บทที่ 825 ตอบแทนนับหมื่นเท่า
บทที่ 825 ตอบแทนนับหมื่นเท่า
นี่คือเหตุผลที่จีชางรักษาระยะห่างจากซานไฉ่ พวกเขาเป็นสามีและภรรยากันแต่ในนามเท่านั้น
สิ่งที่ทำให้ซานไฉ่ตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือ ในวันที่จีชางมารับนางที่แม่น้ำเว่ย แรงจูงใจของจีชางไม่ได้ต้องการมาเพื่ออารักขานาง แต่เขาใช้โอกาสนั้นในการสำรวจภูมิประเทศโดยรอบเพื่อวางแผนสำหรับการโจมตีในอนาคต
การสร้างสะพานข้ามแม่น้ำเว่ยโดยใช้เรือฟังดูโรแมนติก แต่จริง ๆ แล้วมันเป็นการฝึกซ้อมสำหรับการโจมตีทางแม่น้ำในอนาคต
ซานไฉ่ตัวแข็งทื่อทันทีที่นางรู้เรื่องนี้ นางรู้ว่าอาณาจักรของนางกำลังตกอยู่ในอันตรายอย่างแท้จริง
นางฟังพี่ใหญ่และพี่สาวพูดถึงภัยคุกคามจากเผ่าโจวเสมอ ในตอนนั้นนางไม่เชื่อพวกเขาและแค่คิดว่าพวกเขาหวาดระแวงไปเอง
ใครจะรู้ว่าสถานการณ์จะอันตรายกว่าที่คิด!
นางพยายามติดต่อพี่น้องของนางอย่างรวดเร็วเพื่อแจ้งให้พวกเขาทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้ทั้งหมด แต่จีชางรู้เท่าทันถึงความคิดของนาง
จีชางได้กักขังนางไว้โดยไม่ได้รับอนุญาตให้ติดต่อกับโลกภายนอก
วิธีการทั้งหมดของซานไฉ่ในการติดต่อกับเมืองอินล้มเหลว นางรู้ว่าตัวเองจะถูกขังไว้จนตาย
นางไม่อยากตายอย่างไร้ความหมาย ดังนั้นนางจึงพยายามอย่างหนักเพื่อฆ่าตัวตายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
นางรู้ว่านางไม่มีทางติดต่อกับอาณาจักรบ้านเกิดของนาง ดังนั้นนางจึงทำได้เพียงอาศัยวิธีการสุดโต่งเช่นนี้
จีชางสามารถกักขังนางไว้ได้ แต่ไม่มีทางที่เขาจะปิดบังข่าวการเสียชีวิตของนางได้
เมื่อข่าวการตายของนางไปถึงเมืองอิน พี่ ๆ ของนางจะต้องตื่นตัวอย่างแน่นอน
พี่ใหญ่และพี่สาวของนางฉลาดมาก และพวกเขาจะเข้าใจความหมายเบื้องหลังทั้งหมดอย่างแน่นอน…!
อย่างไรก็ตาม นางไม่คิดเลยว่าจีชางจะพลิกลิ้นหลอกลวงราชวงศ์ซางโดยสร้างเรื่องโกหกทำเป็นว่านางเสียชีวิตระหว่างการคลอดบุตร แม้ว่าซูอันและเพ่ยเหมียนหมานจะไม่มั่นใจ แต่พวกเขาถูกส่งตัวไปยังส่วนต่อไปของการทดสอบอย่างรวดเร็ว ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไม่มีโอกาสล้างแค้นให้กับการตายของนาง
ซูอันและเพ่ยเหมียนหมานต่างก็ร้องไห้เมื่อรู้ความจริงเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“น้องสาวที่โง่เขลาของข้า เจ้าคิดว่าเราไม่รู้เหรอว่าชาวโจวนั้นชั่วร้ายและอันตรายเพียงใด? เจ้าไม่จำเป็นต้องใช้ชีวิตของเจ้ามาเตือนพวกข้า!”
