บทที่ 568 เปิดเผย
บทที่ 568 เปิดเผย
หลังจากผ่านพ้นเหตุการณ์วุ่นวาย ตระกูลฉู่ก็กลับคืนสู่สภาพที่สงบปกติ เหล่าคนใช้ของคฤหาสน์ได้ทำความสะอาดพื้นที่ที่เละเทะจากการถูกรื้อค้นทั้งหมด ไม่นานก็เข้าเวลากลางคืน
ฉินหว่านหรูเรียกพบพ่อบ้านหงจงและบุคคลระดับสูงของตระกูลที่ไว้ใจได้มาเข้าร่วมการประชุมเพื่อจัดการกับเรื่องสำคัญทั้งหมดและหารือเกี่ยวกับแผนการของพวกเขาในอนาคต ในการนี้ นางยังเรียกซูอันมาเข้าร่วมการประชุมด้วย
หลังจากดูเขามาพักหนึ่งแล้ว นางก็พบว่าซูอันไม่ใช่คนไร้ประโยชน์อย่างที่คิดไว้ในตอนแรก ตรงกันข้าม เขาเป็นคนที่มีความสามารถมากคนหนึ่ง
นางตัดสินใจใช้โอกาสนี้พาเขามาอยู่ใต้ปีกของนาง ด้วยวิธีนี้ เขาจึงสามารถแบกรับภาระของชูเหยียนและช่วยเหลือตระกูลฉู่ได้เช่นกัน
น่าเสียดายที่เมื่อพวกเขาเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจที่ซับซ้อนของตระกูลฉู่ ซูอันก็เริ่มหาวทันที หลังจากนั้นไม่นานก็ผล็อยหลับไปบนโต๊ะ
ฉินหว่านหรูขมวดคิ้ว นางผิดหวัง แต่ก็ไม่สามารถดุเขาต่อหน้าทุกคนได้ นางไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องปล่อยเลยตามเลยไปก่อน
แต่ขณะที่บรรดาคนของตระกูลฉู่อยู่โถงประชุม ชายชุดดำก็ได้แอบเข้าไปในห้องของฉินหว่านหรูและฉู่จงเทียน
ดูเหมือนว่าเขาจะคุ้นเคยอย่างยิ่งกับการจัดวางระบบรักษาความปลอดภัย และเริ่มการสำรวจอย่างง่ายดาย เขาควานหาตามซอกเล็กซอกน้อย และพื้นที่ที่เป็นไปได้ทั้งหมดที่อาจจะถูกใช้เก็บรักษาบางสิ่งที่สำคัญ
กลุ่มของซ่างหงได้ค้นหาในพื้นที่ส่วนใหญ่แล้ว เหลือแค่เพียงไม่กี่จุดที่ยังไม่ได้ค้นหาซึ่งก็คือห้องนี้และห้องของลูกสาวอีกสองคน
ทุกคนรู้ว่าฉู่ฮวนเจาเป็นคนแบบไหน ไม่มีทางที่สมุดบัญชีจะถูกซ่อนไว้ในห้องของนาง
ดังนั้นอีกความเป็นไปได้หนึ่งนอกจากห้องนี้ก็คือที่เรือนไร้เสียง แต่ฉู่ชูเหยียนยังไม่กลับมา ห้องของนางจึงว่างเปล่า ตระกูลฉู่น่าจะไม่เก็บสิ่งที่สำคัญไว้ที่นั่น
ห้องของคู่สามีภรรยาหัวหน้าตระกูล น่าจะสมเหตุสมผลที่สุด!
อย่างไรก็ตาม หลังจากค้นหาอย่างละเอียดอยู่พักใหญ่ เขาก็ยังคงไม่ประสบความสำเร็จ
เขาเริ่มตื่นตระหนก สมุดบัญชีเล่มนี้สำคัญเกินไป!
การสนับสนุนจากซ่างหงขึ้นอยู่กับสิ่งนี้ และยังเป็นรากฐานที่จะทำให้เขาสามารถควบคุมตระกูลฉู่ได้ในอนาคต หากปราศจากสมุดบัญชีเล่มนี้ สิ่งต่าง ๆ ก็จะกลายเป็นเรื่องยากขึ้นอีกมากมาย
เขามองไปทุกซอกทุกมุม อย่างไรก็ตามก็ยังมือเปล่า
ทำไม! ทำไม!?
เขาคำรามภายใน เขาวางแผนมาหลายปีขนาดนี้เพื่อจะล้มเหลวเช่นนี้งั้นเหรอ?
อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความเป็นจริงได้ไม่ว่าเขาจะหงุดหงิดขนาดไหน
ถึงเวลาต้องออกไปแล้ว!
เขารู้ว่าเวลาใกล้จะหมดลงแล้ว อย่างไรก็ตาม การจากไปโดยไม่พบสิ่งที่เขาต้องการมันน่าผิดหวังเกินไป!
เขาหันกลับมามองที่เตียง ทันใดนั้นก็มีความคิดแวบเข้ามาในหัว เขาเดินไปที่เตียงแล้วนอนลง
ฉินหว่านหรูน่าจะนอนตรงจุดนี้
ฉู่จงเทียนคือผู้โชคดีอย่างแท้จริง เขาได้นอนกับผู้หญิงที่เปี่ยมเสน่ห์เช่นนี้ทุกคืน!
ถ้าข้าเป็นเขา ในตอนเช้าข้าคงไม่อยากลุกจากเตียงด้วยซ้ำ!
