EP 981
“หมอหลิง โปรดอธิบายสิ่งต่าง ๆ ให้ผู้อํานวยการแผนกฮวงฟัง” กัวหลิน มองไปที่ผู้ป่วยด้วยหน้าอกที่มีเลือดออกและรู้สึกว่าความน่าเชื่อถือของเขาเพิ่งจะได้รับผลกระทบนั่นคือคุณภาพที่เขาให้ความสําคัญมากที่สุด
กัวหลินกระตือรือร้นที่จะพิสูจน์ว่าเขาน่าเชื่อถือเพียงใด
หลังรันมองดูอย่างแปลกใจและถามว่า“อธิบายด้านไหน?”
“อธิบายว่าคุณระบุตําแหน่งของบาดแผลอย่างไรเมื่อคุณปรึกษากับแผนกอื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่คุณชี้จุดเลือดออกได้อย่างแม่นยํา…” กัวลี่ชิงพูดอย่างคลุมเครือเล็กน้อยในช่วงเวลาหนึ่ง
หลิงรันขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า“คําอธิบายตอนนี้ยังไม่ชัดเจนพอหรือ?”
กัวหลินคิดกับตัวเอง ‘คุณไม่ได้ลงรายละเอียดเลยกับสิ่งที่คุณเพิ่งพูดไป’ แต่ก่อนที่เขาจะพูดอีกครั้งกัวหลินอดไม่ได้ที่จะหยุดไตร่ตรองและทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าถ้าเขาพูดอย่างนั้นเขาจะขุด
หลุมฝังศพของเขาเอง
“ฉันหมายความว่า คุณเห็นจุดเลือดออกของผู้ป่วยได้อย่างไร และด้วยเหตุนั้น ฉันกําลังพูดว่า คุณเห็นได้อย่างไรว่าพวกเขามีเลือดออกภายในตรงไหน” กัว ลี่ชิง ถามคําถามใหม่
“เป็นการเรียกที่ค่อนข้างซับซ้อน”หลิงรันครุ่นคิดมันซับซ้อนมากจริงๆ แม้ว่าเขาจะผ่าคนไข้ตามระนาบแนวตั้งและระนาบโคโรนา หรือในแง่ของการเป็นแพทย์แม้ว่าเขาจะผ่าคนไข้เป็นรูปกากบาท เขาก็ยังต้องพิจารณาให้มากก่อนจึงจะพบจุดเลือดออก
ลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปเสียเถอะ เขาต้องการความรู้จํานวนมากในแง่ของกายวิภาคศาสตร์ก่อนที่เขาจะทําอย่างนั้นได้ ถ้าหลิงรันไม่เคยมีประสบการณ์การผ่าช่องท้องมากกว่าสองร้อยครั้ง,
ประสบการณ์การผ่ากายวิภาคของแขนขาบนมากกว่าสามพันครั้ง, ประสบการณ์การผ่ากายวิภาค
ทรวงอกมากกว่าสี่สิบครั้งและประสบการณ์การผ่ากายวิภาคของสมองยี่สิบครั้ง… เขาคงทําไม่ได้การตัดสินอย่างรวดเร็วเกี่ยวกับสภาพของผู้ป่วยโดยพิจารณาจากระนาบแนวตั้งและระนาบโคโรนาล
อันที่จริงมีแพทย์เพียงไม่กี่คนที่สามารถทําการผ่าตัดอย่างน้อยสิบครั้งน้อยกว่าผู้ที่สามารถท่าการผ่าทางกายวิภาคเฉพาะทางและระดับภูมิภาคได้มากเหตุผลก็คือไม่เพียงแต่จะพบซากศพได้ยากเท่านั้นแต่ยังต้องใช้เวลามากในการผ่าอีกด้วยโดยเฉพาะอย่างยิ่งกายวิภาคศาสตร์ ทางการแพทย์ในภูมิภาคนั้นใช้เวลาและพลังงานมากขึ้น
จากความเข้าใจของหลิงรันเกี่ยวกับรองหัวหน้าแพทย์ กัวหลินจากแผนกระบบทางเดิน
ปัสสาวะของโรงพยาบาลแม้ว่าเขาจะได้รับการจําลองร่างกายเขาจะไม่สามารถตัดสินได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้
กล่าวอีกนัยหนึ่งสําหรับผู้ช่วยหัวหน้าแพทย์กัวหลินหลิงรันได้ตัดสินใจที่ซับซ้อนหลิงรันมีความจริงใจเมื่อเขาพูด
ผู้อํานวยการกัวหลินไม่สามารถช่วยปิดหน้าอกของเขาได้เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงใจแต่มันเหมือนกับมีดคมยาวที่แทงทะลุช่องทวารหนักลิ้นทวารหนักและไซนัสทางทวารหนัก….
