ตอนที่ 111 : กลับเมือง
เฉี่ยนเจินเฉียนมองไปที่กองแร่และพูดขึ้นมา “ส่วนหินพวกนี้คือแร่ไฟที่โด่งดัง มันเกิดขึ้นจากลาวา และไม่อาจจะหลอมได้ง่าย ๆ มันได้ดูดซับแก่นไฟจำนวนมากเอาไว้ มังกรเพลิงใช้มันในการเพิ่มพลังไฟของมัน สัตว์อสูรธาตุไฟอื่น ๆ สามารถใช้มันในการวิวัฒนาการได้ คุณค่าของมันจึงสูงเป็นอย่างมาก”
หวังเย่าพยักหน้า แร่นี้มีกว่า 100 ชิ้น “ผมเป็นผู้ดูแล ไข่มังกรนี่ผมมั่นใจว่าจะฟักมันออกมาให้ลุงได้ แต่ผมไม่ต้องการไข่นี่ และผมก็ไม่มีสัตว์อสูรธาตุไฟ ดังนั้นแร่พวกนี้ลุงเอาไปเถอะ”
เฉี่ยนเจินเฉียนไม่คิดเลยว่าหวังเย่าจะพูดแบบนี้ออกมา เขาอดไม่ได้ที่จะชื่นชมอีกฝ่ายและพูดขึ้น “สมบัติอื่น ๆ นายเอาไปเพิ่มก็ได้ ส่วนไข่นี่ฉันจะให้นายเป็นคนฟักมันให้ฉัน”
“แล้วน้ำนี่ล่ะ ? ” หวังเย่าชี้ไปที่น้ำนมที่เขาเก็บมา
เฉี่ยนเจินเฉียนคิดสักพักแล้วพูดขึ้นมา “มันน่าจะเป็นนมดิน นมดินคือแก่นของดิน มันส่งผลหลายอย่างโดยเฉพาะกับผู้หญิง มันช่วยลดการแก่ตัวและทำให้หน้าขาวกระจ่างขึ้นรวมถึงดูเด็กขึ้นด้วย มันคือยาระดับศักดิ์สิทธิ์ มันมีค่าสูงอย่างมาก”
ฟ่านฉิงเหมยได้ยินแบบนั้นก็หวั่นไหวขึ้นมา เธอมองไปที่หวังเย่าด้วยสีหน้าคาดหวัง
หวังเย่าจึงอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น “ผมอยากได้มัน แต่ลุงเฉี่ยนคงมีภรรยาและลูกสาวอยู่สินะ”
เฉี่ยนเจินเฉียนพยักหน้า “งั้นเอาไปคนละครึ่งก็แล้วกัน”
จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่เหล็กสีดำทองด้วยสีหน้าตื่นเต้นและพูดขึ้น “ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิด มันน่าจะเป็นเหล็กทองทมิฬ มันคือเหล็กที่แข็งและหนักที่สุด มันคือวัสดุชั้นดี แต่ฉันฝึกทักษะพายุสังหารมา ดังนั้นจึงใช้ของหนักแบบนี้ไม่ได้”
หวังเย่าจึงพูดขึ้นทันที “งั้นเหล็กทองทมิฬนี่เป็นของผม”
เขาคิดสักพักแล้วพูดต่อ “ลุงเฉี่ยน เกล็ดมังกรนี่ผมต้องการมันส่วนหนึ่ง ผมจะใช้มันทำเกราะ ส่วนหญ้ามังกรผมก็ต้องใช้มัน”
หวังเย่าไม่ได้ต้องการอะไรมาก เขาได้มาไม่ถึง 30 เปอร์เซ็นต์ของทั้งหมด หญ้ามังกรและดอกไม้โลหิตมังกรเพลิงถือว่าเป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ หากเทียบกับสมบัติอื่นๆแล้ว มันแทบไม่มีค่าให้พูดถึง
