ตอนที่ 638 พ่อไป๋ผิดหวังสุดขีด

แม่ปากร้ายยุค​ 80

ตอนที่​ 638 พ่อ​ไป๋​ผิดหวัง​สุดขีด​

ตอนนี้​เมื่อ​ความจริง​ถูก​เปิดเผย​ พ่อ​ไป๋​ก็​ยิ่ง​รู้สึก​ผิดหวัง​ใน​ตัว​ไป๋​ซวง​

เด็ก​คน​นี้​มีนิสัย​แย่​ยิ่งนัก​ นี่​ไม่ใช่ครั้งแรก​ที่​หล่อน​พยายาม​กีดกัน​ไม่ให้​พวกเขา​ได้​พบ​กับ​หลิน​ม่าย​

โชคดี​ที่​ตอนนี้​หลิน​ม่าย​มีชีวิต​ที่​ดี​

หาก​เธอ​ยังคง​ทนทุกข์​อยู่​ใน​บ้าน​ของ​ตระกูล​หลิน​ หาก​ไป๋​ซวง​ปก​ปิดข่าว​ของ​เธอ​อีก​หนึ่ง​วัน​ เธอ​ก็​คง​ต้อง​ทนทุกข์ทรมาน​อีก​หนึ่ง​วัน​ ในขณะที่​ไป๋​ซวง​จะยังคง​มีความสุข​ใน​บ้าน​ตระกูล​ไป๋​ของ​พวกเขา​ต่อไป​!

ยิ่ง​พ่อ​ไป๋​คิด​เกี่ยวกับ​เรื่อง​นี้​ เขา​ก็​ยิ่ง​โมโห​ ทันทีที่​เขา​กลับ​ถึงบ้าน​ เขา​ก็​ชี้หน้า​ไป๋​ซวง​และ​พูด​กับ​แม่ไป๋​ด้วย​ใบหน้า​เย็นชา​ “ส่งหล่อน​กลับ​ตระกูล​หลิน​เดี๋ยวนี้​!”

พ่อ​ไป๋​รู้สึก​ว่า​ความสัมพันธ์​ใน​ครอบครัว​ระหว่าง​พ่อ​กับ​ลูกสาว​เป็นเวลา​สิบ​เก้า​ปี​ ล้วน​ถูก​ลบล้าง​ด้วย​ความ​ชั่วร้าย​ของ​ไป๋​ซวง​หมดสิ้น​

หลัง​ส่งไป๋​ซวง​กลับ​ไป​บ้าน​พ่อแม่​ผู้ให้กำเนิด​ เขา​ก็​ไม่ได้คิด​สนใจ​หรือ​ห่วงใย​หล่อน​เหมือน​เมื่อก่อน​อีกต่อไป​

ไป๋​ซวง​คุกเข่า​ลง​กับ​พื้น​และ​พูด​ทั้ง​น้ำตา​“พ่อ​คะ​ หนู​รู้​แล้ว​ว่า​หนู​ผิด​ อย่า​ไล่​หนู​ไป​จาก​ที่นี่​ได้​ไหม​คะ​? อีก​อย่าง​ เรื่องราว​ไม่ดี​ทั้งหมด​ที่​หนู​ได้​เคย​ทำ​ไว้​ หนู​เอง​ก็​ได้รับ​ผล​ของ​การกระทำ​นั้น​และ​ไม่ใช่เหรอ​คะ​? ฮือ​ๆๆ”

แม้ว่า​หล่อน​จะร้องไห้​กับ​พ่อ​ไป๋​ แต่​ก็​หัน​มอง​แม่ไป๋​ด้วย​แววตา​น่าสงสาร​เพื่อ​ขอความช่วยเหลือ​

แม่ไป๋​เผย​ท่าทาง​ที่​เย็นชา​ที่สุด​ซึ่งไม่เคย​แสดงออก​ต่อ​ไป๋​ซวง​เลย​

อันที่จริง​นี่​เป็น​แผนการ​ของ​ไป๋​ซวง​ หล่อน​ต้องการ​ทดสอบ​ปฏิกิริยา​ของ​ครอบครัว​เพื่อ​ดู​ว่า​พวกเขา​ยังคง​รัก​หล่อน​มาก​แค่​ไหน​

