ตอนที่ 679 หนอนน้ำหมึก

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

หนอน​ตัว​นั้น​ท่าทาง​คล่องแคล่ว​ ​ท่ามกลาง​ความมืด​มิด​มัน​สามารถ​หลบหลีก​สิ่งกีดขวาง​ได้​อย่าง​คล่องตัว​ ​เมื่อมั​นค​ลาน​ไป​ถึง​บริเวณ​เตียง​ ​ก็ได้​เลื้อย​ขึ้นไป​จาก​ขาเตียง

เมื่อมั​นคืบ​คลาน​ขึ้นไป​แล้ว​ ​เจ้า​หนอน​สีดำ​ก็​รู้สึก​ชะงัก​ลง​ด้วย​ความสงสัย

สอง​คน​?

ขณะที่​เจ้า​หนอน​สีดำ​กำลัง​ตก​อยู่​ใน​ความสงสัย​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​ลืมตา​ขึ้น​แล้ว​ยื่นมือ​ออก​ไป​ดีด​มัน

เจ้า​หนอน​สีดำ​ถูก​ดีด​เข้าที่​หัว​พอดี​ ​มัน​กลิ้ง​ตกลง​มาจาก​เตียง​แล้ว​คืบคลาน​ออก​ไป​ด้านนอก​ด้วย​ความ​งุนงง

สายตา​ของ​อวี​้​จิ​่​นม​อง​ไป​ทาง​หนอน​สีดำ​ซึ่ง​คลาน​ออก​ไป​ตรง​ประตู​ด้วย​ความร้อนรน​ ​น้ำเสียง​ของ​เขา​ดู​ซับซ้อน​ ​“​อา​ซื่อ​ ​เจ้า​…​ไม่​กลัว​หรือ​”

เจียง​ซื่อ​มอง​แล้ว​ยิ้ม​ไป​ทาง​อวี​้​จิ​่น

จวบจน​บัดนี้​แล้ว​ ​อาจิ​่น​ยัง​ไม่​สามารถ​รับ​ความจริง​ได้​ ​ทำให้​นาง​รู้สึก​แปลกใจ​เหมือนกัน

“​ข้า​คือ​สตรี​ศักดิ์สิทธิ์​เผ่า​อู​เหมียว​ที่​มีวิชา​สกัด​หนอน​กู่​”​ ​เจียง​ซื่อ​อธิบาย​ออกมา​เพียง​ประโยค​หนึ่ง

อวี​้​จิ​่​นลูป​คลำ​ไป​ที่​คาง​ของ​ตน​ ​จากนั้น​ก็​พบ​ว่า​หนอน​สีดำ​แทรกตัว​ออก​ไป​จาก​รอยแยก​ตรง​ประตู​ ​เขา​เอ่ย​ถาม​ว่า​ ​“​ตาม​ไปดู​หรือไม่​”

แสงไฟ​สลัว​จาก​เทียน​ที่​จุด​ไว้​ข้าง​เตียง​ ​ทำให้​สีหน้า​ของ​เจียง​ซื่อ​ดู​ซับซ้อน​และ​ลึกล้ำ

นาง​หัวเราะ​เบา​ๆ​ ​“​ไม่ต้อง​รีบร้อน​ไป​ ​อีก​ประเดี๋ยว​ค่อย​ออก​ไปดู​”

ภายใน​ห้อง​จึง​กลับคืน​สู่​ความสงบ​อีกครั้ง

เจ้า​หนอน​สีดำ​คลาน​ออก​ไป​ด้านนอก​ ​ดูเหมือนว่า​มัน​จะ​มี​เป้าหมาย​อยู่​และ​คืบคลาน​ไป​ยัง​ที่​แห่งหนึ​่ง

กิ่งไม้​ไหว​เอน​ ​ที่​แห่ง​นั้น​มี​ชาย​คน​หนึ่ง​แฝงตัว​อยู่

เมื่อ​พบ​ว่า​หนอน​สีดำ​คลาน​กลับมา​ ​ดวงตา​ของ​ชาย​ผู้​นั้น​ก็​เป็นประกาย​แล้ว​ยื่นมือ​ออกมา

