ตอนที่ 518 สัมผัสถึงวิกฤตของหลี่ฉางโซ่ว (2)
สายฟ้าแลบแปลบปลาบในขณะที่มังกรครามสีน้ำตาลถูกโซ่รัดเอาไว้… ในขณะนั้น หลี่ฉางโซ่วก็รีบเดินกลับไปที่บัลลังก์ขององค์เง็กเซียนและโค้งคำนับพลางกล่าวว่า “ฝ่าบาท เจ้ามังกรร้ายถูกสังหารแล้ว!”
“ขุนนางฉางเกิง” องค์เง็กเซียนขมวดคิ้วและกล่าวว่า “เผ่ามังกรไม่ได้รวมเป็นหนึ่งเดียวกันหรือ?”
หลี่ฉางโซ่วยิ้มและกล่าวเสียงดังว่า “ฝ่าบาท ตามความเข้าใจในเผ่ามังกร ของเทพน้อย เผ่ามังกรทรงคุณธรรมและมีความสามารถยิ่ง”
“บางที อาจเป็นเพราะทั้งสี่คาบสมุทรสงบสุขมาช้านาน และราชามังกรทั้งสี่ก็ไม่ค่อยเผยพลังอำนาจยิ่งใหญ่ของพวกเขา นั่นจึงเป็นเหตุผลว่า เหตุใดจึงมีมังกรโอหังและโง่เขลามากมายที่ไม่เคารพบัญชาแห่งราชันและทำให้เหล่าผู้เป็นนายต้องขุ่นเคืองใจ!”
“เทพน้อยยินดีจะใช้ตำแหน่งเทพวารีเพื่อรับประกันว่าเผ่ามังกรทั้งสี่จะไม่เป็นอันตราย และวันนี้เทพน้อยยังมีความปรารถนาที่จะยอมจำนนต่อศาลสวรรค์เพื่อรับใช้ฝ่าบาทและจงรักภักดีต่อพระองค์อย่างจริงใจ!”
ทันทีที่หลี่ฉางโซ่วกล่าวจบ ราชามังกรทั้งสี่คาบสมุทรที่อยู่ข้างหลังเขาก็โค้งคำนับและกล่าวพร้อมกันว่า “เหล่ามังกรทั้งสี่คาบสมุทร ขอยอมจำนนต่อศาลสวรรค์อย่างจริงใจ!”
ทันใดนั้น ลูกหลานมังกรและผู้อาวุโสที่อยู่ข้างหลังพวกเขาก็ร้องตะโกนออกมาพร้อมกัน “เหล่ามังกรทั้งสี่คาบสมุทร ขอยอมจำนนต่อศาลสวรรค์อย่างจริงใจ!”
“ดี!”
องค์เง็กเซียนหัวเราะเบาๆ และลุกขึ้นยืนอีกครั้ง จากนั้นเขาก็ผายมือออกพร้อมกับกล่าวว่า “เหล่าขุนนางทั้งหลาย โปรดยืนขึ้น”
จากนั้นหลี่ฉางโซ่วก็ถอยกลับไปด้านข้างแล้วยืนเงียบๆ แล้วองค์เง็กเซียนก็กล่าวเสียงดังว่า “ส่งราชโองการของข้าออกไป ให้ราชามังกรทั้งสี่คาบสมุทร ได้รับตำแหน่งเป็นเทพแห่งทะเลทั้งสี่ พวกเขาจะปกครองทั้งสี่คาบสมุทร และรับใช้ศาลสวรรค์ พวกเขาจะได้รับตำแหน่งเทพระดับสี่
ให้วังมังกรทะเลบูรพาเป็นผู้นำวังมังกรแห่งทะเลทั้งสี่ ให้อ๋าวก่วาง ราชามังกรทะเลบูรพา เป็นเทพผู้ชอบธรรมขั้นสาม และรับผิดชอบกิจการของทั้งสี่คาบสมุทร! ราชามังกรทั้งสี่คาบสมุทรจะสานต่อระบบของเผ่าพันธุ์มังกรในวังมังกร”
ทันทีที่องค์เง็กเซียนกล่าวจบ แสงสีทองก็ลอยออกมาจากหอทงหมิง มันห่อหุ้มราชโองการและตกลงต่อหน้าราชามังกรทะเลบูรพา แล้วกลายเป็น… ตรีศูลเหล็กสีทอง
ราชามังกรทะเลบูรพามีท่าทีดูเคร่งขรึมอย่างยิ่ง เขาถือตรีศูลเหล็กด้วยมือทั้งสองข้าง ทันใดนั้น แสงสีทองสว่างวาบบนตรีศูล และลำแสงก็เข้าไปในร่างของมังกร
อ๋าวอี่ผู้ที่ล้างกรรมร้ายได้ ก็ได้รับบุญบางส่วน
ในขณะนั้น ก็มีวิญญาณมังกรดำปรากฏขึ้นเหนือหัวของมังกรตัวอื่นๆ ที่มาที่นี่ในวันนี้ และวิญญาณสีดำก็ได้สลายหายไปในแสงสีทองทันที
ล้างกรรมร้าย!
