คำพูด​ของ​อวี​้​จิ​่น​แน่วแน่​และ​ทรงพลัง​ ​แต่​เจียง​ซื่อ​กลับหัว​เราะ​อย่าง​ไม่​ไว้หน้า​ผู้​เป็น​สามี

“​หัวเราะ​อะไร​ ​คิด​ว่า​ข้า​เก่ง​แต่​พูด​งั้น​หรือ​”​ ​อวี​้​จิ​่น​ไม่พอใจ​ที่​ถูก​ภรรยา​สบประมาท

เจียง​ซื่อ​หยุด​หัวเราะ​ ​“​เรา​สามีภรรยา​เป็นหนึ่งเดียว​กัน​อยู่​แล้ว​ ​การ​จะ​ไป​แข่งขัน​กับ​คน​พวก​นั้น​ไม่มี​สิ่งใด​ต้อง​กลัว​ ​แต่​ที่​เจ้า​บอกว่า​จะ​เป็นไท​่​จื่อ​ให้​ได้​โดยเร็ว​ที่สุด​ไม่รีบร้อน​ไป​หน่อย​หรือ​”

จิ้น​อ๋อง​ถูก​ส่ง​ไป​เฝ้า​อยู่​ที่​สุสาน​หลวง​ ​ส่วน​อดีต​ไท่​จื่อ​ก็​ถูก​ประหารชีวิต​ ​ตำแหน่ง​องค์​รัชทายาท​ก็​เป็น​ที่หมาย​ตาของ​ใคร​หลาย​คน​ ​ฉะนั้น​จิ​่ง​หมิง​ฮ่องเต้​คง​ระมัดระวัง​มากขึ้น​เป็น​เท่าตัว

ศึก​นี้​ยืดเยื้อ​ยาวนาน​และ​โหดร้าย

อวี​้​จิ​่น​ผุด​หัวเราะ​ ​“​อา​ซื่อ​ ​นี่​เจ้า​กำลัง​ดูถูก​ข้า​อยู่​ใช่​หรือไม่​ ​จาก​ที่​ข้า​เห็น​เจ้า​สี่​และ​เจ้า​หก​จ้อง​ตำแหน่ง​ไท่​จื่อ​จน​น้ำลาย​จะ​ไหล​ออกมา​อยู่​แล้ว​ ​แต่​ยัง​ไม่กล้า​ออกตัว​แรง​ก็​เท่านั้น​ ​เอาแต่​คอย​ระวัง​นั่น​ระวัง​นี่​ ​หึๆ​ ​นี่​น่ะ​หรือ​คือ​ความระมัดระวัง​รอบคอบ​ ​เปล่า​เลย​ ​ที่แท้​ก็​เป็นความ​เขลา​!​ ​หาก​อยาก​ชนะ​ศึก​ครั้งนี้​ ​วาง​กลยุทธ์​มาก​ไป​ก็​เท่านั้น​ ​เพราะ​สิ่ง​ที่​ต้อง​ทำ​คือ​ต้อง​คว้า​สิ่ง​สำคัญ​ให้​อยู่หมัด​ต่างหาก​เล่า​”

เจียง​ซื่อ​ตื่นเต้น​ตาม​ไป​ด้วย​ ​นาง​คลี่​ยิ้ม​โดยไม่รู้ตัว​ ​“​อาจิ​่น​ ​ไหน​เจ้า​ลอง​บอก​ข้า​ซิว​่า​ ​สิ่ง​สำคัญ​ที่​เจ้า​หมายถึง​คือ​อะไร​”

อวี​้​จิ​่น​หรี่​ตา​พลาง​ยก​ถ้วย​ชา​ขึ้น​มา​จิบ​ด้วย​ท่าที​เบา​สบาย​ประหนึ่งว่า​ไม่ได้​กำลัง​พูด​เรื่องจริง​จัง​อย่าง​การสืบทอด​ตำแหน่ง​รัชทายาท​ ​“​สิ่ง​สำคัญ​ก็​คือ​ฮองเฮา​อย่างไร​ล่ะ​”

