ตอนที่ 802 แผนของอู๋เสี่ยวเจี๋ยน
เมื่อเห็นอู๋เสี่ยวเจี๋ยนกลับมาอีกครั้ง หลินเพ่ยก็รู้สึกเบื่อหน่ายแทบตาย
หล่อนยุ่งมากทุกคืน เพราะออกไปขายเรือนร่างทั้งคืน จึงต้องเติมพลังที่บ้านในระหว่างวัน ไม่อย่างนั้นจะมีแรงจัดการกับลูกค้าในตอนกลางคืนได้อย่างไร?
สุนัขอู๋จอมซื่อสัตย์ไม่มีตาเอาเสียเลย เขามักมาหาหล่อนในระหว่างวัน ซึ่งส่งผลต่อการนอนหลับของหล่อน
แม้ว่าหล่อนจะอัปลักษณ์ราวกับสัตว์ประหลาด แต่หล่อนก็รู้วิธีขายตัวเอง
ในตอนกลางคืน หล่อนจะไปยังใต้สะพานหรือสถานที่ก่อสร้างของแรงงานต่างถิ่นเพื่อขายตัว
การคลุมหน้าของหล่อนไม่เพียงปกปิดใบหน้าที่น่าเกลียดเท่านั้น แต่ยังเพิ่มความลึกลับอีกด้ว ลูกค้าหลายคนให้ความสนใจและจ่ายเงินซื้อหล่อนไปจำนวนมาก
หลินเพ่ยเป็นโสเภณีไม่เคยให้บริการลูกค้าในโรงแรม แต่ออกเร่ขายไปเรื่อยๆ
หล่อนมักจะเลือกสถานที่ที่มืดจนลูกค้ามองไม่เห็นใบหน้าที่แท้จริงของตน ดังนั้นพวกเขาจะไม่รู้สึกหวาดกลัวกับรูปลักษณ์ที่น่าเกลียดของหล่อน
หลินเพ่ยเก่งมากในการหาเงินจากการค้าประเวณี
หล่อนเฝ้าดูอย่างงัวเงียขณะที่อู๋เสี่ยวเจี๋ยนวางถุงตาข่ายใส่ผลไม้ไว้บนโต๊ะเล็ก ๆ ข้างเตียงของหล่อน
ก่อนพูดด้วยวาจาอ่อนหวาน “คุณซื้อมาทำไมคะ? ฉันบอกแล้วว่าอย่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือย เราต้องเก็บเงินไว้ทำศัลยกรรมนะคะ”
ทุกครั้งที่อู๋เสี่ยวเจี๋ยนมาที่บ้านของหล่อน หล่อนจะพูดถึงการทำศัลยกรรมซ้ำแล้วซ้ำอีก
หล่อนต้องการกดดันอู๋เสี่ยวเจี๋ยน เพื่อที่เขาจะได้หาเงินสำหรับการทำศัลยกรรมพลาสติกให้หล่อนได้อย่างรวดเร็ว
แต่หล่อนไม่รู้ว่าจะบังคับอู๋เสี่ยวเจี๋ยนอย่างไร จึงสั่งให้เขาเก็บออมเงินไว้ นี่คือความฉลาดของเธอ
อู๋เสี่ยวเจี๋ยนบอกหลินเพ่ยด้วยความไม่สบายใจว่าขณะที่ป้าฝูไม่อยู่บ้าน เขาทำการค้นสมุดบัญชีเงินฝากทั้งหมดของนางแล้ว
แต่เงินออมของนางน้อยกว่าหนึ่งหมื่นหยวน ซึ่งห่างไกลจากสี่หมื่นถึงห้าหมื่นหยวนสำหรับการทำศัลยกรรมพลาสติกที่หลินเพ่ยต้องการ
ความไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลินเพ่ย แต่ก็หายวับไปอย่างรวดเร็ว
จากนั้นหล่อนก็พูดอย่างนุ่มนวลและไพเราะ “ไม่เป็นไร เฉาต้าและจินป๋อต่างก็ส่งเงินให้ฉัน”
เมื่อเห็นว่ามีคู่แข่งในความรัก อู๋เสี่ยวเจี๋ยนก็รู้สึกประหม่าทันที “จินป๋อรู้ได้อย่างไรว่าคุณอยู่ในเมืองหลวง? แล้วทำไมเขาถึงส่งเงินมาให้คุณ?”
