ตอนที่ 550 ทางแก้ปัญหา

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

ความหวัง​งั้น​หรือ

​ทุกคน​มองหน้า​กัน​เลิ​่​กลั​่ก​ ​ไม้​รู้​ว่าที่​อวี​้​จิ​่​นพูด​หมายความว่า​อย่างไร

​จ้าว​ซื่อ​หลาง​กระแอม​เสียง​ออกมา​ ​เอ่ย​ถาม​ ​“​ท่าน​อ๋อง​จะ​ให้​ความหวัง​ชาวบ้าน​พวก​นั้น​อย่างไร​หรือ​”

​“​ข้า​ขอ​ถาม​ใต้เท้า​จ้าว​ก่อน​ ​เวลานี้​มี​ชาวบ้าน​รวมตัวกัน​อยู่​ที่ทาง​ฝั่ง​ตะวันตก​เท่าใด​”

​จ้าว​ซื่อ​หลาง​รู้​จำนวน​คน​อยู่​ใน​ใจ​อย่างชัดเจน​ ​จึง​รีบ​เอ่ย​ขึ้น​ ​“​การ​นับ​สิ้นสุดลง​เมื่อวาน​ ​มี​ประมาณ​สอง​หมื่น​แปด​พัน​กว่า​คน​”

​“​แล้ว​ทาง​ฝั่ง​ตะวันออก​ล่ะ​”

​จ้าว​ซื่อ​หลาง​ทำ​หน้า​กลืนไม่เข้าคายไม่ออก​ ​“​จำนวน​คน​ของ​ฝั่ง​ตะวันออก​ไม่​อาจ​บันทึก​เป็น​จำนวน​ได้​ ​เนื่องจาก​มี​คน​ล้มตาย​เพราะ​โรคระบาด​…​”

​ขุนนาง​ท้องถิ่น​สอง​สาม​ท่าน​ยกมือ​ขึ้น​มา​เช็ด​หาง​ตา​อยู่​เงียบๆ

​อำเภอ​เฉียน​เหอ​ถือว่า​เป็น​เมือง​ใหญ่​ที่​มี​ประชากร​มากกว่า​ห้า​หมื่น​คน​ ​ทว่า​เนื่องจาก​เกิด​แผ่นดินไหว​และ​โรคระบาด​ทำให้​จำนวน​ประชากร​ลดลง​ไป​ครึ่งหนึ่ง

​คน​เหล่านี้​ล้วน​เป็น​คนที​่​มีชีวิต​อยู่​จริง​ทั้งนั้น

​“​ข้า​เคย​ถาม​หมอ​หลวง​แล้ว​ ​ระยะ​ฟักตัว​ของ​โรคระบาด​จะ​อยู่​ที่​ประมาณ​ครึ่ง​เดือน​ ​ซึ่ง​นับเป็น​เวลา​สิบ​กว่า​วัน​แล้ว​ที่​พบ​ว่า​มี​โรคระบาด​เกิด​ครั้งแรก​จนถึง​ตอนนี้​ ​ผู้​ที่มา​ฝั่ง​ตะวันออก​ช่วงแรก​ก็​เพิ่ง​มา​ได้​เพียง​ไม่​กี่​วัน​ ​เหตุใด​ถึง​ไม่​คัดเลือก​คน​สัก​ร้อย​คน​ไป​ตั้งค่าย​อยู่​นอกเมือง​ชั่วคราว​เพื่อ​บำรุงขวัญ​ชาวบ้าน​ ​หลังจาก​ผ่าน​ระยะ​ฟักตัว​ไป​ได้​อย่างปลอดภัย​ ​ก็​สามารถ​ปล่อย​ชาวบ้าน​ฝั่ง​ตะวันตก​ออกจาก​เมือง​ไป​ได้​แล้ว​”

