บทที่ 31 สามีภรรยาที่แท้จริง
ฉินเทียนรวบรวมสมาธิ ฝังเข็มด้วยความระมัดระวังทีละเล่มลงบนจุดลมปราณของซูซู
บนเข็มทุกเล่ม ล้วนมีระดับกำลังภายในที่แตกต่างกัน
กำลังภายในเข้าสู่จุดลมปราณที่ปิดเหล่านั้นของซูซูอย่างเงียบๆ ดั่งลมฤดูใบไม้ผลิที่แปรเป็นฝน ให้ความชุ่มชื้นกับแผ่นดินที่แห้งแล้ง
“อืม……”ซูซูครางออกมาคำหนึ่ง
คิ้วขมวดเล็กน้อย ดูแล้วมีความเจ็บปวดเล็กน้อย
เวลาผ่านไปอย่างเงียบ ๆ
ผ่านไปแล้วหนึ่งชั่วโมง สองชั่วโมง
ทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่น
ในการกระทำของพลังภายใน ร่างกายขาวนวลของซูซู เปล่งประกายด้วยแสงที่น่าหลงใหล
ฉินเทียนระงับความตื่นเต้นในใจ ต่อมาจะฝังเข็มจุดลมปราณท่อนล่างของซูซู เพื่อกระตุ้นหลอดเลือดที่อุดตันตรงขาของเธอ
ใครจะไปรู้ เมื่อมือของเขาพึ่งสัมผัสผิวท่อนล่างของซูซู ซูซูสั่นอย่างรุนแรงราวกับโดนไฟฟ้าช็อตสักพัก
“อย่านะ！”
“คุณทำอะไร?!” จู่ๆเธอก็ลุกขึ้นนั่ง กรีดร้องด้วยสีหน้าที่หวาดกลัว
ฉินเทียนตกใจ รีบพูด: “ซูซู คุณฟังผม –”
“ออกไป!”
“รีบออกไป อย่าแตะต้องตัวฉัน!”
“ใครก็ได้ ช่วยด้วย!”
“โรคจิต!”
ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้? ฉินเทียนสับสนวุ่นวายไปหมด
หรือว่า ระหว่างการรักษาเกิดปัญหาขึ้น?
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ทำให้ซูซูสงบลงก่อน
เขาก้าวขึ้นเตียง จับมือของซูซูไว้ มืออีกข้างหนึ่งมีพลังงานมืด อยากจะตบลงไปที่จุดลมปราณนอนของเธอ
ในเวลานี้ เสียงดังปังหนึ่งที ประตูถูกชนจนเปิด
เห็นภาพตรงหน้า หยางยู่หลันทั้งตกใจทั้งโกรธ
“ฉินเทียน นายทำอะไร?”
“นายไอ้สารเลว รีบออกไปให้พ้น!”
“แม่ ไม่ใช่อย่างที่แม่คิด ผมกำลังรักษาให้กับซูซู……” ฉินเทียนถูกไล่ออกไป
มองดูท่อนบนตัวเองที่เปลือยเปล่า แล้วท่าทางเมื่อกี้ เขารู้ ต่อให้โดดลงไปในแม่น้ำหวงเหอก็ล้างไม่สะอาด
ที่สำคัญคือซูซูไม่ได้สวมใส่อะไรเลย
หยางยู่หลันต้องเข้าใจตัวเองจิตไม่ปกติแน่ๆ จะทำเรื่องแบบนั้นกับซูซู
ผ่านไปสักพัก หยางยู่หลันเข็นซูซูแล้วเดินออกมา มีคราบน้ำตาบนใบหน้าของสองแม่ลูก
“แม่!”
