บทที่ 84 แก่นสายเลือดสัตว์ประหลาดระดับราชา
“เจ้าคือเฉินเฉียงรึ”
ผอ.เฉียนได้จ้องมองเด็กหนุ่มตรงหน้าของเขาด้วยรอยยิ้มละไม
การที่ต้องมาเป็นคนเดียวที่ยืนอยู่ต่อหน้าทุกคนในสำนักแบบนี้ทำให้เฉินเฉียงอดไม่ได้ที่จะประหม่าอยู่บ้างเช่นเดียวกับตอนที่เขาพบอาจารย์ของเขา ฮู่ต้าไฮ่ในครั้งแรก แต่เขาก็ยังคงรักษาอาการได้ดีเฉกเช่นศิษย์คนหนึ่งและโค้งคำนับให้เล็กน้อย
แม้แต่ตอนที่ยืนต่อหน้ารองผอ.เขาก็ยังรู้สึกประหม่ามากกว่านี้เลยด้วยซ้ำ
ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นความคิดที่ว่านักรบสายเลือดระดับราชานั้นเป็นผู้ที่จะนำพาสันติสุขมายังเผ่าพันธุ์ด้วยก็เป็นได้
ถึงแม้นี่จะเป็นครั้งแรกที่พบกัน แต่เฉินเฉียงก็อดที่จะคิดไปไกลไม่ได้เช่นเดียวกัน
ในฐานะอาจารย์ ต่อให้นี่เป็นแค่การวางท่า แต่นั่นย่อมส่งผลต่อเฉินเฉียงในอนาคต ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการวางตัวหรือภาพลักษณ์ ทุกอย่างเหล่านี้ย่อมส่งผลต่อการยอมรับนับถือของศิษย์ และนี่เป็นส่วนหนึ่งที่ใช้ตัดสินว่าสมควรจะถูกเรียกอาจารย์ได้รึเปล่า
อย่างน้อยๆในมุมมองของเขาแล้ว ผอ.เฉียนคนนี้ถือได้ว่าเป็นอาจารย์ที่มีคุณภาพสูงเลยทีเดียว
“ศิษย์ เฉินเฉียง เข้าร่วมกับแผนกวิชายุทธพิเศษได้เป็นเวลาสามเดือน ตอนนี้อยู่ในระดับทหารขั้นสูงครับ”
เฉินเฉียงได้รายงานข้อมูลของตนเองต่อผอ.เฉียนผู้ซึ่งอยู่ตรงหน้าเขา และนี่ทำให้ผอ.เฉียนพยักหน้ารับอย่างพึงพอใจ
“อื้มมมม… เฉินเฉียง ไม่เลวเลยจริงๆ ข้าได้ยินมาจากรองผอ.ว่าตัวเจ้านั้นพึ่งจะเปิดจุดชีพจรได้เพียงห้าจุด ยามที่เจ้าแรกเข้า มาตอนนี้ผ่านไปเพียงสามเดือนแต่เจ้ากลับสามารถถ่ายเทพลังงานสายเลือดอัดแน่นในจุดตันเถียนได้แล้ว ถือได้ว่าเป็นอีกคนหนึ่งที่มีอนาคตไม่สิ้นสุด ผู้อาวุโสฮู่นั้นได้รับศิษย์ชั้นยอดมาแล้วจริงๆ แม้แต่ข้าผู้ซึ่งเป็นผอ.เองก็ยังอดที่จะอิจฉาไม่ได้ ฮ่าฮ่าฮ่า”
ไม่ว่าคนโง่คนไหนที่ได้ยินก็ยังบอกได้ว่านับแต่นี้ เฉินเฉียงจะกลายเป็นที่สนใจของคนทั้งสำนัก
ฮู่ต้าไฮ่ในฐานะที่เป็นอาจารย์ก็อดที่จะรู้สึกภูมิใจไม่ได้
“เรียนผอ. ข้าขอบอกตามตรง เฉินเฉียงศิษย์ข้านี้มีพลังสายเลือดผสมอยู่หกชนิด แต่ระดับการบ่มเพาะของเขานั้นกลับล้ำเหนือใคร แม้แต่ข้าที่เป็นอาจารย์เองก็ยังเกือบที่จะหมดหวังไปกับศิษย์ข้าคนนี้ตั้งแต่แรกที่รู้เหมือนกัน”
