​พระ​ชายา​เอก​ยืน​อยู่​ที่​ด้านนอก​ตรง​ระเบียง​ห้อง​ ​เมื่อ​เห็น​ว่า​อวี​้​จิ​่น​ผลัก​ประตู​เปิด​ออก​นาง​ก็​ตกตะลึง​เล็กน้อย

​อวี​้​จิ​่น​หันไป​พยักหน้า​กับ​พระ​ชายา​เอก​ว่า​ ​“​พี่​รอง​อยู่​ด้านใน​”

​กล่าว​จบ​ก็​เดิน​จากไป

​พระ​ชายา​เอก​ลังเล​เล็กน้อย​ก่อน​จะ​ก้าว​ขา​เดิน​เข้าไป​ด้านใน

​ไท่​จื่อ​ยังคง​อยู่​ใน​ท่วงท่า​หัน​ศีรษะ​ไป​จ้องมอง​ประตู​ทาง​ด้านหลัง​ ​บัดนี้​ท่าทาง​ของ​เขา​ทั้ง​ตกใจ​และ​โกรธ​ ​เนื่องจาก​ยัง​ไม่ได้​นำ​กางเกง​ขึ้น​สวมใส่​ ​บั้นท้าย​แสดงออก​มา​ให้​แก่​พระ​ชายา​เอก​เห็น​ซึ่ง​ไม่น่า​ดู​นัก

​“​เจ้า​มา​ได้​อย่างไร​!​”​ ​แม้​จะ​เป็น​สามีภรรยา​กัน​ ​แต่​ไท่​จื่อ​ก็​ค่อนข้างจะ​รักษาหน้า​ตา​ตนเอง​ ​ท่าทาง​อัน​อัปลักษณ์​ไม่น่า​มอง​เช่นนี้​ ​เขา​ไม่​อยาก​ให้พระ​ชายา​เอก​ได้​เห็น​มา

​พระ​ชายา​เอก​เก็บ​สีหน้า​เมื่อ​ครู่​ลง​อย่างรวดเร็ว​แล้ว​เดิน​ตรง​เข้าไป​ข้าง​กาย​ไท่​จื่อ​กล่าวว่า​ ​“​ข้ามา​รับใช้​ดูแล​ฝ่า​บาท​”

​แต่​เมื่อ​ครู่​เนื่องจาก​มี​เยี​่​ยน​อ๋อง​อยู่​ด้านใน​ด้วย​จึง​ทำให้​ไม่​สะดวก​นัก​ ​นาง​จึง​ทำได้​เพียง​รอ​อยู่​ที่​ด้านนอก​ ​ใน​ฐานะ​ภรรยา​จะ​ให้​นาง​ยืน​มอง​อยู่​ด้าน​ข้าง​ได้​อย่าง

​“​เจ้า​ได้​พบ​กับ​เจ้า​เจ็ด​หรือไม่​”​ ​โอ​สระ​ทายาท​เอ่ย​ถาม

​“​เมื่อ​ครู่​เยี​่​ยน​อ๋อง​เพิ่งจะ​เดินทางออก​ไป​เพ​คะ​”

​สีหน้า​ของ​ไท่​จื่อ​ดู​มืดมน​ดุจดั่ง​เมฆฝน​ ​เขา​กัดฟัน​กล่าวว่า​ ​“​เจ้า​เจ็ด​ ​เจ้า​สารเลว​!​”

​พระ​ชายา​เอก​เม้ม​ริมฝีปาก​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​นาง​คิดได้​ว่า​ใน​วันนี้​ทั้งสอง​เดินทาง​มาที​่​จวน​เยี​่​ยน​อ๋อง​เพื่อที่จะ​อวยพร​ร่วม​เฉลิมฉลอง​อายุ​หนึ่ง​เดือน​ของ​พระ​ธิดา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ ​หากว่า​เกิดเรื่อง​ขึ้น​คงจะ​ไม่ดี​แน่ๆ​ ​ดังนั้น​จึง​เอ่ย​เตือน​ขึ้น​ว่า​ ​“​ฝ่า​บาท​ ​โปรด​ใจเย็น​เถิด​ ​แม้​สุนัข​ตัว​นั้น​จะ​เป็น​สุนัข​ที่​เยี​่​ยน​อ๋อง​เลี้ยง​เอาไว้​ ​แต่​ตอนที่​มัน​กัด​ท่าน​ ​เยี​่​ยน​อ๋อง​หา​ได้​อยู่​ข้าง​กาย​มัน​ไม่​ ​เรื่อง​นี้​ก็​ไม่​อาจ​โทษ​เยี​่​ยน​อ๋อง​ได้เสีย​โดยตรง​”