ทันใดนั้นเหล่ามังกรก็ตื่นเต้น ในขณะที่มังกรหลายสิบตัวจากทะเลตะวันตกนั้นมีสีหน้าดูซับซ้อนเล็กน้อย…
ตั้งแต่นั้นมา ความชอบธรรมของเผ่ามังกรเป็นของสวรรค์ และราชามังกรแห่งสี่ทะเลคือเทพเจ้าแห่งท้องทะเลแห่งท้องทะเลทั้งสี่ และเขาถือสมบัติของเทพเจ้าแห่งท้องทะเลด้วยกัน
นับจากนั้นเป็นต้นมา ความชอบธรรมของเผ่าพันธุ์มังกรก็เป็นของศาลสวรรค์ และราชามังกรทั้งสี่คาบสมุทรก็กลายเป็นทะเลแห่งท้องทะเลทั้งสี่ และพวกเขาก็ยังควบคุมสมบัติพลังศักดิ์สิทธิ์ของทะเลแห่งท้องทะเลไว้ด้วย
ในขณะนั้นเอง ทะเลหมอกรอบๆ สระหยกก็พลุ่งพล่าน มีหมู่เมฆสีทองก่อตัวขึ้นมาจากอากาศเบาบาง แล้วพุ่งไปที่งานเลี้ยงผลท้อเซียนอย่างรวดเร็วพร้อมกับมีสายพิรุณแสงสีทองโปรยปรายลงมาจากฟากฟ้า
บุญเต๋าสวรรค์!
พิรุณแสงสีทองส่วนใหญ่ตกลงมาบนเหล่ามังกร ในขณะที่ส่วนเล็กๆ ตกลงบนเหล่าแม่ทัพสวรรค์และทหารสวรรค์ของกองทัพเรือเทียนเหอ หลี่ฉางโซ่ว เป็นคนเดียวที่ยืนอยู่ที่นั่นเงียบๆ โดยไม่ได้รับบุญใดๆ ในขณะที่มีเสียงเพลงที่ได้ยินไปทั่วทุกที่ แล้วหลี่ฉางโซ่วก็ค่อยๆ หลับตาลงช้าๆ
องค์เง็กเซียนยิ้มเล๋กน้อยและไม่เอ่ยอันใดอีก เขาเพียงรอให้จิตของหลี่ฉางโซ่วกลับมา
ในแม่น้ำสายหนึ่งในดินแดนเทวะบูรพา จู่ๆ หลี่ฉางโซ่วก็โผล่ศีรษะขึ้นมาจากแม่น้ำ และมองไปที่เมฆสีทองบนท้องฟ้า มุมปากของเขาพลันสั่นเล็กน้อย
บุญใหญ่อะไรเช่นนี้…
แต่ไฉนจู่ๆ ถึงรู้สึกไม่สบายใจ?
