กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 3
เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากการเตรียมอาหารเช้า ชาร์ลีก็ขี่สกู๊ตเตอร์ไปที่สำนักงานของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป
เขาจอดรถสกู๊ตเตอร์ไว้ข้างลานจอดรถของบริษัทเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป ทันทีที่เขาล็อคสกูตเตอร์ของเขา รถเบนท์ลีย์สีดำก็ค่อย ๆ จอดในที่จอดตรงข้ามกับเขา
เขาเงยหน้าขึ้นมองโดยไม่ได้ตั้งใจและเห็นคู่หนุ่มสาวกำลังลงจากรถ
ชายคนนี้สวมชุดสูทแต่งตัวดูมีรสนิยมมาก อีกทั้งยังดูหล่อและฉลาด ในขณะเดียวกันหญิงสาวคนนั้นก็แต่งตัวมีสไตล์ไม่แพ้กัน แม้ว่าสีอาจจะดูฉูดฉาด แต่เธอก็ยังดูสวย
ปรากฎว่าผู้หญิงคนนั้นคือเวนดี้ วิลสันลูกพี่ลูกน้องของแคลร์และชายคนนั้นคือเจอรัลด์ ไวท์คู่หมั้นของเธอ
ชาร์ลีไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาถึงมาที่นี่ แต่เขารู้ว่าวิธีเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา คืออยู่ห่างจากพวกเขาในตอนนี้จะดีที่สุด
อย่างไรก็ตามยิ่งเขาอยากหลบหน้าจากพวกเขามากเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งมีโอกาสที่จะได้พบกันมากขึ้นเท่านั้น
เวนดี้เห็นเขาจากหางตาของเธอ เธอจึงตะโกนเสียงดัง “เฮ้ ชาร์ลี!”
เวนดี้ขานเรียกชื่อเขาน้ำเสียงสดใส อย่างเป็นมิตร แต่ชาร์ลีกลับรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว
ด้วยมารยาทของเขา เขาทำได้เพียงแค่ยืนอยู่กับที่และรอให้พวกเขาเดินเข้ามาหา เขายิ้มทักทาย และถามว่า“ เวนดี้ อ่าว ทำไมคุณมาที่นี่”
เวนดี้หัวเราะเบา ๆ “อ๋อ พอดีเจอรัลด์มาที่นี่เพื่อพบคุณดอริส รองประธานของ เอ็มแกรนด์ กรุ๊ป! ฉันแค่มาเป็นเพื่อนกับเขา”
จากนั้นเธอก็หันไปมองเจอรัลด์ด้วยความปลาบปลื้ม และพูดว่า “ตระกูลไวท์มีโครงการมากมายกับเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป ไม่เพียงแต่จะช่วยตระกูลไวท์เท่านั้นนะ แต่ยังรวมถึงตระกูลวิลสันของเราในอนาคตด้วย”
ชาร์ลีไม่รู้ว่าตระกูลไวท์เป็นหนึ่งในหุ้นส่วนทางธุรกิจของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ป เพราะเขาเพิ่งเข้ามาและไม่มีเวลาอ่านรายละเอียดของบริษัทดีเท่าไหร่นัก
เขาไม่ได้แสดงอาการใด ๆ ผ่านใบหน้าของเขา แต่เขาพูดด้วยรอยยิ้มสุภาพ “คุณไวท์ มีความสามารถและเก่งมาก คุณสองคนเป็นคู่รักที่เพอร์เฟคมากครับ!”
เจอรัลด์มองไปที่ชาร์ลีอย่างดูถูกและยังรู้สึกได้ถึงความโกรธในตัวเขา
เมื่อวานนี้ที่งานวันเกิดของคุณท่านวิลสัน ไอ้ขี้แพ้คนนี้ถูกด่าอย่างรุนแรงต่อหน้าทุกคน แต่เขายังยิ้มเหมือนราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้อย่างไร?
ทำไมแคลร์ซึ่งเป็นผู้หญิงที่น่าทึ่งและเพียบพร้อมถึงได้แต่งงานกับคนขี้แพ้แบบนี้?
