ตอนที่ 1195 ใส่ไข่ทั้งหมดไว้ในตะกร้าใบเดียว
“พ่ะย่ะค่ะ!” หลิ่วผิงเกาเตรียมเดินจากไป ทว่า ไป๋ชิงเหยียนเอ่ยรั้งเขาไว้ก่อน “ช้าก่อน!”
หลิ่วผิงเกาหันกลับไปอีกครั้ง
ไป๋ชิงเหยียนป้องปากกระซิบข้างใบหูของหลิ่วผิงเกาด้วยสีหน้าจริงจัง หลิ่วผิงเกาพยักหน้าด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ฝ่าบาทไม่ต้องเป็นกังวลพ่ะย่ะค่ะ”
“เมื่อถ่ายทอดคำสั่งเสร็จจงรีบกลับมา พวกเราต้องปรึกษาแผนรับมือกันต่อ” ไป๋ชิงเหยียนกล่าว
“พ่ะย่ะค่ะ!” หลิ่วผิงเการับคำแล้วก้าวขึ้นหลังม้าจากไปทันที
เว่ยจงเดินตามหลังไป๋ชิงเหยียน เขาสั่งให้คนไปนำแผนที่เมืองเจียงจือมา
เดิมทีเมืองเจียงจือคือเมืองของซีเหลียง แม่ทัพชราชุยต้องมีแผนที่อย่างละเอียดของเมืองเจียงจืออยู่ในมืออย่างแน่นอน ดังนั้นหากต้องทำสงครามขึ้นมาจริงๆ นี่จะเป็นสงครามที่ยากมากสำหรับต้าโจว
เว่ยจงสั่งให้คนนำเทียนเข้ามาในกระโจมเพื่อเพิ่มความสว่างด้านในกระโจม
ไป๋ชิงเหยียนยืนพิจารณาแผนที่เมืองเจียงจืออย่างละเอียดอยู่หน้าแผนที่
ไม่นานแม่ทัพคนอื่นๆ นอกเหนือจากแม่ทัพหลิ่วผิงเกาก็มาถึงประตูเมืองทิศตะวันตก
หนึ่งในบรรดาแม่ทัพมีคนที่หน้าคุ้นเคยอยู่ ยกตัวอย่างเช่นตู้ซานเป่าและแม่ทัพหวังจินแห่งค่ายทหารเฟยสยงที่เคยติดตามไป๋ชิงเหยียนไปช่วยเหลือไป๋จิ่นจื้อที่สงครามในแคว้นต้าเหลียง
“ฝ่าบาท!” ตู้ซานเป่าก้าวไปทำความเคารพไป๋ชิงเหยียน
ภายในห้องส่องสว่างด้วยเปลวไฟจากตะเกียงจนเห็นใบหน้าที่เคร่งเครียดของแม่ทัพแต่ละคนอย่างชัดเจน
ไป๋ชิงเหยียนเงยหน้ามองไปทางแม่ทัพทุกคน…
“ครั้งนี้ซีเหลียงล้อมพวกเราไว้เพราะต้องการจับเป็นจักรพรรดินีแห่งต้าโจวอย่างข้าเพื่อข่มขู่ไม่ให้กองทัพหลักของต้าโจวโจมตีเมืองอวิ๋นจิง ไม่ก็ต้องการล่อให้กองทัพต้าโจวย้อนกลับมาช่วยเหลือข้า จากนั้นดักซุ่มโจมตีพวกเขาระหว่างทาง!” ไป๋ชิงเหยียนเดินอ้อมโต๊ะไปหยุดยืนอยู่หน้าโต๊ะ “ทว่า สำหรับต้าโจวแล้วทางเลือกที่ดีที่สุดไม่ใช่การให้กองทัพหลักที่กำลังจะบุกโจมตีเมืองอวิ๋นจิงยกทัพกลับมาช่วยเหลือพวกเราอย่างแน่นอน”
แม่ทัพทุกคนในกระโจมได้ยินคำกล่าวของไป๋ชิงเหยียนจึงรู้ทันทีว่าหญิงสาวต้องการคุ้มกันเมืองเจียงจือจนสุดชีวิต
“ทว่า ฝ่าบาท!” สีหน้าของตู้ซานเป่าเคร่งเครียด เขาคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้น จากนั้นกำหมัดกล่าวขึ้น “ชีวิตของพวกเราแม่ทัพไม่สำคัญ ทว่า พระองค์คือจักรพรรดินีแห่งต้าโจว พระองค์จะเป็นอันใดไปมิได้เด็ดขาดพ่ะย่ะค่ะ! หากฝ่าบาททรงคิดว่าไม่ควรให้กองทัพหลักของต้าโจวย้อนกลับมาช่วยเหลือพวกเรา กระหม่อมและแม่ทัพทุกคนในเมืองเจียงจือจะคุ้มกันฝ่าบาทหนีออกไปจากเมืองเองพ่ะย่ะค่ะ”
“กระหม่อมขอคุ้มกันฝ่าบาทหนีไปจากเมืองพ่ะย่ะค่ะ!” หวังจินคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้นพลางกำหมัดคารวะไป๋ชิงเหยียนเช่นเดียวกัน
แม่ทัพคนอื่นของต้าโจวต่างพากันคุกเข่าและขอร้องเช่นเดียวกัน “กระหม่อมขอคุ้มกันฝ่าบาทหนีไปจากเมืองพ่ะย่ะค่ะ!”