เจียง​ซื่อ​หน้า​เคร่งเครียด​ ​“​ฮองเฮา​งั้น​รึ​”

จะ​ว่า​ไป​แล้ว​เรื่อง​นี้​ก็​น่าสนใจ​ ​วันนี้​ทั้งคู่​พูด​เรื่อง​ตัวละคร​สำคัญ​เหมือนกัน​ ​แต่​เรื่อง​ของ​นาง​คือ​ไท​เฮา​ ​ส่วน​เรื่อง​ของ​อวี​้​จิ​่​นคือ​ฮองเฮา

อวี​้​จิ​่น​โน้มตัว​เข้ามา​กระซิบ​ถาม​ ​“​อา​ซื่อ​ ​เจ้า​ว่าการ​เลือก​องค์​รัชทายาท​คราวนี้​ ​เสด็จ​พ่อ​ให้ความสำคัญ​กับ​เรื่อง​ใด​มาก​ที่สุด​”

เจียง​ซื่อ​เงียบงัน​ชั่ว​อึดใจ​ก่อน​จะ​ตอบ​ ​“​ตำแหน่ง​องค์​รัชทายาท​มีความสำคัญ​ยิ่ง​ ​เสด็จ​พ่อ​คง​ให้ความสำคัญ​ใน​หลาย​ๆ​ ​เรื่อง​ ​อย่างเช่น​ ​คุณสมบัติ​ด้าน​คุณธรรม​ ​คุณสมบัติ​ด้าน​ความสามารถ​…​แต่​ที่​ข้าม​อง​ว่า​เสด็จ​พ่อ​น่าจะ​ให้​น้ำหนัก​มาก​ที่สุด​คือ​ลำดับ​การ​สืบ​สันตติวงศ์​”

ดวงตา​วาว​โรจน์​ของ​อวี​้​จิ​่​นม​อง​เจียง​ซื่อ​อย่างชื่นชม​ ​ชายหนุ่ม​คลี่​ยิ้ม​พลาง​ผงกศีรษะ​รับ​ ​“​ใช่​ ​คำตอบ​คือ​การ​สืบ​สันตติวงศ์​ ​ในแง่​ของ​การสืบทอด​บัลลังก์​ ​เสด็จ​พ่อ​เคร่งครัด​ตามธรรม​เนียม​ยิ่งนัก​ ​ซึ่ง​ดู​ได้​จาก​วิธี​ที่​เสด็จ​พ่อ​ปฏิบัติ​ต่อ​อดีต​ไท่​จื่อ​ ​ขนาด​อดีต​ไท่​จื่อ​เหลวไหล​ปาน​นั้น​ ​เสด็จ​พ่อ​ยัง​เปิดโอกาส​ให้​เขา​กลับตัว​ตั้ง​กี่​ครั้ง​…​สุดท้าย​ ​แม้​จะ​เกิน​เยียวยา​ ​แต่​เสด็จ​พ่อ​ก็​ยัง​ชั่งใจ​อยู่นาน​ ​ทั้งหมด​ทั้งมวล​ก็​เป็น​เพราะ​ไท่​จื่อ​คือ​โอรส​คนเดียว​ของ​ฮองเฮา​พระองค์​ก่อน​”

เจียง​ซื่อ​เห็นด้วย​อย่างยิ่ง

หาก​จะ​พูด​กันตาม​จริง​ ​การ​ที่​องค์​จักรพรรดิ​ให้ความสำคัญ​กับ​เรื่อง​ลำดับ​การ​สืบ​สันตติวงศ์​เป็นเรื่อง​ดี​ ​เพราะ​เมื่อถึง​ยาม​ต้อง​เลือก​องค์​รัชทายาท​ ​โอรส​องค์​โปรด​จะ​ได้​ไม่​ทำให้​เขา​สั่นคลอน​ ​เพียงแต่​จิ​่ง​หมิง​ฮ่อง​โชคร้าย​ที่​โอรส​หนึ่งเดียว​ที่​ประสูติ​จาก​ฮองเฮา​กลับเป็น​คนใช้​การ​ไม่ได้

