หลังจากนั้นสองวัน เมื่อลี่จีถองมาถึงบริษัท ลี่จุนซินเข้ามาหาลี่จีถองอย่างเร่งรีบ
“จีถอง ไม่ดีแล้ว เมื่อวันโครงการที่กำลังดำเนินการในสาขาที่ประเทศอังกฤษ เนื่องจากมีปัญหาในหน้างาน มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น และมีคนเสียชีวิตด้วย มีคนได้รับบาดเจ็บอีกหลายคน แต่ยังไม่ทราบสถานการณ์การของคนที่ได้รับบาดเจ็บที่แท้จริงว่าเป็นยังไงบ้าง
“หลังจากที่เกิดเรื่องเมื่อวัน ถึงตอนนี้ก็ผ่านไปสิบสองชั่วโมงแล้ว ครอบครัวผู้เสียหายได้ไปหาเรื่องที่บริษัท แล้วบอกให้บริษัทแสดงความรับผิดชอบ เมื่อคืนฉันหลับสนิทเลยไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ ตอนเช้าพี่ตื่นขึ้นมาถึงรู้เรื่อง ตอนนี้ข่าวนี้ได้แพร่กระจายมาถึงในประเทศแล้ว และยังส่งผลกระทบต่อบริษัทอีก หุ้นเริ่มผันผวน และมีหุ้นหลายตัวเริ่มตก
“ตอนนี้เป็นเวลาตีสองของอังกฤษ ตอนนี้ครอบครัวของผู้บาดเจ็บยังอยู่ที่บริษัท พี่ได้ให้คนพยายามปลอบใจพวกเขาแล้ว และพี่จำเป็นต้องรีบบินไปอังกฤษเพื่อจัดการเรื่องนี้ พี่จองตั๋วเครื่องบินสิบโมง ตอนนี้ฉันต้องรีบไปสนามบิน นายอยู่บ้านช่วยดูแลแม่และคนอื่นด้วย”
ลี่จีถองขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วพยักหน้า “พี่รีบไปก่อนเถอะ มีเรื่องอะไรเดี๋ยวค่อยคุยกันทีหลัง”
ลี่จุนซินพยักหน้ารับรู้ แล้วรีบเดินออกไป แต่ลี่จีถองไม่ไว้ใจที่จะให้พี่สาวตัวเองไปคนเดียว จึงโทรศัพท์ให้เวียร์ แล้วเล่ารายละเอียดคร่าวๆ ให้เขาฟัง
“เวียร์ ตอนนี้นายรีบไปสนามบินด่วนเลย พี่สาวฉันจองตั๋วเที่ยวบินสิบโมงเช้านี้ ฉันไม่ไว้ใจให้เธอไปคนเดียว นายช่วยไปดูแลเธอหน่อย อีกอย่างนายคุ้นเคยและรู้จักอังกฤษดี มีเรื่องก็รบกวนให้นายช่วยหน่อย และต้องมั่นใจในความปลอดภัยของพี่สาวฉันและตัวนายเองด้วยนะ
“ได้ ฉันรู้แล้ว ฉันจะไปสนามบินเดี๋ยวนี้แหละ นายวางใจได้”
หลังจากที่เวียร์วางโทรศัพท์ลงแล้ว หยิบของใช้จำเป็นและพาสปอร์ตจากนั้นมุ่งหน้าไปสนามบินทันที
ในขณะที่ลี่จุนซินกำลังรอขึ้นเครื่องบินอยู่ที่อาคารของผู้โดยสารนั้น เห็นเวียร์เดินเข้ามาพอดี
“เวียร์ คุณมาได้ยังไง？”
“จีถองเล่าให้ผมฟังหมดแล้ว เขาขอร้องให้ผมมาช่วยดูแลคุณ และผมก็ไม่วางใจเท่าไหร่ อีกอย่างผมก็พอมีอำนาจบารมีบ้างที่ประเทศอังกฤษ ดังนั้นหากเกิดอะไรขึ้น ผมจะได้ช่วยเหรอคุณได้ไง”
เวียร์นั่งลงข้างๆ ลี่จุนซิน ยื่นมือไปกุมมือของลี่จุนซินไว้ เพื่อปลอบใจเธอ เพื่อให้เธอรู้สึกปลอดภัย
