มาลิเห็นหมอข้างๆ ตู้อบที่มีท่าทีอึ้งไป ก็สะกิดเขาสักหน่อย พลางเตือนเขาเสียงเบา
“จอห์น เขาถามคุณน่ะ”
“ห๊ะ？” จอห์นส่งเสียงด้วยความอึ้ง
ลี่จุนถิงค่อยๆ ลุกขึ้นมา ก่อนจะถามด้วยความอดทน
“ฉันจะถามคุณอีกครั้งว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกฉัน”
“ตอนนี้ทุกอย่างของเด็กเป็นปกติดี ดีที่ความวุ่นวายเมื่อครู่ไม่ได้ทำให้เธอตกใจ แต่เพราะว่าคลอดออกมาก่อน ร่างกายเลยไม่มีมีภูมิคุ้มกันสูงมาก ดังนั้นเลยต้องอยู่ในตู้อบนานสักหน่อย”
ในที่สุดจอห์นก็มีสติกลับมา ก่อนจะพูดด้วยความกลัวก่อนจะถอยออกไป
ลี่จุนถิงตอบ “อือ” เบาๆ ก่อนจะก้มหน้าลง แล้วมองลูกน้อยที่อยู่ในตู้อบ จู่ๆ เขาก็คิดว่าชีวิตแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก เจียงหยุนเอ๋อเจอเรื่องอันตรายมามากมาย แต่เด็กคนนี้ก็ยังคลอดออกมาได้อย่างปลอดภัย แถมยังไม่มีปัญหาอะไรด้วย หลังจากนี้น่าจะเป็นคนแข็งแกร่งแล้วล่ะ
เด็กน้อยเกิดมาอย่างปลอดภัยทั้งๆ ที่ผ่านเรื่อยมามากมายขนาดนี้ งั้นแม่ของเธอคือเจียงหยุนเอ๋อจะต้องแข็งแกร่งมากกว่าเดิม ก่อนหน้านี้ผ่านเรื่องราวมามากมาย เจียงหยุนเอ๋อกลับมาได้อย่างปลอดภัยจนน่าตกใจ ครั้งนี้ก็ต้องกลับมาได้เหมือนกัน
ลี่จุนถิงยิ่งมองก็ยิ่งสุขใจ ถึงแม้ว่าการคลอดของเจียงหยุนเอ๋อในตอนนี้ เขาไม่ได้อยู่ข้างกายเธอ แต่ว่าเขาก็อยู่ด้านนอกของห้องผ่าตัด ถึงแม้ว่าจะไกลไปสักหน่อย แต่ว่าก็ถือว่าได้อยู่กับเจียงหยุนเอ๋อด้วย ครั้งหน้า ครั้งหน้าเขาจะต้องอยู่ข้างๆ เจียงหยุนเอ๋อได้แน่นอน
เมื่อเห็นความอ่อนโยนของลี่จุนถิง เฟิงจิงเป่ยกับชิงโม่เองก็เดินไปด้านข้างเพื่อมองเด็กน้อย
“เธอหน้าตาเหมือนคุณนายมากเลย เป็นเด็กที่สวย ต่อไปต้องสวยเหมือนกับคุณนายอย่างแน่นอน” ชิงโม่มองสักพักก่อนจะพูดขึ้น
เฟิงจิงเป่ยที่อยู่ข้างๆ อดไม่ได้เลยหัวเราะออกมา “เธอเพิ่งเกิดเอง ทำไมคุณบอกว่าเธอจะหน้าเหมือนคุณเจียงล่ะ？เด็กที่เพิ่งเกิดมาหน้าตาเหมือนๆ กันทั้งนั้น เหมือนคนแก่หน้ายู่ทั้งนั้น แถมผมเผ้าก็ยังไม่ขึ้นเลย”
“คุณ คุณ คุณ…ทำไมต้องมาขัดฉัน ฉันแต่มองเธอแล้วเหมือนคุณนาย ทำไมเหรอ？” ชิงโม่ถูกขัดจนหน้าแดง “ประธานลี่ คุณดูสิเขาบอกว่าลูกคุณหน้าเหมือนคนแก่”