หลินเพ่ยสางผมพลางกล่าว “เฉาต้าเป็นกังวลมากเมื่อได้ยินว่าฉันมีเงินไม่พอสำหรับการทำศัลยกรรม ดังนั้นเขาจึงพยายามหาทางหาเงินให้ฉันและขอยิมจากจินป๋อ จินป๋อไม่ได้ให้เขายืมเงิน แต่แอบส่งเงินให้ฉันมากกว่าหนึ่งร้อยหยวนต่อเดือน เขาบอกว่าเขาจะส่งเงินให้ฉันเป็นค่าครองชีพด้วย เขายังบอกด้วยว่าเขาสามารถหาเงินมาทำศัลยกรรมให้ฉันได้ภายในสามเดือน และจะพาฉันไปทำศัลยกรรมที่ฮ่องกงเป็นการส่วนตัว”
หล่อนถอนหายใจอย่างสบอารมณ์ “ฉันไม่ได้ติดต่อกับจินป๋อมากว่าสองปีแล้ว ฉันไม่คาดหวังว่าเขาจะยังคิดถึงฉันอยู่ เฉาต้าก็เช่นกัน เมื่อเขาได้ยินว่าจินป๋อจะหาเงินมาทำศัลยกรรมพลาสติกให้ฉันภายในสามเดือน เขาก็สัญญาว่าจะหาเงินมาทำศัลยกรรมพลาสติกให้ฉันภายในสองเดือน ฉันควรทำอย่างไรดีล่ะ พวกเขาปฏิบัติต่อฉันเป็นอย่างดีกันทั้งนั้น”
หลังจากพูดจบ หล่อนก็หยิบเงินการค้าประเวณีหลายร้อยหยวนจากโต๊ะข้างเตียงและแสดงให้อู๋เสี่ยวเจี๋ยนเห็น “นี่คือเงินที่จินป๋อและเฉาต้าส่งมาให้ฉัน”
อู๋เสี่ยวเจี๋ยนรู้สึกถึงวิกฤตในใจ
เพ่ยเพ่ยที่รักของเขาน่าเกลียดมาก แต่ก็ยังมีคนคิดถึงหล่อน
ดูเหมือนว่าเขาจะต้องรีบเร่งหาเงินเพื่อให้หล่อนทำศัลยกรรมพลาสติกให้รวดเร็วกว่าคู่แข่งในความรักทั้งสองคน ไม่เช่นนั้นเพ่ยเพ่ยจะกลายเป็นแฟนของคนอื่น
เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงกล่าว “เพ่ยเพ่ย ผมมีวิธีเร็วกว่านี้ที่จะช่วยคุณหาเงินเพื่อทำศัลยกรรมพลาสติก แต่ผมเกรงว่าคุณจะไม่มีความสุข”
เมื่อเห็นว่าหลอกล่อเขาได้ หลินเพ่ยก็รู้สึกภูมิใจและถามอย่างอ่อนหวาน “ทำไมถึงกลัวว่าฉันจะไม่มีความสุขคะ? คุณต้องการทำสิ่งผิดกฎหมายเพื่อช่วยให้ฉันทำศัลกรรมเหรอ? ฉันจะรู้สึกผิดนะถ้าคุณทำแบบนั้น”
อู๋เสี่ยวเจี๋ยนพูดตะกุกตะกัก “ไม่ใช่ว่าผมจะทำสิ่งผิดกฎหมายหรอก แต่ผมต้องหลอกล่อให้หลินม่ายกลับมารักผมอีกครั้ง และหลอกเอาเงินจากหล่อนเพื่อให้คุณทำศัลยกรรมพลาสติก”
เขากลัวว่าหลินเพ่ยจะถูกขังอยู่ในคุก และไม่รู้ว่าหลินม่ายได้เปลี่ยนไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงบอกหลินเพ่ยทั้งหมดเกี่ยวกับสถานการณ์ของหลินม่าย
ในความเป็นจริง หลินเพ่ยรู้อยู่แล้วว่าหลินม่ายกลายเป็นผู้มีอิทธิพลในท้องถิ่น
แม้หล่อนจะเป็นคนไม่อ่านหนังสือหรือหนังสือพิมพ์ แต่หล่อนจะให้ความสนใจอย่างใกล้ชิดกับข่าวเกี่ยวกับหลินม่าย
หลินม่ายเป็นเจ้าภาพในการประกวดนางแบบของห้องเสื้อจิ่นซิ่ว และได้ทำการกุศลเพื่อบรรเทาภัยพิบัติหิมะจนได้รับเลือกให้เป็นบุคคลต้นแบบระดับประเทศ…
หล่อนไม่พลาดข่าวเหล่านี้เกี่ยวกับหลินม่าย หล่อนจะไม่รู้เกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบันของหลินม่ายได้อย่างไร?