หาก​อดีต​ไท่​จื่อ​มีส​มอง​คิด​เฉกเช่น​คน​ทั่วไป​ ​เรื่องราว​คง​ไม่​กลับตาลปัตร​เช่นนี้

นาง​พอ​จะ​เดา​ความหมาย​ที่​อวี​้​จิ​่​นกำ​ลัง​จะ​สื่อ​ได้​ ​“​อาจิ​่น​ ​เจ้า​คิด​ว่า​ฮองเฮา​จะ​ทำให้​เจ้า​มีคุณ​สมบัติ​ที่จะ​แย่งชิง​ตำแหน่ง​งั้น​หรือ​”

อวี​้​จิ​่น​ส่าย​หัว​ ​“​ข้า​ไม่ได้​ต้องการ​คุณสมบัติ​ใน​การแย่งชิง​ ​แต่​ข้า​จะ​เป็น​คนที​่​มีคุณ​สมบัติ​เหมาะ​จะ​นั่ง​อยู่​บน​ตำแหน่ง​นั้น​ต่างหาก​ ​ส่วน​เจ้า​สี่​และ​เจ้า​หก​ก็​นั่ง​มอง​น้ำลายไหล​ต่อไป​”

เขา​ลูบ​หน้า​ขณะที่​พูด​ก่อน​จะ​หัวเราะเยาะ​กับ​ตัวเอง​ ​“​เมื่อก่อน​ข้า​ไม่เคย​มี​ความคิด​เช่นนี้​ ​และ​ใช้ชีวิต​อย่างสบายใจ​ ​แต่​ตอนหลัง​ถึง​ได้​รู้ตัว​ว่า​ ​บน​ศีรษะ​ของ​ข้ามี​ก้อน​ภูเขา​หนักอึ้ง​กด​ทับ​อยู่​ ​ความสบายใจ​นั้น​เป็น​เพียง​ความสบายใจ​จอมปลอม​ ​และ​อิสรภาพ​ที่​มี​ก็​เป็น​เพียง​สิ่งลวงตา​ ​การ​ได้​นั่ง​อยู่​บน​ที่สูง​สุด​ต่างหาก​คือ​สิ่ง​แท้จริง​ ​เมื่อ​ตัดสินใจ​ลง​แข่ง​ก็​ไม่มี​หนทาง​ให้​ย้อนกลับ​ ​แต่​ข้า​ก็​ไม่​อยาก​พา​เจ้า​เข้าไป​เสี่ยงอันตราย​ด้วย​”

อวี​้​จิ​่น​เอื้อมมือ​มา​จับมือ​เจียง​ซื่อ​

มือ​นั้น​ทั้ง​กว้าง​และ​อุ่น​ ​สัมผัส​นั้น​ทำให้​อีก​ฝ่าย​รู้สึก​อุ่นใจ

ท่าทาง​ของ​เจียง​ซื่อ​อ่อน​ลงมาก​ ​นาง​รับฟัง​อย่างตั้งใจ

รอยยิ้ม​เย้ยหยัน​ปรากฏ​ที่​มุม​ปาก​ชายหนุ่ม​ ​“​อา​ซื่อ​ ​ข้า​ไม่​กลัว​ว่า​เจ้า​จะ​หัวเราะเยาะ​ ​ในเมื่อ​ข้า​ตัดสินใจ​จะ​แย่งตำแหน่ง​นั้นแล​้ว​ ​ข้า​ก็​ไม่สน​แล้ว​ว่า​คน​จะ​ว่า​ข้า​หน้าไม่อาย​ ​เพราะ​คนที​่​มีคุณ​ธรรม​และ​จริยธรรม​อย่างแท้จริง​ไม่มีทาง​มา​แย่งชิง​สิ่ง​ที่จะ​ทำ​ไป​สู่​การนองเลือด​เช่นนี้​”