​เมื่อ​ผ่าน​ระยะ​ฟักตัว​แล้ว​ไม่มี​อาการ​ใด​กำเริบ​ก็​ปล่อย​ออก​ไปนอก​เมือง​ได้​ ​พวก​ขุนนาง​ต่าง​ก็​วางแผน​ว่า​จะ​ทำ​เช่นนี้​ ​เพียงแต่ว่า​เพื่อให้​มั่นใจ​ว่า​จะ​ไม่มี​อะไร​ผิดพลาด​ ​พวกเขา​จึง​ไม่ได้​เตรียม​ว่า​จะ​ปล่อย​ใคร​ออก​ไป​ก่อน​ ​ถึง​ได้​ทำให้​สถานการณ์​ระหว่าง​ผุ​้​ประสบภัย​กับ​ทาง​ราชสำนัก​ยิ่ง​ตึงเครียด​เข้าไป​อีก

​ถึงแม้​จ้าว​ซื่อ​หลาง​จะ​คิด​ว่า​มัน​ไม่​ง่าย​เลย​ที่​องค์​ชาย​ท่าน​หนึ่ง​จะ​คิด​ทำ​เพื่อ​ชาวบ้าน​ ​แต่​ก็​คิด​ว่า​ข้อเสนอ​ของ​อวี​้​จิ​่​นมัน​ไร้เดียงสา​เล็กน้อย​ ​จึง​ส่ายหน้า​พูด​ขึ้น​ ​“​เวลานี้​ฝั่ง​ตะวันตก​มี​ประชากร​ราว​สาม​หมื่น​คน​ ​ท่าน​อ๋อง​คิด​แล้ว​หรือไม่​ว่า​จะ​คัดเลือก​คน​ออกมา​ร้อย​คน​ได้​อย่างไร​ ​แล้ว​ใน​ร้อย​คนเลื​อก​อีก​หนึ่ง​ ​ควรจะ​เลือก​คน​ไหน​ ​ไม่​เลือก​คน​ไหน​ดี​ ​ผู้คน​ไม่ได้​กังวล​หรอก​ว่า​ตัวเอง​จะ​เป็น​อย่างไร​ ​แต่​กังวล​ว่า​จะ​ไม่​เท่าเทียมกัน​ ​ถึง​ตอนนั้น​ชาวบ้าน​ที่​ไม่​ถูก​เลือก​จะ​รู้สึก​แค้นใจ​เอา​ ​ซึ่ง​บางที​สถานการณ์​อาจจะ​วุ่นวาย​มากกว่า​ตอนนี้​เสียอีก​”

​“​เหตุผล​ที่​ทุกคน​กังวล​ว่า​จะ​ไม่​เท่าเทียมกัน​นั้น​ไม่ผิด​เลย​ ​เช่นนั้น​การ​เลือก​จาก​คน​ทั้งหมด​จึง​ไม่​อาจ​ทำให้​ทุกคน​เชื่อถือได้​”​ ​อวี​้​จิ​่น​เอ่ย​พูด​ท่าที​เรียบ​เฉย

​“​ท่าน​อ๋อง​หมายความว่า​…​”

​อวี​้​จิ​่น​ยิ้ม​มอง​ทุกคน​ ​แล้ว​พูด​ออกมา​ ​“​จับฉลาก​”

จับฉลาก​งั้น​รึ

​ทุกคน​ได้​แต่​มองหน้า​กัน​ไปมา​ด้วย​ความแปลกใจ​ ​ไม่รู้​จะ​ทำ​อย่างไร​ดี​

​เรื่องจริง​จัง​ขนาด​นี้​จะ​ใช้​วิธี​จับฉลาก​งั้น​หรือ

​อวี​้​จิ​่​นม​อง​ทุกคน​ด้วย​สีหน้า​เฉยชา​ ​ยิ้มเยาะ​อยู่​ใน​ใจ

จับฉลาก​มัน​ทำไม​กัน​ ​เขา​ก็​จับฉลาก​ถึง​ได้มา​อยู่​นี่​!

