War sovereign Soaring The Heavens – ตอนที่ 2181
ตอนที่ 2,181 : โทษที
ต่งหลินเองก็ถือว่าเป็นอดีตคนคุ้นเคยสำหรับต้วนหลิงเทียนเช่นกัน…
และหากจะกล่าวไปแล้วก็เป็นเพราะต่งหลินคนเดียว ถึงทำให้ต้งหยวนจิ้นมีปัญหากับเขา! ถึงขั้นที่มันเห็นเขาเป็นหนามตำตา จนแทบรอฆ่าเขาเพื่อกำจัดให้พ้นหูพ้นตาของมันไม่ไหว…!!
“ป้ายอาญาสิทธิ์ละเว้นโทษตาย?”
ได้ยินคำของต่งหลิน ต้วนหลิงเทียนก็อดไม่ได้ที่จะหันไปเหลือบมองมันด้วยสายตาเฉยเมย มุมปากยกยิ้มแสยะด้วยความรังเกียจ “โทษที…กับคนอื่นข้าไม่รู้ แต่กับเจ้าต่งหลิน…ข้าต้วนหลิงเทียนไม่ต้องใช้อะไรพรรค์นั้นหรอก”
โอ! อา!
วาจานี้ของต้วนหลิงเทียนทำให้ผู้คนที่มาชมดูเรื่องราวถึงกับฮือฮาขึ้นมาทันที! ทุกคนยังหันไปมองต่งหลินเป็นสายตาเดียวกัน!!
เพราะสุดท้ายแล้ววาจานี้ของต้วนหลิงเทียนก็เห็นชัดว่าเหยียบย่ำกดหัวต่งหลินชัดเจน!
แน่นอนว่าทั้งหมดรู้ดีว่าสำหรับต้วนหลิงเทียนแล้ว คงไม่ต้องการป้ายอาญาสิทธิ์ละเว้นโทษตายอะไรนั่นไว้ใช้กับต่งหลินจริงๆ…
เพราะแต่ไหนแต่ไรมา ต่งหลินก็ไม่เคยเป็นคู่ต่อสู้ของต้วนหลิงเทียนเลย!
เรียกว่าอยู่กันคนละระดับอย่างสิ้นเชิง!
นี่เป็นบทสรุปตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อน…
จากการเปรียบเทียบ พลังสามารถของทั้งสองนานวันมีแต่จะยิ่งห่างไกล…ไม่มีวันที่ต่งหลินจะไล่ตามได้ทันตลอดชั่วชีวิต!!
“เจ้า!!”
ได้ยินวาจาไม่เห็นหัวตัวเองนี้ของต้วนหลิงเทียน ต่งหลินโมโหจนควันแทบออกหูกรามยังขบดังแทบแตก! หากแต่มันก็ไม่มีคำไหนจะเถียง!!
นั่นเพราะต้วนหลิงเทียนพูดเรื่องจริง! กับมันต่งหลิน…ต้วนหลิงเทียนไม่จำเป็นที่จะต้องใช้ป้ายเว้นโทษตายอะไร เพราะมันไม่ใช่คู่มือของต้วนหลิงเทียนเลย!!
อย่างไรก็ตามถึงแม้นี่จะเป็นเรื่องจริง แต่การที่ถูกต้วนหลิงเทียนเอามาพูดด้วยสีหน้าไม่เห็นมันอยู่ในสายตาแบบนี้ มันรับไม่ได้!
และยิ่งมาถูกทุกคนมองมาซ้ำเติม ต่งหลินก็ยิ่งรู้สึกอับอายขายหน้านัก!
ทว่าทันใดนั้นเอง เสียงดังสนั่นปานฟ้าร้องหนึ่ง พลันดังขึ้นก้องฟ้าอย่างประจวบเหมาะ…
“ต่อหน้ามันเจ้าต้วนหลิงเทียนไม่ต้องใช้ป้ายเว้นโทษตาย…แล้วถ้าเป็นต่อหน้าข้าเล่า!?”
พร้อมๆกันกับที่เสียงนี้ดังขึ้น ก็ปรากฏร่างหนึ่งเหินทะยานขึ้นมาหยุดลอยค้างกลางฟ้าในชั่วพริบตา เป็นชายวัยกลางคนหนึ่งที่วูบมาปรากฏเบื้องหน้าต่งหลิน! ปกป้องต่งหลินและคนคุ้มกันต่งหลินเอาไว้ด้านหลัง!!