“ก็ได้ ตกลงตามนี้” เฉี่ยนเจินเฉียนเห็นด้วย
หวังเย่าทำการแบ่งสมบัติของตัวเองออกมาโดยมีดอกไม้โลหิตมังกรเพลิง 3 ดอก, หญ้ามังกร 5 ต้น, เหล็กทองทมิฬ, นมดินครึ่งถังและเกล็ดมังกรส่วนหนึ่ง
เฉี่ยนเจินเฉียนได้แบ่งเอาสมบัติจากสามคนที่เหลือมา 80 เปอร์เซ็นต์ แม้ว่าสมบัติที่พวกนั้นเก็บมาจะน้อย และได้แค่ 20 เปอร์เซ็นต์ แต่หากเปลี่ยนเป็นเครดิตแล้วก็ยังได้หลายแสนเครดิต
หลังจากที่แบ่งสมบัติกันแล้ว เฉี่ยนเจินเฉียนก็ลุกขึ้นและพูดว่า “หวังเย่า ฉันขอตัวก่อน นายอย่าลืมติดต่อฉันมาด้วย” เมื่อพูดจบ เขาก็ส่งนามบัตรให้กับหวังเย่าทันที
หวังเย่ารับมันไว้ก่อนจะเดินไปส่งเฉี่ยนเจินเฉียนที่ปากถ้ำ ก่อนที่อีกฝ่ายจะบินออกไป
“หัวหน้า เราจะทำยังไงกันต่อ ? ” พี่หลงถามขึ้นมา
หวังเย่าคิด แม้ว่าเขาจะรับสามคนนี้มาเป็นลูกน้อง แต่เขาคิดว่าเขาจะดูแลพวกนี้เหมือนเป็นพี่น้อง เขาไม่คิดจะเอาเปรียบอีกฝ่าย สำหรับว่าจะจัดการกับพวกนี้ยังไงนั้นเขายังคิดไม่ออก ดังนั้นจึงพูดขึ้นมาว่า “เราจะทำตามที่เราตกลงกันไว้ เมื่อฉันต้องการพวกนายเมื่อไหร่ ก็ให้พวกนายมาช่วยฉัน”
พี่หลงและคนอื่น ๆ พยักหน้าทันทีก่อนจะทำการแลกเบอร์ติดต่อกันไว้
จากนั้นทั้งสามก็ได้แยกตัวออกไป พวกนั้นตัดสินใจจะออกไปเสี่ยงโชคอีกครั้งด้วยการล่าสัตว์อสูรแถว ๆ นั้นต่อ
เมื่อเห็นทุกคนจากไป เหลือแค่หวังเย่าและฟ่านฉิงเหมยบรรยากาศก็ผ่อนคลายขึ้นมา
“ฉิงฉิง โชคดีที่ฉันได้ดอกไม้โลหิตมังกรเพลิงมา” หวังเย่าเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ ฟ่านฉิงเหมย ก่อนจะพูดขึ้นมาด้วยรอยยิ้ม
ฟ่านฉิงเหมยพูดด้วยสีหน้าตื่นเต้น “ฉันเห็นแล้ว หวังเย่า นายนี่เก่งจริง ๆ นายรู้จักผู้ตรวจสอบ 4 ดาวด้วยและยังได้ลูกน้องมาอีก 3 คน รวมถึงสมบัติพวกนี้ด้วย”
หวังเย่าอดไม่ได้ที่จะโอบเธอและพูดขึ้น “ฉันโชคดีไง ฉันถึงได้แฟนสวยถึง 2 คน ฉิงฉิง เธอสบายใจได้ ถ้าเธออยู่กับฉัน ฉันจะดูแลเธออย่างดี”
“น่าเกลียด นายเอามือสกปรกของนายออกไปให้พ้นเลย” ฟ่านฉิงเหมยหยิกไปที่เอวของหวังเย่า
“ไปกันเถอะ มังกรเพลิงอาจจะฝ่าออกมา เราได้สมบัติมาเยอะ ได้เวลากลับเมืองแล้ว เราจะกลับไปฉลองปีใหม่กันสองคน ฟังดูไม่เลวใช่ไหม ? ” หวังเย่าพูดขึ้น
“ฟังนายพูดเข้าสิ” ฟ่านฉิงเหมยยิ้มหวานออกมา
….