เมื่อผอ.ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับตาเป็นประกาย “โฮ่ สายเลือดที่แตกต่างกันถึงหกสายเลือดเลยรึ เขาทำลายสถิติสำนักตอนแรกเข้าได้ทั้งสองการสอบ ไหนจะยังมีท่าเท้าและพลังจิตที่สูงล้ำ ยิ่งไปกว่านั้นยังสามารถปรุงยาทะลวงจุดได้อีก นี่ช่างน่าสนใจจริงๆ”
เมื่อเฉินเฉียงได้ยินมาแบบนี้เขาเองก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกร้อนรน
แค่ฟังดูก็รู้ว่าผอ.นั้นสนใจเขาจนหาข้อมูลเกี่ยวกับเขามาแล้ว ก็ไม่น่าจะต้องถึงกับเรียกมาอยู่ตรงนี้ แล้วทำไมถึง…
หรือเป็นเพราะเขานั้นไม่เหมือนใคร
แน่นอนว่าเฉินเฉียงไม่ปฏิเสธในข้อนี้
ในระหว่างที่เฉินเฉียงกำลังคิดอยู่นั้น ผอ.ก็ได้พูดออกมา
“เฉินเฉียง ข้าขอดูพลังสายเลือดที่เจ้าถ่ายเทลงในจุดตันเถียนหน่อยสิ”
เฉินเฉียงตกตะลึงในทันทีที่ได้ยิน
ด้วยการที่เขานั้นดูดซับสายเลือดพิเศษของถูหมั่นเถียนมาทำให้สายเลือดของเขาในตอนนี้กลายเป็นสายเลือดโกลาหลแรกกำเนิดที่แม้แต่เขาเองก็ไม่เคยได้ยินมาก่อน
แต่พอมาคิดๆดู เขาก็คิดว่าในเมื่อเขาไม่รู้จักสายเลือดนี้ นี่ก็อาจจะเป็นโอกาสอันดีที่จะได้มีโอกาสรับรู้ เพราะยังไงซะเขาเองก็คิดจะหาใครสักคนบอกอยู่แล้ว
เมื่อคิดได้ดังนี้ เฉินเฉียงจะได้กระตุ้นพลังสายเลือดและถ่ายเทลงในจุดตันเถียนในทันที เพราะเขานั้นยังไม่ได้เติมจุดตันเถียนของเขาด้วยพลังสายเลือดจนเต็ม ทำให้เขานั้นไม่อาจจะปลดปล่อยพลังสายเลือดของเขามาเป็นชั้นเคลือบบนร่างกายได้เท่าที่ควร
หลังจากผ่านไปพักใหญ่ ฮู่ต้าไฮ่ที่อยู่ข้างๆได้พูดออกมาอย่างร้อนรน “เฉินเฉียง เจ้าไม่ได้ยินผอ.พูดรึ รีบแสดงพลังสายเลือดของเจ้าออกมา ผอ.เป็นถึงระดับราชาเลยนะโว้ย การได้รับการชี้แนะกับคนระดับนี้ไม่ว่าใครก็อยากจะได้รับ”
เฉินเฉียงนิ่งอึ้งไปในทันทีที่ได้ยิน ไม่ใช่ว่าเขาทำอยู่หรอกเรอะ
เฉินเฉียงได้หันไปมองผอ.เฉียนอีกครั้ง ในตอนนี้เขายังไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่หลังจากที่เขาทำต่อสักพัก ใบหน้าผอ.เฉียนก็เปลี่ยนไปอย่างที่เขาเองก็ยากจะคาดเดาได้ว่าเขารู้สึกยังไง เขาได้ยกมือขึ้นและพูดออกมา “ดี เฉินเฉียง พอได้แล้ว”
“ผอ. เฉินเฉียงยังไม่ได้แสดงพลังสายเลือดออกมาเลยนะ” รองผอ.ทัดทานในทันที
“ไม่ต้องพูดแล้ว วันนี้คือวันดีที่พวกเราได้มาเจอกัน เราอย่าทำอะไรให้เสียเวลาของทุกคนจะดีกว่า”
ทุกคนถึงกับพูดไม่ออกเมื่อได้ยิน
ก็ไอ้คนที่เรียกเฉินเฉียงออกมาคือท่านผอ.เองไม่ใช่รึไงกัน
ผอ.เฉียนได้พูดต่อ ส่วนเรื่องที่สองที่พวกเราจะคุยกันในวันนี้ คือ นี่…
หลังจากพูดจบ ผอ.เฉียนได้นำขวดแก้วขวดหนึ่งออกมาจากแหวนเก็บของของเขา
“ผอ. นี่คือ….”
