ตอนที่ 166 สตรีนำโชค

ซูตานหงเข้าใจถึงความกังวลของคุณแม่จี้ เพราะแม้แต่เจินเมียวหงที่ได้ยินว่าเธอเสียค่าปรับไปถึง 4,000 หยวนก็นึกเสียดายแทนเช่นกัน

แม้แต่กับครอบครัวที่พอมีอันจะกินก็ยังถือว่าเป็นเงินจำนวนมาก

แต่ถึงอย่างไรซูตานหงก็ยังอยากมีลูกอีก สัก 3 คนน่าจะกำลังดี

เธอยังไม่ได้คิดเรื่องนี้จริงจังนัก

ที่นี่ก็สงบสุขดี แต่ก็ดูเหมือนว่าเธอจะยังไม่คุ้นเคยกับนโยบายรัฐที่ต้องเสียค่าปรับเพราะมีลูก

ชีวิตนี้เธอก็แค่ก็อยากทำทุกอย่างตามที่ใจต้องการเท่านั้นเอง

แต่ถึงอย่างไรสุดท้ายระบบก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลง ที่ภาครัฐกำหนดนโยบายเช่นนี้มาก็ย่อมมีเหตุอันสมควรอยู่แล้ว

เมื่อเห็นเธอเอาแต่ยิ้ม คุณแม่จี้ก็รู้ว่าเธอยังไม่ล้มเลิกความคิดจะมีลูก

นางถอนหายใจก่อนเอ่ยเตือน “เก็บเงินที่บ้านไว้บ้างก็ดีนะ”

อันที่จริงนางจะไม่คิดอยากมีหลานเพิ่มอีกบ้างเลยเหรอ? ขนาดตัวนางเองก็ยังมีลูกชายตั้ง 4 คน พ่วงด้วยลูกสาวอีก 1 คน

ตอนนี้บ้านพี่คนโตมีจี้เสี่ยวตง ด้านคนรองก็มีเสี่ยวเจินกับเสี่ยวอวี้ ส่วนคนเล็กก็มีเยียนเอ๋อร์

ถ้าซูตานหงไม่คลอดเหรินเหรินออกมา ตระกูลจี้ก็คงมีจี้เสี่ยวตงเป็นหลานชายคนเดียว แต่ตอนนี้มีทั้งเหรินเหรินกับฉีฉี รวมเป็นหลานชายกับหลานสาวอย่างละ 3 คน ซึ่งนับว่าไม่น้อยเลยทีเดียว

หากมีหลานเพิ่มก็ต้องเสียค่าปรับก้อนโต

นางจึงนึกเสียดายเงินขึ้นมา

“เดี๋ยวฉันจะปรึกษาเรื่องนี้กับเจี้ยนอวิ๋นเองค่ะ คุณแม่ไม่ต้องห่วงนะคะ” ซูตานหงยกยิ้ม

คุณแม่จี้พยักหน้ารับก่อนจะเงียบไป

ซูตานหงไปตรวจดูสวนพลางรดน้ำที่ได้มาจากน้ำพุวิเศษไปด้วย อาจเพราะเธอมีลูกชายถึง 2 คน​ จึงทำให้ตอนนี้มีน้ำให้ใช้มากจนไม่มีวันหมด

เธอเองก็ใช้น้ำนี้รดสวนอีกที่ด้วยเช่นกัน

ซูตานหงเป็นถึงเจ้าของสวนจึงไม่มีใครกล้าพูดอะไรเมื่อเห็นเธอมาเดินตรวจตรากับลูกชาย เธอเลือกจะมาช่วงเย็นเพราะเป็นเวลาที่เหมาะสมในการรดน้ำ และเป็นช่วงไม่มีใครเห็นเธอใช้น้ำพุวิเศษรดต้นไม้

แต่ถึงอย่างไรสวนที่นั่นก็ไม่งอกงามเท่าที่นี่ ตอนนั้นเธอคอยมารดน้ำทุกวัน ถึงจะไม่ได้เก็บเกี่ยวในปีแรกแต่ก็มีผลผลิตมากมายในปีต่อมา

ส่วนสวนบนเขาอีกลูกคงต้องใช้เวลาโตอีกหน่อย แต่ก็คงไม่ดีเท่าที่นี่อย่างแน่นอน

แต่มันก็คงไม่เป็นการสูญเปล่า ถึงอย่างไรก็มีหวังต้ากังกับคนอื่น ๆ ดูแลผลไม้ที่ปลูกไว้ที่นั่นอยู่ อีกทั้งยังเลี้ยงไก่ไว้ด้วย

ที่สำคัญยังมีหมูอีกเป็นจำนวนมาก

เดิมทีจี้เจี้ยนอวิ๋นตั้งใจจะเลี้ยงแกะ แต่อยู่ ๆ ก็คิดจะทำฟาร์มหมูขึ้นมา จึงเปลี่ยนใจมาเลี้ยงหมูแทนในภายหลัง

ด้วยเหตุนี้จึงได้ปลูกผักไว้ทางนั้นค่อนข้างมาก โดยมีซูตานหงแวะเวียนไปรดน้ำอยู่เป็นระยะ นอกจากนี้จี้เจี้ยนอวิ๋นยังขอซื้อมันหวานจากชาวบ้านมาเป็นอาหารหมูอีกด้วย