​ผู้ใด​กล้า​พูดจา​มั่วซั่ว​ ​เขา​จะ​พูด​เรื่อง​ที่​เสด็จ​ทำ​ออกมา​ตรงๆ​ ​ดู​สิว​่า​พวกเขา​ยัง​จะ​กล้า​พูด​อะไร​ออกมา​อีก​หรือไม่

​โชคดี​ที่​ถึงแม้ว่า​พวก​ขุนนาง​จะ​รู้สึก​ว่าการ​จับสลาก​มัน​ดู​ไม่​ค่อย​จริงจัง​นัก​ ​แต่​พอคิด​ดู​อย่างละเอียด​ ​กลับ​รู้สึก​ว่า​มัน​น่าจะ​ดีกว่า​วิธี​อื่น

​การ​จับฉลาก​นั้น​ถูก​ตัดสิน​โดย​โชคชะตา​ ​เมื่อ​ปล่อย​ให้​ฟ้า​ลิขิต​โชคชะตา​ ​ผู้​ที่​ไม่​ถูก​เลือก​ก็​ไม่​อาจ​ตำหนิ​ใคร​ได้

​แม้​จะ​รู้สึก​ว่าวิ​ธี​นี้​น่าจะ​ลงมือทำ​ได้​ ​แต่​ก็​ยัง​มี​รายละเอียด​อีก​มากมาย​ที่​ต้อง​ร่วม​หารือ​กัน​ก่อน

​มี​ขุนนาง​ท้องถิ่น​ท่าน​หนึ่ง​พูด​ออกมา​อย่าง​อด​ไม่ได้​ ​“​หาก​จับฉลาก​ ​ควรจะ​จับ​อย่างไร​ ​ให้​คน​นับ​หมื่น​ต่อ​แถว​จับฉลาก​เรียง​ตามลำดับ​ ​มัน​ยุติธรรม​แล้ว​หรือ​ ​อีก​อย่าง​ ​ถึงแม้ว่า​คน​นับ​หมื่น​คน​นี้​ล้วน​รวมตัวกัน​อยู่​ที่​ฝั่ง​ตะวันตก​ ​แต่​มัน​มี​การ​แบ่ง​พื้นที่​ ​ปกติ​จะ​เคร่งครัด​พวกเขา​เรื่อง​ไม่​ให้​เพ่นพ่าน​ไป​ไหน​มา​ไหน​ ​เพื่อ​เลี่ยง​การสัมผัส​กับ​ผู้​ที่​ติดเชื้อ​ที่​อาจ​ให้​ก่อให้เกิด​การ​แพร่กระจาย​เป็น​วงกว้าง​ ​หาก​ให้​พวกเขา​มารวม​ตัว​อยู่​ด้วยกัน​ ​ผู้​ติดเชื้อ​ก็​อาจ​เพิ่มจำนวน​ขึ้น​อย่างรวดเร็ว​…​”

​อวี​้​จิ​่​นพ​ยัก​หน้า​ ​เห็นด้วย​กับ​สิ่ง​ที่​ขุนนาง​พูด

​แน่นอน​ว่า​เขา​เห็นด้วย​กับ​ประโยค​หลัง

​การ​จับฉลาก​นั้น​มี​จุด​หนึ่ง​ที่​มหัศจรรย์​ ​ไม่ว่า​จับ​ก่อน​หรือ​หลัง​ ​อันที่จริง​ความเป็นไปได้​ล้วน​เท่ากัน​ ​ทว่า​ผู้คน​มักจะ​คิด​ว่า​หาก​ได้​จับ​ก่อน​จะ​มีโอกาส​มากกว่า​ ​ซึ่ง​เขา​ไม่ได้​เตรียม​จะ​พูด​ให้​มากความ​เพื่อ​อธิบาย​ให้​คน​พวก​นี้​ฟัง​ ​ส่วน​ที่​ขุนนาง​บอกว่า​หาก​คน​นับ​หมื่น​คน​มารวม​ตัว​กัน​อาจ​ทำให้​ผู้​ติดเชื้อ​เพิ่มขึ้น​นั้น​มัน​น่าจะเป็น​ไป​ได้​จริงๆ