เมื่อขึ้นเครื่องแล้ว ลี่จุนซินก็ยังรู้สึกเป็นกังวล อยู่ในสภาพกระวนกระวายตลอดเวลา เวียร์เห็นสภาพนี้ของลี่จุนซินแล้ว เป็นห่วงมาก หยิบผ้าห่มมาแล้วห่มให้ลี่จุนซิน จากนั้นขอไวน์แดงกับพนักงานบริการบนเครื่องให้กับลี่จุนซินหนึ่งแก้ว
“คุณดื่มไวน์สักแก้วก่อน แล้วพักผ่อน ตอนนี้อยู่บนเครื่องคุณกังวลไปก็ช่วยอะไรไม่ได้ บินถึงอังกฤษต้องใช้เวลาสิบชั่วโมง เมื่อถึงที่นั่นก็เป็นเวลาบ่ายโมงของอังกฤษแล้ว และที่ผมรู้จากสนามบินไปถึงบริษัทคุณยังต้องใช้เวลาอีกสองชั่วโมง ฉะนั้นเวลาสิบกว่าชั่วโมงนี้คุณต้องพักผ่อนให้เต็มที่ เพื่อที่คุณจะได้มีแรงไปรับมือกับเรื่องอื่นต่อไป”
ลี่จุนซินพยักหน้า ได้แต่เก็บความกังวลไว้ในใจ หลับตาลงแล้วพักผ่อน
ลี่จีถองเห็นข่าวนี้ลุกลามไปอย่างรวดเร็ว คิดว่าต้องมีคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้แน่นอน ในประเทศคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ต้องเป็นลี่หุย ลี่หยูนห่วนกับคนของเกลกรุ๊ปแน่นอน แล้วที่ต่างประเทศล่ะเป็นใครกัน？
ลี่จีถองให้ซู่จี้งยี้ไปควบคุมความเร็วของการแพร่กระจายข่าวก่อน และทันทีที่ซู่จี้งยี้ระงับข่าวนี้ได้ ก็มีข่าวใหม่ที่เกี่ยวข้องกับลี่จีถองปรากฏขึ้นมาอีก เห็นได้ชัดว่าข่าวนี้ต้องการหาเรื่องลี่จีถองชัดๆ
หัวข้อเนื้อข่าว “บริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปไม่เห็นคุณค่าชีวิตของพนักงาน สิ่งเเรกที่คนเป็นเถ้าเเก่อย่างลี่จีถองทำคือลบข่าวนี้ทิ้ง！！！”
ข่าวนี้กระจายเร็วยิ่งกว่าข่าวก่อนหน้านี้หลายเท่า ฉะนั้นหุ้นของบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปจึงร่วงตกอย่างรวดเร็ว ทำให้บริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปมีผลกระทบไม่น้อยเลยทีเดียว
วันนี้ทั้งวันลี่จีถองจัดการแต่เรื่องนี้ตลอด คืนนั้นจึงกลับบ้านดึกมาก ตอนกลางวันเจียงหยุนเอ๋อเห็นข่าวก็รู้เรื่องนี้แล้ว และเมื่อเห็นลี่จีถองกลับมาดึกขนาดนี้ ยิ่งไปห่วงมาก แต่ตอนกลางวันไม่กล้าโทรหาลี่จีถองเพื่อถามข่าวคราว เพราะกลัวจะรบกวนเวลาทำงานของเขา
หลังจากที่ลี่จีถองกลับถึงบ้านแล้ว เจียงหยุนเอ๋อก็รีบเข้าไปถามอย่างเป็นห่วงว่า:
“จีถอง อยู่ดีๆ เกิดเรื่องเเบบนี้ขึ้นได้ยังไง？ต่างประเทศมีคนไปจัดการเรื่องนี้แล้วหรือยัง？วันนี้ฉันกลัวรบกวนคุณกับพี่สาวทำงาน ฉันจึงไม่กล้าโทรหาพวกคุณเลย ตอนนี้พี่สาวเป็นยังไงบ้าง？”