​พระ​ชายา​เอก​หวนนึก​ถึง​ภาพ​ที่​สุนัข​ตัว​โต​พุ่ง​เข้าไป​กัด​ไท่​จื่อ​ ​ความรู้สึก​ที่นา​งมี​ต่อ​เอ้อร​์​หนิ​วก​็​ดีขึ้น​อย่าง​น่าประหลาด​ใจ

​“​เจ้า​จะ​ไปรู​้​สิ่งใด​เล่า​!​”​ ​ไท่​จื่อ​ตะโกน​ออกมา​หน้า​เขียว​หน้า​เหลือง​ด้วย​ความโมโห

​พระ​ชายา​เอก​มองดู​ไท่​จื่อ​อย่าง​เงียบๆ​

​“​เจ้า​รู้​หรือไม่​ว่า​เมื่อ​สักครู่​ ​เจ้า​เจ็ด​สารเลว​นั่น​ทำ​สิ่งใด​”

​พระ​ชายา​เอก​เหลือบมอง​ไป​ที่​บั้นท้าย​ของ​ไท่​จื่อ

​ไท่​จื่อ​โมโห​เสีย​จน​แทบ​หายใจไม่ออก​ ​“​เจ้า​มอง​ที่ใด​กัน​!​”

​สตรี​นาง​นี้​ ​ใน​สมอง​คิด​สิ่งใด​อยู่​กัน​แน่​ ​นาง​คิด​ว่า​เจ้า​เจ็ด​จะ​กัด​บั้นท้าย​ของ​เขา​เช่นเดียวกับ​เอ้อร​์​หนิว​?

​อวี​้​จิ​่น​ซึ่ง​เดิน​ไกล​ออก​ไป​ ​จู่ๆ​ ​ก็​จาม​ขึ้น​ ​เขา​ใช้​ผ้าเช็ดหน้า​ขึ้น​เช็ด​จมูก​ทำท่า​ที​หงุดหงิด

​ไท่​จื่อ​ ​เจ้า​ลูก​หมานั​่​นคิ​ดอยาก​จะ​ได้​เอ้อร​์​หนิว​ของ​เขา​ ​เขา​คิดไม่ถึง​เสีย​จริง

​ภายใน​ห้อง​ ​ไท่​จื่อ​ยิ่ง​คิด​ยิ่ง​โมโห​ ​“​เจ้า​เจ็ด​มัน​กล้า​ข่มขู่​ข้า​!​”

​“​เยี​่​ยน​อ๋อง​ข่มขู่​ท่าน​อย่างไร​หรือ​”​ ​เรื่อง​ที่​เยี​่​ยน​อ๋อง​ข่มขู่​ไท่​จื่อ​ ​พระ​ชายา​เอก​ไม่รู้​สึก​แปลกใจ​แต่อย่างใด

​เนื่องจาก​น้อง​สามี​ของ​นาง​ผู้​นี้​แตกต่าง​จาก​คนอื่น​…​และ​หาก​เป็น​คนธรรมดา​ทั่วไป​คง​ไม่​อาจ​ใช้​วิธี​อัน​น่าอัศจรรย์​เช่นนั้น​ช่วยเหลือ​ฉุน​เกอ​เอ๋อร​์

