ทางด้านลี่จุนถิงยุ่งอย่างมาก ไม่มีเวลาไปสนใจพวกลี่หุย ทางด้านลี่หยูนห่วนเขาวางใจอย่างมาก เชื่อว่าเขาจะไม่สร้างเรื่องอะไร
แต่ทางด้านลี่หุยเขายังคงไม่วางใจ โชคดีที่คนที่เขาส่งไปจับตาดูนั้นคอยรายงานทุกวัน ตอนนี้ลี่หุยอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งตลอดเวลา ดูท่าน่าจะกำลังมีความรัก
เรื่องงาน ลี่หุยไม่มีอำนาจอะไร ดังนั้นจึงพูดไม่ได้ว่าเขาตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจทำงาน
ตอนนี้เขากำลังมีความรัก คาดว่าคงไม่มีเวลามาสร้างปัญหาแล้ว
ลี่จุนถิงจึงไม่ได้สนใจเขาเท่าไหร่ เพียงแค่บอกให้ลูกน้องคอยจับตาดูต่อไป ถ้ามีอะไรผิดปกติให้รีบรายงาน
วันนั้นหลังจากลี่หุยพูดคุยกับคินะ คุมิโกะที่ห้องแล้ว ก็ค่อยๆสนิทสนมกัน แทบจะออกมาเที่ยวและดื่มด้วยกันทุกวัน
ความชอบและนิสัยของทั้งสองเข้ากันได้ดีมาก หากจะพูดว่าเข้ากันได้ดี ก็เพราะคุมิโกะคอยเอาใจลี่หุยตลอดเวลา
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ทั้งสองคบกันอย่างมีความสุข
หลังจากคบกันระยะหนึ่ง ลี่หุยใส่ใจคุมิโกะมากยิ่งขึ้น นอกจากครอบครัวของเธอที่โดดเด่นแล้ว สิ่งสำคัญคือเสน่ห์ของคุมิโกะ
ตอนแรกที่ลี่หุยชวนเธอออกไป คุมิโกะไม่ได้ไปทุกครั้ง ตอนแรกคุมิโกะใช้กลยุทธ์แสร้งปล่อยเพื่อจับ ทำให้ลี่หุยยิ่งใส่ใจคุมิโกะมากยิ่งขึ้น
พอนานวันเข้า ทั้งสองก็คบกัน
เพื่อเอาใจคุมิโกะ ลี่หุยแทบจะเตรียมของขวัญเล็กๆน้อยๆให้คุมิโกะทุกวัน เอาใจเธอไปเอาใจเธอมาก็คบกัน หลังจากลี่หุยได้สัมผัสกับคุมิโกะ ก็ยิ่งหลงคุมิโกะมากยิ่งขึ้น
หลังจากนั้น ทั้งสองก็ตัวติดกัน
วันนี้ คุมิโกะพาลี่หุยไปยังโรงแรมแห่งหนึ่งอย่างลับๆล่อๆ
“คุมิโกะ ทำไมพวกเราถึงไม่กลับบ้านครับ? ที่บ้านสะดวกจะตาย” ลี่หุยชอบที่จะทำเรื่องอย่างว่าที่บ้านมากกว่า
“แน่นอนว่าฉันมีเหตุผลที่ต้องมาโรงแรม เดี๋ยวคุณคอยดื่มด่ำก็พอแล้วค่ะ” คุมิโกะยิ้มอย่างยั่วยวน กัดริมฝีปากแล้วมองลี่หุย
ตอนอยู่ที่ลิฟต์ ความเป็นจริงลี่หุยก็ทนไม่ได้แล้ว แต่ก็กลัวจะถูกถ่ายเก็บเอาไว้ จึงข่มมาตลอดเวลา
เพิ่งเปิดประตูห้อง ลี่หุยก็ผลักคุมิโกะเข้าไป หมุนตัวแล้วกดคุมิโกะไปที่ประตู ไม่รอให้คุมิโกะไหวตัว ก้มหน้าลงจูบริมฝีปากแดงระเรื่อของคุมิโกะ
ตอนที่จูบคุมิโกะ มือของลี่หุยไม่ได้หยุด สาวญี่ปุ่นไม่กลัวอากาศหนาว เพิ่งเข้าฤดูใบไม้ผลิก็ใส่กระโปรงแล้ว
วันนี้คุมิโกะสวมเดรสสีเขียวถั่ว บริเวณเอวคาดด้วยเข็มขัดสีเงิน ด้านบนปาดไหล่กว้าง เผยให้เห็นหัวไหล่ สวยมาก
ภายในใจของคุมิโกะยังคิดถึงเรื่องภารกิจ ยื่นมือไปผลักลี่หุยที่กำลังลวนลามเธอ แต่ลี่หุยเร็วกว่ามาก ตอนที่เธอใจลอยนั้น ได้รูดซิปกระโปรงของคุมิโกะถึงเอวแล้ว รูดออกมาจนหมด
