ตอนที่ 96 : การ์ฟิลด์ขึ้นระดับสวรรค์

ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进c化系统)

ตอนที่  96 : การ์ฟิลด์ขึ้นระดับสวรรค์

“ พวกนายสองคนพักที่นี่ไปก่อน ฉันจะลองไปสำรวจรอบ ๆ ดูว่ามีทางออกอื่นอีกรึเปล่า “

หวังเย่าพูดจบก็เดินไปอีกด้านของเกาะ เขาไปที่มุมอับของเกาะแล้วเรียกตือโป๊ยก่ายออกมา ก่อนจะให้มันลงไปในบึงเพื่อทำการสำรวจ

จากนั้นเขาก็เรียกการ์ฟิลด์ออกมา

“การ์ฟิลด์ แกจะทำได้รึไม่นั้นก็ขึ้นอยู่กับตัวแกเอง”  หวังเย่าได้เอาไข่ของสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ออกมาวางไว้ตรงหน้ามัน

ไข่นี้มีพลังงานอยู่จำนวนมาก  หวังเย่าตั้งใจจะให้การ์ฟิลด์กินมัน

แกร๊ก !

****

แจ้งเตือน : การ์ฟิลด์ได้กินแก่นพลังจากไข่ของสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ที่หนัก 1 กิโลกรัม ได้ค่าประสบการณ์ 40,000 หน่วย

แจ้งเตือน : การ์ฟิลด์ได้กินแก่นพลังจากไข่ของสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ที่หนัก 5 กิโลกรัม ได้ค่าประสบการณ์ 160,000 หน่วย

****

หวังเย่าเห็นคำแจ้งเตือนจากระบบแต่ก็ไม่ได้แปลกใจ เพราะนี่เป็นถึงไข่ของสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ ถึงจะเป็นแค่ไข่ที่ตายไปแล้ว แต่ก็มีพลังงานมหาศาล นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นค่าประสบการณ์ที่เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล

ไข่อีกใบนี้หนักอย่างน้อย 50 กิโลกรัม และมีแก่นพลังงานมหาศาลแต่เพราะมันตายไปแล้ว จึงทำให้สูญเสียแก่นพลังงานไปบ้าง

ผ่านไป 1 ชั่วโมง ท้องของการ์ฟิลด์ก็ป่อง ใบหน้าของมันดูไม่พอใจ ไข่นี่ไม่อร่อยเลย แต่เพราะถูกหวังเย่าบังคับให้กิน มันจึงได้แต่ต้องก้มหน้าก้มตากินไข่นี่

ตอนที่ไข่นี่หมดไป ค่าประสบการณ์ของการ์ฟิลด์ก็เพิ่มขึ้นมากว่า 930,000 หน่วย

หวังเย่าแสดงสีหน้าประหลาดใจออกมา โครงกระดูกที่อยู่ใต้เกาะนั้นเป็นสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ หวังเย่าเดาว่ามันคงเลเวลมากกว่า 80 และแข็งแกร่งอย่างมาก ไม่งั้นแล้วไข่นี่คงไม่มีพลังงานมากขนาดนี้

“ การ์ฟิลด์ อดทนอีกหน่อย กินนี่เข้าไปอีก “  หวังเย่าดึงเอาน้ำยาวิวัฒนาการขั้นสูง 2 ขวดและน้ำยาพลังขั้นสูง 5 ขวดออกมา

แกร๊ก !

แจ้งเตือน : การ์ฟิลด์ได้กินน้ำยาพลังขั้นสูงและได้ค่าประสบการณ์ 2,800 หน่วย

แจ้งเตือน : การ์ฟิลด์ได้กินน้ำยาวิวัฒนาการขั้นสูงและได้ค่าประสบการณ์ 25,000 หน่วย

เมื่อกินน้ำยาหมดก็ทำให้ค่าประสบการณ์ของการ์ฟิลด์นั้นเพิ่มขึ้นเกินล้านหน่วย มันเพียงพอที่การ์ฟิลด์จะพัฒนาขึ้นมาอีกครั้ง