ซูอันและเพ่ยเหมียนหมานต่างก็นึกถึงน้องสาวที่โตมาด้วยกัน เมื่อคาดคะเนถึงความสิ้นหวังที่นางรู้สึก และสิ่งที่นางประสบในขณะที่อยู่คนเดียวในต่างแดน ก็รู้สึกเจ็บปวดราวกับถูกมีดกรีดแทงใจ
นางได้เสียสละความสุขของตัวเองเพื่ออาณาจักรซาง แล้วก็เสียสละชีวิตของนางด้วยเช่นกัน ซานไฉ่น้อยของพวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานทั้งที่อายุยังน้อยเช่นนี้
ซูอันลุกขึ้นยืน เขากำลังจะจัดการเรื่องต่าง ๆ กับจีชาง
“ฝ่าบาท เราควรจะทำอย่างไรกับปั๋วอี้เข่าพะย่ะค่ะ?” ผู้คุมถาม
เสียงของซูอันเย็นชา “สับมัน! ทำให้มันเป็นเนื้อสับ!”
เนื่องจากนี่คือจุดจบของเขาในอดีต ซูอันจึงเต็มใจที่จะปล่อยให้ประวัติศาสตร์ดำเนินไป
ปั๋วอี้เข่าสั่นด้วยความกลัวเมื่อได้ยินเรื่องนี้ “ไอ้จักรพรรดิเผด็จการ ไอ้คนไร้ความสามารถ!” เขาตะโกน “เจ้าจะไม่ตายดี!..”
—
ท่านยั่วยุปั๋วอี้เข่าสำเร็จ
ได้รับคะแนนความโกรธแค้น +1024…1024…1024…
—
ซูอันไม่สะทกสะท้าน ตอนนี้เขามีแต่ความปรารถนาที่จะฆ่าเท่านั้น!
ครู่ต่อมา ซูอันกลับไปที่ห้องขังของจีชางและเห็นว่าแม้ร่างกายของจีชางจะมีร่องรอยถูกทรมานหลายจุด แต่แผลก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไรมากนัก อีกฝ่ายยังสามารถนั่งเล่นก้อนหินในมุมหนึ่งของห้องขัง ดูเหมือนจะขีดเขียนอะไรอยู่บนพื้น
ซูอันพูดเสียงเย็น “ใครอนุญาตให้มันพักผ่อน?”
ผู้คุมตอบอย่างระมัดระวังว่า “พระปิตุลาปี่กันเข้ามาก่อนหน้านี้และบอกว่าองค์ชายโจวตะวันตกไม่ควรถูกทรมาน เขากำลังจะคุยเรื่องนี้กับฝ่าบาท”
“ปี่กัน?” เปลือกตาของซูอันกระตุก เขาเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะข้าราชการที่ยุติธรรมและมีเกียรติ จากประวัติศาสตร์ที่บันทึกไว้ ชายคนนี้ได้พยายามแก้ไขวิธีการทุจริตของตี้ซินอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดตี้ซินสั่งให้ปี่กันถูกประหารชีวิตโดยการควักหัวใจของเขาออกมา
ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดถึงปี่กัน เขาเดินไปข้างหน้าจีชางและมองลงไปที่ข้อความที่เขียนไว้บนพื้น “อี้ชิง หนังสือแห่งการเปลี่ยนแปลง?”
จีชางตกใจมาก “ทำไมฝ่าบาทถึงรู้เรื่องนี้? นี่เป็นสิ่งที่ข้าเพิ่งค้นพบในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา!”
ซูอันไม่ได้ตอบกลับ เขาพูดแทนว่า “ข้าได้ยินมาว่าหนังสือแห่งการเปลี่ยนแปลงใช้ในการทำนาย ตอนนี้สิ่งที่เจ้าวาดหมายถึงอะไร?”
จีชางก้มศีรษะลงเพื่อดูแผนภาพด้านล่าง เขาตอบด้วยท่าทางขมขื่นว่า “ความหมายของการทำนาย ความรุนแรงและการฆ่า”
ซูอันตกตะลึง เขาไม่คิดว่าชายผู้นี้มีทักษะในการทำนาย
ภายใต้สถานการณ์ที่แตกต่างกัน เขาจะพยายามที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับการใช้อี้ชิง หรือหนังสือแห่งการเปลี่ยนแปลง ท้ายที่สุดจีชางเป็นผู้สร้างอี้ชิงและแน่นอนว่ามันเต็มไปด้วยพลังลึกลับ
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาไม่สนใจเรื่องทั้งหมดนี้แล้ว เขาโบกมือ และครู่หนึ่งเหล่าผู้คุมปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับถือจานอาหาร
ผู้คุมรีบนำก้อนเนื้อบดมาให้ มันถูกนึ่งสดใหม่อย่างเห็นได้ชัด
จีชางหน้าซีดทันทีที่เห็นอาหารตรงหน้า
ซูอันเย้ยหยัน “ทำไม? ผู้ปกครองโจวตะวันตกกลัวว่าข้าจะวางยาพิษเจ้าอย่างนั้นเหรอ?”