กัวหลินยืนตัวตรงและยิ้มอย่างสงบบนใบหน้าของเขา
ดังนํากล่าวที่ว่า “คนๆ หนึ่งต้องยอมรับความผิดพลาดของตัวเอง และคนหนึ่งต้องสงบใจแม้จะเจ็บปวดด้วยความเจ็บปวดนับพันปี [1]” เมื่อมีคนกระชับกล้ามเนื้อหูรูดของเขาอย่างรุนแรงใบหน้าของเขาจะแสดงรอยยิ้มที่สงบหดหู่ไม่มีนัยยะใดๆแต่ยังคงเต็มไปด้วยอารมณ์
“หมอหลิงเจ้าหน้าที่กู้ภัยกําลังถามว่าเรายังสามารถรับผู้ป่วยเพิ่มได้อีกไหมขณะนี้มีรถพยาบาลพร้อมผู้ป่วยบาดเจ็บสาหัสสองคน พวกเขาหวังว่าจะมาที่โรงพยาบาลหยุนฮัวเพื่อรับการรักษา” พยาบาลที่แผนกต้อนรับเดินเข้ามาอย่างรวดเร็วเธอดูเป็นผู้หญิงและสง่างามเมื่อเธอมาถึงอย่างรวดเร็วเพื่อถามคําถามนี้หลิงรันมองไปที่ผู้อ่านวยการฮวง
ตาม “ลำดับชั้นคําสั่ง”ของโรงพยาบาลเมื่อผู้อํานวยการฮวงผู้อํานวยการแผนกศูนย์การแพทย์ฉุกเฉินหยุนหัวมาถึงหลิงรันจะต้องสละอํานาจในการออกคําสั่งซึ่งแตกต่างจากตอนที่เขาอยู่ในห้องผ่าตัด
ในห้องปฏิบัติการหัวหน้าศัลยแพทย์ในทางทฤษฎีคือกษัตริย์และไม่ต้องหลีกทางให้ใครแน่นอนว่ามันเป็นแค่ในทางทฤษฎีเท่านั้น ภายใต้สถานการณ์ปกติแพทย์รุ่นเยาว์ไม่เคยแข็งแกร่งกว่าแพทย์อาวุโส
ผู้อํานวยการฮวงยิ้ม“ในเมื่อท่านสอนแพทย์ได้ดีแล้ว ก็สั่งสอนต่อไปเถอะครับถ้าคุณต้องการท่าการผ่าตัดผมจะออกคําสั่งให้”
หากผู้อํานวยการฮวงพูดค่าเดียวกันนี้กับคนอื่นๆพวกเขาคงจะผงะหรือคิดว่าผู้อํานวยการสวงมีความหมายตรงกันข้าม
อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าผู้อํานวยการฮวงไม่จําเป็นต้องใช้สํานวนใดๆกับ Ling Ran เมื่อเขาเพิ่มประโยคสุดท้ายเขาฟังดูเป็นมิตรมากขึ้นและดูเหมือนว่าเขาแสดงการพิจารณาสถานการณ์ทั้งหมดด้วยออกกัวหลินเพิ่งดูอย่างเงียบ ๆ
ไม่มีทางที่หน่วยแพทย์จะส่งผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสอีกรายที่มีบาดแผลภายนอกที่มีเลือดกัวหลินยังคงต้องการสํารวจเทคนิคการควบคุมเลือดไหลของหลิงรัน
ศัลยแพทย์ไม่เคยขาดความอยากรู้อยากเห็นแต่ศัลยแพทย์ส่วนใหญ่ในประเทศจีนถูกฝังไว้ภายใต้ภาระงานทั้งหมด
ในอดีตการห้ามเลือดของหลิงรันด้วยมือเปล่าทําให้กัวหลี่ชิงอยากรู้อยากเห็นแต่การแสดงของหลิงรันในวันนี้เกินความคาดหมายของกัวหลี่ชิงถ้าเขาทําได้เขาต้องการเรียนรู้
กัวหลินไม่ได้พูดในขณะที่เขายืนอยู่ข้างหลังรันและรอให้ผู้ป่วยมาถึง
ผู้อํานวยการฮวงเหลือบไปที่กัวหลินและเขาสามารถเดาความคิดของเขาได้แล้วเขายังยืนอยู่ข้างเขาอย่างเงียบๆและไม่แสดงเจตนาที่จะหยุดเขาหรือถามคําถามใด ๆ
หลิงรันไม่สนใจแม้แต่น้อยสักพัก คนไข้ก็ถูกส่งไป
“เขาถูกทับ…” กัวหลี่ชิงโน้มตัวไปข้างหน้าและคิดออกทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น สายตาของเขาจับจ้องไปที่หลิงรันทันทีเพราะเขาต้องการดูว่าเขาจะจัดการกับมันอย่างไร
หลิงร้นขมวดคิ้วเล็กน้อยและเขาก็โบกมือเบา ๆ ขึ้นไปในอากาศ
“กรุณาขอให้กรมออร์โธปิดิกส์ให้คําปรึกษา” หลิงรันหันศีรษะและสั่ง