นอกจาก​แม่ไป๋​แล้ว​ คนอื่น​ ๆ ก็​ต่าง​เมินเฉย​ต่อ​หล่อน​และ​ไม่คิด​แม้จะแสดง​ความสงสาร​หรือ​เห็นใจ​

แม้ว่า​แม่ไป๋​จะไม่ได้​ช่วย​พยุง​หล่อน​ขึ้น​ แต่​แววตา​ของหล่อน​ใน​ตอนนี้​กลับ​ดู​ทุกข์​ตรม​

ไป๋​ช่วง​รู้​ว่า​พ่อ​ไป๋​ตัดขาด​ความสัมพันธ์​แบบ​พ่อ​และ​ลูกสาว​กับ​หล่อน​แล้ว​ แต่​แม่ไป๋​ยังคง​รักษา​ความสัมพันธ์​นี้​ไว้​

หาก​ขอความช่วยเหลือ​จาก​แม่ไป๋​ หล่อน​อาจ​ได้รับ​ความช่วยเหลือ​และ​อยู่​ใน​บ้าน​ตระกูล​ไป๋​ต่อไป​

เป็น​ตามที่​ไป๋​ซวง​คาดเดา​ พ่อ​ไป๋​ยัง​ใจแข็ง​และ​ยืนกราน​ที่จะ​ส่งหล่อน​กลับ​ไป​

แต่​สิ่งที่​ทำให้​หล่อน​คาดคะเน​ผิด​ก็​คือ​ เมื่อ​แม่ไป๋​มองเห็น​แววตา​อ้อนวอน​นั้น​ หล่อน​กลับ​ไม่ได้​หยุด​พ่อ​ไป๋​อย่าง​ที่​ไป๋​ซวง​คาด​ไว้​

ไป๋​ซวง​กระเถิบ​มาหา​แม่ไป๋​ คุกเข่า​ลง​และ​เอื้อมมือ​กอด​ขา​ของหล่อน​ คร่ำครวญ​ว่า​ตน​สุขภาพ​ไม่ดี​ตั้ง​แต่ก่อน​เข้า​โรงเรียนประถม​ พ่อ​ไป๋​และ​แม่ไป๋​ก็​รัก​เธอ​มาก​จน​นำ​ตัวส่ง​โรงพยาบาล​และ​พยายาม​รักษา​ถูก​ทาง​

ครั้งหนึ่ง​ฝนตก​และ​หล่อน​เป็นไข้​กลางดึก​ พ่อ​ไป๋​และ​แม่ไป๋​เป็น​คน​พา​หล่อน​ไป​ยัง​ห้อง​ฉุกเฉิน​ท่ามกลาง​สายฝน​ที่​โปรยปราย​

อีก​ทั้ง​เมื่อ​เข้า​รับ​การรักษา​ใน​โรงพยาบาล​ แม่ไป๋​ก็​ดูแล​หล่อน​เป็น​อย่าง​ดี​

แม้จะถูก​ไป๋​เซี่ย​ขัดขวาง​หลายครั้ง​ แต่​ไป๋​ซวง​ก็​ยังคง​คร่ำครวญ​ว่า​แม่ไป๋​ปฏิบัติ​ต่อ​อย่างไร​เป็นเวลา​นาน​กว่า​ครึ่ง​ชั่วโมง​

หล่อน​เช็ด​น้ำตา​ที่​ไหล​พราก​พลาง​สะอื้น​ “พ่อ​ต้องการ​ส่งหนู​กลับ​ไปหา​พ่อแม่​ผู้ให้กำเนิด​จริง ๆ​ เหรอ​คะ​? หนู​เติบ​โตมา​อย่าง​ดี​ใน​อ้อมแขน​ของ​พ่อแม่​ และ​พ่อแม่​ผู้ให้กำเนิด​ของ​หนู​ก็​ร้ายกาจ​ขนาด​นั้น​ หนู​คง​มีชีวิตรอด​ได้​อีกไม่นาน​ แม่คะ​ หาก​ชาติหน้า​มีจริง​ หนู​จะตอบแทน​บุญคุณ​ทุกอย่าง​ที่​แม่เคย​มีให้​”