ในเวลานั้น หลินเพ่ยกำลังนอนอยู่บนเตียงแข็งในคุกและถอนหายใจ
หล่อนเองก็เกิดใหม่ แต่กลับต้องทุกข์ทรมานในคุก
หลินม่ายมีชีวิตที่ดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง เธอก้าวกระโดดทีละขั้น เปลี่ยนจากเจ้าของร้านของว่างเป็นผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จ
หลินเพ่ยลังเลอยู่นานก่อนที่จะพูด “คุณคิดจะหลอกเอาเงินจากหลินม่ายงั้นเหรอ? นี่เป็นครั้งที่สองที่คุณทำร้ายหล่อนนะ”
คำพูดของหล่อนไม่มีอะไรมากไปกว่าการตีสองหน้า
หล่อนเกลียดหลินม่ายมากจนหวังจะฉีกร่างกายเธอให้แหลกละเอียด และเผากระดูกของเธอเป็นขี้เถ้า
ตอนนี้หลินม่ายมีอำนาจมากเกินไป ไม่อาจยั่วยุการดำรงอยู่ของเธอได้
หล่อนกลัวว่าอู๋เสี่ยวเจี๋ยนจะหลอกเงินของหลินม่ายเพื่อหล่อน แต่สุดท้ายก็จะไม่ประสบความสำเร็จ และหลินม่ายต้องสอนบทเรียนที่หนักหน่วงให้ทั้งสองคนแน่
นั่นเป็นเหตุผลที่หล่อนแสร้งทำเป็นใจดีและป้องกันไม่ให้อู๋เสี่ยวเจี๋ยนวางแผนทำลายหลินม่าย
ยิ่งหล่อนพูดแบบนั้น อู๋เสี่ยวเจี๋ยนก็ยิ่งรู้สึกว่าหล่อนใจดี และยิ่งต้องการฆ่าหลินม่าย
อู๋เสี่ยวเจี๋ยนโบกมืออย่างไม่ใส่ใจ “นั่นคือสิ่งที่หล่อนสมควรได้รับ!”
หลินเพ่ยลังเล “คุณรับประกันได้ไหมว่าหลินม่ายจะตกหลุมรักคุณอีกครั้ง? ตอนนี้หล่อนแตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิง หล่อนไม่ใช่สาวบ้านนอกอีกต่อไป แต่เป็นผู้ประกอบการเอกชน และเป็นนักศึกษาที่มีความสามารถของมหาวิทยาลัยด้วย”
อู๋เสี่ยวเจี๋ยนกล่าวอย่างมั่นใจ “อย่าลืมว่าผมเป็นแฟนคนแรกของม่ายจื่อ หล่อนเคยเด็ดผลสตรอว์เบอร์รีป่าในทุ่งมากองหนึ่งแล้วมาหาฉันราวกับนำขุมทรัพย์มามอบให้ แค่ผมบอกว่าจะซื้อของบางอย่างให้หล่อนด้วยเงินที่เก็บออมมาอย่างหนัก หล่อนร้องไห้และกรีดร้องดีใจหลายครั้ง และภักดีต่อผมเหมือนสุนัขรักเจ้านาย หล่อนคงยังรักผมอยู่ลึก ๆ ในใจ และยังคาดหวังจะได้เป็นเจ้าสาวของผม ตราบใดที่ผมหว่านล้อมหล่อนได้ หล่อนจะวิ่งมาหาผมอย่างแน่นอน ในเวลานั้นมันจะง่ายสำหรับผมที่จะหลอกเงินของหล่อน หลังหลอกเงินหล่อนได้สำเร็จ เราก็แค่บินหนีไปจากที่นี่ หล่อนก็จะตามมาแก้แค้นเราไม่ได้!”