กัวหลินพ่นลมภายในก่อนที่จะกระซิบกับผู้อํานวยการฮวง”ผู้อํานวยการแผนกฮวงเมื่อผู้ป่วยรายต่อไปมาระวังให้ดี”
“ครับ ผมดูอยู่”เสียงของผู้อํานวยการฮวงก็ต่ำมากจนดูเหมือนว่าสายเสียงของเขาอยู่ในท้องของเขา
หมอประจําที่ส่งมาจากกรมออร์โธปิดิกส์วิ่งมาเหมือนลมเขารายงานหน้าที่ให้หลิงรันและฮั่วฉงจุนก่อนที่จะตรวจสอบผู้ป่วยบนเตียงอย่างประหม่า
เขาต้องท่าต่อหน้หลิงรัน, ผู้อํานวยการฮวงและรองหัวหน้าแพทย์กัวจากแผนกทางเดิน
ปัสสาวะแพทย์ประจําบ้านจากแผนกออร์โธปิดิกส์รู้สึกว่ากระดูกของเขาแข็งไปหมดและตอนนี้ไม่ยอมเคลื่อนไหวอย่างอิสระ
“ดูจากสภาพแล้วต้องส่งคนไข้ไปที่ห้องผ่าตัดโดยตรงบางที…?” แพทย์ประจําบ้านมองไปที่หลิงร้นและกระซิบหลิงรันพยักหน้าและถามว่า”คุณยังมีห้องผ่าตัดว่างอยู่ไหม”
จุดประสงค์เดียวของห้องผ่าตัดคือการรวบรวมห้องผ่าตัดทั้งหมดเข้าด้วยกันเพื่อประหยัดทรัพยากรระหว่างการผ่าตัดจริงแผนกต่างๆได้ใช้พื้นห้องผ่าตัดแม้ว่าแผนกออร์โธปิดิกส์จะเป็นแผนกที่ทรงพลังในโรงพยาบาลหยุนฮัวและมีโรงผ่าตัดหลายแห่งที่จัดสรรไว้สําหรับพวกเขาผู้ป่วยส่วนใหญ่ของพวกเขาได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุทางออร์โธปิดิกส์ในอุบัติเหตุปัจจุบันพวกเขาขาดโรงละครปฏิบัติการอย่างแน่นอน
อันที่จริงเท่าที่การตัดสินของหลิงรันเป็นกังวลแผนกออร์โธปิดิกส์ยังไม่สามารถหาที่ว่างได้ในเวลานั้นและหากพวกเขาต้องการผ่าตัดผู้ป่วยพวกเขาจะต้องต่อสู้เพื่อโรงละครส่วนกลางแพทย์ประจําบ้านจากแผนกออร์โธปิดิกส์รู้สึกงุนงงกับคําถามนี้เขาลังเลอยู่สองสามวินาที
“แล้วจะโทรไปถามไหม”
“ถาม ถ้ายังไม่พอ ให้พวกเขาไปสมัครเป็นห้องผ่าตัดเคลื่อนที่โดยเร็ว”หลิงรันตอบจากนั้นเขาก็สวมถุงมืออีกครั้งและให้ผู้ป่วยตรวจร่างกายเขาพยายามที่จะไม่สัมผัสบาดแผลหลังจากนั้นไม่นานผู้ป่วยก็ถูกผลักออกไป และผู้ป่วยรายอื่นก็ถูกส่งต่อไปเงิน”
อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีผู้ป่วยที่มีเลือดออกภายในและไม่มีจุดเลือดออกที่ซ่อนไว้
ผู้อํานวยการฮวงมองไปที่กัวหลิน“คุณอยากให้ฉันดูอะไร”
“หลิงรัน …” กัวหลินกลั้นหายใจ“ไม่มีทางที่วิธีการใช้งานของเขาจะถูกส่งไปยังเขาบนถาด
“นายไม่รู้อะไรเกี่ยวกับจีนี่เลย”ผู้อํานวยการฮวงยิ้มและส่ายหัว
“โดยรวมแล้ว เมื่อหลิงรันชี้ให้เห็นว่าผู้ป่วยมีเลือดออกไปยังแผนกอื่น ๆ ที่ใดในตอนนี้มันช่างเหลือเชื่อ”กัวหลินชิงยืนกราน
ผู้อํานวยการฮวงถอนหายใจอย่างหนัก“พี่กัวแผนกระบบทางเดินปัสสาวะไม่สามารถแค่ให้ผู้ป่วยรายรอบตลอดทั้งวันเพื่อรับรายได้ได้คุณจะเริ่มเห็นภาพหลอนหากคุณตัดสิ่งเดียวกันมากเกินไป”
“ฉันสาบาน.” กัวหลินยังคงต่อสู้เพื่อชื่อเสียงของเขาต่อไป
ผู้อํานวยการฮวงเลิกคิ้วขึ้นแต่ดูเหมือนเขาจะไม่ไหวติง อย่างไรก็ตามในใจเขากําลังชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสีย’กัวหลินดูเหมือนจะค่อนข้างสนุกกับการละเล่นในครั้งนี้ฉันควรเล่นกับเขาสักหน่อยไหม’