ฉินเทียนรีบยืนขึ้น
หยางยู่หลันเช็ดมุมตา พูดด้วยรอยยิ้ม: “ฉินเทียน ขอบใจนาย”
“การรักษาของนายประสบความสำเร็จมาก ตอนนี้ซูซูตื่นขึ้นมาแล้ว”
“เมื่อกี้ แม่เข้าใจนายผิด”
“จริงเหรอ?” ฉินเทียนมองไปทางซูซูด้วยความเซอร์ไพรส์
ซูซูสีหน้าแดงเล็กน้อย เธอหันหนี สีหน้าไม่ค่อยดี
ผู้ชายตรงหน้าคนนี้ สำหรับเธอแล้ว จดจำไม่มีวันลืม แต่ก็แปลกหน้าอย่างมาก
นี่เป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตของเธอ ในนามคือสามี และเปลี่ยนชีวิตเธอไปอย่างสิ้นเชิง
จากคืนเข้าหอ ฉินเทียนถูกจับตัวไป ไร้เงาไร้ร่องรอย
ซูซูคิดว่า ผู้ชายคนนี้ จะไม่ปรากฏตัวในชีวิตของตัวเองอีกต่อไป
ดังนั้น แปลกหน้าอย่างมาก
แปลกหน้าจนเธอเกือบจะลืมใบหน้าของฉินเทียนแล้ว
ใครจะไปรู้ หลังจากที่เธอฝันร้าย ผู้ชายคนนี้ปรากฏตรงหน้าเธออีกครั้ง
โดยเฉพาะเมื่อรู้ หลังจากที่ผู้ชายคนนี้กลับมา ในนามของสามี ดูแลตัวเองอย่างละเอียดอ่อน
รวมทั้ง เช็ดทำความสะอาดร่างกาย รวมทั้งถ่ายหนักถ่ายเบา
นอกจากเธออายและรำคาญแล้ว ตามสัญชาตญาณยังรู้สึกรังเกียจอีกด้วย
หยางยู่หลันรูสึกสถานการณ์ไม่ปกติ รีบทำลายความกระอักกระอ่วน พูด: “ฉินเทียน เมื่อก่อนฉันดูถูกนาย”
“ทักษะการฝังเข็มของนาย อัศจรรย์จริงๆ”
“ตอนนี้ขาทั้งสองข้างของซูซูก็ยังไม่มีความรู้สึก นายมีวิธีไหม?”
สติสัมปชัญญะดีขึ้นเพียงครึ่งทางเท่านั้น ถ้าสามารถยืนขึ้นมาได้อีก นั่นคงจะเป็นความยินดีอย่างยิ่ง
ฉินเทียนพูดด้วยความจริงใจ: “เดิมที ผมอยากจะรักษาขาของซูซูให้หายทีเดียว”
“แต่ว่า เกิดเรื่องไม่คาดคิดขึ้น ในเมื่อหยุดแล้ว สามารถทำได้แค่ค่อยๆรอโอกาสครั้งหน้า”
“ซูซู แค่คุณเชื่อผม ผมรับรอง จะทำให้คุณยืนได้เร็วที่สุดแน่นอน”
“แบบนั้นดีมากๆเลย!” หยางยู่หลันพูดด้วยความตื่นเต้น: “ซูซู เธอจะให้ความร่วมมือกับฉินเทียนใช่ไหม?”
“เขาเป็นสามีเธอ ตอนนี้ ก็ถือว่าเป็นผู้มีพระคุณของเราสองแม่ลูก”
“ซูซู เธอมีอะไรมากมายจะพูดกับฉินเทียนแน่เลย? พวกเธอค่อยๆคุยกัน ฉันไปทำอาหาร”
เธอรู้ตัว อยากที่จะเอาช่องว่างและเวลา เหลือไว้ให้กับสองคนหนุ่มสาว
ใครจะไปรู้–
ซูซูเปิดปากพูด พูดอย่างเย็นชา: “แม่ ไม่ต้องแล้ว”
เธอมองฉินเทียน: “ฟังจากแม่ฉันพูด คุณเล่นสกปรก ลงโทษตระกูลซู แล้วยังให้เธอเป็นกรรมการสมาคมการแพทย์ของหลงเจียง”
“ฉินเทียน นี่แสดงให้เห็นว่าหลายปีมานี้คุณมีความสามารถขึ้น”
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ มีสาวสวยให้คุณเลือกอย่างตามใจมากมาย ยังมาเฝ้าคนพิการอย่างฉันทำไม!”
