ตอนที่ 1075 เกินงาม
“หรงตี๋และต้าเยี่ยนเป็นคนทำสัญญากัน บัดนี้ไม่มีแคว้นหรงตี๋แล้วสัญญาย่อมสิ้นสุดลงเป็นธรรมดา หากองค์หญิงซีเหลียงต้องการหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมาเป็นประเด็นก็ควรแย่งหรงตี๋ไปจากต้าโจวให้ได้ จากนั้นตั้งแคว้นหรงตี๋ขึ้นมาใหม่เสียก่อน…”
หลิ่วหรูซื่อชะงักคำกล่าวลงครู่หนึ่ง จากนั้นกล่าวต่อยิ้มๆ “ข้าลืมไป ต่อให้ซีเหลียงจะตั้งแคว้นหรงตี๋ขึ้นมาใหม่ได้ หากอ๋องแห่งหรงตี๋ผู้ทำสัญญากับต้าเยี่ยนในตอนนี้ไม่อยู่แล้ว สัญญาก็ต้องเป็นโมฆะอยู่ดี องค์หญิงซีเหลียงลองนำทัพบุกไปชิงตัวอ๋องแห่งหรงตี๋ที่ตั้งรกรากอยู่ที่เมืองหลวงของต้าโจวแล้วดูดีหรือไม่”
หลี่เทียนฟู่โกรธจนหน้าเขียว “ดีจริงๆ ตอนนี้ต้าโจวและต้าเยี่ยนเป็นพวกเดียวกันแล้วใช่หรือไม่ คิดว่าซีเหลียงของพวกเราไม่มีพันธมิตรอย่างนั้นหรือ ตอนนี้ซีเหลียงเป็นพันธมิตรกับเทียนเฟิ่ง พวกเจ้าดูถูกย่ำยีซีเหลียงถึงเพียงนี้ รอกองทัพของซีเหลียงร่วมมือกับกองทัพของเทียนเฟิ่งบุกไปโจมตีพวกเจ้าเถิด!”
กล่าวจบหลี่เทียนฟู่มองไปทางซ่าเอ่อร์เข่อฮั่น “จักรพรรดิเทียนเฟิ่ง เมื่อซีเหลียงทำสัญญาเป็นพันธมิตรกับเทียนเฟิ่งแล้ว แคว้นซีเหลียงยินดีต้อนรับกองทัพของเทียนเฟิ่ง ซีเหลียงจะดูแลรับผิดชอบเรื่องเสบียงอาหารทั้งหมดของกองทัพเทียนเฟิ่ง อีกทั้งมอบของล้ำค่าและสาวงามให้ ขอให้พวกท่านมาช่วยเหลือซีเหลียง ซีเหลียงมองพวกท่านเป็นดั่งสหายคนสนิท บัดนี้ต้าโจวร่วมมือกับต้าเยี่ยนแล้ว พวกเขาต้องบุกโจมตีซีเหลียงอย่างแน่นอน เราหวังว่าจักรพรรดิแห่งเทียนเฟิ่งจะทำตามสัญญาที่บอกว่าจะช่วยเหลือซีเหลียงของเรา”
นิ้วมือที่จับถ้วยน้ำชาของมู่หรงเหยี่ยนกระตุกเล็กน้อย ดูเหมือนว่าหลี่เทียนฟู่จะไม่ได้โง่เหมือนที่แสดงออกมาให้ทุกคนเห็น
นางแกล้งโง่เพื่อดึงแคว้นเทียนเฟิ่งไปเป็นพวกของตัวเอง
เซียวหรงเหยี่ยนเพิ่งเคยเผชิญหน้ากับหลี่เทียนฟู่เป็นครั้งแรก ทว่า ไป๋ชิงเหยียนเคยรับมือกับหลี่เทียนฟู่ที่หนานเจียงมาก่อนแล้ว หญิงสาวรู้ความสามารถขององค์หญิงแห่งซีเหลียงผู้นี้ดี นางไม่คิดว่าหลี่เทียนฟู่เป็นคนเอาแต่ใจที่ไร้สมอง
กลับกันหลี่เทียนฟู่รู้จักใช้ความเอาแต่ใจของตัวเองให้เป็นประโยชน์ เพื่อบรรลุเป้าหมายที่ต้องการ
ยกตัวอย่างเช่นตอนเจรจาสงบศึกที่หนานเจียงในตอนนั้น หลี่เทียนฟู่ใช้ประโยชน์จากความเอาแต่ใจของตัวเองจนไม่ต้องแต่งงานกับราชวงศ์ต้าจิ้น
บัดนี้หลี่เทียนฟู่ใช้ความเอาแต่ใจของตัวเองประกาศกร้าวว่าจะต้อนรับแคว้นเทียนเฟิ่งเข้ามาในซีเหลียง จะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมดให้กองทัพของเทียนเฟิ่ง หากเวลานี้เทียนเฟิ่งไม่ยอมอยู่ฝ่ายเดียวกับซีเหลียง ผู้ใดจะกล้าทำสัญญาพันธมิตรกับเทียนเฟิ่งอีก
บัดนี้ซีเหลียงประกาศสงครามกับต้าโจวอย่างซึ่งๆ หน้า ต้าโจวและต้าเยี่ยนทำสัญญาพันธมิตรกันแล้ว