และฟังจากวาจาของชายวัยกลางคนเมื่อครู่แล้ว
ชายวัยกลางคนเบื้องหน้าต่งหลินคนนี้ สมควรมาเพื่อปกป้องต่งหลิน ร่างคนยังลอยตระหง่านให้ความรู้สึกเหมือนปราการเหล็ก!
ซู่มมม!
หลังชายวัยกลางคนปรากฏขึ้นได้ไม่นานนัก ก็ปรากฏสายลมหอบหนึ่งพัดกรรโชกมาอย่างแรง
ขณะเดียวกันก็ปรากฏร่างชายชราคนหนึ่งที่ยืนอยู่ด้านหลังชายวัยกลางคน คอยประกบอยู่ด้านข้างต่งหลินอย่างเงียบงัน คล้ายข้ารับใช้ของชายวัยกลางคน!
“เป็นรองจ้าวหอต่ง!”
“ด้านหลังรองจ้าวหอต่งที่ยืนอยู่ข้างๆต่งหลินนั่นสมควรเป็นผู้เฒ่าหยาง…ว่ากันว่าผู้เฒ่าหยางคนนี้เป็นเซียนสรรค์ 5 เปลี่ยน ที่มิได้มีพลังฝีมือด้อยไปกว่ารองจ้าวหอต่งเลย!”
“ใช่ ข้าเองก็เคยได้ยินท่านอาจารย์บอกมาเหมือนกัน ว่าผู้เฒ่าหยางคนนี้…พลังฝีมือมิได้ด้อยไปกว่าท่านอาจารย์เลย!”
“อาจารย์ของเจ้า…ใช่รองจ้าวหอเจียงหรือไม่?”
“ใช่แล้ว”
……
เมื่อชายวัยกลางคนทั้งชายชราปรากฏขึ้น ผู้ที่มาชมเรื่องราวก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบกระซาบคุยกัน
ในวาจาก็เผยตัวตนของผู้มาใหม่ทั้ง 2 หมดสิ้น
“ต่งหยวนจิ้น?”
ได้ยินเสียงกระซิบของผู้คนโดยรอบ แววตาต้วนหลิงเทียนก็ทอประกายดุร้ายเอาเรื่องทันที หันไปมองจ้องตาต่งหยวนจิ้น ด้วยสายตาทำราวกับจะฉีกร่างผู้คนด้วยมือเปล่า
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขายึดถือคติ หากคนอื่นไม่หาเรื่องเขา เขาก็จะไม่ไปหาเรื่องผู้อื่น!
ไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องอื่นใดให้มาก ที่เขามีเรื่องกับต่งหลินลูกต่งหยวนจิ้นนั้น เป็นเพราะอีกฝ่ายมายุ่งวุ่นวายกับเขาเอง หากอีกฝ่ายไม่มายุ่งกับเขาไหนเลยเขาจะเสียเวลาไปสนใจมัน!
อย่างไรก็ตามต่งหลินเป็นคนที่มีเรื่องกับเขาแท้ๆ…แต่ต่งหยวนจิ้นผู้นี้กลับเป็นคนคิดฆ่าเขาเพื่อเห็นแก่ลูกชาย?
จะให้เขาทนได้อย่างไรไหว!
“ต้วนหลิงเทียน เจ้านับเป็นศิษย์ที่แท้จริงที่กล้าหาญที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็นมาในประวัติศาสตร์ของลัทธิบูชาไฟจริงๆ!”
แม้นี่จะเป็นครั้งแรกเช่นกันที่ต่งหยวนจิ้นได้เห็นต้วนหลิงเทียนตัวเป็นๆ แต่มันก็เผยทีท่าเป็นศัตรูออกมาชัดเจน
“ศิษย์ที่แท้จริงเช่นเจ้าไม่เพียงแต่กล้าบุกรุกเข้ามาพื้นที่ของหอคุมกฏเท่านั้น แต่ยังกล้าบุกรุกเข้ามาในเขตหวงห้ามของหอคุมกฏด้วย…แถมแค่นั้นยังไม่พอ หลังเจ้าบุกรุกเข้ามาในเขตหวงห้ามของหอคุมกฏแล้ว ยังกล้าตะโกนเสียงดังท้าทายข้า รองจ้าวหอคุมกฏอย่างสามหาวให้ไสหัวออกมา!”
