าเกลือเหล่านั้น นางจะสงบสติอารมณ์ได้อย่างไร? “ใบอนุญาตค้าเกลือพวกนั้นอยู่ที่ไหน? ข้าจะส่งคนไปเอากลับมาเดี๋ยวนี้!”
ซูอันตกใจไปกับอารมณ์ของนาง
เขารอเวลาให้นางสงบลงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อ “ข้าไม่ได้บอกท่านเรื่องนี้มาก่อนเพราะข้ากังวลว่าท่านจะบุ่มบ่ามเกินไป ถ้าเราส่งกองทหารเข้าไป เราจะได้ใบอนุญาตค้าเกลือของเรากลับคืนมาได้ยังไง?”
ฉินหว่านหรูขมวดคิ้ว “เจ้าหมายถึงอะไร?”
ซูอันกล่าวว่า “ข้ามีข้อมูลที่เชื่อถือได้ว่าคืนนี้ใบอนุญาตค้าเกลืออยู่ที่ไหน แต่เราอาจทำให้พวกเขาแตกตื่นถ้าเราส่งทหารเข้าไป”
ฉินหว่านหรูขมวดคิ้ว คำพูดของซูอันสมเหตุสมผลมาก “แล้วเจ้าคิดว่ายังไง?”
ซูอันกล่าวว่า “เราสองคนควรปลอมตัวและหาโอกาสที่จะเอาใบอนุญาตค้าเกลือเหล่านั้นกลับคืนมา โดยที่เราจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ”
“เราสองคน?” ฉินหว่านหรูตกใจ
ซูอันพยักหน้า “จริง ๆ แล้วข้าสามารถทำได้คนเดียว แต่ระดับการบ่มเพาะของข้ายังค่อนข้างต่ำ มันจะปลอดภัยกว่ามากถ้ามีผู้บ่มเพาะระดับสูงอยู่เคียงข้างข้า เมื่อพิจารณาถึงทางเลือกของข้า คนที่น่าเชื่อถือที่สุดในตระกูลฉู่ก็คือท่าน”
ฉินหว่านหรูพ่นลม “เจ้าคงไม่บอกข้าเกี่ยวกับใบอนุญาตค้าเกลือ ถ้าเจ้าไม่ต้องการให้ข้าเป็นคนคุ้มกันเจ้า”
ซูอันหัวเราะแหะ ๆ “ข้าแค่ไม่อยากทำให้ศัตรูรู้ตัว”
“เจ้าแน่ใจเหรอว่าเราแค่สองคนจะจัดการเรื่องนี้ได้?” ฉินหว่านหรูถาม
นางรู้ว่าใครก็ตามที่ได้รับใบอนุญาตค้าเกลือเหล่านั้นไม่ใช่กลุ่มอิทธิพลธรรมดาอย่างแน่นอน แม้ว่าระดับการบ่มเพาะของนางจะค่อนข้างสูง แต่นางก็ไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดในเมืองจันทร์กระจ่าง…
ซูอันยิ้มอย่างคลุมเครือ “ท่านกลัวเหรอ?”
อารมณ์ของฉินหว่านหรูพลุ่งพล่านขึ้น “นี่มันเรื่องตลกอะไรกัน? ข้าจะกลัวไปทำไม?”
—
ท่านยั่วยุฉินหว่านหรูสำเร็จ
ได้รับคะแนนความโกรธแค้น + 111!
—
ซูอันอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ผู้หญิงคนนี้หงุดหงิดง่ายจริง ๆ นางฮุบเหยื่อของเขาอย่างง่ายดาย “ท่านแม่ยายไม่จำเป็นต้องกังวล ถ้าเราพาคนไปมากเกินไป เราจะทำให้คนเหล่านั้นเตลิดหนี สองคนกำลังดี อีกอย่าง ข้าได้เตรียมการอย่างอื่นเอาไว้แล้วด้วย”
“เตรียมการอื่น?” ฉินหว่านหรูสงสัย
“ข้าจะอธิบายในระหว่างทางไป พวกเรารีบไปกันดีกว่า” ซูอันกล่าว
“ได้!” ฉินหว่านหรูลุกขึ้น
ซูอันกลับหยุดนางไว้ “ท่านแม่ยาย ข้าเกรงว่าชุดที่ใส่อยู่ในตอนนี้ของท่านจะไม่เหมาะ”
ปัจจุบัน ฉินหว่านหรูแต่งกายด้วยเสื้อผ้าอันวิจิตรงดงามซึ่งเป็นเครื่องแต่งกายที่ฟุ่มเฟือยและแสดงถึงความสูงส่ง นางจะเป็นจุดรวมความสนใจของทุกคนทันทีไม่ว่านางจะไปที่ไหน แล้วแผนจะสำเร็จได้อย่างไร?