“การแต่งงานของพวกเรา เดิมทีคือเรื่องที่ผิดพลาด ฉันไม่ใช้กระดาษใบหนึ่งผูกมัดคุณ”
“แค่คุณพยักหน้า ตอนนี้ฉันก็จะไปหย่ากับคุณที่อำเภอ คุณอิสระแล้ว”
กลิ่นของดินปืนแรงมาก
หยางยู่หลันและฉินเทียนตะลึงไปเลย
ได้สติกลับมา หยางยู่หลันรีบพูด: “ซูซู เธอพูดแบบนี้กับฉินเทียนได้ยังไงล่ะ?”
“แม่ดูออก เขาดีกับเธอด้วยใจจริง!”
ซูซูพูดด้วยความโกรธ: “ฉันไม่ต้องการ!”
“นอกจากนี้ ฉันก็ไม่มีทางยอมรับว่าเขาคือสามีของฉัน!”
สองตาจ้องฉินเทียน: “ที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ ตอนนี้ คุณไปได้แล้ว!”
“คิดได้เมื่อไหร่ ก็มาทำเรื่องหย่ากับฉันเมื่อนั้น”
ฉินเทียนสับสน พูดด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น: “ได้”
“ในเมื่อคุณซูพูดแบบนี้ งั้นผมไปก็แล้วกัน”
เขาเดินไปยังประตูได้ครึ่งทาง
“ฉินเทียน!”หยางยู่หลันรนแล้ว รีบดึงฉินเทียนไว้ พูด: “ซูซูพึ่งดีขึ้น อารมณ์ไม่คงที่ นายอย่าฟังเธอพูดไปเรื่อย”
“เร็ว ไปช่วยแม่ทำอาหารในครัว”
ในครัว หยางยู่หลันเช็ดน้ำตา พูดด้วยการขอโทษ: “ฉันคิดไม่ถึงเลยว่า ซูซูจะกลายเป็นแบบนี้”
“ฉินเทียน หวังว่านายจะสามารถเข้าใจ”
“เธอพึ่งตื่น ได้รับรู้เรื่องราวที่เกิดขึ้นห้าปีมานี้ เปลี่ยนเป็นคนอื่น ก็ล้วนยากที่จะรับได้”
“แต่ว่าแม่ก็ไม่บังคับนาย”
“ฉินเทียน นายพูดความจริงกับแม่ตอนนี้ ในใจของนายรักซูซูจริงไหม?”
“ถ้าเพียงเพราะรู้สึกผิด หรือความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม งั้นนายทำเพื่อพวกเรามากพอแล้ว”
“นายมีสิทธิ์ที่จะไปตามหาชีวิตที่ดีกว่า ฉันเชื่อ นายก็มีความสามารถนั้น”
“นายไป แม่ไม่รั้งนาย และก็ไม่โทษนายด้วย”
ฉินเทียนเงียบสักพักหนึ่ง
ตัวเองตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้จริงเหรอ?
ภาพเมื่อห้าปีก่อน ปรากฏขึ้นบนหัวอีกครั้ง
เขายอมรับ ตอนนั้นตัวเองตกหลุมรักซูซู เหมือนแสงสว่าง ส่องเข้าไปในใจที่มืดของเขา
ห้าปีที่ผ่านมา ไม่ว่าที่ไหน โดยเฉพาะหลายครั้งที่ปฏิบัติภารกิจ ในความเป็นความตาย ในใจลึกๆของเขา ก็จะมีภาพของเธอปรากฏ
นี่เป็นความรักเหรอ?
เขาไม่แน่ใจ
แต่ว่ามีสิ่งหนึ่งที่เขาแน่ใจ นั้นก็คือ นอกจากซูซู ไม่มีผู้หญิงคนไหนอีกสามารถดึงความสนใจของเขา
“แม่ ผมรับประกันกับคุณได้ ชาตินี้ ต้องการแค่ซูซูคนเดียว”
หยางยู่หลันซาบซึ้งจนน้ำตาไหล: “ดีๆๆ! งั้นก็ดี!”
“ชีวิของซูซูลำบาก หวังว่าการพบเจอกับนาย เธอจะได้มีชีวิตที่ดีขึ้น”
“นายวางใจได้ แม่ช่วยนายแน่นอน ให้พวกนายสุขสงบเร็วๆ กลายเป็นสามีภรรยาที่แท้จริง”