จากนั้นเขาก็กระซิบว่า “ขอบคุณปรมาจารย์เต๋าสวรรค์ที่ประทานบุญให้ขอรับ”
ทว่าทันใดนั้น เมฆสีทองด้านบนก็เปลี่ยนไปในทันที มันก่อตัวกลายเป็นสายฟ้าสีทอง ราวกับสระสายฟ้าทัณฑ์สวรรค์แล้วฟาดลงไปที่หลี่ฉางโซ่ว!
หลี่ฉางโซ่วถึงกับพูดไม่ออก
โชคดีที่สายฟ้าฟาดนั้นไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต มันเข้าสู่ร่างของหลี่ฉางโซ่วและส่งสัญญาณผิดพลาดให้เขา เขาก็ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก
แม้แต่บุญก็อยู่ในรูปของการลงทัณฑ์จากสวรรค์!
หลี่ฉางโซ่วอยากจะบ่นในใจ แต่เขาก็อดจะสั่นสะท้านไม่ได้เมื่อสายฟ้าเข้าสู่ร่างของเขาและขยายใหญ่ขึ้นในพริบตา พลังบุญที่มากมายมหาศาลราวกับกำลังจะระเบิดร่างเซียนของเขา…
ทว่าตาม ผลบุญนั้น หาใช่พลังเซียนไม่ และมันจะไม่ระเบิดจริงๆ มันเพียงเติมเต็มร่างเต๋าของหลี่ฉางโซ่วเท่านั้น ในขณะนั้น หลี่ฉางโซ่วก็รู้สึกราวกับเขาเป็นฟองน้ำที่ชุ่มไปด้วยน้ำ เขาเหมือนปลาปักเป้าที่ถูกยั่วยุ บุญที่เขาได้รับเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วหลายเท่าตัวจนบุญเครื่องสักการะที่เขาสะสมมาหลายปีถูกบีบไล่ให้จนมุม
บัดนั้นปราณวิญญาณเล็กๆ ก็อ้าปากดูด แล้วคลื่นพลังบุญก็คืนกลับเข้าสู่ปราณวิญญาณแล้วปรากฏออกมาที่ด้านนอก ก่อตัวขึ้นเป็นชุดเกราะสีทอง
หลี่ฉางโซ่วทำการคำนวณคร่าวๆ ในขณะนั้น เขาควบรวมร่างทองแห่งบุญได้ครึ่งหนึ่งแล้ว! บุญจากการนำเผ่ามังกรขึ้นสู่สวรรค์นั้นมากกว่าที่เขาจินตนาการไว้หลายเท่าตัว!
เมื่อพิจารณาจากเรื่องนี้ จะเห็นได้ว่าเผ่ามังกรมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อศาลสวรรค์จริงๆ
นับตั้งแต่ที่หลี่ฉางโซ่วได้พบกับองค์เง็กเซียนที่สำนักเทพทะเล จนกระทั่งถึงวันนี้ เขาก็ได้วางแผนและกลอุบายไปทีละขั้นตอน
เขาคิดค้นระดมสมองและไตร่ตรองอย่างหนักในสำนักมาเป็นเวลาหลายปี
เขาท่องไปในทะเลทั้งสี่และกระจายตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ออกไป… ยุงเลือด กบฏ และจั๊กจั่นสีทอง…
ในที่สุดอีกสิบสองปีก็สำเร็จสมบูรณ์ เขาไม่ละทิ้งความพยายามก่อนหน้านี้และบรรลุความสมบูรณ์แบบ แต่ก่อนที่เขาจะตื่นเต้น หลี่ฉางโซ่วก็กลายร่างเป็นปลาและใช้หลีกลี้วารีเร้นกายเพื่อหนีหายไป
หลังจากได้รับบุญแล้ว ร่างหลักของเขาต้องกลับไปซ่อนตัวที่สำนัก ก่อนหน้านี้ หลังจากที่สำนักบำเพ็ญเต๋าเจี๋ยก่อกวน ความปลอดภัยและการอำพรางตัวของเขาก็ลดลงไปอย่างมาก เขาต้องคิดหามาตรการรับมือและแก้ไขให้เร็วที่สุด
ที่สระหยกของศาลสวรรค์ หลี่ฉางโซ่วหันกลับมาทันทีหลังจากที่สะสมบุญ องค์เง็กเซียนยิ้มและกล่าวว่า “วันนี้ ขุนนางฉางเกิงได้ตรวจสอบเส้นทางน้ำของดินแดนเทวะทักษิณ ทั้งแม่น้ำ ทะเลสาบ และทะเลล้วนอยู่ภายใต้อำนาจของเทพวารี เส้นทางน้ำและทะเลต่างๆ ล้วนเชื่อมต่อกัน ให้เทพแห่งสายน้ำตามที่ต่างๆ ได้รับการแต่งตั้งจากราชามังกรทะเลบูรพาและขุนนางฉางเกิง ฉางเกิงอยู่ที่ใด?”