จากนั้น​ก็​ก้มหัว​คำนับ​ให้​กับ​แม่ไป๋​ไม่หยุด​ ขอบคุณ​สำหรับ​การ​เลี้ยงดู​ของหล่อน​

ไป๋​เซี่ย​ที่​ยืน​อยู่​ด้าน​ข้าง​พลัน​ชักสีหน้า​ “ไม่จำเป็นต้อง​ตอบแทน​ใน​ชาติหน้า​หรอก​ แค่​เธอ​ตัดขาด​ตัวเอง​ออกจาก​ตระกูล​ของ​เรา​ไป​ก็​เป็น​การตอบแทน​ที่​ดี​ที่สุด​แล้ว​”

เมื่อ​แม่ไป๋​ได้ยิน​ไป๋​ซวง​พูดถึง​อดีต​และ​เห็น​ว่า​สอง​สามีภรรยา​ใจดี​กับ​ไป๋​ซวง​เพียงใด​ หล่อน​ก็​จำทุกอย่าง​ได้​อย่าง​ชัดเจน​

หล่อน​คิดในใจ​ว่า​อยาก​จะให้โอกาส​เด็ก​คน​นี้​ แต่​ไป๋​ซวง​ก็​ทำผิด​มาก​จน​เกินไป​ หล่อน​ไม่สมควร​ได้​อยู่​ร่วมกับ​ตระกูล​ไป๋​อีกแล้ว​

ไป๋​เซี่ย​เยาะเย้ย​ไป๋​ซวง​ ซึ่งทำให้​หล่อน​รู้สึก​หงุดหงิด​เป็นอย่างมาก​

ไป๋​ซวง​มาถึงจุด​นี้​แล้ว​ แต่​ไป๋​เซี่ย​กลับ​ยังคง​ปฏิเสธ​ที่จะ​ให้อภัย​

เมื่อ​เห็น​ว่า​ไป๋​ซวง​กำลังจะ​หมดสติ​จาก​การร้องไห้​ แม่ไป๋​ก็​ทน​ไม่ได้​และ​พูด​กับ​สามีของ​ตน​ทันที​ “ปล่อย​ให้​ซวงเอ๋อร์​อยู่​ครอบครัว​ของ​เรา​ต่อ​เถอะ​ค่ะ​ หาก​บ้าน​เรา​จะมีชามมีตะเกียบ​เพิ่ม​มาอีก​คู่​ก็​คง​ไม่เป็นอะไร​”

พ่อ​ไป๋​โมโห​เป็นอย่างมาก​ที่​แม่ไป๋​ยังคง​โง่เขลา​

เขา​หายใจ​หอบ​อยู่​พัก​หนึ่ง​ก่อน​จะควบคุม​อารมณ์​ได้​ และ​พูด​อย่าง​เฉียบขาด​ “คิด​ว่า​นี่​เป็น​แค่​เรื่อง​การ​เพิ่ม​ชามและ​ตะเกียบ​คู่​หนึ่ง​เหรอ​? คุณ​เต็มใจ​จะให้​คน​ที่​ค่อย​แว้งกัด​เรา​ร่วม​รับประทาน​อาหาร​โต๊ะ​เดียว​กับ​เรา​เหรอ​? การให้ทาน​แก่​ผู้ยากไร้​ถือ​เป็นการ​ดี​ แต่​จะมีประโยชน์​อะไร​กับ​การ​ให้อาหาร​งูพิษ​อย่าง​ไป๋​ซวง?”​

แม่ของ​ไป๋​กอด​คอ​ไป๋​ซวง​แล้ว​พูด​กล่าว​ “ซวงเอ๋อร์​บอก​แล้ว​ว่า​หล่อน​สำนึกผิด​และ​จะแก้ไข​ ทำไม​ถึงไม่ให้อภัย​หล่อน​คะ!”