ตอนนี้เขาจึงคุ้นเคยกับชาวบ้านดี

เมื่อเห็นว่าเขาซื้อมันหวานไปเป็นอาหารให้หมูในฟาร์ม พวกเขาก็รู้ว่าหมูต้องตัวโตและรสชาติดีอย่างแน่นอน

พวกเขาจึงยินดีจะขายให้

บางคนถึงกับปลูกมันหวานส่งให้เขาโดยเฉพาะ

ตอนนี้มีปุ๋ยคอกจำนวนมาก จี้เจี้ยนอวิ๋นเองก็เป็นคนใจกว้าง​ จึงยอมให้ชาวบ้านเอามันหวานมาแลกกับปุ๋ยคอก บางคนก็มาซื้อ ในขณะที่บางคนก็เอาก้านผักที่ขายไม่ได้มาแลก

ดังนั้นทุกคนจึงต่างชื่นชมในตัวเขา

ช่วงนี้ชาวบ้านหลายคนอยากจะขายสวนให้เขา นอกจากลุงจี้ถังในตอนนั้นแล้วก็ยังมีอีก 2 ราย

หากแต่คุณแม่จี้รู้ทันพวกเขาจึงห้ามไม่ให้ลูกชายตกลงซื้อ และตอนนี้เขาก็ไม่คิดจะซื้อเพิ่มอยู่แล้ว เพราะสวนที่ซื้อมาก็ยังจัดการไม่เสร็จเรียบร้อยดี

อีกทั้งเขายังต้องจ้างคนงานและลงทุนกับการทำสวนและเปิดห้างร่วมกับหงเจี่ยอีก แม้จะมีกำลังเงินแต่ก็ไม่มีกำลังกายพอจะไปจัดการเรื่องอื่นแล้ว

คุณแม่จี้เอ่ยเตือนเสร็จก็กลับไป

นางมาเตือนว่าตอนนี้นึกถึงเรื่องเงินไว้ก่อนดีกว่า ลำพังสวนที่มีอยู่เดิมก็ไม่รู้จะดูแลไหวหรือเปล่า ตอนนี้แม้ว่าจะผลผลิตจะดูเติบโตได้ดีแต่ก็ไม่เท่าสวนเดิม

การทำสวนให้เจริญงอกงามนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายนัก

หากแต่นางก็ไม่ได้ออกปากห้ามจริงจัง เพียงแต่บอกว่ายังไม่จำเป็นในตอนนี้ และมันคงเกินกว่าแรงนางจะช่วยได้

ทั้งสองครอบครัวจึงได้แต่ถอนหายใจและตามตื้อต่อไป

ทีแรกพวกเขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเด็ดขาดขนาดนี้ แต่เมื่อได้เจอกับตัวก็ต้องยอมรับแต่โดยดี

แม้แต่กับครอบครัวลุงจี้ยังไม่มีข้อยกเว้น แล้วนับประสาอะไรกับพวกเขา

เดิมทีสวนนี้เคยเป็นของลุงจี้แต่เจี้ยนอวิ๋นก็ยินดีซื้อมาดูแลต่อให้ และตอนนี้ผลผลิตก็ดีกว่าแต่ก่อนมากเพราะได้ต้นกล้าพันธุ์ดี

เขาคัดสรรมาแต่กล้าพันธุ์ชั้นเยี่ยมทั้งนั้น

เป็นเพราะได้เหล่าฉินคอยช่วยเฟ้นหาและเลือกมาให้อย่างดี

เมื่อก่อนครอบครัวลุงจี้ลงทุนไปมากแต่กลับไม่ได้ผลผลิตกลับมาแม้แต่น้อย แต่ตอนนี้มีเจี้ยนอวิ๋นพร้อมคนงาน ทั้งจี้ถัง หวังต้ากัง หยางอ้ายเซิน และสวี่เจี้ยนกั๋วมาคอยดูแล

ทั้งที่ใส่ปุ๋ยกับรดน้ำเหมือนเดิม แต่ก็ทำให้ผลผลิตในสวนงอกงามขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ!

ที่ต่างออกไปเห็นจะมีแต่การมีเจี้ยนอวิ๋นกับภรรยาพร้อมลูกหลานคอยดูแลสวนอยู่

หากภรรยาของเขามีคาถาอาคมก็ยังพอเข้าใจได้

แต่เรื่องแบบนั้นมันเป็นไปไม่ได้หรอก

แม้แต่ลุงจี้ยังบอกว่าถูกชะตากับเธอ และเอาแต่ชมว่าเธอเป็นสตรีนำโชคของเจี้ยนอวิ๋นอย่างไม่ต้องสงสัย

พอมีเธอก็มีแต่เรื่องดี ๆ เข้ามาในชีวิต ลูกชายทั้ง 2 คนของเจี้ยนอวิ๋นก็ต่างจากเด็กทั่วไป ดูก็รู้ว่ามีชะตาเป็นเจ้าคนนายคนโดยแท้

………………………………………………………………….

สารจากผู้แปล

พี่จี้ดูทำงานหนักมากเลยค่ะ​ ถือว่าได้สร้างชื่อให้ตัวเองในหมู่บ้านแล้ว

แน่อยู่แล้วล่ะค่ะที่ตานหงเป็นสตรีนำโชค​ มีทั้งไอเทมลับทั้งความสามารถที่คนอื่นไม่มีขนาดนี้

ไหหม่า(海馬)