​“​การ​รวมตัวกัน​เพื่อ​จับฉลาก​นั้น​ไม่เหมาะสม​จริงๆ​ ​ใต้เท้า​จ้าว​ ​ผู้คน​ที่รวม​ตัว​กัน​อยู่​ฝั่ง​ตะวันตก​แบ่ง​ออ​อก​เป็น​อีก​กี่​เขต​”

​“​ห้า​เขต​ ​ทุก​เขต​จะ​มี​ประชากร​ห้า​ถึง​หก​พัน​คน​ ​และ​ห้า​ถึง​หก​พัน​คน​นี้​ก็​แบ่ง​ออก​เป็น​แต่ละ​พื้นที่​ ​นอกจาก​แต่ละ​พื้นที่​แล้วก็​แบ่ง​เป็น​กลุ่ม​ ​เพื่อให้​สะดวก​ต่อ​การ​จัดการ​”

​“​หนึ่ง​กลุ่ม​มี​กี่​คน​”

​จ้าว​ซื่อ​หลาง​มอง​ไป​ยัง​นายอำเภอ​เฉียน​เหอ

​นายอำเภอ​เฉียน​เห​อม​อง​ไป​ที่​ลูกน้อง

​ลูกน้อง​จึง​รีบ​เอ่ย​ขึ้น​ ​“​ใน​หนึ่ง​พื้นที่​จะ​มี​หก​หน่วย​ ​ทุกหน​่วย​จะ​แบ่ง​เป็น​สิบ​กลุ่ม​ ​แต่ละ​กลุ่ม​จะ​มี​ประชากร​ราวๆ​ ​หนึ่งร้อย​คน​”

​อวี​้​จิ​่น​ตั้งใจฟัง​ ​เปลี่ยน​ทัศนคติ​ต่อ​เจ้าหน้าที่​เหล่านี้​ไป​โดยไม่รู้ตัว

​คนที​่​ได้​ลงมือทำ​จริงๆ​ ​มีประสบการณ์​มากกว่า​คนนอก​อย่าง​เขา

​เดิม​ผู้ประสบภัย​นับ​หมื่น​ที่​ยุ่งเหยิง​ ​เมื่อ​แบ่ง​ออก​เป็น​เช่นนี้​ ​ก็​จะ​สามารถ​จัดการ​ดูแล​ได้​เหมือน​ทหารยาม

​เพียงแต่ว่า​ชาวบ้าน​ที่​อารมณ์​เดือด​มารวม​ตัว​กัน​นั้น​มัน​จัดการ​ยาก​เสีย​ยิ่งกว่า​ทหาร​อีก​ ​อีกทั้ง​พลทหาร​ที่มา​สงเคราะห์​ผู้ประสบภัย​จำนวนมาก​ก็​มีหน้า​ที่​ที่​ถูก​สั่ง​ให้​ไป​ทำ​ ​จึง​มี​กำลังคน​ไม่​เพียงพอ​ใน​การ​จัดการ​ผู้ประสบภัย​ ​ถึง​ได้​เกิดเหตุ​การจลาจล​มากมาย

​อวี​้​จิ​่น​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​แล้ว​ยิ้ม​พูด​ขึ้น​ ​“​ใต้เท้า​ทุกท่าน​รอบคอบ​เช่นนี้​ ​ข้า​เลื่อมใส​ยิ่งนัก​”

​ทุกคน​ประหลาดใจ​ที่​ได้รับ​คำชม​ ​ต่าง​ทยอย​พูด​ขึ้น​ ​“​ท่าน​อ๋อง​ชม​เกินไป​แล้ว​”