ขณะกล่าวถึงคำ ไสหัวออกมา น้ำเสียงของต่งหยวนจิ้นก็เข้มนัก
ถึงแม้ว่าแต่ต้นจนจบต่งหยวนจิ้นจะแลดูสงบใจเย็น
ทว่าผู้คนในที่นี้สัมผัสได้ชัดเจนถึงเจตนาฆ่าฟัน ที่เอ่อล้นออกมาทั่วร่าง ยังเป็นเจตนาฆ่าฟันที่เกิดจากการโมโหถึงขีดสุด!
พวกมันเองก็รู้ดีว่าตอนนี้รองจ้าวหอต่งของพวกมันสมควรโกรธมาก!
“ก็จริง…ในประวัติศาสตร์ลัทธิบูชาไฟเราไม่เคยมีศิษย์ที่แท้จริงอย่างต้วนหลิงเทียนมาก่อน…”
“อย่าว่าแต่ในประวัติศาสตร์ลัทธิบูชาไฟเราเลย ให้เป็นขุมพลังไหนก็ไม่สมควรมีตัวตนเช่นนี้ปรากฏออกมาก่อนหรอก…”
“แต่ข้าไม่รู้จริงๆว่าต้วนหลิงเทียนไปพกพาความกล้ามาแต่ที่ใด…ไม่เพียงแต่กล้าล่วงเกินหอคุมกฏเราด้วยการบุกรุกเขตหวงห้าม แต่ยังกล้าใช้วาจาสามหาวสั่งให้รองจ้าวหอต่งออกมาอย่างโอหังแบบนั้น….”
“นี่มันรู้หรือไม่ว่าอาศัยความผิดระดับนี้ของมัน มากพอที่จะให้หอคุมกฏพิพากษาโทษหนักให้มันทันที?”
“นั่นสิ ถึงแม้ก่อนหน้านี้จะเป็นเพราะจ้าวลัทธิเชื้อเชิญต้วนหลิงเทียนให้กลับมาด้วยการออกแถลงการณ์…แต่ด้วยความผิดทั้งหมดที่ต้วนหลิงเทียนกระทำตอนนี้ ต่อให้โทษตายละเว้นได้แต่โทษเป็นยังอยู่ มันต้องถูกทุบตีเจียนตายแน่!!”
“ข้าไม่รู้จริงๆว่าต้วนหลิงเทียนคิดอะไรอยู่…”
……
ฟังจากวาจาของผู้ที่มามุงชมเรื่องราว ต่างเห็นว่าต้วนหลิงเทียนก่อการอุกอาจเกินไป หาเรื่องเกินไป! จนกำลังจะซวยแล้ว!!
“อา นี่เจ้ากล่าวชมข้าหรือ? มิกล้าๆ ข้ามิกล้ารับ…”
ได้ยินวาจาแฝงความนัยของต่งหยวนจิ้น ต้วนหลิงเทียนเพียงทำตาโต ค่อยยักไหล่พลางกล่าวตอบออกไปอย่างไม่แยแส
และทีท่าวาจาตอบกลับมาครั้งนี้ของเขา นับว่าทำให้โทสะอารมณ์ของต่งหยวนจิ้นแทบจะพุ่งทะลุจุดระเบิด! ลูกตาเผยจิตสังหารเยียบเย็น ยังดุร้ายปานจะกลืนกินเลือดเนื้อผู้คนสดๆ!!
“กล่าวชม?”
“ให้ดิ้นตายเถอะ…นี่ต้วนหลิงเทียนไม่รู้หรือว่ารองจ้าวหอต่งประชด?”
“ข้าว่ามันรู้แหล่ะ เป็นมันจงใจแน่ๆ…ท่ามันยียวนกวนเท้าเสียขนาดนั้น”
… …
การตอบสนองของต้วนหลิงเทียน นับว่าสร้างความปั่นป่วนให้ผู้คนนัก
พวกมันไม่คิดไม่ฝันจริงๆว่าถึงขั้นนี้แล้วต้วนหลิงเทียนยังจะ ‘ใจกล้า’ กวนอารมณ์ของต่งหยวนจิ้นอยู่อีก…
หรือนี่ต้วนหลิงเทียนไม่รู้ตัวจริงๆหรือไร…ว่าตอนนี้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายขนาดไหน?
“ฮ่าๆๆๆ….”