“​แล้ว​เจ้า​วางแผน​ไว้​อย่างไร​”​ ​เจียง​ซื่อ​ถาม​เสียง​เรียบ

ใน​บาง​สถานการณ์​ ​การถู​กต​รา​หน้า​ว่า​หน้าไม่อาย​กลับ​ไม่ใช่​เรื่องใหญ่​ ​อวี​้​จิ​่​นพูด​ถูก​ ​คนที​่​เป็น​สุภาพบุรุษ​ผู้​ทรงคุณ​ธรรม​ไม่มีทาง​แก่งแย่ง​เพื่อให้​ได้​ตำแหน่ง​นั้น​มา​ ​แต่​จะ​อดทน​รอคอย​ให้​ฝ่า​บาท​เป็น​คน​ตัดสินใจ

เพียงแต่​ ​การ​ทำ​เช่นนั้น​ก็​น่าขัน​สิ้นดี

ในเมื่อ​พวกเขา​คิด​จะ​เอา​ตัว​ลง​ไป​สู้​ใน​การแข่งขัน​ครั้งนี้​ ​ก็​มิค​วร​พะวง​ว่า​ชื่อเสียง​จะ​แปดเปื้อน​ ​เพราะ​หาก​ไม่​ลงมือทำ​อะไร​แล้ว​หวัง​ว่า​บัลลังก์​จะ​ตกลง​มาถึง​เขา​อย่างนั้น​หรือ​ ​เพราะ​หาก​เป็น​เช่นนั้น​จริง​ ​อาจิ​่​นคง​ไม่ใช่​โอรส​ของ​เสด็จ​พ่อ​ ​แต่​เป็น​โอรส​ของ​สวรรค์​แล้ว​ล่ะ

อวี​้​จิ​่น​เบน​สายตา​ออก​ไปนอก​หน้าต่าง

ที่​นอก​หน้าต่าง​ ​ดอก​เหมย​กำลัง​บานสะพรั่ง​ ​ส่งกลิ่น​หอม​มา​เป็นระยะ​ ​อีก​หนึ่ง​เดือน​หลังจากนี้​ ​สรรพสิ่ง​ก็​จะ​กลับมา​มีชีวิตชีวา​อีกครั้ง

อวี​้​จิ​่น​เอ่ย​แผ่วเบา​ ​“​เสียน​เฟย​ไม่เคย​เห็น​ข้า​เป็น​ลูก​อยู่​แล้ว​ ​ส่วน​ฮองเฮา​ก็​ไม่มี​ลูกชาย​มิใช่​หรือ​”

เคย​กล่าว​ไป​ก่อนหน้านี้​แล้ว​ว่า​ ​ชีวิต​และ​ประสบการณ์​ที่ผ่านมา​ของ​อวี​้​จิ​่น​ทำให้​เขา​ไม่สน​ใจ​เรื่อง​จริยธรรม​ที่​โลก​ให้​คุณค่า​ ​ใน​มุม​ของ​เขา​ ​ใครก็ตาม​ที่​ดี​กับ​เขา​ ​ก็​สมควร​ได้รับ​การตอบแทน​อย่างดี​จาก​เขา​ดุจ​กัน​ ​มิใช่​ถือวิสาสะ​ว่า​ตน​เป็น​ผู้ให้กำเนิด​แล้ว​จะ​ทำร้าย​คนที​่​เขา​รัก​ได้​ตามใจ​ปรารถนา​