พ่อ​ไป๋​หัวเราะ​อย่าง​โกรธเคือง​ “คุณ​เชื่อ​สิ่งที่​งูพิษ​ตัว​นี้​พูด​จริง ๆ​ เหรอ​?! คุณ​เคย​คิด​ไหม​ว่า​หาก​ม่าย​จื่อ​ยังคง​ทุกข์ทรมาน​อยู่​ใน​ตระกูล​หลิน​และ​ไป๋​ซวง​กีดกัน​ม่าย​จื่อ​ไม่ให้​รู้จัก​เรา​ ม่าย​จื่อ​อาจ​ถูก​ครอบครัว​หลิน​ทรมาน​จนตาย​ เมื่อ​ลอง​คิดดู​แล้ว​ คุณ​ยัง​อยาก​จะชุบเลี้ยง​ไป๋​ซวง​ไหม​?!”

แม่ไป๋​พึมพำ​ “ม่าย​จื่อ​ยังคง​มีชีวิต​และ​เติบโต​เป็น​อย่าง​ดี​ ข้อสันนิษฐาน​ของ​คุณ​เป็น​ข้ออ้าง​ที่​ฟังไม่ขึ้น​”

ไม่ใช่เพียง​พ่อ​ไป๋​ แต่​สอง​พี่น้อง​ไป๋​ก็​โกรธ​จน​แทบ​ระเบิด​ออกมา​

พ่อ​ไป๋​เอ่ย​ถามด้วย​ความไม่พอใจ​ “คุณ​กำลังจะ​บอ​กว่า​ คุณ​อยาก​เห็น​ลูกสาว​แท้ ๆ​ ถูก​ฆ่าโดย​ลูกสาว​บุญธรรม​ด้วย​ความเต็มใจ​สินะ​?”

“ฉัน​ไม่ได้​หมายความ​อย่างนั้น​ อย่า​เข้าใจผิด​”

แม่ไป๋​ขอร้อง​อย่าง​ขมขื่น​ “คุณ​ไม่เห็นด้วย​ที่จะ​ให้อภัย​ซวงเอ๋อร์​ คุณ​เสียใจ​กับ​สิ่งที่​ผ่าน​ไป​แล้ว​ แต่​คุณ​คิด​ว่าการ​ทำ​แบบนี้​จะเป็น​ทางออก​ที่​ดีจริง​เหรอ​?”

เมื่อ​มอง​ไป​ยัง​พ่อแม่​ที่​ทะเลาะ​กัน​ ไป๋​ลู่​ก็​รู้สึก​ปวดหัว​ หล่อน​เข้าไป​ใน​ห้องนอน​และ​โทร​หา​หลิน​ม่าย​ทันที​

หล่อน​เล่า​ทุกอย่าง​ที่​เกิดขึ้น​ที่​บ้าน​ให้​หลิน​ม่าย​ฟังและ​พูด​อย่าง​เป็นทุกข์​ “แม่ไม่ยอม​ตาสว่าง​สักที​ ฉัน​ควร​ทำ​อย่างไร​ดี​?”

หลิน​ม่าย​กล่าว​ “เนื่องจาก​คุณ​ไป๋​ยืนยัน​ที่จะ​ให้โอกาส​ไป๋​ซวง​ ฉัน​ว่าการ​ให้โอกาส​หล่อน​อีก​สักครั้ง​ก็​ไม่ใช่เรื่อง​เลวร้าย​อะไร​”

ไป๋​ลู่​ถามอย่าง​ไม่เข้าใจ​ “ทำไม​ต้อง​ให้โอกาส​หล่อน​ด้วย​?”