​“​เขา​กล้า​กล่าว​กับข้าว​่า​อย่า​ได้คิด​อยากได้​ของ​ของ​เขา​ ​ข้า​ก็​เพียงแค่​อยากได้​สุนัข​ตัว​นั้น​ของ​เขา​ ​ไม่ใช่​ว่า​อยากได้​ภรรยา​ของ​เขา​สักหน่อย​ ​เจ้า​ฟัง​เข้า​สิว​่า​เขา​กล่าว​สิ่งใด​ออกมา​!​”​ ​ไท่​จื่อ​กล่าว​ด้วย​ความโกรธเคือง​และ​โมโห​ว่า​ ​“​ข้า​เป็น​ถึง​ไท่​จื่อ​ ​ข้า​เพียง​ต้องการ​สุนัข​จาก​เขา​ตัว​หนึ่ง​จะ​เป็นไร​ไป​!​”

​เมื่อ​ในอนาคต​เขา​ขึ้น​นั่ง​ใน​ตำแหน่ง​แล้ว​อย่างมั่นคง​ ​ใต้​หล้า​นี้​ล้วน​เป็น​ของ​เขา​ ​ยัง​มี​คนที​่​โง่เง่า​เช่นนี้​อยู่​อีก​หรือ

​พระ​ชายา​เอก​รู้สึก​อับอาย​ยิ่งนัก​ ​นาง​สูด​หายใจเข้า​ลึก​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​ท่าน​เป็น​ถึง​ไท่​จื่อ​ ​หาก​ท่าน​ชื่นชอบ​สุนัข​ ​จะ​เลี้ยง​สุนัข​สัก​กี่​ร้อย​ตัว​ก็​ย่อม​ได้​ ​เหตุใด​จึง​ต้อง​จ้อง​อยากได้​สุนัข​ของ​ผู้อื่น​”

​“​เจ้า​จะ​ไปรู​้​อะไร​เล่า​!​”​ ​ไท่​จื่อ​ได้ยิน​ดังนั้น​ก็​รู้สึก​โมโห​แล้ว​ตะโกน​ใส่​พระ​ชายา​เอก

​ต่อให้​เลี้ยง​สุนัข​มากมาย​เพียงไร​จะ​เหมือน​เอ้อร​์​หนิว​ได้​หรือ

​พระ​ชายา​เอก​ขมวดคิ้ว​เข้าหา​กัน​แล้ว​กล่าว​อย่างใจ​เย็น​ว่า​ ​“​ไม่ว่า​อย่างไร​ ​การ​ที่​ไท่​จื่อ​ทำ​เช่นนี้​ก็​ดู​เสียมารยาท​”

​“​พอ​เถิด​ ​ยา​แห้ง​แล้ว​ ​ข้า​จะ​ลุกขึ้น​”​ ​ไท่​จื่อ​ไม่​อยาก​นั่ง​ฟัง​พระ​ชายา​กล่าว​พร่ำเพรื่อ​ ​จึง​พยายาม​จะ​ลุกขึ้น

​ข้าหลวง​รีบ​วิ่ง​เข้าไป​สวม​กางเกง​ให้​แก่​ไท่​จื่อ​อย่างระมัดระวัง

​ไท่​จื่อ​ลอง​เดิน​ออก​ไป​สอง​ก้าว​และ​พบ​ว่า​อาการ​เจ็บปวด​แผด​ร้อน​บริเวณ​บั้นท้าย​จางหาย​ไป​แล้ว​ ​เขา​จึง​ปรับ​สีหน้า​กลับมา​เป็นปกติ​ ​กล่าวว่า​ ​“​ไป​กัน​เถิด​ ​ไม่ใช่​เรื่อง​ง่าย​กว่า​จะ​ได้​ออกจาก​วัง​ ​จะ​ให้​มานั​่​งอุ​ดอู​้​อยู่​ใน​นี้​คง​ไม่ดี​ ​ข้า​ยัง​อยาก​จะ​เห็น​ว่า​ธิดา​ของ​เจ้า​เจ็ด​รูปร่างหน้าตา​เป็น​เช่นไร​”

​อวี​้​จิ​่​นก​ลับ​ไป​ยัง​สถานที่​จัดงาน​ ​ทุกคน​ต่าง​เข้ามา​รายล้อม​เอ่ย​ถาม​ว่า​ ​“​ไท่​จื่อ​เป็น​เช่นไร​บ้าง​”

​“​ไท่​จื่อ​หรือ​…​”​ ​อวี​้​จิ​่น​ยิ้ม​ขึ้น​เล็กน้อย​ ​“​ไม่ได้​รับ​บาดเจ็บ​ร้ายแรง​แต่อย่างใด​”