หลี่เทียนฟู่อาศัยความเอาแต่ใจของตัวเองบีบบังคับเทียนเฟิ่งที่คิดหลอกใช้ซีเหลียงยึดครองดินแดนนี้
ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นชะงักมือที่ลูบหยกจักจั่นลงทันที เขารู้สึกชาวาบไปทั้งร่าง รีบหันไปมองทางหลี่เทียนฟู่ เขาติดกับสตรีอย่างหลี่เทียนฟู่เข้าให้แล้วอย่างนั้นหรือ
ซีเหลียงที่ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นเคยคิดว่าเป็นลูกไก่ในกำมือแว้งกลับมากัดเทียนเฟิ่ง หญิงสาวคิดทำลายแผนการของเทียนเฟิ่ง ให้เทียนเฟิ่งช่วยทำศึกกับต้าโจวเพื่อแก้แค้นให้ลู่เทียนจัวของนาง
สตรีสติฟั่นเฟือนที่ในสมองเต็มไปด้วยความแค้นอย่างหลี่เทียนฟู่นี่มัน…
ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นขบกรามแน่น รอยยิ้มบนใบหน้าจางหายไปทันที “ตอนนั้นจักรพรรดิแห่งซีเหลียงส่งคนมาขอความช่วยเหลือจากแคว้นเทียนเฟิ่งเพราะกลัวว่าหรงตี๋จะบุกโจมตีซีเหลียง ซีเหลียงจึงขอให้เทียนเฟิ่งส่งกองทัพช้างมาคุ้มครองซีเหลียง! หากแคว้นอื่นรังแกซีเหลียง เทียนเฟิ่งจะไม่ทนดูอยู่เฉยๆ แน่นอน ทว่า หากซีเหลียงเป็นคนเริ่มต้นสงครามก่อนเทียนเฟิ่งก็คงไม่ยอมเป็นทัพด่านหน้าให้ซีเหลียงแน่”
“ท่านอาเก้า เทียนเฟิ่งกับซีเหลียงกำลังขัดแย้งกันเองใช่หรือไม่ขอรับ” มู่หรงลี่เอ่ยถามมู่หรงเหยี่ยนเสียงเบา
“ได้” หลี่เทียนฟู่พยักหน้า “สัญญาสามปีระหว่างแม่ทัพใหญ่อวิ๋นพั่วสิงแห่งซีเหลียงและจักรพรรดินีแห่งต้าโจวใกล้มาถึงแล้ว จักรพรรดินีแห่งต้าโจวต้องยกทัพบุกโจมตีซีเหลียงเพื่อแก้แค้นให้ตระกูลไป๋แน่ ถึงเวลานั้นหวังว่าเทียนเฟิ่งจะยื่นมือเข้าช่วยเหลือซีเหลียงด้วย”
กล่าวจบหลี่เทียนฟู่หันไปกล่าวยั่วไป๋ชิงเหยียนเพราะคิดว่าไป๋ชิงเหยียนหวาดกลัวกองทัพช้างของเทียนเฟิ่ง “จักรพรรดินีแห่งต้าโจวคงไม่ถอยทัพหนีเพียงเพราะเทียนเฟิ่งช่วยเหลือซีเหลียงของข้าใช่หรือไม่”
“หากซีเหลียงจะเปิดศึกกับต้าโจวจริงๆ การส่งเสบียงอาหารไปให้เทียนเฟิ่งที่มีความสัมพันธ์อันดีกับซีเหลียงเท่ากับเป็นการส่งเสบียงให้ซีเหลียง ต้าโจวไม่คิดสร้างปัญหาให้แคว้นของตัวเอง!”
ได้ยินไป๋ชิงเหยียนกล่าวเช่นนี้ ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นเม้มปากแน่น “ถูกต้อง เทียนเฟิ่งทำสัญญาเป็นพันธมิตรกับซีเหลียงแล้ว พวกเรามาเพราะคำขอร้องของซีเหลียง ทว่า ตอนนั้นพวกเรากล่าวชัดเจนแล้วว่าจะช่วยซีเหลียงต้านทานศัตรู ไม่ได้ช่วยซีเหลียงบุกรุกรานแคว้นอื่น”ดฯฌซ,ฑ๊โฌฮฤ
ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นมองไปทางหลี่เทียนฟู่ “หวังว่าจักรพรรดินีแห่งซีเหลียงจะเข้าใจ”
หลี่เทียนฟู่แสร้งทำสีหน้าตกตะลึงออกมา “ซีเหลียงของข้ายินดีรับผิดชอบเรื่องเสบียงทั้งหมดให้เทียนเฟิ่ง เทียนเฟิ่งปฏิบัติต่อแคว้นพันธมิตรของตัวเองเช่นนี้หรือ!”
