EP 574
By loop
หลิงรันนั่งลงและทำความสะอาดบาดแผลบนศีรษะของเด็กน้อยอย่างจริงจัง
โจวซินเยียนเองก็ไม่คุ้นเคยกับสิ่งนี้จริงๆ เขานั่งที่ตรงข้ามและช่วยถือของ เป็นเวลานานแล้วที่พวกเขาทำ “การรักแผลเล็ก” แบบนี้ครั้งสุดท้าย
อย่างไรก็ตามพ่อแม่ของเด็กเล็กยังคงกังวลมาก
แม่อายุประมาณสามสิบปี เธอเพียงเงยหน้าขึ้นและมองไปที่หลิงรันก่อนที่เธอจะเตือนโจวซินเยียน ว่า “หมอต้องไม่ทิ้งรอยแผลเป็นไว้นะ ลูกของฉันยังเล็กมากจะเกิดอะไรขึ้นถ้าแผลเป็นใหญ่ขึ้น … เขาเพิ่งตกลงมาจากเตียงโดยไม่ได้ตั้งใจและถ้า เขาเสียโฉมล่ะ…”
“ ตอนนี้หมอกำลังดูแลเขาอยู่” ผู้เป็นพ่อตกใจเล็กน้อยผ่านไป เขาเพียง แต่เงยหน้าขึ้นและมองไปที่หลิงรันก่อนที่เขาจะพูดด้วยเสียงต่ำ “หัวของเขากระแทกการเย็บนี้จะทำให้เขาหัวล้านหรือเปล่า … ”
“ไม่เป็นไรถ้าคุณหัวล้านลูกชายของฉันก็ไม่มีวันหัวล้าน” แม่เพิ่มระดับเสียงของเธอ
โจวซินเยียนก็ไม่สามารถพูดอะไรได้เขาได้แต่ไอได้ในเวลานี้และกล่าวว่า “หมอหลิงรันของเรากำลังทำการเย็บแบบปาหนีดหลังจากการเย็บแผล แผลเป็นจะเป็นรอยจางๆ ดังนั้นไม่ต้องกังวล”
จากนั้นพ่อแม่ของเด็กก็เงียบไปในทันที่
ตอนนี้เป็นเด็กน้อยที่เบิกตากว้างและพูดด้วยเสียงต่ำว่า “พ่อหนูหัวล้าน อ่ะหนูเอาผมของหนูให้”
“อาไม่จำเป็นหรอกพ่อไม่ต้องการผมแล้ว”
“ แล้วทำไมต้องใส่วิก”
พ่อแทบร้องไห้ “พ่อใส่วิกเพราะว่า … เพราะพ่อชอบใส่วิกมันรู้สึกเหมือนพ่อใส่หมวกและมีวิกหลายแบบพ่อจึงสามารถเปลี่ยนเป็นทรงไหนก็ได้”
“โอ้งั้นหนูก็จะใส่วิกด้วย” เด็กน้อยได้แสดงความปรารถนาที่ทำให้คู่รักทั้งคู่ตกตะลึง
โจวซินเยียนแตะศีรษะของเขาเอง เขาคลายบรรยากาศที่น่าอึดอัดขณะที่เขายิ้มและพูดว่า “ลูกของคุณเข้าใจมาก ลูกชายของผมเองก็น่าจะวัยใกล้ๆกันและดื้อมาก และตอนนี้เขาก็รับมือได้ยากมาก”
แม่ฟังที่เขาพูดแล้วถือโอกาสขัดจังหวะ “คุณหมอช่วยเย็บเบียนเบียนของเราได้ไหมผิวของลูกฉันบางและอ่อนนุ่มหากการเย็บผิดพลาดผลจะคงอยู่ถาวร”
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่โจวซินเยียนเจอสถานการณ์แบบนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างอ่อนน้อม“ หมอหลิงของเราเย็บได้ดีกว่าผมมากคุณไม่ต้องกังวล”
“ไม่ใช่ว่าเราไม่กังวลนี่คือสิ่งที่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์ใช่ไหม” คุณแม่ยืนยัน