​หลู่​อ๋อง​ยกมือ​ขึ้น​เกา​ศีรษะ​ของ​ตน​ ​“​น้อง​เจ็ด​ ​เอ้อร​์​หนิว​ของ​เจ้า​ ​ที่แท้​มักจะ​เที่ยว​กัด​คน​มั่วซั่ว​หรือ​”

​สุนัข​ตัว​ใหญ่โต​ขนาด​นั้น​ ​ปาก​ใหญ่​ขนาด​นั้น​ ​หาก​มัน​กัด​ใคร​เข้า​ล่ะ​ก็​คงจะ​ขา​หัก​ได้​ง่ายๆ​

​คนที​่​คิด​เช่นนี้​ไม่ได้​มี​หลู่​อ๋อง​เพียง​คนเดียว

​อวี​้​จิ​่น​เหลือบมอง​ไป​ยัง​ทุกคน​แล้ว​กล่าว​ด้วย​น้ำเสียง​มีความหมาย​ลึกล้ำ​ว่า​ ​“​พี่​ห้า​กล่าว​ผิด​แล้ว​ล่ะ​ ​เอ้อร​์​หนิ​วจะ​ไม่​กัด​คน​มั่วซั่ว​”

​หลู่​อ๋อง​ได้​แต่​หัวเราะหึๆ ​ออกมา

​“​ไท่​จื่อ​เสด็จ​!​”​ ​ไม่รู้​ว่า​เสียง​ของ​ผู้ใด​ตะโกน​ออกมา

​ทุกคน​รีบ​หัน​ศีรษะ​ไป​มอง​ ​พบ​ว่า​ไท่​จื่อ​พร้อมทั้ง​พระ​ชายา​เอก​เดิน​ตรง​เข้ามา​จาก​ที่​ไกลๆ

​หลู่​อ๋อง​จึง​ถอนหายใจ​ออกมา​อย่าง​เสียดาย

เอ้อร​์​หนิว​ของ​เจ้า​เจ็ด​ช่าง​ไม่ได้เรื่อง​เอา​เสีย​จริง​ ​เหตุใด​ไม่​กัด​ให้​แรง​กว่านี​้​หน่อย

​ในไม่ช้า​ไท่​จื่อ​ก็​เดิน​ตรง​เข้ามา​อยู่​ตรงหน้า​

​อวี​้​จิ​่น​ไม่ต้องการ​สร้าง​ปัญหา​ขึ้น​ใน​งานเลี้ยง​ครบรอบ​หนึ่ง​เดือน​ของ​ธิดา​ ​จึง​ได้​เอ่ย​ถาม​ขึ้น​ว่า​ ​“​พี่​รอง​ดีขึ้น​แล้ว​หรือ​”

​ไท่​จื่อ​ฝืน​พยักหน้า​ ​ความรู้สึก​ดีที​่​เขา​มีต​่​ออ​วี​้​จิ​่น​เมื่อ​ครั้ง​เดินทาง​ไป​ยัง​อำเภอ​เฉียน​เหอ​ได้​จางหาย​ไป​เพราะ​การ​สนทนา​ใน​ห้อง​เมื่อ​สักครู่

​ฉี​อ๋อง​มอง​ไป​ยัง​รอบข้าง​ด้วย​สายตา​เยือกเย็น​ ​จู่ๆ​ ​เขา​ก็​อารมณ์ดี​ขึ้น​มา

​เขา​อยาก​จะ​ให้​ความสัมพันธ์​ของ​ไท่​จื่อ​และ​เจ้า​เจ็ด​เลวร้าย​ลง​เหลือเกิน​ ​เนื่องจาก​เช่นนี้​จึง​จะ​เป็นประโยชน์​ต่อ​เขา

​หลู่​อ๋อง​ยิ้ม​ขึ้น​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​พี่​รอง​ควรระวัง​ตัว​ไว้​หน่อย​ ​วัย​ของ​พวกเรา​นั้น​เลย​ช่วง​ที่จะ​เล่น​ต่อสู้​กับ​หมา​แมว​มา​แล้ว​ ฮ่า​ๆ ​เหตุใด​จึง​ถูก​สุนัข​กัด​ได้​เล่า​…​”