น้ำเสียงของแม่ทัพทุกคนดังกังวานขึ้นในค่ายทหาร พวกเขาแสดงออกจากใจจริงว่าต้องการสละชีพคุ้มกันไป๋ชิงเหยียนหนีออกไปจากเมืองให้ได้
ไป๋ชิงเหยียนไม่ได้เป็นเพียงแม่ทัพที่เคยนำพวกเขาไปทำสงครามที่แคว้นทางเหนือเท่านั้น ตอนนี้หญิงสาวคือจักรพรรดินีแห่งต้าโจว ไป๋ชิงเหยียนคือตัวแทนของต้าโจว!
แม่ทัพคนใดในต้าโจวล้วนสามารถเสียชีวิตได้ ทว่า พวกเขาจะปล่อยให้ไป๋ชิงเหยียนถูกทหารซีเหลียงจับเป็นไม่ได้เด็ดขาด มิเช่นนั้นขวัญกำลังใจของทหารต้าโจวต้องสั่นคลอนแน่นอน
“ทุกท่านลุกขึ้นเถิด!” ไป๋ชิงเหยียนเอื้อมมือไปรั้งตัวตู้ซานเป่าและหวังจินให้ลุกขึ้น จากนั้นพยักหน้าให้แม่ทัพคนอื่นๆ “ทุกท่านลุกขึ้นเถิด ข้าทราบดีว่าทุกท่านจงรักภักดีต่อข้า แม้ครั้งนี้พวกเราจะดูเหมือนตกอยู่ในอันตรายอย่างใหญ่หลวง ทว่า นี่คือโอกาสอันดีที่ต้าโจวจะทำลายล้างแคว้นซีเหลียงได้!”
แม่ทัพทุกคนไม่เข้าใจ ทว่า ทุกคนรู้ดีว่าไป๋ชิงเหยียนมีพรสวรรค์และความสามารถในการทำสงคราม พวกเขาเชื่อใจในตัวเทพสงครามที่ไม่เคยพ่ายแพ้ในสนามรบและจักรพรรดินีแห่งต้าโจวของพวกเขา
“ครั้งนี้ซีเหลียงยกทัพใหญ่มาล้อมเมืองเจียงจือไว้ ขอเพียงพวกเราคุ้มกันเมืองเจียงจือไว้ได้ก็เท่ากับเป็นการช่วยยื้อกองกำลังหลักของซีเหลียงให้กองทัพหลักของต้าโจวได้มีเวลาโจมตีอวิ๋นจิง กองทัพต้าโจวของพวกเราจะสามารถโจมตีเมืองอวิ๋นจิงและทำลายล้างซีเหลียงได้ภายในเวลาอันรวดเร็ว!” ไป๋ชิงเหยียนมองดูแม่ทัพทุกคนของต้าโจวที่ยืนอยู่ในกระโจมใหญ่ จากนั้นกล่าวขึ้นอย่างไม่รีบร้อน “พวกเราเดินทางมาที่ดินแดนแห่งนี้เพราะเหตุใด พวกเรามาเพื่อรวบรวมใต้หล้าให้เป็นหนึ่ง พวกเรากำลังพยายามสร้างสันติสุขให้ใต้หล้า! สำหรับข้าแล้ว ชีวิตของข้าเพียงคนเดียวเทียบไม่ได้กับความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่นี้แม้แต่น้อย การส่งข้าออกจากเมืองไม่ได้ทำให้กองทัพของต้าโจวมีโอกาสชนะมากขึ้น ดังนั้นทหารห้าพันนายในเมืองเจียงจือไม่ควรสละชีวิตของตัวเองอย่างไม่คุ้มค่าเช่นนี้!”
“ฝ่าบาท!” ตู้ซานเป่าไม่เห็นด้วยกับคำกล่าวของไป๋ชิงเหยียน เขาอยากก้าวเข้าไปเถียงกับหญิงสาวต่อ
ไป๋ชิงเหยียนยกมือห้ามไม่ให้ตู้ซานเป่าใจร้อน จากนั้นกล่าวเสียงราบเรียบ “ข้ารู้ดีว่าทุกท่านคือทหารกล้าของต้าโจว ท่ามกลางพวกเจ้าเคยมีคนที่เลือกติดตามข้าโค่นล้มราชวงศ์หลิน เคยมีทหารต้าเหลียงที่ยอมกลายเป็นทหารต้าโจว ทว่า ไม่ว่าพวกเจ้าจะเคยช่วยข้าโค่นล้มราชวงศ์เก่าหรือเคยเป็นทหารต้าเหลียงมาก่อน พวกเราล้วนมีจุดมุ่งหมายเดียวกันนั่นก็คือปกป้องชาวบ้านและรวบรวมใต้หล้าให้เป็นหนึ่งให้สำเร็จ!”