หลิน​ม่าย​กล่าว​อย่าง​มั่นใจ​ “เพราะ​ฉัน​มั่นใจ​ว่า​ไม่ว่า​อย่างไร​ไป๋​ซวง​ก็​ไม่มีวัน​เป็น​คน​ที่​ดีขึ้น​ได้​”

หลิน​ม่าย​มั่นใจ​มาก​เพราะ​ตอนนี้​หลิน​เจี้ยนกั๋ว​และ​ภรรยา​ของ​เขา​พยายาม​เข้าหา​หล่อน​

พวกเขา​ร้ายกาจ​กว่า​คนอื่น​ ทั้ง​ยัง​พยายาม​ถามถึงที่อยู่​พ่อแม่​ผู้ให้กำเนิด​ของ​เธอ​ใน​เมืองหลวง​ด้วย​

ต่อให้​ไม่ต้อง​ใช้สมอง​ หลิน​ม่าย​ก็​สามารถ​เดา​ได้​ว่า​หลิน​เจี้ยนกั๋ว​และ​ภรรยา​ของ​เขา​ต้องการ​ที่อยู่​ของ​ตระกูล​ไป๋​ ไม่ใช่เพื่อ​พบ​กับ​ตระกูล​ไป๋​ แต่​เพื่อ​พบ​กับ​ไป๋​ซวง​

ไป๋​ซวง​ไม่เคย​รู้จัก​หลิน​เจี้ยนกั๋ว​และ​ภรรยา​ของ​เขา​

จะเกิด​อะไร​ขึ้น​หาก​หลิน​เจี้ยนกั๋ว​และ​ภรรยา​ของ​เขา​ได้​พบ​กับ​ไป๋​ซวง​ พวกเขา​ต้อง​บังคับ​ให้​ไป๋​ซวง​หาเงิน​มาสนับสนุน​พวกเขา​แน่​

ไป๋​ซวง​ไม่มีเงิน​ ดังนั้น​จึงทำได้​เพียง​ขโมย​ทรัพย์สิน​จาก​บ้าน​ตระกูล​ไป๋​ หาก​การ​คาดเดา​ของ​เธอ​เป็น​ความจริง​แล้ว​ไป๋​ซวง​ผิดพลาด​ใน​เรื่อง​นี้​ ก็​มาดู​กัน​ว่า​แม่ไป๋​ยัง​จะหา​เหตุผล​ที่จะ​เก็บ​ไป๋​ซวง​ไว้​ได้​อย่างไร​!

หลังจากที่​ทั้งสอง​พูด​จบ​ ไป๋​ลู่​ก็​วิ่ง​ไป​ยัง​ห้องนั่งเล่น​ ตั้งใจ​จะเกลี้ยกล่อม​ให้​พ่อ​ไป๋​ให้โอกาส​ไป๋​ช่วง​

ทันใดนั้น​หล่อน​ก็​ได้ยิน​ไป๋​เซี่ย​พูด​กับ​พ่อ​ไป๋​ “พ่อ​ ทำไม​ไม่ถามไป๋​ซวง​ล่ะ​ว่า​หล่อน​เอา​เงิน​สามพัน​หยวน​สำหรับ​การ​ทำ​ศัลยกรรม​พลาสติก​ของ​หลิน​เพ่​ย​มาจาก​ไหน​?”

แม่ไป๋​จ้อง​ไป๋​เซี่ย​อย่าง​โกรธเคือง​ “ลูก​ไม่ใช่เพียง​คนเดียว​ที่​หา​เงินได้​นะ​!”

พ่อ​ไป๋​เอือมระอา​กับ​พฤติกรรม​ไร้ยางอาย​ของ​ไป๋​ซวงจน​ลืม​สนใจ​รายละเอียด​เรื่อง​นี้​ไป​

เมื่อ​ลูกชาย​ของ​เขา​พูดถึง​เรื่อง​นี้​ เขา​ก็​รู้สึก​ได้​ถึงเรื่อง​ความผิดปกติ​นั้น​

เขา​ต่อว่า​ภรรยา​ด้วย​ความโกรธ​ “ผม​ลืม​คิด​เรื่อง​ที่​ลูกชาย​พูด​ไป​ได้​ยังไง​? ซวงเอ๋อร์​ ลูกสาว​สุดที่รัก​ของ​คุณ​มีเงินก้อน​โต​อยู่​ใน​มือ​ คุณ​ไม่อยากรู้​หรือว่า​เงิน​พวก​นั้น​มาจาก​ไหน​?”