หากไม่มีไอ้ขี้แพ้นี่ เขาคงจะตามจีบแคลร์ต่อด้วยความพยายามทั้งหมดที่เขามี! ใครจะอยากหมั้นกับเวนดี้หญิงสาวที่ไม่สามารถสู้แคลร์ได้สักนิด?
เจอรัลด์ถอนหายใจ และถามด้วยน้ำเสียงกึ่งดูแคลนว่า “แล้วทำไมนายถึงมาที่นี่”
ชาร์ลีตอบกลับว่า “ผมมาที่นี่เพื่อสมัครงาน”
“สมัครงาน?” เจอรัลด์หัวเราะเยาะอย่างเหยียดหยาม “นายเนี่ยนะ? ไอขี้แพ้ที่ทำอะไรไม่ได้สักอย่างอยากจะทำงานที่เอ็มแกรนด์ซึ่งไม่มีตำแหน่งไหนเหมาะสมกับแก นี่ล้อเล่นกันรึเปล่า?”
ชาร์ลีขมวดคิ้ว “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ”
เหตุผลที่เวนดี้เรียกชาร์ลีในตอนแรก นั้นคือต้องการทำให้เขาอับอาย เมื่อเจอรัลด์เริ่ม แล้วในที่สุดเธอก็เยาะเย้ยขึ้นตามทันที “ทำไมล่ะ? เจอรัลด์เขาก็พูดถูกไม่ใช่หรอ”
“มาพูดถึงเรื่องการศึกษา นายเรียนจบอะไรมาบ้างหรือเปล่า?”
“ในเรื่องของสกิลและความสามารถ นายมีผลงานโดดเด่นอะไรมาให้เห็นบ้างล่ะ?”
“เชื่อฉันเถอะ พวกเขาจะไม่มาแยแสสนใจให้กับคนไร้ค่าอย่างนายหรอก ถึงแม้ว่านายจะมาสมัครงานเป็นยามก็ตาม ที่นี่ไม่ใช่ที่ของนาย แนะนำว่า นายควรออกไปตามถนนเพื่อไล่หาขยะ นายอาจมีรายได้สักสองหรือสามพันต่อเดือนก็ได้นะ อย่างน้อยน่ะ!”
จากนั้นเธอก็โยนขวดน้ำไปที่เท้าของชาร์ลีและยิ้มเยาะว่า “เอาล่ะ หยิบขึ้นมาสิจ๊ะ แล้วเอาไปขาย! อย่ามาบอกว่าฉันไม่สนใจนายล่ะ”
เจอรัลด์หัวเราะอย่างเหยียดหยาม “คุณก็เป็นเหมือนขยะ แต่เราก็ยังถือว่าเป็นญาติกันอยู่ดี บังเอิญว่าฉันรู้จักรองประธานของเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปด้วยนะสิ ทำไมฉันไม่ลองพูดสักสองสามคำแทนนายดูนะ เผื่อว่าเธอจะจัดงานทำความสะอาดห้องน้ำให้นายได้”
ชาร์ลีเม้มริมฝีปากอย่างเยือกเย็นและพูดว่า “งานที่ผมจะสมัคร ไม่ใช่ธุระอะไรของคุณ คุณควรเป็นห่วงเรื่องของตัวคุณเองและธุรกิจ ไม่ต้องเป็นห่วงเอ็มแกรนด์ กรุ๊ปหรอกเขาเป็นบริษัทขนาดใหญ่ ซึ่งผมเชื่อว่าพวกเขาคงไม่ต้องการร่วมมือกับขยะสกปรกแบบคุณ”
ใบหน้าของเจอรัลด์แดงก่ำด้วยความโกรธ “นายเรียกใครว่าขยะ”
ชาร์ลีตอบอย่างเหยียดหยาม “คุณไง!”