“บัดนี้แม้ชาวบ้านซีเหลียงในเมืองเจียงจือจะไม่ใช่ชาวบ้านต้าโจวแต่กำเนิด ทว่า พวกเขาขึ้นทะเบียนเป็นคนของต้าโจวแล้ว ทหารของต้าโจวอย่างพวกเราไม่ควรทอดทิ้งชาวบ้านของตัวเอง! จักรพรรดินีแห่งต้าโจวอย่างข้ายิ่งไม่ควรทอดทิ้งชาวบ้านต้าโจว ดังนั้นไป๋ชิงเหยียนอยากขอร้องทุกท่าน!” ไป๋ชิงเหยียนกำหมัดคารวะแม่ทัพทุกคนพลางกวาดสายตามองไปยังแม่ทัพที่อยู่ในกระโจมทุกคน “ขอร้องให้ทุกท่านช่วยปกป้องเมืองเจียงจือร่วมกับข้า ช่วยกันปกป้องชาวบ้านต้าโจวในเมืองเจียงจือ ช่วยยื้อเวลาให้กองทัพหลักของต้าโจวโจมตีเมืองอวิ๋นจิงให้ได้ เพื่อทำลายล้างซีเหลียง เพื่อรวบรวมใต้หล้าให้เป็นหนึ่ง!”
เมื่อตู้ซานเป่าได้ยินคำกล่าวของไป๋ชิงเหยียนขอบตาของเขาร้อนผ่าว เลือดในกายพลุ่งพล่านขึ้นทันที นี่คือจักรพรรดินีแห่งต้าโจวของพวกเขา…
จักรพรรดินีแห่งต้าโจวของพวกเขายังไม่กลัวตาย นางพร้อมปกป้องเมืองเจียงจือและชาวบ้านในเมืองเจียงจือร่วมกับทหารห้าพันนายจนตัวตายเพื่อยื้อเวลาให้กองทัพใหญ่ของต้าโจวโจมตีเมืองอวิ๋นจิง ทหารอย่างพวกเขามีสิ่งใดต้องหวาดกลัวอีก!
“ตู้ซานเป่ายินดีติดตามฝ่าบาทจนตัวตายพ่ะย่ะค่ะ!” ตู้ซานเป่ากล่าวเสียงดังลั่น
“หวังจินยินดีติดตามฝ่าบาทจนวันตายพ่ะย่ะค่ะ!” หวังจินกล่าวเสียงดังลั่น
แม่ทัพคนอื่นๆ พากันคุกเข่าพลางประกาศกร้าวว่ายินดีติดตามไป๋ชิงเหยียนจนวันตาย
แม่ทัพใจกล้าบางคนของต้าโจวกล่าวขึ้น “ฝ่าบาท กระหม่อมเคยติดตามฝ่าบาทไปทำสงครามกับซีเหลียงที่หนานเจียง เคยติดตามฝ่าบาทไปทำสงครามกับต้าเหลียงทางตอนเหนือ กระหม่อมยินดีติดตามรับใช้ฝ่าบาทจนวันตาย ทว่า พวกเรามีทหารเพียงห้าพันนายเท่านั้น กระหม่อมคิดว่าด้านนอกคงมีกำลังทหารไม่ต่ำกว่าห้าหมื่นนาย พวกเราคงต้านทานได้ไม่นานนัก กระหม่อมขอบังอาจเสนอให้ฝ่าบาทเปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นเครื่องแบบทหารธรรมดา ให้แม่ทัพตู้ซานเป่าพาทหารสองพันนายคุ้มกันฝ่าบาทออกไปจากเมืองก่อน จากนั้นให้ผู้อื่นปลอมตัวเป็นฝ่าบาทอยู่ถ่วงเวลากองทัพซีเหลียงที่นี่ดีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทได้โปรดฟังคำของกระหม่อมสักนิด พระองค์คือจักรพรรดินีแห่งต้าโจว ต่อให้พวกเราต้องตายก็จะไม่ยอมให้ฝ่าบาทเป็นอันใดไปเด็ดขาดพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทไม่ได้เป็นเพียงจักรพรรดินีของพวกเราเท่านั้น ฝ่าบาทยังเป็นขวัญและกำลังใจของทหารต้าโจวทุกคนด้วยพ่ะย่ะค่ะ”
“แม่ทัพใหญ่ของซีเหลียงในครั้งนี้คือแม่ทัพชราชุยซานจง เขาไม่ใช่คนที่จะถูกหลอกได้ง่ายๆ ในเมื่อเขากล้าทุ่มกำลังทหารเกือบทั้งหมดมาล้อมพวกเราไว้เช่นนี้แสดงว่าเขาเตรียมการมาเป็นอย่างดี เขาจะปล่อยให้ข้าหนีออกไปได้อย่างไร…” ไป๋ชิงเหยียนรั้งตัวแม่ทัพทุกคนให้ลุกขึ้น จากนั้นกล่าวขึ้น “แทนที่จะให้ทหารเหล่านั้นเสียสละพาข้าหนีไปจากเมืองไม่สู้ให้ข้าอยู่ป้องกันเมืองเจียงจือร่วมกับทุกท่านที่นี่ดีกว่า”