 “วิวัฒนาการ “  หวังเย่าคิด ก่อนที่ร่างของการ์ฟิลด์จะเติบโตขึ้น มันใหญ่กว่าเดิมถึงสองเท่า มันตัวยาวกว่า 8 เมตรและสูง 3 เมตร คำว่าราชาปรากฏขึ้นมาที่หน้าผากของมันอย่างชัดเจน ในเวลาเดียวกันร่างกายของมันก็แผ่แสงสีทองออกมาพร้อมกับคลื่นพลังที่เพิ่มขึ้น และเปลี่ยนเป็นคลื่นพลังของสัตว์อสูรระดับสวรรค์

ไม่ใช่แค่นั้นที่หลังของการ์ฟิลด์กลับมีก้อนเนื้องอกออกมา ก่อนที่จะกลายเป็นปีก

“ นี่มันพยัคฆ์บินในตำนานรึไง ?”  หวังเย่าอึ้งและมองไปที่สถานะของการ์ฟิลด์อีกครั้ง เขารอให้การวิวัฒนาการของมันเสร็จสิ้น

****

สายพันธุ์ : ราชาแมวบิน

ระดับ : สวรรค์ขั้นสูง

เลเวล : 43

ค่าประสบการณ์ : 1,537/100,000

บ่อค่าประสบการณ์ : 1,537

ความสามารถในการต่อสู้ : 2,512

สกิล : 1. ร่อน พัฒนาจากการกระโดดจนมีปีกงอกขึ้นมา ปีกกระพือแค่ครั้งเดียวก็บินได้สูงกว่า 100 เมตร

          2. ฉีกมิติ พัฒนาขึ้นมาจากการฉีก พลังของมันเพิ่มขึ้น 10 เท่า มันสามารถฉีกเหล็กกล้าได้ง่าย ๆ และถึงกับฉีกมิติรวมถึงชั้นบรรยากาศได้ด้วย ซึ่งขึ้นอยู่กับเลเวลของมัน

         3. ใบมีดลมขั้นสูง พัฒนาขึ้นมาจากใบมีดลม ทรงพลังกว่าเดิม 10 เท่า

         4. สุดยอดการเปลี่ยนร่าง พัฒนาขึ้นมาจากการอำพราง มันสามารถฝ่าขีดจำกัดทางร่างกายได้ มันตัวใหญ่กว่าเดิมได้ 10 เท่ารึเล็กกว่าเดิม 10 เท่าได้

         5. ตบพิฆาต พัฒนาขึ้นมาจากการตบ เพิ่มพลังโจมตีขึ้นจากเดิม 3-4 เท่า

****

หลังจากที่อ่านข้อมูลเหล่านั้นแล้ว หวังเย่าก็อ้าปากค้างไปทันที เขารู้สึกว่าสถานะของมันเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด มันเกินกว่าที่เขาคาดการณ์เอาไว้

“สมกับเป็นระดับสวรรค์”  หวังเย่าถอนหายใจออกมา

ตอนนี้เขาไม่มีเห็ดอากาศเพื่อเปลี่ยนอากาศที่นี่ไว้หายใจ มันทำให้เขาเริ่มรู้สึกว่าหายใจได้ลำบาก ด้วยร่างกายของเขาในตอนนี้ก็ทนได้อย่างมากแค่ 30 นาทีเท่านั้น

“โชคดีที่การ์ฟิลด์พัฒนาขึ้นมาอยู่ระดับสวรรค์ได้”  หวังเย่าได้สั่งให้การ์ฟิลด์หดตัวลงก่อนจะใช้สกิลร่อนของมัน แต่เขาก็ต้องชะงักเมื่อพบว่าเขาไม่อาจจะใช้สกิลนี้ได้เต็มที่นัก ร่างกายของเขาไม่ได้มีปีกงอกออกมาเหมือนการ์ฟิลด์ มีแต่ลมที่รวมตัวกันเป็นปีกที่ด้านหลังเขา

“แค่นี้ก็พอแล้ว”  หวังเย่ากระโดดขึ้นก่อนจะทะยานร่างขึ้นไปบนท้องฟ้า เขากระโดดได้สูงกว่า 100 เมตร

การ์ฟิลด์นั้นบินได้สูงถึง 140 เมตรก่อนที่จะร่อนลงไปที่พื้น

“ไปกันเถอะ”  หวังเย่าได้พาการ์ฟิลด์กลับมาที่ตำแหน่งเดิมแต่ก็พบว่าทหารทั้งสองคนได้หายตัวไปแล้ว เหลือแค่กองเลือดพร้อมกับกระดาษที่เขียนข้อความเอาไว้ : เห็นว่าน้องชายหายไปนาน เราเลยตัดสินใจที่จะสู้จนตัวตาย