​ต่าง​รู้สึก​ดี​ต่อ​อวี​้​จิ​่​นขึ​้​นมา​ใน​ใจ​ทันที

​ท่าน​อ๋อง​ที่​สง่าผ่าเผย​เห็น​ถึง​ความพยายาม​ของ​พวกเขา​ ​นับว่า​น่า​ปลื้มใจ

​“​ในเมื่อ​แบ่ง​ได้​อย่างละเอียด​แล้ว​งั้นก็​ดี​เลย​ ​ให้​แต่ละ​กลุ่ม​ใช้​วิธี​จับฉลาก​ใน​การคัดเลือก​คน​ออกมา​หนึ่ง​คน​ ​ทั้ง​เท่าเทียม​ ​ยุติธรรม​ ​ซื่อสัตย์​และ​น่าเชื่อถือ​ ​ไม่มี​ผู้ใด​ว่า​อะไร​ได้​”

​จ้าว​ซื่อ​หลาง​ยื่น​นิ้ว​ออกมา​นับ​ ​“​เลือก​หนึ่ง​คน​ออกมา​จาก​ทุก​กลุ่ม​ ​รวม​ทุก​พื้นที่​ก็​จะ​ได้​หกสิบ​คน​ ​ห้า​เขต​ก็ได้​สาม​ร้อย​คน​พอดี​…​”

​ทุกคน​ต่าง​มองหน้า​กัน​ไปมา

​คัดเลือก​สาม​ร้อย​คน​ออกจาก​เมือง​ ​ดูเหมือน​น่าจะ​ทำได้

​“​หลังจาก​ทั้ง​สาม​ร้อย​คน​ออก​ไป​จาก​เมือง​ก็​ให้​ไปรว​มกั​นอยู​่​ข้างนอก​ ​โดย​มีทาง​ราชสำนัก​คอย​ดูแล​รับผิดชอบ​การกินอยู่​ของ​คน​พวก​นี้​คง​ไม่มีปัญหา​อะไร​หรอก​”

​เมื่อ​รู้​ว่า​เจ้าหน้าที่​ละ​ขุนนาง​พวก​นี้​ไม่ใช่​พวก​ที่​เอาแต่​กิน​แต่​ดื่ม​ทำ​อะไร​ไม่​เป็น​ ​อวี​้​จิ​่​นก​็​พูดจา​สุภาพ​ขึ้น​มากกว่า​เดิม

​เอาใจเขามาใส่ใจเรา​ ​ทุกคน​รับรู้​ได้​ถึง​ความสุภาพ​ของ​เขา​ ​ความรู้สึก​อัน​ดี​ก็​ยิ่ง​เพิ่มขึ้น

เยี​่​ยน​อ๋อง​เก่ง​กว่า​องค์​รัชทายาท​เยอะ​เลย​…

​จ้าว​ซื่อ​หลาง​คิด​ไตร่ตรอง​พลาง​พูด​ขึ้น​ ​“​ดูแล​คน​สาม​ร้อย​คน​นั้น​ไม่มีปัญหา​”

​อวี​้​จิ​่น​ยิ้ม​ ​“​ทั้ง​สาม​ร้อย​คน​นี้​เท่ากับ​เป็นความ​หวัง​ของ​ชาวบ้าน​ใน​เมือง​ ​เมื่อมี​ความหวัง​ ​พวกเขา​จะ​สามารถ​ทน​รอต​่อ​ไป​ได้​ ​ไม่ใช่​เข้ามา​ปะทะ​ไม่​หยุด​”

​ทุกคน​พยักหน้า​เห็นด้วย​อย่าง​ไม่รู้​ตัว​ ​นับว่า​เห็นด้วย​กับ​ข้อเสนอ​ของ​อวี​้​จิ​่น​

​“​ยัง​มี​อีก​เรื่อง​หนึ่ง​ที่​ข้า​อยาก​จะ​เตือน​ทุกท่าน​”

​“​ท่าน​อ๋อง​พูด​มา​ได้​เลย​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”​ ​ทุกคน​เอ่ย​พูด​อย่าง​พร้อมเพรียงกัน