โจวซินเยียนลังเลอยู่สองวินาที จริงๆแล้วเขาไม่จำเป็นต้องขัดต่อความปรารถนาของครอบครัวผู้ป่วยสำหรับเรื่องแบบนี้ หากครอบครัวของผู้ป่วยต้องการให้เขาเย็บแผลผู้ป่วยเขาก็ทำได้ ถ้าเขาจดจ่อเขาจะไม่ทำผิดพลาดในการเย็บแผลเล็ก ๆ เช่นนี้
อย่างไรก็ตามโจวซินเยียนรู้ว่าบุคลิกของหลิงรัน แตกต่างกันดังนั้นเขาจึงไม่กล้าชี้ให้เห็นถึงจุดนั้น
ไม่กี่วินาทีต่อมาโจวซินเยียน ยังคงคิดถึงเรื่องนี้และแนะนำพวกเขาว่า “ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากรักษาลูกของคุณ หมอหลิงเป็นคนที่มีทักษะเหนือกว่าผมและทักษะการเย็บของเขาดีกว่าของผมมากแม้แต่ในโรงพยาบาลของเรา หมอหลิงทักษะการเย็บของหลิงก็ติดอันดับต้น ๆ ด้วย…”
ครอบครัวของผู้ป่วยมองไปที่โจวซินเยียนอย่างสงสัยราวกับว่าพวกเขาไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูดจริงๆ
ในเวลานี้มีหลายคนที่รีบไปที่ห้องรักษาและตะโกนว่า “อ๊าก, เจ็บๆ … “
เด็กที่ได้รับการเย็บของเขารู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันทีก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นและตะโกนอย่างมีความสุข“ คุณย่าคุณยายฉันอยู่ที่นี่…”
หากหลิงหรันไม่ได้ยกมือขึ้นมาทันเวลาเข็มโค้งที่ใช้เย็บจะตรงเข้าที่คิ้วและดวงตาของเด็ก
ใบหน้าของโจวซินเยียนมืดลงในไม่กี่วินาทีและผู้ปกครองก็ตกใจ
“ ไม่เป็นไรไม่ต้องขยับ” ขณะที่หลิงรันพูดเขาใช้สายตาของเขาส่งสัญญาณไปยังโจวซินเยียน
โจวซินเยียนเดินไปข้างหน้าทันทีและพูดว่า “เฮ้เด็กอย่าขยับเมื่อหมอกำลังเย็บไม่งั้นเข็มจะไปผิดที่”
เด็กเล็กมองไปที่โจวซินเยียนก่อนที่เขาจะมองไปที่คุณยายของเขาที่มาทีหลัง ทันใดนั้นเขาก็อ้าปากและร้องว่า “อ้า … หนูไม่ต้องการเย็ฐแผลแล้ว … “
“อาที่รักยายอยู่ที่นี่ยายอยู่ที่นี่” หญิงชราที่มาทีหลังดูหน้าเป็นทุกข์ เธอรีบเดินเข้ามาอุ้มเด็กไว้ในอ้อมแขนทันที
“ด้ายยังอยู่บนใบหน้าของเขา” หลิงรันอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
“ งั้นก็เอาออกไป” คุณยายแทบรอไม่ไหวที่จะได้อุ้มหลานชายของเธอ
“ถ้าเราเอามันลงและเย็บอีกครั้งมันจะเป็นรอยแผลเป็น” หลิงรันเงยหน้าขึ้นและจ้องไปที่นาฬิกาบนผนังก่อนที่เขาจะพูดว่า “การขยายของแผลเป็นมีรูปแบบของมันเองถ้าเราไม่เย็บแผลให้เสร็จโดยเร็วจะมีความแตกต่างระหว่างเนื้อเยื่อแผลเป็นก่อนหน้ากับเนื้อเยื่อแผลเป็นที่เพิ่งงอกใหม่ .”