แน่นอน​ว่า​แม่ไป๋​อยากรู้​ แต่​เรื่อง​นี้​ไม่สามารถ​เปิดเผย​ได้​ มัน​จะเป็นอันตราย​ต่อ​ไป๋​ซวง​ หล่อน​แค่​ต้องการ​สอบถาม​ลูกสาว​อย่าง​ลับ​ ๆ

แต่​ลูกชาย​ของ​เธอ​ไม่ยอมให้​เป็น​แบบ​นั้น​ เขา​พยายาม​ทุกอย่าง​เพื่อให้​เรื่อง​นี้​กลาย​เป็นเรื่อง​ใหญ่โต​

แม่ไป๋​ไม่สามารถ​ตอบคำถาม​ของ​สามีได้​ หล่อน​จึงมอง​ไป๋​เซี่ย​ด้วย​ความโกรธ​

พ่อ​ไป๋​หันไป​ถามไป๋​ซวง​ “เงิน​สามพัน​หยวน​ใน​มือ​เธอ​มาจาก​ไหน​?”

ไป๋​ช่วง​พูด​ตะกุกตะกัก​ “มัน​เป็น​เงิน​ที่​หนู​เก็บ​ออม​ไว้​”

ไป๋​ลู่​ถาม “คน​อย่าง​เธอ​เหรอ​จะเก็บ​เงิน​อยู่​?”

ใน​ฐานะ​น้องสาว​ ไป๋​ลู่​รู้จัก​ไป๋​ซวง​เป็น​อย่าง​ดี​ ไป๋​ซวง​เป็น​คน​ที่​ใช้จ่าย​เงิน​ทุก​หยวน​ราวกับ​เบี้ย​ ดังนั้น​จึงเป็นไปไม่ได้​ที่​หล่อน​จะมีเงินเก็บ​

แต่​ไป๋​ซวง​ยืนยัน​ว่า​เงินก้อน​นั้น​คือ​เงินเก็บ​ของหล่อน​

ไป๋​เซี่ย​จึงสะสางบัญชี​กับ​หล่อน​

แม้ว่า​เงินบำนาญ​ของ​ปู่ย่าตายาย​จะสูงมาก​ แต่​พวกเขา​ก็​มีลูกหลาน​มากมาย​จึงต้อง​แบ่ง​จ่าย​อย่าง​เท่าเทียม​

ไป๋​ซวง​ได้​รับเงิน​นำ​มากมาย​ทุกปี​ แต่​ไม่ว่า​หล่อน​จะสะสมเท่าไหร่​ ก็​เป็นไปไม่ได้​ที่จะ​มีมาก​ถึง 3,000 หยวน​!

ไป๋​ซวง​ยอมจำนน​ต่อ​หลักฐาน​และ​พูดไม่ออก​

ไป๋​เซี่ย​พูด​อย่าง​ตรงไปตรงมา​“เธอ​ขโมย​เครื่องประดับ​ทองคำ​ของ​แม่เพื่อ​นำ​ไป​ขาย​และ​นำ​เงิน​มาให้​หลิน​เพ่​ย​ใช้ทำ​ศัลยกรรม​พลาสติก​ วันที่​เธอ​มอบ​เงิน​ให้​หลิน​เพ่​ย​ 3,000 หยวน​ เป็น​วัน​เดียว​กับ​ที่​ชุด​เครื่องทอง​ของ​แม่หาย​”

เขา​หันไป​มอง​แม่ไป๋​และ​พูด​ประชดประชัน​ “ไป๋​ซวง​ขโมย​เครื่องประดับ​ทอง​ทั้งหมด​ของ​แม่ เป็น​แบบนี้​แล้ว​ยัง​คิด​จะปกป้อง​หล่อน​อีก​เหรอ​ครับ​?”