​ไท่​จื่อ​เหลือบมอง​ดู​หลู่​อ๋อง​ย่าง​รวดเร็ว​แล้ว​เอ่ย​ถาม​ด้วย​ความโกรธเคือง​ว่า​ ​“​น้อง​ห้า​ ​เจ้า​อยาก​จะ​มีเรื่อง​อีก​หรือ​”

​ความแค้น​ที่​มีต​่อ​เจ้า​ห้า​ ​เขา​ยัง​จำไว้​ได้​อย่างดี​ ​เจ้า​นี่​กล้า​โยน​หิน​ลง​บ่อน้ำ​[1]​ยาม​เขา​ตกที่นั่งลำบาก​ ​สักวันหนึ่ง​จะ​ต้อง​ถูก​จัดการ​คิดบัญชี​อย่างแน่นอน

​หลู่​อ๋อง​ขยับ​ริมฝีปาก​เล็กน้อย​แล้ว​กลืน​คำพูด​ของ​ตน​ลง​ไป

​ธิดา​ของ​เจ้า​เจ็ด​เพิ่ง​เกิด​มา​ได้​เพียง​ไม่​กี่​วัน​ก็ได้​ถูก​แต่งตั้ง​ให้​เป็นจ​วิ​้น​จู่​ ​ส่วน​ตน​กลับ​ถูก​ลดตำแหน่ง​เป็น​ชิน​อ๋อง​ ​ในอนาคต​เมื่อ​บุตรสาว​ของ​เขา​คลอด​ออกมา​ ​คงได้​ตำแหน่ง​เพียงแค่​เซี​่​ยน​จู่​ ​เมื่อถึง​เวลา​นั้น​เขา​คงจะ​ถูก​บุตรสาว​ตำหนิติเตียน​เอา​เป็นแน่

​ช่างเถิด​ ​อดทน​เอาไว้

​หลู่​อ๋อง​เก็บความ​รู้สึก​ไม่​ยุติธรรม​และ​เศร้าสร้อย​ของ​ตนเอง​ลง​ไป

เอ้อร​์​หนิว​ช่าง​ดีเหลือ​เกิน​ ​อยาก​จะ​กัด​ใคร​ก็​กัด​ได้​ตามใจชอบ​โดย​ไม่ต้อง​รับผิดชอบ​เลย​…​บางที​เขา​ควรจะ​เลี้ยง​สุนัข​เช่น​เอ้อร​์​หนิว​สัก​ตัวดี​หรือไม่

​ข้าหลวง​ที่​ยืน​อยู่​ข้าง​กาย​ไท่​จื่อ​กล่าว​ขึ้น​อย่าง​ประหม่า​ว่า​ ​“​ฝ่า​บาท​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​หมา​ตัว​นั้น​มา​อีกแล้ว​!​”

​“​อยู่​ที่ใด​!​”​ ​ไท่​จื่อ​ไม่มีเวลา​มาสน​ใจ​กล่าว​เรื่องไร้สาระ​กับ​ทุกคน​ที่นั่น​ ​เขา​รีบ​มอง​ไปร​อบ​ๆ​ ​ทันที

​มี​คน​ยิ้ม​แล้ว​กล่าว​ขึ้น​ว่า​ ​“​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​อุ้มจ​วิ​้น​จู่​เดิน​มาที​่​นี่​แล้ว​”

​ไท่​จื่อ​มองออก​ไป​ ​และ​พบ​ว่า​ท่ามกลาง​ฝูงชน​ที่​รายล้อม​ ​มีส​ตรี​นาง​หนึ่ง​เดิน​ตรง​เข้ามา​พร้อม​สุนัข​ตัว​ใหญ่​ติดตาม​อยู่​ข้าง​กาย

​สตรีที​่​ถูก​รายล้อม​ ​สวม​เสื้อ​ตัวเล็ก​พื้น​ขาว​ปก​แดง​ ​กระโปรง​สีทับทิม​ตัว​ใหญ่​ ​รูปร่างหน้าตา​งดงาม​ท่าทาง​สง่า​หา​ที่​เปรียบ​ปาน

​ไท่​จื่อ​เงยหน้า​ขึ้น​มอง​แล้ว​ตกตะลึง​ ​ความคิด​หนึ่ง​ผุด​ขึ้น​ใน​สมอง​ของ​เขา​ว่า​ ​เหตุใด​ภรรยา​เจ้า​เจ็ด​จึง​ดู​งดงาม​กว่า​เดิม​!