หลั งจากนั้น เขาก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าและหัวเราะอย่างมีชัย
หลินเพ่ยมองไปยังอู๋เสี่ยวเจี๋ยนด้วยสายตาแห่งความสับสน มองโลกในแง่ดีเหมือนคนโง่เขลา
หล่อนอยากจะบอกเขาว่า หลินม่ายได้เกิดใหม่แล้ว และเป็นไปไม่ได้ที่จะตกหลุมรักเขาอีก ดังนั้นเขาควรหยุดฝัน
แต่หลินเพ่ยไม่เคยเป็นคนที่ปฏิบัติต่อผู้คนอย่างจริงใจ หล่อนจะไม่บอกความลับที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้แก่อู๋เสี่ยวเจี๋ยน
หล่อนไตร่ตรองเป็นเวลานาน และในที่สุดก็ตกลงกับอู๋เสี่ยวเจี๋ยนเพื่อให้เขาหลอกเงินของหลินม่าย
เพราะหล่อนต้องการจะไปทำศัลยกรรมที่ฮ่องกงให้รวดเร็วยิ่งขึ้น และเมื่อเธอสวยขึ้นก็จะเดินทางไปยังฮ่องกงเพื่อไปหานายท่านฉุย ใช้มารยาหญิงหลอกล่อเค้าเพื่อให้ช่วยจัดการหลินม่าย
อู๋เสี่ยวเจี๋ยนโกหกหลินม่ายเพื่อเงิน ดังนั้นเธอจึงซ่อนตัวอยู่ไกล ๆ ให้พ้นทาง
หากอู๋เสี่ยวเจี๋ยนถูกจับได้ เธอจะวิ่งหนีและปล่อยให้เขาเผชิญหน้ากับหลินม่ายตามลำพัง
หลินเพ่ยรู้สึกว่าสิ่งที่อู๋เสี่ยวเจี๋ยนพูดนั้นถูกต้อง สาว ๆ คิดถึงแฟนคนแรกมากที่สุด
ครั้งหนึ่งหล่อนชอบชายหนุ่มที่มีการศึกษาชื่อหวงเจ๋อเยี่ยนและมีความสัมพันธ์กับเขาหลายครั้ง
แต่หวงเจ๋อเยี่ยนต้องการกลับไปที่เมืองหลวง ดังนั้นหล่อนจึงจากไปอย่างเงียบ ๆ และหายไปโดยไม่คิดจะติดต่อกลับมา
ขณะนั้นหล่อนกำลังตั้งครรภ์และรู้สึกทรมานใจอย่างมาก จนทำการสังหารทารกในครรภ์ของตัวเอง
หล่อนเกลียดเขาและไม่พอใจเขาอย่างมาก
ในยามดึกดื่น หล่อนมักจะคิดว่าตราบใดที่หวงเจ๋อเยี่ยนเต็มใจที่จะกลับมาหาหล่อน หล่อนจะให้อภัยเขาและไปกับเขา แม้จะต้องกัดก้อนเกลือกินก็ตาม!
หลินม่ายเคยได้รับความรักอย่างลึกซึ้งต่อสุนัขอู๋ผู้สัตย์ซื่อ ดังนั้นเมื่อเธอมีชีวิตอีกครั้งก็ยังต้องมีที่ในหัวใจของเขา
บางทีในใจลึก ๆ ของเธอ เธออาจกำลังรอให้สุนัขอู๋ผู้สัตย์ซื่อหันกลับมาและตกหลุมรักเธออย่างแท้จริง
แต่ไม่ว่าอย่างไร อู๋เสี่ยวเจี๋ยนก็ไม่อาจหลอกเงินจากหลินม่ายได้อีกแล้ว
หากทำได้สำเร็จก็เรียกว่าหลินม่ายเป็นผู้หญิงโง่เขลาอย่างมาก
หากเป็นเช่นนั้นจริง หล่อนจะบอกสามีของหลินม่ายเกี่ยวกับเรื่องนี้ ซึ่งไม่เพียงทำให้หลินม่ายสูญเสียเงินเท่านั้น แต่ยังทำให้สามีของหล่อนหย่ากับหล่อน
ทำไมผู้หญิงเลวคนนั้นถึงมีสามีที่ยอดเยี่ยม แต่หล่อนกลับมีเพียงสุนัขอู๋ผู้สัตย์ซื่อ?
หลินเพ่ยมีความคิดเช่นนี้ เพราะหล่อนไม่ได้อ่านหนังสือมากนัก และไม่รู้ว่าผู้คนฉลาดเฉลียวเพียงใด
หล่อนและอู๋เสี่ยวเจี๋ยนเป็นคนประเภทเดียวกัน ดังนั้นพวกเขาจึงอยู่ร่วมกันได้
ในชีวิตที่แล้ว อู๋เสี่ยวเจี๋ยนร้องเพลงให้หล่อนฟัง ‘เธอคือสายลม ฉันคือเม็ดทราย พัดพาไปจนสุดขอบโลกจนไม่อาจพบกัน…’
เช่นนั้นก็จงรอต่อไปจนถึงชาติหน้าเถอะ
……………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
เหมาะสมกันโดยแท้ หญิงก็ร้ายชายก็เลว ป้าฝูช่างไม่รู้ตัวเอาเสียแลย
ไหหม่า(海馬)