คุณยายที่พร้อมจะใช้กำลังเพื่อจับหลานชายของเธอก็เกิดความกังวลขึ้นมาทันใด
เธอจ้องไปที่เข็มที่โค้งงอในมือของหลิงรันและกล่าวว่า “อย่าทิ้งรอยแผลเป็นไว้บนใบหน้าของหลานชายของฉันถ้าคุณทิ้งรอยแผลเป็นไว้ฉันจะไม่ยกโทษให้คุณ … “
หลิงรันไม่รอให้เธอพูดจบเขาเย็บแผลให้เสร็จด้วยความเร็วที่เร็วที่สุด
มันเป็นเพียงบาดแผลที่ไม่ใหญ่มาก แต่เนื่องจากเขาจำเป็นต้องเย็บอย่างละเอียดมากขึ้นเขาจึงเย็บให้ช้าลง หากบาดแผลอยู่ที่ขาที่มีขนขึ้นหลิงรันสามารถเย็บแผลให้เสร็จได้ในไม่กี่วินาที
ในตอนนี้หลิงรันเพิ่มความเร็วของเขาและเขาก็เย็บส่วนที่เหลือให้เสร็จ
หลังจากผูกปมและตัดด้ายอย่างรวดเร็วหลิงรันก็ออกจากห้องไปโดยไม่ลังเลใด ๆ ก่อนที่เขาจะจ่ายเงินให้กับพยาบาล
ผู้เป็นยายรีบพุ่งไปข้างหน้าทันที เธออุ้มหลานชายที่มีค่าของเธอไว้ในอ้อมแขนเป็นเวลานานจนพยาบาลที่มาถึงทีหลังทำได้เพียงแค่รออยู่ข้างๆ
หลิงรันถอยหลังสองก้าวและออกจากฝูงชนที่ส่งเสียงดัง
ในเวลานี้การแจ้งเตือนภารกิจของเขาบอกว่าการรับรู้ของเขาเพิ่มขึ้นเป็น 3/10000
กล่าวอีกนัยหนึ่งยกเว้นเด็กน้อยเขาได้รับชื่อเสียงใหม่อีกสองคน
หลิงรันมองไปที่พ่อแม่ของเด็กเล็กและอีกห้าคนที่ติดตามยายของเขา แต่เขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าใครที่ยอมรับในตัวเขา
หลิงรันคิดสักพักก่อนที่เขาจะพูดกับโจวซินเยียนซึ่งออกจากห้องไปด้วย “เด็กค่อนข้างเชื่อฟัง แต่มีญาติของผู้ป่วยมากเกินไปจึงส่งผลต่อผลการผ่าตัด”
“ใช่.” โจวซินเยียนมีความกลัวอยู่ในใจ จะเป็นอย่างไรถ้าตอนนี้เด็กไม่ได้รับการดูแลที่ดี? จะเป็นอย่างไรถ้าหมอหลิงถูกเอาเปรียบเพราะเมื่อกี้นี้?