เป็นไป​ดั่ง​เช่น​ครั้งก่อน​ ​หนอน​สีดำ​ตัว​นั้น​คืบคลาน​ไป​อยู่​ใน​มือ​ของ​ชายหนุ่ม

“​สำเร็จ​แล้ว​?​”​ ​ชาย​ผู้​นั้น​เผย​รอยยิ้ม​ออกมา​แล้ว​กล่าว​ประโยค​หนึ่ง

แน่นอน​ว่า​เขา​ไม่ได้​กล่าว​ให้​เจ้า​หนอน​สีดำ​นั้น​ฟัง​ ​แต่​เป็นความ​ยินดี​ที่​ตน​ปฏิบัติหน้าที่​สำเร็จ

หน้าที่​ช่าง​ลุล่วง​ได้​โดยง่าย​ ​สมควร​ยิ่ง​ที่จะ​ดีใจ​ ​แต่​อีก​ประเดี๋ยว​เขา​ควรจะ​เข้าไป​สำรวจ​เพื่อมัน​จะ​ให้​ความมั่นใจ​เสียหน่อย

ชาย​ผู้​นั้น​กำลัง​ครุ่นคิด​อยู่​ ​จู่ๆ​ ​เขา​ก็​รู้สึก​ว่า​ปลายนิ้ว​เกิด​อาการ​เจ็บ​ขึ้น

เขา​ก้มลง​มองดู​ ​พบ​ว่า​เจ้า​หนอน​สีดำ​กัด​เข้าให้​ที่​นิ้วกลาง​ของ​มือ​ด้าน​ซ้าย​ตน

นิ้วกลาง​ของ​มือ​ด้าน​ซ้าย​เชื่อมโยง​กับ​หัวใจ​ ​หาก​พิษ​ผ่าน​เข้าไป​จาก​ช่องทาง​นี้​คงจะ​เกิด​อันตราย​ยิ่งนัก

สีหน้า​ของ​ผู้ชาย​คน​นั้น​เปลี่ยนไป​ทันที​ ​มือ​อีก​ข้าง​หนึ่ง​รีบ​เข้ามา​บีบ​เจ้า​หนอน​สีดำ​เอาไว้​อย่างรวดเร็ว

ใคร​จะ​รู้กัน​เล่า​ว่า​เจ้า​หนอน​สีดำ​นั้น​จะ​รวดเร็ว​กว่า​ ​มัน​รีบ​โค้ง​ตัว​แล้ว​กระโดด​ขึ้นไป​ ​ตุ้บ​!​ ​เกาะ​อยู่​ที่​ใบหน้า​ของ​ชาย​ผู้​นั้น​พอดิบพอดี

ชาย​ผู้​นั้น​ร้อง​ออกมา​ด้วย​ความ​โหยหวน​แล้ว​พยายาม​ขีด​ข่วน​ไป​ที่​ใบหน้า​ของ​ตน

หลังจาก​ได้ยิน​น้ำเสียง​ร้อง​อัน​น่า​ส่ง​โหยหวน​นี้​แล้ว​ ​เจียง​ซื่อ​จึง​ดึง​อวี​้​จิ​่น​ให้​ลุกขึ้น​ ​“​เอาเถิด​ ​พวกเรา​ไปดู​กัน​”

ผู้​ที่​ได้ยิน​ความเคลื่อนไหว​นี้​ยัง​มี​เจียง​จั้น​และ​คนอื่นๆ​ ​ด้วย

ในไม่ช้า​แสงไฟ​ก็​ถูกจุด​ส่องสว่าง​ทีละ​ดวง​ ​เสียง​ของ​ความเคลื่อนไหว​เริ่ม​ดัง​ขึ้น

เมื่อ​พบ​ว่า​อวี​้​จิ​่น​เดิน​ออกมา​พร้อมกับ​ชายหนุ่ม​รูปงาม​ ​เจียง​จั้น​มอง​ไป​ด้วย​ความ​งุนงง