เขาดมผ้าปูที่นอน ที่กลิ่นหอมอันเป็นเอกลักษณ์ของฉินหว่านหรูยังคงเจือจางอยู่
เขาสูดกลิ่นผ้าปูที่นอนอย่างตะกละตะกลามราวกับว่าเทพธิดาในฝันของเขาอยู่ใต้ตัวเขา
เขาไม่เคยมีโอกาสได้กลิ่นของนางจากระยะใกล้เลย เขากอดหมอนของนางแนบใบหน้าราวกับว่าชีวิตของเขาขึ้นอยู่กับมัน
ขณะที่เขาดมหมอน ก็เกิดความคิด เขารีบลุกขึ้นและคลำหมอน ในที่สุดเขาก็พบช่องที่ซ่อนอยู่ และดึงหนังสือเล่มเล็กออกมา เมื่อเห็นคำว่า ‘สมุดบัญชี’ เขาก็พลิกดู อย่างรวดเร็วและเห็นบันทึกต่าง ๆ อยู่ข้างใน นี่ใช่สิ่งที่เขากำลังมองหาใช่หรือไม่!?
“ฮ่า ๆๆ ในที่สุดข้าก็พบแล้ว ในที่สุดเวลาของข้าก็มาถึงแล้ว!” ชายคนนี้หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เขารู้สึกเหมือนกับว่าแม้แต่สวรรค์ก็ยังอยู่ข้างเขา
“เป็นใครจงแสดงตัวออกมา!!” จู่ ๆ ก็มีเสียงตะโกนขัดจังหวะเขา
หัวใจของเขากระตุกกะทันหัน เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นฉินหว่านหรูจ้องมองเขาอยู่
ให้ตายสิ ข้าเสียเวลานอนอยู่บนเตียงมากเกินไป!
ฉินหว่านหรูเหลือบเห็นสิ่งที่อยู่ในมือของเขา ใบหน้าของนางซีดเผือด “หัวขโมย! เจ้ากล้าดียังไง!?”
ไม่มีเวลาจะพูดอะไรอีก นางรีบวิ่งเข้ามา
ชายชุดดำก็เคลื่อนไหวเช่นกัน เขากระโดดอย่างบ้าคลั่งไปทางหน้าต่าง
อย่างไรก็ตาม เขาช้าไปก้าวหนึ่ง เขาจึงถูกฉินหว่านหรูขวางไว้เมื่อไปถึงหน้าต่าง
ฉินหว่านหรูอยู่ที่ระดับหก เมื่อสมุดบัญชีตกอยู่ในอันตราย ไม่มีทางที่นางจะแสดงความลังเลแม้แต่น้อย
ในชั่วพริบตา ทั้งสองได้แลกหมัดกันรัว ๆ
คนชุดดำเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัดเพราะมือข้างหนึ่งต้องถือสมุดบัญชี ในที่สุดฉินหว่านหรูก็ได้โอกาสกระชากหน้ากากของเขาออก
นางตกตะลึงเมื่อเห็นหน้าเขา “เป็นเจ้า!?”
ฉินหว่านหรูประหลาดใจเป็นอย่างมาก นางไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นคนคนนี้!
อีกฝ่ายฉวยโอกาสหยิบท่อไม้ไผ่และพ่นหมอกสีชมพูใส่หน้านาง
แม้ว่าฉินหว่านหรูจะกลั้นหายใจ แต่ก็ยังสายเกินไป นางได้กลิ่นที่หอมหวาน และเวียนหัวทันที นางถอยห่างจากเขาในไม่กี่ก้าวสั้น ๆ “เจ้าใช้ยาอะไร!?”
บุคคลนั้นไม่รีบร้อนที่จะจากไปอีกแล้ว แต่ค่อย ๆ เดินมาหานาง ใบหน้าของเขายิ่งชัดเจนขึ้นเมื่อถูกแสงจันทร์และแสงโคมอันนุ่มนวลอาบไล้
รอยคล้ำใต้ตาทั้งสองข้างนั้นเห็นชัดเจนเป็นพิเศษ เขาเป็นผู้นำตระกูลสายรองของตระกูลฉู่…ฉู่เทียนเซิง!
“ชื่อของมันคือ ‘น้ำนมกระทิง!’ ชื่อของมันมาจากข้อเท็จจริงที่ว่ามีเพียงนมกระทิงเท่านั้นที่สามารถลดผลกระทบของมันได้!”
ลมหายใจของฉู่เทียนเซิง ติด ๆ ขัด ๆ เขาไม่คิดว่าการมาครั้งนี้ เขาจะต้องเปิดเผยไพ่ทั้งหมดของตัวเองในครั้งเดียวจนไม่สามารถระงับความวิตกกังวลได้เช่นกัน
“ไร้สาระ! ผู้ใดจะสามารถรีดน้ำนมจากกระทิงได้กัน!” ฉินหว่านหรูขึ้นเสียงอย่างจงใจ นางเริ่มสงสัยว่าทำไมไม่มีทหารยามปรากฏตัวขึ้นทั้ง ๆ ที่มีเสียงอึกทึกขนาดนี้
ฉู่เทียนเซิงหัวเราะ “ถูกต้องแล้ว ไม่มีผู้ใดสามารถรีดนมจากกระทิงได้ ดังนั้น ยานี้จึงไม่มียาแก้พิษ มีเพียงการร่วมรักระหว่างชายและหญิงเท่านั้นที่สามารถกำจัดผลกระทบของมันได้”
“ยาปลุกกำหนัด!”ฉินหว่านหรูหน้าซีดทันที “ฉู่เทียนเซิง ข้าไม่เคยรู้มาก่อนว่าเจ้ามีความคิดที่ไร้ยางอายกับข้า!”