“ดูเหมือนว่าเราคงทำสัญญาพันธมิตรระหว่างสี่แคว้นไม่สำเร็จแล้ว โชคดีที่ไม่ได้มาเสียเที่ยว อย่างน้อยต้าโจวก็ได้ทำสัญญาเป็นพันธมิตรกับต้าเยี่ยน” ไป๋ชิงเหยียนจับมือไป๋จิ่นจื้อลุกขึ้นยืน “ต้าโจวของพวกเราไม่ขอเข้าไปยุ่งเกี่ยวเรื่องระหว่างซีเหลียงและเทียนเฟิ่ง ข้าขอตัวก่อน…”
ขุนนางต้าโจวพากันลุกขึ้นเช่นเดียวกัน
“ต้าเยี่ยนขอตัวเช่นเดียวกัน” มู่หรงเหยี่ยนลุกขึ้นเป็นคนแรก มู่หรงลี่รีบลุกขึ้นตาม เหล่าขุนนางต้าเยี่ยนเห็นดังนั้นจึงลุกขึ้นเช่นเดียวกัน
ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นหันไปมองศิษย์คนโตของจอมเวทย์ ใบหน้าของศิษย์คนโตของจอมเวทย์ซีดเผือดและเต็มไปด้วยเหงื่อ เขาพยักหน้าให้ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นอย่างอ่อนแรง ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นจึงลุกขึ้นยืน ผายมือเชิญไป๋ชิงเหยียน มู่หรงเหยี่ยนและมู่หรงลี่ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มเช่นเดิม “ข้าออกไปส่งจักรพรรดินีแห่งต้าโจวและจักรพรรดิแห่งต้าเยี่ยน…”
บางทีอาจเป็นเพราะซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นคิดว่าสตรีโน้มน้าวได้ง่ายกว่าบุรุษ ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นเดินอยู่ข้างกายไป๋ชิงเหยียน เอื้อมมือแหวกม่านให้หญิงสาว จากนั้นกล่าวขึ้น “จักรพรรดินีแห่งต้าโจวได้โปรดทบทวนเรื่องให้เทียนเฟิ่งเช่าเมืองดูก่อนเถิด เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา พวกเราปรึกษากันใหม่ได้”
“ข้าขอกล่าวกับจักรพรรดิแห่งเทียนเฟิ่งตามตรงเลยก็แล้วกัน…” ไป๋ชิงเหยียนเดินออกมาจากกระโจมใหญ่ จากนั้นเดินตรงไปยังรถม้าของตัวเองท่ามกลางหิมะที่ปลิวว่อนอยู่กลางอากาศ หญิงสาวเอ่ยขึ้นอย่างไม่รีบร้อน
“แคว้นเทียนเฟิ่งกำลังถูกทะเลทรายกลืนกิน พื้นที่ของเทียนเฟิ่งลดน้อยลงเรื่อยๆ หากต้าโจวให้เทียนเฟิ่งเช่าเมือง วันหน้าหากเทียนเฟิ่งถูกทะเลทรายกลืนกินจนหมด ต้าโจวจะทำเช่นไรกับชาวเมืองเทียนเฟิ่งที่อาศัยอยู่ในดินแดนของต้าโจว”
ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นกำหมัดแน่น “เทียนเฟิ่งคงไม่ถูกทะเลทรายกลืนกินหมดภายในเวลาสิบปี เมื่อครบกำหนดสัญญา พวกเราอาจขอเช่าเมืองต่อ ทว่า หากต้าโจวไม่ยินยอม เทียนเฟิ่งยินดีย้ายออกทันที”
“เทียนเฟิ่งคงคิดอยากใช้ข้ออ้างในการเช่าเมืองของต้าโจวยึดครองดินแดนที่เป็นของต้าโจวอย่างนั้นสินะ เมื่อแคว้นเทียนเฟิ่งถูกทะเลทรายกลืนกิน พวกท่านจะส่งคนเทียนเฟิ่งมายังเมืองที่เช่าไว้ทั้งหมด ต้าโจวไม่อาจเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้!” ไป๋ชิงเหยียนกล่าวอย่างไม่ไว้หน้า แม้ใบหน้าจะเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ทว่า วาจาทิ่มแทงยิ่งนัก “ต้าโจวเคารพสัญญาที่ทำไว้ หากไม่ครบกำหนดสิบปี ขอเพียงพวกท่านไม่ทำสิ่งใดเกินงาม ต้าโจวไม่มีทางขับไล่พวกท่านออกไปจากเมืองแน่!”
“เวลาสิบปีเพียงพอให้คนและเมืองของต้าโจวกลายเป็นของเทียนเฟิ่งอย่างสมบูรณ์” ไป๋ชิงเหยียนกล่าวตรงๆ