“คุณไม่ต้องเป็นห่วง เรื่องนี้กำลังจัดการอยู่ ที่ต่างประเทศพี่สาวเป็นคนไปจัดการเอง ความจริงผมควรจะไปเองด้วยซ้ำ แต่ในประเทศผมจำเป็นต้องดูแลควบคุมชั่วคราวก่อน ฉะนั้นรอให้ที่นี่มั่งคงก่อนแล้วผมค่อยไป”
ลี่จีถองพยุงเจียงหยุนเอ๋อไปนั่งลงที่โซฟา พูดกับเธออย่างปลอบใจ
“พี่สาวไปเองเลยเหรอ？เธอไปคนเดียวมีอันตรายอะไรไหม？พี่สาวคนเดียวสามารถจัดการเรื่องพวกนั้นเองได้เหรอ？”
“คุณไม่ต้องเป็นห่วง เรื่องนี้ผมพูดกับเวียร์แล้ว เวียร์ไปเป็นเพื่อนพี่สาวแล้ว ที่นั่นถือว่าเป็นฐานใหญ่ของเวียร์ดังนั้นเขาต้องดูแลพี่สาวได้เป็นอย่างดีอยู่แล้ว มีเรื่องอะไรเวียร์ช่วยเหลือได้อยู่แล้ว น่าจะไม่มีอะไรต้องเป็นห่วง”
“กรณีนี้ พวกเรากังวลได้แต่ห้ามตื่นตระหนก ที่เหลือทำได้เพียงรอผลสรุปจากพี่สาว คุณพักผ่อนก่อน เดี๋ยวกินข้าวเสร็จผมต้องไปทำงานต่อที่ห้องเก็บหนังสือ ช่วงนี้คุณดูแลตัวเองดีๆ นะ”
“ได้ จีถอง ฉันรู้แล้ว ฉันจะไม่ให้เรื่องของฉันต้องทำให้คุณต้องกวนใจเด็ดขาด อืม…เพื่อที่คุณจะได้ทำงานอย่างเต็มที่ พวกเราแยกห้องนอนกันชั่วคราวก่อนดีกว่า”
“คุณพูดอะไรไร้สาระ？”
“ไม่ใช่ จีถองคุณอย่าเข้าใจผิด เป็นเพราะฉันเป็นตะคริวทุกคืน คุณต้องตื่นมากลางดึกเพื่อช่วยฉันนวด ถ้าเป็นแบบนี้จะรบกวนเวลาพักผ่อนของคุณ อีกอย่างช่วงนี้แม่ฉันก็พักอยู่ที่นี่ กลางคืนฉันนอนกับแม่ แม่สามารถดูแลฉันได้”
“ไม่ได้ แม่อายุมากแล้ว ปรกติก็นอนน้อยอยู่แล้ว กลางดึกต้องตื่นมาช่วยคุณนวดอีก แบบนี้คุณจะไม่ให้แม่นอนเลยเหรอ？คุณไม่ต้องห่วง ถึงแม้กลางดึกของทุกคืนผมต้องตื่นมาช่วยคุณนวด ผมก็พักผ่อนได้อย่างเพียงพอ ขอแค่ได้อยู่ข้างๆ คุณก็พอแล้ว”
เจียงหยุนเอ๋อเห็นลี่จีถองยืนยันขนาดนี้ ก็ไม่รู้จะพูดอะไรอีก จึงกลืนคำพูดตัวเองเข้าไป
เมื่อคืนตอนเกิดเรื่องอลันก็ได้รับข่าวแล้ว ข่าวในประเทศกระจายเร็วขนาดนี้เป็นเพราะฝีมือของเขากับลี่หยูนห่วนลี่หุยเป็นคนบงกาลอยู่เบื้องหลัง เมื่อเห็นหุ้นของบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปตกขนาดนั้น รู้สึกตัวเองไม่ได้เลือกผิดคนจริงๆ อันซีหนีจัดการเรื่องได้รวดเร็วจมากและเก่งมาก เขาพึงพอใจในตัวอันซีหนีมากจริงๆ
อลันโทรศัพท์หาซูซาน
“ซูซาน รบกวนช่วยชื่นชมคุณอันซีหนีแทนผมด้วย คุณกับอันซีหนีอยู่ที่นั่นต้องระวังตัวหน่อย ลี่จีถองเป็นคนร้ายกาจ ระวังตัวหน่อย อย่าให้สืบอะไรได้ นอกจากนี้แล้วรีบเพิ่มแรงกดดันให้บริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปที่สาขาต่างประเทศอีก”