ทันใดนั้นเองต่งหยวนจิ้นพลันระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่นปานคุ้มคลั่ง ยังหัวเราะเป็นบ้าเป็นหลังไปพักหนึ่ง
หลังจากที่หยุดหัวเราะ สายตาที่ใช้มองต้วนหลิงเทียนก็เย็นชาเหลือเกิน
“ต้วนหลิงเทียน…เจ้าเชื่อหรือไม่? ว่าต่อให้เจ้าจะเป็นคนที่ท่านจ้าวลัทธิเชิญกลับมาด้วยตัวเอง แต่ข้าก็ยังมีสิทธิ์จับเจ้าเข้าห้องลงทัณฑ์ของหอคุมกฏ…ทั้งยังจะสามารถลงทัณฑ์เจ้าได้ทุกรูปแบบ ให้เจ้าได้รู้สึกเสมือนอยู่ไม่สู้ตาย!?”
กล่าวถึงท้ายประโยคเสียงของต่งหยวนจิ้นก็เย็นยะเยือกนัก ยามดังเข้าหูผู้คนโดยรอบ ยังทำให้ทุกคนรู้สึกเสมือนอุณหภูมิรอบกายลดต่ำลงหลายองศา!
นอกจากนั้นพวกมันยังสัมผัสได้ถึงโทสะของต่งหยวนจิ้นชัดเจน
และในขณะที่สายตาของทุกคนหันไปจับจ้องมองร่างต้วนหลิงเทียน ด้วยอยากรู้ว่าต้วนหลิงเทียนจะตอบสนองต่งหยวนจิ้นอย่างไรนั้นเอง
“โทษที…แต่พอดีข้าไม่เชื่อ”
ภายใต้ทุกสายตา ต้วนหลิงเทียนกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเฉยเมยไร้แยแส ท่วงท่าแลดูสงบใจเย็นไม่แปรเปลี่ยน
ในขณะที่ต่งหยวนจิ้นกำลังมีโมโหเพราะคำตอบนี้จนใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์ปั้นยาก ต้วนหลิงเทียนพลันกล่าวสืบต่อออกมาอีกว่า “อ่อ ข้ายังจำได้ ดูเหมือนตอนมาเจ้ายังถามข้าอีกเรื่องด้วยนี่?”
“ถ้างั้นตอนนี้ข้าตอบให้เจ้าฟังเลยแล้วกัน ต่อหน้าลูกชายเจ้าต่งหลินข้าไม่ต้องการป้ายเว้นโทษตายต่อหน้าเจ้าต่งหยวนจิ้น ข้าเองก็ไม่ต้องใช้ป้ายอาญาสิทธิ์ละเว้นโทษตายอะไรเช่นกัน!”
“สำหรับคนอื่นข้าต้วนหลิงเทียนอาจหวาดกลัวอยู่บ้าง แต่สำหรับเจ้าต่งหยวนจิ้น? ขอโทษที..แต่เจ้ายังไม่มีคุณสมบัติพอให้ข้าต้องกลัว”
วาจากล่าวตอบประโยคแรกของต้วนหลิงเทียนไม่เพียงแต่จะไม่กลัวคำขู่ของต่งหยวนจิ้นเท่านั้น วาจาประโยคหลังยังถึงกับกล่าวย้ำกับต่งหยวนจิ้นต่อหน้า ว่าไม่กลัวมัน!!
และทันทีที่เสียงต้วนหลิงเทียนดังออกมา ฉากเรื่องราวก็กลายเป็นเงียบงันทันใด คงเหลือเพียงเสียงสูดลมหายใจเข้าอย่างรุนแรงทั้งเร่งร้อน…
ทั้งหมดรู้สึกว่าวาจานี้ของต้วนหลิงเทียน ช่างไม่ไว้หน้าผู้คนสิ้นดี! พาลให้พวกมันตะลึงงันไปแล้วจริงๆ!!
และไม่ใช่แค่เหล่าคนที่มาชมดูเรื่องราวจะตะลึงไปเพราะคำกล่าวนั่นเท่านั้น…
แม้แต่รองจ้าวหอคุมกฏอย่างต่งหยวนจิ้น กับต่งหลินลูกชายมัน ก็ถูกวาจาของต้วนหลิงเทียนทำให้อึ้งตะลึงค้างไปแล้วจริงๆ!
พวกมันกระทั่งหลับ ยังไม่เคยฝัน…
ว่าต้วนหลิงเทียนจะหาญกล้าถึงขั้นนี้!
“หยิ่ง! ทั้งหยิ่งผยองทั้งจองหองเกินไป!!”
จังหวะนี้ผู้ชมที่คืนสติรู้สึกว่าต้วนหลิงเทียนทั้งหยิ่งทั้งจองหองนัก!