“เดี๋ยวข้ามา” ฉินหว่านหรูออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว
ขณะที่ซูอันเริ่มรู้สึกเบื่อ เสียงของฉินหว่านหรูก็ดังมาจากข้างหลังเขา “ข้าพร้อมแล้ว”
ซูอันหันกลับมาและพอใจกับสิ่งที่เขาเห็น ชุดรัดรูปของฉินหว่านหรูนั้นเรียบง่ายไร้รอยปัก แม้แต่ปิ่นปักผมหรูหราที่นางมักสวมก็หายไป
ผมที่เคยม้วนเก็บอย่างพิถีพิถันของนางขณะนี้ถูกมัดอย่างไม่ใส่ใจ
แต่รูปร่างที่สมส่วนสวยงามของนางยังคงเห็นได้อย่างชัดเจน
เมื่อเทียบกับความสง่างามตามปกติของนาง รูปลักษณ์ในตอนนี้ยังคงเต็มไปด้วยความดึงดูดแถมยังดูอ่อนเยาว์กว่าเดิม
ฉินหว่านหรูขมวดคิ้ว “เจ้ามองอะไรนักหนา!?”
ซูอันยิ้ม “นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าได้เห็นรูปลักษณ์นี้ของท่านแม่ยาย ถ้าข้าไม่รู้ ข้าคงคิดว่าท่านเป็นพี่สาวของชูเหยียนและฮวนเจา
“ปากเจ้าเป็นอย่างนี้ไม่น่าแปลกใจที่ชูเหยียนจะถูกเจ้าหลอก!” ฉินหว่านหรูเย้ยหยัน อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงคนไหนที่ไม่ชอบให้คนอื่นชมว่าสวยและอ่อนเยาว์?
ทั้งสองคนไม่ได้ออกทางประตูหลักเพื่อหลีกเลี่ยงการดึงความสนใจ แต่กลับกระโดดข้ามกำแพงที่ด้านหลังออกไปแทน
ฉินหว่านหรูมองสำรวจไปรอบด้าน และเมื่อมั่นใจแล้วว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ นางจึงหันไปหาซูอันและถามว่า “ตอนนี้เราจะไปไหนกัน?”
“ค่ายกองทหารลาดตระเวนลำน้ำ!” ซูอันพูดเบา ๆ
“ค่ายกองทหารลาดตระเวนลำน้ำ?” ใบหน้าของฉินหว่านหรูมืดลง “นั่นคือที่ที่ใบอนุญาตค้าเกลืออยู่เหรอ?”
“ไม่ใช่” ซูอันส่ายหัว “ท่านแม่ยายกังวลว่าแค่เราสองคนจะไม่เพียงพอไม่ใช่เหรอ? เราต้องการความแข็งแกร่งของพวกเขาเป็นแผนสำรอง”
ฉินหว่านหรูขมวดคิ้ว “เจ้าไม่ต้องการให้ข้านำกองทัพผ้าคลุมสีชาดมาด้วย แต่เจ้ากลับเลือกกองทหารลาดตระเวนลำน้ำ แบบนี้พวกที่ถือใบอนุญาตค้าเกลือของเราอยู่มันก็เตลิดหนีเหมือนกันไม่ใช่หรือไง? แถมกองทหารลาดตระเวนลำน้ำเหล่านี้ล้วนแต่ไร้ประโยชน์ สู้เอากองทัพผ้าคลุมสีชาดของตระกูลฉู่เรามาด้วยจะดีกว่าไม่ใช่หรือไง?”
“ท่านคิดจริง ๆ เหรอว่าซ่างเชียนจะสั่งกองทหารของเขาให้มากับเรา?” ซูอันถาม
“แน่นอน เขา…” ฉินว่านหรูก็เข้าใจในทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร ใบอนุญาตค้าเกลือเป็นของตระกูลฉู่และตระกูลหวาง หากซ่างเชียนนำกองทหารของเขาบุกตะลุยเข้าไปชิงและประสบความสำเร็จ ซ่างเชียนจะต้องส่งคืนใบอนุญาตค้าเกลือทั้งหมดไปยังเจ้าของโดยชอบธรรม
นั่นหมายความว่าตระกูลฉู่จะผ่านพ้นวิกฤตในปัจจุบันได้อย่างง่ายดาย ตระกูลซ่างจะอยากให้ผลเช่นนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร?
อย่างไรก็ตาม หากตระกูลซ่างเพิกเฉยไม่ทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขาเองก็จะต้องกังวลเช่นกันว่าใบอนุญาตค้าเกลืออาจจะถูกตระกูลฉู่ชิงกลับคืนไปสำเร็จก็ได้
เหลือทางเดียวเท่านั้นที่ปลอดภัยที่สุดที่ต้องทำ ก็คือนำใบอนุญาตค้าเกลือมาไว้ในมือของพวกเขาเอง แต่การใช้กองทหารลาดตระเวนลำน้ำทำเช่นนั้นมันจะอุกอาจเกินไป ดังนั้นตระกูลซ่างน่าจะส่งผู้ช่วยที่ไว้ใจได้สักสองสามคนมาจัดการกับเรื่องนี้