ช่วงเอวหลวม ทิ้งตัวลง เสียงฟืดดังขึ้น กระโปรงสไลด์ลงบนพื้น
ไฟในใจร้อนระอุ แขนและขาร้อนผ่าว คล้ายถูกเผาอยู่บนกองไฟ
ลิ้นที่หลักแหลมของลี่หุย เหมือนแมลงในฤดูใบไม้ผลิ เป็นไปตามความต้องการของฤดูใบไม้ผลิ พรมไปทั่ว ทั้งยังเหมือนกุญแจสารพัดนึก ปลดล็อกทุกอย่างบนตัวคุมิโกะ
ร่างกายของคุมิโกะซื่อสัตย์ยิ่งกว่า เธอเองก็ต้องการเขา สิ่งนี้คล้ายจะกลายเป็นความเคยชิน ถึงแม้จะเคยชิน แต่ก็ยังคงต้องการเขา
ถึงแม้ภายในใจของคุมิโกะจะคิดถึงภารกิจของเธอ แต่ว่าทักษะของลี่หุยนั้นเหนือชั้นมาก ทุกครั้งที่ทำเรื่องอย่างว่ากับเขา คุมิโกะสัมผัสได้ถึงความสุขสูงสุด
นายท่านแค่บอกให้เธอพาลี่หุยมาที่นี่วันนี้ แต่ไม่ได้พูดถึงรายละเอียด ตอนนี้เธอกับลี่หุยต่างกำลังมีอารมณ์ทางเพศ จำเป็นต้องระบายออกมา ทำไมเธอถึงไม่ดื่มด่ำครั้งนี้ให้จบ
เพราะถึงอย่างไรเธอก็มีแรงเยอะ ถึงแม้การมีอะไรกับลี่หุยหนึ่งครั้งจะทำให้เสียแรงไปมาก แต่เดี๋ยวก็สามารถปราบเธอได้
อีกทั้งเธอไม่ได้เจอคู่นอนที่ดีแบบนี้มานานแล้ว ทักษะของลี่หุย คุมิโกะเองก็ชอบเขามาก แต่ไม่ใช่ความชอบแบบนั้น ความชอบที่คุมิโกะมีต่อลี่หุยแค่เรื่องบนเตียงเท่านั้น
หลังจากคุมิโกะคิดดีแล้ว ลืมตาขึ้นเล็กน้อย ดวงตาพร่ามัว เคล้าไปด้วยความหวั่นไหว มองไปที่ลี่หุย แทบจะเป็นการเอาชีวิตเขาอยู่แล้ว
คุมิโกะรู้ดีว่าตอนนี้ตนยั่วยวนแค่ไหน ผู้ชายทั่วไปไม่สามารถต้านทานแววตาของเธอได้
ลี่หุยเองก็ผ่านผู้หญิงมามาก แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนทำให้เขารู้สึกถึงความสุขที่ได้เจอคู่นอนที่สมน้ำสมเนื้อ
โดยเฉพาะปกติแล้ว คุมิโกะเป็นคนที่ใสซื่อและมีสง่า แต่พอปิดประตูลงกลับเป็นแบบนี้ ความแตกต่างที่รุนแรง ทำให้ลี่หุยรู้สึกอิ่มเอมอย่างแปลกพิกล
คล้ายว่าผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมกอด คือคนของเขา บนตัวเธอ เขารู้สึกได้ถึงการครอบครอง ได้รับการยืดขยายที่ใหญ่ที่สุด
ลี่หุยอุ้มคุมิโกะขึ้นมา วางไว้บนโต๊ะภายในห้อง มือของเขา ริมฝีปากของเขาไปทุกส่วนด้วยความหิวโหย……
คุมิโกะเงยหน้าขึ้น เธอรู้สึกเหมือนตนเป็นดอกไม้ที่แกว่งไปมาตามชิงช้า ขึ้นลงตามจังหวะของเขา ตอนต่ำลง
สิ่งที่เห็นคือต้นหญ้า ตอนสูง เห็นแสงแดดบนท้องฟ้า ความสั่นเทาที่ไม่อาจหักห้ามใจได้ เพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ
เช่นเดียวกับระดับน้ำที่เพิ่มสูงขึ้นบนเขื่อนกั้นน้ำ สั่นเทาเล็กน้อย สั่นเทาเล็กน้อย ถึงจุดที่จะระเบิดออกมา น้ำไหลลงมาทั่วภูเขา……
ตอนนี้คิดดูแล้ว ผู้ชายคนนี้เหมือนจะเอาใจและปรนนิบัติตนแบบนี้ตั้งแต่แรก อยู่ดีๆคุมิโกะก็รู้สึกหัวใจเต้นแรง