หลี่ฉางโซ่วรีบเดินออกไปข้างหน้า “เทพน้อยอยู่นี่แล้วฝ่าบาท”
องค์เง็กเซียนกล่าวว่า “เจ้ามีส่วนสนับสนุนในเรื่องของเผ่ามังกรอย่างมาก ทว่าข้าก็เพิ่งเลื่อนขั้นตำแหน่งเทพของเจ้าในวันนี้ จึงยังไม่เหมาะที่จะเพิ่มขึ้นอีก แต่เมื่อเจ้ามีผลงานเพิ่มขึ้นในภายหน้า ข้าจะมอบรางวัลให้เจ้า”
“ขอบพระทัยฝ่าบาทที่เมตตา!”
หลี่ฉางโซ่วโค้งคำนับขอบคุณ จากนั้นเขาและเหล่ามังกรก็กลับไปยังที่นั่ง
เหล่ามังกรส่วนใหญ่ล้วนฉีกยิ้มบานแฉ่งจากใบหูด้านหนึ่งถึงใบหูอีกด้านหนึ่ง บัดนี้พวกเขาไม่รู้สึกหดหู่และเสียใจอีกต่อไป
วังมังกรทะเลประจิมเป็นที่ที่เงียบสงบที่สุด แต่พวกเขาทั้งหมดล้วนเชื่อฟังและไม่กล้าสร้างปัญหาใดๆ
เมื่อหลี่ฉางโซ่วกลับไปยังที่ที่นั่งของเขา แม่ทัพตงมู่ก็ต้อนรับเขาด้วยไหสุราและกล่าวคำแสดงความยินดีกับเขาสองสามคำ
จ้าวกงหมิงดึงแขนของหลี่ฉางโซ่วและหัวเราะพลางกล่าวผ่านการส่งข้อความเสียง
“น้องฉางโซ่ว ข้ารู้จักเจ้ามาหลายปีแล้ว ความจริงแล้ว เจ้าก็มีด้านที่ตัดสินใจได้รวดเร็วและเด็ดขาด เจ้าฆ่ามังกรเฒ่าเช่นนั้นจริงๆ”
“ข้าถูกสถานการณ์บังคับ” หลี่ฉางโซ่วยิ้มและตอบกลับ ทว่าจู่ๆ ตุ๊กตากระดาษจำลองมนุษย์ก็หยุดลงกะทันหันและหันไปจ้องมองจ้าวกงหมิง จากนั้น หลี่ฉางโซ่วก็ขมวดคิ้วและคว้าแขนของจ้าวกงหมิง จ้าวกงหมิงอดจะกะพริบตาไม่ได้ด้วยสงสัยว่าเกิดอันใดขึ้น
ดวงตาของหลี่ฉางโซ่วเปล่งประกายวาบเมื่อกล่าวว่า “พี่ชาย เมื่อครู่ ท่านเรียกข้าว่าอะไรนะ?”