“​อา​ซื่อ​เอง​”​ ​อวี​้​จิ​่น​ไม่​อยาก​จะ​ไป​สนใจ​ว่า​เจียง​จั้น​คิด​อะไร​อยู่​ ​จึง​ได้​เอ่ยถึง​ตัวตน​ของ​ชายหนุ่ม​ผู้​นั้น​ออกมา

เจียง​จั้น​กลอกตา​มอง​ ​แววตา​ของ​เขา​ดู​ซับซ้อน​ยิ่ง​หนัก

ก่อนหน้านี้​เขา​ไม่เคย​คิดมาก​่อน​เลย​ว่าการ​จำแนก​หน้าตา​ของ​น้องสาว​ตน​จะ​ยาก​เพียงนี้​ ​น้อง​สี่​ประเดี๋ยว​ก็​ทำ​หน้าตา​เลียนแบบ​อาฮ​วา​ ​อีก​ประเดี๋ยว​ก็​แต่ง​เป็น​ชายหนุ่ม​ ​นาง​ต้องการ​ทำ​สิ่งใด​กัน​แน่

เจียง​ซื่อ​เอ่ยปาก​ขึ้น​ว่า​ ​“​ไปดู​กัน​ก่อน​เถิด​”

เมื่อ​พวกเขา​เดิน​ไป​ตาม​ต้นเสียง​นั้น​ก็​พบ​ชาย​คน​หนึ่ง​นอน​ชักกระตุก​เกร็ง​อยู่​ที่​พื้น​ ​บัดนี้​ไม่​อาจ​ส่งเสียง​ใด​ออกมา​ได้​อีก

“​เอา​เขา​เข้าไป​ข้างใน​ห้อง​”​ ​อวี​้​จิ​่​นอ​อก​คำสั่ง​ ​จากนั้น​จูงมือ​เจียง​ซื่อ​กลับ​ไป

หลง​ต้าน​มอง​ซ้าย​มอง​ขวา​ ​คน​หนึ่ง​คือ​เหล่า​ฉิน​ ​อีก​คน​หนึ่ง​คือ​เจียง​จั้น​ ​เขา​จึง​ทำได้​เพียง​ลาก​ตัว​ชาย​คน​นั้น​เข้าไป​ใน​ห้อง​ด้วย​ตนเอง

ภายใน​ห้อง​มี​ไฟ​จุด​ส่องสว่าง

หลง​ต้าน​โยน​คน​ผู้​นั้น​ลง​ที่​พื้น​ ​เมื่อม​อง​เห็น​หน้าตา​ของ​ชาย​ผู้​นั้น​อย่างชัดเจน​ ​เขา​ก็​กล่าว​ออกมา​ด้วย​ความเยือกเย็น​ว่า​ ​“​เหอะ​ ​ทำไม​คน​ผู้​นี้​ถึง​คิดสั้น​นัก​”

ใบหน้า​ของ​ชาย​ผู้​นั้น​เป็น​รอยขีดข่วน​เสีย​จน​มองไม่เห็น​เค้าโครง​เดิม​ ​ที่​เล็บ​ของ​เขา​เต็มไปด้วย​เลือด​ ​อีกทั้ง​ยัง​มี​ร่องรอย​ของ​เนื้อหนัง​ใน​ซอก​เล็บ

บัดนี้​เจ้า​หนอน​สีดำ​กำลัง​คืบคลาน​ไป​ที่​ลำคอ​ของ​ชายหนุ่ม​แล้ว​ทำการ​ดูด​เลือด​เจ้านาย​ของ​มัน​อย่าง​ดุเดือด

“​นั่น​ ​นั่น​ตัว​อะไร​น่ะ​”​ ​ดวงตา​ของ​เจียง​จั้น​เบิก​กว้าง

หลง​ต้าน​ทำท่า​ทาง​คล้าย​จะ​อาเจียน​ ​หนอน​สีดำ​ตัว​เบ้อเร่อ​ที่​กำลัง​ดูด​เลือด​มนุษย์

อวี​้​จิ​่น​ยังคง​อยู่​ใน​ความสงบ​ ​เขา​เอ่ย​ถาม​เจียง​ซื่อ​ว่า​ ​“​ไม่​เก็บ​เขา​ไว้​หรือ​”