วินาที​ที่​อวี​้​จิ​่​นรู​้​ว่า​เสียน​เฟย​วางแผน​เอาชีวิต​เจียง​ซื่อ​ ​ใน​ใจ​ของ​เขา​ก็​ไม่มี​ที่​สำหรับ​มารดา​ผู้ให้กำเนิด​อีกต่อไป

แม้​การ​ยก​ให้​คนอื่น​เป็นมา​รดา​ดู​น่าสมเพช​ ​แต่​ถึงอย่างไร​นี่​ก็​เป็น​วิธีการ​ที่จะ​ขจัด​ความยุ่งยาก​ได้​อย่าง​เฉียบขาด​ที่สุด​ ​เพราะ​เขา​ไม่​ควร​ปล่อย​ให้​ภรรยา​ต้อง​พบ​เจอ​อันตราย​ที่​ไม่​คาดคิด​เพียง​เพราะ​การแย่งชิง​ตำแหน่ง​ที่​ยืดเยื้อ

“​เรื่อง​นี้​เกี่ยวกับ​ข้า​และ​ฮองเฮา​ ​เพราะ​นี่​คือ​ผลประโยชน์​ต่าง​ตอบแทน​”​ ​อวี​้​จิ​่​นก​ล่า​วจ​บก​็​จ้องมอง​ไป​ที่​เจียง​ซื่อ​ ​“​อา​ซื่อ​ ​เจ้า​จะ​มองว่า​ข้า​เป็น​พวก​ไม่ได้​ด้วย​เล่ห์​ก็​จะ​เอา​ด้วย​กล​หรือไม่​”

“​นิดหน่อย​”

สีหน้า​ของ​อวี​้​จิ​่น​เปลี่ยนไป​เล็กน้อย​ก่อนที่​เจียง​ซื่อ​จะ​ผุด​หัวเราะ​ ​“​อาจิ​่น​ ​ข้ามิ​ใช่​พวก​ได้ประโยชน์​แล้ว​ต้อง​แสร้งทำ​ตัว​เป็น​คน​แสนดี​ ​หาก​เรื่อง​ไหน​เจ้า​เห็น​ว่า​ควร​ทำ​ก็​ทำ​เถิด​”

หาก​ไม่ใช่​เพราะ​นาง​ ​ด้วย​นิสัย​ของ​อาจิ​่น​ ​เขา​คง​ใช้ชีวิต​เป็น​ท่าน​อ๋อง​อย่าง​สุขสบาย​ ​ไม่​ทำการทำงาน​ ​หรือ​นึก​อยาก​จะ​ซัด​หน้า​ผู้ใด​ก็​ทำเลย​เดี๋ยวนั้น​

แต่​ตอนนี้​เขา​ตั้งมั่น​ว่า​จะ​สู้​ศึก​ครั้งนี้​เพื่อนาง​ ​หาก​นาง​ยัง​ดูถูก​เขา​ ​สมอง​ของ​นาง​ก็​ป่วยการ​เต็มที

อวี​้​จิ​่น​เม้มปาก​พร้อมกับ​ดวงตา​เป็นประกาย

“​แต่​หลาย​ปี​ที่ผ่านมา​ ​ฮองเฮา​วางตัว​เป็นกลาง​ ​ไม่​ขอมี​ส่วน​เอี่ยว​กับ​เรื่อง​ใดๆ​ ​อีกทั้ง​ยัง​ไม่มีความคิด​จะ​รับ​โอรส​มา​อุปถัมภ์​”​ ​เจียง​ซื่อ​เอ่ย​เตือน

อวี​้​จิ​่น​หัวเราะ​ ​“​ฮองเฮา​เป็น​คนฉลาด​ ​นาง​ไม่มี​บุตร​มา​หลาย​ปี​แล้ว​ ​คง​เห็น​ว่า​ถึงอย่างไร​เสด็จ​พ่อ​ก็​ให้ความสำคัญ​กับ​ลำดับ​การ​สืบ​สันตติวงศ์​มาก​ที่สุด​ ​จึง​ไม่มีเหตุผล​ใด​ให้​นาง​ต้อง​สู้​”