แม่ไป๋​ถามไป๋​ซวง​ “ลูก​ขโมย​เครื่องประดับ​ทอง​ของ​แม่ไป​จริงๆ​ ใช่ไหม​”

อันที่จริง​หล่อน​มีคำตอบ​อยู่​ใน​ใจแล้ว​ แต่​อยาก​ได้ยิน​คำตอบ​ว่า​ ‘ฉัน​ไม่ได้​ทำ​’ จาก​ปาก​ของ​ไป๋​ซวง​เท่านั้น​

ไป๋​ซวง​กัด​ริมฝีปาก​และ​นิ่งเงียบ​

พ่อ​ไป๋​โบกมือ​อย่าง​กระวนกระวาย​ “ใน​เมื่อ​หล่อน​ไม่ต้องการ​บอก​ก็​อย่า​ถามเลย​ ผม​จะเรียก​ตำรวจ​มาสอบสวน​ว่า​หล่อน​ขโมย​ไป​จริง​หรือเปล่า​”

เขา​ว่า​แล้วก็​แจ้งตำรวจ​ทันที​

ไป๋​ซวง​ใช้กลอุบาย​เดิม​ซ้ำอีกครั้ง​ คุกเข่า​ลง​กับ​พื้น​ เริ่ม​ร้องไห้​ และ​สารภาพ​

หล่อน​ไม่ต้องการ​ให้​ตำรวจ​มาสอบสวน​ เพราะ​หาก​ตำรวจ​ระบุ​ว่า​หล่อน​เป็น​บุคคล​ต้องสงสัย​ พวกเขา​ก็​จะต้อง​สืบ​จน​เดินทาง​ไป​ยัง​โรงรับจำนำ​ใน​เมืองหลวง​ แล้ว​ไม่นาน​พวกเขา​ก็​จะพบ​กับ​เครื่องประดับ​ทองคำ​ของ​แม่ไป๋​

ใน​ช่วง​สอง​ปี​ที่ผ่านมา​ มีโรงรับจำนำ​เพียง​ไม่กี่​แห่ง​ที่​เปิด​ใน​ปักกิ่ง​ ดังนั้น​จึงง่าย​ต่อ​การ​ตรวจสอบ​

พ่อ​ไป๋​หงุดหงิด​มาก​ “เอาล่ะ​ หยุด​ทำตัว​เหลวไหล​ได้​แล้ว​ เก็บ​ข้าวของ​ แล้ว​พรุ่งนี้​ฉัน​จะพา​เธอ​กลับ​ไปหา​พ่อแม่​ผู้ให้กำเนิด​ของ​เธอ​”

ไป๋​ซวง​ลุกขึ้น​ยืน​ ร้องไห้​อย่าง​เงียบงัน​และ​เดิน​ไป​ยัง​ห้อง​ของหล่อน​

เมื่อ​เห็น​ท่าทาง​น่าสงสาร​ของหล่อน​ แม่ไป๋​จึงตะโกน​ใส่พ่อ​ไป๋​ “ต้อง​ให้​ซวงเอ๋อร์​ไป​ก่อน​ใช่ไหม​คะ​คุณ​ถึงจะมีความสุข​?”

พ่อ​ไป๋​เหลือบมอง​ไป​ยัง​ไป๋​ซวง​และ​เห็น​ว่า​หล่อน​ดูเหมือน​ศพ​เดิน​ได้​ น่ากลัว​ยิ่งนัก​

แต่​เขา​ก็​ไม่ได้​ใจอ่อน​ลง​เลย​ “เรา​จำเป็นต้อง​ยอม​หล่อน​ทุกอย่าง​เพียง​เพราะ​หล่อน​ขู่​ว่า​จะฆ่าตัวตาย​ใน​บ้าน​ของ​เรา​อย่างนั้น​เหรอ​? ส่งตัว​หล่อน​ให้​ตำรวจ​ซะ หล่อน​จะเป็น​หรือ​ตาย​ก็​ไม่เกี่ยว​อะไร​กับ​เรา​! “

เมื่อ​เห็น​พ่อ​ไป๋​เป็น​แบบนี้​ ไป๋​ซวง​ก็​รู้สึก​หนาวเหน็บ​ใน​ใจ

ไป๋​ลู่​กล่าว​ “พ่อ​คะ​ ให้โอกาส​ไป๋​ซวง​เถอะ​นะคะ​ ถ้าพ่อ​ไม่ให้โอกาส​ไป๋​ซวง​ แม่จะต้อง​ทิ้ง​พวกเรา​ไป​อย่าง​แน่นอน​”