จ้าวกงหมิงครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งและกล่าวว่า “ข้าเรียกเจ้าผิดไปหรือ? เหล่าจื้ออยู่ที่นี่และข้าอยากสนิทกับเจ้ามากขึ้น ข้าจึงเรียกชื่อของเจ้าท่าน… มันไม่ควรหรือ?”
“ไม่ ไม่” หลี่ฉางโซ่วขมวดคิ้วและถามเบาๆ ว่า “แต่ท่านไปได้ยินชื่อฉางโซ่ว มาจากที่ใดกัน?”
“เมื่อสองปีก่อน ข้าไปที่เกาะซานเซียนและได้ยินจากน้องสามและน้องสี่ว่า…” ในขณะนั้น จ้าวกงหมิงเข้าใจอะไรบางอย่าง เขาขมวดคิ้วและมองไปที่หลี่ฉางโซ่วและกล่าวว่า “เรื่องนี้มีอันใดสำคัญหรือไม่?”
“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ข้าเพียงแค่รู้สึกไม่ชินและแปลกใจเล็กน้อย”
บัดนี้ หลี่ฉางโซ่วสงบใจได้แล้ว เขายิ้มและกล่าวว่า “ข้าเพียงไม่ได้ใช้ชื่อนี้มานานแล้ว พี่ชาย แล้วท่านบอกเรื่องนี้กับผู้ใดหรือไม่และกล่าวว่า”
“ไม่แน่นอน”
“เช่นนั้นก็ดีแล้ว พี่ชาย โปรดช่วยเก็บเป็นความลับด้วย” หลี่ฉางโซ่วกล่าวเบาๆ “ข้าได้รับความสำเร็จมากกว่าครึ่งในการต่อสู้กับสำนักบำเพ็ญประจิม และจะมีการต่อสู้อื่นๆ ตามมาอีกอย่างแน่นอน หากชื่อของข้าถูกเปิดเผยออกไป สำนักบำเพ็ญประจิมก็จะฉวยประโยชน์เอาเปรียบได้ง่ายมาก ระดับฐานพลังของข้าด้อยกว่าท่านมาก พี่ชาย หากข้าพบคาถาชั่วร้าย ก็กลัวว่า ข้าจะตกอยู่ในอันตรายได้”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น จ้าวกงหมิงก็พยักหน้าอย่างเคร่งขรึม เขายังบอกอีกว่า หลังจากนี้ เขาจะไปที่เกาะซานเซียนเพื่อเตือนน้องสาวทั้งสองว่าอย่าพูดถึงคำว่า ‘ฉางโซ่ว’ กับผู้อื่น หลี่ฉางโซ่วเชื่อใจจ้าวกงหมิง ทว่าในขณะนี้ หลี่ฉางโซ่วก็เข้าใจได้อย่างชัดเจนว่า…
“ระบบรักษาความปลอดภัย” ของเขาในเวลานี้ ต้องได้รับการปรับปรุง แผนพเนจรของยอดเขาหยกน้อยใกล้จะเกิดขึ้นแล้ว เขาไม่อาจรอได้อีกต่อไป
ขณะที่หลี่ฉางโซ่วกำลังคิดถึงเรื่องนี้ จู่ๆ เขาก็ได้ยินเทพธิดารายงานจากด้านข้างว่า “องค์ราชินี ผลท้อเซียนสุกงอมแล้ว พวกมันกำลังถูกส่งมาถึงแล้วเพคะ”
ในที่สุดงานเลี้ยงผลท้อเซียนก็กำลังจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว!
เวลาเดียวกันนั้น บนยอดเขาหยกของสำนักตู้เซียน
ขณะนี้มีแสงเซียนบางเบา ส่องประกายอยู่ในกระท่อมมุงจากริมทะเลสาบ ร่างงดงามลอยขึ้นจากเตียงลอยขึ้นไปในอากาศ ชุดกระโปรงเทพธิดาบนร่างของนางพลิ้วไหวเบาๆ สายลมที่พัดมาจากทั่วทุกทิศทาง เคลื่อนตรงมาหานาง…
………………………………………………………………..