​ผู้​ที่​มี​ความคิด​เช่นนี้​ไม่ใช่​เพียง​ไท่​จื่อ​เท่านั้น

​ทุก​การกระทำ​ของ​สตรี​ผู้​งดงาม​มัก​ดึงดูดสายตา​ของ​ทุกคน​ ​เพราะ​คนเรา​ล้วน​ชื่นชอบ​ใน​ความงาม

​อย่างไรก็ตาม​ ​สวรรค์​ช่าง​เมตตา​ต่อ​หญิง​งาม​เช่นนี้​มาก​เหลือเกิน​ ​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ที่อยู่​ตรงหน้า​นี้​นาง​เพิ่งจะ​ให้กำเนิด​บุตร​ได้​เพียง​หนึ่ง​เดือน​เท่านั้น​ ​แต่​หน้าท้อง​ของ​นาง​ไม่​ดูปูด​โปน​ ​รูปร่าง​ผอม​เพรียว​กว่า​หญิงสาว​ธรรมดา​เสียอีก​ ​หาก​มาก​ไป​คงจะ​อ้วน​ ​หาก​น้อย​ไป​คงจะ​ผอม​ ​แต่​นาง​ ​อยู่​ตรงกลาง​พอดิบพอดี​

​ฉี​อ๋อง​คิด​อยู่​ใน​ใจ​ว่า​ ไม่ว่า​เรื่อง​ดี​ใดๆ​ ​เจ้า​เจ็ด​ล้วน​ได้​ไป​ครอบครอง​สิ้น​แล้ว​ ​สวรรค์​ช่าง​ไม่​ยุติธรรม​เสีย​จริง​!

​สู่​อ๋อง​คิด​อยู่​ใน​ใจ​ว่า​ หาก​ใน​ตอนนั้น​ ​เขา​นำ​ดอก​เหมย​ไป​ให้​แม่นาง​ตระกูล​เจียง​ผู้​นั้น​ทั้งหมด​เช่นเดียวกับ​เจ้า​เจ็ด​ ​ผล​ออกมา​จะ​เป็น​เช่นไร

​เซียง​อ๋อง​คิด​อยู่​ใน​ใจ​ว่า​ ชีวิต​ของ​เขา​ช่าง​รันทด​ยิ่งนัก​ ​เขา​ไม่ได้​หวัง​จะ​ให้​ภรรยา​ของ​ตน​งดงาม​ดุจดั่ง​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​ ​แต่​อย่างน้อย​ก็​ไม่​ควร​ ​จะ​เป็น​เช่น​ชุย​หมิง​เย​่ว​์

​หลู่​อ๋อง​คิด​อยู่​ใน​ใจ​ว่า​ ภรรยา​คนอื่น​ต่อให้​งดงาม​เพียงใด​ก็​ไร้ค​วาม​หมาย​ ​คิด​ไป​ก็​ไร้ประโยชน์

​ส่วน​ไท่​จื่อ​มอง​ไป​ทาง​เจียง​ซื่อ​ที่​กำลัง​ยิ้ม​ให้​อวี​้​จิ​่น​ ​แล้ว​ได้​แต่​คิดในใจ​ว่า​ หยาง​เฟย​ที่​เขา​เสี่ยง​ตาย​ร่วม​หลับนอน​ด้วย​ ​ยัง​ไม่​งดงาม​เท่า​ ​พระ​ชายา​เยี​่​ยน​อ๋อง​เลย​…

[1]​ ​โยน​หิน​ลง​บ่อน้ำ ​สำนวน​จีน​ ​หมายถึง​ซ้ำเติม​เมื่อ​เห็น​คน​ตกที่นั่งลำบาก