หลังจาก​พูด​จบ​ หล่อน​ก็​ขยิบตา​ให้​พ่อ​ไป๋​

เมื่อ​เห็น​เช่นนี้​ พ่อ​ไป๋​ก็​รู้​ว่า​หล่อน​มีจุดประสงค์​ที่​ขอให้​เขา​ทำ​เช่นนี้​ ดังนั้น​เขา​จึงพยักหน้า​เห็นด้วย​โดย​แสร้ง​ทำเป็น​ครุ่นคิด​

แต่​มีเงื่อนไข​เพิ่มเติม​ว่า​ หาก​ไป๋​ซวง​ทำผิด​อีกครั้ง​และ​แม่ไป๋​ยังคง​ปกป้อง​หล่อน​ พ่อ​ไป๋​และ​แม่ไป๋​จะต้อง​หย่าร้าง​กัน​

แม่ไป๋​รัก​ไป๋​ซวง​เป็นอย่างมาก​ แต่​ในขณะที่​อยู่อาศัย​ใน​บ้าน​ไป๋​ แม่ไป๋​กลับ​มีทรัพย์สมบัติ​เพียง​ยี่สิบ​เปอร์เซ็นต์​ของ​ทรัพย์สมบัติ​ทั้ง​ครอบครัว​เท่านั้น​

พ่อ​ไป๋​ไม่เพียง​ทำ​ข้อตกลง​ด้วย​วาจา​เท่านั้น​ แต่​ยัง​ขอให้​แม่ไป๋​ลงนาม​ใน​ข้อตกลง​เป็น​ลายลักษณ์อักษร​ด้วย​

แม่ไป๋​รู้สึก​อับอายขายหน้า​มาก​ โดย​กล่าว​หาว่า​พ่อ​ไป๋​ไม่ไว้ใจ​หล่อน​ ถึงขั้น​ให้​หล่อน​เซ็นสัญญา​เป็น​ลายลักษณ์อักษร​

พ่อ​ไป๋​ยอมรับ​อย่าง​ตรงไปตรงมา​ว่า​เขา​ไม่ไว้ใจ​หล่อน​เลย​แม้แต่น้อย​

เนื่องจาก​แม่ไป๋​พยายาม​อย่าง​มาก​เพื่อ​ปกป้อง​ไป๋​ซวงใน​ทุก​ด้าน​ หล่อน​จึงดูเหมือน​คนปัญญาอ่อน​และ​วิกลจริต​

หลังจาก​ได้ยิน​ที่​พ่อ​ไป๋​พูด​ แม่ไป๋​ก็​โกรธ​จน​น้ำตาไหล​

แต่​ทั้ง​พ่อ​ไป๋​และ​พี่น้อง​ไป๋​ลู่​ก็​ไม่ได้มา​ปลอบโยน​หล่อน​

มีเพียง​ไป๋​ซวง​ที่​คอย​อยู่​เคียงข้าง​และ​ปลอบโยน​หล่อน​

สิ่งนี้​ทำให้​แม่ไป๋​คิดในใจ​ว่า​ แม้ไป๋​ซวง​จะทำ​ผิดพลาด​บ่อยครั้ง​ แต่​หล่อน​ก็​ยังมี​จิต​ใจดี​

………………………………………………………………………………………………………………………..

สาร​จาก​ผู้แปล​

โง่มาก​นัก​ก็​แยก​ไป​อยู่​กับ​ยัย​ไป๋​ซวง​สุดที่รัก​เลย​ค่ะ​คุณแม่​ ทีนี้​ก็​รัก​ลูก​ให้​พอ​ ไม่มีใคร​มาขัด​แล้ว​ ใช้เงินเดือน​ตัวเอง​นี่แหละ​เลี้ยง​ อย่า​ใช้เงิน​ของ​ครอบครัว​นะ​

ไหหม่า​(海馬)