ทั้งสองคนได้ขี่เสี่ยวไป๋กลับมาที่เมืองหัวเซี่ย ม้านี่สามารถเดินทางได้ 3,000 ไมล์ต่อวัน แต่เพื่อรักษาพลังของมันให้พร้อมที่สุด ระหว่างทางพวกเขาจึงต้องพักกัน 2 รอบ
จากมิติไฟมาถึงเมืองหัวเซี่ยนั้นห่างกัน 2,000 ไมล์ ดังนั้นในบ่ายวันต่อมา หวังเย่าและฟ่านฉิงเหมยก็กลับมาถึงเมือง
“กลับไปซื้อเห็ดเลือดม่วงกันก่อน”
ไม่ไกลจากประตูเมืองนั้นมีโถงเมืองซึ่งคอยขายของใช้ต่าง ๆ อยู่ ดังนั้นของที่นั่นจึงมีราคาที่สมเหตุสมผล ไม่ว่าอยากจะซื้ออะไรก็สามารถกรอกข้อมูลลงบนจอของห้องโถงได้ แต่วิธีนี้อาจจะต้องเสียเงินค่าโฆษณาสักหน่อย
ตอนที่หวังเย่าเข้าไปและเดินดูกว่าสองรอบ เขาก็เข้าใจวิธีการทำงานของตลาดที่นี่ทันที
“ไปที่ร้านศตล้ำค่ากัน” ชัดแล้วว่าฟ่านเฉิงเหมยไม่ได้มาที่นี่เป็นครั้งแรก เธอจูงมือหวังเย่าไปยังร้านขนาดใหญ่ทันที
เมื่อทั้งสองคนเข้าไปในร้านก็มีพนักงานเข้ามาต้อนรับทันที “ต้องการอะไรบอกฉันได้เลย”
ฟ่านฉิงเหมยจึงถามขึ้น “ที่นี่มีเห็ดเลือดม่วงรึเปล่า ? ” เธอถามด้วยท่าทีไม่มั่นใจ เพราะยังไงซะเห็ดเลือดม่วงก็มีในมิติมืด มันไม่ใช่ของมีค่าอะไร ดังนั้นเธอจึงไม่มั่นใจว่าพวกพ่อค้าและทหารจะเก็บมันมารึไม่
พนักงานยิ้มและพูดขึ้นมา “คุณผู้หญิงนี่โชคดีจริง ๆ เมื่อวานนี้ร้านเราเพิ่งจะซื้อเห็ดเลือดม่วงมา ผมไม่รู้ว่าคุณต้องการเท่าไหร่ ? ”
ฟ่านฉิงเหมยพูดขึ้นมา “เอามาทั้งหมดเลย ราคาต้องสมเหตุสมผลด้วย”
“แน่นอน เราน่ะเป็นร้านที่มีประวัติที่ดี คุณสบายใจได้” ตอนที่เขาพูดนั้นเขาก็ให้ลูกน้องสองคนลงไปที่ชั้นล่างเพื่อเอาสินค้ามาให้ฟ่านฉิงเหมย
5 นาทีต่อมาพนักงานก็ได้ส่งถุงมิติถุงหนึ่งให้กับฟ่านฉิงเหมยและพูดขึ้น “มีเห็ดเลือดม่วง 500 กิโลกรัม ด้านใน มันมีประมาณ 50 ต้น ราคาอยู่ที่ 130,000 เครดิต”
ฟ่านฉิงเหมยรับถุงมิติมาก่อนจะจ่ายเงินให้กับอีกฝ่าย
“ตอนนี้เราได้ดอกไม้โลหิตมังกรเพลิงกับเห็ดเลือดม่วงมาแล้ว นายทำให้มันวิวัฒนาการได้จริง ๆ หรือ ? ” ฟ่านฉิงเหมย มองไปที่หวังเย่า
“แน่นอน เธอสบายใจได้ กลับไปแล้วฉันจะวิวัฒนาการมันให้ อย่าลืมว่าเธอต้องให้รางวัลฉันด้วย” หวังเย่าพูดขึ้น
“ฉันเป็นแฟนนาย นายยังคิดจะเอารางวัลจากฉันอีกหรือ ? นายนี่โลภมากจริง ๆ ” ฟ่านฉิงเหมยกลอกตาใส่
“ฮ่าฮ่า มันต้องมีอะไรตอบแทนสิ ถึงเธอจะเป็นแฟนฉันแต่งานนี้ก็ต้องใช้แรง” หวังเย่าจะทิ้งโอกาสดี ๆ แบบนี้ได้ยังไง
เมื่อออกมาจากตลาดแล้ว หวังเย่าก็ได้เอามอเตอร์ไซค์ออกมาจากกระเป๋ามิติ
“หวังเย่า นายจะทำอะไร ? ” ฟ่านฉิงเหมยถามด้วยความสับสน
“ขับพาเธอไปส่งบ้านสิ ฉันว่ามันเป็นโอกาสที่ดีที่เราจะได้ใกล้ชิดกัน เธอไม่ชอบรึไง ? ” หวังเย่าถามขึ้นมา
“ไปคนเดียวเลยไป หนาวแบบนี้ใครจะขี่มอเตอร์ไซค์กัน” ฟ่านฉิงเหมยได้ดึงเอารถออฟโรดสองที่นั่งออกมาจากกระเป๋ามิติและพูดขึ้น “ขับรถฉันไปดีกว่า”