เจียง​จั้น​มอง​ไป​ด้วย​ความ​ตกตะลึง​กว่า​เดิม​ ​สายตา​ที่​ทอด​มอง​ไป​ทาง​อวี​้​จิ​่​นนั​้น​ดู​แปลกประหลาด​ ​เขา​แอบ​พึมพำ​ใน​ใจ​ว่า​ ​เหตุใด​ท่าน​อ๋อง​จึง​ต้อง​เอ่ย​ถาม​น้อง​สี่​เช่นนั้น​ ​ที่จริง​เหตุการณ์​แบบนี้​ไม่​ควร​ที่จะ​ให้​น้อง​สี่​เห็นด้วย​ซ้ำ​ ​หาก​นาง​ตกใจ​จน​เป็นลม​จะ​ทำ​อย่างไร

เจียง​ซื่อ​ที่​กำลัง​ถูก​พี่ชาย​ของ​ตน​เป็นห่วง​กังวล​ก็ได้​ก้าว​ขาออก​มา​ ​ยื่นมือ​ไป​หยิบ​เจ้า​หนอน​สีดำ​ตัว​กลม​ออกมา

ที่​ปากของ​หนอน​สีดำ​ยัง​มี​เลือด​เต็มไปหมด​ ​มัน​เงยหน้า​ขึ้น​สบตา​กับ​เจียง​ซื่อ​อย่าง​ใส​ซื่อ

“​เข้าไป​”​ ​เจียง​ซื่อ​ชี้​ไป​ทาง​แขน​เสื้อ​ของ​ตน

เจ้า​หนอน​สีดำ​ดิ้น​อยู่​ชั่วครู่​ก่อน​จะ​มุด​เข้าไป​ด้านใน​อย่างว่า​ง่าย

เจียง​จั้น​อ้า​ปาก​ด้วย​ความตกใจ​ ​“​มัน​ ​มัน​…​!​”

“​พี่​รอง​อย่า​ได้​กลัว​ไป​ ​มัน​จะ​ไม่​กัด​ผู้ใด​โดยพลการ​”​ ​เจียง​ซื่อ​เอ่ย​ปลอบใจ

เมื่อ​เห็น​รอยยิ้ม​จางๆ​ ​จาก​ใบหน้า​ของ​น้องสาว​ ​เจียง​จั้น​ก็​อด​ไม่ได้​อยาก​จะ​ยกมือ​ขึ้น​ตบหน้า​ของ​ตนเอง

เขา​น่าจะ​กำลัง​ฝัน​ไป​!

จากนั้น​ก็​หัน​ศีรษะ​กลับ​ไปดู​อวี​้​จิ​่น​ ​พบ​ว่า​ท่าทาง​ของ​อวี​้​จิ​่​นนั​้น​ดู​เป็นธรรมชาติ​ยิ่งนัก

เจียง​จั้น​จึง​ได้​หยิก​ตนเอง​อย่างแรง

เมื่อ​สัมผัส​ได้​ถึง​ความเจ็บปวด​ ​จึง​ทำให้​เขา​ยิ่ง​รู้สึก​สับสน

ในเมื่อ​นี่​ไม่ใช่​ความฝัน​ ​แล้ว​เหตุใด​น้องสาว​ของ​ตน​จึง​กลายเป็น​เช่นนี้

หลง​ต้าน​มอง​ไป​ทาง​เจียง​จั้น​ด้วย​ความเห็นใจ​แล้ว​คิด​อยู่​ใน​ใจ​ว่า​ ​ดูเหมือน​คุณชาย​รอง​เจียง​จะ​ไม่เข้าใจ​สถานการณ์​เท่าไหร่​นัก​ ​พระ​ชายา​อ๋อง​เห็น​คนตาย​ตรงหน้า​ยัง​ไม่​แม้แต่​กะพริบตา​ ​แล้ว​เพียงแค่​หนอน​ตัว​เดียว​จะ​ทำ​อะไร​นาง​ได้​เล่า