“ฉันจะหาคนที่มีสมาชิกในครอบครัวน้อยกว่า” โจวซินเยียน รู้ว่าหลิงรัน ไม่ชอบฝูงชน
ในเวลานี้หลิงรันโบกมือของเขา “ไม่ต้องไปจงใจหรอกอืมขอแค่คนไข้บางคนมีรักษาไมยากก่อน”
โจวซินเยียนไม่สามารถเข้าใจแนวทางปัจจุบันของหลิงรันได้เลย อย่างไรก็ตามเขาไปที่โต๊ะประชาสัมพันธ์ตามคำขอของหลิงรันและยืนยันเกี่ยวกับการจัดเตรียมก่อนที่เขาจะกลับมา จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าหลิงหรันเริ่มทำการตรวจร่างกายกับคนไข้รายอื่นที่มีอาการปวดท้อง
โจวซินเยียน ก้าวไปข้างหน้าเพื่อเรียนรู้
ระดับทักษะการตรวจร่างกายของหลิงรันเป็นที่รู้จักของทุกคนในขณะที่โจวซินเยียน ไม่เก่งเพราะสนใจในการรักษาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น โจวซินเยียน คุ้นเคยกับขั้นตอนการตรวจร่างกายเป็นอย่างดีเนื่องจากเป็นทักษะที่คนส่วนใหญ่ทำได้ แต่ถ้าเขาต้องการหาข้อสรุปที่ถูกต้องผ่านการตรวจร่างกายเขาก็ไม่สามารถดำเนินการได้ตามที่ระบุไว้ในตำรา
จนถึงตอนนี้โจวซินเยียนทำได้เพียงแค่ตรวจสุขภาพง่ายๆและติดตามหลิงรันเพื่อเรียนรู้ทักษะต่างๆ
“ มันไม่มีอะไรหรอกคุณกินมากเกินไปแล้ว” หลิงรัน ได้ข้อสรุปหลังจากตรวจร่างกาย
หญิงสาวที่จ้องมองแฟนหนุ่มด้วยความอ่อนโยนจู่ๆก็กลายเป็นสีแดงที่ใบหน้าของเธอ “เป็นไปไม่ได้นั่น … ฉัน … อย่างน้อยก็ทำอัลตราโซนิก”
หลิงรันไม่ตอบเธอ เขาถามแค่ว่า “วันนี้คุณกินอะไร”
“ แค่โจ๊กกับข้าว…”
“ แล้ว?”
“แล้วก็บะหมี่”
“ แล้ว?”
“ ขนมปังและเค้ก…”
“พวกนี้ถือเป็นอาหารจานหลักแล้วอย่างอื่นล่ะ”
หญิงสาวฟังคำถามของหลิงรันแล้วก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึดอัดใจจนใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง เธอยืนและพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “ฉันไม่ต้องการพบหมอแล้ว”
“เอาล่ะเราจะไม่” แฟนหนุ่มถอนหายใจอย่างโล่งอกก่อนจะรีบเดินตามหญิงสาวออกไป เขาเดินจากไปในขณะที่เขาหันกลับไปมองหลิงรันตลอดเวลา
“อย่าออกกำลังกายอย่างหักโหมอย่ากินอาหารอีกต่อไปและให้ความสำคัญกับการพักผ่อน” หลิงรันเตือนพวกเขาจากข้างหลังพวกเขา
หญิงสาวชะงักไปชั่วขณะก่อนที่เธอจะออกไปทันที
หลิงรันเปิดหน้าภารกิจและเขาเห็นว่าหมายเลข 3/10000 ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง
“ มันยากสักหน่อย” หลิงรันถอนหายใจอย่างลับๆ
“หมอหลิง?” โจวซินเยียนไม่ได้ยินสิ่งที่หลิงรัน พูดอย่างชัดเจน
“ใช่แล้วสิ่งต่างๆจะคลี่คลายในที่สุด” หลิงรันพูดอย่างอื่นก่อนที่เขาจะถามว่า “หมายเลขอะไร”
“ เราจะไปตรวจที่ห้องหมายเลข 5” โจวซินเยียน รีบชี้ไปที่ก่อนที่เขาจะกล่าวว่า
“ได้เลย” หลิงรันไม่มีทักษะจากระบบในการรักษาแผลไฟไหม้ แต่เขาทำงานในแผนกฉุกเฉินมาเป็นเวลานานดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องมีทักษะพิเศษ ในการจัดการกับแผลไฟไหม้เล็กน้อย
ในขณะเดียวกันเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังรอหันกล้องเซลฟี่ของเธอมาที่หลิงรันในขณะที่เธอตะโกนอย่างมีความสุขที่หน้าจอว่า “สวัสดีทุกคนนี่คือแฟนของฉันตอนนี้เขากำลังรักษาคนไข้อยู่!”