หวังเย่าขมวดคิ้ว เขาได้ไปที่ชายฝั่งและมองไปที่บึงโดยรอบก่อนจะพบว่ามีฉลามเลือดอยู่จำนวนมาก เมื่อทหารทั้งสองอยากจะหาทางรอดด้วยตัวเอง งั้นเขาก็ไม่อาจจะทำอะไรได้ ยังไงซะมันก็เป็นการตัดสินใจของทั้งคู่

เขาได้เรียกตือโป๊ยก่ายกลับมาและทำการคำนวณ เขาได้เข้าเขตลับนี้มากว่า 5 ชั่วโมงแล้ว มันมากกว่าที่เขาวางแผนเอาไว้ ร่างกายของเขารู้สึกอึดอัดแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเขาได้ดูดซับพลังจากหินห้าสี จนอวัยวะภายในแข็งแกร่งขึ้นมาอย่างมาก งั้นเขาคงทนอยู่นานแบบนี้ไม่ไหวแน่

ทหารรับจ้างสองคนนั้นมาก่อนเขา 2-3 ชั่วโมง พวกนั้นใช้เห็ดอากาศกันไปหมดแล้ว พวกนั้นมีแต่ต้องสู้จนตัวตาย

“ไปกันเถอะ”  หวังเย่านั่งอยู่บนหลังการ์ฟิลด์ ก่อนจะให้มันกระโดดออกไปไกลกว่า 200 เมตร

การ์ฟิลด์ทำการบินต่อด้วยระดับความสูง 140 เมตรไม่สิ มันควรจะเรียกว่าร่อนจะดีกว่าก่อนที่มันจะตกลงไปในน้ำจนทำให้สัตว์อสูรที่นั่นพากันตกใจ

“อีก 400 เมตร”

หวังเย่าที่อยู่บนหลังของการ์ฟิลด์ได้ทำการกระโดดออกไป การ์ฟิลด์เองก็กระโดดขึ้นไปเช่นกันแต่เพราะขาดพื้นเพื่อถีบตัว พวกเขาจึงโดดไปได้แค่ 80 เมตร

หวังเย่าไม่ได้เร่งรีบอะไร กระโดดได้เท่านี้ก็ถือว่าสูงมากแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะสกิลร่อน งั้นเดาว่าการกระโดดในน้ำนี้คงกินระยะทางแค่ 10-20 เมตรสุดท้ายพวกเขาคงกลายเป็นอาหารของฉลามแน่

ด้วยการกระโดดอีกหลายครั้ง พวกเขาก็ทิ้งฝูงฉลามไว้เบื้องหลัง แค่ 1 นาทีพวกเขาก็มาถึงด้านล่างทางออกได้

จากนั้นด้านหลังก็มีเสียงคลื่นดังขึ้นมา ฝูงฉลามด้านหลังพากันติดตามมาแต่มันก็สายเกินไปแล้ว

ตรงทางออกมีหงอคงรออยู่แล้ว มันได้ทิ้งเชือกลงมา  หวังเย่าได้เก็บการ์ฟิลด์เข้าไปในกำไลก่อนจะจับเชือกนั้นและสั่งให้หงอคงดึงเขาขึ้นไป

หลังจากที่ปีนขึ้นมาแล้ว หวังเย่าก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เขารู้ดีว่าเหตุการณ์ครั้งนี้มันเสี่ยงมาก ถ้าไม่ได้ไข่ของสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ งั้นเดาว่าเขาคงตายที่นี่ไปแล้ว

แม้ว่าสุดท้ายเขาจะหนีรอดมาได้แต่มันก็ทำให้เขาได้บทเรียนว่าอย่าผลีผลามไปช่วยคนอื่น

แม้ว่าจะช่วยพวกนี้ได้แค่ชั่วคราวแต่พวกนี้ก็ทำให้เขาตกอยู่ในอันตราย และสุดท้ายสองคนนี้ก็ยังเลือกที่จะเดินหน้าไปหาความตายอยู่ดี