“ต้วนหลิงเทียน เจ้ามันรนหาที่ตาย!!”
หลังจากรู้สึกตัว ต่งหลินก็ชักสีหน้าดุร้ายกล่าวตะคอกออกมาเสียงเย็น
แม้ต่งหยวนจิ้นจะไม่พูด แต่แววตาของมันก็เย็นลง ทั้งรอบกายคล้ายจะแผ่รังสียะเยือกออกมาขุมหนึ่ง พาลให้ผู้คนโดยรอบอยู่ๆดีๆก็รู้สึกเหน็บหนาวจับไขสันหลัง!
ไอเย็นดังกล่าว…ปานจะแช่ร่างผู้คนให้เป็นน้ำแข็งแล้วจริงๆ!
และในขณะที่บรรยากาศเริ่มเย็นยะเยือกทั้งฟุ้งตลบไปด้วยกลิ่นดินปืนนั้นเอง…
“กล้าหมิ่นหยามนายท่าน! เจ้ามันสมควรตาย!!”
เสียงตะโกนเยียบเย็นด้วยอำมหิตหนึ่งพลันลั่นดังก้องฟ้า พร้อมกันนั้นร่างชราที่ลอยอยู่ข้างๆต่งหลินพลันอันตรธานหายไปจากข้างกายต่งหลินทันที!
ร่างมันปรากฏอีกครั้งก็พบว่ากำลังโจนทะยานเข้าใส่ต้วนหลิงเทียนด้วยความเร็วสูง!
ปง! ปง! ปง! ปง! ปง!
พร้อมกันกับเสียงสนั่นปานฟ้าคำรามก้องดังไม่หยุด ปรากฏร่างชายชราจู่โจมเข้าใส่ต้วนหลิงเทียนปานสายฟ้า! ด้วยพลังฝึกปรือชั่วชีวิตที่ปะทุระเบิดออกของชายชรา! ทำให้ความเร็วในการลงมือของมัน…สุดที่ผู้ชมอันมีพลังฝึกปรืออ่อนด้อยไม่ถึงขั้นจะมองตามได้ทัน!!
นอกจากนั้นกระบวนท่าที่มันจู่โจมเข้าใส่ต้วนหลิงเทียน ยังเป็นกระบวนท่าสังหาร! เห็นชัดว่าคิดฆ่าต้วนหลิงเทียนให้ตาย!!
คล้ายเวลานี้มันไม่คิดจะสนใจเรื่องที่ต้วนหลิงเทียนถูกจ้าวลัทธิออกแถลงการณ์เชื้อเชิญให้กลับมาเป็นการส่วนตัวแม้แต่น้อย
“สมควรตาย? โทษที…แต่อาศัยพลังฝีมือเพียงเท่านี้ของเจ้าไม่พอฆ่าข้าหรอก…”
วาจาเฉยเมยไม่แยแสต้วนหลิงเทียนดังขึ้นอีกครั้ง
แม้กำลังเผชิญหน้ากับกระบวนท่าสังหารด้วยพลังฝึกปรือชั่วชีวิตของชายชรา แต่ต้วนหลิงเทียนก็ยังคงลอยร่างแน่นิ่งไม่ไหวติงปานขุนเขา
ทุกคนได้ยินวาจาเรียบเฉยของต้วนหลิงเทียน แต่ก่อนที่พวกมันจะทันได้ตอบสนองอะไร พวกมันก็ได้แลเห็น…
ต้วนหลิงเทียนที่ลอยร่างนิ่งเฉย พลันยกมือขวาขึ้นมากำหมัดอย่างไม่รีบไม่ร้อน ก่อนที่กำปั้นจะพุ่งวูบหายไปในอากาศ!
ปังงงง!!
พริบตาที่หมัดขวาต้วนหลิงเทียนคล้ายจะอันตรธานหายไป ทุกคนพลันได้ยินเสียงสนั่นปานฟ้าถล่มดังเข้าหู
ครู่ต่อมาพวกมันก็ได้แลเห็นฉากอันตระการตาหนึ่ง…
ข้ารับใช้ชรา ผู้เฒ่าหยาง ตัวตนที่มีพลังฝึกปรือไม่ได้ด้อยไปกว่าต่งหยวนจิ้น รองจ้าวหอคุมกฏที่พลังฝึกปรือบรรลุถึงเซียนสวรรค์ 5 เปลี่ยน…
กลับกลายเป็นหมอกโลหิต…เพราะหนึ่งหมัดของต้วนหลิงเทียน!