“​ใช่​ ​เสด็จ​พ่อ​เอง​ก็​ให้​ความเคารพ​ฮองเฮา​ ​ต่อให้​ฮองเฮา​ไม่​แย่ง​ ​ตำแหน่ง​ใน​วังหลัง​ของ​นาง​ก็​ไม่มีทาง​สั่นคลอน​”

“​ตำแหน่ง​ไท​เฮา​ที่​ได้รับ​ความเคารพ​จาก​โอรส​ที่เกิด​จาก​นางสนม​จะ​มั่นคง​สู่​ตำแหน่ง​ไท​เฮา​ที่​มีโอ​รส​ของ​ตัวเอง​ขึ้น​เป็น​จักรพรรดิ​ได้​อย่างไร​”

อวี​้​จิ​่น​เคลื่อน​สายตา​จาก​ดอก​หง​เหมย​ที่​นอก​หน้าต่าง​กลับมา​ที่​เจียง​ซื่อ​ ​“​หาก​ฮองเฮา​คิด​เช่นนี้​ ​เรื่องราว​คง​ง่าย​กว่านี​้​มาก​”

คนที​่​ไม่​แย่งชิง​กับ​ผู้ใด​คง​เป็น​พระอิฐพระปูน​เท่านั้น​ ​ไม่ใช่​คนที​่​อาศัย​อยู่​ใน​วังหลัง​อย่าง​สุขสงบ​มานา​นนั​บสิบ​ปี

“​เจ้า​พูด​เช่นนี้​หมายความว่า​เจ้า​มีแผน​แล้ว​รึ​”​ ​เจียง​ซื่อ​เก็บความ​สงสัย​ไว้​ไม่อยู่​ ​“​ลอง​เล่า​ให้​ข้า​ฟัง​ซิ​”

อวี​้​จิ​่​นกะ​พริบตา​ก่อน​จะ​เอ่ย​ด้วย​ท่าที​เคร่งเครียด​ ​“​ไหน​ ​แม่นาง​ลอง​เอาใจ​ข้า​แบบ​ถึงใจ​ดูซิ​ ​แล้ว​ข้า​จะ​บอก​”

เจียง​ซื่อ​เลิก​คิ้ว​พลาง​พ่นลม​ ​“​เหอะ​”

แม้ว่า​ภรรยา​จะ​ถือ​ไพ่​เหนือ​เขา​เสมอ​ ​แต่​อวี​้​จิ​่​นก​็​มิวาย​แสดง​ความกล้าหาญ​ออกมา​ ​ชายหนุ่ม​พยายาม​ทำให้​หน้าหนา​เข้า​ไว้​ ​“​เร็ว​เข้า​ ​ไม่งั้น​ข้า​จะ​ไม่​บอก​นะ​”

“​จะ​ไม่​บอก​จริงๆ​ ​หรือ​”

“​ไม่​บอก​จริงๆ​”

“​ก็ดี​”​ ​เจียง​ซื่อ​เอื้อมมือ​ไป​ปลด​ม่าน​ ​ก่อน​จะ​คลาน​ขึ้นไป​บน​ร่าง​ของ​อีก​ฝ่าย

เนิ่นนาน​ก่อนที่​ชายหนุ่ม​จะ​เอ่ย​เสียง​แห้ง​ที่​ปน​มากับ​เสียง​ลมหายใจ​ ​“​แล้วยัง​ไง​ต่อ​”

แต่กลับ​ได้ยิน​เสียงหัวเราะ​ของ​หญิงสาว​ ​“​แล้วยัง​ไง​ ​ก็​ไม่​แล้วยัง​ไง​ ​หาก​เจ้า​ยัง​ไม่​พูด​ ​ข้า​จะ​ไป​กล่อม​อา​ฮวน​”

อวี​้​จิ​่น​ ​“​…​”