เหล่า​ฉิน​มอง​ไป​ทาง​เจียง​จั้น​แล้ว​รู้สึก​เห็นใจ​เช่นกัน​ ​เขา​แอบ​คิด​อยู่​ใน​ใจ​ว่า​ ​คุณชาย​รอง​คงจะ​ไม่รู้​ว่า​เหตุผล​ที่​รับ​เขา​เอาไว้​นั้น​ก็​เพราะ​พระ​ชายา​อ๋อง​เห็น​ว่า​เขา​ฆ่า​คน​ได้​ใช่​หรือไม่

เจียง​จั้น​ ​“​…​”​ ​ทุกคน​มอง​เขา​ทำไม​ ​ไม่รู้​สึก​ว่านี​่​มัน​น่าแปลก​หรือ

อวี​้​จิ​่น​เงยหน้า​ขึ้น​แล้ว​เตะ​ชาย​ที่อยู่​บน​พื้น​ ​“​อย่า​แกล้ง​ตาย​ ​รีบ​ลุกขึ้น​มา​เร็ว​ ​ไม่เช่นนั้น​ข้า​จะ​ปล่อย​หนอน​ออก​ไป​อีก​”

ชาย​ผู้​นั้น​เดิมที​ตั้งใจ​ว่า​จะ​แกล้ง​นอน​อยู่​ที่​พื้น​สักพัก​ ​จู่ๆ​ ​เขา​ก็ดีด​ตัว​กระโดด​ขึ้น​แล้ว​มอง​ไป​ทาง​อวี​้​จิ​่น​ด้วย​ใบหน้า​หวาดกลัว​ ​สายตา​ของ​เขา​บ่งบอกถึง​ความ​งุนงง​และ​กังวลใจ

สิ่ง​ที่​เขา​หวาดกลัว​นั้น​ไม่ใช่​ชาย​ที่อยู่​ตรงหน้า​ ​แต่​กำลัง​สงสัย​ว่า​เหตุใด​หนอน​สีดำ​ที่​ตน​เลี้ยง​มา​เนิ่นนาน​นี้​จึง​แว้ง​มากัด​เจ้าของ​ได้

“​เจ้า​คือ​ใคร​”

ชาย​ผู้​นั้น​ไม่​ส่งเสียง​ตอบ​ออกมา

อวี​้​จิ​่น​เลิก​คิ้ว​ขึ้น​ ​“​ในเมื่อ​ไม่​อยาก​บอก​ ​เช่นนั้น​ก็​ตาย​เสียเถิด​ ​หลง​ต้าน​…​”

หลง​ต้าน​ชะงัก​ลง​เล็กน้อย

เจ้านาย​สืบถาม​เพียงแค่​นี้​ ​ไม่​ง่าย​ไป​หน่อย​หรือ

“หืม​?​”​ ​อวี​้​จิ​่น​เลิก​คิ้ว​มอง​ด้วย​ความไม่พอใจ

หลง​ต้าน​ได้สติ​กลับคืน​มารี​บก​ล่า​วว​่า​ ​“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

เมื่อ​กล่าว​จบ​เขา​ก็ได้​ดึง​กริช​ออกมา​แล้ว​แทง​ไป​ยัง​หัวใจ​ของ​ชาย​คน​นั้น

ชาย​ผู้​นั้น​สีหน้า​ซีดเผือด​รีบ​ตะโกน​ว่า​ ​“​ข้า​จะ​บอก​!​”

กริช​เล่ม​นั้น​ได้​แทง​เข้าไป​บริเวณ​หัวใจ​ ​มัน​แทรก​ผ่าน​เสื้อผ้า​และ​ขีด​ข่วน​เนื้อ​บน​ร่างกาย​เล็กน้อย​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​หาก​เขา​เอ่ยปาก​ช้า​กว่านี​้​ไป​อีก​สักนิด​ก็​คงจะ​ไม่มี​ชีวิต​อยู่​แล้ว

ร่าง​ของ​ชาย​ผู้​นั้น​สั่นคลอน​แล้ว​ร่วง​ลง​สู้​พื้น​อย่าง​อ่อนแรง​ ​ใน​ใจ​ของ​เขา​มี​ความคิด​หนึ่ง​ขึ้น​ว่า​ ​คน​ผู้​นี้​แปลก​นัก​ ​มี​ใคร​กันที่​เอ่ย​ถาม​อีก​ฝ่าย​เพียง​ประโยค​หนึ่ง​แล้ว​อีก​ฝ่าย​ไม่​ตอบ​ก็​จะ​ฆ่า​ทิ้ง​เสีย