ชิงโม่ทำท่าทีน้อยใจ จนคนรอบข้างอดหัวเราะออกมาไม่ได้
เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะ ลี่จุนถิงเองก็เงยหน้าขึ้นมองชิงโม่ ในแววตาก็ไม่ได้เย็นชาเหมือนเดิมแล้ว ชิงโม่ทำแบบนี้ ก็เพื่อทำให้บรรยากาศมันดีขึ้นกว่าเดิม ทำให้ลี่จุนถิงคลายอารมณ์ได้ เขาจะไม่รู้ว่าลูกจะเกิดมาหน้าตาเป็นอย่างไรได้อย่างไร เพราะถึงอย่างไรก็ได้เห็นลูกของครอบครัวตัวเองมาหลายคนแล้ว
ในตอนนั้น ลูกในตู้อบ เพราะว่านอนโดยที่ไม่ได้สนิทมาก เลยลืมตาขึ้นเล็กน้อย（เวลาที่ลูกเพิ่งเกิดหลับอาจจะลืมตาอยู่แล้ว） ลี่จุนถิงมองลูกน้อย พลางคิดว่าลูกน้อยกำลังมองเขา เลยอดไม่ได้ที่จะกำหมัดแน่น
“ลูกน้อย รอแด๊ดดี้ก่อนนะ ฉันจะพาหม่ามี้กลับมาอย่างปลอดภัยแน่นอน”
เมื่อลี่จุนถิงพูดจบก็จูบตู้อบเบาๆ
เมื่อผ่านไปสักพัก เรือก็หยุดอยู่ที่ท่าเรือใกล้ๆ ลูกถูกลี่จุนถิงพาไปที่ที่ปลอดภัย แล้วก็ให้หมอดูแลเหมือนในตอนแรก แถมยังจัดคนของตัวเองให้พวกเขาด้วย
“คุณจอห์น คุณมาลิ ขอบคุณมากนะ”
จอห์นได้ยินลี่จุนถิงขอบคุณ ก็ตกใจที่ได้รับคำขอบคุณ ก่อนจะรีบโบกมือ “ฉันควรทำอยู่แล้ว ไม่เป็นไร”
ขนาดเฟิงจิงเป่ย ขึ้นฝั่งไปรายงานความคืบหน้า ส่วนอีกฝั่ง เขาจัดคนไปตามที่อยู่ของเรืออาเธอร์ต่อ
ลูกน้องของเฟิงจิงเป่ยตามหาจนเจอโดยเร็ว หลังจากที่ลูกน้องของเขาเห็นแล้ว ก็ต้องหายใจเฮือก
“หัวหน้า หาเจอแล้ว เรือของพวกเขาจอดแล้ว แต่ว่าที่นั่น……”
“ที่นั่นทำไมเหรอ？” เฟิงจิงเป่ยเห็นท่าทีของเขา ก็ร้อนใจเป็นอย่างมาก
“ที่นั่น……มันอันตรายมาก” ลูกน้องยังคงไม่กล้าพูดชื่อของที่นั่น
“ถ้าคุณยังไม่พูด ฉันจะจัดการตามการทหารแล้วนะ” เฟิงจิงเป่ยขู่
“อิรัก”
“อิรักงั้นเหรอ？” เฟิงจิงเป่ยตกใจเป็นอย่างมาก
อิรักอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเอเชีย อยู่ตรงทางเหนือของเกาะในอาหรับ ทางเหนือติดตุรกี ตะวันออกติดอิหร่าน ทางตะวันตกติดซีเรีย จอแดน ทางใต้ติดซาอุดิอาราเบีย คูเวียต ตะวันออกเฉียงใต้ติดอ่าวเปอร์เชีย มันมีความเป็นเอกลักษณ์เป็นอย่างมาก ทั้งน้ำมัน และทรัพยากรธรรมชาติก็เยอะแยะมากมาย มันเลยเป็นที่ที่ประเทศต่างๆ ต้องการ เลยเกิดสงครามขึ้นบ่อยๆ ดังนั้นเลยอันตรายเป็นอย่างมาก