จากนั้นเขาก็หันหลังเดินไปทางอาคารโดยไม่สนใจเสียงตะโกนที่ไม่พอใจของเจอรัลด์
“ไอ้เวรนี่ เฮ้ย! หยุด! หยุดตรงนั้นนายได้ยินไหม”
ไม่นานเจอรัลด์ก็รีบเดินไปหาชาร์ลีที่โถงลิฟต์
เขาอยากจะสอนบทเรียนให้ชาร์ลีโดยการต่อยหน้าเขาอย่างน้อยสองที เพื่อให้เขาเรียนรู้ผลของการทำให้เขาขุ่นเคือง แต่ตอนนี้พวกเขาอยู่ในอาคารของกลุ่มเอ็มแกรนด์ เขากังวลว่าการกระทำที่รุนแรงจะทำให้ชื่อเสียงของเขาเสื่อมเสียและทำให้หุ้นส่วนทางธุรกิจของเขาโกรธเคืองเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยกเลิกความคิดนี้
เขากัดฟันและเตือนว่า “วันนี้ฉันจะปล่อยนายไป แต่ครั้งหน้านายจะไม่โชคดีแบบนี้!”
ชาร์ลีตะคอกและเดินเข้าไปในลิฟต์ ก่อนที่ประตูจะปิดเขาพูดว่า “เจอรัลด์ไวท์คุณคิดว่าตัวเองมีดีขนาดนั้นเลยเหรอ? เชื่อผมเถอะว่าเร็ว ๆ นี้คุณจะรู้ราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการอวดดีและนิสัยสกปรกแบบคุณ!”
“ไอ้เวรเอ้ย…”
เลือดพุ่งขึ้นบนหน้าของเจอรัลด์ เขาอยากจะรีบเข้าไปในลิฟต์ แต่เวนดี้ได้ดึงแขนเขาไว้และพูดว่า “เจอรัลด์ ที่รักคะอย่าขึ้นลิฟต์ตัวเดียวกับคนโสโครกแบบนั้น เราอาจหายใจไม่ออกจากกลิ่นเหม็นของเขานะคะ”
เขาพยักหน้ารับรู้ดีว่าไม่ควรที่เขาจะมาเสียชื่อของเขาที่นี่ ดังนั้นเขาจึงตะคอกอย่างเย็นชา “วันนี้นายแค่โชคดี ฉันจะสอนบทเรียนให้นายแน่ในครั้งต่อไป!”
***
ในลิฟต์ชาร์ลีเดินตรงไปยังชั้นบนสุดซึ่งเป็นที่ตั้งของสำนักงานของประธาน
สตีเฟนได้เตรียมการทั้งหมดให้เขาที่เอ็มแกรนด์ เรียบร้อยแล้ว ผู้รับผิดชอบการเตรียมการในครั้งนี้คือผู้หญิงคนหนึ่งชื่อว่า ดอริส ยัง
ดอริส ยัง ได้รับชื่อเสียงในฐานะนักธุรกิจหญิงที่มีชื่อเสียงในเมืองโอลรัส ฮิลล์ เธอไม่เพียงแค่เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์เท่านั้น แต่เธอยังมีความสามารถอย่างมากอีกด้วย เธอได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นรองประธานกลุ่มเอ็มแกรนด์ ตั้งแต่อายุยังน้อย เธอยังเป็นหนึ่งในปัจจัยเบื้องหลังความสำเร็จของ บริษัทในปัจจุบันอีกด้วย
ซึ่งตอนนี้เอ็มแกรนด์ กรุ๊ปถูกซื้อกิจการโดยตระกูลเวด อดีตประธานได้สละตำแหน่ง และดอริสก็กลับมาช่วยประธานคนใหม่
ดอริสค่อนข้างตกใจเมื่อเธอเห็นชาร์ลีครั้งแรก เธอไม่คาดคิดว่าจะได้เห็นชายหนุ่มและมีเสน่ห์เช่นนี้เมื่อเธอได้ยินเกี่ยวกับเขาจากสตีเฟน
เธอรีบเข้ามาทักทายเขาด้วยความเคารพ “ยินดีต้อนรับค่ะคุณเวด โปรดตามดิฉันมาที่สำนักงานของฉันค่ะ”