“​ว่า​มา​ ​เจ้า​เป็น​คน​จาก​เผ่า​ใด​”​ ​อวี​้​จิ​่น​เอ่ย​ถาม​อย่างไร​สีหน้าท่าทาง

ชาย​ผู้​นั้น​เหลือบมอง​ไป​ยัง​มีด​สั้น​ที่​จ่อ​อยู่​ตรง​หัวใจ​ของ​ตน​ ​ความหมาย​นั้น​ค่อนข้าง​ชัดเจน​นั่น​ก็​คือ​หากว่า​นำ​กริช​ออก​ไป​จาก​หัวใจ​เขา​ ​ตน​จึง​จะ​ยอม​บอก

อวี​้​จิ​่​นพ​ยัก​หน้า​อย่าง​เข้าใจ​ใน​ความหมาย​แล้ว​กำชับ​กับ​หลง​ต้าน​ว่า​ ​“​ไม่ต้อง​เก็บ​กริช​เล่ม​นั้น​ ​หากว่า​เขา​ลังเล​ละ​ก็​แทง​เข้าไป​ได้​เลย​”

ชายหนุ่ม​ ​“​…​”

ดูเหมือน​จะ​สัมผัส​ได้​ว่า​ชีวิต​ของ​ตน​ไม่มีค่า​ใน​สายตา​คน​เหล่านี้​ ​ชายหนุ่ม​จึง​ได้​ก้มหน้า​แล้ว​กล่าว​อย่างไร​้​เรี่ยวแรง​ว่า​ ​“​ข้า​เป็น​คน​จาก​เผ่า​อู​เหมียว​”

เสียงหัวเราะ​อัน​เยือกเย็น​ลอยมา​ ​จากนั้น​น้ำเสียง​อัน​เย็นยะเยือก​ก็​ดัง​ขึ้น​ว่า​ ​“​เจ้า​โกหก​!​”

ชาย​ผู้​นั้น​อด​ไม่​แม้แต่​จะ​มอง​ไป​ทาง​ต้นเสียง

ผู้​ที่​เอ่ย​เมื่อ​ครู่​คือ​เด็กหนุ่ม​คน​หนึ่ง​ซึ่ง​กำลัง​มอง​มาที​่​เขา​อย่าง​เยือกเย็น

เจ้า​หนอน​สีดำ​ที่​หลบ​อยู่​ใน​แขน​เสื้อ​เกิด​การเคลื่อนไหว​ ​มัน​โผล่​ศีรษะ​ออกมา​ดู​อย่างระมัดระวัง

เจียง​ซื่อ​กด​ศีรษะ​มัน​กลับ​ไป​ ​ด้วย​แววตา​อัน​เยือกเย็น​กว่า​เดิม

หนอน​สีดำ​ที่​ชาย​คน​นี้​เลี้ยง​เอาไว้​ชื่อว่า​หนอน​น้ำหมึก​ ​และ​นับว่า​เป็น​หนอน​ประหลาด​ตัว​หนึ่ง​ ​เผ่า​อู​เหมียว​ที่​นำ​โดย​สตรี​จึง​ไม่มี​ชายหนุ่ม​ใด​มีคุณ​สมบัติ​เลี้ยง​หนอน​นี้​ได้

เขา​ใส่ร้าย​ป้ายสี​เผ่า​อู​เหมียว​ ​และ​ขณะเดียวกัน​ก็ได้​เลี้ยง​หนอน​ประหลาด​ด้วย

“​เหตุใด​เผ่า​เสวี​่ย​เหมียว​จึง​ได้​ส่ง​เจ้า​มา​ลอบฆ่า​ท่าน​อ๋อง​”​ ​เจียง​ซื่อ​เอ่ย​ถาม​ขึ้น​อย่าง​ไม่ได้​รู้สึก​ตกตะลึง