หลังจากที่เฟิงจิงเป่ยได้รับข่าวนั้น ถึงแม้ว่าจะตกใจมาก แต่ว่าก็ยังรีบเอาข่าวนี้ไปบอกลี่จุนถิง
“ประธานลี่ หาเจอแล้ว เรือของอาเธอร์นั้นเทียบท่าแล้ว เขาน่าจะพาคุณเจียงกับดอกเตอร์คูลี่ลงไปที่พื้นดินแล้ว แต่ว่าที่ที่เขาไปนั้นมันอันตรายเป็นอย่างมาก ใน…ที่ของอิรัก”
หลังจากที่ลี่จุนถิงได้ยินคำว่าอิรัก ก็ตกใจเป็นอย่างมาก
“ฉันไม่สนใจ ไม่ว่าจะอันตรายขนาดไหน ฉันเองก็จะไปช่วยหยุนเอ๋อ”
“ฉันรู้ คุณไปกับชิงโม่ก่อนเถอะ หลังจากที่ฉันรายงานเรื่องนี้เสร็จ จะไปรวมตัวที่อิรักกับคุณ เดี๋ยวหลังจากที่คุณไปถึงก็ส่งที่อยู่มาให้ฉันนะ”
หลังจากที่ลี่จุนถิงรู้สถานที่นั้น ก็รีบให้ชิงโม่ขับเรือไปที่อิรัก ระหว่างทาง ลี่จุนถิงเป็นห่วงเจียงหยุนเอ๋อมาก ที่นั่นเกิดสงครามเป็นประจำ สถานการณ์ไม่ดีเลย ร่างกายของเจียงหยุนเอ๋อนั้น จะทนไหวได้อย่างไร
หลังจากที่เจียงหยุนเอ๋อถูกอาเธอร์จับไปที่เรือนั้น อาเธอร์ก็ทิ้งเธอเอาไว้ที่หนึ่ง ก่อนจะให้คนไปจับตาดูเธอ ส่วนคนอื่นๆ ไม่ได้สนใจเธอแล้ว ดังนั้นเธอเลยไม่ได้ลำบากมากขนาดนั้น
ถึงอย่างไร อาเธอร์ยังต้องใช้เธอมาช่วยชีวิตเบ็ตตี้อยู่ บวกกับ ดอกเตอร์คูลี่ที่อย่ที่เดียวกับเธอ อีกอย่างดอกเตอร์คูลี่เองก็มียาดีๆ มากมาย ดังนั้นตั้งแต่เจียงหยุนเอ๋อฟื้นขึ้นมา การรักษาร่างกายอะไรก็ไม่เลวเลย นอกจากท้องที่ถูกเย็บ หลังจากที่ยาชาจะหมดฤทธิ์ไป ก็จะเจ็บแผลเป็นอย่างมาก
ขนาดดอกเตอร์คูลี่ เขาไม่ได้มีโชคที่ดีขนาดนั้นแล้ว หลังจากที่เขาถูกอาเธอร์จับขึ้นเรือไป ก็ถูกพาไปที่ด้านหน้าของอาเธอร์
“ดอกเตอร์คูลี่ คุณนี่มันเก่งจริงๆ เลย กล้ามาเจ้าเล่ห์ต่อหน้าฉันแบบนี้ คุณอยากจะมาหักหลังฉัน พวกคุณฝันไปเถอะ คุณไม่สนใจเบ็ตตี้ของฉัน แถมยังไม่ช่วยเธอ แต่กลับไปสนใจหหญิงไร้ค่าคนนั้น คุณรู้สึกผิดกับความเชื่อใจที่ฉันมีให้บ้างไหม？”
“ฉันผิดหวังในตัวคุณมากนะ ดังนั้นฉันเลยต้องลงโทษคุณหน่อย มานี่หน่อย ทำร้ายมัน อย่างเต็มแรงเลยนะ”
อาเธอร์มองดอกเตอร์คูลี่ด้วยความโกรธแค้นอย่างน่ากลัว
ดอกเตอร์คูลี่ถูกอาเธอร์ทำร้ายจนแผลเต็มตัว อาเธอร์ไม่มีวันเชื่อเขาอีก อาเธอร์อยากจะหาทีมแพทย์ใหม่ทั้งหมด แล้วค่อยเอาประสบการณ์และผลที่ได้ชอบดอกเตอร์คูลี่มารวมกันเพื่อรักษาเบ็ตตี้
แต่ว่าดอกเตอร์คูลี่กลับไม่ยอมทำตามเลยแม้แต่น้อย