​“​บริเวณ​ระหว่าง​ฝั่ง​ตะวันตก​กับ​ตะวันออก​จะ​ต้อง​มี​การบังคับใช้​การ​ปิดล้อม​ที่​หนาแน่น​ ​วันนี้​ครอบครัว​ของ​สตรี​ผู้​นั้น​น่าจะ​มาจาก​ฝั่ง​ตะวันออก​ ​ไม่ได้​ผ่าน​การ​ตรวจ​จาก​หมอก​็​มา​อยู่​ปะปน​กับ​ชาวบ้าน​ฝั่ง​ตะวันตก​ ​ถ้าหากว่า​มี​ผู้ป่วย​ ​ผลลัพธ์​ที่​ตามมา​นั้น​อาจจะ​แย่​ยิ่งกว่า​ที่​คิด​ไว้​”

​จ้าว​ซื่อ​หลาง​ยิ้ม​เจื่อน​ ​“​ตอนนี้​กำลังคน​มี​ไม่​มาก​ ​อาจมี​ผู้​ที่​หนีรอด​ไป​ได้​…​”

​อวี​้​จิ​่น​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง

​เป็นไปไม่ได้​ที่จะ​ไม่ผิด​พลาด​ ​เขา​ทำได้​แค่​พยายาม​เตือน​ให้​ระวัง​อย่างเคร่งครัด

​“​ทำตาม​ข้อเสนอ​ของ​ท่าน​อ๋อง​ ​ปลอบขวัญ​ชาวบ้าน​เสร็จ​ค่อย​ว่า​กัน​”

​รอ​จนถึง​ช่วง​บ่าย​ ​อวี​้​จิ​่​นกับ​จ้าว​ซื่อ​หลาง​และ​พรรคพวก​ก็​ปรากฏตัว​ขึ้น​มาที​่​กำแพง​อย่าง​ตรงเวลา

​ที่​หน้า​ประตูเมือง​มี​ชาวบ้าน​หลั่งไหล​กัน​มา​เพิ่มมากขึ้น​ ​พร้อมกับ​ส่งสายตา​เฝ้า​ปรารถนา​มายัง​ชายหนุ่ม​ที่​ยืน​อยู่​บน​กำแพง

​เมื่อ​อวี​้​จิ​่น​โบกมือ​ ​สถานการณ์​ที่​ยุ่งเหยิง​โหวกเหวก​โวยวาย​ก็​เงียบกริบ

​หลังจาก​ฟัง​อวี​้​จิ​่น​จบ​ว่า​มี​การตัดสินใจ​ใช้การ​จับฉลาก​เป็นตัว​วัด​ว่า​ผู้ใด​จะ​ได้​ออก​ไป​ ​เหตุการณ์​ก็​วุ่นวาย​ขึ้น​มา

​อวี​้​จิ​่น​ยกมือ​ขึ้น​อีกครั้ง​ ​รอ​ให้​ทุกอย่าง​สงบ​ลง​ ​จึง​เอ่ย​ขึ้น​ ​“​ข้า​นั้น​โง่เขลา​ ​นี่​เป็น​วิธี​ที่​ดีที​่​สุดที​่​ข้า​คิดได้​ ​ถ้าหาก​พวก​เจ้า​ยัง​ไม่พอใจ​ ​ก็​ขอ​พวก​เจ้า​ได้​โปรด​อย่าง​เพิ่ง​รีบร้อน​ ​รอ​พวก​ใต้เท้า​ปรึกษาหารือ​กัน​เสร็จ​แล้ว​หาวิ​ธี​ที่​ดีกว่า​นี้​ออกมา​”

​เมื่อ​ชาวบ้าน​ได้ยิน​เช่นนี้​ต่าง​ก็​ร้อนใจ​ขึ้น​มา​อย่าง​ไม่รู้​ตัว

​รอ​ขุนนาง​พวก​นั้น​หาวิ​ธี​ที่​ดี​งั้น​รึ​ ​นี่​มัน​เหมือน​รอ​แม่​หมู​ปีน​ต้นไม้​ได้​ชัดๆ​!

​“​พวกเรา​ยอม​!​”​ ​ผู้คน​ทยอย​ตะโกน​กัน​ขึ้น​มา