จีชางถอนหายใจ “องค์จักรพรรดิเป็นถึงโอรสสวรรค์ หากท่านอยากให้ข้าตาย ข้าก็ต้องตาย ทำไมถึงต้องพึ่งยาพิษ? ขอบคุณน้ำพระทัยของฝ่าบาท”
จากนั้นเขาก็เอื้อมมือที่สั่นเทาไปทางเนื้อสับแล้วหยิบใส่ปากของตนเอง แต่ทว่าใบหน้ากลับเต็มไปด้วยความลังเล
ซูอันจ้องมอง เขาไม่คิดว่าตัวเองจะกลายเป็นเผด็จการตามหน้าประวัติศาสตร์จริง ๆ เขาไม่รู้ว่าทำไมจักรพรรดิตี้ซินถึงทำสิ่งที่โหดร้าย แต่เขามีเหตุผลของตัวเองที่ทำเช่นนี้ เขาต้องเรียกคืนความยุติธรรมให้กับน้องสาวที่แสนดีของเขา
จีชางถอนหายใจ ในท้ายที่สุด เขาก็กลืนเนื้อบดลงท้อง อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถควบคุมปฏิกิริยาของร่างกายได้และหันไปอาเจียนทางด้านข้าง
ซูอันเย้ยหยัน “มีอะไรผิดปกติ? อาหารนี้ไม่เหมาะกับรสนิยมของเจ้าหรืออย่างไร? เนื้อนี้สดใหม่ที่สุดเท่าที่จะหาได้แล้ว!”
จีชางพูดไม่ออกครู่หนึ่ง
เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อตั้งสติ แล้วพูดว่า “อาหารอร่อยมาก แต่ร่างกายของข้าดูเหมือน…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ ซูอันก็พูดว่า “ดี! ในเมื่อมันอร่อยเจ้าก็ต้องกินเพิ่มอีก!”
จีชางกลั้นหายใจเกือบจะสำลัก
—
ท่านยั่วยุจีชางสำเร็จ
ได้รับคะแนนความโกรธแค้น + 999!
—
ไม่ว่าเขาจะฉลาดแค่ไหน จีชางก็อดไม่ได้ที่จะโกรธเคือง อย่างไรก็ตาม เขาเตือนตัวเองถึงภารกิจของเขา ตราบใดที่เขาสามารถผ่านการทรมานนี้ไปได้ ท้ายที่สุดเขาจะแก้แค้นราชวงศ์ซางสำเร็จ เขาจะฆ่าจักรพรรดิเผด็จการและนางปีศาจจิ้งจอกด้วยมีดพันเล่ม ความอับอายขายหน้าชั่วขณะนี้จะมีความสำคัญอะไรเมื่อเทียบกับแผนการใหญ่ที่วางไว้แล้ว?
ดังนั้นเขาจึงกินเนื้อทั้งหมดที่อยู่ในจานโดยไม่แสดงท่าทางใด ๆ “ขอบคุณฝ่าบาทสำหรับอาหาร”
ซูอันมองเขา “เจ้ารู้ไหมว่าเนื้อบดพวกนี้ทำมาจากเนื้อสัตว์ประเภทไหน?”
หัวใจของจีชางเริ่มเต้นแรง “ไม่รู้และข้าก็ไม่อยากรับรู้ด้วย”
เสียงของซูอันเย็นลง “เจ้าคิดว่าเพียงเพราะเจ้าเชื่อฟังข้าและกินอาหารนี้ ข้าจะเชื่อว่าเจ้าภักดีต่อข้าจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ? เจ้าเชื่อจริง ๆ เหรอว่าข้าจะปล่อยให้เจ้ากลับไปโจวตะวันตกเพื่อให้เจ้าสามารถดำเนินการแก้แค้นของเจ้าต่อไป และในที่สุดก็ทำลายราชวงศ์ซางที่ยิ่งใหญ่ของข้าจนสำเร็จได้?”
จีชางรู้ว่าสิ่งต่าง ๆ เปลี่ยนไปในทางแย่ลง เมื่อเขาได้ยินคำพูดของชายตรงหน้า
“ข้าจะตอบแทนสิ่งที่เจ้าทำกับซานไฉ่ของข้าเป็นนับหมื่นเท่า! ทหาร เอาไอ้สารเลวผู้นี้ไปสับให้ละเอียดจนกลายเป็นเนื้อสับ!”