รองผอ.ที่อยู่ข้างๆได้เบิกตากว้างในทันทีที่เห็นขวดนี้
ผอ.เฉียนได้พยักหน้ารับก่อนจะพูดออกมา “ถูกต้อง นี่คือแก่นระดับราชาอย่างที่รองผอ.สงสัย”
“แก่นของสัตว์ประหลาด”
เหล่าผู้อาวุโสทั้งสี่ที่อยู่ข้างๆผอ.เฉียงถึงกับผงะแทบจะพร้อมกัน แม้แต่ฮู่ต้าไฮ่และอาจารย์คนอื่นเองก็ยังอดที่จะอิจฉาไม่ได้และมองหน้ากันในทันที
“นี่คือแก่นโลหิตของสัตว์ประหลาดระดับราชา มันทำได้แม้แต่ทำให้นักรบสายเลือดระดับนายพลวิญญาณขั้นสูงเพิ่มระดับขึ้นไปได้อีกเมื่อดูดซับเข้าไป”
“ส่วนการฆ่าสัตว์ประหลาดระดับราชานั้น ต้องเป็นนักรบสายเลือดระดับราชาด้วยกันเท่านั้นถึงจะฆ่ามันได้…..ว่าแต่ท่านผอ. ท่านจะมอบแก่นโลหิตนี้ให้ใครอย่างนั้นหรือ”
เมื่อผอ.เฉียนได้ยินฮู่ต้าไฮ่ผู้ซึ่งถามโพล่งออกมาอย่างได้จังหวะก็ได้ถามกลับไป “โอ้ ผู้อาวุโสฮู่ก็ต้องการสิ่งนี้รึ”
“แน่นอน”
“ไม่ มี ทาง”
คำพูดของผอ.เฉียนแทบจะกลายเป็นการดับความฝันกลางวันของฮู่ต้าไฮ่ในทันที
“ผู้อาวุโสฮู่ หากท่านอยากได้จริงๆล่ะก็ คงต้องไปขอเขาเองแล้วล่ะ”
เมื่อพูดจบ ผอ.เฉียนได้ชี้ไปที่เฉินเฉียงที่ยืนอยู่ตรงหน้า
“ฮะ ว่า ว่าไงนะ”
เป็นตอนนี้ไม่เพียงแต่ฮู่ต้าไฮ่และเฉินเฉียงเท่านั้น ทุกคนในหอประชุมต่างก็นิ่งอึ้งกันไปหมดเมื่อได้ยินคำพูดนี้
“ผอ. หมายความว่ายังไงครับ”
ผอ.ได้ทำการกระแอมออกมาเล็กน้อยก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ทรงพลัง “อาจารย์และลูกศิษย์สำนักทุกคน เรื่องที่สองที่เราจะพูดกันในวันนี้เป็นเรื่องของเฉินเฉียง ศิษย์แผนกวิชายุทธพิเศษแห่งสำนักเต่าดำของเราผู้นี้”
“เมื่อสามวันก่อน ผู้การแห่งเมืองกันหนันได้ประกาศออกมาว่ากองโจรแห่งเขตแดนหมอกโลหิตที่ก่อการร้ายมานับครั้งไม่ถ้วน ที่แม้แต่ตึกจอมพลเมืองเหมันต์จันทราและตึกจอมพลแดนใต้ยังเสียท่าได้ถูกกวาดล้างจนหมด”
“ส่วนคนที่ทำเรื่องนี้ให้สำเร็จลงได้นั้นคือลูกสาวของผู้การแห่งกันหนันที่ชื่อว่าเว่ยฉิงเชินและศิษย์แผนกวิชายุทธพิเศษแห่งสำนักเต่าดำของเรา นั่นก็คือเฉินเฉียงผู้นี้”
หลังจากผอ.เฉียนได้พูดจบ เสียงฮือฮาก็ได้ดังทั่วหอประชุมในทันที
“ไม่ใช่ว่า…จ้าวฮั่นพึ่งจะบอกไปไม่ใช่เหรอว่าเฉินเฉียงโกหกน่ะ ไม่คิดว่าจะกลายเป็นเรื่องจริงไปได้”
“ข้ารู้ว่าศิษย์น้องของข้าไม่ได้โกหก หากเขาบอกว่าฆ่าถูหมั่นเถียนได้ก็แสดงว่าเขาฆ่ามันได้จริงๆ”
“เฉินเฉียงโชคดีนัก ไม่เพียงจะฆ่าพวกโจรได้ยังได้มีโอกาสรู้จักเว่ยฉิงเชิน อัจฉริยะสาวคนนั้นได้อีก”
เฉินเฉียงในตอนนี้ไม่ได้สนใจเสียงพูดคุยรอบข้างอีกต่อไป เขามองขวดแก้วที่อยู่ในมือผอ.อย่างไม่วางตา
ของที่อยู่ข้างในนี้ แม้แต่อาจารย์ของเขา ฮู่ต้าไฮ่ ที่อยู่ในระดับนายพลวิญญาณขั้นสูงก็ยังอยากได้มัน
กับสิ่งแวดล้อมที่พร้อมจะพรากชีวิตได้นับครั้งไม่ถ้วนแบบนี้ สิ่งที่จะปกป้องชีวิตของตนได้ย่อมต้องเป็นการทำตัวเองแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น
และจากการที่รองผอ.และคนอื่นๆได้พูดคุยกันแล้ว แก่นโลหิตสัตว์ประหลาดระดับราชาขวดนี้ล้ำค่ากว่าแก่นคริสตัลของสัตว์ประหลาดมากมายนัก